-
1 czyja
[чия] -
2 чия
czyja -
3 whose
[huːz] 1. adj1) ( interrogative) czyjwhose book is this?, whose is this book? — czyja to książka?, czyja jest ta książka?
2) ( relative)the girl whose sister you were speaking to — dziewczyna, z której siostrą rozmawiałeś
2. pronthe gardener whose name was Dave — ogrodnik, który miał na imię Dave
czyj m /czyja f /czyje ntI know whose it is — wiem, czyje to jest
* * *[hu:z] 1. adjective, pronoun(belonging to which person(?): Whose is this jacket?; Whose (jacket) is this?; Whose car did you come back in?; In whose house did this incident happen?; Tell me whose (pens) these are.) czyj2. relative adjective, relative pronoun(of whom or which (the): Show me the boy whose father is a policeman; What is the name of the man whose this book is?) którego -
4 czy|j
pron. whose- czyja to książka? whose book is this?- czyja teraz kolej? whose turn is it (now)?- o czyich walizkach mówicie? whose cases are you talking about?- nie mam pojęcia, czyje to okulary I’ve no idea whose glasses they are- nie pamiętam, z czyjego wiersza pochodzi ten cytat I don’t remember whose poem this quotation comes fromThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czy|j
-
5 kolej
-i; -je; gen pl -i; f( środek transportu) railway (BRIT), railroad (US), ( instytucja) rail; ( kolejność) turn, ( bieg rzeczy) course of eventsjechać koleją — to take a train, to go lub travel by rail
moja kolej lub kolej na mnie — (it's) my turn
* * *f.Gen. -ei1. ( system transportu) rail, railroad; Br. railway; ( pociąg) train; jechać koleją take the train, go l. travel by rail; kolej jednoszynowa monorail; kolej linowa cable railway; ( naziemna) funicular (railway); ( podwieszana) suspension railway; kolej parowa steam rail; kolej podmiejska commuter train; kolej podziemna subway, metro; gł. Br. underground; kolej wąskotorowa narrow-gauge railroad; kolej zębata rack l. cog railroad; szybka kolej high-speed train, rapid rail.2. ( instytucja) rail.3. (= kolejność) turn; z kolei (= następnie) next; in turn; (= z rzędu) in a row; po kolei in order, in turn, by turns; nie po kolei in the wrong order; czyjaś kolej sb's turn; czyja kolej? whose turn is it?, who's next?; ktoś ma nie po kolei w głowie pot. sb's got a screw loose somewhere.4. (= bieg zdarzeń) koleje losu vicissitudes, ups and downs; kolej rzeczy course of nature; zwykłą koleją rzeczy as a matter of course.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kolej
-
6 czyj
относит. мест.• чей* * *czy|j\czyji мест. вопр. и относ, чей;\czyj to pies? чья это собака?; nie wiem, \czyjją książkę znalazłem не знаю, чью книгу я нашёл
* * *czyi мест. вопр. и относ.czyj to pies? — чья э́то соба́ка?
nie wiem, czyją książkę znalazłem — не зна́ю, чью кни́гу я нашёл
-
7 gehören
-
8 go
[gəu] 1. pt went, pp gone, vi1) ( on foot) iść (pójść perf); (habitually, regularly) chodzić; ( by car etc) jechać (pojechać perf); (habitually, regularly) jeździćI go to see her whenever I can — chodzę do niej, kiedy tylko mogę
2) ( depart) ( on foot) wychodzić (wyjść perf), iść (pójść perf); ( by car etc) odjeżdżać (odjechać perf), wyjeżdżać (wyjechać perf)3) ( attend) chodzić4) ( take part in an activity) iść (pójść perf); (habitually, regularly) chodzićto go for a walk — iść (pójść perf) na spacer
5) ( work) chodzić6) ( become)7) ( be sold)to go for 10 pounds — pójść ( perf) za 10 funtów
8) ( intend to)9) ( be about to)11) event, activity iść (pójść perf)12) ( be given)to go to sb — dostać się ( perf) komuś
14) ( be placed)•Phrasal Verbs:- go about- go after- go ahead- go along- go away- go back- go by- go down- go for- go in- go into- go off- go on- go on at- go out- go over- go round- go under- go up- go with2. pl goes, n1) ( try)to have a go (at) — próbować (spróbować perf) ( +gen)
2) ( turn) kolej f3) ( move)* * *[ɡəu] 1. 3rd person singular present tense - goes; verb1) (to walk, travel, move etc: He is going across the field; Go straight ahead; When did he go out?) iść2) (to be sent, passed on etc: Complaints have to go through the proper channels.) iść, być przesłanym3) (to be given, sold etc: The prize goes to John Smith; The table went for $100.) pójść4) (to lead to: Where does this road go?) prowadzić5) (to visit, to attend: He goes to school every day; I decided not to go to the movie.) iść6) (to be destroyed etc: This wall will have to go.) zniknąć7) (to proceed, be done: The meeting went very well.) pójść8) (to move away: I think it is time you were going.) iść (sobie)9) (to disappear: My purse has gone!) zniknąć10) (to do (some action or activity): I'm going for a walk; I'm going hiking next week-end.) udawać się11) (to fail etc: I think the clutch on this car has gone.) zepsuć się12) (to be working etc: I don't think that clock is going.) chodzić13) (to become: These apples have gone bad.) stać się14) (to be: Many people in the world regularly go hungry.) chodzić15) (to be put: Spoons go in that drawer.) iść16) (to pass: Time goes quickly when you are enjoying yourself.) płynąć17) (to be used: All her pocket-money goes on sweets.) iść18) (to be acceptable etc: Anything goes in this office.) być możliwym19) (to make a particular noise: Dogs go woof, not miaow.) robić20) (to have a particular tune etc: How does that song go?) iść21) (to become successful etc: She always makes a party go.) pójść dobrze2. noun1) (an attempt: I'm not sure how to do it, but I'll have a go.) próba, `podejście`2) (energy: She's full of go.) animusz•- going3. adjective1) (successful: That shop is still a going concern.) dochodowy2) (in existence at present: the going rate for typing manuscripts.) aktualny•- go-ahead4. noun(permission: We'll start as soon as we get the go-ahead.) przyzwolenie- going-over
- goings-on
- no-go
- all go
- be going on for
- be going on
- be going strong
- from the word go
- get going
- give the go-by
- go about
- go after
- go against
- go along
- go along with
- go around
- go around with
- go at
- go back
- go back on
- go by
- go down
- go far
- go for
- go in
- go in for
- go into
- go off
- go on
- go on at
- go out
- go over
- go round
- go slow
- go steady
- go through
- go through with
- go too far
- go towards
- go up
- go up in smoke/flames
- go with
- go without
- keep going
- make a go of something
- make a go
- on the go -
9 orze|c
pf — orze|kać impf (orzeknę, orzekł, orzekła, orzekli — orzekam) vt książk. 1. (stwierdzić) to state, to pronounce- po kuracji lekarze orzekli poprawę after the treatment the doctors announced an improvement- orzekli, że postąpił głupio they pronounced his behaviour stupid- trudno było orzec, czyja to wina it was difficult to state whose fault it was- komisja orzeknie o przyczynach wypadku the committee will determine the reasons for the accident2. (wydać decyzję) to rule, to adjudicate- zespół orzekający the adjudication panel- sąd orzekł o winie oskarżonego the defendant was pronounced guilty- sąd orzekł wyrok śmierci the court pronounced a. passed the death sentenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > orze|c
-
10 win|a
f 1. (przewinienie) guilt, fault- dowieść czyjejś winy to prove a. establish sb’s guilt- przyznać się do winy to admit a. confess one’s guilt; (w sądzie) to plead guilty, to make a. enter a plea of guilty- nie przyznać się do winy to refuse to admit one’s guilt, to deny one’s guilt; (w sądzie) to plead not guilty, to make a. enter a plea of not guilty- odkupić/zmazać winę to expiate/atone for one’s guilt- próbował pomniejszać swoją winę he tried to lessen his guilt2. (odpowiedzialność za zły czyn) guilt, blame- nie poczuwam się do winy I don’t feel guilty, I feel no sense of guilt- obarczyć kogoś winą to lay a. put a. place the blame on sb- zrzucić a. zwalić winę na kogoś to shift the blame on sb, to pin the blame on sb- wziąć na siebie winę za coś to take a. shoulder the blame for sth- wziąć całą winę na siebie to take all the blame upon oneself- ponosić winę za coś to bear the blame for sth- poczucie winy sense of guilt- pozbyć a. wyzbyć się poczucia winy to divest oneself of guilt- wywoływać a. wzbudzać w kimś poczucie winy to make sb feel guilty- dręczyło ją poczucie winy she was haunted by (feelings of) a. racked with guilt- ogarnęło ją poczucie winy (a feeling of) guilt washed a. swept over her3. sgt (przyczyna złego) fault- czyja to wina? whose fault is it?, who is to blame?- to twoja wina it’s your (own) fault- to nie moja wina, że nie zdał it’s not my fault (that) he failed- to wszystko moja wina my fault entirely, it’s all my fault- nie z mojej winy through no fault of mine- z twojej winy spóźniliśmy się na pociąg because of you we missed the train- nie jesteś całkiem bez winy you’re not entirely blameless- □ wina nieumyślna Prawo unintentional guilt- wina umyślna Prawo deliberate a. intentional guiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > win|a
-
11 wina wi·na
-
12 gehören
der Koffer gehört mir to moja walizka;das gehört mir nicht to do mnie nie należy, to nie moje;wem gehört das Buch? czyja to książka?;er gehört ins Bett on powinien być w łóżku;wie es sich gehört jak należy;wie es sich für … gehört jak przystało na (A) -
13 wessen
wessen Kind ist das? czyje to dziecko?;wessen Buch liest du? czyją książkę czytasz? -
14 kies
kogo, czyja własność, czyj, którego
1. См. также в других словарях:
czyj — + czyja, czyje, czyi, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny lub względny zawierający treść dzierżawczą» a) «używany w pytaniach» Czyj to głos? Czyja to sprawka? Czyje to dziecko? b) «używany w pytaniach zależnych rozwijających jeden z członów zdania … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
czyj — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa, lm M. mos czyi, nmos czyje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach zawiera skierowaną do rozmówcy prośbę o wskazanie właściciela danej rzeczy lub osoby, z którą ma… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Schade — 1. Alt (verheylt) schäden bluten leicht. – Franck, II, 208b; Gruter, I, 4; Petri, II, 12; Henisch, 431, 1; Eyering, I, 58 u. 389; Schottel, 1115b; Simrock, 8799; Körte, 5238. 2. Alte Schäden brechen leicht auf. – Eiselein, 542. 3. Alte Schäden… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Sienkiewicz — (spr. ßjenkjéwitsch), Henryk, der bedeutendste poln. Romanschriftsteller der Gegenwart, geb. 1846 in Wola Okrzejska (Kreis Lukow, Gouv. Sedlez), studierte in Warschau Philosophie, trat schon 1872 mit seiner ersten humoristischen Novelle: »Niemand … Meyers Großes Konversations-Lexikon
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
dąć — ndk Xc, dmę, dmiesz, dmij, dął, dęła, dęli, dęty 1. «wprawiać w pęd wianiem; dmuchać, wiać» Wiatr dął od północy, z północy. Śnieżyca, zadymka dmąca z ukosa. Dęło śniegiem. Wichura dmie w żagle. Dąć miechem w palenisko. 2. «o ludziach: dmuchaniem … Słownik języka polskiego
docenić — dk VIa, docenićnię, docenićnisz, docenićceń, docenićnił, docenićniony doceniać ndk I, docenićam, docenićasz, docenićają, docenićaj, docenićał, docenićany «uznać wartość, znaczenie czegoś; ocenić należycie» Doceniać czyją dobroć, poświęcenie. Nie… … Słownik języka polskiego
policzyć — dk VIb, policzyćczę, policzyćczysz, policzyćlicz, policzyćczył, policzyćczony 1. «sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki; zliczyć, porachować, zsumować coś» Policzyć coś na maszynie, na liczydłach, na palcach.… … Słownik języka polskiego
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
