-
1 doznać
глаг.• испытать• испытывать• перечувствовать* * *dozn|ać\doznaćany сов. czego 1. испытать, изведать что;\doznać zawodu испытать разочарование, разочароваться; \doznać wzruszenia взволноваться, растрогаться;
2. получить что; подвергнуться чему;\doznać uszkodzeń получить повреждения; \doznaćał złudzenia ему показалось (почудилось); \doznaćał kontuzji его контузило, он был контужен; \doznać klęski (porażki) потерпеть поражение
* * *doznany сов. czego1) испыта́ть, изве́дать чтоdoznać zawodu — испыта́ть разочарова́ние, разочарова́ться
doznać wzruszenia — взволнова́ться, растро́гаться
2) получи́ть что; подве́ргнуться чемуdoznać uszkodzeń — получи́ть поврежде́ния
doznał złudzenia — ему́ показа́лось (почу́дилось)
doznał kontuzji — его́ конту́зило, он был конту́жен
doznać klęski (porażki) — потерпе́ть пораже́ние
-
2 doświadczyć
глаг.• испытать• испытывать• опробовать* * *doświadcz|yć\doświadczyćony сов. kogo-czego испытать кого-что;wiele w życiu \doświadczyć многое в жизни испытать (перенести); \doświadczyć uczucia radości испытать чувство радости
+ doznać* * *doświadczony сов. kogo-czegoиспыта́ть кого-чтоwiele w życiu doświadczyć — мно́гое в жи́зни испыта́ть (перенести́)
doświadczyć uczucia radości — испыта́ть чу́вство ра́дости
Syn: -
3 doznawać
глаг.• вкушать• выдержать• выдерживать• доказывать• испытать• испытывать• опробовать* * *dozna|wać\doznawaćje, \doznawaćwaj, \doznawaćwany несов. czego 1. испытывать, изведывать что;2. получать что; подвергаться чему, ср. doznać* * *doznaje, doznawaj, doznawany несов. czego1) испы́тывать, изве́дывать что -
4 klęska
сущ.• авария• беда• бедствие• гибель• голод• горе• зло• катастрофа• крах• крушение• несчастье• падение• поражение* * *klęsk|a♀ 1. поражение ň;zadać \klęskaę нанести поражение; ponieść \klęskaę, doznać \klęskai потерпеть поражение;
2. бедствие ň, несчастье ň;\klęska żywiołowa стихийное бедствие; \klęska życiowa жизненная неудача;
● \klęska urodzaju разг. невиданный урожай+1. porażka, pogrom
* * *ж1) пораже́ние nzadać klęskę — нанести́ пораже́ние
ponieść klęskę, doznać klęski — потерпе́ть пораже́ние
2) бе́дствие n, несча́стье nklęska żywiołowa — стихи́йное бе́дствие
klęska życiowa — жи́зненная неуда́ча
•Syn: -
5 kontuzja
сущ.• вред• контузия• ушиб* * *, stłuczenie контузия (ушиб)med. wstrząśnienie mózgu, pot. wstrząs mózgu мед. контузия (сотрясение мозга)* * *kontuzj|a♀ контузия, ушиб ♂;doznać (ulec) \kontuzjai быть контуженным
* * *жконту́зия, уши́б m -
6 niepowodzenie
сущ.• авария• беда• бедствие• горе• зло• крах• небрежность• невезение• несчастье• неудача• провал• убыток• урон• фиаско* * *niepowodzeni|e☼ неудача ž, неуспех ♂;doznać \niepowodzeniea потерпеть неудачу; spotykały go same \niepowodzeniea ему решительно не везло
+ porażka* * *снеуда́ча ż, неуспе́х mdoznać niepowodzenia — потерпе́ть неуда́чу
spotykały go same niepowodzenia — ему́ реши́тельно не везло́
Syn: -
7 strata
сущ.• гибель• изъян• невыгода• нехватка• повреждение• потеря• трата• убыль• убыток• урон• утрата• ущерб* * *stra|ta♀ 1. ущерб ♂, урон ♂, убыток ♂:потеря;\strata czasu потеря времени; \strata materialna материальный ущерб; doznać \strataty потерпеть ущерб (урон); sprzedać ze \stratatą продать с убытком;
2. \strataty мн. потери;ponieść ciężkie \strataty понести тяжёлые потери; ● zapisać (spisać) na \strataty списать в расход; mała \strata, krótki żal погов. не велика беда, не беда
* * *ж1) уще́рб m, уро́н m, убы́ток m; поте́ряstrata czasu — поте́ря вре́мени
strata materialna — материа́льный уще́рб
doznać straty — потерпе́ть уще́рб (уро́н)
sprzedać ze stratą — прода́ть с убы́тком
2) straty мн поте́риponieść ciężkie straty — понести́ тяжёлые поте́ри
•- spisać na straty
- mała strata
- krótki żal -
8 szkoda
сущ.• вред• зло• изъян• невыгода• недостаток• несправедливость• обида• оскорбление• повреждение• потеря• рана• сожаление• убыток• урон• ушиб• ущерб* * *szkod|a♀, мн. Р. szkód 1. ущерб ♂, урон ♂, убыток m; вред m;ponieść \szkodaę, doznać szkód понести убыток (урон);
ze \szkodaą dla kogoś, czegoś в ущерб кому-л., чему-л.;wynagrodzić \szkodaę возместить ущерб;
2. безл. в знач. сказ, жаль, жалко;\szkoda mi jej мне её жаль; \szkoda pieniędzy жалко денег; \szkoda czasu не стоит тратить времени;
wielka \szkoda, że... очень жаль, что..,;jaka \szkoda! какая жалость!; \szkoda gadać (mówić) нечего и говорить; \szkoda słów жаль слов;
mądry (Polak) po szkodzie погов. задним умом крепок+1. uszczerbek 2. żal, przykro
* * *ж, мн P szkód1) уще́рб m, уро́н m, убы́ток m; вред mponieść szkodę, doznać szkód — понести́ убы́ток (уро́н)
ze szkodą dla kogoś, czegoś — в уще́рб кому́-л., чему́-л.
wynagrodzić szkodę — возмести́ть уще́рб
2) безл. в знач. сказ. жаль, жа́лкоszkoda pieniędzy — жа́лко де́нег
szkoda czasu — не сто́ит тра́тить вре́мени
wielka szkoda, że... — о́чень жаль, что...
jaka szkoda! — кака́я жа́лость!
szkoda gadać (mówić) — не́чего и говори́ть
Syn: -
9 szok
сущ.• встряска• потрясение• сотрясение• толчок• удар• шок* * *♂, Р. \szoku шок, потрясение ň;doznać \szoku пережить потрясение
+ wstrząs* * *м, P szokuшок, потрясе́ние ndoznać szoku — пережи́ть потрясе́ние
Syn: -
10 ulga
сущ.• льгота• облегчение• одолжение• помощь• послабление• пособие• смягчение• уменьшение* * *ulg|a♀ 1. облегчение ň;poczuć \ulgaę, doznać \ulgai почувствовать облегчение;
2. мн. Р. ulg (podatkowa itp.) льгота* * *ж1) облегче́ние npoczuć ulgę, doznać ulgi — почу́вствовать облегче́ние
2) мн, Р ulg (podatkowa itp.) льго́та -
11 uszczerbek
сущ.• вред• несправедливость• обида• оскорбление• повреждение• потеря• рана• убыль• убыток• урон• ушиб• ущерб* * *uszczerb|ek♂, Р. \uszczerbekku ущерб, урон, вред;z \uszczerbekkiem dla zdrowia в ущерб здоровью; nie doznać \uszczerbekku не потерпеть ущерба (урона)
+ szkoda, strata* * *м, P uszczerbkuуще́рб, уро́н, вредz uszczerbkiem dla zdrowia — в уще́рб здоро́вью
nie doznać uszczerbku — не потерпе́ть уще́рба (уро́на)
Syn: -
12 zawód
сущ.• вероисповедание• занятие• заявление• карьера• мастерство• оккупация• промысел• профессия• разочарование• ремесло* * *1) (profesja) профессия2) zawód (rozczarowanie) разочарованиеfabryka, zakład завод (предприятие)nakręcanie, nakręcenie, zapuszczanie, zapuszczenie завод (действие)sprężyna завод (механизм)naciąg завод (срок действия механизма)* * *zaw|ód♂, Р. \zawódodu 1. профессия ž; специальность ž;kim pan jest z \zawódodu?, jaki jest pański \zawód? кто вы по профессии?; wolny \zawód свободная профессия;
2. разочарование ň;bolesny (gorzki) \zawód горькое разочарование;
doznać \zawódodu разочароваться, испытать разочарование; обмануться в ожиданиях+1. fach, specjalność 2. rozczarowanie
* * *м, P zawodu1) профе́ссия ż; специа́льность żkim pan jest z zawodu?, jaki jest pański zawód? — кто вы по профе́ссии?
wolny zawód — свобо́дная профе́ссия
2) разочарова́ние ndoznać zawodu — разочарова́ться, испыта́ть разочарова́ние; обману́ться в ожида́ниях
Syn: -
13 zaznać
глаг.• вкушать• испытать• пробовать* * *zazna|ć\zaznaćny сов. czego испытать, изведать, познать что;nie \zaznać radości не изведать радости; nie \zaznaćł chwili spokoju у него не было ни минуты покоя
+ doznać, doświadczyć* * *zaznany сов. czegoиспыта́ть, изве́дать, позна́ть чтоnie zaznać radości — не изве́дать ра́дости
nie zaznał chwili spokoju — y него́ не́ было ни мину́ты поко́я
Syn: -
14 potłuc się
сов.1) разби́тьсяpotłuc się się w drobne kawałki — разби́ться вдре́безги
2) ( doznać obrażeń) уда́риться, ушиби́ться, расшиби́тьсяSyn:porozbijać się, rozbić się 1) -
15 zaszczyt
сущ.• достоинство• почесть• почет• почёт• слава• честь* * *м, P zaszczytu1) честь ż, почётmam zaszczyt... — име́ю честь...
doznać zaszczytu — удосто́иться че́сти
uważam za zaszczyt — счита́ю для себя́ че́стью, почту́ за честь gyrnol.
2) zaszczyty мн, книжн. по́честиSyn: -
16 potłuc\ się
сов. 1. разбиться;\potłuc\ się się w drobne kawałki разбиться вдребезги;
2. (doznać obrażeń) удариться, ушибиться, расшибиться;3. разг. (wzajemnie) побить (поколотить) друг друга, подраться+1. porozbijać się, rozbić się
-
17 zaszczytu
Р. \zaszczytuu 1. честь ž, почёт;mam \zaszczytu... имею честь...;doznać \zaszczytuu удостоиться чести; uważam za \zaszczytu считаю для себя честью, почту за честь górnoL;
2. \zaszczytuу мн. книжн. почести+1. honor, wyróżnienie 2. godności;
dostojeństwa
См. также в других словарях:
doznać — szwanku zob. szwank 2 … Słownik frazeologiczny
doznać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}doznawać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doznać — dk I, doznaćam, doznaćasz, doznaćają, doznaćaj, doznaćał, doznaćany doznawać ndk IX, doznaćnaję, doznaćnajesz, doznaćwaj, doznaćwał, doznaćwany «odczuć, poczuć, przeżyć coś, doświadczyć czegoś» Doznać zawodu, bólu, cierpienia. Doznawać uczucia… … Słownik języka polskiego
doznawać — → doznać … Słownik języka polskiego
doznawać — Doznać szwanku zob. szwank 2 … Słownik frazeologiczny
doznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, doznawaćznaję, doznawaćznaje, doznawaćwaj {{/stl 8}}– doznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, doznawaćam, doznawaća, doznawaćają, doznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szwank — 1. Narazić, wystawić kogoś, coś na szwank «narazić kogoś, coś na niebezpieczeństwo, straty, zniszczenie»: (...) czy interesy kilku posłów i grupki radnych były aż tak ważne, że warto było interes państwa wystawiać na szwank (...). Polityka… … Słownik frazeologiczny
ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… … Słownik języka polskiego
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
