Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

domestic

  • 1 domesticus

    domestic, civil.

    Latin-English dictionary of medieval > domesticus

  • 2 domesticus

        domesticus adj.    [domus], of the house: parietes: vestitus, to wear in the house: tempus, spent at home: domesticus otior, i. e. at home, H. — Of the family, domestic, familiar, household: homo: lectus: cum Metellis usus: clades, L.: iudicium, of their own families, Cs.: foedus, family alliance, L.— Plur m. as subst, the members of a family, inmates of a household: Antoni: inter domesticos infida omnia, L.— Domestic, native, private, internal: opes, Cs.: forenses domesticaeque res: bellum, civil, Cs.: malum: facta celebrare, of their own country, H.—Plur. as subst: alienigenas domesticis anteferre. — Proper, personal, one's own: ipsorum incommodum: periculum: Furiae, in himself.
    * * *
    I
    domestica, domesticum ADJ
    domestic, of the house; familiar, native; civil, private, personal
    II III
    domestics (pl.), those of the household

    Latin-English dictionary > domesticus

  • 3 nota

    nŏta, ae, f. [st1]1 [-] signe, marque, abréviation; poét. écrit, lettre.    - reliquis epistulis notam apponam eam quæ mihi tecum convenit, Cic. Fam. 13, 6, 2: dans les autres lettres je mettrai la marque dont je suis convenu avec toi.    - notæ ac vestigia flagitiorum, Cic. Verr. 2, 115: marques et traces d'infamies.    - notæ argumentorum, Cic. de Or. 2, 174: marques distinctives des arguments [qui les font trouver aisément].    - nomina tamquam rerum notæ, Cic. Fin. 5, 74: les termes qui sont en qq sorte les signes distinctifs des idées.    - cujusque generis nota, Cic. Or. 75: trait caractéristique de chaque genre.    - litterarum notæ, Cic. Tusc. 1, 62: signes d'écriture, lettres (chiffres: Diom. 426, 3).    - d'où [poét.] écrit, lettre Hor. O. 4, 8, 13; Ov. M. 6, 577, etc.    - notae musicae, Quint.: notes de musiques.    - notæ librariorum, Cic. de Or. 3, 173: signes des copistes, signes de ponctuation.    - compuctus notis, Cic. Off. 2: tatoué.    - deformare stigmatum notis, Suet.: marquer au fer rouge. [st1]2 [-] empreinte de monnaie, effigie.    - modo munera dividebat... modo nummos omnis notae, Suet. Aug. 75: il distribuait tantôt des présents tantôt des monnaies de toute effigie.    - quotiens per notas scribit, B pro A, C pro B ponit, Suet. Aug. 88: chaque fois qu'il écrit en lettres chiffrées, il met B au lieu de A, C au lieu de B.    - nummum argenteum nota sideris Capricorni percutere, Suet. Aug. 94: faire frapper une pièce de monnaie à l'effigie du capricorne. [st1]3 [-] étiquette (sur les amphores pour rappeler l'année du vin ou le cru).    - cf. Cic. Br. 287.    - interior nota Falerni, Hor. O. 2: l'étiquette du Falerne placé au fond de la cave.    - ut Chio nota si conmixta Falerni est, Hor. S. 1, 10: comme si au vin de Chios était mélangé le cru de Falerne. [st1]4 [-] note du censeur, blâme (motivé, inscrit à côté du nom).    - nota censoria ou nota: blâme du censeur.    - censoriæ severitatis nota inuri, Cic. Clu. 129: être marqué d'infamie par la rigueur des censeurs.    - institutum fertur, ut censores motis e senatu adscriberent notas, Liv. 39, 42, 6: c'était l'usage, paraît-il, que les censeurs ajoutassent à côté du nom des exclus du Sénat une note justificative.    - cf. Liv. 24, 18, 9; 32, 7, 3; 41, 27, 1.    - ad cenam, non ad notam invito, Plin. Ep. 2, 6, 3: c'est à un dîner, non à un arrêt flétrissant de censeur que j'invite. [st1]5 [-] tache, flétrissure, honte.    - quæ nota domesticæ turpitudinis non insista vitæ tuæ est? Cic. Cat. 1, 13: est-il une flétrissure provenant de scandales domestiques qui ne soit imprimée sur ta vie? -- cf. Cic. Sull. 88.    - litteras alicujus insigni quadam nota atque ignominia nota condemnare, Cic. Prov. 25: condamner une lettre de qqn en lui imprimant une sorte de stigmate insigne, une flétrissure d'un genre nouveau. [st1]6 [-] marque, sorte, qualité.    - mel secundæ notæ, Col. 9, 15, 3: miel de seconde qualité.    - ex hac nota corporum est aer, Sen. Nat. 2, 2, 4: l'air est un corps de cette espèce.    - de meliore nota commendare aliquem, Cic. Fam. 7, 29, 1: recommander qqn de la meilleure sorte.    - beneficia ex vulgari nota, Sen. Ben. 3, 9, 1: bienfaits d'espèce commune.    - pessimae notae mancipia, Sen. Ep. 2, 15, 3: les esclaves de la pire espèce. [st1]7 [-] annotation, marque, remarque.    - notam apponere ad malum versum, Cic. Pis. 73: mettre une remarque devant un mauvais vers.    - nomina et notae morti destinatorum, Suet.: les noms et les annotations concernant les personnes destinées à la mort.    - ex nota Marcelli constat... Dig. 49, 17, 10: il résulte d'une note de Marcellus... [st1]8 [-] qqf. distinction honorable.    - ab urbe Numantina traxit notam, Ov.: il doit à Numance son nom glorieux.
    * * *
    nŏta, ae, f. [st1]1 [-] signe, marque, abréviation; poét. écrit, lettre.    - reliquis epistulis notam apponam eam quæ mihi tecum convenit, Cic. Fam. 13, 6, 2: dans les autres lettres je mettrai la marque dont je suis convenu avec toi.    - notæ ac vestigia flagitiorum, Cic. Verr. 2, 115: marques et traces d'infamies.    - notæ argumentorum, Cic. de Or. 2, 174: marques distinctives des arguments [qui les font trouver aisément].    - nomina tamquam rerum notæ, Cic. Fin. 5, 74: les termes qui sont en qq sorte les signes distinctifs des idées.    - cujusque generis nota, Cic. Or. 75: trait caractéristique de chaque genre.    - litterarum notæ, Cic. Tusc. 1, 62: signes d'écriture, lettres (chiffres: Diom. 426, 3).    - d'où [poét.] écrit, lettre Hor. O. 4, 8, 13; Ov. M. 6, 577, etc.    - notae musicae, Quint.: notes de musiques.    - notæ librariorum, Cic. de Or. 3, 173: signes des copistes, signes de ponctuation.    - compuctus notis, Cic. Off. 2: tatoué.    - deformare stigmatum notis, Suet.: marquer au fer rouge. [st1]2 [-] empreinte de monnaie, effigie.    - modo munera dividebat... modo nummos omnis notae, Suet. Aug. 75: il distribuait tantôt des présents tantôt des monnaies de toute effigie.    - quotiens per notas scribit, B pro A, C pro B ponit, Suet. Aug. 88: chaque fois qu'il écrit en lettres chiffrées, il met B au lieu de A, C au lieu de B.    - nummum argenteum nota sideris Capricorni percutere, Suet. Aug. 94: faire frapper une pièce de monnaie à l'effigie du capricorne. [st1]3 [-] étiquette (sur les amphores pour rappeler l'année du vin ou le cru).    - cf. Cic. Br. 287.    - interior nota Falerni, Hor. O. 2: l'étiquette du Falerne placé au fond de la cave.    - ut Chio nota si conmixta Falerni est, Hor. S. 1, 10: comme si au vin de Chios était mélangé le cru de Falerne. [st1]4 [-] note du censeur, blâme (motivé, inscrit à côté du nom).    - nota censoria ou nota: blâme du censeur.    - censoriæ severitatis nota inuri, Cic. Clu. 129: être marqué d'infamie par la rigueur des censeurs.    - institutum fertur, ut censores motis e senatu adscriberent notas, Liv. 39, 42, 6: c'était l'usage, paraît-il, que les censeurs ajoutassent à côté du nom des exclus du Sénat une note justificative.    - cf. Liv. 24, 18, 9; 32, 7, 3; 41, 27, 1.    - ad cenam, non ad notam invito, Plin. Ep. 2, 6, 3: c'est à un dîner, non à un arrêt flétrissant de censeur que j'invite. [st1]5 [-] tache, flétrissure, honte.    - quæ nota domesticæ turpitudinis non insista vitæ tuæ est? Cic. Cat. 1, 13: est-il une flétrissure provenant de scandales domestiques qui ne soit imprimée sur ta vie? -- cf. Cic. Sull. 88.    - litteras alicujus insigni quadam nota atque ignominia nota condemnare, Cic. Prov. 25: condamner une lettre de qqn en lui imprimant une sorte de stigmate insigne, une flétrissure d'un genre nouveau. [st1]6 [-] marque, sorte, qualité.    - mel secundæ notæ, Col. 9, 15, 3: miel de seconde qualité.    - ex hac nota corporum est aer, Sen. Nat. 2, 2, 4: l'air est un corps de cette espèce.    - de meliore nota commendare aliquem, Cic. Fam. 7, 29, 1: recommander qqn de la meilleure sorte.    - beneficia ex vulgari nota, Sen. Ben. 3, 9, 1: bienfaits d'espèce commune.    - pessimae notae mancipia, Sen. Ep. 2, 15, 3: les esclaves de la pire espèce. [st1]7 [-] annotation, marque, remarque.    - notam apponere ad malum versum, Cic. Pis. 73: mettre une remarque devant un mauvais vers.    - nomina et notae morti destinatorum, Suet.: les noms et les annotations concernant les personnes destinées à la mort.    - ex nota Marcelli constat... Dig. 49, 17, 10: il résulte d'une note de Marcellus... [st1]8 [-] qqf. distinction honorable.    - ab urbe Numantina traxit notam, Ov.: il doit à Numance son nom glorieux.
    * * *
        Nota, notae, a Nosco, noscis, noui, notum. Plin. Une marque, Une note, Tavelure, Tache.
    \
        Grandibus notis maculosus. Virgil. Tavelé, Taché, Tacheté, Moucheté, Marqueté.
    \
        Lasciuis notis liuida colla. Ouid. De morsures.
    \
        Apponere notam ad malum versum. Cic. Y mettre une marque.
    \
        Sulpitii successori nos de meliore nota commenda. Curius ad Ciceronem. A bon escient, et de la plus grande recommendation qui soit, Bien affectueusement, De la bonne sorte.
    \
        Nonnullis commisceri muraenas cum alterius notae piscibus, non placet. Columel. Avec poissons d'autre sorte, ou espece.
    \
        Mandare notas et nomina foliis. Virgil. Escrire sur des fueilles d'arbres.
    \
        Notae. Sueton. Petites marques et abbregez, ou abbreviatures, dont les anciens escrivoyent, quand ils avoyent haste.
    \
        Notis scribere. Sueton. Escrire par telles petites marques et abbregez.
    \
        Nota. Cic. Mauvais bruit et renom de deshonneur, Diffame.
    \
        Inurere notam. Cic. Mettre sus un mauvais bruit d'aucun, Diffamer.
    \
        Eximere notae. Gell. Faire grace du mauvais bruit qu'on avoit imposé.
    \
        Notae, Reprehensiones. Plin. iunior. Reprehensions et correction d'aucune escripture.
    \
        Apponere notam. Cic. Mettre quelque marque.
    \
        Ad coenam, non ad notam inuito. Plin. iunior. Je semonds les gents à souper, et non point à les noter et diffamer.
    \
        Instruit etiam secretis notis, per quas haud dubie agnoscerent sua mandata esse. Liu. Il luy baille signes ou marques et certaines enseignes.
    \
        Notae amoris. Cic. Signes d'amours.
    \
        Notas et vestigia scelerum suorum multis in locis relinquere. Cic. Arguments et indices.

    Dictionarium latinogallicum > nota

  • 4 familiāris

        familiāris e, adj. with comp. and sup.    [familia], of a house, of a household, belonging to a family, household, domestic, private: res familiares: suam rem familiarem auxisse, his estate, Cs.: copiae, L.: funus: parricidium, i. e. committed on a member of the same family: Lar.— Plur m. as subst: quidam familiarium, of the slaves, L.— Familiar, intimate, friendly: videmus Papum Luscino familiarem fuisse, etc.: amicitia, S.: voltus ille: conloquium, L.: iura, rights of intimacy, L.: familiarior nobis propter, etc.: homo amantissimus familiarissimus.—As subst m., a friend, intimate acquaintance, companion: est ex meis intimis familiaribus: familiarem suum conloquitur, Cs.: familiarissimi eius.—In augury, one's own (of those parts of the victim which related to the party offering): (haruspices) fissum familiare tractant: ostentum, L.
    * * *
    I
    member of household (family/servant/esp. slave); familiar acquaintance/friend
    II
    familiaris, familiare ADJ
    domestic; of family; intimate; (familiaris res = one's property or fortune)

    Latin-English dictionary > familiāris

  • 5 internus

        internus adj.    [inter], inward, internal: arae, O.—Fig.: mala, domestic, S.: discordiae, Ta.
    * * *
    interna, internum ADJ
    inward, internal; domestic

    Latin-English dictionary > internus

  • 6 oeconomicus

        oeconomicus adj., οἰκονομικόσ, of domestic economy.—As subst, The Householder (a book by Xenophon).
    * * *
    I
    oeconomica, oeconomicum ADJ
    II
    oeconomica, oeconomicum ADJ
    relating to domestic economy; orderly, methodical

    Latin-English dictionary > oeconomicus

  • 7 vernāculus

        vernāculus adj.    [verna], of home-born slaves: multitudo, Ta.—Native, domestic, indigenous, vernacular, Roman: festivitas: sapor, innate: crimen domesticum ac vernaculum, i. e. which applies to the accuser.
    * * *
    vernacula, vernaculum ADJ
    domestic, homegrown; indigenous, native; country; low-bred, proletarian

    Latin-English dictionary > vernāculus

  • 8 domestici

    dŏmestĭcus, a, um, adj. [domus], of or belonging to the house.
    I.
    Lit. (very rare):

    dico intra domesticos parietes,

    Cic. Deiot. 2, 5:

    vestis,

    a garment to wear in the house, id. Fin. 2, 24; Suet. Aug. 73 al.:

    domesticus otior,

    i. e. at home, Hor. S. 1, 6, 128.—Far more freq. and class.,
    II.
    Transf., of or belonging to one's family; domestic, familiar, household.
    A.
    In gen.
    1.
    Adj.: in luctu domestico. Cic. Vatin. 13; cf. Ov. M. 13, 578:

    maeror,

    Suet. Calig. 5: domesticis praeceptis ernditus. Cic. Rep. 1, 22 fin.; cf.: usus et consuetudo cum ali [p. 608] quo, id. Rosc. Am. 6; so,

    usus,

    Quint. 4 prooem. § 1; cf. Ov. P. 4, 3, 15:

    homo prope domesticus,

    Cic. Fam. 7, 14; cf.

    praedones (with hospites and amici),

    id. Rosc. Am. 6:

    mala,

    id. Sest. 45, 97; cf.

    clades (with avunculus absumptus),

    Liv. 9, 17, 17:

    exempla,

    id. 37, 25; Quint. 9, 3, 73:

    religio,

    Suet. Claud. 12:

    convivium,

    id. ib. 44:

    ecclesia,

    the church in the house, Vulg. 1 Cor. 16, 19. —
    2.
    Subst.: dŏmestĭci, ōrum, m., the members of a family, inmates of a household, Cic. Rab. Post. 2, 4; Liv. 1, 42; Suet. Aug. 89; 78; Vulg. 2 Reg. 16, 2 al.—Also, family domestics, household slaves, Suet. Oth. 10; and for the escort, retinue of a person, Cod. Th. 1, 12, 3; Cod. Just. 12, 7; cf.

    milites,

    i. e. body-guard, Vop. Numer. 13.—
    B.
    In partic.
    1.
    Opp. to what is foreign or public, domestic, native; private, internal:

    copiae rei frumentariae,

    Caes. B. G. 2, 10, 4:

    si superavissent vel domesticis opibus vel externis auxiliis,

    id. B. C. 2, 5 fin.; cf.:

    externa lubentius in tali re quam domestica recordor,

    Cic. Off. 2, 8:

    non esse transmarinis nec importatis artibus eruditus, sed genuinis domesticisque virtutibus,

    id. Rep. 2, 15 fin.; cf.

    mos (opp. adventicia doctrina),

    id. ib. 3, 3 Mos.:

    insolens domesticarum rerum fastidium,

    id. Fin. 1, 3 fin.:

    alienigenas domesticis anteferre,

    id. Font. 10 fin.:

    bellum,

    intestine, civil war, Caes. B. G. 5, 9, 4; cf.

    hostes,

    Cic. Vatin. 10, 25:

    insidiae (with intestinum scelus),

    id. Fam. 5, 2; cf.:

    et intestinum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15:

    ac vernaculum crimen (opp. Romam de provincia apportatum),

    id. ib. 2, 3, 61:

    facta celebrare,

    i. e. of their own country, Hor. A. P. 287 et saep.:

    res domesticas ac familiares (opp. rem publicam),

    Cic. Tusc. 1, 1, 2; cf.:

    domestica et publica,

    id. Fam. 5, 13, 4; Liv. 1, 1 fin.:

    ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem,

    Cic. Fin. 2, 24; cf. id. Or. 43 fin.:

    foris claros domestica destruebat infamia,

    Plin. Pan. 83, 4:

    in rebus privatis ac domesticis,

    Quint. 2, 21, 4 et saep.—
    2.
    (Like the Gr. oikeios) = proprius, proper, personal, one's own (opp. alienus):

    si ex ipsorum domestico incommodo nullus dolor insideret, etc., ex domestico judicio atque animi conscientia,

    Caes. B. C. 3, 60, 2; Cic. Div. in Caecil. 10, 31; id. Verr. 2, 3, 41, § 95; id. de Or. 2, 9, 38; id. Or. 38, 132; cf.:

    Furiae, i. e. in his own heart,

    id. Rosc. Am. 24, 67. — Adv.: dŏmestĭce, at home, privately (late Lat.):

    et secrete,

    Tert. Pall. 4:

    confectus libellus,

    Symm. Ep. 10, 36 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > domestici

  • 9 domesticus

    dŏmestĭcus, a, um, adj. [domus], of or belonging to the house.
    I.
    Lit. (very rare):

    dico intra domesticos parietes,

    Cic. Deiot. 2, 5:

    vestis,

    a garment to wear in the house, id. Fin. 2, 24; Suet. Aug. 73 al.:

    domesticus otior,

    i. e. at home, Hor. S. 1, 6, 128.—Far more freq. and class.,
    II.
    Transf., of or belonging to one's family; domestic, familiar, household.
    A.
    In gen.
    1.
    Adj.: in luctu domestico. Cic. Vatin. 13; cf. Ov. M. 13, 578:

    maeror,

    Suet. Calig. 5: domesticis praeceptis ernditus. Cic. Rep. 1, 22 fin.; cf.: usus et consuetudo cum ali [p. 608] quo, id. Rosc. Am. 6; so,

    usus,

    Quint. 4 prooem. § 1; cf. Ov. P. 4, 3, 15:

    homo prope domesticus,

    Cic. Fam. 7, 14; cf.

    praedones (with hospites and amici),

    id. Rosc. Am. 6:

    mala,

    id. Sest. 45, 97; cf.

    clades (with avunculus absumptus),

    Liv. 9, 17, 17:

    exempla,

    id. 37, 25; Quint. 9, 3, 73:

    religio,

    Suet. Claud. 12:

    convivium,

    id. ib. 44:

    ecclesia,

    the church in the house, Vulg. 1 Cor. 16, 19. —
    2.
    Subst.: dŏmestĭci, ōrum, m., the members of a family, inmates of a household, Cic. Rab. Post. 2, 4; Liv. 1, 42; Suet. Aug. 89; 78; Vulg. 2 Reg. 16, 2 al.—Also, family domestics, household slaves, Suet. Oth. 10; and for the escort, retinue of a person, Cod. Th. 1, 12, 3; Cod. Just. 12, 7; cf.

    milites,

    i. e. body-guard, Vop. Numer. 13.—
    B.
    In partic.
    1.
    Opp. to what is foreign or public, domestic, native; private, internal:

    copiae rei frumentariae,

    Caes. B. G. 2, 10, 4:

    si superavissent vel domesticis opibus vel externis auxiliis,

    id. B. C. 2, 5 fin.; cf.:

    externa lubentius in tali re quam domestica recordor,

    Cic. Off. 2, 8:

    non esse transmarinis nec importatis artibus eruditus, sed genuinis domesticisque virtutibus,

    id. Rep. 2, 15 fin.; cf.

    mos (opp. adventicia doctrina),

    id. ib. 3, 3 Mos.:

    insolens domesticarum rerum fastidium,

    id. Fin. 1, 3 fin.:

    alienigenas domesticis anteferre,

    id. Font. 10 fin.:

    bellum,

    intestine, civil war, Caes. B. G. 5, 9, 4; cf.

    hostes,

    Cic. Vatin. 10, 25:

    insidiae (with intestinum scelus),

    id. Fam. 5, 2; cf.:

    et intestinum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15:

    ac vernaculum crimen (opp. Romam de provincia apportatum),

    id. ib. 2, 3, 61:

    facta celebrare,

    i. e. of their own country, Hor. A. P. 287 et saep.:

    res domesticas ac familiares (opp. rem publicam),

    Cic. Tusc. 1, 1, 2; cf.:

    domestica et publica,

    id. Fam. 5, 13, 4; Liv. 1, 1 fin.:

    ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem,

    Cic. Fin. 2, 24; cf. id. Or. 43 fin.:

    foris claros domestica destruebat infamia,

    Plin. Pan. 83, 4:

    in rebus privatis ac domesticis,

    Quint. 2, 21, 4 et saep.—
    2.
    (Like the Gr. oikeios) = proprius, proper, personal, one's own (opp. alienus):

    si ex ipsorum domestico incommodo nullus dolor insideret, etc., ex domestico judicio atque animi conscientia,

    Caes. B. C. 3, 60, 2; Cic. Div. in Caecil. 10, 31; id. Verr. 2, 3, 41, § 95; id. de Or. 2, 9, 38; id. Or. 38, 132; cf.:

    Furiae, i. e. in his own heart,

    id. Rosc. Am. 24, 67. — Adv.: dŏmestĭce, at home, privately (late Lat.):

    et secrete,

    Tert. Pall. 4:

    confectus libellus,

    Symm. Ep. 10, 36 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > domesticus

  • 10 interna

    internus, a, um, adj. [in; cf. interior, intestinus, intus], inward, internal (postAug.).
    I.
    Adj.
    A.
    Lit.:

    ignis,

    Sen. Q. N. 6, 27, 2:

    arae,

    Ov. H. 7, 113:

    maria,

    inland, Plin. 2, 68, 68, § 173.—
    B.
    Trop., domestic, civil, internal:

    discordiae,

    Tac. A. 2, 26:

    certamina,

    id. ib. 54:

    internum simul externumque bellum,

    id. H. 2, 69:

    mala,

    Sall. H. Fragm. 4, 61, 13.—
    II.
    Subst.: interna, ōrum, n. plur.
    A.
    Interior parts:

    mundi,

    Plin. 2, 1, 1, § 4.—
    B.
    Internal or domestic affairs:

    si quando ad interna praeverterent,

    Tac. A. 4, 32.—
    C.
    Entrails, intestines:

    boum,

    Veg. Vet. 3, 2.—
    D.
    Trop.:

    veritatis,

    the very depths of truth, Amm. 15, 5, 23.— Adv.: interne, inwardly, internally (post-class.), Aus. Ep. 5, 21; id. Clar. Urb. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > interna

  • 11 internus

    internus, a, um, adj. [in; cf. interior, intestinus, intus], inward, internal (postAug.).
    I.
    Adj.
    A.
    Lit.:

    ignis,

    Sen. Q. N. 6, 27, 2:

    arae,

    Ov. H. 7, 113:

    maria,

    inland, Plin. 2, 68, 68, § 173.—
    B.
    Trop., domestic, civil, internal:

    discordiae,

    Tac. A. 2, 26:

    certamina,

    id. ib. 54:

    internum simul externumque bellum,

    id. H. 2, 69:

    mala,

    Sall. H. Fragm. 4, 61, 13.—
    II.
    Subst.: interna, ōrum, n. plur.
    A.
    Interior parts:

    mundi,

    Plin. 2, 1, 1, § 4.—
    B.
    Internal or domestic affairs:

    si quando ad interna praeverterent,

    Tac. A. 4, 32.—
    C.
    Entrails, intestines:

    boum,

    Veg. Vet. 3, 2.—
    D.
    Trop.:

    veritatis,

    the very depths of truth, Amm. 15, 5, 23.— Adv.: interne, inwardly, internally (post-class.), Aus. Ep. 5, 21; id. Clar. Urb. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > internus

  • 12 oeconomicus

    oecŏnŏmĭcus, a, um, adj., = oikonomikos.
    I.
    Of or relating to domestic economy; subst.: oecŏnŏmĭcus, i, m., a work of Xenophon on domestic economy. in eo libro, qui Oeconomicus inscribitur, Cic. Off. 2, 24, 87; Gell. 15, 5, 8.—
    II.
    Of or belonging to a proper (oratorical) division or arrangement; orderly, methodical:

    oeconomica totius causae dispositio,

    Quint. 7, 10, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > oeconomicus

  • 13 silentiarius

    sĭlentĭārĭus, ii, m. [silentium].
    I.
    A confidential domestic servant (orig. watching for the domestic silence; cf. Sen. Ep. 47, 3), Salv. Gub. Dei, 4, 3; Inscr. Orell. 2956; 3193; cf. Becker, Gallus, 2, p. 99 (2d. ed.).—
    II.
    In the later imperial period, a certain high officer at court, a privy-councillor, Cod. Just. 3, 28, 30 fin.; 15, 62, 25; Inscr. Orell. 3194.

    Lewis & Short latin dictionary > silentiarius

  • 14 domesticus

    1) к дому принадлежащий, домашний, семейный, domestici, члены семейства (1. 31 § 15 D. 21, 1. 1. 1 pr. D. 29, 5);

    domest. persona (l. 6 pr. D. 3, 4), familia domest. (1. 31 § 10 § 24, 1); аmicus vel domest. (1. 4 § 3 D. 50, 4) funus domest. (1. 4 § 2 D. 2, 11), furtum domest., домашняя кража (1. 11 § 1 D. 48, 19), domest testimonium, свидетельство домашнего (1. 3 C. 4, 20), domest instrumenta (1. 5 C. 4, 19);

    domest. cautio, частное обеспечение (1. 103 D. 30);

    domest interrogatio servorum (1. 4 C. 9, 41);

    clandestinae ac domest. fraudes (1. 27 C. 8, 54)

    2) домашние войска, при позднейших императорах (tit. C 12, 17);

    schola domesticorurum (1. 3 C. 3, 24), comites domestic. (I. 6 § 3 C. 3, 8).

    3) чиновники, принадлежащие к officium наместников провинции (tit C. 1, 5. 1. 1. un. C. 5, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > domesticus

  • 15 gallīna

        gallīna ae, f    [1 gallus], a hen, domestic hen, Cs., C., H.: Gallina cecinit (a prodigy), T.— Prov.: gallinae filius albae, i. e. of fortune, Iu.
    * * *

    Latin-English dictionary > gallīna

  • 16 gallīnāceus

        gallīnāceus adj.    [gallina], of hens, of fowls: gallus, a poultry-cock.
    * * *
    gallinacea, gallinaceum ADJ
    of/belonging to domestic poultry, poultry-

    Latin-English dictionary > gallīnāceus

  • 17 gallus

        gallus ī, m    [1 GAR-], a cock, domestic cock: gallinaceus: gallorum cantus, crowing, H., Iu.
    * * *
    I
    Galla, Gallum ADJ
    Gallic, of Gaul/the Gauls; class of gladiator w/Gallic armor; (also Galatian?)
    II
    Gaul; the Gauls (pl.)
    III
    cock, rooster

    Latin-English dictionary > gallus

  • 18 intestīnus

        intestīnus adj.    [intus], inward, internal, intestine: malum: bella, civil, S.: caedes, of kindred, L.—Fig., in the mind, subjective (opp. oblatus).
    * * *
    intestina, intestinum ADJ
    internal; domestic, civil

    Latin-English dictionary > intestīnus

  • 19 Lār

        Lār Laris, m plur. Larēs, um, rarely ium (L.)    [LAS-].    I. Plur, the gods of places, protecting deities, Lares (local tutelar deities): praestites, guardian gods of the city, O.: permarini, tutelar deities of the sea, L.—Esp., the household gods, guardians of the house, domestic deities, Lares: aedes Larum: immolet porcum Laribus, H.: Laribus tuum miscet numen, H.—    II. Sing. and plur., a hearth, house, dwelling, household, family, abode: ante suos Lares familiarīs, at his very hearth: Lar familiaris, C., S.: mutare Lares, H.: avitus apto Cum lare fundus, H.: parvo sub lare, H.: deserere larem, O.: pelli lare, O.: avis in ramo tecta laremque parat, a home, O.
    * * *
    Lares; (usu. pl.); tutelary god/gods of home/hearth/crossroads; home/dwelling

    Latin-English dictionary > Lār

  • 20 pecus

        pecus pecoris, n    [PAC-], cattle (all domestic animals kept for food or service): pabulum pecoris, S.: equinum, a stud, V.: setigerum, the bristly herd (i. e. of swine), O.: deus pecoris, i. e. Pan, O.: Ignavom fucos pecus a praesepibus arcent, i. e. the drones, V.—Of sheep, a flock: Balatu pecorum sonant ripae, V.— An animal, head of cattle (poet.): pecus magnae parentis (of a young lion), O.—Of persons, cattle: metum et turpe, H.: dominae pecora, Ct.: venale, Iu.
    * * *
    I
    cattle, herd, flock
    II
    sheep; animal

    Latin-English dictionary > pecus

См. также в других словарях:

  • domestic — do·mes·tic /də mes tik/ adj 1: of or relating to the household or family a domestic servant domestic relations see also family court 2: of, relating to, or originating within …   Law dictionary

  • domestic — do‧mes‧tic [dəˈmestɪk] adjective [only before a noun] 1. relating to the home or the family: • dramatic rises planned on domestic fuel bills 2. relating to the country you live in, rather than abroad: • The government hoped to halt the overall… …   Financial and business terms

  • domestic — DOMÉSTIC, Ă, domestici, ce, adj. 1. (Despre animale) Care trăieşte pe lângă casă, fiind folosit în anumite scopuri. 2. Care este legat de casă, de gospodărie, de familie, specific vieţii gospodăreşti; p. ext. intim, privat. – Din fr. domestique,… …   Dicționar Român

  • Domestic — Do*mes tic, a. [L. domesticus, fr. domus use: cf. F. domestique. See 1st {Dome}.] 1. Of or pertaining to one s house or home, or one s household or family; relating to home life; as, domestic concerns, life, duties, cares, happiness, worship,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Domestic — or domestique can refer to: A cycling domestique A domestic worker Domestic airport Domestic violence Domestic (band), a group with Trust in Trance Records Domestikos (English: the Domestic), a Byzantine title Domestic of the Schools, commander… …   Wikipedia

  • domestic — ► ADJECTIVE 1) relating to a home or family affairs or relations. 2) of or for use in the home. 3) fond of family life and running a home. 4) (of an animal) tame and kept by humans. 5) existing or occurring within a country; not foreign. ► NOUN… …   English terms dictionary

  • domestic — [dō mes′tik, dəmes′tik] adj. [ME < OFr domestique < L domesticus < domus: see DOME] 1. having to do with the home or housekeeping; of the house or family [domestic joys] 2. of one s own country or the country referred to 3. made or… …   English World dictionary

  • Domestic — Do*mes tic, n. 1. One who lives in the family of an other, as hired household assistant; a house servant. [1913 Webster] The master labors and leads an anxious life, to secure plenty and ease to the domestic. V. Knox. [1913 Webster] 2. pl. (Com.) …   The Collaborative International Dictionary of English

  • domestic — (adj.) early 15c., from M.Fr. domestique (14c.) and directly from L. domesticus belonging to the household, from domus house, from PIE *domo /*domu house, household (Cf. Skt. damah house; Avestan demana house; Gk. domos house, despotes …   Etymology dictionary

  • domestic — [adj1] household calm, devoted, domiciliary, family, home, homelike, homeloving, homely, indoor, pet, private, sedentary, settled, stay at home, subdued, submissive, tame, trained, tranquil; concept 542 Ant. business, industrial, office domestic… …   New thesaurus

  • Domestic — Domestic, grobfadiger, baumwollener Hemdenstoff, mit Leinwandbindung und 27 Ketten und 25 Schußfäden auf 1 cm …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»