-
1 dick
dick [dɪk]I. adj1) ( massig) grubyein \dicker Mensch gruby [o otyły] człowiekein zwei Zentimeter \dickes Brett deska o grubości 2 cm2) ( geschwollen) nabrzmiałyeine \dicke Backe spuchnięty policzek\dicke Luft ciężkie powietrze, napięta atmosfera ( przen)5) ein \dickes Fell haben być twardymmit jdm durch \dick und dünn gehen dzielić z kimś dolę i niedolę [o dole i niedole]II. adv1) ( warm)sich \dick anziehen ubrać się grubo [o ciepło]3) ( reichlich)etw \dick auftragen nałożyć coś grubo4) (fam: sehr gut)\dick befreundet sein być w zażyłej przyjaźni5) ( fam)ein \dickes Geschäft machen zrobić na czymś interesetw \dick haben mieć czegoś dosyć ( pot) -
2 ciężki
1) ( mający duży ciężar) schwerprzemysł \ciężki Schwerindustrie f\ciężki karabin maszynowy mil schweres Maschinengewehr nt3) (t. przen ociężały) schwer[fällig], träge; człowiek, krok, głowa schwer; film schwierig; dowcip ungeschicktbyć \ciężkim w rozmowie ( przen) ein umständlicher Gesprächspartner sein5) ( trudny, męczący) życie, praca hart, schwierig; czasy, droga, walka, oddech schwer; położenie schwierig\ciężkie roboty Zwangsarbeit f8) ( ciężko strawny) schwer verdaulichza \ciężkie pieniądze für viel Geldz \ciężkim sercem schweren Herzens
См. также в других словарях:
powietrze — n I, blm 1. «mieszanina gazów (głównie azotu i tlenu) otaczająca grubą warstwą kulę ziemską, tworząca jej atmosferę» Czyste, świeże, ostre, rześkie, łagodne, przejrzyste powietrze. Chłodne, mroźne, arktyczne powietrze. Duszne, parne, wilgotne,… … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
duszność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. dusznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrudnione oddychanie, uczucie braku powietrza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napady duszności. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciężki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciężkiżcy, ciężkiższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający relatywnie dużą wagę w stosunku do typowej wagi czegoś; trudny do podniesienia, dźwignięcia; także sprawiający takie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
siekiera — ż IV, CMs. siekieraerze; lm D. siekieraer «ręczne narzędzie składające się ze stalowego ostrza osadzonego na drewnianym trzonku, służące do cięcia, rąbania, obróbki drewna; w dawnych czasach używane również jako broń» Rąbać, ciąć, ciosać, łupać,… … Słownik języka polskiego
twierdza — ż II, DCMs. twierdzadzy; lm D. twierdzaerdz 1. «stała fortyfikacja obronna składająca się z fortów i umocnień połączonych w całość, obsadzona załogą i przystosowana do obrony przed natarciem ze wszystkich stron; załoga twierdzy; forteca» Potężna … Słownik języka polskiego
duchota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. duchotaocie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ciężkie, parne, duszne powietrze; zaduch : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duchota w mieście była nie do wytrzymania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień