Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

das+vers

  • 101 νέομαι

    νέομαι, auch zsgzgn νεῦμαι, Il. 18, 136, wie Opp. C. 3, 101; 2. u. 3. Person immer νεῖαι, νεῖται, Od, 11, 114. 12, 141 u. sonst; inf. νεῖσϑαι, Od. 15, 88, gew. νέεσϑαι; nur pr. u. impf.; – gehen, kommen, theils weggehen, theils zurückkommen, zurückkehren; Hom. oft, von Göttern und Menschen; οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεϑα, Il. 2, 236, öfter; οἶκόνδε νέεσϑαι, ἐφ' ἡμέτερα, Od. 15, 88; πατρίδα γαῖαν, Il. 7, 335; πρὸς δῶμα, 18, 377; ὑπὸ ζόφον, 23, 51; Ἄργος ἐς ἱππόβοτον, 3, 74; νεῖται Ὀδυσεύς, Od. 14, 152; oft hat es, wie εἶμι, Futurbedeutung, vgl. noch ὁππότε Τηλέμαχος νεῖτ' ἐκ Πύλου Od. 4, 633; οὐδέ σέ φημι ἄπρηκτόν γε νέεσϑαι, Il. 14, 221; – Pind. οἴκαδ' οὐ νέοντ' ἄνευ στεφάνων, N. 4, 27; Πελειάδων μὴ τηλόϑεν νεῖσϑαι Ὠαρίωνα, 2, 12, öfter; νεῖσϑαι, Eur. Alc. 740; νεόμενος εἰς ἀγόρους, El. 723; δεῦρο νεῖσϑαι, Soph. Ant. 33; einzeln bei sp. D., νεῖο, imperat., Leon. Tar. 70 (VII, 472 fehlt der Vers); νεύμενος εἰς Ἀΐδην, Ant. Th. 46 (IX, 96). – Auffallend ist das ganz einzelne Vorkommen des Wortes bei Xen. Cyr. 4, 1, 11, ἐφ' ἵππων νέονται, was jetzt aus ein er Handschrift für ἔσονται aufgenommen ist. – Das praes. act. νέω in dieser Bedeutung scheint nur bei Gramm. vorzukommen u. in dem verderbten Verse H. h. Cer. 395, vgl. Wolf Proleg. p. IX. – S. auch νείσσομαι u. νίσσομαι.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > νέομαι

  • 102 ἀντιάω

    ἀντιάω (ἀντί, ἀντίος), praes. Hom. ἀντιόω; fut. ἀντιάσω, aor. ἀντιάσαι, die des kurzen α wegen zu ἀντιάζω gerechnet werden können, das im praes. bei Hom. nicht vorkommt; ἀντιὁω ist Il. 13, 752 fut., vgl. Od. 1, 25. 24, 56; entgegenkommen, begegnen, in freundlichern. feindlicher Absicht, dah. 1) angreifen, τινός, Il. 7, 231 ἡμεῖς δ' εἰμὲν τοῖοι οἳ ἂν σέϑεν ἀντιάσαιμεν; ohne casus 15, 297 Widerstand leisten; – bes. von Sachen, wo immer der gen. steht, wenn ein absichtliches danach Ausgehen, ein Aufsuchen ausgedrückt wird; vgl. Buttm. Lexil. I, p. 8 ff.; πολέμοιο, μάχης, auf Krieg, Kampf ausgehen, Il. 12, 368. 20, 125; πόνου, ἔργων, ἀέϑλων 12, 356. 23, 643 Od. 22, 28; dah. vom Geschoß, das die Brust trifft, auf die es gerichtet war, Il. 13, 299 στέρνων ἀντιάσειεν. – Auch von den Göttern, die ein Opfer annehmen, genießen, ἑκατόμβης, ἱρῶν, αἰγῶν κνίσης, Od. 1, 25. 3, 436 Il. 1, 67; auch im med., γάμου ἀντιάασϑε Il. 24, 62. – Uebh. theilhaftig werden, empfangen, ὀνήσιος Od. 21, 402; 24, 56 ἔρχεται, οὗ παιδὸς τεϑνηότος ἀντιόωσα, sie kommt, um ihn bestatten zu helfen. – 2) zufällig mit Jemandem zusammentreffen, mit dem dat., Od. 18, 147; ἐμῷ μένει ἀντιόωσιν, sie kommen meinem Zorn in den Weg, Il. 6, 127. 21, 151; auch ohne Casus, ἀντιάσας, der erste beste Begegnende, Od. 13, 312; ϑεὸν ἀντιάσαντα Iliad. 10, 551; νεώτερον ἀντιάσαντα Od. 7, 293; verschieden erklärt wird οὔτ' οὖν (τῷ οὔτ') ἐσϑῆτος δευήσεαι οὔτε τευ ἄλλου, ὧν ἐπέοιχ' ἱκέτην ταλαπείριον ἀντιάσαντα Od. 6, 193. 14, 511. – 3) mit dem acc., ἐμὸν λέχος ἀντιόωσα, = εὐτρεπίζουσα, mein Lager bereitend, nur Il. 1, 31, welchen Vers Aristarch für unächt hielt, Scholl. Aristonic. 1, 29. – 4) nur bei Sp. Ep., Jemanden mit Bitten angehen, wie ἀντιάζω, τινά, Ap. Rh. 3, 694. – Med. (außer Il. 24, 62, s. unter 1), entgegentreten, c. acc., συνϑέμενοι ἡμῖν τὸν Πέρσην ἀντιώσεσϑαι Her. 9, 7; widersprechen, Thuc. 2, 40 ἂν ἠντιώμεϑα Reisigs Conj. für ἠναντιώμεϑα, welches Poppo wohl richtiger beibehält.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀντιάω

  • 103 ἀ-μετρο-επής

    ἀ-μετρο-επής, Hom. einmal, Iliad. 2, 212 Θερσίτης δ' ἔτι μοῠνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα, ὅς ῥ' ἔπεα φρεσὶν ᾑσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη, μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῠσιν; der dritte Vers erklärt das ἄκοσμα des zweiten, der zweite das ἀμετροεπής des ersten; also = maßlos im Reden, viel u. unziemlich schwatzend.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀ-μετρο-επής

  • 104 ἕρμα

    ἕρμα, τό, 1) (von ἔρδω, ἐρείδω) die Stütze, bes. diejenigen, welche unter die Schiffe gestellt werden, wenn diese aufs Land gezogen sind, damit sie nicht faulen, νῆα μὲν οἵγε μέλαιναν ἐπ' ἠπείροιο ἔρ υσσαν ὑπὸ δ' ἕρματα μακρὰ τάνυσσαν Il. 1, 485; ὑπὸ δ' ᾕρεον ἕρματα νηῶν 2, 154; H. h. Apoll. 507; übertr., ἕρμα πόληος, Stütze der Stadt, von Menschen, Il. 16, 449 Od 23, 121, womit Simonds. 85 (XIII, 26) zu vergleichen, der von Periander sagt σήμαινε λαοῖς ἕρμ' ἔχων Κορίνϑο υ. – Der Stützpunkt, Grundlage, τοῠτο οἷον ἕρμα πόλεως ἡμῖν κείσϑω τὰ νῠν Plat. Legg. V, 737 a; ἕρμα τῆς πολιτείας βέβαιον Plut. reip. ger. praec. 18. – In der Rennbahn der Stein, der den Punkt des Auslaufens bezeichnet, ἀφετήριον ἕρμα Philox. ep. (IX, 319). – Der Pfeil heißt bei Hom. μελαινέων ἕρμ' ὀδυνάων, der die Schmerzen begründet, auf dem die Schmerzen gleichsam ruhen, der Träger der Schmerzen, Il. 4, 117, welchen Vers Aristarch verwarf. – Auch der das Schiff niederhaltende, gleichsam stützende Ballast, Ar. Av. 1492; πρὸς τύχην μεγάλην πολὺ πνεῠμα καὶ σάλον ἔχουσαν ἕρματος πολλοῠ καὶ κυβερνήτου μεγάλου δεόμενον Plut. ad. princ. inerud. 5. Aehnl. Arist. von den Bienen, ὅταν δ' ἄνεμος ᾖ μέγας, φέρο υσι λίϑον ἐφ' ἑαυταῖς, ἕρμα πρὸς τὸ πνεῠμα H. A. 9, 40, vgl. 9, 12. – Uebertr., ἕρμα δῖον λαβοῠσα, von einem Gott die Leibesfrucht empfangen habend, Aesch. Suppl. 575. – 2) Klippen, Felsen, Sandbänke, auf die das Schiff auffährt, ἄφαντον Aesch. Ag. 979; übertr., τὸν πρὶν ὄλβον ἕρματι προςβαλὼν Δίκας Eum. 534; κακοὺς δ' ἐφ' ἕρμα στερεὸν ἐκβάλλο υσι γῆς Eur. Hel. 854; in Prosa, Her. 7, 183; μὴ ὥσπερ περὶ ἕρμα περιβάλῃ τὴν ναῠν Thuc. 7, 25, wie Plat. ἐξαίφνης πταίσαντα ὥςπερ πρὸς ἕρματι πρὸς τῇ πόλει Rep. VIII, 553 b; Sp., ἕρματα ὕφαλα D. Hal. 1, 52. – Allgemeiner, Hügel, πρὸς ἕρμα ( conj. für ἕργμα) τυμβόχωστον ἔρχομαι, zum Grabhügel, Soph. Ant. 841; ἕρμα γῆς ἁπαλόν, eine Stelle von weichem Grunde, App. B. C. 5, 101; – ἕρματα τῶν ϑεμελίων, die Ruinen, D. Sic. 5, 70. – 31 ( εἴρω) nur im plur., Ohrringe, Ohrgehänge, Il. 14, 182 Od. 18, 297. Vgl. ὅρμος. – Uebh. Bande, Fessel, Ael. H. A. 17, 25. 37. – Vgl. Buttm. Lexil. I p. 111 – 115.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἕρμα

  • 105 courir

    kuʀiʀ
    v irr
    1) laufen, rennen
    2)
    3) ( rumeur) kursieren

    Il court un bruit. — Es geht ein Gerücht.

    4) ( être en cours) laufen, rennen, eilen
    5) ( parcourir) durchstreifen, befahren, ablaufen
    6)
    7)

    courir les filles (fam) — hinter den Mädchen her sein, den Mädchen nachlaufen

    courir
    courir [kuʀiʀ] < irr>
    1 (se mouvoir, se dépêcher) laufen; (plus vite) rennen; Beispiel: courir partout überall herumrennen; Beispiel: courir faire quelque chose schnell etwas tun gehen; Beispiel: courir chercher le médecin schnell den Arzt holen; Beispiel: bon, j'y cours gut, ich laufe schnell hin
    3 (se répandre) umgehen; Beispiel: faire courir le bruit que... das Gerücht in Gang setzen, dass...
    4 (se diriger vers) Beispiel: courir à la faillite kurz vor dem Bankrott stehen
    Wendungen: laisse courir! familier vergiss es!; tu peux toujours courir! da kannst du lange warten!; rien ne sert de courir, il faut partir à point! proverbe das nutzt jetzt auch nichts mehr!; faire quelque chose en courant etw in aller Eile tun
    1 (participer à une course) Beispiel: courir quelque chose bei etwas starten
    2 (parcourir) durchstreifen campagne; befahren mers; bereisen monde
    3 (fréquenter) Beispiel: courir les bars in den Kneipen herumziehen; Beispiel: courir les filles hinter den Mädchen her sein familier

    Dictionnaire Français-Allemand > courir

  • 106 ici

    isi
    adv
    1) hier
    2)
    3)

    par ici — herüber, hierher, dadurch

    4)
    ici
    ici [isi]
    1 (en ce lieu) hier; Beispiel: c'est ici que quelqu'un a fait quelque chose hier hat jemand etwas getan; Beispiel: ici et là hier und da; Beispiel: Madame la directrice, ici présente, va... die [hier] anwesende Direktorin wird...
    2 (de ce lieu) Beispiel: d'ici von hier, hiesig; Beispiel: les gens d'ici die Einheimischen; Beispiel: par ici hier [in der Gegend]; Beispiel: d'ici à Paris/au musée von hier [aus] bis Paris/zum Museum; Beispiel: près/loin d'ici in der Nähe/weit von hier [entfernt]; Beispiel: à partir d'ici von hier an; Beispiel: sortez d'ici! raus hier!
    3 (vers ce lieu) hierher; Beispiel: viens ici immédiatement! komm sofort [hier]her!; Beispiel: jusqu'ici bis hierher; Beispiel: par ici hier entlang; (monter) hier hinauf; (descendre) hier hinunter; Beispiel: passer par ici hier vorbeikommen
    4 (temporel) Beispiel: jusqu'ici bis jetzt; Beispiel: d'ici von jetzt an; Beispiel: d'ici peu bald, in Kürze; Beispiel: d'ici là bis dahin; Beispiel: d'ici [à] 2010/[à] demain/[à] lundi bis 2010/morgen/Montag; Beispiel: d'ici [à] la semaine prochaine bis zur nächsten Woche; Beispiel: d'ici une semaine/quelques semaines in einer Woche/einigen Wochen; Beispiel: d'ici [à ce] qu'il accepte, cela peut durer bis [dass] er akzeptiert, das kann dauern; Beispiel: mais d'ici à ce qu'il abandonne, je n'aurais jamais imaginé! aber, dass er [so einfach] aufgibt, das hätte ich nie gedacht!

    Dictionnaire Français-Allemand > ici

  • 107 hinken

    v/i
    1. (hat gehinkt) (have a) limp; mit oder auf dem linken Bein hinken limp with one’s left leg; der Vergleich hinkt fig. the metaphor doesn’t work
    * * *
    das Hinken
    hobble
    * * *
    hịn|ken ['hɪŋkn]
    vi
    1) (= gehbehindert sein) to limp, to walk with a limp
    2) aux sein (= sich fortbewegen) to limp
    3) (fig) (Beispiel) to be inappropriate; (Vergleich) to be misleading; (Vers, Reim) to be clumsy
    * * *
    1) (to walk in an uneven manner (usually because one has hurt one's foot or leg): He twisted his ankle and came limping home.) limp
    2) (the act of limping: He walks with a limp.) limp
    * * *
    hin·ken
    [ˈhɪŋkn̩]
    vi
    1. Hilfsverb: haben (das Bein nachziehen)
    [auf etw dat/mit etw dat] \hinken to limp [with sth]
    mit einem Bein \hinken to have a gammy leg [or a limp]
    \hinkend limping
    irgendwohin \hinken to limp [or hobble] somewhere
    3. Hilfsverb: haben (nicht ganz zutreffen) to not work
    der Vergleich hinkt the comparison doesn't work, you can't compare them
    * * *
    1) limp; walk with a limp

    auf od. mit dem rechten Bein hinken — have a limp in one's right leg

    2) mit sein limp; hobble
    3) (fig.) < comparison> be poor or feeble
    * * *
    hinken v/i
    1. (hat gehinkt) (have a) limp;
    auf dem linken Bein hinken limp with one’s left leg;
    der Vergleich hinkt fig the metaphor doesn’t work
    2. (ist) irgendwohin: limp
    * * *
    1) limp; walk with a limp

    auf od. mit dem rechten Bein hinken — have a limp in one's right leg

    2) mit sein limp; hobble
    3) (fig.) < comparison> be poor or feeble
    * * *
    v.
    to limp v.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > hinken

  • 108 Versmaß

    n LIT. metre, Am. meter
    * * *
    das Versmaß
    metre
    * * *
    Vẹrs|maß
    nt
    metre (Brit), meter (US)
    * * *
    ((in poetry) the regular arrangement of syllables that are stressed or unstressed, long or short: The metre of this passage is typical of Shakespeare.) metre
    * * *
    Vers·maß
    nt LIT metre [or AM -er] spec
    * * *
    Versmaß n LIT metre, US meter
    * * *
    -e n.
    metre (verse) n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Versmaß

  • 109 artus

    1. artus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 2. artus, arma u.a.), gefügt, d.i. eingeengt, eingeschränkt, zusammengedrängt, -gezwängt, eng geschlossen, eng, knapp, I) eig.: a) im Ggstz. zum Lockern, Schlaffen, eng, straff, fest (Ggstz. laxus), catena, Ov. u. (Ggstz. laxa) Sen.: frenum, Tibull.: toga, fest anschließende, Hor.: compressiones artae amantum comparum, Plaut.: artissima oscula, Kuß auf Kuß, Suet.: complexus artiores, Sen., artissimi, Petr.: artissimo nodo vinciri (Ggstz. levi nodo contineri), Plin. – u. oft im Bilde, artioribus (ille) apud populum Romanum laqueis tenebitur, Cic.: vinculum ad astringendam fidem artius, Cic.: artissimum societatis vinculum, Cic. – b) im Ggstz. zum Weiten, eng (Ggstz. latus), α) v. Örtl.: regiones, Lucr.: loca, Sall. fr.: artiores silvae, dichtere, Caes.: vallis, Liv.: via, semita, Liv.: itinera, Tac.: aditus, Curt.: fauces, Tac.: ostium (Mündung), Liv.: os specus, Curt.: Arabici sinus os artius (Ggstz. latum), Mela: saltus artior, Liv.: mare artius, Mela: artissimum inter Europam Asiamque divortium, Tac.: coit deinde murus ex utraque parte in artiorem velut cuneum, Liv.: inde se rursus laxat (mare), rursusque etiam, quam fuit, artius exit in spatium, Mela: terra quae sequitur nusquam lata, atque hic artissima inter Hellespontum Aegaeumque procurrit, Mela. – subst.,
    ————
    artum, ī, n., die Enge, der enge Raum, in artum concreti montes nimborum, Lucr.: mare adeo in artum agitur, ut etc., Mela: u. (im Bilde) nec desilies imitator in artum, dich verrennen, Hor.: quinquaginta ferme volumina collecta in artum, gekürzte, Plin.: ita in arto stipatae erant naves, ut etc., Liv.: per omnia arta praeruptaque velut caeci evadunt, Liv.: im Compar. u. Superl., montes paulatim in artius coëunt, Curt.: quā in artissimum cogitur regio, Curt. – bes. die Enge, das Gedränge des Kampfes, pugna in arto, Fuß an Fuß, Tac.: in artum compulsi, eingekeilt, eingezwängt, Liv.: suomet ipso agmine in arto haerentes, Liv. – β) v. a. Dingen, eng, gedrängt, dicht, turbā artā circumstare, Tibull.: nimis arta convivia, Hor.: cernere alqd artiore cribro, mit dichterem (feinerem) Siebe, Plin.: trahi in artissimas tenebras, Suet. Ner. 46, 1 (vgl. Apul. de deo Socr. 3): custodia arta, Tac., artissima, Mela. – u. γ) v. Pers., eng gewachsen, mulierem ita artam, ut mulier fieri non possit, sanam non videri constat, Ulp. dig. 21, 1, 14. § 7. – II) übtr.: a) nicht schlaff, eng, fest, artus somnus, artior somnus, fester, tiefer Schl., Suet. u. Cic.: artissimus somnus, Suet.: artā propinquitate coniunctus, Curt.: arto contubernio intime iunctus, App.: u. artā familiaritate alqm complecti, mit enger, inniger, Plin. ep.: alqm in artissimam affinitatem recipere, Vell. – v. Pers., eng verbunden, contubernalis artissimus, Apul. met. 9,
    ————
    23. – b) eingeengt, beengt, α) unter dem Zwange befindlich, sponte suā cadere sub leges artaque iura (Zwang der Rechte), Lucr.: leges artae ideoque superbae, Plin. – β) beengt durch Sorgen, animus, Hor. sat. 2, 6, 82. – c) eingeengt = knapp, beschränkt, nur sparsam, gering, numerus, Tac.: commeatus, Liv.: annona arta, artior, artissima, Suet.: artiora tempora somni quam noctis, Curt.: omnia sibi in dies artiora esse viderunt, Curt. – u. artior petitio, mit geringer Aussicht, Liv. – subst., in arto (esse) commeatum, die Zufuhr sei knapp, Tac. hist. 3, 12: nobis in arto et inglorius labor, beschränkt, Tac. ann. 4, 32: alci spem ponere in arto, jmdm. die H. beschränken, Ov. – d) drangvoll, mißlich (s. Duker Flor. 2, 6, 31), res (Lage), Ov., Tac. u.a.: spes artior, Col. – subst., cum in arto res esset, als er in der Klemme war, sich bedrängt sah, Liv.: numquam Mavors adeo constrinxit in artum res, Claud.
    ————————
    2. artus, ūs, m. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 1. artus, arma, ἄρθρον u.a.), das Gefüge, gew. Plur. artūs, tuum, Dat. u. Abl. tubus, m., die Gelenke mit ihren Gliedern, die Gelenkglieder, Gliedmaßen ( dagegen membra die Glieder [Kopf u. Rumpf nicht ausgenommen] als Körperteile, von denen eben die artus die äußern Teile bilden), magni membrorum artus, magna ossa lacertique, Verg.: nervi atque artus sapientiae (im Bilde), Cic.: digitorum contractio facilisque porrectio propter molles commissuras et artus nullo in motu laborat, Cic.: nondum in sua membra artus redierant, Sen. rhet.: luxata corpora in artus redeunt, Plin.: ambusti multorum artus vi frigoris, Tac. – dolor artuum, Gelenk-, Gliederschmerz, Gicht, Cic.: artubus trementibus, Sisenn. fr.: omnibus artubus contremisco, Cic. – poet. = membra, die Glieder (s. Heinse Ov. met. 2, 823), salsus per artus sudor iit, Verg.: sopor fessos complectitur artus, Verg.: ubi mortales Tirynthius exuit artus, Ov. – Der Singul. nur Lucan. 6, 754. Val. Flacc. 4, 312. Prisc. inst. 6, 77 (wo hoc artu) u. part. XII vers. Aen. 1, 11 (wo artu corporis). – Plur. heterokl. artua, Plaut. Men. 855. – Dat. u. Abl. Plur. gew. artubus (vgl. Diom. 308, 3); selten artibus, zB. Tert. de anim. 10; vgl. Ter. Scaur. (VII) 25, 1 sqq. – Spät. lat. Plur. arctus, Akk. arctus, Virg. gramm. p. 86, 9: Abl. Plur.
    ————
    arctubus, ibid. p. 8, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > artus

  • 110 cano

    cano, cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ich töne, got. hana, Hahn), Töne von sich geben, tönen, I) intr.: A) mit der Stimme, 1) v. Menschen, singen, canere voce, Cic. u. Gell.: canere ad tibicinem, Cic.: simplex canendi ratio, Quint. – u. in der Rhetor. von fehlerhafter singender Aussprache des Redners, singen, cum inclinatā ululantique voce more Asiatico canere coepisset, quis eum ferret etc., Cic. or. 27. – 2) von Tieren, a) v. Vögeln, singen, schlagen, merula canit aestate, hieme balbutit, Plin. – od. heulen, v. der Eule, Varr. LL. – krähen, v. Hahn, v. Raben, v. der Krähe, Cic. u.a.: u. so gallina cecinit, krähte wie ein Hahn (als Portentum), Ter. – b) v. Fröschen, quaken, Plin. 8, 227. – B) musikalisch ertönen, sich hören lassen, 1) v. Menschen, auf etw. spielen, blasen, a) übh.: c. fidibus, Cic.: nervis, Augustin.: tibiā, Quint.: conchā (v. Triton), Plin.: citharā ludicrum in modum, Tac.: harum una voce, alia tibiis, tertia lyrā canebat, Myth. Lat. 2, 101: bene, male, Plin. ep.: absurde, Cic. – b) insbes., als milit. t. t., canere receptui, zum Rückzuge blasen, s. receptus. – 2) v. Instrumenten, ertönen, tubae utrimque canunt, Plaut.: tubae cornuaque cecinerunt, Liv.: signum od. classicum canit, das Zeichen zum Aufbruch, Angriff usw. ertönt Acc. fr., Liv. u.a. (s. Weißenb. Liv. 4, 31, 3. Fabri Liv. 23, 16, 12): symphonia canit, Cic.: lyra canit,
    ————
    Iul. Val.: m. Adv., torvum canentibus classicis, Amm. – 3) v. Örtl., ertönen, silvae canunt undique avibus, Lucr. 1, 256. – II) tr.: A) mit der Stimme singen, 1) mit homogenen Objekten, singen, od. Singbares verfertigen = in Musik setzen, komponieren, carmen, Cic.: suo ritu carmen, Curt.: versus, Cic.: neniam, Suet.: verba ad certos modos, Ov. – 2) mit besondern, bestimmten Objekten, a) v. Menschen, singen, besingen, singend verherrlichen, im Liede preisen, ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes, Cic.: suas et imperatoris laudes, Liv.: laudem victorum, Phaedr.: seu deos regesve canit (Pindarus), Hor.: reges et proelia, Verg.: regum facta, Hor.: maxima bella et clarissimos duces, Quint. – dann auch preisen, verherrlichen übh. (ohne an Gesang od. Gedicht zu denken), amicitiam suam et Metrodori gratā commemoratione, Sen. ep. 79, 15. – b) v. Tieren, hören lassen, verkünden, anser Gallos adesse canebat, Verg.: et veterem in limo ranae cecinere querelam (nach alter Weise gesprochen kekinere kuerelam, Nachahmung des aristophonischen βρεκεκεκέξ), Verg. – B) auf einem musikalischen Instrumente: a) von Menschen, spielen, blasen, canere classicum, Caes., od. signum, Liv., den Soldaten mit der Trompete das Zeichen geben (zur Versammlung, zum Abmarsche usw.): so auch bellicum c., s. bellicus: intus c. omnia, alles auf der innern Seite der Ci-
    ————
    thara spielen (vom aspendischen Citharaspieler), Cic. II. Verr. 1, 53; dah. sprichw., hoc carmen hic tribunus plebis non vobis, sed sibi intus canit, d.h. denkt bei diesen Äußerungen bloß an seinen eigenen Vorteil, Cic. agr. 2, 68. – b) von der Musik, tönen, ertönen lassen, Quint. 1, 10, 24. – C) übtr., übh. (urspr. in Versen, dann auch in Prosa) verkünden, a) von Gottheiten, Sehern, Orakeln u. deren Priestern, Weissagevögeln usw. = als Weissagung, Warnung, Orakel verkünden, weissagen, vorhersagen (s. Bünem. Lact. 1, 4, 3. p. 25), ut haec quae nunc fiunt canere di immortales viderentur, Cic.: ut caneret fera fata Nereus, Hor.: quod puero canit anus, Hor. – m. folg. Acc. u. Infin., te mihi mater, veridica interpres deûm, aucturum caelestium numerum cecinit, Liv.: nec ei cornix canere potuit recte eum facere, quod etc., keine Krähe konnte ihn belehren, Cic. – b) von Lehrern (Philosophen), als Lehre verkünden, vortragen, c. praecepta, Hor.: quae diu latuere, canam, Ov.; vgl. Orelli Hor. sat. 2, 4, 11. – c) v. der Fama = ausposaunen, Fama facta atque infecta canens, Verg. Aen. 4, 190: Fama digna atque indigna canit, Val. Flacc. 2, 117. – arch. Perf. canui, nach Serv. Verg. georg. 2, 384: canerit, Augustal. libri bei Fest. 270 (a) 32: Fut. canebo, Itala (Lugd.) iud. 7, 18. – synkop. Imperat. cante für canite, Vers. Sal. b. Varr. LL. 7, 27. – Partic. Fut. act. ungew. canitūrus,
    ————
    Vulg. apoc. 8, 13. – Genet. Plur. des Partic. Praes. canentum, Lucr. 4, 583 u. 5, 1383. Coripp. Iustin. 3, 42. – canīt gemessen, b. Verg. Aen. 7, 398.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cano

  • 111 concilium

    concilium, ī, n. (viell. *con-calion v. calāre, rufen), I) die Vereinigung, Verbindung, 1) im allg.: c. rerum, Lucr.: genitali concilio arcere, am Zeugungsakt hindern, Lucr.: hoc mihi tecum concilium manebit, so will ich vereint mit dir bleiben, Ov. met. 1, 710. – 2) insbes., die fleischliche Vereinigung, Begattung, concilia corporalia, Arnob. 2, 16. – dah. meton., die den Begattungstrieb erregende Pflanze iasine, Plin. 22, 82. – II) das bewirkte Zusammenkommen, die Zusammenkunft, das Stelldichein (Rendezvous) zweier od. mehrerer, 1) eig.: videre ambas si in uno miles concilio volet, sie beide an einem Orte zusammensehen will, Plaut.: hic c. fuit, hier standen zwei zusammen, Plaut.: quod earum (Camenarum) ibi concilia cum coniuge sua Egeria essent, Liv. – 2) meton., die Zusammenkunft = die Versammlung, a) übh. die Versammlung = der Verein, Kreis, die versammelte Schar, in concilium pastorum se recipere, Cic.: mortalium concilium adire, Curt.: (im Bilde) tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere, Cic.: bes. v. Versammlungen der Götter usw., seclusum a concilio deorum, Cic.: collocare alqm in concilio caelestium, Cic.: modo ex deorum concilio descendisse, Cic.: abigi ab sede piorum coetu concilioque, Liv.: in illud divinum animorum concilium coetumque proficisci, Cic.: alqm
    ————
    deorum concilio adicere, Val. Max. – b) insbes., die zu einem gemeinschaftlichen Zwecke u. unter Leitung eines Vorsitzenden abgehaltene Versammlung, bes. die der Vornehmen, Edlen, Vertreter eines Volks, Landtag, Bundestag, der versammelte Bund, od. die eines ganzen Volks, Volksversammlung, α) außer Rom, c. amicorum, Nep.: Gallorum, Liv.: Achaeorum, Arcadum, Liv.: commune Belgarum, Caes.: c. totius Graeciae (bei den isthmischen Spielen), Curt.: c. Achaicum, der ach. Bund (griech. συμπολιτεία τῶν Ἀχαιῶν), Liv.: antiquum gentis c., v. dems., Liv.: concilii eorum (ein Mitglied ihres [des achäischen] Bundes) esse recusare, Liv.: constituere diem concilio, Caes.: indicere concilium, Liv.: c. totius Galliae indicere in diem certam, Caes.: indicere c. Elin (nach E.), Liv.: indicere c. Aetolis Heracleam (nach H.), Liv.: belli pacisque causā c. indici vetare, Liv.: cogere c., Caes. u. Verg.: cogere c. Hypatam (nach H.), Liv.: convocare c., Caes.: c. Latinorum advocare, Liv.: habere extemplo c., Liv.: habere c. amicorum, Nep.: habere c. plebis (zu Athen), Curt.: ibi (in theatro) c. populi (zu Athen) habere, Nep.: colonos passim concilia facere, Liv.: concilia secreta agere, Liv.: differre concilium in posterum diem, Curt.: c. negare (verweigern), Liv.: c. transferre Lutetiam Parisiorum, Caes.: c. dimittere, Caes.: Boeoticum c. discutere, Liv. – vocare od. advocare
    ————
    alqm in concilium deorum (unter Jupiters Vorsitz), Cic.: alqm adhibere ad concilium, Caes.: adire concilium gentis, Liv.: adhiberi in concilia publica, Liv.: ex concilio abire, Liv.: excedere concilio, Liv.: consurgere ac relinquere concilium, Liv.: dare od. praebere concilium legatis, für die G. eine Vers. (einen Landtag) abhalten (um ihnen Audienz zu geben; auch m. Ang. wo? zB. Aegi, zu Ägium), Liv. – β) in Rom, c. sanctum patrum, Hor.: nullum futurum fuisse Romae nisi publicum concilium, Liv.: concilia privata principum cogere, Liv.: vocare in concilium multitudinem, Liv. – bes. von den Zenturiat- od. Tributkomitien (mit dem Zusatz plebis immer v. den Tributkomitien, mit dem Zusatz populi gew. v. den Kuriatkomitien, selten von den Tributkomitien), zB. concilium advocare legemque ferre, Cic.: plebi concilium edicere (v. den Volkstribunen), Liv.: concilium plebis habere, dimittere, Liv.: permixtum senatui esse populi concilium, Liv.: patres ex concilio (aus den Tributkom.) submovere, Liv. – Synk. Genet. concili, Corp. inscr. Lat. 4, 2465.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concilium

  • 112 conticeo

    con-ticeo, cuī, ēre (con u. taceo) I) intr. das verstärkte taceo, schweigen, a) Präs.-Formen, Calp. ecl. 4, 98. Lact. 5, 2, 9. Hier. in Isai. 1, 1 u. 17, 64. Vgl Gloss. ›conticeo, σιωπῶ‹. – b) Perf.-Formen, s. conticesco. – II) tr. verschweigen, tantum nefas conticuit, Val. Flacc. 3, 302. – Das ganze Passivum conticeor durch alle Tempora u. Modi bei Prisc. partit. XII vers. Aen. 2, 44 sqq. p. 469 K.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conticeo

  • 113 infractio

    īnfrāctio, ōnis, f. (infringo für *infrango), das Zerbrechen, Prisc. part. XII vers. Aen. § 219: übtr., infractio quaedam animi et demissio, eine Art Gebrochensein (Zerknirschung) u. förmliches Fallenlassen des Mutes, das Geknickt- u. Gebeugtsein (= Kleinmut u. Niedergeschlagenheit), Cic. Tusc. 3, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infractio

  • 114 medianus

    mediānus, a, um (medius), in der Mitte befindlich, der, die, das mittlere, columnae, Vitr. 3, 2, 6: acroteria, Vitr. 3, 5, 12: capita leonina, Vitr. 3, 5, 15: digitus, Veget. mul. 2 (3), 40, 3: filius, Hieron. epist. 73, 3: porta, Corp. inscr. Lat. 14, 2466, 13. – subst., mediānum, ī, n., das Mittel, der mittlere Teil, ex mediano cenaculi, Ulp. dig. 9, 3, 5. § 2: Plur., mediana malvarum et betarum, Apic. 4, 133. – Prisc. part. XII vers. Aen. 5, 98 ist wohl Mediamna (w. vgl.) zu schreiben.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > medianus

  • 115 quadruplus

    quadruplus, a, um (quattuor u. plus = πλοῦς) = τετραπλοῦς, vierfach, numerus, Macr.: pretium, Apul.: strena, Suet.: stipendium, Marc. Aur. bei Capit. – subst., quadruplum, ī, n., das Vierfache, pulmo quadruplo maior, Plin.: quadruplum eius cervis tribuere, Plin. – insbes., als Ersatz, Strafe, das Vierfache = die vierfache Summe, der vierfache Betrag, actio quadrupli, ICt.: fur quadruplum solvat, Quint.: reciperatores od. feneratorem condemnare quadrupli, Cato: iudicium dare in quadruplum, Cic.: quadruplo condemnari, Cic.: tarditatem solvendi (die Säumigkeit im Zahlen) dupli vel etiam quadrupli irrogatione multare, Plin. pan. – Gedehnte Nbf. quadrupuli, Plaut. truc. 4, 2, 49 (734), hergestellt von Fleckeisen Krit. Misc. S. 36 u. von Spengel u. Schoell (762) aufgenommen (doch der ganze Vers anders bei Bergk Beitr. 1, 140, A. 1) Vgl. quadruplator u. quadruplor.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quadruplus

  • 116 versiculus

    versiculus, ī, m. (Demin. v. versus), die Zeile, das Zeilchen, a) übh.: epistulae, Cic.: uno versiculo (die Formel videant consules, ne quid res publica detrimenti capiat), Cic. Mil. 70. – b) in Gedichten, der Vers, das Verschen, verächtl. = der Knittelvers, Cic. u.a.: uno versiculo, Cic. – versiculi mei, meine Gedichtchen, Catull. 16, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > versiculus

  • 117 AMATL

    âmatl:
    Papier (indigène). Préparé à partir de l'écorce d'un arbre du genre: ficus.
    Angl., paper, book. R.Joe Campbell 1997.
    Comme article de tribut. Matricula de Tributos lam 6.
    Nécessaire à la parure de celui qui incarne le dieu du pulque Tezcatzoncatl. Sah2,209.
    à la parure de celui qui incarne le dieu pulque Ome Tochtli Iyauhquêmeh. Sah2,209.
    Sert à fabriquer des bourses à encens, iyataztli. Sah2,87.
    Dans une liste d'objets nécessaires au culte au tlacatecolocalco. Prim.Mem. f. 268r.
    " mâmachîhua âmatl mocuepa mohuîtequi ", on en fait du papier, il devient du papier, on le bat. Est dit du figuier âmacuahuitl. Sah 11, 111.
    " in âmatl îxpan contema petlapan in otlâtôpîlli ", il dépose du papier sur une natte devant les cannes. Acte de dévotion d'un marchand. Sah9,51.
    " âmatl in quinquehquêntiâyah ", ils les revêtaient chacun de papier.
    Il s'agit de la toilette des morts destinés à Tlalocan. Sah3,47.
    " in îtlaquên âmatl tlaôlchipinîlli cencah ôlloh moca ôlli ", son revêtement est en papier, taché de caoutchouc, avec beaucoup de caoutchouc, plein de caoutchouc. Est dit du vase nommé mixcômitl. Sah2,88.
    " in ye huel yohualnepantlah, in yehhuâtl têcohuanôtza niman ye ic moxtlahua, yehhuatl in amatl quitlatia tlaôlchipinîlli ", à minuit juste, celui qui offre le banquet, aussitôt paie ses dettes (aux dieux), il brûle du papier taché dm caoutchouc liquide. Sah9,39.
    " îezpan zan âmatl catca tlapalli inic tlahcuilôlli inic tlaezihcuilôlli ", sa bannière sanglante était entièrement en papier peint, ensanglanté de couleur rouge. Sah12,52.
    " in câmpa huiyah in câmpa calaquiah oztomecatizqueh quitquitihuih in intôpîl. auh in âmatl, îtech pôhuiya tlanâuhzotectli, ôltica tlapeyâhualli ", partout où ils allaient, partout où ils entraient pour commercer, ils emmenaient leur bâton de marche et les papiers qui lui appartenaient étaient coupés en quatre bandes, et découlaient de caoutchouc liquide - wohin sie sich aufmachten, wohin sie eindrangen um Handel zu treiben, nahmen sie ihren Wanderstab mit sich. Die Papiere aber, die ihm zukamen, waren in ô Streifen geschnitten und floßen über von Kautschuk.
    Sah 1952,176:19-20 = Sah9,9.
    "tlaitzcopintli âmatl", des papiers décorés de pointes d'obsidiennes - mit spitzen Figuren bedruckte Papierkleindung die über dem Rock getrugen wurde. A.Mönnich 1969.
    " auh inic quihcuiloah âmatl, quîtêntiah, quiyacatiah quîxtelôlohtiah ", et ils peignent ainsi le papier, ils lui donnent une bouche, un nez, des yeux - so bemalten sie denn das Papier, gaben ihm einen Mund, gaben ihm eine Nase, und setzten ihm mit Kiesel Augen ein.
    Sah 1952, 176: 12-13.
    " niman ye ic îpan quichichipitza in âmatl in no îpan ommizôc ", alors il faisait goutter (du caoutchouc) sur le papier sur lequel aussi il s'était tiré du sang - alsdann betropfte er das Papier (mit Kautschuk) zur Ehre dessen, für den er Sich Blut entzogen hatte. Sah 1952,178:8.
    " âmatl, tzotzomahtli huel piciyeyoh ", du papier, un morceau, bien plein de tabac - a paper, a rag well provided with fine tobacco. Sah11,83.
    " quitlatiâyah âmatl, in mihtoa ic quitlamaca tletl ", ils brûlaient les papier, on dit: ils en nourrissent le feu - they burned thie paper array; as was said thus they fed the fire. Rituel en l'honneur de Xiuhtêuctli. Sah4,87.
    " quitlatiah in âmatl îhuân copaltêteoh, îhuân ôltêteoh ", ils brûlent les papiers, les idoles en copal et les idoles en caoutchouc - sie verbrennent Papier und die Götterfiguren aus Kopal und Katschuk. Sah 1927, 123 = Sah2,85.
    " niman nô ihcuâc tlatla in îxquich nextlâhualli âmatl ", à ce moment aussi brûlent tous les papiers, les offrandes de sang. Sah2,88.
    " in cihuâtetehuitl âmatl tlaôôlxâhualli, ôôlpeyahuac ", les bannières en papier des déesses peintes et aspergées de caoutchouc liquide - the paper banners of the Goddesses painted and spattered with liquid rubber. Sah4,107.
    " îtlaquechpanyôuh yetiuh âmatl in tlachîuhtli ", il porte sur la nuque sa rosette faite en papier. Sah2,105.
    " in îcuitlapil âmatl ", sa queue est en papier.
    Décrit le déguisement dit xiuhcôât.l. Sah2,147 = Sah 1927,215.
    " âmatl, tecpatl, itztli, ocuilin têtech câna, têtech quiquîxtia ", elle prend, elle fait sortir du corps de ses patients du papier, des morceaux de silex ou d'obsidienne et des vers. Est dit de la mauvaise guérisseuse, tîcîtl. Sah10,53.
    " huehhuêyi âmatl patlâhuac inic patlâhuac cenyôllohtli mahtlâcmatl inic huîyac ", de grands morceaux de papier larges, larges d'une brasse, longs de dix brasses. Sah2,112.
    Note: R.Joe Campbell and Frances Karttunen I 38 donnent un pluriel 'âmameh', les papiers.
    Note: Le papier couramment utilisé 'âmatl' provenait de longues bandes d'écorce découpées sur l'arbre à papier (Ficus petiolaris) et quï subissaient un traitement destiné à rendre lisse la surface de l'écorce au moyen du 'xicaltetl', la pierre à polir. G.Baudot 1976,30.
    La préparation des feuilles de papier par 'battage' est décrite par Galarza dans son commentaire du Codex de Zempoala page 17.
    Papier de fabrication artisanale confectionné dans la Sierra de Puebla à partir de l'écorce de certaines espèces de figuiers et qu'on fait bouillir de longues heures dans une décoction avant de l'écraser avec un marteau sur une planche de bois à la dimension de la feuille désirée.
    Sybille Toumi. Le paradis Sur terre. Amerindia spécial 3. 1995,2-3.
    Papierschmuck wird durch Sah4,69 Beschreibunqg der Totenbündel der Kaufleuten bestätigt. Er nennt ein Papierwams 'âmaxicôlli', ein Papierhalzband 'âmacôzcatl' eine Papierstola 'âmaneapantli' sonst meist 'âmaneapanalli', wie sie auch für nicht im Kampf verbliebene
    Toten üblich gewesen sein sollen. (Sah Garibay I 345).
    Papierelementen werden am Fest Xocotl huetzi im Feuer geopfert (Sah2,106 = Sah Garibay I 186 'âmaxicôlli', 'âmamaxtlatl').
    U.Dyckerhoff 1970, 270-271.

    Dictionnaire de la langue nahuatl classique > AMATL

  • 118 TZIHUACPETLATL

    tzihuacpetlatl:
    1.\TZIHUACPETLATL natte faite d'une plante épineuse.
    2.\TZIHUACPETLATL métaph., l'empire chichimèque.
    " tzihuacpetlatl necuamepetlatl ", l'empire chichimèque. Cette expression contraste avec celle qui symbolise l'empire toltèque, " châlchiuhpetlatl, quetzalpetlatl, teôcuitlapetlatl ". W.Lehmann 1938,65 paragr. 43.
    " ômpa xihuiyan in necuameyôcân xicmanatin tzihuaccalli necuamepetlatl. auh oncân ahquitecazqueh tzibuacpetlatl necuamepetlatl ", allez vers Necuameyocan, fondez la maison de la plante épineuse, la natte de l'agave sauvage et là vous devez étendre la natte de la plante épineuse, la natte de l'agave sauvage - dorthin gehet nach Nequameyocan! Begründet das Dornenpflanzenhaus. das Haus der wilden Agave! Und dort sollt ihr ausbreiten die Dornenpflanzenmatte, die wilde Agaven-matten (d.h. die chichimekenherrschaft errichten). Paroles d'Itzpapalotl aux Chichimèques de Cuauhtitlan. W.Lehmann 1938,64 § 43.

    Dictionnaire de la langue nahuatl classique > TZIHUACPETLATL

  • 119 machen

    v raditi, sazdati, činiti; eine Suppe - skuhati juhu; jdn. - lassen ne smetati kome, ne priječiti koga; sich nichts aus etw. (dat.) - ne mariti za što; seine Geschäfte - posvršavati svoje poslove; nicht mehr lange - vulg ne ostati (-stanem) više dugo na životu; viel Geld - zasluživati (-žujem) mnogo novaca; nicht viel Federlesens - fig ne okolišati mnogo; Halt - zaustaviti se, stati (stanem); Kehrt - okrenuti (-nem) se; Feierabend - završiti danji posao; große (kleine) Geschäfte - izvesti (-vedem) velike (male) poslove, fam obavljati veliku (malu) nuždu; Zähne- dobivati zube; sich keinen Vers aus etw. - fig ne razumjeti(-mijem) nečega; viel - pobuditi čiju želju; große Augen - razrogačiti oči; začuditi se; reinen Tisch - načiniti red; sich Gedanken - biti zabrinut; sich etw. leicht - ne naprezati se; sich aus einer Sache wenig - malo mariti za što; jdn. schlecht - sumnjičiti; jdm. angst und bange - plašiti koga; jdm. das Herz schwer - žalostiti koga; sich zu schaffen - praviti se važnim; sich aus dem Staub - izmaknuti (-nem); sich auf den Weg - krenuti (-nem); sich an die Arbeit - dati se na posao; bekannt - razglasiti; wieder gut - popraviti; sein Glück - naći (nađem) sreću; kommerz in einem Artikel - zaslužiti na robi; böses Blut - buniti; ein Haus - biti gostoljubiv; sich Luft - osloboditi se, znati si pomoći; Staat - šepiriti se; Umstände - viel Wesens - okolišati; jdm. ein X für ein U - fig prevariti koga; mach, daß du fortkommst odlazi, tornjaj se! mach schnell požuri se; etw. macht sich čini dobar utisak (-ska), izgleda dobro; wie viel macht das? koliko to iznosi? der Hirsch hat viel gemacht for jelen je dobio mnogo parožaka; ein gemachter Mann fig opskrbljen čovjek, bogataš

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > machen

  • 120 DRM

       Adoptée en mars 2004, la norme DRM (digital radio mondiale) définit le procédé de numérisation de la radio AM (amplitude modulation). Elle est censée donner à la radio AM un son de qualité FM (frequency modulation), alors que la radio AM était jusque-là souvent grésillante, et donc mise de côté au profit de la FM. La bande AM émet à moins de 30 MHz (mégahertz) en ondes longues (portant sur 200 kilomètres), en ondes moyennes (portant sur 500 kilomètres) et en ondes courtes (portant sur plusieurs milliers de kilomètres). La norme DRM est développée depuis 1998 par le DRM Consortium, un consortium industriel regroupant 70 organismes. Elle est utilisée pour les radios fixes et portables, les récepteurs de voiture, les ordinateurs et les PDA (personal digital assistants). Quant à la FM, son standard de numérisation est la DAB (digital audio broadcasting), qui date de 1995.
       Voir aussi: DAB, hertz, numérique, numérisation, PDA, radio.
       Conçu pour contrôler l’accès aux oeuvres (textes, musique, images fixes et animées) sous droits, un système de DRM (digital rights management) permet la gestion des droits numériques, en autorisant ou non par exemple la copie ou le prêt. Pour la musique, la fonction des DRM est par exemple de vérifier que l’usager a bien acheté le morceau en question, de fixer le nombre de copies qu’il a le droit de faire et de surveiller les transferts vers d’autres appareils numériques. Pour les livres numériques, les principaux systèmes de DRM sont l’Adobe Content Server (remplacé en novembre 2004 par l’Adobe LiveCycle Policy Server), le Microsoft DAS Server, le Mobipocket DRM System et le Palm DRM System. Pour la musique et la vidéo, les formats WMA (Windows media audio) et WMV (Windows media video) par exemple sont soumis au système de DRM de Microsoft. Depuis fin 2006, les systèmes DRM sont de plus en plus controversés pour la musique en ligne, et plusieurs plateformes de vente (VirginMega, iTunes, etc.) les suppriment peu à peu.

    Le Dictionnaire du NEF > DRM

См. также в других словарях:

  • Vers-en-Montagne — Vers en Montagne …   Deutsch Wikipedia

  • Das Buch Mozilla — Das Buch Mozilla, 7:15, dargestellt in Mozilla Firefox Das Buch Mozilla ist ein hypothetisches Buch der Bibel, aus dem auf einer Bildschirmseite in Form eines Computer Easter Eggs sowohl im Netscape Navigator als auch in den Webbrowsern von… …   Deutsch Wikipedia

  • Das Buch Mozillas — Das Buch Mozilla, 7:15, dargestellt in Mozilla Firefox Das Buch Mozilla ist ein bekanntes Computer Easter Egg, das man sowohl im Netscape Navigator als auch in den Webbrowsern von Mozilla finden kann. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • Das Buch von Mozilla — Das Buch Mozilla, 7:15, dargestellt in Mozilla Firefox Das Buch Mozilla ist ein bekanntes Computer Easter Egg, das man sowohl im Netscape Navigator als auch in den Webbrowsern von Mozilla finden kann. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • Vers — (lat.: versus, von vertere umwenden ) bezeichnet In der Poesie eine Reihe metrisch gegliederter Rhythmen. Verse werden üblicherweise in Zeilen gesetzt und daher auch als Verszeilen bezeichnet. Die rhythmische Gliederung, zu der nach Umständen der …   Deutsch Wikipedia

  • Vers-Pont-du-Gard — Vers Pont du Gard …   Deutsch Wikipedia

  • Das Buch Rut — bzw. Ruth ist ein Buch des (jüdischen) Tanach bzw. des (christlichen) Alten Testamentes. Seit dem Mittelalter wird es in vier Kapitel unterteilt. In der Überlieferung wird es als Anhang des Buches der Richter betrachtet und demzufolge vor den… …   Deutsch Wikipedia

  • Vers (Haute-Savoie) — Vers …   Deutsch Wikipedia

  • Vers — »Gedichtzeile; kleinster Abschnitt des Bibeltextes«: Das Substantiv mhd., ahd. vers »Vers; Strophe« ist wie entsprechend niederl. vers und aengl. fers aus lat. versus »das Umwenden; die gepflügte Furche; Reihe, Linie, Zeile; Vers« entlehnt. Das… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Vers, Verskunst — Vers, Verskunst. Die einzelnen Abschnitte der Wörter oder die Sylben sind entweder lang oder kurz oder mittelzeitige, d. h. solche, die manchmal lang und ein andermal kurz sind. Die langen Sylben bezeichnet man durch einen kurzen Querstrich (–),… …   Damen Conversations Lexikon

  • Das Rolandslied des Pfaffen Konrad — Das Rolandslied, auch Rolandslied des Pfaffen Konrad oder Mittelhochdeutsches Rolandslied genannt, ist eine mittelhochdeutsche Adaption der altfranzösischen Chanson de Roland. Während sich in den Grundzügen der Handlung keine Abweichungen finden… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»