Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

hatred

  • 1 odium

    hatred.

    Latin-English dictionary of medieval > odium

  • 2 odium

        odium ī, n    [1 OD-], hatred, grudge, ill-will, animosity, enmity, aversion: veritas odium parit, T.: odium (est) ira inveterata: in odium populi R. inruere, incur the hatred: eorum odium subire: magnum odium Pompei suscepistis: inperatoribus odia conligere, Cs.: struere, excite: exercere, O.: placare, appease: quod mihi odium cum Clodio fuit? what quarrel had I?: tanto in odio est omnibus, is so hated by: tanto odio ferebatur in Ciceronem, was so imbittered against, N.: in Romanos odii regnum posuerat praemium, had offered as a prize for hostility, L.: urbis odium me percipit, T.: ardens odio vestri: odium ieiunum, on an empty stomach, Iu.—An object of hatred, offence, aversion, nuisance: Antonius, insigne odium omnium: qui amat quoi odio ipsus est, one who hates him, T.: odi odioque sum Romanis, I hate and am hated by, L.: tibi est odio mea fistula, V.—Discontent, dissatisfaction, disgust: odio suarum rerum mutari omnia student, S.: Cui placet alterius sua est odio sors, H.—Offensive conduct, odious language, importunity, insolence, vexatiousness: odio et strepitu senatūs coactus est perorare: Tundendo atque odio, by insolent importunity, T.: cum tuo istoc odio, with that hateful conduct of yours, T.: odio vincere Regem, in insolence, H.
    * * *
    hate/hatred/dislike/antipathy; odiun, unpopularity; bredom/impatience; haterd (manifestion by/towards group); object of hate/odium

    Latin-English dictionary > odium

  • 3 odium

    1.
    ŏdĭum, ii, n. [odi] (syn.: simultas, inimicitia)
    I.
    Lit., hatred, grudge, illwill, animosity, enmity, aversion:

    odium (est) ira inveterata,

    Cic. Tusc. 4, 9, 21:

    in odium alicujus irruere,

    to become hated by him, to incur his hatred, Cic. Verr. 1, 12, 35:

    non publico modo sed privato etiam odio invisus atque infestus Romanis,

    Liv. 36, 39, 15.—Odio alicui esse, as pass. of odi (cf. odi fin.):

    quod viro esse odio videas, tute tibiodio habeas,

    to be hateful, displeasing to, Plaut. Men. 1, 2, 2:

    odi odioque sum Romanis,

    Liv. 35, 19, 5:

    quid faceres, si quis docuisset te ut sic odio esses mihi?

    Plaut. Trin. 2, 1, 6:

    pervenire in odium Graeciae,

    to incur, Nep. Lys. 1, 3:

    omnibus odio venire,

    to become hated, Plin. 28, 8, 27, § 106:

    odium est mihi cum aliquo,

    I am at enmity with him, Cic. Prov. Cons. 10, 24:

    esse odio civitati,

    to be hateful to, id. Fam. 12, 10, 3:

    huic odio nemus est,

    Ov. M. 2, 438:

    tibi est odio mea fistula,

    Verg. E. 8, 33:

    quo sit in odio status rerum,

    Cic. Att. 2, 22, 1:

    esse alicui in odio,

    to be hated by, id. ib. 2, 21, 1:

    magno odio in aliquem ferri,

    to be greatly imbittered against, Nep. Att. 10, 4; Liv. 41, 23, 11:

    alicujus subire,

    to incur one's hatred, Cic. Att. 11, 17, 2:

    gerere adversus aliquem,

    to bear, Plin. 8, 18, 26, § 68:

    quaerere,

    Ov. M. 13, 756; Sall. J. 3, 3:

    movere,

    to excite, Ov. Am. 3, 11, 43:

    saturare,

    to sate, satisfy, Cic. Vatin. 3, 6:

    magnum odium Pompeii suscepistis,

    have brought upon yourselves, have incurred, id. Att. 6, 1, 25:

    struere,

    to cause, raise, excite, id. de Or. 2, 51, 208:

    concitare,

    id. Inv. 1, 53, 100:

    exercere,

    Ov. M. 9, 275; 5, 245:

    placare,

    to appease, Cic. Dom. 17, 44:

    restinguere,

    id. Rab. Post. 6, 13.—With obj. gen.:

    magnum me cujuspiam rei odium cepit,

    I have conceived a great aversion for, Cic. Phil. 2, 36, 91:

    suscipere odium erga aliquem,

    Nep. Dat. 10, 3:

    odio habere (postclass.),

    to hate, Vulg. Johan. 15, 25 et saep.:

    odium jejunum,

    on an empty stomach, Juv. 15, 51.—
    2.
    Ofinanim. things:

    odium raphanis cum vite maximum refugitque juxta satos,

    aversion, antipathy, Plin. 19, 5, 26, § 187; 2, 103, 106, § 225:

    quercus et olea tam pertinaci odio dissident,

    id. 24, 1, 1, § 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., the object of hatred; hence, an offence, annoyance, disgust, said of persons or things:

    optume odio's,

    you are an offence to me, I cannot bear you, Plaut. Truc. 1, 2, 23:

    deorum odium atque hominum,

    id. Rud. 2, 2, 13:

    populi odium,

    id. Mil. 3, 3, 48:

    Antonius, insigne odium omnium hominum vel deorum,

    Cic. Phil. 14, 3, 8:

    omnium populorum,

    Just. 11, 3, 10:

    neque agri, neque urbis odium me umquam percipit,

    disgust, Ter. Eun. 5, 5, 2.—
    B.
    As a quality, offensive conduct or language, importunity, insolence, vexatiousness:

    cum horas tres fere dixisset, odio et strepitu senatus coactus est aliquando perorare,

    by the disgust they expressed, Cic. Att. 4, 2, 4:

    tundendo atque odio denique effecit senex,

    by his tiresome, incessant preaching, Ter. Hec. 1, 2, 48:

    cum tuo istoc odio,

    with your hateful, perverse conduct, id. ib. 1, 2, 59; cf. Plaut. As. 2, 4, 40; 5, 2, 71:

    odio qui posset vincere regem,

    in insolence, Hor. S. 1, 7, 6.
    2.
    ōdīum, ii, n., i. q. odeum, q. v.

    Lewis & Short latin dictionary > odium

  • 4 offensa

    offensa, ae, f. [1. offendo, like repulsa, from repello], a striking or grating against any thing.
    I.
    Lit. (very rare):

    donec cerussae similis fiat, nulla dentium offensa,

    and does not grit against the teeth, Plin. 34, 10, 22, § 104:

    sine offensis fricantium,

    id. 35, 15, 52, § 184.—
    II.
    Trop.
    A.
    Offence, disfavor, displeasure, hatred; enmity:

    quin magnā in offensā sim apud Pompeium,

    Cic. Att. 9, 2, a, 2: quod offensae fuerit in istā cunctatione, te subisse, to incur hatred, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16, 2:

    gravissimam contrahere,

    to fall into disgrace, Suet. Vesp. 4:

    offensam meruisse,

    Ov. P. 4, 1, 16:

    habere,

    to cause hatred, Quint. 9, 2, 72:

    ne minus gratiae quam offensae mereamur,

    id. 4, 2, 39:

    sinceri et sine offensā in diem Christi,

    Vulg. Phil. 1, 10.—
    2.
    An offending against or violating a law, an offence, crime (mostly in jurid. Lat.):

    offensa edicti,

    Dig. 3, 1, 6:

    levis offensae contrahere culpam, Cod. Th. 4, 11, 1: sub quālibet culpae aut erroris offensā,

    ib. 6, 10, 1:

    offensae veteris reus atque tacendae,

    Juv. 4, 105.—
    B.
    An injury received, an offence, affront, wrong (perh. only since the Aug. per.):

    gustus,

    Col. 12, 21, 6:

    offensas vindicet ense suas,

    Ov. Tr. 3, 8, 40:

    in offensis exorabilis,

    Vell. 2, 29, 4:

    per ejusmodi offensas emetiendum est confragosum hoc iter,

    Sen. Ep. 18, 4, 2.—
    2.
    Of a state of injury, a complaint, inconvenience, indisposition:

    sine offensā corporis animique,

    Petr. 131:

    si quid offensae in cenā sensit,

    indisposition, Cels. 1, 6; Sen. Ep. 7, 1; cf. in plur., id. Tranq. An. 2, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > offensa

  • 5 acerbitās

        acerbitās ātis, f    [acerbus], bitterness, harshness, sourness: fructūs magnā acerbitate permixtos ferre, i. e. public rewards bringing also bitter trials. — Fig., harshness, bitterness, rigor, severity, hostility, hatred: severitatem in senectute probo, acerbitatem nullo modo: patria, L.: virus acerbitatis, the poison of malice: nomen vestrum odio atque acerbitati futurum, an object of bitter hatred. —Plur., grief, sorrow, pain, anguish, affliction: lacrimas in meis acerbitatibus effudisti: omnīs acerbitates perferre, Cs.
    * * *
    harshness, severity; bitterness, sourness, ill feeling; anguish, hardship

    Latin-English dictionary > acerbitās

  • 6 invidiōsus

        invidiōsus adj. with comp. and sup.    [invidia], full of envy, invidious: vetustas, O.— Plur m. as subst: omnium invidiosorum animos frangere. —Exciting envy, enviable, envied, causing odium: possessiones: nec caris erat (Pactolus) invidiosus harenis, envied for, O.: invidiosior mors, O.: spes procorum, longed for, O.: solacia, Iu.—Exciting hatred, hated, hateful, odious: damnatio: lex: nomina, L.: laudatrix Venus mihi, O.: neque id dico, ut invidiosum sit in eos, etc., to excite prejudice against: quod fuit in iudicio invidiosissimum.
    * * *
    invidiosa -um, invidiosior -or -us, invidiosissimus -a -um ADJ
    arousing hatred/odium/envy; odious, invidious; envible; envious, jealous

    Latin-English dictionary > invidiōsus

  • 7 offēnsa

        offēnsa ae, f    [P. of offendo], disfavor, displeasure, offence, hatred, enmity: magnā in offensā esse apud Pompeium: Offensā mei, out of hatred for me, O.—A violation of law, offence, crime: vetus atque tacenda, Iu.—An injury, affront: offensas vindicet ense suas, O.
    * * *
    offense, displeasure; offense to a person's feelings, resentment

    Latin-English dictionary > offēnsa

  • 8 simultās

        simultās ātis, gen plur. ātium, rarely ātum, f    [simul], a hostile encounter, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity: non simultatem meam Revereri saltem, T.: huic simultas cum Curione intercedebat, Cs.: cum quo si simultas tibi non fuisset: privata, L.: cum sorore esse in simultate, N.: simultatem deponere: inter finitimos vetus, Iu.: simultates cum libertis vestris exercere: simultates finire, L.: paternas oblitterare, L.
    * * *
    enmity, rivalry; hatred

    Latin-English dictionary > simultās

  • 9 Odium theologicum

    Theological hatred. (a special name for the hatred generated in theological disputes)

    Latin Quotes (Latin to English) > Odium theologicum

  • 10 atrōx

        atrōx ōcis, adj. with comp. and sup.    [ater], savage, fierce, wild, cruel, harsh, severe: Tydides, H.: Iuno, V.: odium exercebat atrox, O.: animus Catonis, resolute, H.: odii Agrippina, in hatred, Ta.—Cruel, horrible, violent, raging, perilous: res tam atrox: lex: hora Caniculae, H.: facinus, L.: spectaculum, Ta.: pugna atrocior, L.: atrocissimum crimen.—Violent, bitter: genus orationis.
    * * *
    atrocis (gen.), atrocior -or -us, atrocissimus -a -um ADJ
    fierce, savage, bloody; heinous, cruel; severe; terrible, frightening, dreadful

    Latin-English dictionary > atrōx

  • 11 dēns

        dēns dentis, m    [ED-], a tooth: dentibus in ore constructis: eorum adversi acuti... intimi, qui genuini vocantur, the front teeth... grinders: puer, nondum omni dente renato, Iu.: dentīs exacuit sus, tusks, V.: viperei, O.: eburnei, elephants': Indi, the elephant's, O.: gemmae et dentes Indi, ivory, O.: Libycus, ivory, Pr.— A tooth, point, spike, prong, tine, fluke: aratri, V.: perpetui (serrae), O.: insecti pectine dentes (i. e. insectus dentibus pecten), O.: tenax (ancorae), V.: curvus Saturni, the pruning-hook, V.—Fig., a tooth: maligno dente carpunt, of hatred: invidus, H.: ater, H.: Theoninus, i. e. slanderous tongue, H.: tangere singula dente superbo, aristocratic daintiness, H.: dentes aevi, O.
    * * *
    tooth; tusk; ivory; tooth-like thing, spike; distructive power, envy, ill will

    Latin-English dictionary > dēns

  • 12 inhospitālitās

        inhospitālitās ātis, f    [inhospitalis], inhospitality.
    * * *
    fear/hatred of strangers

    Latin-English dictionary > inhospitālitās

  • 13 invidia

        invidia ae, f    [invidus], envy, grudge, jealousy, ill-will, prejudice: invidiā abducti, Cs.: invidiam sequi, S.: virtus imitatione digna, non invidiā: Sine invidiā laudem invenire, ungrudgingly, T.: invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus, N.: nobilium, L.: invidia atque obtrectatio laudis suae, Cs.—Person., Envy, O.—Envy, ill-will, odium, unpopularity: gloriā invidiam vicisti, S.: ullā esse invidiā, to incur: mortis illius: res in invidiā erat, S.: habere, to be hated: in summam invidiam adducere: in eum... invidia quaesita est: Non erit invidiae victoria nostra ferendae, i. e. will bring me intolerable hate, O.: venire in invidiam, N.: cumulare invidiam, L.: invidiae nobis esse: pati, O.: intacta invidiā media sunt, L.: Ciceronis invidiam leniri, unpopularity, S.: absit invidia verbo, be it said without boasting, L.: vita remota a procellis invidiarum. —Fig., envy, an envious man: Invidia infelix metuet, etc., V.: invita fatebitur usque Invidia, etc., will reluctantly confess, H.— A cause of envy: aut invidiae aut pestilentiae possessores, i. e. of lands whether desirable or pestilential: summa invidiae eius, L.: Quae tandem Teucros considere... Invidiae est? i. e. why is it odious, etc., V.
    * * *
    hate/hatred/dislike; envy/jealousy/spite/ill will; use of words/acts to arouse

    Latin-English dictionary > invidia

  • 14 invidiōsē

        invidiōsē adv.    [invidiosus], enviously, hatefully: criminari.
    * * *
    invidiosius, invidiosissime ADV
    so as to arouse hatred/odium/envy/hostility; jealously; with ill will

    Latin-English dictionary > invidiōsē

  • 15 malevolentia (maliv-)

        malevolentia (maliv-) ae, f    [malevolens], ill-will, dislike, hatred, malevolence: deprecandae malevolentiae causā: malivolentia et invidia, S.

    Latin-English dictionary > malevolentia (maliv-)

  • 16 offēnsiō

        offēnsiō ōnis, f    [offendo], a striking against, tripping, stumbling: pedes.— A projection: nihil offensionis habere, no roughness.—Fig., disfavor, aversion, disgust, dislike, hatred, discredit, bad reputation: offensionem vitat aequabilitate decernendi: in odium offensionemque populi R. inruere: offensionem aurium merere, i. e. deserve to be heard with displeasure, L.: habere ad res certas vitiosam offensionem: mihi maiori offensioni esse quam delectationi, give me more vexation than pleasure. —A complaint, indisposition, accident, misfortune, mishap, failure: corporum offensiones: habet enim nihil quod in offensione deperdat, i. e. if he loses his cause: non offensiones belli, sed victoriae, defeats: offensionum et repulsarum ignominia, i. e. rude refusals.
    * * *
    displeasure; accident

    Latin-English dictionary > offēnsiō

  • 17 aspernamentum

    despising, loathing, hatred

    Latin-English dictionary > aspernamentum

  • 18 malevolentia

    ill-will/spite/malice; malevolence; dislike/hatred/envy (L+S); evil disposition

    Latin-English dictionary > malevolentia

  • 19 malivolentia

    ill-will/spite/malice; malevolence; dislike/hatred/envy (L+S); evil disposition

    Latin-English dictionary > malivolentia

  • 20 invidia

    envy, jealousy, hatred / censure

    Latin-English dictionary of medieval > invidia

См. также в других словарях:

  • HATRED — (Heb. שִׂנְאָה), overt or covert ill will. The Torah explicitly prohibits hatred of one s fellow in the verse Thou shall not hate thy brother in thine heart (Lev. 19:17). Hatred is understood by the rabbis as essentially a matter of mental… …   Encyclopedia of Judaism

  • Hatred — • In general, a vehement aversion entertained by one person for another, or for something more or less identified with that other Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Hatred     Hatred …   Catholic encyclopedia

  • Hatred — or hate is a word that describes intense feelings of dislike. It can be used in a wide variety of contexts, from hatred of inanimate objects to hatred of other people. Philosophers have offered many influential definitions of hatred. Rene… …   Wikipedia

  • Hatred — Ha tred (h[=a] tr[e^]d), n. [OE. hatred, hatreden. See {Hate}, and cf. {Kindred}.] Strong aversion; intense dislike; hate; an affection of the mind awakened by something regarded as evil. Syn: Odium; ill will; enmity; hate; animosity;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Hatred — Bandfoto 2008 …   Deutsch Wikipedia

  • hatred — I noun abhorrence, abomination, animosity, animus, antagonism, antipathy, aversion, defamation, detestation, dislike, enmity, hostility, ill feeling, ill will, intolerance, loathing, malevolence, odium, prejudice, revulsion II index conflict,… …   Law dictionary

  • hatred — early 13c., from HATE (Cf. hate) + rare suffix red, from O.E. ræden state, condition, related to verb rædan to advise, discuss, rule, read, guess. See READ (Cf. read) and Cf. second element of KINDRED (Cf. kindred) and proper names Æþelræd and …   Etymology dictionary

  • hatred — 1 *hate Analogous words: animosity, *enmity, hostility, rancor: aversion, *antipathy: malevolence, malignity, malignancy, ill will, despite, *malice: envy, jealousy (see corresponding adjectives at ENVIOUS) Contrasted words: love, affection, * …   New Dictionary of Synonyms

  • hatred — [n] severe dislike abhorrence, abomination, acrimony, alienation, allergy to*, animosity, animus, antagonism, antipathy, aversion, bitterness, coldness, contempt, detestation, disapproval, disfavor, disgust, displeasure, distaste, enmity, envy,… …   New thesaurus

  • hatred — ► NOUN ▪ intense hate …   English terms dictionary

  • hatred — [hā′trid] n. [ME < hate, hate + red, reden < OE ræden, state, condition] strong dislike or ill will; hate …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»