Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

genit

  • 1 quantus

        quantus pronom adj.    [2 CA-].    I. Relat., correl. with tantus, of what size, how much, as: tantum bellum, quantum numquam fuit: quantas pecunias acceperunt, tantas communicant, etc., Cs.: tanta est inter eos, quanta maxima esse potest, distantia, the greatest possible difference.—With ellips. of tantus, as great as, as much as: quantam quisque multitudinem pollicitus sit, Cs.: polliceri quantam vellent pecuniam: quanti argenti opus fuit, accepit, L.: qualis quantusque Polyphemus... Centum alii (sc. tales tantique), V.: Acta est nox, quanta fuit, i. e. the livelong night, O.: nequaquam cum quantis copiis, etc., with so small a force, L.: ut quantae maximae possent copiae traicerentur, L.—As subst n., as much as, all that, as: tantum pecuniae, quantum satis est: ego tantundem dabo, quantum ille poposcerit?: nihil praetermissi, quantum facere potui: te di deaeque omnes, quantumst, perduint, all there are of them, T.: quantum poposcerit, dato.—Esp., genit. of price, for how much, at the price that: quanti locaverint, tantam pecuniam solvendam: frumentum tanti fuit, quanti iste aestimavit, was worth the price he valued it at: plus lucri addere, quam quanti venierant. —    II. Interrog., As adj., how great? how much? of what amount?: quanta calamitas populo, si dixerit? etc.: id ipsum quantae divinationis est scire?: (virtutes) quantae atque quam multae sunt!: perspicite, quantum illud bellum factum putetis: quanto-illi odio esset, cogitabat: quae qualiacumque in me sunt (me enim ipsum paenitet, quanta sint), etc., i. e. that they are so small.—As subst n., how much: quantum terroris inicit!: quantum est, quod desit in istis Ad plenum facinus? i. e. how little, O.: quantum inportunitatis habent, their insolence is so great, S.: meminerant quantum accepisset: in quibus quantum tu ipse speres facile perspicio, i. e. how little.—Esp., genit. of price, at what price, of what value, how dear: Emit? quanti? T.: Quantist sapere! How fine it is! T.: statuite, quanti hoc putetis, what value you attach to: quanti auctoritas eius haberetur ignorabas? how highly was esteemed: vide, quanti apud me sis, how I prize you: quanti est ista hominum gloria, how worthless: legatorum verba, quanti fecerit, pericula mea declarant, how little he cared for, S.
    * * *
    quanta, quantum ADJ
    how great; how much/many; of what size/amount/degree/number/worth/price

    Latin-English dictionary > quantus

  • 2 tantus

        tantus adj.    [1 TA-].—Followed by a clause of comparison, of such size, of such a measure, so great, such: nullam (contionem) umquam vidi tantam, quanta nunc vestrum est: quanta cuiusque animo audacia naturā inest, tanta in bello patere solet, S.: tantā modestiā dicto audiens fuit, ut si privatus esset, N.: maria aspera iuro, Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam, etc., V.—With ellips. of comparative clause, so great, so very great, so important: neque solum in tantis rebus, sed etiam in mediocribus studiis: ne tantae nationes coniungantur, Cs.: quae faceres in hominem tantum et talem.—Followed by a clause of result, so great, such: tanta erat operis firmitudo, ut, etc., Cs.: non fuit tantus homo Sex. Roscius in civitate, ut, etc.: nulla est tanta vis, quae non ferro frangi possit.—As subst n., so much, so many: habere tantum molestiae quantum gloriae: tantum complectitur, quod satis sit modicae palestrae: tantum hostium intra muros est, L.— Colloq.: tantum est, that is all, nothing more: Tantumne est? Ba. tantum, T.—In genit. of price, of such value, worth so much: frumentum tanti fuit, quanti iste aestimavit: Ubi me dixero dare tanti, T.: tanti eius apud se gratiam esse ostendit, uti, etc., was of such weight, Cs.—In abl. of difference, by so much, so much the: quanto erat in dies gravior oppugnatio, tanto crebriores litterae ad Caesarem mittebantur, Cs.: reperietis quinquiens tanto amplius istum quam quantum, etc.: si Cleomenes non tanto ante fugisset: post tanto, V.: tanto praestitit ceteros imperatores, quanto populus R. antecedit fortitudine cunctas nationes, N. — Colloq.: tanto melior! so much the better! well done! good! excellent! bravo! Ph.: tanto nequior! so much the worse! T.—Praegn., of such a quantity, such, so small, so slight, so trivial: ceterarum provinciarum vectigalia tanta sunt, ut iis vix contenti esse possimus.—As subst n., so little, so small a number: praesidi tantum est, ut ne murus quidem cingi possit, Cs.—In genit. of price, of little account, not so important: est mihi tanti, Quirites, huius invidiae tempestatem subire, i. e. it is a trifle to me: sunt o sunt iurgia tanti, i. e. are not too much to undergo, O.
    * * *
    tanta, tantum ADJ
    of such size; so great, so much

    tantus... quantus -- as much... as

    Latin-English dictionary > tantus

  • 3 familia

        familia ae (with pater, mater, filius, the old gen. familias is freq.), f    [famulus], the slaves in a household, a household establishment, family servants, domestics: familia, quae constet ex servis pluribus: emere familiam a Catone: armare familiam, Cs.: Aesopus domino solus cum esset familia, his one servant, Ph.: Martis, serfs of the temple: omnem suam familiam undique cogere, vassals, Cs.— An estate, family property, fortune: herciscundae familiae causam agere: decem dierum vix mihi est familiā, means of support, T.— A household, family; genit. (familias or familiae), with pater, mater, or filia: pater familias, head of a family, householder: sicut unus pater familias loquor, as a plain citizen: pater familiae, Cs.: pauci milites patresque familiae, Cs.: patres familias, qui liberos habent, etc.: patres familiarum: mater familias, a matron, mistress of a household: mater familiae, L.: matres familiae, Cs.: matribus familias vim attulisse: matres familiarum, S.: filii familiarum, minors, sons in tutelage, S.— A family, family connection, kindred (as part of a gens): tanta, T.: nobilissima: familiam dedecoras, T.: dedecus familiae: primus in eam familiam attulit consulatum: familiā prope exstinctā, S.— A family, the members of a household: Philippi domūs et familiae inimicissimi, N.— A company, sect, school, troop: singulae familiae litem tibi intenderent: tota Peripateticorum: familiae dissentientes inter se: gladiatoriae, S.: Lucius familiam ducit, is first: familiam ducit in iure civili, stands highest.
    * * *
    household; household of slaves; family; clan; religious community (Ecc)

    Latin-English dictionary > familia

  • 4 minor

        minor minus, ōris, adj. comp. (for posit. and sup. see parvus, minimus)    [3 MAN-], smaller, less: navigia, Cs.: pecunia minor facta: inter ignīs Luna minores, H.: Hibernia dimidio minor quam Britannia, less by half, Cs.: genibus minor, i. e. kneeling, H.: Neve minor sit quinto actu Fabula, shorter, H.: luna, waning, H.—As subst n.: minus praedae quam speraverant fuit, L.: sociis dimidio minus quam civibus datum, less by half, L.: minus opinione suā efficere, Cs.—Of time, less, shorter, briefer: tempus, O.: dies sermone minor, too short for, O.—Of age, younger, junior: minor natu: filia minor regis, Cs.: aetate minores, O.: minor uno mense, H.—Plur. as subst, posterity, descendants: nostri minores, V.: Et fessae referunt se minores, the young, V.—Fig., inferior, less important: res: sapiens uno minor est Iove, H.: sunt notitiā multa minora tuā, unworthy of, O.: in certamine, beaten, H.: tanto certare, unfit to cope with, H.: capitis minor, see caput.—As subst n. genit., in expressions of value or price, at a lower price, of less value: minoris vendere: (suam fidem) non minoris quam publicam ducere, S.: minores facere filium quam, etc., care less for.
    * * *
    I
    minari, minatus sum V DEP
    threaten, speak/act menacingly; make threatening movement; give indication of
    II
    those inferior in rank/grade/age, subordinate; descendants (pl.)

    Latin-English dictionary > minor

  • 5 modus

        modus ī, m    [3 MA-], a measure, extent, quantity: agri: numerum modumque carinis Praecipiant, V.: trunci, girth, O.: longo nullus lateri modus (sit), i. e. be the flank excessively long, V.— A proper measure, due measure: suus cuique (rei) modus est: modum haberi nullum placet, moderation: servare modum, V.: vox quasi extra modum absona, immoderately: cum lacus praeter modum crevisset, excessively: in dicendo: sine modo modestiāque, S.— A measure, rhythm, melody, harmony, time: vocum: fidibus Latinis Thebanos aptare modos, H.: saltare ad tibicinis modos, the music of the flute, L.: modum Voce dabat remis, time, O.: verae numerosque modosque ediscere vitae, moral harmonies, H.— A measure, bound, limit, end, restriction: sumptūs Cotidianos fieri nec fieri modum, T.: lubidini modum facere, S.: modum aliquem et finem orationi facere, bounds: cum modum irae nullum faceret, L.: modum transire: modum Exit, O.: modum lugendi aliquando facere, make an end.—A way, manner, mode, method, fashion, style: Sine meo me vivere modo, T.: oratoris modo mandata deferre, as an ambassador, Cs.: vitae, way of life: id quibus modis adsequeretur, i. e. by what means, S.: Haud ignara modi, i. e. well knowing how, V.: si quis modus (est), i. e. if it is possible, V.: servorum modo, like slaves, L.: mirum in modum, wonderfully, Cs.: ad hunc modum distributis legionibus, thus, Cs.: si humano modo peccasset, after the manner of men: multa Carneadeo more et modo disputata: apis Matinae More modoque, H.: tali modo, in such wise, N.: nullo modo, by no means: omni modo egi cum rege, in every way, i. e. urgently: omnibus modis miser sum, every way, T.: laudare miris modis, extravagantly, L.: modis inolescere miris, wondrously, V.: eum tibi commendo in maiorem modum, very greatly: Nec modus inserere atque oculos imponere simplex, V.—In genit. with eius or cuius: eius modi, of that sort, of such a kind, such (often written eiusmodi): in eius modi casu, Cs.: eius modi litteras misit: cuiusque modi genus hominum, S.: cuius modi, of what sort: cuicuimodi, of what sort soever: huius modi casūs, such, Cs.: illius modi, of that kind.
    * * *
    manner, mode, way, method; rule, rhythm, beat, measure, size; bound, limit

    Latin-English dictionary > modus

  • 6 quantus quantus

        quantus quantus pronom. adj., however great: Tu, quantus quantu's, nil nisi sapientia es, every inch of you, T.—As subst n., in genit. of price, at whatever price, at any cost: sed quanti quanti, bene emitur quod necesse est.

    Latin-English dictionary > quantus quantus

  • 7 sententia

        sententia ae, f    [SENT-], a way of thinking, opinion, judgment, sentiment, thought, notion, purpose, determination, decision, will, desire: de hac re eius sententia, T.: sententiae atque opinionis meae volui esse participes: adhuc in hac sum sententiā, ut, etc.: variis dictis sententiis, quarum pars censebant, etc., Cs.: locos ac sententias huius disputationis tradere, extracts and leading thoughts: si honestatem tueri ac retinere sententia est, if one's purpose be: stat sententia tradere, etc., she is resolved, O.: sic stat sententia, O.: de cognatorum sententiā manu missi, according to the wish: de omnium sententiā pronuntiatum, unanimously: quod quem umquam de suā sententiā facere ausum? on his own responsibility, L.—Prov.: Quot homines, tot sententiae, many men, many minds, T.—Abl. with pron poss. or genit.: errat longe meā quidem sententiā, in my judgment, T.— With ex: Istuc tibi ex sententiā tuā obtigisse laetor, to your satisfaction, T.: ex meā sententiā rem p. gessimus, as I wished: evenisse ex sententiā? satisfactorily, T.: ex sententiā navigasse, prosperously.—Esp., in taking an oath: (maiores) iurare ex sui animi sententiā quemque voluerunt, to the best of his knowledge and belief, i. e. conscientiously: ex mei animi sententiā, inquit, ut non deseram, etc., without mental reservation, L.: Ex tui animi sententiā tu uxorem habes? Non hercule, inquit, ex mei animi sententiā, in all sincerity...? no, not to suit me.—An official determination, decision, sentence, judgment, vote: quos priores sententiam rogabat: factum est senatūs consultum in meam sententiam: decerni cunctis sententiis, unanimously: victos paucis sententiis, by a small majority, L.: meae partes exquirendae magis sententiae quam dandae sunt, i. e. my office is to put the question rather than to vote, L.: in eam sententiam ire, to support the resolution, L.: omnibus sententiis absolvi (in a conference of judges): sententiam dicere, pronounce judgment. —Sense, meaning, intent, signification, idea, notion: oratione quam sententiā lenior, in language than in meaning: quod dicitur habet hanc, ut opinor, sententiam: cuius praecepti tanta vis, tanta sententia est, ut, etc., such depth of meaning.—A thought expressed, sentence, period: dum de singulis sententiis breviter disputo: Est brevitate opus, ut currat sententia, etc., H.— An aphorism, apophthegm, maxim, axiom, saying: selectae brevesque sententiae: sapientibus sententiis ornata oratio.
    * * *
    opinion, feeling, way of thinking; thought, meaning, sentence/period; purpose

    Latin-English dictionary > sententia

  • 8 tantundem (tantumdem)

        tantundem (tantumdem) subst.    [neut. of tantus+-dem], just so much, just as much, the same amount: magistratibus tantundem detur in cellam, quantum semper datum est: fossam duxit, ut eius solum tantundem pateret, quantum, etc., Cs.: Dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas, H.— Acc adverb., to the same extent, just so much, just as far: erat vallus in altitudinem pedum decem; tantundem eius valli agger in latitudinem patebat, Cs.: Tantundem omnia sentiens, quam si, etc., Ct.: Non tamen interpres tantundem iuveris, H.—In genit. of price, of just the same value, worth precisely as much: tantidem emptam postulat sibi tradier, T.: voluntatem decurionum tantidem, quanti fidem suam, fecit.

    Latin-English dictionary > tantundem (tantumdem)

  • 9 tetrāchmum

        tetrāchmum ī, n, τετρᾶχμον, a Grecian silver coin of four drachmas, four-drachma piece: Atticorum, L.: tetrachmūm Atticūm (genit.), L.
    * * *

    Latin-English dictionary > tetrāchmum

  • 10 vērum

        vērum ī, n    [verus], the truth, reality, fact: interesse inter verum et falsum: verum dicere, T.: si verum quaerimus: minor est tua gloria vero, O.: controversia de vero, respecting fact: Nec procul a vero est, quod, etc., from the truth, O.: ars vera ac falsa diiudicandi: Qui species alias veris... capiet (i. e. alias ab iis quae verae sunt), H.— Genit., in phrases with similis or similitudo (less correctly as one word, verisimilis, verisimilitudo): narrationem iubent veri similem esse, i. e. plausible: id quod veri simile occurrit, probable: veri similiora: res similis veri, L.: simillimum veri: quod est magis veri simile, Cs.— Honor, duty: in senatu pars, quae vero pretium anteferebat, S.
    * * *
    I
    yes; in truth; certainly; truly, to be sure; however; (rare form, usu. vero)
    II
    truth, reality, fact

    Latin-English dictionary > vērum

  • 11 Decius

    I.
    An ancient Italian praenomen:

    Decius Magius,

    Liv. 23, 7, 10; Vell. 2, 16, 2 al.—
    II.
    The name of an eminent plebeian gens at Rome. Its bestknown members were the two Decii (P. Decius Mus, father and son), who, as consuls, voluntarily devoted themselves to death to save their country (the former, in the Latin war, at Veseris, B.C. 340, the latter, in the Samnite war, at Sentinum, B.C. 295), Liv. 8, 9; 10, 27 sq.; Val. Max. 1, 7, 3; 5, 6, 5 sq.; Flor. 1, 14, 3; 1, 17, 7; Cic. Off. 2, 4, 16; id. Div. 1, 24, 51; id. Fin. 2, 19, 61; id. de Sen. 13, 43; Prop. 3, 11, 62 (4, 10, 62 M.). — Genit.:

    Deci,

    id. 4 (5), 1, 45. Cicero also mentions the grandson, who devoted himself at Asculum in the war against Pyrrhus, B.C. 279, Cic. Tusc. 1, 37, 89; id. Fin. 2, 19, 61 fin. —Hence,
    1.
    Dĕcius, a, um, adj., of or belonging to Decius, lex, of P. Decius Mus, Liv. 9, 30.—
    2.
    Dĕcĭānus, a, um, of or belonging to Decius:

    exercitus (i. e. of the second Decius),

    Liv. 10, 31.—
    III.
    An artist at Rome, B.C. 56, Plin. 34, 7, 18, § 44.

    Lewis & Short latin dictionary > Decius

  • 12 dispudet

    dis-pŭdet, puduit, ēre, v. impers., to be greatly ashamed (perh. only in foll. passages):

    alia memorare dispudet,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 77; id. Most. 5, 2, 44; Ter. Eun. 5, 1, 16.—With genit.:

    non vos tot calumniarum tandem dispudet?

    App. Mag. 63, p. 315, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > dispudet

  • 13 dulcedo

    dulcēdo, ĭnis, f. [dulcis], sweetness.
    I.
    Lit., a sweet taste (rare):

    radix amara cum quadam dulcedine,

    Plin. 25, 6, 30, § 66; Vulg. Exod. 15, 25.—Far more freq. and class.,
    II.
    Trop., pleasantness, agreeableness, delightfulness, charm:

    nimia aquarum,

    Lucr. 6, 1266; cf.:

    frugum et vini,

    Liv. 5, 33:

    vini,

    Plin. 14, 22, 28, § 137:

    aut aliquem fructum capiant dulcedinis almae (shortly before opp. dolor),

    Lucr. 2, 971; cf. Cic. Fin. 2, 13; 2, 34, 114; id. Leg. 1, 17 fin.; Verg. G. 1, 412; 4, 55: honoris et pecuniae, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 2: avium ( genit. obj.), Auct. ap. Quint. 9, 3, 70:

    agrariae legis,

    Liv. 2, 42:

    potestatis ejus,

    id. 5, 6 fin.:

    vitae,

    Cels. 6, 6:

    orationis,

    Cic. de Or. 3, 40, 161; cf.

    vocis,

    Ov. M. 1, 709:

    gloriae,

    Cic. Arch. 10, 24:

    iracundiae,

    id. Q. Fr. 1, 2, 2 fin.; cf.

    irae,

    Liv. 9, 14 fin.:

    otii,

    Tac. A. 1, 2:

    amoris,

    Verg. A. 11, 538 et saep.:

    plebeios creandi,

    Liv. 5, 13; cf.

    praedandi,

    id. 6, 41 fin.:

    scabendi,

    Plin. 8, 25, 37, § 90:

    furandi,

    id. 8, 57, 82, § 222 al. —In plur., Vitr. 7 praef.

    Lewis & Short latin dictionary > dulcedo

  • 14 genetivus

    gĕnĕtīvus (not gĕnĭtīvus; cf. Lachm. ad Lucr. II. p. 15 sq.), a, um, adj. [genitus, from gigno], of or belonging to generation or birth.
    I.
    In gen. (rare; not in Cic.): Apollinis Genetivi ara, the generator, fertilizer, Cato ap. Macr. S. 3, 6;

    for which: Phoebi Genitoris ad aras,

    Val. Fl. 5, 404:

    forma prior rediit genetivaque rursus imago,

    native, original nature, Ov. M. 3, 331:

    dispersis per pectus genetivis notis,

    birth-marks, Suet. Aug. 80: nomina, i. e. belonging to a family or gens, Ov. P. 3, 2, 107.—
    II.
    In partic., in gram., genetivus (genit-) casus, the genitive case (in Varr. L. L. called patricius casus): si ut Maecenas Suffenas. Asprenas dicerentur, genetivo casu non e littera, sed tis syllaba terminarentur, Quint. 1, 5, 62; 1, 6, 14; Suet. Aug. 87 et saep.; and with equal frequency subst.: gĕnĕtīvus, i, m., the genitive, Quint. 1, 5, 63; 1, 6, 14; Gell. 4, 16, 3 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > genetivus

  • 15 genitivus

    gĕnĕtīvus (not gĕnĭtīvus; cf. Lachm. ad Lucr. II. p. 15 sq.), a, um, adj. [genitus, from gigno], of or belonging to generation or birth.
    I.
    In gen. (rare; not in Cic.): Apollinis Genetivi ara, the generator, fertilizer, Cato ap. Macr. S. 3, 6;

    for which: Phoebi Genitoris ad aras,

    Val. Fl. 5, 404:

    forma prior rediit genetivaque rursus imago,

    native, original nature, Ov. M. 3, 331:

    dispersis per pectus genetivis notis,

    birth-marks, Suet. Aug. 80: nomina, i. e. belonging to a family or gens, Ov. P. 3, 2, 107.—
    II.
    In partic., in gram., genetivus (genit-) casus, the genitive case (in Varr. L. L. called patricius casus): si ut Maecenas Suffenas. Asprenas dicerentur, genetivo casu non e littera, sed tis syllaba terminarentur, Quint. 1, 5, 62; 1, 6, 14; Suet. Aug. 87 et saep.; and with equal frequency subst.: gĕnĕtīvus, i, m., the genitive, Quint. 1, 5, 63; 1, 6, 14; Gell. 4, 16, 3 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > genitivus

  • 16 gigno

    gigno, gĕnŭi, gĕnĭtum, 3 (archaic primary form of the pres. gĕno, ĕre:

    genit,

    Varr. R. R. 2, 2, 19: genunt, Varr. ap. Prisc. p. 898 P.:

    genat,

    Varr. R. R. 1, 31, 4: genitur, Auct. ap. Cic. Inv. 2, 42, 122; Cic. de Or. 2, 32, 141:

    genuntur,

    Varr. R. R. 2, 6, 3:

    genamur,

    Censor. 3, 1; inf. pass. geni, Lucr. 3, 797; gen. gerund. genendi, Varr. R. R. 1, 40, 1:

    genendo,

    Censor. 3, 1; Arn. 4, 21; inf. pres. pass. gignier, Lucr. 3, 623; 6, 246; 807), v. a. [root gen-; Sanscr. ǵan-, ǵanami, beget; gātis, birth; Gr. gen- in gignomai, genos, gunê; Lat. genus, genius, gener, gens; also nascor (gn-; cf. gnatus), natura; cf. gamos, gambros (v. Curt. Gr. Etym. 536); gigno for gigeno, redupl. like gignomai], to beget, bear, bring forth, produce; in pass., to be born, to spring, arise, proceed; of animate and inanimate subjects and objects (syn.: creo, genero, pario).
    I.
    Lit.: Saturno, quem Coelus genuit, Enn. ap. Non. 197, 9 (Ann. v. 27 Vahl.):

    sextus (Hercules) hic ex Alcumena, quem Juppiter genuit,

    Cic. N. D. 3, 16, 42:

    nec Hecubam causam interitus fuisse Trojanis, quod Alexandrum genuerit, nec Tyndareum Agamemnoni, quod Clytaemnestram,

    id. Fat. 15, 34:

    quaecumque animal pariunt, in capita gignunt,

    bring forth their young with the head foremost, Plin. 10, 64, 84, § 183. So of the human mother (mostly post-Aug.):

    idcirco, inquit Lacaena, genueram (filium),

    Cic. Tusc. 1, 42, 102:

    e septem liberis, quos ipsa genuisset, unum superesse,

    Curt. 10, 5, 23:

    rectius Lolliam induci, quando nullos liberos genuisset,

    Tac. A. 12, 2 init.; Val. Max. 7, 7, 4; so,

    ex aliquo,

    Curt. 8, 3, 3; Tac. A. 12, 3:

    pisces ova cum genuerunt, relinquunt,

    Cic. N. D. 2, 51, 129:

    ova,

    Plin. 11, 37, 80, § 204:

    omnia quae terra gignat (shortly before, pariat),

    Cic. N. D. 1, 2, 4; cf. id. Fin. 5, 11, 33: o Romule, Romule die, Qualem te patriae custodem di genuerunt! Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41, 64 (Ann. v. 116 Vahl.); cf.:

    ut idem deus urbem hanc gentibus, vos huic urbi genuisse videatur,

    Cic. Phil. 14, 12, 32:

    ita ut plurimum (aurum) Asturia gignat,

    Plin. 33. [p. 815] 4, 21, §

    78: India eos (beryllos) gignit,

    id. 37, 5, 20, § 76:

    ad majora quaedam natura nos genuit et conformavit,

    Cic. Fin. 1, 7, 23:

    deus animum ex sua mente et divinitate genuit,

    id. Univ. 8.— Pass., usu. with abl., of either or both parents:

    Meri bellatores gignuntur,

    Plaut. Mil. 4, 2, 85:

    nuper erat genitus,

    Ov. M. 10, 522:

    qui antecedente anno genitum eum scribant,

    Suet. Tib. 5:

    septimo mense geniti,

    Plin. 11, 37, 59, § 158:

    pellice genitus,

    Liv. 40, 9, 2; Suet. Aug. 17:

    Jove genitus,

    Curt. 8, 10, 1; 9, 8, 22:

    juvenes eadem matre geniti,

    id. 6, 14, 4; Liv. 1, 3, 3; Suet. Aug. 17; id. Tib. 7; id. Ner. 5 fin.:

    genitum fratre adoptaverat,

    Plin. Ep. 8, 18, 2.—Also with de, ab, ex:

    De quo Remulusque feroxque Acrota sunt geniti,

    Ov. M. 14, 617:

    genitus de sanguine,

    id. ib. 1, 748; id. H. 16, 117:

    de Jove,

    Gell. 13, 1, 3 (cf. Cic. Rep. 2, 19, 34):

    filium ab eo genitum nominare,

    Just. 12, 7, 10;

    but: a se (= ex se) genitum esse Vitellium,

    Tac. H. 3, 64:

    puer ex ea genitus,

    Curt. 8, 10, 36:

    (vacca) e terra genita,

    Ov. M. 1, 615:

    dis genite et geniture deos,

    Verg. A. 9, 642:

    dis genitus,

    Quint. 1, 10, 9:

    adolescentis in omnium virtutum exempla geniti,

    Vell. 2, 116, 2:

    quae in terris gignantur, ad usum hominum omnia creari,

    Cic. Off. 1, 7, 22:

    nec enim id esset principium, quod gigneretur aliunde,

    id. Rep. 6, 25:

    ubi tus gignitur,

    Plaut. Trin. 4, 2, 89:

    Corycium nemus, ubi crocum gignitur,

    Curt. 3, 4 fin. — Poet. with inf.:

    omne potens animal leti genitumque nocere,

    Luc. 6, 485.— Absol.:

    ut in gignendo, in educando perfacile appareat,

    Cic. Fin. 2, 33, 109:

    hae (mulieres), quae gignunt, imbecillos edunt,

    Cels. 2, 1 med.
    II.
    Trop., to produce, occasion, cause:

    multa nobis blandimenta natura ipsa genuit,

    Cic. Cael. 17, 41:

    haec ipsa virtus amicitiam et gignit et continet,

    id. Lael. 6, 20:

    ludus genuit trepidum certamen et iram, Ira truces inimicitias et funebre bellum,

    Hor. Ep. 1, 19, 48:

    qui genuit in hac urbe dicendi copiam,

    Cic. Brut. 73, 255:

    praeceptiones,

    Auct. Her. 4, 3, 5:

    probationes,

    Quint. 5, 1, 1:

    mel gignit insaniam,

    Plin. 21, 13, 45, § 177; cf.:

    baccharis odor somnum gignit,

    id. 21, 19, 77, § 132:

    alium sitim gignit,

    id. 20, 6, 23, § 57.—In pass., to be born, to spring, arise, proceed:

    cum ipse (Cato) sui generis initium ac nominis ab se gigni et propagari vellet,

    Cic. Verr. 2, 5, 70, § 180:

    ex hac maxima libertate tyrannis gignitur et illa injustissima et durissima servitus,

    id. Rep. 1, 44:

    et aegritudines et metus et reliquae perturbationes omnes gignuntur ex ea (intemperantia),

    id. Tusc. 4, 9, 22: Plato eas (ideas) gigni negat et ait semper esse, id. Or. 3, 10:

    ipsi autem intelligamus natura gigni sensum diligendi et benevolentiae caritatem,

    id. Lael. 9, 32:

    odia etiam gigni sempiterna (opp. exstingui familiaritates),

    id. ib. 10, 35:

    in animorum permotione gignenda,

    id. de Or. 3, 30, 118:

    de gignenda et comparanda sapientia,

    Gell. 13, 8, 1.—Hence, gignentĭa, ĭum, n. (fruit-bearing), organic bodies, things that grow, as plants, trees, etc.:

    loca nuda gignentium,

    Sall. J. 79, 6:

    ilex aucta in altitudinem, quo cuncta gignentium natura fert,

    id. ib. 93, 4:

    animam animantium omnium non corpoream esse... omniumque gignentium esse seniorem,

    App. Dogm. Plat. p. 193; opp. animalia, Lact. de Ira Dei, 1, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > gigno

См. также в других словарях:

  • genit — v. genito . Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • genit. — genitive. * * * abbrev Genitive * * * genit., genitive. * * * abbr. Grammar genitive …   Useful english dictionary

  • genit. — genitive. * * * …   Universalium

  • genit — genitalia, genital …   Medical dictionary

  • genit(o)- — [genital, q.v.] a combining form denoting relationship to the organs of reproduction …   Medical dictionary

  • GENIT — genitori, Genitoris …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • genit — i, o (L). Beget …   Dictionary of word roots and combining forms

  • genit. — abbr. genitive …   Dictionary of abbreviations

  • genit — • genitalia, genital …   Dictionary of medical acronyms & abbreviations

  • Deputiren — Deputiren, verb. reg. act. aus dem Lat. deputare, abordnen. Daher der Deputirte, der Abgeordnete; die Deputatiōn, so wohl die Abordnung, als auch die Abgeordneten; der Deputations Tag, an welchem sich die zu einer gewissen Absicht Abgeordneten… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Dieser — Dieser, diese, dieses, pronom. demonstrat. welches auf folgende Art decliniret wird. Singul.Plur. Nomin.Dieser, diese, dieses. zusammen gez. dieß, oder dies.Diese. Gen.Dieses, dieser, dieses.Dieser. Dat.Diesem, dieser, diesem.Diesen. Accus.Diesen …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»