Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

intestīnus

  • 1 intestinus

    intestīnus, a, um [intus] intérieur.    - Lebaigue P. 661 et P. 662.    - intestinum bellum, Cic. Cat. 2, 28: guerre civile, guerre intestine.    - intestina discordia, Liv.: guerre civile.    - tuus dolor intestinus: ta douleur personnelle.    - intestinum opus: ouvrage de marqueterie, lambris (ouvrage fait à l'intérieur de la maison). --- Varr. R. R. 3, 1; Plin. 16, 225.    - voir intestinum.
    * * *
    intestīnus, a, um [intus] intérieur.    - Lebaigue P. 661 et P. 662.    - intestinum bellum, Cic. Cat. 2, 28: guerre civile, guerre intestine.    - intestina discordia, Liv.: guerre civile.    - tuus dolor intestinus: ta douleur personnelle.    - intestinum opus: ouvrage de marqueterie, lambris (ouvrage fait à l'intérieur de la maison). --- Varr. R. R. 3, 1; Plin. 16, 225.    - voir intestinum.
    * * *
        Intestinus, pen. prod. Adiect. ab Intra. Qui est tout dedens.
    \
        Intestina, substantiue dicuntur. Cels. Cic. Les intestins, Boyaulx et entrailles.
    \
        Intestinum tenue. Cels. L'intestin et boyau tenve, ou tenvre, dedens lequel s'engendre la passion Iliaque. Intestinum latum. Cels.
    \
        Intestinum, neutro genere: et Intestinus, masculino dicitur. Plin. Boyau.
    \
        Intestinus, Adiectiuum. Qui est fort avant dedens le corps, Interieur, Intestin. Et per translationem, Pestis intestins. Liu. Une peste et grande conspiration, et fort dangereuse.
    \
        Intestinum odium. Liu. Une haine cachee et fort grande qu'on retient en son coeur.
    \
        Intestinum malum. Cic. Quand il y a sedition entre les citoyens mesmes, ou ceulx d'un mesme pays.
    \
        Intestinum opus. Varro. Menuiserie.

    Dictionarium latinogallicum > intestinus

  • 2 intestinus

    intestinus intestinus, a, um внутренний

    Латинско-русский словарь > intestinus

  • 3 intestinus

    intestinus intestinus, a, um междоусобный

    Латинско-русский словарь > intestinus

  • 4 intestinus

    intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.).
    I.
    Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:

    occultum, intestinum ac domesticum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:

    bellum,

    id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:

    discordia,

    Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:

    villa opere tectorio et intestino spectanda,

    Varr. R. R. 3, 1:

    opera,

    Plin. 16, 42, 82, § 225. —
    II.
    Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).
    A.
    In gen.
    (α).
    Sing., Lucr. 4, 118:

    loto terram ferit intestino,

    Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—
    (β).
    Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:

    reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,

    Cic. N. D. 2, 55:

    laborare ex intestinis,

    to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:

    capiunt plus intestina poetae,

    Juv. 7, 78. —
    B.
    In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:

    intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,

    the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:

    imum,

    rectum, Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > intestinus

  • 5 intestinus

    intestīnus, a, um [ intus ]
    2) междоусобный (bellum C; discordia Just); семейный (caedes L; dolor, luctus C)
    3) субъективный (interest inter intestinum et oblatum C)
    intestinum opus Vr, Vtr, PM — маркетри, инкрустация

    Латинско-русский словарь > intestinus

  • 6 intestinus

    intestīnus, a, um (intus), I) inwendig, innerlich, a) intestinum opus, die eingelegte Arbeit des Kunsttischlers, Varro, Vitr. u.a.: so auch Plur. subst., intestīna, ōrum, n., Plaut. Pseud. 343. – b) intestīnum, ī, n., der Darm, auch der Darmkanal, u. Plur. intestīna, Därme, Gedärme, Eingeweide, bes. im Unterkörper (während exta = die edleren Eingeweide im Oberkörper), int. medium, nach e. = das Gekröse (μεσεντέριον), Cic.: int. tenuius, crassius, ieiunum (Leerdarm), rectum (Mastdarm), summum (Zwölffingerdarm), Cels.: intestinum farcire, eine Wurst machen, Apic. u. Isid. (vgl. fartum intestinum e crassundiis, Varro LL.): intestina alci crepant, crepitant, murmurant, der Magen knurrt jmdm., Plaut.: ex intestinis laborare, Bauchgrimmen haben, Cic.: creberrimo frigidae aquae usu intestina vitiare, Suet. – Heterokl., intestīna, ae, f., Apic. 2, 59 Sch.; Plur. intestīnae, ārum, f., Petron. 76, 11. – II) insbes.: a) der innere = im Innern des Staats od. der Familie hausend usw., einheimisch (Ggstz. externus), pernicies, Cic.: bellum, Cic. u. (scherzh. = häuslicher Unfriede) Rutil. Lup.: malum, Liv.: discordia, Iustin.: caedes, Verwandtenmord, Liv. – b) innerer = im Innern der Seele, subjektiv (Ggstz. oblatus, objektiv), Cic. Acad. 2, 48.

    lateinisch-deutsches > intestinus

  • 7 intestinus

    intestīnus, a, um (intus), I) inwendig, innerlich, a) intestinum opus, die eingelegte Arbeit des Kunsttischlers, Varro, Vitr. u.a.: so auch Plur. subst., intestīna, ōrum, n., Plaut. Pseud. 343. – b) intestīnum, ī, n., der Darm, auch der Darmkanal, u. Plur. intestīna, Därme, Gedärme, Eingeweide, bes. im Unterkörper (während exta = die edleren Eingeweide im Oberkörper), int. medium, nach e. = das Gekröse (μεσεντέριον), Cic.: int. tenuius, crassius, ieiunum (Leerdarm), rectum (Mastdarm), summum (Zwölffingerdarm), Cels.: intestinum farcire, eine Wurst machen, Apic. u. Isid. (vgl. fartum intestinum e crassundiis, Varro LL.): intestina alci crepant, crepitant, murmurant, der Magen knurrt jmdm., Plaut.: ex intestinis laborare, Bauchgrimmen haben, Cic.: creberrimo frigidae aquae usu intestina vitiare, Suet. – Heterokl., intestīna, ae, f., Apic. 2, 59 Sch.; Plur. intestīnae, ārum, f., Petron. 76, 11. – II) insbes.: a) der innere = im Innern des Staats od. der Familie hausend usw., einheimisch (Ggstz. externus), pernicies, Cic.: bellum, Cic. u. (scherzh. = häuslicher Unfriede) Rutil. Lup.: malum, Liv.: discordia, Iustin.: caedes, Verwandtenmord, Liv. – b) innerer = im Innern der Seele, subjektiv (Ggstz. oblatus, objektiv), Cic. Acad. 2, 48.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intestinus

  • 8 intestīnus

        intestīnus adj.    [intus], inward, internal, intestine: malum: bella, civil, S.: caedes, of kindred, L.—Fig., in the mind, subjective (opp. oblatus).
    * * *
    intestina, intestinum ADJ
    internal; domestic, civil

    Latin-English dictionary > intestīnus

  • 9 intestinus

    внутренний: vulnus intest. (1. 14 pr. C. 6, 58.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > intestinus

  • 10 intestinus

    , intestina, intestinum (m,f,n)
      внутренний

    Dictionary Latin-Russian new > intestinus

  • 11 intestinae

    intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.).
    I.
    Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:

    occultum, intestinum ac domesticum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:

    bellum,

    id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:

    discordia,

    Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:

    villa opere tectorio et intestino spectanda,

    Varr. R. R. 3, 1:

    opera,

    Plin. 16, 42, 82, § 225. —
    II.
    Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).
    A.
    In gen.
    (α).
    Sing., Lucr. 4, 118:

    loto terram ferit intestino,

    Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—
    (β).
    Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:

    reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,

    Cic. N. D. 2, 55:

    laborare ex intestinis,

    to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:

    capiunt plus intestina poetae,

    Juv. 7, 78. —
    B.
    In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:

    intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,

    the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:

    imum,

    rectum, Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > intestinae

  • 12 intestini

    intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.).
    I.
    Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:

    occultum, intestinum ac domesticum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:

    bellum,

    id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:

    discordia,

    Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:

    villa opere tectorio et intestino spectanda,

    Varr. R. R. 3, 1:

    opera,

    Plin. 16, 42, 82, § 225. —
    II.
    Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).
    A.
    In gen.
    (α).
    Sing., Lucr. 4, 118:

    loto terram ferit intestino,

    Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—
    (β).
    Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:

    reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,

    Cic. N. D. 2, 55:

    laborare ex intestinis,

    to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:

    capiunt plus intestina poetae,

    Juv. 7, 78. —
    B.
    In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:

    intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,

    the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:

    imum,

    rectum, Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > intestini

  • 13 intestinum

    intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.).
    I.
    Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:

    occultum, intestinum ac domesticum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:

    bellum,

    id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:

    discordia,

    Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:

    villa opere tectorio et intestino spectanda,

    Varr. R. R. 3, 1:

    opera,

    Plin. 16, 42, 82, § 225. —
    II.
    Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).
    A.
    In gen.
    (α).
    Sing., Lucr. 4, 118:

    loto terram ferit intestino,

    Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—
    (β).
    Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:

    reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,

    Cic. N. D. 2, 55:

    laborare ex intestinis,

    to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:

    capiunt plus intestina poetae,

    Juv. 7, 78. —
    B.
    In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:

    intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,

    the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:

    imum,

    rectum, Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > intestinum

  • 14 intestina

    1. intestīna, ōrum, n., s. intestinus.
    ————————
    2. intestīna, ae, f., s. intestinus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intestina

  • 15 perculsus

    I a, um part. pf. к percello II perculsus, (ūs) m.
    толчок, сотрясение (p. intestinus Tert)

    Латинско-русский словарь > perculsus

  • 16 intestina [1]

    1. intestīna, ōrum, n., s. intestīnus.

    lateinisch-deutsches > intestina [1]

  • 17 intestina [2]

    2. intestīna, ae, f., s. intestīnus.

    lateinisch-deutsches > intestina [2]

  • 18 intestinarius

    intestīnārius, iī, m. (intestinus), einer, der eingelegte Arbeiten verfertigt, ein Kunsttischler, Cod. Theod. 13, 4, 2. Vgl. Gloss. III, 307, 49 (intestinarius, τορνευτής, εντορνευτής).

    lateinisch-deutsches > intestinarius

  • 19 intestinarius

    intestīnārius, iī, m. (intestinus), einer, der eingelegte Arbeiten verfertigt, ein Kunsttischler, Cod. Theod. 13, 4, 2. Vgl. Gloss. III, 307, 49 (intestinarius, τορνευτής, εντορνευτής).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intestinarius

  • 20 intestīnum

        intestīnum ī, n    [intestinus], a gut: loto terram ferit intestino, Iu.: medium, mesentery: imum, rectum, N.—Usu. plur, the intestines, entrails, bowels: laborare ex intestinis: intestina poetae, Iu.

    Latin-English dictionary > intestīnum

См. также в других словарях:

  • intestinus — index internal Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • INTESTIN — On sait que l’intestin humain est un organe de forme tubulaire (2 cm de diamètre, 7 m de longueur), replié à l’intérieur de la cavité abdominale. Il complète et achève la digestion des aliments et il réalise l’absorption des constituants… …   Encyclopédie Universelle

  • Intestino — (Del lat. intestinus.) ► adjetivo 1 Que es interno: ■ lucha intestina en el país. SINÓNIMO interior ► sustantivo masculino 2 ANATOMÍA Porción tubular del aparato digestivo que va desde el estómago hasta el ano. FRASEOLOGÍA intestino ciego …   Enciclopedia Universal

  • intestinum — 1. [TA] SYN: intestine. 2. Inward; inner. [neuter of intestinus] [L. intestinus, internal, ntr. as noun, the entrails, fr. intus, within] i. cecum SYN: cecum (1). i. crassum [TA] SYN: large intestine. i. ileum twisted intestine. See ileum. i …   Medical dictionary

  • intestine — ● intestin, intestine adjectif (latin intestinus, intérieur) Littéraire. Qui se produit à l intérieur d une collectivité, d une organisation ou d une nation : Lutte intestine. ● intestin, intestine (homonymes) adjectif (latin intestinus,… …   Encyclopédie Universelle

  • intestine — I. adjective Etymology: Middle English, from Middle French or Latin; Middle French intestin, from Latin intestinus, from intus within more at ent Date: 15th century internal; specifically of or relating to the internal affairs of a state or… …   New Collegiate Dictionary

  • intestin — intestin, ine 1. (in tè stin, sti n ) adj. 1°   Qui est dans l intérieur du corps ou d un corps. Chaleurs intestines. •   La chaleur n est pas produite par un mouvement intestin et circulaire des parties, VOLT. Feu, I, art. 1er.. •   Divers faits …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • intestin — INTESTÍN1, intestine, s.n. Parte a aparatului digestiv, la oameni şi la unele animale, care are formă de tub şi care se întinde de la stomac până la anus, fiind alcătuită din două părţi distincte; maţ. – Din fr. intestin, lat. intestinum. Trimis… …   Dicționar Român

  • intestino — intestino1 agg. [dal lat. intestinus, der. dell avv. intus dentro ]. [di guerra, lotte e sim., che avviene fra cittadini di una stessa comunità] ▶◀ civile, interno. ↑ fratricida.   intestino2 s.m. [dal lat. intestinum, neutro sost. dell agg.… …   Enciclopedia Italiana

  • en1 —     en1     English meaning: in, *into, below     Deutsche Übersetzung: “in”     Note: (: *n̥; Slav. also *on?); eni, n(e)i; perhaps also n̥dhi (ending as epi, obhi etc. perhaps related to loc. in i, if if not even created after it).     Material …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • intestine — [in tes′tən] adj. [L intestinus, inward, internal < intus, within, akin to Gr entos < IE * entos < base * en, in] internal, with regard to a country or community; domestic; civil n. [L intestinum, neut. sing. of intestinus] [usually pl.] …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»