Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

avis

  • 1 avis

    ăvis, is, f. ( abl. sing. avi and ave; cf. Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Prisc. p. 765 P.; Rhem. Palaem. p. 1374 P.; Neue, Formenl. I. pp. 218, 222; in the lang. of religion, the form avi is most common; v. infra) [cf. Sanscr. vā (which may imply av), to blow (to wave); vis, a bird; Zend, vi; with which Curt. compares oi-ônos, a large bird, and Benfey ai-etos, an eagle].
    I.
    Lit., a bird; or collect., the winged tribe:

    Liber captivos avis ferae consimilis est,

    Plaut. Capt. 1, 2, 7:

    videmus novis avibus canere undique silvas,

    Lucr. 1, 256:

    arguta,

    Prop. 1, 18, 30:

    istā enim avi (sc. aquilā) volat nulla vehementius,

    Cic. Div. 2, 70, 144:

    ave ad perfugia litorum tendente,

    Plin. 10, 3, 3, § 9; Vulg. Gen. 1, 2; ib. Deut. 4, 17; ib. Marc. 4, 32; ib. Luc. 13, 34 et saep.—In Varr. once of bees:

    de incredibili earum avium naturā audi,

    Varr. R. R. 3, 16, 3.—A description of birds is found ap. Plin. lib. 10; of their habits, ap. Varr. R. R. 3, 3 sq. and ap. Col. 8, 1 sq.—
    II.
    Transf.
    A.
    Esp., in reference to auguries, since the Romans took their omens or auguries from birds (v. augurium and auspicium): post quam avem aspexit templo Anchises, Naev. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31.—Hence, avis, meton., = omen a sign, omen, portent, freq. with the epithets bona, mala, sinistra ( = bona;

    v. sinister), adversa, etc.: liquido exeo foras Auspicio avi sinistrā,

    Plaut. Ep. 2, 2, 2:

    ducam legiones meas Avi sinistrā, auspicio liquido atque ex sententiā,

    id. Ps. 2, 4, 72: solvere secundo rumore aversāque avi, poët. ap. Cic. Div. 1, 16, 29, where B. and K. read adversā:

    malā ducis avi domum,

    with a bad omen, Hor. C. 1, 15, 5:

    este bonis avibus visi natoque mihique,

    Ov. F. 1, 513; so id. M. 15, 640:

    di, qui secundis avibus in proelium miserint,

    Liv. 6, 12, 9:

    Quā ego hunc amorem mihi esse avi dicam datum?

    Plaut. Cas. 3, 4, 26:

    Hac veniat natalis avi,

    Tib. 2, 2, 21.—In abl., form ave:

    tunc ave deceptus falsā,

    Ov. M. 5, 147.—
    B.
    Comically, for a man in the garb of a bird:

    Sed quae nam illaec est avis, quae huc cum tunicis advenit?

    Plaut. Poen. 5, 2, 15.—
    C.
    Avis alba, v. albus, I. B. 3. e.

    Lewis & Short latin dictionary > avis

  • 2 avis

        avis is (abl. avī or ave), f    [3 AV-], a bird: cantūs avium: Velatur avibus, i. e. clothed with feathers, O. — Collect.: candida venit avis, the birds, V.—Meton., since omens were taken from birds, a sign, omen, portent: malā ducis avi, H.: Ite bonis avibus, O.: secundis avibus, L.
    * * *
    bird; sign, omen, portent

    Latin-English dictionary > avis

  • 3 Amicus verus est rara avis

    Latin Quotes (Latin to English) > Amicus verus est rara avis

  • 4 Rara avis

    A rare bird, i.e. An extraodinary or unusual thing. (Juvenal)

    Latin Quotes (Latin to English) > Rara avis

  • 5 auceps

    auceps, cŭpis (cipis, acc. to Vel. Long. Orthogr. p. 2235), comm. [contr. for aviceps, from avis-capio], a bird-catcher, fowler.
    I.
    Lit.:

    Piscator, pistor apstulit, lanii, coqui, Holitores, myropolae, aucupes,

    Plaut. Trin. 2, 4, 7:

    veluti merulis intentus decidit auceps In puteum,

    Hor. A. P. 458:

    quasi avis de manu aucupis,

    Vulg. Prov. 6, 5; ib. Jer. 5, 26; ib. Amos, 3, 5: as a bird-seller:

    Edicit piscator uti, pomarius, auceps,

    Hor. S. 2, 3, 227:

    Non avis aucupibus monstrat, quā parte petatur,

    Ov. A. A. 3, 669 al. —
    II.
    Trop., a spy, eavesdropper:

    circumspice dum, ne quis nostro hic auceps sermoni siet,

    Plaut. Mil. 4, 1, 9 (cf. id. ib. 3, 1, 14:

    ne quis... nostro consilio venator adsit cum auritis plagis): Numquis hic est alienus nostris dictis auceps auribus,

    id. Stich. 1, 2, 45:

    voluptatum auceps, Cic. Ac. Fragm. ap. Aug. contra Ac. 3, 7 (Orell. IV. 2, p. 470): praeco actionum, cantor formularum, auceps syllabarum,

    a minute and trifling critic, a caviller, id. de Or. 1, 55, 236.

    Lewis & Short latin dictionary > auceps

  • 6 advolo

    ad-vŏlo, āvi, ātum, 1, v. n., to fly to or toward; constr. with ad, in, dat., or acc., Rudd. II. p. 136.
    I.
    Lit., of birds:

    avis advolans ad eas avīs,

    Cic. N. D. 2, 49:

    in agrum Volaterranum palumbium vise mari advolat,

    Plin. 10, 29, 41, § 78 al.: papilio luminibus lucernarum advolans, id. 28, 10, 45, § 162.—
    II.
    Metaph., of other things, to fly to, run to, come to (class.):

    vox mihi advolavit ad aurīs,

    Plaut. Am. 1, 1, 69; so id. Rud. 2, 3, 3; id. Merc. 5, 2, 23: imago ad nos, * Lucr. 4, 316:

    ad urbem,

    Cic. Sest. 4 fin.:

    in Formianum,

    id. Att. 2, 13:

    Larino Romam,

    id. Clu. 6: ejus (Britanniae) eidôlon mihi advolabit ad pectus, id. Fam. 15, 16:

    hostes ex omnibus partibus ad pabulatores,

    Caes. B. G. 5, 17:

    classem advolaturam esse,

    id. B. C. 2, 43:

    in auxilium,

    Suet. Galb. 20:

    fama advolat Aeneae,

    Verg. A. 10, 511; Manil. ap. Prisc. 760 P.—With acc.:

    rostra Cato advolat,

    Cic. Att. 1, 14 med.; Val. Fl. 4, 300.

    Lewis & Short latin dictionary > advolo

  • 7 seco

    sĕco, cŭi, ctum ( part. fut. secaturus, Col. 5, 9, 2), 1, v. a. [root sak-, to cut; whence securis, sĕcula, serra (secra), segmen, sexus, saxum, etc.; cf. sīca, and Gr. keiô, keazô, schizô], to cut, cut off, cut up (class.; syn.: caedo, scindo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    leges duodecim tabularum, si plures forent, quibus rens esset judicatus, secare, si vellent, atque partiri corpus addicti sibi hominis permiserunt,

    Gell. 20, 1, 48 sq.; cf.:

    et judicatos in partes secari a creditoribus leges erant,

    Tert. Apol. 4:

    cape cultrum, seca Digitum vel aurem,

    Plaut. Merc. 2, 2, 38 sq.:

    omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum,

    Cic. N. D. 3, 12, 29: pabulum secari non posse, be cut, mown, * Caes. B. G. 7, 14; so,

    sectae herbae,

    Hor. S. 2, 4, 67:

    gallinam,

    to cut to pieces, Juv. 5, 124:

    placenta,

    Mart. 3, 77, 3:

    alicui collum gladio suā dexterā,

    Q. Cic. Petit. Cons. 3, 10:

    palatum,

    to divide, Cels. 8, 1:

    tergora in frusta,

    Verg. A. 1, 212: dona auro gravia sectoque elephanto, i. e. of carved, wrought ivory (an imitation of the Homeric pristos elephas, Od. 18, 196), Verg. A. 3, 464:

    marmora,

    Hor. C. 2, 18, 17: sectis nitebat marmoribus, Luc. 10, 114; so absol.:

    nec ideo ferrum secandi vim non perdidit,

    Sen. Ben. 5, 5, 1:

    prave sectus unguis,

    Hor. Ep. 1, 104:

    secti lapides,

    Vulg. Exod. 20, 25. —
    B.
    In partic.
    1.
    Med. t. t., to cut surgically; to operate on; to cut off or out, amputate, excise, etc.:

    in corpore si quid ejusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur,

    Cic. Phil. 8, 5, 15; cf.:

    saevitia secandi,

    Plin. 29, 1, 6, § 13; so,

    membra,

    id. 26, 11, 69, § 112:

    vomicam,

    Plaut. Pers. 2, 5, 13:

    varices Mario,

    Cic. Tusc. 2, 15, 35 (for which, exciditur, Cels. 7, 31); cf. of the same: C. Marius cum secaretur, ut supra dixi, principio vetuit se alligari;

    nec quisquam ante Marium solutus dicitur esse sectus,

    was cut, operated upon, Cic. Tusc. 2, 22, 53:

    servum,

    Just. Inst. 4, 3, 6.—
    2.
    To cut, castrate (very rare):

    puer avari sectus arte mangonis,

    Mart. 9, 7, 4; so,

    sectus Gallus (corresp. to eviratus),

    id. 5, 41, 3.—
    C.
    Transf. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    1.
    To scratch, tear, wound, hurt, injure (cf. caedo, II.):

    ambo (postes) ab infimo tarmes secat,

    the worms are gnawing them, they are wormeaten, Plaut. Most. 3, 2, 140:

    luctantis acuto ne secer ungui,

    lest I should be torn, Hor. Ep. 1, 19, 47; cf.:

    rigido sectas invenit ungue genas,

    Ov. F. 6, 148:

    teneras plantas tibi (glacies),

    Verg. E. 10, 49:

    corpora vepres,

    id. G. 3, 444:

    crura (sentes),

    Ov. M. 1, 509:

    pete ferro Corpus et intorto verbere terga seca,

    cut, lacerate, Tib. 1, 9, 22; so,

    sectus flagellis,

    Hor. Epod. 4, 11:

    loris,

    Mart. 10, 5, 14 al.:

    si quem podagra secat,

    gnaws, torments, Cat. 71, 2;

    imitated by Martial: podagra cheragraque secatur Gaius,

    Mart. 9, 92, 9.—
    2.
    Like the Gr. temnein, and our to cut, i. e.,
    a.
    To divide, cleave, separate ( poet. and in post-Aug. prose):

    quos (populos) secans interluit Allia,

    Verg. A. 7, 717:

    medios Aethiopas (Nilus),

    Plin. 5, 9, 10, § 53:

    medios agros (Tiberis),

    Plin. Ep. 5, 6, 12:

    medium agmen (Turnus),

    Verg. A. 10, 440:

    agrum (limes),

    Plin. 18, 34, 77, § 331:

    caelum (zonae),

    Ov. M. 1, 46:

    sectus orbis,

    Hor. C. 3, 27, 75; cf.:

    in longas orbem qui secuere vias,

    Ov. Am. 2, 16, 16.—
    b.
    With the idea of motion, to cut through, i. e. to run, sail, fly, swim, go, etc., through:

    delphinum similes, qui per maria umida nando Carpathium Libycumque secant,

    cut through, cleave, Verg. A.5, 595:

    aequor,

    id. ib. 5, 218:

    pontum,

    id. ib. 9, 103:

    aequor Puppe,

    Ov. M. 11, 479:

    fretum puppe,

    id. ib. 7, 1; cf.:

    vada nota (amnis),

    id. ib. 1, 370:

    ales avis... geminis secat aëra pennis,

    Cic. Arat. 48:

    aethera pennis (avis),

    Verg. G. 1, 406; 1, 409:

    auras (cornus),

    id. A. 12, 268:

    ventos (Cyllenia proles),

    ib. ib. 4, 257:

    sub nubibus arcum (Iris),

    id. ib. 9, 15 et saep.— Secare viam (vias), the Gr. temnein hodon, to take one's way, to travel a road:

    ille viam secat ad naves,

    Verg. A. 6, 899:

    hinc velut diversae secari coeperunt viae,

    Quint. 3, 1, 14.—
    II.
    Trop. (acc. to I. C. 1. and 2.).
    * A.
    To cut up, lash in speaking, i.e. to censure, satirize:

    secuit Lucilius Urbem,

    Pers. 1, 114.—
    B.
    To divide (not freq. till after the Aug. per.):

    cum causas in plura genera secuerunt,

    Cic. de Or. 2, 27, 117:

    haec in plures partes,

    Quint. 8, 6, 13; cf.:

    scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,

    id. 4, 5, 6:

    quae natura singularia sunt secant (corresp. to divido),

    id. 4, 5, 25:

    sectae ad tenuitatem suam vires (just before: distinguendo. dividendo),

    id. 12, 2, 13.—Hence, in Hor., like dirimo (II.), of disputes, to cut off, i.e. to decide them:

    quo multae magnaeque secantur judice lites,

    Hor. Ep. 1, 16, 42: magnas res, to cure (as it were, by a light operation), id. S. 1, 10, 15.—And once in Verg.: secare spem (the figure borrowed from the phrases secare mare, auras, viam): quae cuique est fortuna hodie, quam quisque secat spem, whatever hope each follows, i. e. indulges in, entertains, Verg. A. 10, 107 (secat, sequitur, tenet, habet;

    ut: Ille viam secat ad naves,

    id. ib. 6, 899: unde et sectas dicimus, habitus animorum et instituta philosophiae circa disciplinam, Serv.).

    Lewis & Short latin dictionary > seco

  • 8 adsideō (ass-)

        adsideō (ass-) ēdī, —, ēre    [ad + sedeo], to sit by, sit near: ibi, L.: nobis: huic: pullis (avis), H.: valetudini, attend, Ta.: habes qui Adsideat, H.: insano, i. e. is to be classed with, H.: in carcere. — To sit with (in counsel or office): Lentulo: in tribunali, Ta.—To settle, remain: in Tiburti: rure, Ta.—To invest, lay siege to: muris, L.: adsidendo artiorem annonam faciebat, L.: muros, V.

    Latin-English dictionary > adsideō (ass-)

  • 9 ad-volō

        ad-volō āvī, ātus, āre,    to fly to, fly towards: avis ad aves. — To hasten to: Larino Romam: classem advolituram esse, Cs.: Aeneae, V.: ad urbem: rostra.

    Latin-English dictionary > ad-volō

  • 10 agitō

        agitō āvī, ātus, āre, freq.    [ago], to set in violent motion, drive onward, move, impel, urge: (Harena) magnā vi agitata, S.: greges, drive to pasture, V.: equum, V.: iugales (dracones), O.: (triremem) in portu agitari iubet, rowed about, N. — To hunt, chase, pursue: aquila alias avīs agitans: dammas, O.: cervos in retia, O. — Fig., to drive, urge forward, press, support, insist on: agrariam legem: hoc unum agitare, esse, etc., keep pressing this one point: pacem an bellum, S.—To attend, keep, celebrate: Dionysia, T.: festos dies. — To observe, obey, carry out, exercise: praecepta parentis mei, S.: secreta consilia, L.—Of time, to pass, spend vitam sine cupiditate, S.: apud aquam noctem, S. — Absol, to live, abide, be: varius atque incertus agitabat, S.: pro muro dies noctīsque, remain, S. —To move to and fro, stir, agitate, shake, disturb, toss: corpora huc et illuc, S.: hastam, brandish, O.: scintilla agitata (ventis), fanned, O.: habenas manibus, wield, O.: caput, nod, O.: mare ventorum vi agitari: freta incipiant agitata tumescere, V.: Zephyris agitata Tempe, H.: agitata numina Troiae, tossed on the sea, V.: agitantia fumos Nubila, tossing up spray, O. — Fig., to stir, rouse, agitate, stimulate, excite, goad: hunc, T.: plebem, L.: mens agitat molem, animates, V. — To vex, disquiet, disturb, distress: nationes: Furiis agitatus Orestes, V.: rebus agitatis, in times of disorder: metu atque libidine divorsus agitabatur, was distracted by, S.: te agitet cupido, H.: fidem aut gentīs, to disturb the loyalty, etc., V. — To insult, scoff, rail at, deride, revile: rem militarem: mea fastidia verbis, H.: (poemata) expertia frugis, H.: ea belle agitata ridentur, neatly mocked. — To prosecute, occupy oneself with, engage in, keep going, stir: cuncta, keep active, S.: mutas artes, V.: iocos, O.: eo modo agitabat, ut, etc., so conducted himself, S.: scaenis agitatus Orestes, i. e. represented, V.—To pursue, consider, deliberate on, meditate: secum multum, S.: haec mecum, H.: in animo bellum, L.: agitare coepit, si posset, etc., L.: ut mente agitaret, bellum renovare, N. — To discuss, debate, sift, investigate: oratori omnia tractata, agitata, i. e. sifted, discussed: omnia ex tabulis, by the accounts: senatus de secessione plebis agitat, L. — Impers: Romae de facto agitari, there were discussions, S.
    * * *
    agitare, agitavi, agitatus V
    stir/drive/shake/move about; revolve; live; control, ride; consider, pursue

    Latin-English dictionary > agitō

  • 11 albus

        albus adj.,    white (without lustre, opp. ater; cf. candidus, opp. niger): color: hedera, V.: plumbum, i. e. tin, Cs.: parma, i. e. unadorned, V.: canities, O.: vitis, bryony, O.: pallor, ghastly, H.: lapis, marble, H.: pedibus vēnire albis, i. e. with chalked feet (as of slaves for sale), Iu.: stella, propitious, H.: Notus, clear, H.—Prov.: avis alba, a white bird (i. e. a rarity): filius albae gallinae, a white hen's son, i. e. a son of fortune, Iu.—Ater an albus, black or white, i. e. I care not who or what: unde illa scivit ater an albus nascerer, Ph.: is qui albus aterve fuerit ignoras.—Equis albis praecurrere alqm, greatly to surpass (in allusion to the triumphal chariot), H.
    * * *
    alba -um, albior -or -us, albissimus -a -um ADJ
    white, pale, fair, hoary, gray; bright, clear; favorable, auspicious, fortunate

    Latin-English dictionary > albus

  • 12 āles

        āles ālitis, gen plur. ālitum, and poet. ālituum, adj. and subst.    [ala].    I. Adj, winged: avis: deus, i. e. Mercury, O.: minister fulminis (i. e. aquila), H.: (Venus) purpureis ales oloribus, borne on the wings of bright swans, H. — Quick, hasty, rapid, swift: rutili tres ignis et alitis Austri, V.: passus, O.—    II. Subst m. and f a bird: fulvus Iovis, i. e. aquila, V.: Phoebeïus, the raven, O.: albus, the swan, H.: Aetheriā lapsa plagā Iovis ales, V.: regia, O.—Esp., in augury, alites are birds whose flight is significant (cf. oscen, a bird whose song is regarded in augury). — Hence, augury, omen, sign: lugubris, H.: potiore alite, H.—Ales canorus, a swan (of a poet), H.: Maeonii carminis, i. e. the singer of a Maeonian (Homeric) song, H.
    * * *
    I
    (gen.), alitis ADJ
    winged, having wings; swift/quick

    ales deus -- Mercury; ales puer -- Cupid

    II
    bird; (esp. large); winged god/monster; omen/augury

    Latin-English dictionary > āles

  • 13 auceps

        auceps upis, m    [avis + CAP-], a bird-catcher, fowler: callidus, O.; a poultry-dealer, H.—Fig., a snapper-up, carper: syllabarum.
    * * *
    I
    bird-catcher, fowler; bird seller, poulterer; spy, eavesdropper
    II
    bird-catcher, fowler; bird seller, poulterer; spy, eavesdropper

    Latin-English dictionary > auceps

  • 14 augur

        augur uris, m and f    [avis + GAR-], a seer, soothsayer, diviner, augur: inclitus, L.: Iovis, i. e. a member of the College of Augurs: Apollo, V.: Quod si non desipit augur (i. e. the poet), H.: Vana vox auguris, O.—Fem.: aquae augur Annosa cornix, H.
    * * *
    augur, one who interprets behavior of birds; diviner, seer, prophet, soothsayer

    Latin-English dictionary > augur

  • 15 auspex

        auspex icis, m and f    [avis + SPEC-], an interpreter of omens given by birds, diviner, augur, soothsayer: Providus, H. — An author, founder, director, protector, favorer: auspices legis: divis Auspicibus coeptorum operum, V.: auspice Musā, H.: Nil desperandum auspice Teucro, H. — Plur., at a marriage, the responsible witnesses, persons who gave away the bride: nuptiarum auspices: nubit nullis auspicibus.
    * * *
    diviner by birds, augur; soothsayer; patron, supporter; wedding functionary

    Latin-English dictionary > auspex

  • 16 aviārium

        aviārium ī, n    [avis], a poultry-yard, C.— Plur: inculta, the wild haunts of birds, V.
    * * *
    aviary, enclosure for birds; haunt of wild birds (poet.)

    Latin-English dictionary > aviārium

  • 17 candidus

        candidus adj. with comp.    [candeo], shining white, clear, bright: luna, V.: stellae, H.: Taurus (the constellation), V.: Daphnis, V.: Cupido, Ct.: avis, i. e. the stork, V.: candidior cygnis, V.: agnus, Tb.: equi, Ta.: altā nive candidum Soracte, H.: nive candidiores equi, O.: pōpulus, the white or silver poplar, V.: lilia, V.: folium nivei ligustri, O.: tentoria, O.: vestis, L.—Prov.: Candida de nigris facere, to make black white, O.: nigrum in candida vertere, Iu. — Splendid, fair, beautiful, comely: Dido, V.: puer, H.: puella, Ct.: cervix, H.: ora, O.—Poet., of the winds: Favonii, clearing, H.— Clothed in white: pompa, O.: Candida sententia, i. e. a white stone counted for acquittal, O. — Fig., unblemished, pure, guileless, honest, upright, sincere, fair, candid, frank, open: iudex, H.: Maecenas, H.: ingenium, H. — Happy, fortunate, prosperous: fata, Tb.: dies, O. — Of discourse, clear, perspicuous, artless: genus dicendi.
    * * *
    candida -um, candidior -or -us, candidissimus -a -um ADJ
    bright, clear, transparent; clean/spotless; lucid; candid; kind; innocent, pure; radiant, unclouded; (dressed in) white; of light color; fair skinned, pale

    Latin-English dictionary > candidus

  • 18 dēvius

        dēvius adj.    [de + via], off the road, out of the way, devious: iter, a by-way: oppidum: calles, L.: rura, O.— Retired, sequestered: Anagnini: gens, L.: mihi devio libet, etc., wandering in byways, H.: avis, i. e. the solitary owl, O.— Plur n. as subst, by-ways, Tb.—Fig., inconstant, erroneous, inconsistent, foolish: quid tam devium, quam animus eius, qui, etc.: in consiliis.
    * * *
    devia, devium ADJ
    out-of-the-way devious, straying

    Latin-English dictionary > dēvius

  • 19 dīvīnus

        dīvīnus adj. with comp. and sup.    [divus], of a god, of a deity, divine: numen: stirps, V.: origo, L.: sine ope divinā, Cs.: animos esse divinos, i. e. of divine origin: religiones, L.: causa divinior: divinissima dona, i. e. most worthy of a deity: rem divinam facere, worship, T.: rem divinam ture ac vino fecisse, L.: rebus divinis praeesse, religion, Cs.: agere divina humanaque, religious and secular duties, L.: divina humanaque Divitiis parent, the whole world, H.: omnium divinarum humanarum rerum consensio, i. e. union in all interests and feelings: divina humanaque scelera, sacrilege and outrage, L.: rerum divinarum et humanarum scientia, physics and morals: divinum ius et humanum, natural and positive law: (homines) soli divinocum capaces, Iu. — Divincly inspired, prophetic: animus divinior: cum ille potius divinus fuerit, N.: vates, H.: poëta, V.: futuri Sententia, H.: Imbrium avis imminentium, H. — As subst m., a soothsayer, prophet: nescio qui ille divinus: divine tu, inaugura, L.: adsisto divinis, watch the fortunetellers, H.— Godlike, superhuman, admirable, excellent: genus hominum: legiones: fides: senatūs admurmuratio: quā (ratione) nihil est in homine divinius: domus, i. e. imperial, Ph.
    * * *
    I
    divina -um, divinior -or -us, divinissimus -a -um ADJ
    divine, of a deity/god, godlike; sacred; divinely inspired, prophetic; natural
    II

    Latin-English dictionary > dīvīnus

  • 20 famēs

        famēs is (abl. famē), f    [2 FA-], hunger: ut periclum a fame mihi sit, T.: cum cibo fames depulsa est: fame confecti: (avis) fame enecta, starved to death: patientia famis: famem explere, sate: cibus advorsus famem, S.: extrema, Cs.: dura, H.: levare, to assuage, O.: vetitorum tanta ciborum, O.— Famine, dearth, want: in Asiā: in fame frumentum exportare: ad famem hunc reicere, turn out to starve, T.—Fig., a violent longing, greediness, greed, avidity: Auri sacra, V.: maiorum, H.—Of speech, poverty of expression, C.— Person., hunger: malesuada, V., O.
    * * *
    hunger; famine; want; craving

    Latin-English dictionary > famēs

См. также в других словарях:

  • avis — avis …   Dictionnaire des rimes

  • avis — [ avi ] n. m. • 1175; de ce m est à vis, du lat. (mihi est) visum « il m a semblé bon » 1 ♦ Ce que l on pense, ce que l on exprime sur un sujet. ⇒ jugement; estimation, opinion, 1. pensée, point de vue, sentiment. Dire, donner, exprimer, faire… …   Encyclopédie Universelle

  • avis — 1. (a vî ; l s se lie devant une voyelle ou une h muette : un avis important, dites : un avi z important) s. m. 1°   Manière de voir, opinion. •   Ils étaient d avis différents, FÉN. Tél. V. •   Volonne dit son avis comme un autre, SÉV. 401.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • avis — AVIS. sub. m. Opinion, sentiment. Dire son avis. C est mon avis. Ce n est pas là mon avis. Changer d avis. Être d un avis. Il est toujours du bon avis. Être d un avis singulier. f♛/b] Il se dit particulièrement De l opinion et du suffrage de… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • Avis — may refer to:Acronyms* Associazione Volontari Italiani Sangue , or AVIS , the major Italian blood donation organisation *Andover Village Improvement Society, the oldest conservation society in the eastern United StatesBusiness*Auster Avis, a four …   Wikipedia

  • Avis — (lateinisch Vogel, französisch für Stellungnahme) steht für: Bekanntmachung, Ankündigung, Nachricht, Mitteilung eine portugiesische Herrscherdynastie, siehe Haus Avis den Namen eines Ritterordens, siehe Ritterorden von Avis Avis (Nudeln) Sorte in …   Deutsch Wikipedia

  • AVIS I — AVIS Pour les articles homonymes, voir Avis. AVIS I/III …   Wikipédia en Français

  • AVIS II — AVIS Pour les articles homonymes, voir Avis. AVIS I/III …   Wikipédia en Français

  • AVIS IV — AVIS Pour les articles homonymes, voir Avis. AVIS I/III …   Wikipédia en Français

  • Avis — Saltar a navegación, búsqueda Avis Escudo Bandera …   Wikipedia Español

  • Avis — 〈[ vi:] n.; , [ vi:(s)]〉 1. Nachricht, Anzeige, schriftl. Ankündigung (einer Sendung) 2. briefl. Mitteilung über die Ausstellung eines Wechsels an denjenigen, der die Zahlung leisten soll [frz. „Benachrichtigung“] * * * Avis [a vi :, auch: a vi:s …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»