-
1 bibō
bibō bibī, —, ere [BI-], to drink: vinum, T.: mella diluta, H.: lac, to suck, O.: gemmā, from a jewelled cup, V.: caelato (sc. poculo), Iu.: Quod iussi ei dari bibere, to be given her to drink, T.: ut bibere sibi iuberet dari, L.: Iovi bibere ministrare: sitis exstincta bibendo, O.: ab tertiā horā bibebatur: Graeco more (i. e. propinando): Xanthum, i. e. water from, V.: Caecubam uvam (i. e. vinum), H.—Prov.: aut bibat aut abeat (at a feast). —With the name of a river, to visit, reach, frequent, dwell in the region of: si Hebrum bibamus, V.: Ararim Parthus bibet, i. e. the Parthians will come to Germany, V.: Extremum Tanain si biberes, Lyce, H. — Bibere aquas, i. e. to be drowned, O. — Meton., to take in, absorb, imbibe: sat prata biberunt, have been watered, V.: (terra) bibit umorem, absorbs moisture, V.: Amphora fumum bibere instituta, H.—Of the rainbow: bibit ingens arcus, V. — Fig., to receive, take in, drink in: longum amorem, V.: Pugnas bibit aure, H.: animo sanguinem, thirst for: Hasta bibit cruorem, drew, V.* * *Ibibere, bibi, bibitus Vdrink; toast; visit, frequent (w/river name); drain, draw off; thirst for; suckIIhard drinker, tippler, drunkard; kind of worm bread in wine -
2 ēbriōsus
-
3 pōtor
pōtor ōris, m [PO-], a drinker: aquae potores, H.: Rhodani, i. e. dweller by the Rhone, H.— A drunkard, sot, toper: potores Falerni, H.* * *drinker (of); tippler; one (habitually) occupied with intoxicating drink -
4 bibonius
hard drinker, tippler, drunkard -
5 bibo
1.bĭbo, bĭbi (post-class. part. fut. bĭbĭtūrus, Hier. Isa. 8, 25, 8; Vulg. Matt. 20, 22; id. Act. 23, 12; Cassiod. Hist. Eccl. 1, 1; part. perf. bĭbĭtus, a, um, Cael. Aur. Chron. 4, 3, 60; Capitol. Ver. 5, 3; Aem. Mac. c. de Porro; Plin. Val. 2, 18; inf. apocop. biber, Cato, Titin., and Fannii Annal. ap. Charis. p. 99), 3, v. a. [root bi; Gr. pi-, pinô, pepôka; whence Lat. poto, as if from po; Sanscr. pī; Slav. piti; Lith. pota], to drink (usually from thirst, a natural want; poto, to drink from passion, habit, etc.; but poto is occasionally used of water, etc., e. g. Plin. 11, 37, 68, § 179; cf.:I.bibere naturae est, potare luxuriae,
Isid. Diff. 1. 74; and the partt. potus and potatus are regularly used instead of the partt. of bibo).With acc.1.Of the liquid drunk:2.per aestatem boves aquam bonam et liquidam bibant semper curato,
Cato, R. R. 73:jejunus heminam bibito,
id. ib. 126:si voles vinum Choum bibere, licebit bibas,
id. ib. 48: eapse merum condidicit bibere;foribus dat aquam quam bibant,
Plaut. Curc. 1, 3, 4:vicit vinum quod bibi,
Ter. Eun. 4, 5, 1:Darius in fugā cum aquam turbidam bibisset,
Cic. Tusc. 5, 34, 97:patrono malo suadebat ut mulsum frigidum biberet,
id. de Or. 2, 70, 282:viveret, nisi illud (i. e. venenum) bibisset,
Quint. 8, 5, 31:bibo aquam,
id. 6, 3, 93:cur apud te vinum aetate tuā vetustius bibitur?
Sen. Vit. Beat. 17, 2:nisi Hy. mettia mella Falerno Ne biberis diluta,
Hor. S. 2, 2, 15:et Veientani bibitur faex crassa rubelli,
Mart. 1, 103, 9:lac bibere,
to suck, Ov. Am. 3, 10, 22; id. M. 9, 377; 9, 615.—Also nutricem bibere (i. e. lac de nutrice), App. M. 2, p. 115, 29.— Poet.;Caecubam... Tu bibes uvam (i. e. vinum),
Hor. C. 1, 20, 10:in usu radix tantum duabus drachmis bibenda (i. e. sucus radicis),
Plin. 25, 6, 30, § 67.—Pocula or cyathos bibere.(α).Poet., = vinum (cf. pinein kratêras):(β).tristia cum multo pocula felle bibat,
Tib. 1, 5, 50:ipse bibebam Sobria suppositā pocula victor aquā,
id. 1, 6, 28:plura pocula = plus vini,
id. 1, 9, 59; so,nomismata and aera,
id. 1, 26, 3.—Of the number of cups drunk at a merry-making: vide quot cyathos bibimus: St. Tot quot digiti sunt tibi in manu, Plaut. Stich. 5, 4, 24.—Esp. of the custom of drinking names, i. e. as many cups as there are letters in a name proposed; the number is frequently expressed by fractional parts of the as (uncia = a cyathus;3.quincunx = 5 cyathi, etc.): quincunces et sex cyathos bessemque bibamus, Gaius ut fiat, Julius, et Proculus,
Mart. 11, 36, 7:crebros ergo licet bibas trientes,
id. 1, 106, 8:diluti bibis unciam Falerni,
id. v. 3 (cf. with potare:sextantes et deunces,
id. 12, 28).—Hence, nomen bibere, Julium, etc., bibere:ut jugulem curas, nomen utrumque bibam,
Mart. 8, 57, 26:Laevia sex cyathis, septem Justina bibatur, Quinque Lycas, Lyde quattuor, Ida tribus,
id. 1, 71, 1 sq.:Astyanacta bibes,
id. 8, 6, 16.—Fluvium, undam, pruinas bibere ( poet.).(α).= aquam ex flumine bibere:(β).priusquam Pabula gustassent Trojae Xanthumque bibissent,
Verg. A. 1, 473:jam crassus torrens bibitur tamen,
Stat. Th. 4, 821:puram bibis amnibus undam,
Claud. Laud. Herc. 74.—Trop., to arrive at the region of the river:(γ).non illum nostri possunt mutare labores, Nec si... Hebrumque bibamus Sithoniasque nives... subeamus (i. e. si Thraciam adeamus),
Verg. E. 10, 65:ante... Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim Quam, etc.,
sooner will the Parthians come to Germany, or the Germans to the country of the Parthians, id. ib. 1, 63:turbaque Phasiacam Graia bibistis aquam,
Ov. H. 12, 10.—Hence,Qui flumen bibunt, = the inhabitants of the country through which the river passes:4.qui Tiberim Fabarimque bibunt,
Verg. A. 7, 715:qui profundum Danubium bibunt,
Hor. C. 4, 15, 21:qui Nilum ex ipso protinus ore bibunt,
Mart. 7, 88, 6:populosque bibentes Euphraten,
Luc. 8, 213:qui te, Nile, bibit, Claud. Prob. et Olybr. 38.—So of an inland sea: caesamque bibens Maeotin Alanus,
Claud. in Rufin. 1, 812.—Of a single person:extremum Tanaim si biberes, Lyce,
Hor. C. 3, 10, 1.—Similarly, montium pruinas bibere, of the rivers fed by a mountain range:amniumque... quicunque Odrysias bibunt pruinas,
Mart. 10, 7, 2: fluvios qui... Alpinasque bibunt de more pruinas, Claud. Prob. et Olybr. 255.—Bibere aquas, to be drowned:5.neu bibat aequoreas naufragus hostis aquas,
Ov. H. 7, 62.— Transf., of ships, to founder, to be wrecked: o utinam... Argo funestas pressa bibisset aquas! Ov. Am. 2, 11, 6.—Sanguinem or cruorem bibere.(α).Sanguinem, in a figurative sense, = sanguinem sitire:(β).cujus sanguinem (Antonium) non bibere censeatis? (sitire, animo bibere),
Cic. Phil. 11, 5, 10.—Cruorem bibere, to draw blood, to kill:6.hasta virgineum alte bibit acta cruorem,
Verg. A. 11, 803; Claud. in Rufin. 1, 78.—Transf. to things other than liquids.a.Of concrete things: dixit et ardentes avido bibit ore favillas, breathed in, drew in (of the sparks of a funeral pyre), Mart. 1, 42, 5:b.vigilandae noctes et fuligo lucubrationum bibenda,
inhale, Quint. 11, 3, 23.—Figuratively, of abstract things.(α).= cupideaudire, legere:(β).pugnas et exactos tyrannos... bibit aure vulgus,
eagerly listens to, Hor. C. 2, 13, 32:incipe: suspensis auribus ista bibam,
Prop. 3, 4, 8: hinc ille justitiae haustus bibat, imbibe (by reading) the love of justice, Quint. 12, 2, 31: illa divino fruitur sermone parentis, maternosque bibit mores, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 231.—To imbibe, be affected with:(γ).infelix Dido, longumque bibebat amorem,
Verg. A. 1, 749:totisque novum bibit ossibus ignem,
the fire of love, Stat. Achill. 1, 303.—To draw out, exhaust: nudae illae artes omnem sucum ingenii bibunt, Quint. prooem. 24.—c.To swallow, i. e. forget:7.quamquam ego vinum bibo, mandata hau consuevi simul bibere una,
Plaut. Pers. 2, 1, 3. —Transf., of inanim. subjects, to absorb liquids, draw, imbibe them:II.id si feceris metreta oleum non bibet,
Cato, R. R. 100. —So trop.:claudite jam rivos... sat prata biberunt,
Verg. E. 3, 111:inriguumque bibant violaria fontem,
id. G. 4, 32:quae (terra) bibit humorem,
absorbs moisture, id. ib. 2, 218:amphora fumum bibere instituta,
Hor. C. 3, 8, 11:mista bibunt molles lacrimis unguenta favillae,
Ov. F. 3, 561:tunc bibit irriguus fertilis hortus aquas,
Tib. 2, 1, 44:lanarum nigrae nullum colorem bibunt,
take no color, Plin. 8, 48, 73, § 193; so,candorem (i. e. colorem candidum) bibere,
id. 31, 11, 47, § 123: arcus bibit (aquas) and nubes bibunt (aquas), the rainbow, the clouds draw water (according to a popular belief among the ancients):cur bibit arcus aquas?
Prop. 3, 5 (4, 4), 32:et bibit ingens Arcus,
Verg. G. 1, 380.—And, jestingly, of an old woman given to drink: ecce autem, bibit arcus;hercle, credo, hodie pluet,
Plaut. Curc. 1, 2, 39 (44):unde aures nubesque bibunt atque imbrifer arcus,
Stat. Th. 9, 405.—So with object understood:bibite, festivae fores,
with reference to the wine spilled, Plaut. Curc. 1, 1, 88:palma toto anno bibere amat, i. e. aquam,
Plin. 13, 4, 7, § 28.—Absol. (the obj. acc. understood).a.Sc. aquam:b.nec sitis est exstincta priusquam vita bibendo (of those seized by the plague),
Ov. M. 7, 569.—Of liquids in general:c.numquam sitiens biberat,
Cic. Tusc. 5, 34, 97:edendi mihi erit bibendique finis desideria naturae restinguere,
Sen. Vit. Beat. 20, 5:ut nec bibant sine ambitione, nec edant,
id. ib. 12, 5:conducit inter cibos bibere,
Plin. 23, 1, 23, § 41:vino debemus homines quod soli animalium non sitientes bibimus,
id. 23, 1, 23, § 42.—Esp. of wine:III.es, bibe, animo obsequere mecum,
Plaut. Mil. 3, 1, 82:quamquam illud est dulce, esse et bibere,
id. Trin. 2, 1, 37:jam diu factum postquam bibimus: nimis diu sicci sumus,
id. Pers. 5, 2, 45; id. Poen. 4, 2, 13:decet luxuriosum bibendo mori,
Quint. 8, 5, 23:ut jejuni biberent,
Plin. 14, 28 med. — Pass. impers. bibitur, they drink, he drinks, people drink:dies noctisque estur, bibitur,
Plaut. Most. 1, 3, 78:ab tertiā horā bibebatur, ludebatur, vomebatur,
Cic. Phil. 2, 41, 104:bibitur usque eo dum de solio ministretur,
id. Pis. 27, 67.—With adverbs or adverbial phrases.a.Of manner:b.jucundius bibere,
Cic. Tusc. 5, 34, 97; id. Att. 13, 52, 1:large,
Plin. 10, 34, 52, § 105:fit invitatio ut Graeco more biberetur, i. e. propinando,
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—With num. adv. denoting the number of cups:IV.jam bis bibisse oportuit,
Plaut. Bacch. 4, 3, 122:sic ago, semel bibo,
id. Rud. 3, 6, 46:plus quam deciens, Sextiliane, bibis,
Mart. 1, 26, 10:quare bis deciens, Sextiliane bibis?
id. 1, 11, 2.—With abl. or prep. and abl.1.Of the liquid, river, etc.:2.de eo vino... bibito ante cenam,
Cato, R. R. 114: a fonte bibatur... [p. 236] an lacu, Mart. 9, 99, 9:ab amne,
id. 12, 11:ex aquā,
Prop. 2, 30, 32:ex fonte,
id. 4, 4, 14.—Of the vessel.(α).Abl.:(β).gemmā, i. e. poculo ex gemmā facto,
Verg. G. 2, 506:caelato = e poculo caelato,
Juv. 12, 47:conchā,
id. 6, 304:fictilibus,
id. 10, 25:testā,
Mart. 3, 82, 3:vitro,
id. 1, 37, 2; 4, 85, 1:ossibus humanorum capitum,
Plin. 7, 2, 2, § 12.—And bibere understood:poscunt majoribus poculis, i. e. bibi,
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—With ex: ex solido auro, L. Varius ap. Macr. 6, 1:(γ).e gemmā,
Prop. 3, 3, 26.—With in:V.hac licet in gemmā bibas,
Mart. 14, 120:in Priami calathis,
id. 8, 6, 16:in auro,
Sen. Thyest. 453:in argento potorio,
Dig. 34, 12, 21:in ossibus capitum,
Flor. 3, 4, 2.—Particular phrases.1.Bibe si bibis = bibe nunc, si omnino bibere vis, a formula urging to drink, Plaut. Stich. 5, 4, 33; 5, 4, 51 (cf.:2.age, si quid agis,
id. ib. 5, 4, 35).—Dare bibere, to give to drink, a Grecism, perh. only in the foll. passages: date illi biber, Titin ap. Charis. p. 99 P. (Com. Rel. v. 78 Rib.):3.jubebat biber dari, Fann. Ann. ib: bibere da usque plenis cantharis,
Plaut. Pers. 5, 2, 40 (45):quod jussi ei dari bibere,
Ter. And. 3, 2, 4; cf.:ut Jovi bibere ministraret,
Cic. Tusc. 1, 26, 65:ut bibere sibi juberet dari,
Liv. 40, 47, 5: cf.: dare with subj.:tum vos date bibat tibicini,
Plaut. Stich. 5, 5, 16.—And with rel. and subj.:nimium dabat quod biberem,
Plaut. Cist. 1, 1, 19:dat aquam quam bibant,
id. Curc. 1, 3, 4.—Prov.:2. II.aut bibat aut abeat, taken from the Greek banquets, in which the chairman (arbiter bibendi,
Hor. C. 2, 7, 25) could demand unconditional submission to the drinking laws (ê pithi, ê apithi), Cic. Tusc. 5, 41, 118.Esp., a kind of worm bred in wine, Afran. ap. Isid. Orig. 12, 8, 16 (Com. Rel. v. 406 Rib.; al. bibiones). -
6 ebriosus
I.Prop.:II.hunc scribunt ebriosum esse,
Cic. Fat. 5, 10:plurimum interesse inter ebrium et ebriosum,
Sen. Ep. 83, 11.—As subst.: ēbrĭōsus, i, m., a drunkard, sot:exempla ebriosorum,
Cic. Ac. 2, 17, 53; Plin. 30, 15, 51, § 145 al.— Comp., Cat. 27, 4.— -
7 ebrius
ēbrĭus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. root phrên; cf. sobrius], who has drunk enough, had his fill, corresp. with satur.I.Prop. (very rare):B.cum tu satura atque ebria eris, puer ut satur sit facito,
Ter. Hec. 5, 2, 3 Ruhnk.; cf.saturitate,
Plaut. Capt. 1, 1, 35.—Far more freq. and class.,full of drink, drunk, intoxicated (cf. also:b.potus, ebriosus, temulentus, vinolentus): homo hic ebrius est... Tu istic, ubi bibisti?
Plaut. Am. 2, 1, 25; 1, 1, 116; id. Aul. 4, 10, 19, sq. al.; Cic. Mil. 24, 65; id. Phil. 2, 41, 105; id. Div. 2, 58, 120; Sen. Ep. 83, 18 (thrice); Quint. 11, 3, 57; Prop. 4 (5), 5, 46; Hor. S. 1, 4, 51; Ov. M. 4, 26; id. F. 2, 582.— As subst.: ebrĭus, ii, m., a drunkard, Vulg. Psa. 106, 27; id. Job, 12, 25 al. et saep.—Poet., of inanimate things:II.vestigia,
Prop. 1, 3, 9; cf.signa,
id. 3, 3, 48 (4, 2, 48 M.):verba,
Tib. 3, 6, 36:nox,
Mart. 10, 47; cf.bruma,
id. 13, 1 et saep.—Trop., intoxicated, drunk, sated, filled:III.ebrius jam sanguine civium et tanto magis eum sitiens,
Plin. 14, 22, 28, § 148:regina fortuna dulci ebria,
intoxicated with good fortune, Hor. C. 1, 37, 12:dulcis pueri ebrios ocellos,
i. e. intoxicated with love, Cat. 45, 11:ebria de sanguine sanctorum,
Vulg. Apoc. 17, 6.—In gen., abundantly filled, full ( poet.):cena,
Plaut. Cas. 3, 6, 18:lana de sanguine conchae,
Mart. 14, 154; cf. id. 13, 82:lucerna,
id. 10, 38. -
8 ludibrium
lūdī̆brĭum, ii, n. [ludus and, perh., fero], a mockery, derision, wantonness.I.Lit.:(β).quodsi ridicula haec ludibriaque esse videmus,
Lucr. 2, 47:ne per ludibrium interiret regnum,
by wantonness, Liv. 24, 4, 2. —With gen. subj.:(γ).ille (Bias) haec ludibria fortunae ne sua quidem putavit,
i. e. worldly goods, Cic. Par. 1, 1, 8:hoc quoque ludibrium casus ediderit fortuna, ut, etc.,
Liv. 30, 30:inter magna rerum verborumque ludibria,
Suet. Vit. 17:ludibria naturae,
id. Aug. 83.—With gen. obj.:II.ludibrium oculorum specie terribile ad frustrandum hostem commentus,
Liv. 22, 16; cf. id. 24, 44:sive ludibrium oculorum sive vera species,
Curt. 4, 15, 26.—Transf.A.A laughing-stock, butt, jest, sport:B.is (Brutus) ab Tarquiniis ductus Delphos, ludibrium verius, quam comes,
Liv. 1, 56, 9:quibus mihi ludibrio fuisse videntur divitiae,
the sport of, Sall. C. 13:in ora hominum pro ludibrio abire,
Liv. 2, 36:ludibrium soceri,
Luc. 7, 379:pelagi,
id. 8, 710:ventis Debes ludibrium,
Hor. C. 1, 14, 15:ludibrium omnium reddere aliquem,
Just. 9, 6, 6:et vultus et vox ludibrio sunt hominibus, quos non permoverunt,
Quint. 6, 1, 45.—A scoff, jest, sport:(β).qui lubet ludibrio habere me,
Plaut. Men. 2, 3, 45; so,ludibrio aliquem habere,
id. Cas. 3, 5, 19.— Pass.:ludibrio haberi,
Ter. Hec. 1, 2, 74; 4, 1, 11:hosti ludibrio esse,
Cic. ad Brut. 1, 2:legati per ludibrium auditi dimissique,
Liv. 24, 26:per ludibrium exprobrare,
to reproach jestingly, scoff, Curt. 4, 10:nec dubie ludibrio esse miserias suas,
id. 2, 23, 13:aliquem in ludibrium reservare,
Suet. Calig. 23:adusque ludibria ebriosus,
such a drunkard as to be a standing jest, Gell. 15, 2, 2.—With gen. subj.:(γ).Varro ad ludibrium moriturus Antonii,
Vell. 2, 71, 2.—With gen. obj.:C.ad ludibrium stolidae superbiae,
Liv. 45, 3; 45, 41:ludibrio fratris Remum novos transiluisse muros,
id. 1, 7; 9, 11; Just. 36, 1.—Abuse, violence done to a woman:in corporum ludibria deflere,
Curt. 10, 1, 3; 4, 10, 27. -
9 madidus
mădĭdus, a, um, adj. [madeo], moist, wet, soaked, drenched (rare until after the Aug. per.).I.Lit.A.In gen.: fasciculus epistolarum aquā madidus, * Cic. Q. Fr. 2, 12, 4:* (β).spiritus,
Plin. 31, 7, 39, § 79:madidi myrrhā capilli,
Ov. M. 5, 53:madidis Notus evolat alis,
id. ib. 1, 264; cf. Luc. 1, 219 Cort.:genae,
i. e. bedewed with tears, Ov. A. A. 1, 660:comae,
moistened with unguents, id. H. 14, 30:fossae,
wet, abounding in water, id. Tr. 5, 6, 37:palus,
id. A. A. 1, 554:lacus,
Mart. 4, 44, 2:Juppiter,
i. e. Pluvius, id. 7, 36, 1:ver,
rainy, Juv. 9, 51. —With gen.:B.rosas madidas divini roris et nectaris video,
App. M. 4, p. 143.—In partic.1.Dyed:2.vestis cocco madida, vel murice tincta,
Mart. 5, 23, 5. —Drunk, intoxicated:C.madidus vino,
Plaut. Aul. 3, 6, 36:faciam ut sit madidus sobrius,
id. Am. 3, 4, 18:cum peteret matellam madidus,
Mart. 6, 89, 2; 9, 23, 11:illum madidum, nihili incontinentem, etc.,
a drunkard, sot, Plaut. As. 5, 2, 9:molli luxu madefacta meroque,
Sil. 12, 18:dies,
i. e. spent in drinking, Mart. 14, 1, 9:Tarentum,
full of drunkenness, Juv. 6, 297. —Transf., soft, boiled soft, sodden, soaked:II.madidiora lenticula,
Plin. 27, 5, 21, § 38:madida quae mihi apposita in mensam,
Plaut. Men. 1, 3, 29; id. Pers. 1, 3, 14:cicer,
Mart. 1, 42, 6; 10, 48, 12:siliginis offas accipere et madidae,
Juv. 6, 473:tabe jecur madidum,
putrid, corrupt, Luc. 1, 621.—Trop.* A.Soft, weak: madida memoria, Caecil. ap. Prisc. p. 699 P. (Com. Rel. v. 31 Rib.).—B. -
10 potor
pōtor, ōris, m. [poto], a drinker.I.In gen. ( poet.):B.aquae potores,
Hor. Ep. 1, 19, 3.—Transf.:II.Rhodanique potor,
i. e. the dweller by the Rhone, Hor. C. 2, 20, 20. —In partic., a hard drinker, a drunkard, sot, toper, tippler ( poet. and in post-Aug. prose):potorum rixae,
Prop. 1, 16, 5:potores bibuli Falerni,
Hor. Ep. 1, 18, 91; id. S. 2, 4, 59:acres,
id. ib. 2, 8, 37:nobilis,
Mart. 6, 78, 1; Plin. 23, 8, 75, § 145; 23, 4, 50, § 96; 20, 23, 99, § 263. -
11 quassabundus
quassābundus, a, um, adj. [id.], tottering, of a drunkard, Macr. S. 5, 21. -
12 quasso
I. A.Lit.: ecus saepe jubam quassat, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 506 Vahl.):2.caput,
Plaut. Merc. 3, 4, 15; Verg. A. 7, 292; Val. Fl. 1, 526:Etruscam pinum,
Verg. A. 9, 521:hastam,
id. ib. 12, 94; Ov. A. A. 1, 696:monumenta,
Plin. Ep. 8, 17, 5:lampade, of the Furies,
Sil. 2, 611; cf.lampada,
Verg. A. 6, 587.— Pass., in mid. force, tremble:quassantur membra metu,
Sen. Phoen. 530.—In partic.a.To shatter, shiver, to break or dash to pieces, to batter, make leaky:b. B.quassatis vasis,
Lucr. 3, 434:quassata ventis classis,
Verg. A. 1, 551:quassata domus,
Ov. Tr. 2, 83; cf.:hordeum sub molā,
App. M. p. 194, 35:harundinem,
Petr. S. 134. —Trop., to shake, shatter, impair, weaken:C.quassatā re publicā,
Cic. Sest. 34, 73; id. Marc. 8, 24:quassatum corpus,
shattered, enfeebled, Suet. Aug. 31:ingenia vitia quassant,
Sil. 11, 428:tempora quassatus, of a drunkard,
fuddled, beclouded, disordered, id. 7, 202; cf.:quassus, B. s. v. quatio: IVVENTAM FLETV,
to disfigure, impair, Inscr. Grut. 607, 4:harundo quassata,
a bruised reed, Vulg. Matt. 12, 20.—Esp., of countries, communities, etc., to disturb, unsettle, throw into confusion:II.quassata Placentia bello,
Sil. 8, 593:bellis urbs,
id. 7, 252.—Neutr., to shake itself, to shake ( poet.):cassanti capite incedit,
Plaut. As. 2, 3, 23 (Ussing, quassanti):quassanti capite,
App. M. 4, p. 156, 7; 3, p. 140, 28:siliquā quassante,
rattling, Verg. G. 1, 74.— Plur.:capitibus quassantibus,
Plaut. Bacch. 2, 3, 71.
См. также в других словарях:
drunkard — drunkard, inebriate, alcoholic, dipsomaniac, sot, soak, toper, tosspot, tippler designate one who drinks to excess. Drunkard and inebriate suggest the habitude of intoxication but in themselves imply nothing about the causes or effects of such… … New Dictionary of Synonyms
Drunkard — Drunk ard, n. [Drunk + ard.] One who habitually drinks strong liquors immoderately; one whose habit it is to get drunk; a toper; a sot. [1913 Webster] The drunkard and glutton shall come to poverty. Prov. xxiii. 21. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
drunkard — One who habitually engages in the overindulgence of alcohol. Dictionary from West s Encyclopedia of American Law. 2005. drunkard One who habitually engages in the overindulgence of alcohol … Law dictionary
drunkard — 1520s, DRONCARDE (Cf. droncarde), but probably older (attested from late 13c. as a surname, Druncard), from M.E. dronken, participial adj. from DRUNK (Cf. drunk) (q.v.) + ARD (Cf. ard) … Etymology dictionary
drunkard — [druŋk′ərd] n. [ DRUNK + ARD: ? after Du dronkaard] a person who often gets drunk; inebriate … English World dictionary
drunkard — /drung keuhrd/, n. a person who is habitually or frequently drunk. [1400 50; late ME; see DRUNK, ARD] Syn. toper, sot, tippler, drinker. DRUNKARD and INEBRIATE are terms for a person who drinks hard liquors habitually. DRUNKARD connotes willful… … Universalium
drunkard — n. an habitual drunkard * * * [ drʌŋkəd] an habitual drunkard … Combinatory dictionary
drunkard — UK [ˈdrʌŋkə(r)d] / US [ˈdrʌŋkərd] noun [countable] Word forms drunkard : singular drunkard plural drunkards someone who frequently drinks too much alcohol … English dictionary
drunkard — [[t]drʌ̱ŋkə(r)d[/t]] drunkards N COUNT A drunkard is someone who frequently gets drunk … English dictionary
drunkard — drunk [adj] intoxicated by alcohol bashed, befuddled, boozed up*, buzzed*, crocked*, feeling no pain*, flushed*, flying*, fuddled, glazed*, groggy, high*, inebriated, juiced*, laced*, liquored up*, lit*, lush, muddled, plastered*, potted*, seeing … New thesaurus
drunkard — One who is habitually intoxicated. A common drunkard is defined by statute in some states as a person who has been convicted of drunkenness (or proved to have been drunk) a certain number of times within a limited period. Elsewhere the word… … Black's law dictionary