-
1 delictum
delictum delictum, i n проступок -
2 delictum
delictum delictum, i n преступление -
3 delictum
dēlictum, ī n. [ delinquo ]проступок, правонарушение (d. committere Cs M facere Pl; delicta fateri O); погрешность, ошибка H -
4 delictum
см. delinquere.Латинско-русский словарь к источникам римского права > delictum
-
5 delictum
, i nпроступок, преступление -
6 committo
com-mitto, mīsī, missum, ere1) сводить (для состязания, борьбы, драки, ссоры), натравливать, выпускать, бросать друг на друга (pugiles Latinos cum Graecis, aoquales inter se Su)2) сопоставлять, сравнивать ( aliquid alicui rei Prp)c. vates et comparare J — проводить параллель между (великими) поэтамиc. moenia O — возводить (крепостные) стеныoras vulneris suturis inter se c. CC — сшивать края раныquā naris fronti committitur O — там, где нос соединяется со лбомc. dextram dextrae O — подавать друг другу рукиc. manūs alicui V — схватиться (вступить в рукопашный бой) с кем-л.auribus magnos elenchos c. J — вдеть в уши крупные серьги4)а) начинать ( obsidionem QC)bellum prospere commissum L — удачно начатая война (ср. 8.)c. proelium( pugnam) C, Cs etc. — завязать (дать) сражениеб) иногда просто committere5) производить, устраивать (judicium C; spectaculum L); совершать, учинять (aliquid in, erga и adversus aliquem C, L; maleficia, scelus, nefarias res C; delictum majus Cs; caedem O)Caesar respondit, quod neque commissum a se intellegĕret, quare timeret (neque) Cs — Цезарь ответил, что он не сделал ничего такого, чего следовало бы ему опасаться (и не)c. in (contra) legem Dig, C — преступить (нарушить) законlege censoriā c. Vr — нарушить цензорский закон6) допускатьcommisit ut... L, C etc. — (он) допустил (довёл дело до того, был виною того), что...non committam, ut me accusare possis C — я не допущу, чтобы ты мог меня обвинять7) навлекать на себя, заслуживать (poenam, multam C); провиниться ( adversus aliquem L)c. se periculo C — подвергнуть себя опасностиc. aliquam rem in discrimen L — подвергнуть риску (поставить на карту) что-л.8) поручать, вверять, предоставлять (alicui salutem suam QC; rem difficilem C)c. se fidei (in fidem) alicujus H, L, C etc. — довериться кому-л.c. alicui invidiam suam in aliquem Lcn — передать кому-л. свою ненависть к кому-л., т. е. сделать кого-л. орудием своей местиc. alicui bellum C — возложить на кого-л. ведение войны (ср. 4.)c. alicui, ut videat C — поручить кому-л., чтобы он наблюдал (за)se c. alicui tutandum Ph — стать под чью-л. защитуc. pelago ratem H — спустить судёнышко на мореc. judici litem Pt — передать дело судьеnihil his committendum existimavit Cs — (Цезарь) решил, что на них ни в чём положиться нельзяc. rem in aciem L (или proelio Cs) — предоставить решение дела сражениюc. semen solo Col — бросить семя в почвуc. alicui portam V — доверить кому-л. (возложить на кого-л.) охрану дверейaliquid litteris c. C — изложить что-л. в письмеc. se — отваживаться, осмеливаться, решаться идти (in aciem L; in senatum C)se publico non c. Su — не отваживаться показаться на людях9) pass. committi быть предоставленным, доставатьсяcommitti in publicum( fisco) Dig — быть конфискованным, поступить в казнуhypothecae commissae sunt C — на ипотечные ценности выдан исполнительный документ (кредитору, в силу истечения срока и невыполнения обязательства)dies committendi Dig — срок выполнения обязательств, день платежа -
7 delinquo
dē-linquo, līquī, lictum, ere1) редко недоставать, отсутствовать ( luna delinquens Ap)2) совершить проступок, допустить погрешность, провиниться (d. adversus aliquem L; d. aliquā re T, in aliquā re и aliquid Pl etc.)quod venti et fluxus deliquerunt T — то, что натворили ветер и волныnihil a me delictum puto C — я ни в чём, по-моему, не провинилсяhaec, quae deliquit C — допущенные им ошибки -
8 postdelictum
post-dēlictum, ī n.последующее преступление, т. е. рецидив Dig -
9 praetereo
praeter-eo, īvī (iī), itum, īre1) проходить мимо, миновать (aliquem, aliquid C etc.); протекать мимо ( flumina ripas praetereunt H); тянуться вдоль ( mons Ciliciam praetĕrit QC)2) (о времени) проходить, истекатьtempus praeteritum rhH., C etc. — прошедшее времяviri praeteriti Prp — жившие прежде люди, угасшие поколения3) опережать, обгонять ( aliquem cursu V); превзойти (aliquem O; aliquem vincere et p. Sen); переступить ( modum O)4) перен. ускользать, т. е. оставаться неизвестнымhoc me praeterit Ter etc. — это мне неизвестноnon me praeterit C — мне не безызвестно, я (очень) хорошо знаюneminem praetērit C etc. — всем известноp. aliquid silentio C etc. — обойти что-л. молчанием (умолчать о чём-л.)praeteritā, ōrum Hier — paralipomenanon praetereundus VP — о котором нельзя умолчать, т. е. заслуживающий упоминания6) пропускать ( syllabas Su)7) обходить, обделять ( dignos C)aliquis praeterĭtur Cs — кто-л. ничего не получает (уходит ни с чем)8) упускатьpiscem p. Pt — забыть выпотрошить рыбу9) ускользать, избегнуть (aliquid măli p. Ter; poenam PS)erubuimus p. Pt — мы постеснялись уклониться ( от выполнения общего обряда) -
10 coercere
1) ограничивать, сдерживать: aquam coerc. (1. 1 § 9 D. 43, 22);coerc. incrementa Nili (1. 10 D. 43, 11);
2) удерживать в границах, находиться в пределах, custodia coerceri (l. 3 § 2. D. 41, 1). 3) ограничивать, стеснять: legibus, SCtis coerceri (1. 1 pr. D. 3, 4.) 4) наказывать (1. 3 pr. § 1 D. 2, 2. 1. 17 D. 3, 2);arborem coerc., обстригать (1. 1 § 7 - 9 D. 43, 27).
magistratus qui coerc. aliquem possunt (1. 2 D. 2, 4);
noxae, quae publice coercere solent (1. 11 § 1 D. 21, 2);
delictum, fraudem coerc. (1. 41 D. 48, 19. 1. 12 § 2 D. 49, 16);
coerc. aliquem exsilio v. interdictione (I. 45 D. 47, 10), poena falsi (1. 20. 21 D. 48, 10);
coerc. pnblicam utilitatem (1. 1 § 4 D. 16, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > coercere
-
11 committere
1) поручать, вверять: commit. alicui rem (I. 10 § 3 D. 13, 6. 1. 110 D. 50, 16), administrationem (1. 58 D. 3, 3. 1. 1 § 3. I). 4, 4), negotia (1. 33. eod.), causam suam (1. 31 I). 4, 8), rem quaerendam (1. 8 § 17 D. 2, 15), custodiam (1. 1 4 pr. D. 48, 3), honorem (1. 8 D. 50, 4) fidei heredis committ. (1. 13 D. 5, 2. 1. 95 pr. D. 35, 2);2) делать, совершать: committ. delictum (1. 24 § 1 D. 5, 1. 1. 7 D. 48, 9), dolum (1. 9 § 4 D. 4, 3), noxam (1. 18 § 1 D. 5, 1), damnum (1. 15 § 36 D. 39, 2), furtum (1. 25 § 1 D. 44, 7), adulterium, stuprum, incestum (1. 68 D. 23, 3. 1. 101 pr. D. 50, 16. 1. 6 § 7 D. 1, 18);adulteris v. stupratoribus se comm. (1. 43 § 1 D. 23, 2).
commit. contra leges (1. 37 § 1 D. 4, 4), in legem (1. 8 D. 18, 3. 1. 56 § 3 D. 46, 1. 1. 6 D. 47, 15. 1. 10 pr. D. 48, 10);
adversus testamentum (1. 8 § 2. 3 D. 34, 3);
commissum (subst.) проступок, comm. plagii (1. 12 C. 7, 14), stellionatus (1. 4 C. 9, 34);
3) связывать, соединять, приводить в исполнение, committit edictum (эдикт имеет место) (1. 8 § 11. 14. 1. 10 § 5. 1. 11 pr. D. 37, 4);magnitudo commissi (1. 22 C. 9, 22), commissi conscius (1. 3 C. 9, 8).
committere stipulationem, когда прибавляется условие к стипуляции, от наступления которого зависит действие таковой (I. 63 D. 45, 1. 1. 14 § 1 D. 46, 2);
committitur stipul., стипуляция получает силу (1. 35 § 3. 1. 45 § 2 D. 3, 3. 1. 24. 67 D. 35, 1. 1. 70 D. 35, 2. 1. 3 pr. § 9 1. 6 § 2. 3. 1. 7. 9. 17. 20 D. 46, 7); саutio committitur (1. 114 § 4 D. 30);
lex commissa est (1. 4 § 2 D. 18, 3);
dies committendi, срок платежа (1. 38. pr. D. 4, 4), indebiti condictio committitur, иск имеет место (1. 3 pr. D. 46, 8);
commit. poenam, mulctam, заслуживать наказание (1. 23 § 1. 1. 32 § 11. 1. 37 D. 4, 8. 1. 6 pr. D. 35, 1);
committere in poenam, подвергнуться наказанию (1. 4 D. 2, 2. 1. 47 D. 19, 1);
committ. in actionem (1. 65 § 5 D. 17, 2);
committi in publicum, ftsco, быть отобранным в казну, поступать в казну (1. 13 D. 3, 5. 17 § 2 D. 16, 1. 1. 2 C. 4, 55);
commissum (subst.) переход в собственность казны, особ. в случае неуплаты пошлин: comm. vectigalium поmine (1. 14 D. 39, 4), vectigalis (1. 9 § 5 D. 4, 4);
quaestio commissi (1. 1 C. 4, 61);
poena commissi;
in commissum, in causam commissi cadere (1. 16 D. 39, 4);
4) сражаться (1. 1 § 11 D. 9, 1).commisso vindicari (1. 11 § 4. 1. 16 § 8 eod.), tolli (1. 61 § 1 D. 19, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > committere
-
12 communis
1) общий, то, что есть предметом общей собственности, общности имущественных прав, на основании договора товарищества или других соглашений, nihil interest, cum societate, an sine societ. res inter aliquos communis sit (1. 2 D. 10, 3);comm. pro diviso - pro indiviso (1. 5 § 16 D. 27, 9. l. 5 D. 45, 3);
communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);
in commune conferre, redigere, вносить, возвращать в состав общей наследственной массы, подлежащей разделу, все то, что было получено наследниками от умершего ранее (1. 1 § 11. 16 D. 37, 6);
in commune (= communiter) rem emere (1. 33. 52 § 13 D. 17, 2);
fundus mihi tecum comm. (1. 8 D. 6, 1);
comm. ager meus et tuus (l. 6 § 4 B. 39, 3);
comm. aedes (1. 11 D. 10, 3. 1. 18 § 5 D. 39, 2);
c. hereditas (I. 35 D. 2, 14);
c. servus (1. 5 D. 45, 3);
c. servitus (1. 19 D. 8, 5);
communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);
communiter (adv.) обще, вместе, comm. rem agere, negotium gerere (l. 31. 32 D. 17, 2);
comm. (прот. separatim) uti frui (1. 14 D. 33, 2);
comm. sibi et Titio stipulari, comm. duobus legare (1. 56 pr. D. 45, 1);
comm. rem habere (1. 84 § 13 D. 30);
2) в особ. общий, всеобщий, quaedam naturali jure communia sunt omnium (1. 2 D. 1, 8), comm. usus fluminum public., maris, aeris etc. (1. 24 pr. D. 39, 2. 1. 3 § 1 D. 43, 8);comm. deberi (1. 36 pr. D. 29, 1).
jus omnibus animalibus comm. - jus naturale;
jus comm. omnium hominum-jus gentium (1. 1 § 4. 1. 9 D. 1, 1);
jus comm. (civium Rom.), противоп. privilegium (I. 15 D. 28, 6. 1. 20 pr. D. 29, 1);
jure comm. прот. jur. militari) testamentum facere, heredem scribere posse etc. (1. 11 pr. 1. 25. 34 § 1. 1. 36 § 4. 1. 38 § 1. eod. 1. 7 D. 28, 3. 1. 8 § 4 D. 29, 7);
comm. jus universae cognationis, прот. proprium jus (1. 195 § 2 D. 50, 16);
comm. nomen, прот. proprium n. (1. 233 § 2 eod. 1. 2 § 5 D. 1, 2);
comm. delictum прот. militare d. (I. 1 D. 38, 12);
c. consilium plurium, прот. proprium c. (1. 15 § 2 D. 43, 24);
c. consensus (1. 7 § 19 D. 2, 14), opinio (1. 6 C. 7, 21), utilitas (1. 51 § 2 D. 9, 2), culpa (1. 9 § 1 D. 45, 2), periculum (1. 13 D. 50, 1);
qui comm. causam omnis sui numeri persequitur, прот. procurator in rem suam datus (l. 8 § 2 D. 3, 3); (1. 10 § 4 D, 49, 1): (1. 7 D. 2, 11);
comm. debitores (1. 14 D. 20, 5);
c. pater (1. 9. 12. 13. C. 6, 20), frater (I. 34 § 2 D. 23, 2), filius (1. 25 pr. D. 35, 2);
communiter (adv.) вообще (1. 33 pr. D. 9, 2);
3) иметь что с кем-нибудь общее, быть в связи, plures controversiae nihil sibi communes (I. 21 pr. D. 4, 8);comm. accipiendum, dicendum esse (1. 1 § 5 D. 15, 1. 1. 12 § 1 D. 16, 3), comm. appellari (1. 163 D. 50, 16).
nihil commune habet proprietas cum possessione (1. 12 § 1 D. 41, 2);
4) обыкновенные, comm. аuxilium, прот. extraordinarium aux. (1. 16 pr. D. 4, 4);communiter (adv.) вместе: una communiterve nati (1. 4 § 1 D. 38, 10).
comm. d ies, прот. fasti (1. 2 C. 1, 24);
comm. usurae, прот. nauticum foenus (1. 1 C. 4, 33).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > communis
-
13 delinquere
провиниться, соверишать преступление;delictum (subst.) недозволенное действие, гражданское преступление (1. 9 § 2 D. 4, 4. 1. 3 D. 9, 1. 39 D. 24, 3. -1. 134 § 1 D. 50, 17. Gai. III. 182. 209).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > delinquere
-
14 demonstrare
1) показывать, указывать, доказывать, demonstratur ex rescriptis (1. 5 § 2 D. 50, 6);Scto demonstratum est (1. 22 § 2 D. 40, 5); (1. 1 § 3 D. 49, 8); (1. 5 D. 2, 4); (1. 23 D. 1, 5);
2) объяснять;demonstr. transfugas (1. 5 § 8 D. 49, 16).
demonstratio, объяснение, определение особ. а) о значении выражения (1. 94 § 3 D. 46, 3. 1. 123. 201. 204 D. 50, 16);
b) о точном определении предмета, demonstrare terminos, fines;
demonstratio affinium (1. 12 D. 10, 1. 1. 18 § 1 D. 18, 1. 1. 45 D. 21, 2);
3) в 1. 65 § 1 D. 31 demonstrare re обознач.: вести, "equus, qui demonstrabat quadrigam".demonstratio loci, fundi, mensurae agri (1. 13 D. 8, 1. 1. 63 § 1 D. 18, 1. 1. 36 § 1 D. 50, 1), (1. 13 § 2 D. 8, 3); (1. 69 § 4 D. 23, 3); (1. 106 D. 45, 1); (1. 5 § 15 D. 39, 1); в формулярной системе производства demonstratio есть формула, обнимающая краткое изложение фактов (contractus или delictum), которые вызвали процесс (Gai. IV. 39. 40. 44. 58 - 60. 136); с) об изображении или объяснении лица или предмета, противоп. обозначению имени или названия, nihil referre, proprio nomine res appelletur, an digito ostendatur, an vocabulis quibusdam demonstretur (1. 6. D. 12, 1); (1. 6 D. 6, 1); (1. 9 § 8 D. 28, 5); (1. 34 pr. D. 35, 1); (1. 40 § 4 cf. 1. 17 pr. § 2. 1. 33 pr. 34 eod. 1. 10 D. 34, 2. 1. 76 § 3 D. 31. 1. 75 § 1 D. 30); (1. 75 § 2 eod. cf. 1. 6 D. 30).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > demonstrare
-
15 enormis
чрезмерный, огромный: en. damnum (1. 1 C. 2, 29), delictum (1. un. C. 9, 15). Enormitas, огромность, размер, donationis (1. 4 C. 3, 29. Vatic. § 282).Латинско-русский словарь к источникам римского права > enormis
-
16 famosus
1) пользующийся дурною славою (1. 3 § 1 D. 1, 15. 1. 28 § 15 D. 48, 19). 2) бесчестный, infamis (1. 2 § 5. 1. 14 D. 3, 2. 1. 9 § 2 D. 12, 2. 1. 3 § 18. D. 26, 10. 1. 3 § 4 D. 38, 17. 1. 13 D. 48, 2. 1. 7 pr. D. 48, 4. 1. 28 § 16 D. 48, 19). 3) оскорбляющий честь, поносительный: fam. libelli, пасквили (1. 16 pr. D. 48, 19. tit. C. 9, 36);fam. carmen (см.) 4) влекущий за собою бесчестие (infamia): fam. delictum (1. 32 § 6 D. 4, 8);
fam. actio, иск, который влечет за собою infamiam в случае приговора (1. 6 § 1. 1. 7. D. 3. 2. 1. 1 § 4 D. 4, 3. 1. 5 § 1 D. 37, 15. 1. 7 pr. D. 47, 10. 1. 1 § 10 D. 3, 1. 1. 9 § 2 D. 12, 2. 1. 13 D. 43, 16. 1. 36 D. 44, 7. 1. 7 D. 46, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > famosus
-
17 habere
1) иметь, hab. iurisdictionem (1. 2 § 1. 1 8. 11 D. 1, 16. 1. 1 § 1 D. 26, 1. 1. 41 D. 2, 14. 1. 5 6. D. 4, 3);petitionem (1. 7 § 1 D. 13, 5), conditionem (1. 30 D. 12, 6), exceptionem (1. 40 pr. eod. 1. 1 § 5 D. 21, 3. 1. 8 D. 12, 4);
hab. clavum, morbum, febrem (1. 12 pr. 1. 53 D. 21, 1. 1. 60 D. 42, 1);
hab. patrem (1. 23 D. 1, 5. 1. 73 § 1 D. 50, 17. § 10 J. 1, 11. 1. 4 D. 5, 1. 1. 21. 23 § 1 D. 48, 5);
locum habere, иметь место (1. 34 pr. D. 12, 2. 1. 30 D. 12, 6);
carendum habere (1. 38 D. 6, 1. 1. 1 § 1 D. 49, 4), redimendos hab. servos (1. 55 § 2 D. 40, 4);
laborare, operari hab. = debere (1. 15 § 3 D. 48, 5. 1. 10 § 1 D. 48, 19), hab. mandare actiones (1. 43 D. 24, 3);
rem habere относится к собственнику, владельцу, удержателю вещи и к всякому, кто имеет право на вещь (1. 38 § 9 D. 45 1. cf. 1. 2 § 38 D. 43, 8. 1. 1 § 33 D. 43, 16. 1. 143 D. 50, 16. 1. 15 D. 50, 17); особ. обозн. удерживать предмет как собственность, вполне владеть вещью, habere, licere cavere, spondere, praestare emtori (l. 11 § 8 D. 19, 1. 1. 8 cf. 1. 21 § 1. 1. 34 § 1 D. 21, 1. 1. 38 D. 45, 1. 1. 45 § 1 D. 30. 1. 29 § 3 D. 32);
sic accipere, ut habeat, противоп. quod est restituturus (1. 71 pr. D. 50, 16);
emerc (servos), ut ipse haberet, противоп. ut venderet (1. 203 eod. 1. 1 § 1 D. 29, 6);
2) иметь а) смотреть за, обращать внимание на, сохранять, diligentius hab. servum (1. 5 § 3 D. 12, 4. 1. 3 § 1. 1. 4 D. 1, 15. 1. 9 § 3 D. 19, 2. 1. 3 § 1 D. 8, 3);ita legare: - sumito sibique habeto (1. 20 D. 33, 5. 1. 2 § 1 D. 24, 2. 1. 10 D. 39, 5); получать, приобретать, habere totam hereditatem, vel partem, semissem (1. 1 § 12 D. 25, 4. 1. 2 D. 38, 4. 1. 19 D. 5, 2).
b) обходиться с, durius habiti servi (1. 2 D. 1, 6);
c) употреблять: in hoc haberi, ut etc. (1. 30 pr. D. 50, 16. 1. 7 D. 20, 1);
3) заключать в себе, hab. summam aequitatem (1. 15 pr. D. 43, 16. 1. 19 D. 4, 6. 1. 6 § 1 D. 26, 1), conventionem (1. 1 § 3 D. 2,14), delictum (1. 1 § 8 D. 21, 1). 4) = adhibere s. 1: hab, fidem, доверять (1. 21 D. 3, 2), rationem, соображать (см. ratio s. 3). 5) совершать юрид. акт, hab. Contractum;d) считать, Praetor bon. possessorem heredis loco habet (1. 117 D. 50, 17. 1. 21 D. 3, 2. 1. 15 § 3 D. 48, 5. 1. 37 D. 4, 3. 1. 2 D. 3, 4. 1. 36 D. 1, 3).
contractus recte habitus (1. 10 C. 4, 2. 1. 5. C. 4, 10. 1. 4 C. 4, 64);
habita conventio (1. 8 C. 4, 54), stipulatio (1. 1 C. 5, 69. 1. 1 C. 10, 3. 1. 2 § 1 D. 18, 1. 1. 25 § 4 D. 22, 3. 1. 4 D. 22, 4. 1. 21 D. 3, 2);
hab. luctum (1. 25 pr. eod.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > habere
-
18 militaris
1) (adi.) военный, mil. disciplina (1. 9 D. 2, 12);mil. delictum (1. 1 D. 38, 12. 1. 2 pr. D. 49, 16. 1. 2 § 2 D. 3, 2);
milit. munera (1. 18 D. 50, 16);
ministeria (1. 7 § 1 D. 1, 16);
mil. vir = miles (1. 6 § 3 D. 1, 18);
mil. iudex (1. 2 C. 7, 48);
mil. manus (1. 68 D. 6, 1);
custodia (1. 4 § 1 D. 2, 11. 1. 3 D. 49, 17);
equus mil. (1. 12 § 1 D. 49, 16);
viae milit. (1. 3 § 1 D. 43, 7. 1. 3 D. 29, 1. 1. 4. 7. 10. 11. pr. 42. 44 eod. 1. 8 § 4 D. 29, 7);
2) = miles (1. 7 C. 12, 38).militariter (adv.) по-военному: milit. puniendus (1. 4 § 9 D. 49, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > militaris
-
19 peccare
ошибаться, per imprudentiam pecc. (1. 9 § 5 D. 19, 2. 1. 6 D. 50, 13);peccatum, погрешность, проступок, = delictum (1. 52 pr. § 8 D. 44, 7. 1. 18 D. 47, 10. 1. 131 § 1. 1. 244 D. 50, 16);
peccator, злодей, delinquens (§ 4. 8 I. 4, 18).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > peccare
-
20 publicare
1) объявлять, обнародовать, suum delictum public. прот. celare (1. 2 § 24 D. 47, 8. 1. 41 pr. D. 9, 2. 1. 2. 18 C. 6, 23. 1. 30 C. 8, 55. 1. 14 C. 11, 58). 2) сделать предмет публичным, делать публичным (res publica) употребление вещью (1. 23 § 2 D. 8, 3. 1. 33 D. 19, 2. 1. 2 § 21 D. 43, 8); особ. отбирать в казну, конфисковать;publicatio, конфискация (1. 22 § 1 D. 5, 2. 1. 22 § 5 D. 17, 1. 1. 65 § 12 D. 17, 2. 1. 6 § 1 D. 22, 1. 1. 24 § 7. 1. 36 D. 24, 3. 1. 8 § 4 D. 28, 1. 1. 27 § 11 et seq. D. 48, 5. 1. 1 pr. D. 48, 7. 1. 1 § 13 D. 48, 10. 1. 6 pr. D. 48, 18. 1. 1 pr. 1. 3. 5 pr. D. 48, 20).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > publicare
- 1
- 2
См. также в других словарях:
delictum — index crime, delict, delinquency (misconduct), fault (responsibility), misconduct, misdeed, misdemea … Law dictionary
Delictum — • Delictum, проступок не против государства (в этом случае это называется crimen, а также crimen publicum), но против частного лица (напр., грабеж, воровство, оскорбление), дающий потерпевшему право преследовать виновного гражданским… … Реальный словарь классических древностей
Delictum — (lat.), Verbrechen; z.B. D. manifestum, handhafte That; D. universitatis, ein Vergehen von einer Gemeinheit, Corporation, Geseñschast begangen; Delicta nomināta u. D. innomināta, s. u. Amtsverbrechen I … Pierer's Universal-Lexikon
Delictum — (lat.), Verbrechen. Im kanonischen Recht nannte man D. ecclesiasticum (z. B. Apostasie, Häresie, Simonie) eine Straftat, für die nur das geistliche, D. saeculare, für die nur das weltliche, D. mixtum (z. B. Blasphemie, Ehebruch, Konkubinat, Magie … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Delictum — (Delikt, lat.), Verbrechen, Vergehen; nach Deutschem Bürgerl. Gesetzb. § 823 fg. eine unerlaubte Handlung, die den Täter zum Schadenersatz verpflichtet. Deliktsklage, die Schadenersatzklage des durch eine unerlaubte Handlung Verletzten gegen den… … Kleines Konversations-Lexikon
delictum — /dsliktsm/ A delict, tort, wrong, injury, or offense. Actions ex delicto are such as are founded on a tort, as distinguished from actions on contract. Culpability, blameworthiness, or legal delinquency. The word occurs in this sense in the maxim … Black's law dictionary
delictum — /dsliktsm/ A delict, tort, wrong, injury, or offense. Actions ex delicto are such as are founded on a tort, as distinguished from actions on contract. Culpability, blameworthiness, or legal delinquency. The word occurs in this sense in the maxim … Black's law dictionary
delictum — de·lic·tum … English syllables
delictum — A wrongful act; a tortious act; a criminal act; a misdemeanor. See 3 Bl Comm 117. See actions ex delicto; ex delicto … Ballentine's law dictionary
delictum — … Useful english dictionary
DELICTUM COMMISSIONIS, DELICTUM OMISSIONIS — – правонарушение, выразившееся в совершении чего либо (виновное действие); правонарушение, выразившееся в упущении (виновное упущение) … Советский юридический словарь