-
1 commoditās
commoditās ātis, f [commodus], fitness, convenience, a fit occasion, advantage, benefit: si corrigitur, quot commoditates vide, T.: ad faciendum idonea: maximas commoditates amicitia continet: cum commoditas iuvaret, L. — Of persons, complaisance, courtesy, forbearance: magnam mi inicit suā commoditate curam, T.: viri, O.—Of discourse, fitness, adequacy, appropriateness: commoditati ingenium (est) impedimento.— Dexterity: corporis aliqua commoditas.—Convenience, ease: ob commoditatem itineris, L.* * *timeliness; fitness, aptness; convenience; advantage, utility; complaisance; due measure, just proportion; suitable (oratorical expression); symmetry -
2 grātificātiō
grātificātiō ōnis, f [gratificor], obligingness, complaisance: Sullana: inpudens.* * *showing kindness; complaisance -
3 obsequela
ob-sĕquēla or obsĕquella, ae, f. [obsequor], compliance, complaisance, obsequiousness: obsequela obsequium, Paul. ex Fest. p. 192 Müll. (ante-class. and in Sall.): neque erat tuae benignitatis atque obsequellae, Turp. ap. Non. 215, 32; 29 (Com. Rel. v. 63 and 210 Rib.); Afran. ap. Non. 216, 3 (Com. Rel. v. 257 Rib.):obsequelam facere (alicui),
to show complaisance, Plaut. As. 1, 1, 50 (Fleck. obsequentiam): qui regi per obsequelam orationis cari erant, through obsequiousness in speaking, i. e. because they spoke as he liked, Sall. ap. Non. 215, 33 (Hist. 2, 49 Dietsch). -
4 obsequella
ob-sĕquēla or obsĕquella, ae, f. [obsequor], compliance, complaisance, obsequiousness: obsequela obsequium, Paul. ex Fest. p. 192 Müll. (ante-class. and in Sall.): neque erat tuae benignitatis atque obsequellae, Turp. ap. Non. 215, 32; 29 (Com. Rel. v. 63 and 210 Rib.); Afran. ap. Non. 216, 3 (Com. Rel. v. 257 Rib.):obsequelam facere (alicui),
to show complaisance, Plaut. As. 1, 1, 50 (Fleck. obsequentiam): qui regi per obsequelam orationis cari erant, through obsequiousness in speaking, i. e. because they spoke as he liked, Sall. ap. Non. 215, 33 (Hist. 2, 49 Dietsch). -
5 accommodātiō (adc-)
accommodātiō (adc-) ōnis, f [accommodo], an adjustment, accommodation: sententiarum ad inventionem. — Complaisance, regard: magistratuum. -
6 obsequentia
obsequentia ae, f [obsequens], complaisance, obsequiousness: reliquorum, Cs. -
7 obsequium
obsequium ī, n [SEC-], compliance, yieldingness, complaisance, indulgence: Obsequium amicos parit, T.: Antonium obsequio mitigavi: ventris, i. e. gluttony, H.: peritura amantis Obsequio, to her lover, O.: Flectitur obsequio ramus, by its pliancy, O.—Obedience, allegiance: in populum R., L.: erga vos, L.* * *compliance (act/form/sex/orders); consideration/deference/solicitude; services; obedience/allegiance/discipline (military); tractability/docility (animals); servility/subservience/obsequiousness; ceremony (Bee); attendance; retinue -
8 patientia
patientia ae, f [patiens], the quality of suffering, patience, endurance, submission: in inopiā patientiāque permanent, Cs.: famis et frigoris: paupertatis.— Forbearance, indulgence, lenity: patientiam proponit suam, cum, etc., Cs.: quousque tandem abutere patientiā nostrā?: levius fit patientiā alqd, H.— Humility: quem duplici panno patientia velat, H.— Submission to lust, C.— Submissiveness, subjection: Britanniam uno proelio veteri patientiae restituit, Ta.* * *endurance/hardiness; patience/persistence; apathy; sufferance; hardship; tolerance/forbearance; complaisance/submissiveness; submission by prostitute -
9 accommodatio
adjustment, willingness to oblige, complaisance; fitting, adapting, adaptation -
10 accomodatio
adjustment, willingness to oblige, complaisance; fitting, adapting, adaptation -
11 adcommodatio
adjustment, willingness to oblige, complaisance; fitting, adapting, adaptation -
12 dignanter
courteously; with complaisance; worthily (Ecc); properly -
13 paciencia
endurance/hardiness; patience/persistence; apathy; sufferance; hardship; tolerance/forbearance; complaisance/submissiveness; submission by prostitute -
14 accommodatio
I.In gen.:II.a. verborum et sententiarum ad inventionem,
Cic. Inv. 1, 7, 9.—Esp., the adapting of one's feeling or will to another's, compliance, complaisance, indulgence:ex liberalitate atque accommodatione magistratuum,
Cic. Verr. 2, 3, 82, § 189. -
15 commoditas
commŏdĭtas, ātis, f. [commodus].I.Due measure, just proportion, symmetry (so very rare): commoditas et aequitas membrorum, * Suet. Aug. 79.—B.Of discourse, fitness, a suitable oratorical expression, Cic. Rosc. Am. 4, 9; id. Inv. 1, 2, 3;II.corresp. to commode dicere,
Auct. Her. 1, 1, 1.—(Acc. to commodus, II.) Easy, unrestrained, free action:2.corporis aliqua commoditas non naturā data, sed studio et industriā parta,
i. e. dexterity, skill, Cic. Inv. 1, 25, 36.—Convenience, ease:B.id, ob commoditatem itineris ponte sublicio... conjungi urbi placuit,
Liv. 1, 33, 6.—Of things, fitness, convenience, a fit occasion, advantage, benefit (class.):2.commoditatis omnes articulos scio,
Plaut. Men. 1, 2, 31:in loco opportunitas, in occasione commoditas ad faciendum idonea (consideranda est),
Cic. Inv. 2, 12, 40; id. Off. 1, 39, 138; Plaut. Poen. 4, 2, 94; Ter. And. 3, 3, 37:o Fors Fortuna, quantis commoditatibus hunc onerastis diem!
id. Phorm. 5, 6, 1:plurimas et maximas commoditates amicitia continet,
Cic. Lael. 7, 23; cf. id. N. D. 3, 36, 86; id. Fin. 4, 12, 29:percipere fructum aut commoditatem ex re,
id. Off. 2, 4, 14:cum commoditas juvaret,
Liv. 4, 60, 2.—Of persons, pleasantness, complaisance, courteousness, forbearance, lenity (only ante-class. and in Ov.):b.vir lepidissime, Cumulate commoditate,
Plaut. Mil. 4, 9, 6; Ter. Ad. 4, 5, 76: patris, Poët. ap. Cic. N. D. 3, 29, 73:viri,
Ov. H. 17, 176; 16, 310.—Meton. in Plaut.:commoditas mea, as a term of endearment,
Plaut. Ep. 5, 1, 8; id. Men. 1, 2, 28; id. Poen. 1, 3, 12. -
16 dignor
dignor, ātus, 1, v. dep. a. [dignus], to deem worthy or deserving (mostly poet. and in post-Aug. prose).(α).Aliquem aliqua re:(β).haud equidem tali me dignor honore,
Verg. A. 1, 335; so,aliquem honore,
Ov. M. 1, 194; 3, 521; Suet. Vesp. 2 fin. al.:te alio funere,
Verg. A. 11, 169:hunc mensa, cubili (dea),
id. E. 4, 63:aliquem non sermone, non visu,
Tac. A. 4, 74 fin.:libellum veniā,
Ov. Tr. 3, 14, 51; id. Pont. 1, 8, 9 al.—With inf. as object, like the Gr. axiô and axioumai, to regard as fit, becoming, worthy of one's self, to deign; and with a negative, not to deign, to disdain:(γ).jam nemo suspicere in caeli dignatur lucida templa,
Lucr. 2, 1039; so with a neg., * Cat. 64, 407; Verg. A. 10, 732; 866; 12 464; Ov. M. 10, 158; Hor. Ep. 1, 19, 40; Suet. Ner. 22; id. Vesp. 13 al.—Affirmatively:quos eximia specie donare natura dignata est,
Curt. 6, 5, 29:cui se pulcra viro dignetur jungere Dido,
Verg. A. 4, 192; id. E. 6, 1; Ov. Am. 3, 1, 37; id. F. 4, 540; id. Tr. 4, 1, 52; Suet. Vesp. 7; Sen. Contr. 4, 28, 9:si digneris audire,
Vulg. Judith, 5, 5.—With double acc.:(δ).o felix si quem dignabitur, inquit, ista virum,
will hold worthy to be her husband, Ov. M. 8, 326; so,regem nostrum filium,
Curt. 6, 10, 28.—Ellipt. with one acc. (the inf. to be supplied from the context):orant succedere muris Dignarique domos (sc. visere),
Stat. Th. 12, 785:nullo Macedonum dignante Parthorum imperium,
Just. 41, 4.—Hence, dignanter, adv., courteously, with complaisance (post-class. and very rare):loquentem dignanter audite,
Vop. Tac. 8:impertire,
Symm. Ep. 5, 63.— Sup. Auct. Itin. Alex. 10. -
17 gratificatio
grātĭfĭcātĭo, ōnis, f. [gratificor], a showing kindness, doing favors, obligingness, complaisance (rare but class.):conjungitur impudens gratificatio cum acerba injuria,
Cic. Agr. 3, 2, 6; id. Mur. 20, 42; id. N. D. 1, 44, 122; Plin. 21, 3, 9, § 12. -
18 indulgentia
indulgentĭa, ae, f. [indulgens], indulgence, gentleness, complaisance, tenderness, fondness (class.).I.Of persons:II.quid est dignius, in quo omnis nostra diligentia indulgentiaque consumatur?
Cic. Verr. 2, 1, 44, § 112:in hujus (matris) sinu indulgentiaque educatus,
Tac. Agr. 4:a corporis obsequio indulgentiaque discedere,
Cic. Leg. 1, 23, 60;with benevolentia,
id. ib. 13, 35:materiam sibi ducis indulgentia quaerit,
Juv. 7, 21.—With in and acc.:Caesaris in se,
Caes. B. G. 7, 63, 8: ejus nimia indulgentia in Lepidum, Planc. ad Cic. Fam. 10, 23, 4: pro sua indulgentia in suos, Balb. et Opp. ad Cic. Att. 9, 7, A, 2.—With gen. obj.:qui simili sensu atque indulgentia filiarum commovemini, etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 44, § 112. —Transf., of inanim. and abstr. things (post-Aug.):B.caeli,
i. e. mild weather, Plin. 17, 2, 2, § 16; 18, 21, 50, § 186:fortunae,
Vell. 2, 80.—A remission (post-class.).(α).Of punishment, Capitol. Anton. 6, § 3. —(β).Of taxation, Amm. 16, 5, 16. -
19 mos
mos, mōris, m. [etym. dub.; perh. root ma-, measure; cf.: maturus, matutinus; prop., a measuring or guiding rule of life; hence], manner, custom, way, usage, practice, fashion, wont, as determined not by the laws, but by men's will and pleasure, humor, self-will, caprice (class.; cf.: consuetudo, usus).I.Lit.:II.opsequens oboediensque'st mori atque imperiis patris,
Plaut. Bacch. 3, 3, 54:huncine erat aequum ex illius more, an illum ex hujus vivere?
Ter. Heaut. 1, 2, 24: alieno more vivendum est mihi, according to the will or humor of another, id. And. 1, 1, 125:nonne fuit levius dominae pervincere mores,
Prop. 1, 17, 15: morem alicui gerere, to do the will of a person, to humor, gratify, obey him:sic decet morem geras,
Plaut. Most. 3, 2, 35; Cic. Tusc. 1, 9, 17:animo morem gessero,
Ter. And. 4, 1, 17:adulescenti morem gestum oportuit,
id. Ad. 2, 2, 6; v. gero.—The will as a rule for action, custom, usage, practice, wont, habit:B.leges mori serviunt,
usage, custom, Plaut. Trin. 4, 3, 36:legi morique parendum est,
Cic. Univ. 11:ibam forte Viā Sacrā, sicut meus est mos,
custom, wont, Hor. S. 1, 9, 1:contra morem consuetudinemque civilem,
Cic. Off. 1, 41, 148:quae vero more agentur institutisque civilibus,
according to usage, according to custom, id. ib.:mos est hominum, ut nolint eundem pluribus rebus excellere,
id. Brut. 21, 84:ut mos est,
Juv. 6, 392;moris erat quondam servare, etc.,
id. 11, 83:more sinistro,
by a perverted custom, id. 2, 87.— So with ut:morem traditum a patribus, ut, etc.,
Liv. 27, 11, 10:hunc morem servare, ut, etc.,
id. 32, 34, 5:virginibus Tyriis mos est gestare pharetram,
it is the custom, they are accustomed, Verg. A. 1, 336:qui istic mos est?
Ter. Heaut. 3, 3, 1:mos ita rogandi,
Cic. Fam. 12, 17, 1:ut mos fuit Bithyniae regibus,
id. Verr. 2, 5, 11, § 27: moris est, it is the custom:negavit, moris esse Graecorum, ut, etc.,
id. ib. 2, 1, 26, § 66; Vell. 2, 37, 5:quae moris Graecorum non sint,
Liv. 36, 28, 4; cf.:(aliquid) satis ex more Graecorum factum,
id. 36, 28, 5:ut Domitiano moris erat,
Tac. Agr. 39.— Plur.:id quoque morum Tiberii erat,
Tac. A. 1, 80:praeter civium morem,
contrary to custom, to usage, Ter. And. 5, 3, 9: sine more, unwonted, unparalleled:facinus sine more,
Stat. Th. 1, 238; so,nullo more,
id. ib. 7, 135:supra morem: terra supra morem densa,
unusually, Verg. G. 2, 227 (cf.:supra modum): perducere aliquid in morem,
to make into a custom, make customary, Cic. Inv. 2, 54, 162:quod jam in morem venerat, ut, etc.,
had become customary, Liv. 42, 21, 7.—In partic., in a moral point of view, conduct, behavior; in plur., manners, morals, character; in a good or bad sense:III.est ita temperatis moderatisque moribus, ut summa severitas summā cum humanitate jungatur,
manners, Cic. Fam. 12, 27, 1:suavissimi mores,
id. Att. 16, 16, A, 6: boni, id. Fragm. ap. Non. 254, 8.—Prov.:corrumpunt mores bonos colloquia mala,
Vulg. 1 Cor. 15, 33:justi,
Cic. de Or. 2, 43, 184:severi et pudici,
Plin. 28, 8, 27, § 106:sanctissimi,
Plin. Ep. 10, 20, 3: feri immanisque natura, Cic. Rosc. [p. 1168] Am. 13, 38:totam vitam, naturam moresque alicujus cognoscere,
character, id. ib. 38, 109:eos esse M'. Curii mores, eamque probitatem, ut, etc.,
id. Fam. 13, 17, 3; id. de Or. 2, 43, 182:mores disciplinamque alicujus imitari,
id. Deiot. 10, 28:perditi,
id. Fam. 2, 5, 2:praefectura morum,
the supervision of the public morals, Suet. Caes. 76:moribus et caelum patuit,
to good morals, virtue, Prop. 4 (5), 11, 101:amator meretricis mores sibi emit auro et purpurā,
polite behavior, complaisance, Plaut. Most. 1, 3, 128:propitiis, si per mores nostros liceret, diis,
i. e. our evil way of life, Tac. H. 3, 72:morum quoque filius,
like his father in character, Juv. 14, 52:ne te ignarum fuisse dicas meorum morum, leno ego sum,
i. e. my trade, Ter. Ad. 2, 1, 6:in publicis moribus,
Suet. Tib. 33; 42.—Transf.A.Quality, nature, manner; mode, fashion:B.haec meretrix fecit, ut mos est meretricius,
Plaut. Men. 5, 4, 8:mores siderum,
qualities, properties, Plin. 18, 24, 56, § 206:caeli,
Verg. G. 1, 51:Carneadeo more et modo disputare,
manner, Cic. Univ. 1:si humano modo, si usitato more peccāsset,
in the usual manner, id. Verr. 2, 2, 3, § 9:Graeco more bibere,
id. ib. 1, 26, 66:apis Matinae More modoque,
after the manner of, like, Hor. C. 4, 2, 27:Dardanius torrentis aquae vel turbinis atri More furens,
Verg. A. 10, 604:more novalium,
Col. 3, 13, 4:caeli et anni mores,
Col. 1, Praef. 23:omnium more,
Cic. Fam. 12, 17, 3; so,ad morem actionum,
Quint. 4, 1, 43:elabitur anguis in morem fluminis,
like, Verg. G. 1, 245:in hunc operis morem,
Hor. S. 2, 1, 63:pecudum in morem,
Flor. 3, 8, 6:morem vestis tenere,
mode, fashion, Just. 1, 2, 3.—A precept, law, rule ( poet. and postAug.):moresque viris et moenia ponet,
precepts, laws, Verg. A. 1, 264; cf.:pacis inponere morem,
id. ib. 6, 852:quod moribus eorum interdici non poterat,
Nep. Ham. 3:quid ferri duritiā pugnacius? sed cedit, et patitur mores,
submits to laws, obeys, is tamed, Plin. 36, 16, 25, § 127:ut leo mores Accepit,
Stat. Ach. 2, 183:in morem tonsa coma, = ex more ludi,
Verg. A. 5, 556. -
20 obsequentia
obsĕquentĭa, ae, f. [1. obsequens], compliance, complaisance, obsequiousness (very rare;not in Cic.): omnes parentes liberis suis facient obsequentiam,
Plaut. As. 1, 1, 50:nimia obsequentia reliquorum,
Caes. B. G. 7, 29, 4; v. obsequela.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
complaisance — [ kɔ̃plɛzɑ̃s ] n. f. • 1361; de complaire 1 ♦ Disposition à acquiescer aux goûts, aux sentiments d autrui pour lui plaire. ⇒ amitié, bienveillance. Faire qqch. avec complaisance, par complaisance. Attendre qqch. de la complaisance de qqn. J abuse … Encyclopédie Universelle
complaisance — COMPLAISANCE. s. f. Douceur, et facilité de caractère, qui fait qu on se conforme, qu on acquiesce aux sentimens, aux volontés d autrui. La complaisance doit être réciproque. Avoir une complaisance honnête, une complaisance raisonnable. Il faut… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
complaisance — Complaisance. s. f. v. Douceur & facilité d esprit qui fait qu on se conforme, qu on acquiesce aux sentimens, aux volontez d autruy. La complaisance doit estre reciproque. complaisance aveugle. complaisance criminelle. une complaisance honneste.… … Dictionnaire de l'Académie française
Complaisance — Com plai*sance (?; 277), n. [F. complaisance. See {Complaisant}, and cf. {Complacence}.] Disposition to please or oblige; obliging compliance with the wishes of others; a deportment indicative of a desire to please; courtesy; civility. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
complaisance — 1650s, from Fr. complaisance (14c.), in M.Fr. care or desire to please, from M.L. complacentia (see COMPLACENCE (Cf. complacence)) … Etymology dictionary
Complaisance — (fr., spr. Kongpläsangs), Artigkeit, Gefälligkeit; daher Complaisant (spr. Kongpläsang), dienstfertig … Pierer's Universal-Lexikon
Complaisance — (franz., spr. kongpläsāngß ), Gefälligkeit, Artigkeit; par c., aus Gefälligkeit; complaisant (spr. sāng), gefällig, artig, dienstfertig … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Complaisance — (frz., spr. kongpläsángß), Artigkeit, Gefälligkeit; complaisant (spr. sáng), gefällig, dienstbeflissen … Kleines Konversations-Lexikon
complaisance — index consideration (sympathetic regard), courtesy, deference Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
complaisance — [n] agreeableness accommodativeness, acquiescence, compliance, courtesy, deference, friendliness, kindness, obligingness, politeness, respect; concept 633 Ant. antagonism, disagreeableness, discontent, dissatisfaction, obstinancy … New thesaurus
complaisance — [kəm plā′zəns, kəm plā′səns; ] also [ käm′plə zans΄] n. [Fr < COMPLAISANT] 1. willingness to please; disposition to be obliging and agreeable; affability 2. an act or instance of this … English World dictionary