damnātīō

(video) omnes damnatos, omnes ignominia affectos, omnes damnatione ignominiaque dignos illuc facere, etc.,

quid est illa damnatione judicatum, nisi, etc.?

si damnatio ingruit,

certi damnationis,

quorum damnatio justa est,

ambitus,

of the punishment: tantae pecuniae,

ad furcam,

hominis ad carnificinam, dei ad poenam sempiternam,

animarum ad aeterna supplicia,

apiastrum in confessa damnatione est venenatum,

damnatio memoriae -- erasing all record/images of defeated rivals

esp. freq. in Cic., who uses it in its most extended signif., of every kind of living creature excepting man): disserens, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestiā,

quod si hoc apparet in bestiis volucribus, nantibus, agrestibus, cicuribus, feris... quanto id magis in homine fit natura, etc.,

Of the ostrich: sequitur natura avium, quarum grandissimi et paene bestiarum generis struthiocameli,

vinctum ante se Thyum agebat, ut si feram bestiam captam duceret,

mala tu es bestia,

usually lions, tigers, panthers, etc.).—Hence, ad bestias mittere aliquem,

condemnare aliquem ad bestias,

dare aliquem ad bestias,

ad pugnam bestiarum datus, Gell. l. l. § 10: tradere aliquem ad bestias depugnandas, Dig. l. l.: bestiarum damnatio,

bestiarum vocabulum proprie convenit leonibus, pardis et lupis, tigribus et vulpibus, canibus et simiis ac ceteris, quae vel ore vel unguibus saeviunt, exceptis serpentibus,

esp. freq. in Cic., who uses it in its most extended signif., of every kind of living creature excepting man): disserens, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestiā,

quod si hoc apparet in bestiis volucribus, nantibus, agrestibus, cicuribus, feris... quanto id magis in homine fit natura, etc.,

Of the ostrich: sequitur natura avium, quarum grandissimi et paene bestiarum generis struthiocameli,

vinctum ante se Thyum agebat, ut si feram bestiam captam duceret,

mala tu es bestia,

usually lions, tigers, panthers, etc.).—Hence, ad bestias mittere aliquem,

condemnare aliquem ad bestias,

dare aliquem ad bestias,

ad pugnam bestiarum datus, Gell. l. l. § 10: tradere aliquem ad bestias depugnandas, Dig. l. l.: bestiarum damnatio,

bestiarum vocabulum proprie convenit leonibus, pardis et lupis, tigribus et vulpibus, canibus et simiis ac ceteris, quae vel ore vel unguibus saeviunt, exceptis serpentibus,

esp. freq. in the signif. II.): in hoc immenso aliarum super alias acervatarum legum cumulo,

hostium coacervatorum,

corpus obrutum superstratis Gallorum cumulis,

caesorum corporum,

saxei,

eminens (aquae in poculis),

aquarum,

pulveris,

harenae,

ad summam laetitiam meam magnus ex illius adventu cumulus accedet,

cumulus commendationis tuae,

cui gloriae amplior adhuc cumulus accessit,

accesserint in cumulum manubiae vestrorum imperatorum,

aliquem cumulum artibus adferre,

magnum beneficium tuum magno cumulo auxeris,

Otho pontificatus honoratis jam senibus cumulum dignitatis addidit,

mille equites, cumulus prosperis aut subsidium laborantibus, ducerentur,

pro mercedis cumulo,

peroratio, quam cumulum quidam, alii conclusionem vocant,

nostri contra ingruunt,

ingruit Aeneas Italis,

ingruere hostes,

simul ingruunt saxa jaciunt,

ingruentes accusatores,

ingruente in Italiam Hannibale,

ferreus ingruit imber,

umbra vitibus,

nox,

tela,

ingruere morbi in remiges coeperunt,

si bellum ingrueret,

si nullus ingruat metus,

si quid subitum ingruat,

damnatio,

class.): illa peraeque Prae se formosis invidiosa dea est,

vetustas,

possessiones,

pecunia,

nec curis erat (Pactolus) invidiosus harenis,

invidiosior mors,

and in a good sense,

spes procorum,

praemia,

solacia,

etiam si is invidiosus ac multis offensus esse videatur,

damnatio,

triumphum accipere, invidiosum ad bonos,

in eos,

invidiosis nominibus utebatur consul,

invidiosa oratione multitudo credula accenditur,

laudatrix Venus mihi,

invidiosissimus,

dicere,

expulsus,

esit, XII. Tab. ap. Fest. s. v. nec, p. 162 Mull.: escunt for erunt,

FVVEIT, C. I. L. 1, 1051: fuit,

fuerim,

fuerit,

sies,

siet,

sient,

fuam, fuas, etc., regarded by G. Curtius, de Aorist. Lat. Rel. in Studien zur Gr. u. Lat. Gram. 1, 431 sqq., as an aorist: fuam,

fuant,

definitionum duo sunt genera prima: unum earum rerum quae sunt: alterum earum quae intelleguntur. Esse ea dico, quae cerni tangive possunt, ut fundum, aedes, parietem, cetera. Non esse rursus ea dico, quae tangi demonstrarive non possunt, cerni tamen animo atque intellegi possunt, ut si usucapionem, si tutelam, etc.... definias,

si abest, nullus est,

nunc illut est, quom me fuisse quam esse nimio mavelim,

ita paene nulla sibi fuit Phronesium ( = paene mortuus est),

omne quod eloquimur sic, ut id aut esse dicamus aut non esse,

non statim, quod esse manifestum est, etiam quid sit apparet,

flumen est Arar, quod, etc.,

homo nequissimus omnium qui sunt, qui fuerunt, qui futuri sunt!

si quos inter societas aut est aut fuit aut futura est,

nec enim, dum ero, angar ulla re, cum omni vacem culpa: et, si non ero, sensu omnino carebo,

si modo futuri sumus, erit mihi res opportuna,

si quando erit civitas, erit profecto nobis locus: sin autem non erit, etc.,

nolite arbitrari, me cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore,

si erit ulla res publica... sin autem nulla erit,

fuimus Troes, fuit Ilium,

sive erimus seu nos fata fuisse volunt,

illa (solis defectio) quae fuit regnante Romulo,

neque enim est periculum, ne, etc.,

amabo, quid tibi est?

quid se futurum esset,

cum non liceret quemquam Romae esse, qui, etc.,

cum Athenis decem ipsos dies fuissem,

cum Africanus constituisset in hortis esse,

cum essemus in castris,

nonne mavis sine periculo tuae domi esse quam cum periculo alienae?

vos istic commodissime sperem esse,

deinceps in lege est, ut, etc.,

quid enim in illis (litteris) fuit praeter querelam temporum,

cum esset (Sulpicius Gallus) casu apud M. Marcellum,

eram cum Stoico Diodoto: qui cum habitavisset apud me mecumque vixisset, etc.,

erat nemo, quicum essem libentius quam tecum et pauci, quibuscum essem aeque libenter,

qui me admodum diligunt multumque mecum sunt,

Smyrnae cum simul essemus complures dies,

cujus soror est cum P. Quintio,

ea nocte mecum illa hospitis jussu fuit,

cum hac (meretrice) si qui adulescens forte fuerit,

Curio fuit ad me sane diu,

cum ad me bene mane Dionysius fuit,

esse sub uno tecto atque ad eosdem Penates,

cum est in sagis civitas,

in laxa toga,

Sive erit in Cois, Coa decere puta,

11: in servitute,

in illa opinione populari,

in magno nomine et gloria,

in spe,

in tanta moestitia,

in odio,

in probris, in laudibus,

in officio,

in injustitia,

in vitio,

ne in mora quom opus sit, sies,

ne in mora illi sis,

hic in noxia'st,

quae (civitas) una in amore atque in deliciis fuit,

in ingenti periculo,

in pace,

(statua) est et fuit tota Graecia summo propter ingenium honore et nomine,

si quis asperitate ea est et inmanitate naturae,

ne quo periculo proprio existimares esse,

in periculo): ego sum spe bona,

res nunc difficili loco mihi videtur esse,

incredibili sum sollicitudine de tua valetudine,

rem illam suo periculo esse,

ut quae in naves inposuissent, ab hostium tempestatisque vi publico periculo essent,

dare nummos meo periculo,

communi periculo,

res erat non in opinione dubia,

sed totum est in eo, si, etc.,

omnem reliquam spem in impetu esse equitum,

quoniam totum in eo sit, ne contrectentur pocula,

mulier mane: sunt Qui volunt te conventam,

sunt hic quos credo inter se dicere,

sunt quae te volumus percontari,

quid est, quod tu gestas tabellas?

quid est, quod tu me nunc optuere?

quid hoc est, quod foris concrepuit?

tun' is es, Qui in me aerumnam obsevisti?

quid est, quod tuo animo aegre est?

at ego est quod volo loqui,

est quod te volo secreto,

sunt quos scio amicos esse, sunt quos suspicor,

ita subitum'st, quod eum conventum volo,

sunt quae ego ex te scitari volo,

sed est quod suscenset tibi,

est quod me transire oportet,

quid sit quapropter te jussi, etc.,

sunt item quae appellantur alces,

(nationes) ex quibus sunt qui ovis vivere existimantur,

sunt qui putant posse te non decedere,

sunt autem, qui putant non numquam complexione oportere supersederi,

quamquam sunt, qui propter utilitatem modo petendas putant amicitias,

sunt autem quae praeterii,

sunt, qui abducunt a malis ad bona, ut Epicurus. Sunt, qui satis putant ostendere, nihil inopinati accidisse... Sunt etiam qui haec omnia genera consolandi colligunt,

sunt, qui, quod sentiunt, non audent dicere,

Argiletum sunt qui scripserunt ab Argola, etc.,

sunt qui ita dicunt,

sunt qui spiritum non recipiunt sed resorbent,

sunt, quos curriculo pulverem Olympicum Collegisse juvat,

sunt quibus in satira videor nimis acer,

sunt quorum ingenium nova tantum crustula promit,

sunt alii qui te volturium vocant,

est genus hominum qui se primos omnium esse volunt,

multae sunt causae, quam ob rem cupio abducere,

erat quidam eunuchus, quem mercatus fuerat,

multaeque res sunt in quibus de suis commodis viri boni multa detrahunt,

sunt ejus aliquot orationes, ex quibus lenitas ejus perspici potest,

fuerunt alia genera philosophorum, qui se omnes Socraticos esse dicebant,

nonnulli sunt, qui aluerunt, etc.,

sunt quidam, qui molestas amicitias faciunt, cum ipsi se contemni putant,

sunt vestrum, judices, aliquam multi, qui L. Pisonem cognoverunt,

multae et pecudes et stirpes sunt, quae sine procuratione hominum salvae esse non possunt,

sunt bestiae quaedam, in quibus inest aliquid simile virtutis, etc.,

permulta sunt, quae dici possunt, quare intellegatur, etc.,

fuere complures, qui ad Catilinam initio profecti sunt,

alia fuere, quae illos magnos fecere,

sunt qui nullum censeant fieri discessum,

sunt qui in rebus contrariis parum sibi constent,

de impudentia singulari sunt qui mirentur,

est eisdem de rebus quod dici potest subtilius,

praesto est qui neget rem ullam percipi esse sensibus,

quicquid est quod deceat, id, etc.,

sunt qui nolint tetigisse nisi illas, etc.,

sunt qui Crustis et pomis viduas venentur avaras,

vestes Gaetulo murice tinctas Sunt qui non habeant, est qui non curet habere,

sunt quidam e nostris, qui haec subtilius velint tradere et negent satis esse, etc.,

rarum est quoddam genus eorum, qui se a corpore avocent,

quotus igitur est quisque qui somniis pareat?

solus est hic, qui numquam rationes ad aerarium referat,

quae quibusdam admirabilia videntur, permulti sunt, qui pro nihilo putent,

erat nemo in quem ea suspicio conveniret,

quis enim miles fuit, qui Brundisii illam non viderit? quis, qui nescierit, etc.,

sit aliquis, qui nihil mali habeat,

sunt nonnullae disciplinae, quae officium omne pervertant,

est quaedam animi sanitas quae in insipientem quoque cadat,

Syracusis lex est de religione, quae jubeat,

unus est qui curet constantia magis quam consilio,

si est una ex omnibus quae sese moveat,

multi sunt, qui non acerbum judicent vivere, sed supervacuum,

erant sententiae quae castra Vari oppugnanda censerent,

fuere cives qui seque remque publicam obstinatis animis perditum irent,

sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,

sunt delicta tamen, quibus ignovisse velimus,

est quibus Eleae concurrit palma quadrigae: est quibus in celeres gloria nata pedes,

nomen Mercurio'st mihi, Plaut Am. prol. 19: nisi jam tum esset honos elo quentiae,

est igitur homini cum deo similitudo,

familiaritas, quae mihi cum eo est,

privatus illis census erat brevis,

Trojae et huic loco nomen est,

Hecyra est huic nomen fabulae,

cui saltationi Titius nomen esset,

cui (fonti) nomen Arethusa est,

Scipio, cui post Africano fuit cognomen,

nec rubor est emisse palam (sc. ei),

neque testimonii dictio est (sc. servo),

tecum nihil rei nobis, Demipho, est,

sibi cum illa mima posthac nihil futurum,

jussit bona proscribi ejus, quicum familiaritas fuerat, societas erat,

si mihi tecum minus esset, quam est cum tuis omnibus,

es ne tu an non es ab illo milite e Macedonia?

ab Andria est ancilla haec,

erat enim ab isto Aristotele,

sed vide ne hoc, Scaevola, totum sit a me,

(judicia) partim nihil contra Habitum valere, partim etiam pro hoc esse,

(creticus) qui est ex longa et brevi et longa,

duo extremi chorei sunt, id est, e singulis longis et brevibus,

etsi temeritas ex tribus brevibus et longa est,

horresco misera, mentio quoties fit partionis: Ita paene tibi fuit Phronesium,

nunc illud est, cum me fuisse quam esse nimio mavelim,

sive erimus, seu nos fata fuisse velint,

fuimus Troes, fuit Ilium et ingens Gloria Teucrorum,

certus in hospitibus non est amor: errat ut ipsi, Cumque nihil speres firmius esse, fuit,

quid tibi vis dicam, nisi quod est?

sunt ista, Laeli,

ista esse credere,

est ut dicis, inquam,

sit quidem ut sex milia seminum intereant,

esto: ipse nihil est, nihil potest,

verum esto,

esto,

sin est, ut velis Manere illam apud te, dos hic maneat,

si est, ut dicat velle se, Redde,

si est, culpam ut Antipho in se admiserit,

est, ut id maxime deceat,

quando fuit, ut, quod licet, non liceret?

non est igitur, ut mirandum sit, ea praesentiri, etc.,

non erat, ut fieri posset, mirarier umquam,

futurum esse ut omnes pellerentur,

non est, ut copia major Ab Jove donari possit tibi,

est ut viro vir latius ordinet Arbusta sulcis,

numquam est enim, quin aliquid memoriae tradere velimus,

magis est ut ipse moleste ferat errasse se, quam ut, etc.,

quid erat cur Milo optaret,

neque est ut putemus ignorari ea ab animalibus,

erit, ubi te ulciscar, si vivo,

est, ubi id isto modo valeat,

est cum non est satius, si, etc.,

est quod visam domum,

etsi magis est, quod gratuler tibi quam quod te rogem,

est quod referam ad consilium: sin, etc.,

quod timeas non est,

nil est illic quod moremur diutius,

non est quod multa loquamur,

non est cur eorum spes infragatur,

nihil est cur,

est quadam prodire tenus, si non datur ultra,

Cato, R. R. prooem. § 1: scire est liberum Ingenium atque animum,

nec non et Tityon terrae omniparentis alumnum Cernere erat,

neque est te fallere quicquam,

unde Plus haurire est,

est Gaudia prodentem vultum celare,

quod versu dicere non est,

quod tangere non est,

quae verbo objecta, verbo negare sit,

ut conjectare erat intentione vultus,

est videre argentea vasa,

ne tibi sit frigida saxa adire,

tu procul a patria (nec sit mihi credere tantum!) Alpinas nives Me sine vides,

fuerit mihi eguisse aliquando amicitiae tuae,

cum jam in eo esset, ut in muros evaderet miles,

si viderent in eo jam esse ut urbs caperetur,

jamque in eo rem fore, ut Romani aut hostes aut domini habendi sint,

cum res non in eo essent ut, etc.,

non in eo esse Carthaginiensium res, ut, etc.,

cum ab Ulixe adducta Iphigenia in eo esset, ut immolaretur,

ecquid in mentem est tibi, Patrem tibi esse?

nam numero mi in mentem fuit,

ex eo tempore res esse in vadimonium coepit,

portus in praedonum fuisse potestatem sciatis,

ut certior fieret, quo die in Tusculanum essem futurus,

qui neque in provinciam cum imperio fuerunt,

quae ne in potestatem quidem populi Romani esset,

nec prius militibus in conspectum fuisse,

esse in amicitiam populi Romani dicionemque,

in eorum potestatem portum futurum,

diem scito nullum esse, quo, etc.,

et praeclara res est et sumus otiosi,

quod in homine multo est evidentius,

sperare videor Scipionis et Laelii amicitiam notam posteritati fore,

non sum ita hebes, ut istud dicam,

cum, ignorante rege, uter esset Orestes, Pylades Orestem se esse diceret, Orestes autem ita ut erat, Orestem se esse perseveraret,

consul autem esse qui potui? etc.,

nos numerus sumus et fruges consumere nati,

pars non minima triumphi est victimae praecedentes,

nobile erit Romae pascua vestra forum,

sanguis erant lacrimae,

ego tu sum, tu es ego: unanimi sumus,

tuos sum,

is enim fueram, cui, etc.,

sic, inquit, est,

est, inquit, ut dicis,

quod ita cum sit,

quia sunt haud procul ab hujus aetatis memoria,

nec vero habere virtutem satis est,

dato qui bene sit: ego, ubi bene sit, tibi locum lepidum dabo,

apud matrem recte est,

cum in convivio comiter et jucunde fuisses,

omnes hanc quaestionem haud remissius sperant futuram,

dicta impune erant,

quod in maritimis facillime sum,

locum habeo nullum ubi facilius esse possum,

in republica ita est versatus, ut semper optimarum partium et esset et existimaretur,

qui ejusdem civitatis fuit,

qui Romanae partis erant, urbe excesserunt,

si defenditis, vestri, si deseritis, Samnitium erimus,

nimium me timidum, nullius animi, nullius consilii fuisse confiteor,

disputatio non mediocris contentionis est,

magni judicii, summae etiam facultatis esse debebit,

(virtus) nec tantarum virium est, ut se ipsa tueatur,

Sulla gentis patriciae nobilis fuit,

summi ut sint laboris,

civitas magnae auctoritatis,

refer, Cujus fortunae (sit),

se nullius momenti apud exercitum futurum,

qui ejusdem aetatis fuit,

invicti ad laborem corporis erat,

nec magni certaminis ea dimicatio fuit,

somni brevissimi erat,

classis centum navium,

annus trecentarum sexaginta quinque dierum,

bono animo es,

jam aetate ea sum, ut, etc.,

bellum varia victoria fuit,

L. Catilina nobili genere natus fuit magna vi et animi et corporis, set ingenio malo,

Sulla animo ingenti,

esse magna gratia,

tenuissima valetudine esse,

si fuerit is injustus, timidus, hebeti ingenio atque nullo,

mira sum alacritate ad litigandum,

bono animo sint et tui et mei familiares,

ut bono essent animo,

ut uxores eodem jure sint quo viri,

qui capite et superciliis semper est rasis,

abi, quaere, unde domo quis, Cujus fortunae, quo sit patre quove patrono,

pluris est oculatus testis quam auriti decem,

videtur esse quantivis pretii,

a me argentum, quanti (servus) est, sumito,

si ullo in loco frumentum tanti fuit, quanti iste aestimavit,

ager nunc multo pluris est, quam tunc fuit,

ut quisque, quod plurimi sit, possideat, ita, etc.,

magni erunt mihi tuae litterae,

parvi sunt foris arma, nisi, etc.,

an emat denario quod sit mille denarium,

parvi pretii est quod nihili est,

mea mihi conscientia pluris est quam omnium sermo,

neque pluris pretii cocum quam vilicum habeo,

erat (agellus) centum milium nummum,

audiant eos, quorum summa est auctoritas apud, etc.,

ea ut civitatis Rhodiorum essent,

teneamus eum cursum, qui semper fuit optimi cujusque,

quamobrem neque sapientis esse accipere habenas,

sapientis est consilium explicare suum, etc.,

temeritas est florentis aetatis, prudentia senescentis,

est adulescentis majores natu vereri,

Aemilius, cujus tum fasces erant,

tota tribuniciae potestatis erat,

alterius morientis prope totus exercitus fuit,

jam me Pompeii totum esse scis,

hominum, non causarum, toti erant,

plebs novarum, ut solet, rerum atque Hannibalis tota esse,

Dolopes numquam Aetolorum fuerant: Philippi erant,

Ptolemaeus propter aetatem alieni arbitrii erat,

est miserorum ut malevolentes sint,

quod alterum divinitatis mihi cujusdam videtur,

negavit moris esse Graecorum, ut, etc.,

non est gravitatis ac sapientiae tuae, ferre immoderatius casum incommodorum tuorum,

est hoc Gallicae consuetudinis, uti, etc.,

est tuum, Cato, videre quid agatur,

fuit meum quidem jam pridem rem publicam lugere,

quae res evertendae rei publicae solerent esse,

regium inperium, quod initio conservandae libertatis fuerat,

qui utilia ferrent, quaeque aequandae libertatis essent,

ea prodendi imperii Romani, tradendae Hannibali victoriae esse,

nihil tam aequandae libertatis esse quam potentissimum quemque posse dicere causam,

frustrationem eam legis tollendae esse,

vitam hanc rusticam tu probro et crimini putas esse oportere,

etiam quae esui potuique non sunt, contineri legato,

ut divites conferrent, qui essent oneri ferendo,

magis vis morbi curae esset, maxime quod, etc.,

cum solvendo aere (i. e. aeri) alieno res publica non esset,

iniciuntur ea, quae umori extrahendo sunt,

tu nec solvendo eras,

cum solvendo civitates non essent,

auxilio is fuit,

magis curae'st,

cui bono fuerit,

eo natus sum ut Jugurthae scelerum ostentui essem,

tamen ero frugi bonae,

magnoque esse argumento, homines scire pleraque antequam nati sint, quod, etc.,

multi Indicioque sui facti persaepe fuere, Lucr 4, 1019: ejus rei ipsa verba formulae testimonio sunt,

haec res ad levandam annonam impedimento fuit,

cujus rei Demosthenes atque Aeschines possunt esse documento,

obsecro vos ego mi auxilio sitis,

ne quid Captioni mihi sit,

mihi cordi est,

ubi eris damno molestiae et dedecori saepe fueris,

metuo illaec mihi res ne malo magno fuat,

nec Salus nobis saluti jam esse potest,

bono usui estis nulli,

quae sint nobis morbo mortique,

quo magis quae agis curae sunt mihi,

omitto innumerabiles viros, quorum singuli saluti huic civitati fuerunt,

accusant ei, quibus occidi patrem Sex. Roscii bono fuit,

ea dictitare, quae detrimento, maculae, invidiae, infamiae nobis omnibus esse possint,

144: minus ea bella curae patribus erant, quam, etc.,

sciant patribus aeque curae fuisse, ne, etc.,

si hoc perinde curae est tibi quam illud mihi,

quantaeque curae tibi fuit, ne quis, etc.,

quantae sit mihi curae,

si judicibus ipsis aut gloriae damnatio rei aut deformitati futura absolutio,

nec tamen impedimento id rebus gerundis fuit,

vinum murteum est ad alvum crudam,

completae naves taeda et pice reliquisque rebus quae sunt ad incendia,

valvae, quae olim ad ornandum templum erant maxime,

sed domum redeamus, id est ad nostros revertamur,

quodsi in scena, id est in contione verum valet, etc.,

meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam mitto, id est ad Graecos ire jubeo,

si Epicurum, id est si Democritum probarem,

ut (sapiens) aegritudine opprimatur, id est miseria,

cum in bona tua invasero, hoc est, cum te docuero,

esse dederat monumentum,