Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

distribute

  • 1 distribūte

        distribūte adv. with comp.    [distributus], orderly, methodically: scribere: distributius tractare.

    Latin-English dictionary > distribūte

  • 2 distribute

    dis-trĭbŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to divide, distribute (class.; cf.: divido, impertio, dispenso, participo, communico).
    I.
    Lit.:

    argentum,

    Ter. Ad. 3, 3, 17:

    partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit,

    Caes. B. G. 3, 10 fin.:

    distribuisti partes Italiae,

    Cic. Cat. 1, 4, 9; cf. id. ib. 3, 4, 8:

    reliquum populum distribuit in quinque classes,

    Cic. Rep. 2, 22; cf. id. Leg. 3, 3, 7; Ov. F. 6, 84:

    copias in tres partes,

    Caes. B. G. 6, 32, 3; id. B. C. 1, 55, 2:

    pueros in classes,

    Quint. 1, 2, 23:

    orbem in duodecim partes,

    Cic. Tusc. 1, 28 et saep.:

    milites circum familias conventus Campani,

    Caes. B. C. 1, 14 fin.; cf.:

    gladiatorias familias Capuam et in cetera municipia,

    Sall. C. 30 fin.:

    Numidas in hiberna in proximis Thessalis urbibus,

    Liv. 42, 67:

    legiones et auxilia provinciatim,

    Suet. Aug. 49:

    milites in legiones,

    Caes. B. C. 3, 4, 2; cf. Front. Strat. 4, 1, 43:

    gladiatores binos singulis patribus familiarum,

    distributed among them, apportioned to them, Cic. Att. 7, 14, 2:

    naves quaestori, legatis, praefectis, equitibus,

    Caes. B. G. 4, 22, 3 and 5:

    equos Germanis,

    id. ib. 7, 65 fin.:

    pecunias exercitui,

    id. B. C. 1, 39, 3 al.; cf.

    also: pecuniam in judices,

    Cic. Clu. 27, 74:

    naves in legiones,

    Tac. A. 2, 8:

    pecus viritim,

    Caes. B. G. 7, 71, 7:

    capita singula ex captivis toto exercitu praedae nomine,

    id. ib. 7, 89 fin.:

    Poenorum arma inter suos,

    Front. Strat. 4, 7, 12 et saep. Rarely of the distributing of a service among several:

    alterum (genus) emendi, quod praeterea civitatibus aequaliter esset distributum,

    Cic. Verr. 2, 3, 70 Zumpt. —
    II.
    Of abstract objects:

    quae observata sunt in usu ac tractatione dicendi, haec partibus distributa sunt,

    Cic. de Or. 1, 23, 109; Quint. 9, 3, 93; cf. id. 9, 1, 34:

    meministis me ita distribuisse initio causam,

    Cic. Rosc. Am. 42:

    vitae opera hac (honesti) regulā,

    Sen. Ben. 7, 2.—Hence, distrĭ-būte, adv., orderly, methodically (very rare):

    neque distincte neque distribute scribere,

    Cic. Tusc. 2, 3, 7:

    distributius tractare,

    id. Inv. 2, 59, 177.

    Lewis & Short latin dictionary > distribute

  • 3 dī-gerō

        dī-gerō gessī, gestus, ere,    to force apart, separate, divide, distribute: In canes totidem digestus Cerberus, O.: Nilus septem in cornua, O.—Poet.: novem volucrīs in belli digerit annos, i. e. interprets to mean years, O.—To distribute, arrange, dispose, set in order: quas (tabulas): nomina in codicem: capillos, O.: carmina in numerum, V. —Fig., to distribute: poenam in omnīs, O.: tempora, O.: annum in totidem species, Ta.—To arrange, set in order, distribute: rem p. bene: mandata: omina, interprets: ius civile in genera: quid quoque anno actum sit, L.

    Latin-English dictionary > dī-gerō

  • 4 digero

    dī-gĕro, gessi, gestum, 3, v. a., to force apart, separate, divide, distribute (cf.: dispono, distribuo, divido, dispenso, ordino, compono).
    I.
    Lit.
    A.
    Ingen. (so mostly post-Aug.):

    (insulae) interdum discordantibus ventis digeruntur (opp. junctae copulataeque),

    Plin. Ep. 8, 20, 6; cf.

    nubes (opp. congregare),

    Sen. Q. N. 7, 22:

    nimbos,

    Plin. 31, 4, 30, § 53; Plin. Ep. 2, 17, 9:

    digesti colores,

    Ov. F. 5, 213:

    stercoris pars in prata digerenda,

    Col. 11, 2, 18:

    radix digesta,

    Plin. 24, 17, 102, § 161:

    inque canes totidem trunco digestus ab uno Cerberus,

    divided, separated, Ov. H. 9, 93; cf.: Nilus [p. 577] septem in cornua, id. M. 9, 774 (for which, septem discretus in ostia Nilus, id. ib. 5, 324):

    Crete centum per urbes,

    id. H. 10, 67:

    populus Romanus in classes (coupled with distributus),

    Flor. 1, 6, 4 et saep.; cf. Ov. F. 6, 83.— Poet.:

    (augur Thestorides) novem volucres in belli digerit annos,

    i. e. explains, interprets, Ov. M. 12, 21 (cf. omina, Verg. A. 2, 182).—
    B.
    In partic.
    1.
    (Post-Aug.): cibum, to cut up, divide:

    (dentes) qui digerunt cibum,

    Plin. 11, 37, 61, § 160;

    and still more freq., like the class. concoquere,

    to digest, Sen. Controv. 1 prooem.; Cels. 3, 4; 4, 7; Quint. 10, 1, 19 al.—
    2.
    In medic. lang., to dissolve, dissipate morbid matter, Cels. 5, 18 (twice); 1, 9 fin.; 2, 17 al.; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.— Very freq. and class.,
    3.
    With the accessory notion of arrangement, to distribute, arrange, dispose, set in order:

    quas (accepti tabulas) diligentissime legi et digessi,

    Cic. Verr. 2, 1, 23; cf. id. Rosc. Com. 3, 9:

    capillos,

    Ov. Am. 1, 7, 11: crines, Col. poet. 10, 165; cf.:

    crines ordine,

    Mart. 3, 63:

    asparagum,

    to plant in regular rows, Cato R. R. 161, 3; Plin. 19, 8, 42, § 149; cf. Verg. G. 2, 54 and 267:

    bibliothecam,

    to arrange, Suet. Caes. 44:

    carmina in numerum,

    Verg. A. 3, 446 (ordinat, disponit, Serv.).
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to distribute (rare and not ante-Aug.):

    quam meruit solus poenam digessit in omnes,

    Ov. M. 14, 469; cf.:

    mala per annos longos,

    id. Pont. 1, 4, 9:

    tempora,

    id. F. 1, 27; cf.:

    annum in totidem species,

    Tac. G. 26 et saep.—Freq. and class.,
    B.
    In partic., to arrange, set in order, distribute:

    mandata,

    Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:

    quaestiones,

    Quint. 11, 2, 37; cf. id. 10, 4, 1 Spald. N. cr.:

    reliquos usus ejus suo loco,

    to relate in order, Plin. 29, 2, 10, § 37 et saep.:

    omina,

    interprets, Verg. A. 2, 182 (cf. above, no. I. A. fin.):

    post descripte et electe in genus quodque causae, quid cuique conveniat, ex hac copia digeremus,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf. id. de Or. 1, 41, 186:

    omne jus civile in genera,

    id. ib. 1, 42, 190:

    commentarios in libros,

    Quint. 10, 7, 30:

    res in ordinem,

    id. ib. 7 prooem. §

    1: argumenta in digitos,

    id. 11, 3, 114:

    commentarium per genera usus sui,

    Plin. 29, 1, 8, § 15 et saep.—With a relat. clause:

    nec quid quoque anno actum sit, in tanta vetustate non modo rerum sed etiam auctorum digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4: senium, digest, i. e. endure, Val. Fl. 8, 92 (cf. gêras hepsein, Pind. Olym. 1, 133).—
    C.
    To consider maturely (late Lat.):

    consilium,

    Amm. 14, 6, 14; 15, 4, 1.—
    D.
    To exercise (for health): si satis valet, gestando aegrum, digerere;

    si parum, intra domum tamen dimovere,

    Cels. 4, 7, 4:

    ne imbecillum hominem nimis digerant,

    id. 2, 15 med. al.—Hence, dīgestus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to I. B. 1.) That has a good digestion: purissimus et digestissimus, Marc. Empir. c. 22 med.
    B.
    (Acc. to no. II. B.) Subst.: dīgesta, ōrum, n., a name given to a collection of writings distributed under certain heads, Gell. 6, 5 init.; esp. of Justinian's code of laws, the Pandects, Digests; cf. Just. Cod. 1, 17, 3, § 1.—Also to the Bible, Tert. adv. Marc. 4, 3.— Sing.:

    digestum Lucae,

    the Gospel of Luke, id. ib. 4, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > digero

  • 5 digesta

    dī-gĕro, gessi, gestum, 3, v. a., to force apart, separate, divide, distribute (cf.: dispono, distribuo, divido, dispenso, ordino, compono).
    I.
    Lit.
    A.
    Ingen. (so mostly post-Aug.):

    (insulae) interdum discordantibus ventis digeruntur (opp. junctae copulataeque),

    Plin. Ep. 8, 20, 6; cf.

    nubes (opp. congregare),

    Sen. Q. N. 7, 22:

    nimbos,

    Plin. 31, 4, 30, § 53; Plin. Ep. 2, 17, 9:

    digesti colores,

    Ov. F. 5, 213:

    stercoris pars in prata digerenda,

    Col. 11, 2, 18:

    radix digesta,

    Plin. 24, 17, 102, § 161:

    inque canes totidem trunco digestus ab uno Cerberus,

    divided, separated, Ov. H. 9, 93; cf.: Nilus [p. 577] septem in cornua, id. M. 9, 774 (for which, septem discretus in ostia Nilus, id. ib. 5, 324):

    Crete centum per urbes,

    id. H. 10, 67:

    populus Romanus in classes (coupled with distributus),

    Flor. 1, 6, 4 et saep.; cf. Ov. F. 6, 83.— Poet.:

    (augur Thestorides) novem volucres in belli digerit annos,

    i. e. explains, interprets, Ov. M. 12, 21 (cf. omina, Verg. A. 2, 182).—
    B.
    In partic.
    1.
    (Post-Aug.): cibum, to cut up, divide:

    (dentes) qui digerunt cibum,

    Plin. 11, 37, 61, § 160;

    and still more freq., like the class. concoquere,

    to digest, Sen. Controv. 1 prooem.; Cels. 3, 4; 4, 7; Quint. 10, 1, 19 al.—
    2.
    In medic. lang., to dissolve, dissipate morbid matter, Cels. 5, 18 (twice); 1, 9 fin.; 2, 17 al.; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.— Very freq. and class.,
    3.
    With the accessory notion of arrangement, to distribute, arrange, dispose, set in order:

    quas (accepti tabulas) diligentissime legi et digessi,

    Cic. Verr. 2, 1, 23; cf. id. Rosc. Com. 3, 9:

    capillos,

    Ov. Am. 1, 7, 11: crines, Col. poet. 10, 165; cf.:

    crines ordine,

    Mart. 3, 63:

    asparagum,

    to plant in regular rows, Cato R. R. 161, 3; Plin. 19, 8, 42, § 149; cf. Verg. G. 2, 54 and 267:

    bibliothecam,

    to arrange, Suet. Caes. 44:

    carmina in numerum,

    Verg. A. 3, 446 (ordinat, disponit, Serv.).
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to distribute (rare and not ante-Aug.):

    quam meruit solus poenam digessit in omnes,

    Ov. M. 14, 469; cf.:

    mala per annos longos,

    id. Pont. 1, 4, 9:

    tempora,

    id. F. 1, 27; cf.:

    annum in totidem species,

    Tac. G. 26 et saep.—Freq. and class.,
    B.
    In partic., to arrange, set in order, distribute:

    mandata,

    Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:

    quaestiones,

    Quint. 11, 2, 37; cf. id. 10, 4, 1 Spald. N. cr.:

    reliquos usus ejus suo loco,

    to relate in order, Plin. 29, 2, 10, § 37 et saep.:

    omina,

    interprets, Verg. A. 2, 182 (cf. above, no. I. A. fin.):

    post descripte et electe in genus quodque causae, quid cuique conveniat, ex hac copia digeremus,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf. id. de Or. 1, 41, 186:

    omne jus civile in genera,

    id. ib. 1, 42, 190:

    commentarios in libros,

    Quint. 10, 7, 30:

    res in ordinem,

    id. ib. 7 prooem. §

    1: argumenta in digitos,

    id. 11, 3, 114:

    commentarium per genera usus sui,

    Plin. 29, 1, 8, § 15 et saep.—With a relat. clause:

    nec quid quoque anno actum sit, in tanta vetustate non modo rerum sed etiam auctorum digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4: senium, digest, i. e. endure, Val. Fl. 8, 92 (cf. gêras hepsein, Pind. Olym. 1, 133).—
    C.
    To consider maturely (late Lat.):

    consilium,

    Amm. 14, 6, 14; 15, 4, 1.—
    D.
    To exercise (for health): si satis valet, gestando aegrum, digerere;

    si parum, intra domum tamen dimovere,

    Cels. 4, 7, 4:

    ne imbecillum hominem nimis digerant,

    id. 2, 15 med. al.—Hence, dīgestus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to I. B. 1.) That has a good digestion: purissimus et digestissimus, Marc. Empir. c. 22 med.
    B.
    (Acc. to no. II. B.) Subst.: dīgesta, ōrum, n., a name given to a collection of writings distributed under certain heads, Gell. 6, 5 init.; esp. of Justinian's code of laws, the Pandects, Digests; cf. Just. Cod. 1, 17, 3, § 1.—Also to the Bible, Tert. adv. Marc. 4, 3.— Sing.:

    digestum Lucae,

    the Gospel of Luke, id. ib. 4, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > digesta

  • 6 dīvidō

        dīvidō vīsī (dīvīsse, H.), vīsus, ere    [VID-], to divide, force asunder, part: Europam Libyamque (unda): hunc securi, H.: frontem ferro, V.: insulam, L.: Gallia est divisa in partīs trīs, Cs.: divisum senatum (esse), Cs.: Hoc iter, i. e. gave two days to, H.: ut ultima divideret mors, part (the combatants), H.: gemma, fulvum quae dividit aurum, i. e. is set in gold, V. — To divide, distribute, apportion, share: bona viritim: Vinum, V.: equitatum in omnīs partīs, Cs.: regnum inter Iugurtham et Adherbalem, S.: (pecuniam) iudicibus: agrum cuique, L.: in singulos milites trecenos aeris, L.: bona publicata inter se, N.: praemia mecum, O.: in dividendo plus offensionum erat, L.: Dividite (sc. arma), O.: sedes adhuc nullā potentiā divisae, appropriated, Ta. — To break up, scatter, destroy: concentum, H.: muros, V.: ventis fomenta, H.— To separate, divide, part, remove: agrum Helvetium a Germanis, Cs.: qui locus Aegyptum ab Africā dividit, S.: Scythes Hadriā Divisus obiecto, H.: divisa a corpore capita, L.: Dividor (i. e. ab uxore), O.: parens quem nunc Ardea Dividit, keeps away, V.—Fig., to part, divide, distribute, apportion, arrange: annum ex aequo, O.: tempora curarum remissionumque, Ta.: animum huc illuc, V.: citharā carmina, i. e. sing by turns, H.: sententiam, to divide the question: divisa sententia est: sic belli rationem esse divisam, ut, etc., regulated, Cs.: ea (negotia) divisa hoc modo dicebantur, etc., S.— To separate, distinguish: legem bonam a malā: bona diversis, H.
    * * *
    dividere, divisi, divisus V
    divide, separate, break up; share, distribute; distinguish

    Latin-English dictionary > dīvidō

  • 7 dispenso

    dis-penso, āvi, ātum, 1, v. freq. a.
    I.
    Orig. of money, to distribute by weight, to [p. 592] disburse, pay out (for syn. cf.:

    partior, impertio, distribuo, divido): ducentos nummos (sc. inter milites),

    Plaut. Bacch. 4, 9, 47.—
    B.
    In gen., to manage, regulate household expenses:

    domesticas res,

    Cic. Att. 11, 1; cf. Juv. 7, 219:

    eligere aliquem ad dispensandam pecuniam,

    to have charge of the military chest, Nep. Con. 4.— Absol.:

    dispensat pueris vilicus,

    distributes rations, Mart. 12, 18, 22.—
    II.
    Transf., of other things, to dispense, distribute, arrange (for syn. cf.: dispono, digero, ordino, compono).
    A.
    Lit.:

    (fons) certis horarum spatiis dispensatur inter incolas,

    Plin. 18, 22, 51, § 188; Front. Aquaed. 9; Plin. 13, 13, 27, § 89:

    vitis aequa portione sucum proli suae dispensat,

    Col. 4, 24, 9:

    oscula suprema natos per omnes,

    Ov. M. 6, 278 (cf.:

    dividit oscula,

    Hor. C. 1, 36, 6):

    filum candelae,

    Juv. 3, 287:

    quem (annum) intercalaribus mensibus interponendis ita dispensavit (Numa), ut, etc.,

    Liv. 1, 19 fin.
    B.
    Trop., to manage, regulate, control, distribute:

    inventa non solum ordine, sed etiam momento quodam atque judicio dispensare atque componere,

    Cic. de Or. 1, 31, 142:

    quasi dispensare rem publicam et in ea quodam modo vilicare,

    id. Rep. 5, 3, 5; Just. 7, 6, 4:

    laetitiam inter impotentes populi animos,

    i. e. to impart to them by degrees, Liv. 27, 50 fin.:

    male dispensata libertas,

    Sen. Ben. 1, 10:

    quae dispensant mortalia fata sorores,

    Ov. H. 12, 3 et saep.: consilium dispensandae cohonestandaeque victoriae imperatoribus majores dederunt nostri (qs. to arrange as the general's manager; the fig. acc. to I. B., v. also dispensator), Liv. 38, 47.— Absol.: si modo recte dispensare velis, to dispense, arrange ( = administrare), Hor. S. 1, 2, 75.

    Lewis & Short latin dictionary > dispenso

  • 8 dispēnsō

        dispēnsō āvī, ātus, āre,    to disburse, pay out: qui dispensat, the steward, Iu.: alquem eligere ad dispensandam pecuniam, as paymaster, N. — To distribute, dispense, share: oscula suprema natos per omnīs, O.: inventa iudicio: rem: dispensari laetitia inter eius (populi) animos potuit, L.: mortalia fata, O.: consilium dispensandae victoriae, i. e. the fruits of victory, L.—Fig., to manage, husband, adjust: (domesticas res): filum candelae, to trim, Iu.: (annum) intercalaribus mensibus interponendis, L.: recte, H.
    * * *
    dispensare, dispensavi, dispensatus V
    manage; dispense, distribute; pay out; arrange

    Latin-English dictionary > dispēnsō

  • 9 dispertiō

        dispertiō īvī, ītus, īre    [dis- + partio], to distribute, divide: inter manipulos funditores, S.: pecuniam iudicibus: exercitum per oppida, L.: mensam servis, N.: portas tribunis, assign, S.— Fig., to divide, apportion: tempora voluptatis laborisque: initia vitae atque victūs hominibus: tot in curas dispertiti animi, distracted, L.
    * * *
    dispertire, dispertivi, dispertitus V TRANS
    divide (up); distribute; assign; separate into lots/groups

    Latin-English dictionary > dispertiō

  • 10 dispertior

        dispertior —, īrī, dep.    [dis- + partior], to distribute, apportion: belli administrationem inter se, L.: alqd in infinitum, i. e. refine.
    * * *
    dispertiri, dispertitus sum V DEP
    divide (up); distribute; assign; separate into lots/groups

    Latin-English dictionary > dispertior

  • 11 mētior

        mētior mēnsus, īrī, dep.    [1 MA-], to measure, mete: magnitudinem mundi: nummos, i. e. have in great abundance, H.: pedes syllabis, measure by syllables: annum, i. e. divide, O.: Hesperiam metire iacens, i. e. with your dead body, V.— To measure out, deal out, distribute: frumentum militibus, Cs.: exercitui si metiendum esset: Caecubum, H.— To measure, pass over, traverse: Sacram viam, pace off, H.: aequor curru, sail through, V.: carinā aquas, O.—Fig., to measure, estimate, judge, value: suo metu pericula, S.: sonantia metiri auribus: oculo latus, H.: omnia quaestu, by profit: homines virtute, non fortunā, N.: se suo modulo ac pede, H.: nec se metitur ad illum modum, i. e. accommodates herself, Iu.: quanto Metiris pretio, quod, etc., Iu.
    * * *
    metiri, mensus sum V DEP
    measure, estimate; distribute, mete; traverse, sail/walk through

    Latin-English dictionary > mētior

  • 12 partiō

        partiō īvī, ītus, īre    [pars], to share, part, distribute, apportion, divide: provincias inter se, S.: ordines: pes enim partitur in tria: Caesar partitis copiis cum Fabio, etc., Cs.: regionibus partitum imperium, L.: carcere partitos equos, separated by the barriers, O.: partiendum sibi exercitum putavit, Cs.
    * * *
    partire, partivi, partitus V TRANS
    share, divide up, distribute

    Latin-English dictionary > partiō

  • 13 partior

        partior ītus, īrī, dep.    [pars], to share, part, distribute, apportion, divide: (heredem) partiri cum matre iussit: pupillis bona erepta cum eo: officia inter se, Cs.: (praedam) socios in omnīs, V.: lintres, H.: Qui numquam partitur amicum, Solus habet, Iu.: in ambos caritatem.
    * * *
    partiri, partitus sum V DEP
    share, divide up, distribute

    Latin-English dictionary > partior

  • 14 dissero

    I
    disserere, disseravi, disseratus V TRANS
    unfasten, unbar; unlock
    II
    disserere, disserui, disseritus V TRANS
    plant/sow at intervals; scatter/distribute, plant here/there; separate/part
    III
    disserere, dissevi, dissitus V TRANS
    plant/sow at intervals; scatter/distribute, plant here/there; separate/part
    IV
    disserere, dissui, disstus V
    arrange, dispose, set in order; discuss; examine; explain, set out in words

    Latin-English dictionary > dissero

  • 15 distribuo

    dis-trĭbŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to divide, distribute (class.; cf.: divido, impertio, dispenso, participo, communico).
    I.
    Lit.:

    argentum,

    Ter. Ad. 3, 3, 17:

    partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit,

    Caes. B. G. 3, 10 fin.:

    distribuisti partes Italiae,

    Cic. Cat. 1, 4, 9; cf. id. ib. 3, 4, 8:

    reliquum populum distribuit in quinque classes,

    Cic. Rep. 2, 22; cf. id. Leg. 3, 3, 7; Ov. F. 6, 84:

    copias in tres partes,

    Caes. B. G. 6, 32, 3; id. B. C. 1, 55, 2:

    pueros in classes,

    Quint. 1, 2, 23:

    orbem in duodecim partes,

    Cic. Tusc. 1, 28 et saep.:

    milites circum familias conventus Campani,

    Caes. B. C. 1, 14 fin.; cf.:

    gladiatorias familias Capuam et in cetera municipia,

    Sall. C. 30 fin.:

    Numidas in hiberna in proximis Thessalis urbibus,

    Liv. 42, 67:

    legiones et auxilia provinciatim,

    Suet. Aug. 49:

    milites in legiones,

    Caes. B. C. 3, 4, 2; cf. Front. Strat. 4, 1, 43:

    gladiatores binos singulis patribus familiarum,

    distributed among them, apportioned to them, Cic. Att. 7, 14, 2:

    naves quaestori, legatis, praefectis, equitibus,

    Caes. B. G. 4, 22, 3 and 5:

    equos Germanis,

    id. ib. 7, 65 fin.:

    pecunias exercitui,

    id. B. C. 1, 39, 3 al.; cf.

    also: pecuniam in judices,

    Cic. Clu. 27, 74:

    naves in legiones,

    Tac. A. 2, 8:

    pecus viritim,

    Caes. B. G. 7, 71, 7:

    capita singula ex captivis toto exercitu praedae nomine,

    id. ib. 7, 89 fin.:

    Poenorum arma inter suos,

    Front. Strat. 4, 7, 12 et saep. Rarely of the distributing of a service among several:

    alterum (genus) emendi, quod praeterea civitatibus aequaliter esset distributum,

    Cic. Verr. 2, 3, 70 Zumpt. —
    II.
    Of abstract objects:

    quae observata sunt in usu ac tractatione dicendi, haec partibus distributa sunt,

    Cic. de Or. 1, 23, 109; Quint. 9, 3, 93; cf. id. 9, 1, 34:

    meministis me ita distribuisse initio causam,

    Cic. Rosc. Am. 42:

    vitae opera hac (honesti) regulā,

    Sen. Ben. 7, 2.—Hence, distrĭ-būte, adv., orderly, methodically (very rare):

    neque distincte neque distribute scribere,

    Cic. Tusc. 2, 3, 7:

    distributius tractare,

    id. Inv. 2, 59, 177.

    Lewis & Short latin dictionary > distribuo

  • 16 divido

    dī-vĭdo, vīsi, vīsum, 3 ( perf. sync. divisse, Hor. S. 2, 3, 169), v. a. [root vidh-, to part, split; Sanscr. vidhyati, to penetrate, whence vidhava; Lat. vidua].
    I.
    To force asunder, part, separate, divide (very freq. and class.; cf.: distribuo, dispertio; findo, scindo, dirimo, divello, separo, sejungo, segrego, secerno).
    A.
    Lit.: Europam Libyamque rapax ubi dividit unda, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 20; and id. N. D. 3, 10:

    discludere mundum membraque dividere,

    Lucr. 5, 440; cf.:

    si omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum,

    Cic. N. D. 3, 12:

    crassum aërem,

    id. Tusc. 1, 19 fin. (with perrumpere); cf.

    nubila,

    Hor. C. 1, 34, 6:

    muros,

    to break through, Verg. A. 2, 234:

    marmor cuneis,

    to split, Plin. 36, 5, 4, § 14; cf.:

    hunc medium securi,

    Hor. S. 1, 1, 100:

    mediam frontem ferro,

    Verg. A. 9, 751; also simply, insulam, for to divide into two parts, Liv. 24, 6.— Poet.:

    vagam caelo volucrem,

    i. e. to cleave, to shoot, Sil. 2, 90:

    sol... in partes non aequas dividit orbem,

    Lucr. 5, 683;

    so Galliam in partes tres,

    Caes. B. G. 1, 1:

    vicum in duas partes flumine,

    id. ib. 3, 1, 6:

    civitatem Helvetiam in quatuor pagos,

    id. ib. 1, 12, 4:

    populum unum in duas partes,

    Cic. Rep. 1, 19; cf. Caes. B. G. 7, 32, 5; id. B. C. 1, 35, 3:

    divisi in factiones,

    Suet. Ner. 20 et saep.—
    2.
    Transf.
    a.
    For distribuere, to divide among several, to distribute, apportion:

    praedam,

    Plaut. Rud. 4, 3, 72:

    argentum,

    id. Aul. 2, 2, 3:

    pecudes et agros,

    Lucr. 5, 1109; cf.

    agros,

    Cic. Rep. 2, 18:

    agrum viritim,

    id. Brut. 14, 57; cf.:

    bona viritim,

    id. Tusc. 3, 20, 48:

    munera, vestem, aurum, etc.,

    Suet. Aug. 7 et saep.:

    nummos in viros,

    Plaut. Aul. 1, 2, 30:

    Thracia in Rhoemetalcen inque liberos Cotyis dividitur,

    Tac. A. 2, 67; cf. id. ib. 3, 38. So of distributing troops in any place:

    equitatum in omnes partes,

    Caes. B. G. 6, 43, 4:

    exercitum omnem passim in civitates,

    Liv. 28, 2; cf. id. 6, 3 fin.:

    Romanos in custodiam civitatium,

    id. 43, 19; cf. id. 37, 45 fin.; cf.

    also: conjuratos municipatim,

    Suet. Caes. 14:

    agros viritim civibus,

    Cic. Rep. 2, 14; so with dat. (most freq.):

    agrum sordidissimo cuique,

    Liv. 1, 47; cf. id. 34, 32; Suet. Caes. 20 et saep.:

    tabellas toti Italiae,

    Cic. Sull. 15:

    praedam militibus,

    Sall. J. 91, 6:

    loca praefectis,

    Liv. 25, 30:

    duo praedia natis duobus,

    Hor. S. 2, 3, 169:

    oscula nulli,

    id. C. 1, 36, 6 et saep.; cf.

    in double construction: divisit in singulos milites trecenos aeris, duplex centurionibus, triplex equiti,

    Liv. 40, 59:

    inter participes praedam,

    Plaut. Pers. 5, 1, 5; so,

    inter se,

    id. Poen. 3, 5, 30; Nep. Thras. 1 fin.:

    per populum fumantia (liba),

    Ov. F. 3, 672; so,

    agros per veteranos,

    Suet. Dom. 9:

    dimidiam partem cum aliquo,

    Plaut. Aul. 4, 10, 37; so id. Am. 5, 1, 73; id. Stich. 5, 4, 15:

    praemia mecum,

    Ov. F. 4, 887.— Absol.:

    non divides (with dispertire),

    Plaut. Aul. 2, 4, 4; so Liv. 44, 45; Ov. M. 13, 102 al.—
    b.
    In mercant. lang. like distrahere and divendere, to sell piecemeal, in parcels, to retail, Suet. Caes. 54; id. Ner. 26.—
    c.
    In mal. part., Plaut. Aul. 2, 4, 4 Wagner; 7; cf. Petr. 11 Büch.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    bona tripartito,

    Cic. Tusc. 5, 13 fin.:

    annum ex aequo,

    Ov. M. 5, 565:

    horas (bucina),

    Luc. 2, 689:

    tempora curarum remissionumque,

    Tac. Agr. 9:

    dignitatem ordinum,

    id. A. 13, 27:

    et explanare ambigua,

    Cic. Or. 32 fin.:

    idem genus universum in species certas partietur et dividet,

    id. ib. 33, 117; cf.

    of logical or rhet. division,

    id. Fin. 2, 9, 28; Quint. 3, 6, 37 et saep.: verba, to divide at the end of the line, Suet. Aug. 87:

    nos alio mentes, alio divisimus aures,

    Cat. 62, 15; cf.:

    animum nunc huc celerem, nunc dividit illuc,

    Verg. A. 4, 285.—
    2.
    In partic.
    a.
    Sententiam, polit. t. t., to divide the question, i. e. to take the vote separately upon the several parts of a motion or proposition:

    divisa sententia est postulante nescio quo,

    Cic. Mil. 6, 14; id. Fam. 1, 2; Plin. Ep. 8, 14, 15; Sen. Ep. 21; id. Vit. Beat. 3. The expression used in requiring this was DIVIDE, Ascon. Cic. Mil. 6, 14.—
    b.
    (Acc. to A. 2. a.) To distribute, apportion:

    sic belli rationem esse divisam, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 17, 3:

    haec temporibus,

    Ter. And. 3, 1, 18;

    Just. Praef. § 3: ea (negotia) divisa hoc modo dicebantur, etc.,

    Sall. C. 43, 2.—
    c.
    Pregn., to break up, dissolve, destroy = dissolvere:

    nostrum concentum,

    Hor. Ep. 1, 14, 31:

    ira fuit capitalis ut ultima divideret mors,

    id. S. 1, 7, 13:

    dividitur ferro regnum,

    Luc. 1, 109; cf.:

    dividimus muros, et moenia pandimus urbis,

    Verg. A. 2, 234.—
    d.
    To accompany, i. e. to share upon an instrument a song sung by a voice:

    grata feminis Imbelli cithara carmina divides,

    Hor. C. 1, 15, 15.
    II.
    To divide, separate, part from; to remove from (class.).
    A.
    Lit.:

    flumen Rhenus agrum Helvetium a Germanis dividit... flumen Rhodanus provinciam nostram ab Helvetiis dividit,

    Caes. B. G. 1, 2, 3; 1, 8, 1; 5, 11, 9:

    Macedoniam a Thessalia,

    id. B. C. 3, 36, 3:

    Gallos ab Aquitanis,

    id. B. G. 1, 1, 2 al.:

    tota cervice desecta, divisa a corpore capita,

    Liv. 31, 34, 4:

    populum distribuit in quinque classes, senioresque a junioribus divisit,

    Cic. Rep. 2, 22:

    tam multa illa meo divisast milia lecto, Quantum, etc.,

    Prop. 1, 12, 3; cf.:

    dextras miseris complexibus,

    Stat. Th. 3, 166:

    tuis toto dividor orbe rogis,

    Ov. Pont. 1, 9, 48:

    dividor (sc.: ab uxore) haud aliter, quam si mea membra relinquam,

    Ov. Tr. 1, 3, 73; cf. Prop. 1, 12, 10:

    (Italiam) Longa procul longis via dividit invia terris,

    separates, keeps distant, Verg. A. 3, 383; cf. id. ib. 12, 45:

    discedite a contactu ac dividite turbidos,

    Tac. A. 1, 43 fin.
    B.
    Trop., to separate, distinguish:

    legem bonam a mala,

    Cic. Leg. 1, 16, 44:

    defensionem (opp. se comitem exitii promittebat),

    Tac. A. 3, 15. —
    2.
    Transf., for distinguere (II.), to distinguish, decorate, adorn (very rare):

    qualis gemma micat, fulvum quae dividit aurum,

    Verg. A. 10, 134:

    scutulis dividere,

    Plin. 8, 48, 74, § 196.—Hence, dīvīsus, a, um, P. a., divided, separated:

    divisior,

    Lucr. 4, 962.— Adv.
    (α).
    dīvīse, distinctly, separately, Gell. 1, 22, 16; 7, 2 fin.; Tert. Carn. Chr. 13.—
    (β).
    dīvīsim, separately, Hier. Ep. 100, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > divido

  • 17 aequō

        aequō āvī, ātus, āre    [aequus], to make equal, equalize: suas opes cum potentissimis aequari, Cs.: numerum (corporum) cum navibus, V.: fortunam animis, L.: tecta caelo, raise, V.: illi... amorem, returns equal love, V.: imperium terris, animos Olympo, extend, V.: solo aequandae sunt dictaturae, abolished, L.: nocti ludum, i. e. play all night, V.: Ibant aequati numero, i. e. kept step to the song, V.: aequato omnium periculo, Cs.: aequato Marte, L.: cur non omnia aequantur? i. e. equally vested in the two parties, L.: caelo te laudibus, raise, V.: laborem Partibus iustis (abl.), distribute equally, V.: foedera cum rigidis aequata Sabinis, i. e. made on equal terms, H. — To place on an equality with, compare: scelera cum aliis. — Of places, to make level, even, smooth: locum, Cs.: area aequanda cylindro, V.: pumice omnia, Ct.: aciem, i. e. make as long as the enemy's, L.: nec tamen aequari frontes poterant, L. — To become equal, equal, come up to, attain, reach: illis se: caelum, to reach, O.: cum sulcos aequant sata, i. e. grow as high as the ridges, V.: facta dictis, i. e. speak worthily of the achievements, L.: lacrimis labores, lament adequately, V.: regum opes animis, i. e. rival by his spirit, V.: ducem passibus, keep pace with, V.: sagitta aequans ventos, as swift as the winds, V.: vellera nebulas aequantia, i. e. as fine as mist, O.: munia comparis, i. e. draw even with her mate, H.
    * * *
    aequare, aequavi, aequatus V TRANS
    level, make even/straight; equal; compare; reach as high or deep as

    Latin-English dictionary > aequō

  • 18 dī-dō

        dī-dō dīdidī, dīditus, ere,    to give out, spread abroad, disseminate, distribute, scatter (poet.): dide ac dissice, Caecil. ap. C.: dum munia didit (sc. servis), H.: Diditur per agmina rumor, V.: tua terris didita fama, V.

    Latin-English dictionary > dī-dō

  • 19 dī-dūcō

        dī-dūcō dūxī, ductus, ere,    to draw apart, part, split, separate, sever, sunder, divide, undo, relax: digitos: risu rictum Auditoris, H.: nodos manu, O.: arva et urbīs, V.: fores, Ta.: scopulos (Hannibal), Iu.: vestem, Iu.—To divide, distribute, disperse, scatter: diductis nostris paullatim navibus, Cs.: acies diductam in cornua, L.: choros, V.: suas copias propter exiguitatem non facile diduci, Cs.: diductā manu hostium, S.: ut hostem diducerent, Ta. — Fig., to part, sever: cum diducaris ab alquo: vastius diducuntur verba, are pronounced separately: Diductos (amantīs) cogere, H.—To divide: assem in partīs centum, H.: diducta civitas ut civili bello, divided into parties, Ta.: animus varietate rerum diductus, distracted.

    Latin-English dictionary > dī-dūcō

  • 20 dī-mittō

        dī-mittō mīsī, missus, ere,    to send different ways, send out, send forth, send about, scatter, distribute: litteras circum municipia, Cs.: litteras per provincias, Cs.: certos per litora, V.: nuntios totā civitate Aeduorum, Cs.: legatos quoque versum, Cs.: dimissos equites pabulandi causā, Cs.: animum ignotas in artīs, directs, O.: aciem (i. e. oculos) partīs in omnīs, O.: per provincias, to send despatches, L.—To break up, dissolve, dismiss, discharge, disband: senatum: auxilia, S.: exercitum, Cs.: plurīs manūs, Cs.: nondum convivio dimisso, broken up, L. — To send away, let go, discharge, dismiss, release: hunc ab se: uxorem, divorce: Attium incolumem, Cs.: impunitum, S.: me incastigatum, H.: equos (to fight on foot), Ta.: beluam inclusam, let loose: hostem ex manibus, Cs.: eum e manibus (i. e. eius librum), lay down: nuntios ad Centrones, Cs.: Manlium Faesulas, S.: ab armis Ascanium.—To relinquish, leave, desert, give up, abandon, quit, let slip: locum, quem ceperant, Cs.: captam Troiam, O.: fortunas morte: patrimonium: speratam praedam ex manibus, Cs.: quantum dimissa petitis praestent, H.: his tributa, remit, Ta.—Fig., to renounce, give up, abandon, forego, forsake, let go, lose, leave: rem frustra tentatam, Cs.: occasionem rei bene gerendae, Cs.: tantam fortunam ex manibus, Cs.: nullum tempus, quin, etc.: condiciones pacis, Cs.: suum ius: in amicitiis dimittendis: quaestionem: fugam, means of flight, V.: coeptum iter, O.: iniuriam inultam: iracundiam rei p. dimittere, sacrifice, Cs.: oblito pectore cuncta, Ct.: dimissa in discrimen dignitas, exposed, L.

    Latin-English dictionary > dī-mittō

См. также в других словарях:

  • distribute — distribute, dispense, divide, deal, dole are comparable when they mean to give out, usually in shares, to each member of a group. Distribute implies either an apportioning among many by separation of something into parts, units, or amounts, and… …   New Dictionary of Synonyms

  • distribute — dis·trib·ute /di stri byüt/ vt ut·ed, ut·ing 1: to divide among several or many: apportion 2: to give out or deliver esp. to members of a group see also dividend …   Law dictionary

  • distribute — dis‧trib‧ute [dɪˈstrɪbjuːt] verb [transitive] 1. MARKETING COMMERCE to make goods available to customers after they have been produced: • The new products will be sold under the Lipton brand and distributed by Pepsi. 2 …   Financial and business terms

  • Distribute — Dis*trib ute, v. t. [imp. & p. p. {Distributed}; p. pr. & vb. n. {Distributing}.] [L. distributus, p. p. of distribuere to divide, distribute; dis + tribuere to assign, give, allot. See {Tribute}.] 1. To divide among several or many; to deal out; …   The Collaborative International Dictionary of English

  • distribute — [di strib′yo͞ot, di strib′yoot] vt. distributed, distributing [ME distributen < L distributus, pp. of distribuere, to distribute < dis , apart + tribuere, to allot: see TRIBUTE] 1. to divide and give out in shares; allot 2. to scatter or… …   English World dictionary

  • distribute — (v.) early 15c., to deal out or apportion, from L. distributus, pp. of distribuere to divide, distribute (see DISTRIBUTION (Cf. distribution)). Related: Distributable; distributed; distributing …   Etymology dictionary

  • distribute — [v1] allocate, deliver, spread administer, allot, apportion, appropriate, assign, bestow, circulate, consign, convey, cut up, deal, deal out, diffuse, disburse, dish out*, dispense, disperse, dispose, disseminate, divide, divvy up*, dole out*,… …   New thesaurus

  • Distribute — Dis*trib ute, v. i. To make distribution. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • distribute — To sort mail in order to group pieces according to a plan or scheme …   Glossary of postal terms

  • distribute — should be pronounced with the stress on the second syllable, although (as with contribute) pronunciation with stress on the first syllable is increasingly heard …   Modern English usage

  • distribute — ► VERB 1) hand or share out to a number of recipients. 2) (be distributed) be spread over an area. 3) supply (goods) to retailers. DERIVATIVES distributable adjective. ORIGIN Latin distribuere divide up …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»