-
21 иметь
несов.не имею... — non ho...иметь применение (= применяться) — avere / trovare impiegoиметь значение (= значить) — avere importanza / valoreиметь место книжн. — avere luogo; aversi, sussistere vi (e)•••что имеем не храним, потерявши плачем — non si conosce il bene se non quando s'è perso -
22 иметься
-
23 удариться
сов.4) + неопр. ( устремиться) (s) lanciarsi, gettarsi, avventarsiудариться в слезы — scoppiare in lacrimeудариться в крайность — esagerare vi (a); passare -
24 cura
cura f 1) забота cure colturali -- уход за растениями avercura di... -- заботиться <брать на себя заботу> о (+ P) non darsi cura di nulla -- ни о чем не заботиться, ни о чем не думать aversi cura -- заботиться о собственном здоровье 2) старание, прилежание, усердие porre cura in qc -- приложить старание к чему-л con cura -- усердно, старательно, тщательно 3) редакция, редактирование a cura di... а) под редакцией (+ G) б) при содействии, при участии (+ G), благодаря (+ D) 4) лечение cura preventiva -- профилактическое лечение, профилактика cura di bellezza -- косметические процедуры fare una cura -- лечиться, проводить лечение fare la cura di... -- лечиться (с помощью какого-л лекарства) essere in cura -- находиться на (из)лечении, лечиться 5) cura d'anime eccl -- забота о душах 6) eccl паства; приход 7) eccl дом приходского священника 8) eccl v. curatela -
25 riguardo
riguardo m 1) взгляд; взор (поэт) si volse a me con benigno riguardo -- он обратил на меня благожелательный взгляд 2) внимание, забота; осторожность fare riguardo a qd -- относиться внимательно к кому-л stare in riguardo -- быть осторожным; быть бдительным avere riguardo di qd -- остерегаться кого-л aversi riguardo -- заботиться о своем здоровье senza riguardo a spese -- не щадя затрат, не жалея издержек le cose fragili vanno maneggiate con riguardo -- с хрупкими вещами нужно обращаться осторожно abbi riguardo a... -- будь осторожен с... 3) уважение, почтение persona di riguardo -- лицо, достойное уважения; уважаемый <почтенный> человек; важная персона trattare qd con riguardo, usare molti riguardi a qd -- почтительно обращаться с кем-л; относиться к кому-л с большим уважением mancare di riguardo a qd -- относиться неуважительно к кому-л senza (tanti) riguardi а) не взирая на лица, без обиняков, без лишних слов; откровенно, прямо б) непочтительно, бесцеремонно lo faccio solo in riguardo della nostra vecchia amicizia -- я делаю это только из-за <в память> нашей старой дружбы 4) отношение; касательство( уст) aquesto riguardo а) с этой стороны, с этой точки зрения б) по этому поводу, в связи с этим per questo riguardo -- по этой причине (in) riguardo a... -- что касается (+ G); по сравнению (с + S) sotto ogni riguardo -- со всех сторон vorrei sapere tutto al riguardo -- я хотел бы получить все сведения об этом non posso dire niente nei suoi riguardi -- насчет его ничего не могу сказать -
26 cura
cura f 1) забота cure colturali — уход за растениями avercura di … — заботиться <брать на себя заботу> о (+ P) non darsi cura di nulla — ни о чём не заботиться, ни о чём не думать aversi cura — заботиться о собственном здоровье 2) старание, прилежание, усердие porre cura in qc — приложить старание к чему-л con cura — усердно, старательно, тщательно 3) редакция, редактирование a cura di … а) под редакцией (+ G) б) при содействии, при участии (+ G), благодаря (+ D) 4) лечение cura preventiva — профилактическое лечение, профилактика cura di bellezza — косметические процедуры fare una cura — лечиться, проводить лечение fare la cura di … — лечиться ( с помощью какого-л лекарства) essere incura — находиться на (из)лечении, лечиться 5): cura d'anime eccl — забота о душах 6) eccl паства; приход 7) eccl дом приходского священника 8) eccl v. curatela -
27 riguardo
riguardo m 1) взгляд; взор ( поэт) si volse a me con benigno riguardo — он обратил на меня благожелательный взгляд 2) внимание, забота; осторожность fare riguardo a qd — относиться внимательно к кому-л stare in riguardo — быть осторожным; быть бдительным avere riguardo di qd — остерегаться кого-л aversi riguardo — заботиться о своём здоровье senza riguardo a spese — не щадя затрат, не жалея издержек le cose fragili vanno maneggiate con riguardo — с хрупкими вещами нужно обращаться осторожно abbi riguardo a … — будь осторожен с … 3) уважение, почтение persona di riguardo — лицо, достойное уважения; уважаемый <почтенный> человек; важная персона trattare qd con riguardo, usare molti riguardi a qd — почтительно обращаться с кем-л; относиться к кому-л с большим уважением mancare di riguardo a qd — относиться неуважительно к кому-л senza (tanti) riguardi а) не взирая на лица, без обиняков, без лишних слов; откровенно, прямо б) непочтительно, бесцеремонно lo faccio solo in riguardo della nostra vecchia amicizia — я делаю это только из-за <в память> нашей старой дружбы 4) отношение; касательство ( уст) aquesto riguardo а) с этой стороны, с этой точки зрения б) по этому поводу, в связи с этим per questo riguardo — по этой причине (in) riguardo a … — что касается (+ G); по сравнению (с + S) sotto ogni riguardo — со всех сторон vorrei sapere tutto al riguardo — я хотел бы получить все сведения об этом non posso dire niente nei suoi riguardi — насчёт его ничего не могу сказать -
28 aversus
1. āversus, a, umpart. pf. к averto2. adj.1) отвернувшийся, обращённый в другую сторону, повернувшийся спинойaversum hostem videre Cs — видеть, как враг обратился в бегствоaliquem aversum aggrĕdi C — напасть на кого-л. сзадиmilites aversi a proelio Cs — солдаты, выведенные из бояa. et adversus погов. C — и сзади и впереди, с какой стороны (его) ни взять, во всех отношениях3) несклонный, нерасположенный, питающий отвращение, враждебный (a Musis, a vero C)voluntas aversa V — неприязнь, враждаlucro a. H — бескорыстный. — см. тж. aversa и aversum -
29 averto
ā-verto (āvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ab-, hinweg-, fortwenden, -drehen, -lenken usw., abwendend entfernen, I) eig.: A) im allg.: te volo, uxor, colloqui: quor ted avortisti? Plaut.: Lepidus se avertit, Cic.: simul se universa contio avertit, Liv.: alqd ab oculis, Cic.: naves in altum, Liv.: ardentes equos in castra, Verg.: flumina, d. Fl. eine andere Richtung geben, Cic.: iter ab Arari, sich entfernen vom usw., Caes.: iter in agrum Picenum, Liv. (vgl. quo post pugnam ad Trasumennum auditam averterant iter, Liv.): sese eo itinere, eine andere Marschrichtung nehmen, Caes.: Italiā Teucrorum regem, Verg.: ab alqo omnium in se oculos, Liv.: ab hominibus ad deos preces, Liv.: poet. m. Acc., quo regnum Italiae Libycas averteret oras, nach Libyens Küsten (Karthago) verpflanzt hatte, Verg. Aen. 4, 106: m. Dat., se alci, sich von jmd., Col. 6, 37, 10. – Dah. a) das Passiv medial averti, sich abwenden, Gell. 1, 8, 6. Verg. Aen. 6, 469: surdā aure, Stat. silv. 2, 1, 7: a iudicibus, Quint. 11, 3, 127: aversus ab suo itinere, Liv. 22, 13, 6: aversi omnes ad Tarquinium salutandum, Liv. 1, 50, 8: aversa vultus, mit dem Gesicht sich abwendend, Prud. perist. 14, 41. – mit Acc., sich abwenden von jmd. oder etw. = jmd. oder etw. verschmähen, mors sordidā miseros avertitur aure, Boëth. cons. phil. 1. metr. 1, 15: hominum damnatum avertitur agmen, Petr. poët. 124. v. 248: equus fontes avertitur, Verg. georg. 3, 499: parens oppositas impasta avortitur herbas, Stat. Theb. 6, 192. – b) das Aktiv refl. = sich abwenden, -abkehren (bes. im Perf.), ecce avortit, Plaut. mil. 203: prora avertit, Verg. Aen. 1, 104 H. u. R. (Ladewig proram): ob eam causam huc abs te avorti, Plaut. mil. 1074: qui in vestibulo artis obversati, prius inde averterint quam penetraverint, Fronto ep. ad M. Caes. 4, 3. p. 62, 7 N. – B) insbes.: 1) mit Gewalt fernhalten, fort-, wegtreiben, hostem inde, Curt.: barbaros a portis castrorum, Caes.: classem in fugam, Liv. u. Curt. (s. Drak. Liv. 1, 37, 3; 38, 20, 3). – u. bl. m. Acc. = zum Weichen bringen, in die Flucht schlagen (s. Drak. a. a. O.), mille acies, Liv.: primo impetu hostem, Liv.: homines inermes... armis, viris, terrore periculoque mortis repulerit, fugarit, averterit, Cic. – 2) heimlich entfernen = entwenden, unterschlagen, an sich ziehen, per litteras aliquod nomen, Caecil. com. fr.: pecuniam publicam, Cic.: eam praedam, Liv.: praedam domum suam, Cic.: omne aurum et argentum auferre et avertere, Cic.: hereditatem, Cic.: aliquid de publico quam obscurissime per magistratum, Cic.: quattuor tauros a stabulis, Verg.: auratam pellem Colchis (von K.), Catull. – II) übtr.: A) im allg.: a) etw. (Gefährliches, Schädliches usw.) abwenden, entfernen, pestem ab Aegyptiis, Cic.: u. so incendia Teucris, Verg.: morbos, Hor.: quod omen di avertant, Cic.: u. di avertant m. folg. Akk. u. Infin., Vopisc. Tac. 6, 5. – periculum victimā, Phaedr.: avertere transferreque periculum, Suet.: periculum imminens in caput suum, die (dem Herrn) drohende Gefahr auf ihr eigenes Haupt ableiten, Sen.: in eos ab se iram invidiamque plebis, Liv. – causam in alqm, schieben, Cic. – b) jmd. von etw. (Schädlichem usw.) entfernt halten, ego vero austro gratias miras, qui me a tanta infamia averterit, Cic. ad Att. 16, 7, 5. – c) aus den Gedanken entfernen, ausreden, quod mihi patrii poterant avertere amici, Prop. 3, 24, 9. – B) insbes.: 1) jmds. od. seine eigene Neigung, Gedanken usw. von etw. abwenden, abziehen, entfernen, populi opinionem a spe adipiscendi, Cic.: Antonii furorem a pernicie rei publicae, Cic.: legiones a C. Antonii scelere et ad rem publicam suā auctoritate traducere, Cic.: alcis mentem od. animum ab alqa re, Cic. u. Liv.: animum (ihre [eigenen] G.) ab assiduo maerore, Liv.: animos (ihre [eigenen] G.) a spe recuperandae arcis, Liv.: cogitationem a miseriis, Cic.: alqm ab incepto, Liv.: alqm a consiliis pacis, Liv.: u. Passiv medial = sich abwenden, ut nec vobis averteretur a certamine animus, Liv. 1, 28, 5: aversis in aliud animis (Aufmerksamkeit), Quint. 4, 3, 8. – 2) in der Gesinnung von jmd. abwenden, d.i. ihm abwendig-, abgeneigt machen, entfremden, alqm od. se ab alcis amicitia, Caes.: legiones ab alcis scelere, Cic.: alcis animum a se, Cic.: alci mentem deorum, Catull.: alqm caro dolis (durch L.) fratri, Val. Flacc.
-
30 decursus
dēcursus, ūs, m. (decurro), das Herablaufen, -rollen, Daherlaufen, -rennen, der abwärts gehende Lauf, I) eig.: prono decursu, Catull.: decursus praeceps, Petron.: σοφιστεύω enim simul ut rus decurro, atque in decursu (Ausflug) θέσεις meas commentari non desino, Cic. – So nun bes.: a) als milit. t. t., α) als Übung od. zu einer Feier, das Manöver, dec. iustus, Liv.: dec. legionum, Tac.: decursus ludicri aut simulacra proeliorum, Gell.: alios decursu edere motus, Liv.: decursibus cohortium interesse, Tac.: hesterno die in lustratione et decursu et simulacro ludicro pugnae funestum prope proelium fecisti, Liv.: qui prior es, cur me in decursu lampada poscis? Pers. (vgl. lampas). – β) als feindl. Herabstürmen, der Überfall, facile ipso decursu superare alqm, Frontin. – m. ex u. Abl., subitus ex collibus dec., Liv.: m. in u. Akk., dec. in litora aut urbem, Tac. – b) das Durchlaufen einer Bahn (Rennbahn) bis ans Ziel, desistere ante decursum, vorm Erreichen des Ziels, Suet. Ner. 24, 2. – c) das Einlaufen, Eindringen der Schiffe in einen Hafen usw., in ore portus insula assurgit, quae illatum vento mare obiacens frangat tutumque ab utroque latere decursum navibus praestet, Plin. ep.: in quas (proras) versum pondus decursum super catenam dedit navibus, Frontin. – d) das Herablaufen, -strömen, der Ablauf, Absturz des Wassers, dec. aquarum, Ov.: fluminum, Sen. rhet.: fronde congestā et in proclive dispositā decursus imbribus quamvis magnis erat, Sen.: aversi suis decursibus amnes, Stat. – m. de od. ex u. Abl., decursus (amnium) rapidus de montibus altis, Verg.: montibus ex altis magnus decursus aquai, Lucr. – m. per u. Akk., dec. aquae per semitas, Val. Max. – e) die Senkung, einer Örtlichkeit, dec. planitiei, Auct. b. Hisp. 29, 2. – II) übtr.: a) der rhythm. Fortgang des Verses, Quint. 9, 4, 115. – b) das Durchlaufen eines Amtes wie einer Bahn, dec. honorum, die Bekleidung aller Ämter, Cic. de or. 1, 1: facilior erit mihi quasi decursus mei temporis, si etc., ich werde um so leichter die Bahn meiner Amtszeit durchlaufen, wenn usw., Cic. ep. 3, 2. § 2. – / Dat. decursu, Tac. ann. 3, 33.
-
31 derepo
dē-rēpo, rēpsī, ere, herabkriechen, -schleichen, ibi (v. Pers.), Apul. met. 4, 7: ad hominum fana (v. den Göttern), Varro sat. Men. 115: ad cubile saetosae suis (v. der Katze), Phaedr. 2, 4, 12: in quandam cistulam, Apul. met. 9, 40: ursi arborem (an dem B.) aversi derepunt, Plin. 8, 130.
-
32 vergo
vergo, ere (altind. varjati, wendet, dreht, angelsächsisch wrençan, drehen, ahd. renken, nhd. verrenken), I) intr. = wohin sich neigen, A) eig.: tectum (aedium) nunc honeste vergit in tectum inferioris porticus, neigt sich nach usw., Cic.: omnibus eius (terrae) partibus in medium vergentibus, eine Neigung zum Mittelpunkte haben, Cic.: tenui fastigio v. in longitudinem passuum CCCC, sich herabziehen (von einem Abhange), Caes.: v. Jupiter, der mit der Wage die Schicksale abwägt, quo vergat pondere letum, Verg. – B) übtr.: 1) übh., dem Standort-, der Lage nach sich wohin neigen, wohin gerichtet sein, a) v. Pers.u. persönl. Ggstdn., nisi Bruti auxilium ad Italiam vergere quam ad Asiam maluissemus, mehr Front nach J. als nach A. mache, Cic. Phil. 11, 26. – b) v. Örtl. = wohin sich neigen = liegen, gelegen sein, sich erstrecken, ad flumen, Caes.: ad od. in meridiem, Liv.: a septentrione ad meridiem, Mela: in Thessaliam, Liv.: in occidentem, Liv., ad occidentem, Curt.: ad septentriones, Caes.: ad solem cadentem, Verg. – 2) insbes., sich wohin neigen = sich nähern, a) der Zeit nach: quo propius nox vergit ad lucem, Curt.: v. Alter, iam in senectutem annis vergentibus, Sen.: anni vergentes in senium, Lucan. – dah. prägn., wie unser sich neigen = sich seinem Ende nähern, vergente iam die, Suet. u. Tac.: vergente autumno, Tac.: vom Alter, suam aetatem vergere, Tac.: vergente iam senectā, Tac.: vergens annis femina, ein alterndes Weib, Tac. – b) der ähnlichen Beschaffenheit od. dem ähnlichen Zustande nach sich zu etw. neigen = ihm nahe kommen, aes suo colore pretiosum in iecinoris imaginem vergens, Plin.: color languidus in candidum vergens, Plin.: aegri vergentes in lethargum, Plin. – c) der Gessinnung od. dem Gemüte nach sich zu etw. hinneigen, illuc cuncta vergere, da fiel ihm alles allein zu, Tac. ann. 1, 3: sed ne patriae quidem bonus tutor aut vindex est, si ad voluptates vergit, Sen. de vit. beat. 15, 4: haec animi inter utrumque dubii nec ad recta fortiter nec ad prava vergentis infirmitas qualis sit, non tam semel tibi possum quam per partes ostendere, Sen. de tranqu. anim. 1, 4. – II) tr. = wohin neigen, 1) im allg., medial vergī, sich neigen, in terras igitur quoque solis vergitur ardor, Lucr. 2, 212: polus aversi calidus quā vergitur austri, Lucan. 1, 54: Strongyle vergitur ad exortus solis, Solin. 6, 3. – 2) insbes., einschütten, eingießen, sibi venenum, Lucr.: amoma in sinus, Ov.: übtr., spumantes mero paterae verguntur, Claud. – / Perf. versī, *Ov. ex Pont. 1, 9, 52 (vgl. Prob. cath. 38, 24 sq. Cl. Sacerd. 2. no. 167): verxī, Charis. 245, 15. Diom. 369, 13.
-
33 вестись
несов.1) (производиться, осуществляться) essere in corso / atto, svolgersi, aver luogo; aversi редко2) ( быть в обыкновении) essere in uso, usarsiтак ведётся... — così (si) usa...
3) жарг. aver paura4) жарг. crederci* * *vgener. reggersi -
34 заботиться о своём здоровье
vgener. aversi riguardo, curarsiUniversale dizionario russo-italiano > заботиться о своём здоровье
-
35 заботиться о собственном здоровье
vgener. aversi curaUniversale dizionario russo-italiano > заботиться о собственном здоровье
-
36 иметь
1) ( владеть) avere, possedere2) (обладать, располагать) avere3) ( совершать половой акт) possedere* * *несов.1) (обладать, располагать) avere vt, possedere vt, disporre ( di qc), avere a disposizioneиме́ть деньги — avere soldi; disporre di denaro
име́ть право — avere il diritto
име́ть детей — avere figli
не имею... — non ho...
Что я с этого буду име́ть? — Cosa me ne viene (in cambio)?
име́ть применение (= применяться) — avere / trovare impiego
име́ть значение (= значить) — avere importanza / valore
име́ть место книжн. — avere luogo; aversi, sussistere vi (e)
име́ть мужество / смелость (что-л. сделать) — avere il coraggio (di + inf)
•••что имеем не храним, потерявши плачем — non si conosce il bene se non quando s'è perso
* * *v1) gener. possedere (+A), avere, tenere2) econ. godere3) fin. possedere -
37 иметься
esserci, essere disponibile* * *несов. книжн.esserci; sussistere vi (e); aversi* * *vgener. esistere, avere (при переводе обычно опускается), esserci, sussistere -
38 обидеться
offendersi, prendersela* * *сов. на В и без доп.risentirsi, aversene a male, impermalirsiоби́деться на замечание — risentirsi dell'osservazione fatta
оби́деться на соседа — avercela con il vicino
* * *vgener. offendersi, aversi a male di (q.c.) (на что-л.), intenderla male, pigliar cappello, pigliare (q.c.) attraverso (на что-л.), pigliarsi il fungo, prendere in mala parte, prendersela a male, recarsi (q.c.) a male (на что-л.) -
39 удариться
1) ( стукнуться) cozzare, urtare2) (получить удар, ушибиться) colpirsi, farsi male3) ( начать усиленно заниматься чем-либо) darsi, appassionarsi••* * *сов.1) обо + В (натолкнувшись, получить удар) sbattere / cozzare contro qc, urtare contro / in qcуда́риться головой о... — battere (con) la testa contro...
2) в сочетании во + В (попасть - о пуле, камне) colpire vt, cogliere vtуда́риться в спорт — appassionarsi allo sport
4) + неопр. ( устремиться) (s)lanciarsi, gettarsi, avventarsiуда́риться бежать — buttarsi a correre
уда́риться в амбицию — impermalirsi; aversi per male qc
уда́риться в слёзы — scoppiare in lacrime
уда́риться в крайность — esagerare vi (a); passare <il segno / la misura>
* * *vgener. (in q.c.) investire (î+A), (a, in) percuotere (î+A), (in) percuotersi, urtare (î+A), dar di cozzo -
40 averto
ā-verto (āvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ab-, hinweg-, fortwenden, -drehen, -lenken usw., abwendend entfernen, I) eig.: A) im allg.: te volo, uxor, colloqui: quor ted avortisti? Plaut.: Lepidus se avertit, Cic.: simul se universa contio avertit, Liv.: alqd ab oculis, Cic.: naves in altum, Liv.: ardentes equos in castra, Verg.: flumina, d. Fl. eine andere Richtung geben, Cic.: iter ab Arari, sich entfernen vom usw., Caes.: iter in agrum Picenum, Liv. (vgl. quo post pugnam ad Trasumennum auditam averterant iter, Liv.): sese eo itinere, eine andere Marschrichtung nehmen, Caes.: Italiā Teucrorum regem, Verg.: ab alqo omnium in se oculos, Liv.: ab hominibus ad deos preces, Liv.: poet. m. Acc., quo regnum Italiae Libycas averteret oras, nach Libyens Küsten (Karthago) verpflanzt hatte, Verg. Aen. 4, 106: m. Dat., se alci, sich von jmd., Col. 6, 37, 10. – Dah. a) das Passiv medial averti, sich abwenden, Gell. 1, 8, 6. Verg. Aen. 6, 469: surdā aure, Stat. silv. 2, 1, 7: a iudicibus, Quint. 11, 3, 127: aversus ab suo itinere, Liv. 22, 13, 6: aversi omnes ad Tarquinium salutandum, Liv. 1, 50, 8: aversa vultus, mit dem Gesicht sich abwendend, Prud. perist. 14, 41. – mit Acc., sich abwenden von jmd. oder etw. = jmd. oder etw. verschmähen, mors sordidā miseros avertitur aure, Boëth. cons. phil. 1. metr. 1, 15: hominum damnatum————avertitur agmen, Petr. poët. 124. v. 248: equus fontes avertitur, Verg. georg. 3, 499: parens oppositas impasta avortitur herbas, Stat. Theb. 6, 192. – b) das Aktiv refl. = sich abwenden, -abkehren (bes. im Perf.), ecce avortit, Plaut. mil. 203: prora avertit, Verg. Aen. 1, 104 H. u. R. (Ladewig proram): ob eam causam huc abs te avorti, Plaut. mil. 1074: qui in vestibulo artis obversati, prius inde averterint quam penetraverint, Fronto ep. ad M. Caes. 4, 3. p. 62, 7 N. – B) insbes.: 1) mit Gewalt fernhalten, fort-, wegtreiben, hostem inde, Curt.: barbaros a portis castrorum, Caes.: classem in fugam, Liv. u. Curt. (s. Drak. Liv. 1, 37, 3; 38, 20, 3). – u. bl. m. Acc. = zum Weichen bringen, in die Flucht schlagen (s. Drak. a. a. O.), mille acies, Liv.: primo impetu hostem, Liv.: homines inermes... armis, viris, terrore periculoque mortis repulerit, fugarit, averterit, Cic. – 2) heimlich entfernen = entwenden, unterschlagen, an sich ziehen, per litteras aliquod nomen, Caecil. com. fr.: pecuniam publicam, Cic.: eam praedam, Liv.: praedam domum suam, Cic.: omne aurum et argentum auferre et avertere, Cic.: hereditatem, Cic.: aliquid de publico quam obscurissime per magistratum, Cic.: quattuor tauros a stabulis, Verg.: auratam pellem Colchis (von K.), Catull. – II) übtr.: A) im allg.: a) etw. (Gefährliches, Schädliches usw.) abwenden, entfernen, pestem ab Aegyptiis, Cic.: u. so incendia Teu-————cris, Verg.: morbos, Hor.: quod omen di avertant, Cic.: u. di avertant m. folg. Akk. u. Infin., Vopisc. Tac. 6, 5. – periculum victimā, Phaedr.: avertere transferreque periculum, Suet.: periculum imminens in caput suum, die (dem Herrn) drohende Gefahr auf ihr eigenes Haupt ableiten, Sen.: in eos ab se iram invidiamque plebis, Liv. – causam in alqm, schieben, Cic. – b) jmd. von etw. (Schädlichem usw.) entfernt halten, ego vero austro gratias miras, qui me a tanta infamia averterit, Cic. ad Att. 16, 7, 5. – c) aus den Gedanken entfernen, ausreden, quod mihi patrii poterant avertere amici, Prop. 3, 24, 9. – B) insbes.: 1) jmds. od. seine eigene Neigung, Gedanken usw. von etw. abwenden, abziehen, entfernen, populi opinionem a spe adipiscendi, Cic.: Antonii furorem a pernicie rei publicae, Cic.: legiones a C. Antonii scelere et ad rem publicam suā auctoritate traducere, Cic.: alcis mentem od. animum ab alqa re, Cic. u. Liv.: animum (ihre [eigenen] G.) ab assiduo maerore, Liv.: animos (ihre [eigenen] G.) a spe recuperandae arcis, Liv.: cogitationem a miseriis, Cic.: alqm ab incepto, Liv.: alqm a consiliis pacis, Liv.: u. Passiv medial = sich abwenden, ut nec vobis averteretur a certamine animus, Liv. 1, 28, 5: aversis in aliud animis (Aufmerksamkeit), Quint. 4, 3, 8. – 2) in der Gesinnung von jmd. abwenden, d.i. ihm abwendig-, abgeneigt machen, entfremden, alqm od. se ab alcis amicitia,————Caes.: legiones ab alcis scelere, Cic.: alcis animum a se, Cic.: alci mentem deorum, Catull.: alqm caro dolis (durch L.) fratri, Val. Flacc.
См. также в других словарях:
Aversi Sogn — Vorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Fläche fehltVorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Höhe fehlt Aversi … Deutsch Wikipedia
Tybjerg Sogn — Vorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Fläche fehltVorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Höhe fehlt Tybjerg … Deutsch Wikipedia
Binchois — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker … Deutsch Wikipedia
Gilles Binch — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker … Deutsch Wikipedia
Gilles Binche — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker … Deutsch Wikipedia
Gilles Binchois — (rechts), zusammen mit Guillaume Du Fay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war ein franco flämischer Komponist, Dichter und Kleriker … Deutsch Wikipedia
Gilles de Binche — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker … Deutsch Wikipedia
Gilles de Bins — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker … Deutsch Wikipedia
Næstved Kommune — Næstved Kommune … Deutsch Wikipedia
Aversión al riesgo — Saltar a navegación, búsqueda Aversión al riesgo es un concepto usado en economía, finanzas y psicología relacionado con el comportamientos de los consumidores e inversores. La aversión al riesgo es la desgana de una persona a aceptar una oferta… … Wikipedia Español
Bavelse Sogn — Vorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Fläche fehltVorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Höhe fehlt Bavelse … Deutsch Wikipedia