Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

aversi��n

  • 41 decursus

    dēcursus, ūs, m. (decurro), das Herablaufen, -rollen, Daherlaufen, -rennen, der abwärts gehende Lauf, I) eig.: prono decursu, Catull.: decursus praeceps, Petron.: σοφιστεύω enim simul ut rus decurro, atque in decursu (Ausflug) θέσεις meas commentari non desino, Cic. – So nun bes.: a) als milit. t. t., α) als Übung od. zu einer Feier, das Manöver, dec. iustus, Liv.: dec. legionum, Tac.: decursus ludicri aut simulacra proeliorum, Gell.: alios decursu edere motus, Liv.: decursibus cohortium interesse, Tac.: hesterno die in lustratione et decursu et simulacro ludicro pugnae funestum prope proelium fecisti, Liv.: qui prior es, cur me in decursu lampada poscis? Pers. (vgl. lampas). – β) als feindl. Herabstürmen, der Überfall, facile ipso decursu superare alqm, Frontin. – m. ex u. Abl., subitus ex collibus dec., Liv.: m. in u. Akk., dec. in litora aut urbem, Tac. – b) das Durchlaufen einer Bahn (Rennbahn) bis ans Ziel, desistere ante decursum, vorm Erreichen des Ziels, Suet. Ner. 24, 2. – c) das Einlaufen, Eindringen der Schiffe in einen Hafen usw., in ore portus insula assurgit, quae illatum vento mare obiacens frangat tutumque ab utroque latere decursum navibus praestet, Plin. ep.: in quas (proras) versum pondus decursum super catenam dedit navibus, Frontin. – d) das Herablaufen, -strömen, der Ablauf, Absturz des Was-
    ————
    sers, dec. aquarum, Ov.: fluminum, Sen. rhet.: fronde congestā et in proclive dispositā decursus imbribus quamvis magnis erat, Sen.: aversi suis decursibus amnes, Stat. – m. de od. ex u. Abl., decursus (amnium) rapidus de montibus altis, Verg.: montibus ex altis magnus decursus aquai, Lucr. – m. per u. Akk., dec. aquae per semitas, Val. Max. – e) die Senkung, einer Örtlichkeit, dec. planitiei, Auct. b. Hisp. 29, 2. – II) übtr.: a) der rhythm. Fortgang des Verses, Quint. 9, 4, 115. – b) das Durchlaufen eines Amtes wie einer Bahn, dec. honorum, die Bekleidung aller Ämter, Cic. de or. 1, 1: facilior erit mihi quasi decursus mei temporis, si etc., ich werde um so leichter die Bahn meiner Amtszeit durchlaufen, wenn usw., Cic. ep. 3, 2. § 2. – Dat. decursu, Tac. ann. 3, 33.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decursus

  • 42 derepo

    dē-rēpo, rēpsī, ere, herabkriechen, -schleichen, ibi (v. Pers.), Apul. met. 4, 7: ad hominum fana (v. den Göttern), Varro sat. Men. 115: ad cubile saetosae suis (v. der Katze), Phaedr. 2, 4, 12: in quandam cistulam, Apul. met. 9, 40: ursi arborem (an dem B.) aversi derepunt, Plin. 8, 130.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > derepo

  • 43 vergo

    vergo, ere (altind. varjati, wendet, dreht, angelsächsisch wrençan, drehen, ahd. renken, nhd. verrenken), I) intr. = wohin sich neigen, A) eig.: tectum (aedium) nunc honeste vergit in tectum inferioris porticus, neigt sich nach usw., Cic.: omnibus eius (terrae) partibus in medium vergentibus, eine Neigung zum Mittelpunkte haben, Cic.: tenui fastigio v. in longitudinem passuum CCCC, sich herabziehen (von einem Abhange), Caes.: v. Jupiter, der mit der Wage die Schicksale abwägt, quo vergat pondere letum, Verg. – B) übtr.: 1) übh., dem Standort-, der Lage nach sich wohin neigen, wohin gerichtet sein, a) v. Pers.u. persönl. Ggstdn., nisi Bruti auxilium ad Italiam vergere quam ad Asiam maluissemus, mehr Front nach J. als nach A. mache, Cic. Phil. 11, 26. – b) v. Örtl. = wohin sich neigen = liegen, gelegen sein, sich erstrecken, ad flumen, Caes.: ad od. in meridiem, Liv.: a septentrione ad meridiem, Mela: in Thessaliam, Liv.: in occidentem, Liv., ad occidentem, Curt.: ad septentriones, Caes.: ad solem cadentem, Verg. – 2) insbes., sich wohin neigen = sich nähern, a) der Zeit nach: quo propius nox vergit ad lucem, Curt.: v. Alter, iam in senectutem annis vergentibus, Sen.: anni vergentes in senium, Lucan. – dah. prägn., wie unser sich neigen = sich seinem Ende nähern, vergente iam die, Suet. u. Tac.: vergente autumno,
    ————
    Tac.: vom Alter, suam aetatem vergere, Tac.: vergente iam senectā, Tac.: vergens annis femina, ein alterndes Weib, Tac. – b) der ähnlichen Beschaffenheit od. dem ähnlichen Zustande nach sich zu etw. neigen = ihm nahe kommen, aes suo colore pretiosum in iecinoris imaginem vergens, Plin.: color languidus in candidum vergens, Plin.: aegri vergentes in lethargum, Plin. – c) der Gessinnung od. dem Gemüte nach sich zu etw. hinneigen, illuc cuncta vergere, da fiel ihm alles allein zu, Tac. ann. 1, 3: sed ne patriae quidem bonus tutor aut vindex est, si ad voluptates vergit, Sen. de vit. beat. 15, 4: haec animi inter utrumque dubii nec ad recta fortiter nec ad prava vergentis infirmitas qualis sit, non tam semel tibi possum quam per partes ostendere, Sen. de tranqu. anim. 1, 4. – II) tr. = wohin neigen, 1) im allg., medial vergī, sich neigen, in terras igitur quoque solis vergitur ardor, Lucr. 2, 212: polus aversi calidus quā vergitur austri, Lucan. 1, 54: Strongyle vergitur ad exortus solis, Solin. 6, 3. – 2) insbes., einschütten, eingießen, sibi venenum, Lucr.: amoma in sinus, Ov.: übtr., spumantes mero paterae verguntur, Claud. – Perf. versī, *Ov. ex Pont. 1, 9, 52 (vgl. Prob. cath. 38, 24 sq. Cl. Sacerd. 2. no. 167): verxī, Charis. 245, 15. Diom. 369, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vergo

  • 44 onus

    бремя, тяжесть, a) в тесном см. amplius oneris, quam licuit, vexisse (1. 11 pr. D. 8, 6. 1. 28. cf. 1. 40 § 1 D. 39, 2. 1. 35. 36. eod. 1. 33 D. 8, 2. 1. 1 § 1 eod. 1. 6 § 2 eod. § 1 I. 2, 3); груз, ad onera inhabiles naves (1. 1 § 12 D. 14, 1);

    oneris aversi actio (см. avertere s. 2.);

    b) пер. бpeмя, тягостная обязанность, трудность, agnoscere onus aeris alieni etc. (см. agnoscere s. 4.); (1. 21 pr. D. 24, 1. 1. 8 D. 34, 1. 1. 27 § 3 D. 7, 1. 1. 8 D. 25, 3. 1. 1 § 16 D. 37, 6. 1. 41 § 7 D. 40, 5. 1. 51 § 4 D. 46, 1. 1. 45 D. 1, 7. 1. un. C. 4, 53. cf. 1. 3 C. 3, 34. 1. 2 § 1 D. 49, 18. 1. 4 § 2 D. 50, 4. 1. 3. 6 C. 10, 41. 1. 46 D. 10, 2. 1. 56 § 1 seq. D. 23, 3. 1. 76 eod. - 1. 16 pr. D. 49, 17. 1. 21 § 1 D. 3, 5. 1. 6 § 1 D. 5, 4. 1. 1 § 10 D. 25, 6. 1. 12 D. 28, 6. 1. 20 § 2. 1. 38. 42 pr. 98 D. 29, 2. 1. 2 § 2 D. 29, 6. 1. 76 § 1 D. 31. 1. 14 § 5 D. 36, 1. 1. 15 § 4 D. 37, 5. Gai. IV, 226. 257. 1. 20 § 5 D. 38, 2. 1. 61 § 1 D. 31. 1. 16 § 1 D. 36, 1);

    onus legatorum (1. 2 eod. 1. 50 § 2 D. 30. 1. 34 § 6 D 31. 1. 18 D. 37, 5);

    fideicommissorum (1. 15 D. 34, 2. 1. 14 § 1 D. 35, 2. 1. 77 pr. D. 36, 1);

    onus deductionis (1. 5 § 1 D. 31);

    collationis (1. 77 § 1 eod. 1. 2 § 2 D. 37, 6. 1; 18 D. 11, 1. 1. 66 D. 35, 3. 1. 12 D. 36, 3);

    obligationis (1. 67 D. 3, 3. 1. 48 § 1 D. 46, 1);

    onera actionis (1. 3 D. 10, 2. 1. 3 pr. D. 12. 2. 1. 22 D. 31. 1. 15 C. 4, 19. 1. 10 C. 4, 30. 1. 62 D. 5, 1. 1. 24 D. 6, 1. 1. 1 § 3 D. 43. 17); - особ. должность, служба, on. civilia, municipalia (1. 6 D. 27, 10. 1. 21 § 4. 6 D. 50, 1. 1. 4 § 3 D. 50, 4. 1. 3 C. 4, 12. 1. 3 C. 7, 71. 1. 4 C. 10, 63. 1. 21 § 3 D. 50, 1);

    tutelarum (1. 3. 5. 15 § 16 D. 27, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > onus

  • 45 āversus

        āversus adj. with sup.    [P. of averto], turned away, turned back, on the back side, behind, backwards: et adversus et aversus impudicus es: aversum hostem videre, the backs of the enemy, Cs.: ne aversi ab hoste circumvenirentur, shut off in the rear, Cs.: quem aversum transfixit, in the back, N.: aversos boves caudis in speluncam traxit, L.: porta, in the rear, L.: porta aversissima, farthest back, L. — Plur n. as subst, the hinder part, back: per aversa urbis fuga, L.: insulae, L.—Fig., withdrawn: milites a proelio, Cs.— Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, averse, hostile: a Musis: aversissimo a me animo esse: a proposito, L.: aversis auribus questa, to deaf. ears, L.: Deae mens, V.: amici, H.—With dat: nobis, Ta.: mercaturis, H.: lucro, not greedy of, H.
    * * *
    aversa -um, aversior -or -us, aversissimus -a -um ADJ
    turned/facing away, w/back turned; behind, in rear; distant; averse; hostile

    Latin-English dictionary > āversus

  • 46 ■ set in

    ■ set in
    A v. t. + avv.
    1 inserire; introdurre
    2 ( sartoria) attaccare ( una manica); applicare ( un rinforzo); riportare ( una tasca, ecc.): a set-in pocket, una tasca riportata
    3 (teatr.) inserire ( una scena)
    B v. i. + avv.
    1 mettersi; cominciare a: The rain set in, si è messo a piovere; before winter sets in, prima che cominci l'inverno
    2 farsi; diventare: Darkness set in, si fece buio; Drizzle set in, il tempo è diventato piovigginoso
    3 aversi; insorgere: A violent reaction set in, si ebbe (o ci fu) una violenta reazione; Caries has already set in, è già insorta la carie
    4 instaurarsi; prendere piede (fig.)
    6 ( del vento) alzarsi, soffiare verso terra □ (fig. fam.) The rot ( has) set in, la situazione è peggiorata.

    English-Italian dictionary > ■ set in

  • 47 derepo

    dē-rēpo, psi, 3, v. n., to crawl down, sneak down (very rare):

    derepit ad cubile setosae suis,

    Phaedr. 2, 4, 12: ad hominum fana, Varr. ap. Non. 544, 29; Ap. M. 4, p. 145.—
    * (β).
    With acc.:

    ursi arborem aversi derepunt,

    Plin. 8, 36, 54, § 131.

    Lewis & Short latin dictionary > derepo

  • 48 perturbatio

    perturbātĭo, ōnis, f. [perturbo], confusion, disorder, disturbance.
    I.
    Lit.:

    caeli (opp. serenitas),

    Cic. Div. 2, 45, 94:

    hostium,

    Vulg. 2 Macc. 13, 16.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., political disturbance, disorder, revolution:

    quid est enim aliud tumultus nisi perturbatio tanta, ut major timor oriatur?

    Cic. Phil. 8, 1, 3:

    quantas perturbationes et quantos aestus habet ratio comitiorum?

    id. Mur. 17, 35:

    cum enim omnes post interitum Caesaris novarum perturbationum causae quaeri viderentur,

    id. Fat. 1, 2:

    videtis, quo in motu temporum, quantā in conversione rerum ac perturbatione versemur,

    id. Fl. 37, 94:

    magna totius exercitūs perturbatio facta est,

    Caes. B. G. 3, 28.—
    B.
    Mental or personal disturbance, disquiet, perturbation:

    motus atque perturbatio animorum atque rerum,

    Cic. Agr. 1, 8, 24:

    vitae et magna confusio,

    id. N. D. 1, 2, 3:

    rationis,

    id. Par. 3, 2, 26:

    valetudinis,

    id. Fam. 9, 3, 9.—
    C.
    In partic., an emotion, passion: quae Graeci pathê vocant, nobis perturbationes appellari magis placet, quam morbos, Cic. Tusc. 4, 5, 10:

    est igitur Zenonis haec definitio, ut perturbatio sit aversa a rectā ratione, contra naturam animi commotio: quidam brevius perturbationem esse appetitum vehementiorem,

    id. ib. 4, 6, 11:

    ex quā (vitiositate) concitantur perturbationes, quae sunt turbidi animorum concitatique motus, aversi a ratione et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,

    id. ib. 4, 15, 34:

    perturbationes sunt genere quatuor, partibus plures, aegritudo, formido, libido, laetitia,

    id. Fin. 3, 10, 35:

    impetu quodam animi et perturbatione magis, quam judicio aut consilio regi,

    id. de Or. 2, 42, 178:

    perturbationem afferre,

    id. Div. 1, 30, 62:

    in perturbationes atque exanimationes incidere,

    id. Off. 1, 7, 36;

    opp. to tranquillitas,

    id. ib. 1, 17, 66.

    Lewis & Short latin dictionary > perturbatio

  • 49 pila

    1.
    pīla, ae, f. [perh. for pisula, from root pis-; v. pinso, piso], a mortar (syn. mortarium):

    pila, ubi triticum pinsant,

    Cato, R. R. 14; Ov. Ib. 573:

    zeae granum tunditur in pilā ligneā,

    Plin. 18, 11, 29, § 112:

    si contuderis stultum in pilā,

    Vulg. Prov. 27, 22: sal sordidum in pilā pisatum, Paul. ex Fest. p. 158 Müll.
    2.
    pīlă, ae, f. [for pigla, from root pag-, pig-, of pango, pe-pig-i, q. v.], a pillar (syn. columna): pila, quae parietem sustentat, ab opponendo dicta est, Paul. ex Fest. p. 204 Müll.:

    locavit pilas pontis in Tiberim,

    Liv. 40, 51:

    salax taberna a pileatis nona fratribus pila, of the temple of Castor and Pollux,

    Cat. 37, 1: nulla taberna meos habeat neque pila libellos, i. e. they are not to be publicly sold (as the booksellers had their stalls around the pillars of public buildings), Hor. S. 1, 4, 71; Vitr. 6, 11:

    pilas operibus subdere,

    Sen. Q. N. 6, 302; Plin. 11, 10, 10, § 23; Mart. 7, 61, 5.—
    II.
    Transf., a pier or mole of stone:

    saxea,

    Verg. A. 9, 711; Vitr. 5, 12; Suet. Claud. 20; Sil. 4, 297.
    3.
    pĭla, ae ( gen. sing. pilaï, Lucr. 5, 713; 720; 726), f. [etym. dub.; perh. akin to Gr. pallô, brandish; Lat. pellere, drive; v. Corss. 1, 525 sqq.], a ball, playing-ball (syn. follis).
    I.
    Lit.: pilā expulsim ludere, Varr. ap. Non. 104, 29:

    di nos quasi pilas homines habent,

    Plaut. Capt. prol. 22; id. Most. 1, 2, 73:

    pilae studio teneri,

    Cic. de Or. 3, 23, 88; Hor. S. 1, 5, 49:

    cum lapsa e manibus fugit pila,

    Verg. Cir. 149, Prop. 3, 12 (4, 13), 5:

    pila cadit aut mittentis vitio, aut accipientis... (pila) jactata et excepta,

    Sen. Ben. 2, 17, 3:

    pilam scite et diligenter excipere... apte et expedite remittere,

    id. ib. 2, 32, 1:

    pilam repetere, quae terram contigit,

    Petr. 27:

    reddere pilam,

    Mart. 14, 46, 2. There were four sorts of pilæ:

    trigonalis, paganica, follis, harpastum.—Prov.: mea pila est,

    I have the ball, I have caught it, I've won, Plaut. Truc. 4, 1, 7:

    claudus pilam,

    Cic. Pis. 28, 69;

    v. claudus: Fortunae pila,

    the foot-ball of fortune, Aur. Vict. Epit. 18.—
    II.
    Transf.
    A.
    The game of ball:

    quantum alii tribuunt alveolo, quantum pilae,

    Cic. Arch. 6, 13.—
    B.
    Of any thing round, a ball or globe of any material:

    pilae lanuginis,

    Plin. 12, 10, 21, § 38:

    scarabaei e fimo ingentes pilas aversi pedibus volutant,

    id. 11, 28, 34, § 98.—Of the globe of the earth (ante-class.): in terrae pila, Varr. ap. Non. 333, 25.—The ancients made use of a glass or crystal ball filled with water as a burning-glass:

    cum addită aquā vitreae pilae sole adverso in tantum excandescunt, ut vestes exurant,

    Plin. 36, 26, 67, § 199; 37, 2, 10, § 28.—The Roman ladies carried a crystal or amber ball to keep their hands cool, Prop. 2, 18, 60 (3, 18, 12); Mart. 11, 8.—Of the ball or lump of earth which adheres to the roots of a bush when torn up, Col. 5, 9. —Of the ballots or bails used by judges in voting, Prop. 4 (5), 11, 19; Ascon. Argum. Milon. fin. —Of stuffed balls or human figures: pilae et effigies viriles et muliebres ex lanā Compitalibus suspendebantur in compitis. quod hunc diem festum esse deorum inferorum quos vocant Lares, putarent: quibus tot pilae, quot capita servorum; tot effigies, quot essent liberi. ponebantur, ut vivis parcerent et essent his pilis et simulacris contenti, Paul. ex Fest. p. 239 Müll. Bulls were baited by throwing similar stuffed figures at their heads, Mart. Spect. 19, 2:

    quantus erat cornu, cui pila taurus erat!

    id. ib. 9;

    hence, sed cui primus erat lusor dum floruit aetas, Nunc postquam desiit ludere prima pila est,

    id. ib. 10, 86. As these effigies were usually torn by the throwing, the term is also applied to a torn toga, Mart. 2, 43, 6.—
    C.
    In partic.:

    pilae Nursicae, i. e. rapae rotundae,

    Mart. 13, 20, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > pila

  • 50 vergo

    vergo, ĕre ( perf. and sup. wanting, acc. to Neue, Formenl. 2, pp. 507, 584; but versi is assumed as perf. by Prob. Cath. 1486, and is read, Ov. P. 1, 9, 52, by Merkel, ex conj. for the MS. vertit; acc. to Charis. 3, 1, p. 218, and Diom. 1, p. 366, the perf. is verxi, but it does not occur in extant writings), v. a. and n.
    I.
    Act., to bend, turn, incline, verge (only poet., and very rare;

    syn. inclino): in terras igitur quoque solis vergitur ardor, mid.,

    turns itself, verges, Lucr. 2, 212:

    et polus aversi calidus quā vergitur Austri,

    Luc. 1, 54:

    Strongyle vergitur ad exortus solis,

    Sol. 6, § 3:

    illi imprudentes ipsi sibi saepe venenum Vergebant,

    i. e. turned in, poured in, Lucr. 5, 1010:

    in gelidos amoma sinus,

    Ov. P. 1, 9, 52:

    spumantesque mero paterae verguntur,

    Stat. Th. 6, 211; cf. Serv. ad Verg. A. 6, 244.—
    II.
    Neutr., to bend, turn, incline itself; of places, to lie, be situated in any direction (the class. signif. of the word; syn.: tendo, pertineo, jaceo).
    A.
    Lit.:

    ab oppido declivis locus tenui fastigio vergebat in longitudinem passuum circiter quadringentorum,

    Caes. B. C. 1, 45:

    collis ad flumen Sabin,

    id. B.G. 2, 18:

    Galliae pars ad Septentriones,

    id. ib. 1, 1:

    portus in meridiem,

    Liv. 37, 31, 10:

    tectum aedium in tectum inferioris porticūs,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14:

    omnes partes in medium,

    id. N.D. 2, 45, 116.—
    b.
    Trop., to turn, bend, incline, etc.:

    nisi Bruti auxilium ad Italiam vergere quam ad Asiam maluissemus,

    Cic. Phil. 11, 11, 26:

    illuc (i. e. in Tiberium) cuncta vergere,

    Tac. A. 1, 3:

    suam aetatem vergere,

    that he was in the decline of his age, id. ib. 2, 43:

    sed ne patriae quidem bonus tutor aut vindex est, si ad voluptates vergit,

    Sen. Vit. Beat. 15, 3:

    animus nec ad recta fortiter nec ad prava vergentis,

    id. Tranq. 1, 3:

    nox vergit ad lucem,

    verges towards, Curt. 4, 7, 9:

    vergente jam die,

    declining, Suet. Oth. 7; so,

    jam senecta,

    Tac. A. 4, 41:

    vergens annis femina,

    id. ib. 13, 19:

    aegri vergentes in lethargum,

    Plin. 32, 10, 38, § 116:

    colore languido in candidum vergente,

    id. 12, 12, 26, § 43.

    Lewis & Short latin dictionary > vergo

  • 51 andare (или arrivare) all'anima (тж. passare l'anima)

    трогать, волновать:

    A quel buon giovanotto passava l'anima il pensiero di aversi a separare dal suo ufficiale. (E.De Amicis, «La vita militare»)

    У этого молодого человека душа замирала при мысли, что ему придется расстаться со своим командиром.

    Frasario italiano-russo > andare (или arrivare) all'anima (тж. passare l'anima)

  • 52 -M210

    avere (или aversi, aversela, aversene) a male (тж. aversela per male; prenderla или prendersela, pigliarla, pigliarsene a male или per male)

    (1) обидеться, рассердиться; превратно понять:

    Si misero a stuzzicarlo con domande sciocche e grossolane, con ceremonie canzonatorie. Renzo ora dava segno d'averselo per male, ora prendeva la cosa in ischerzo.... (A. Manzoni, «I promessi sposi»)

    Одни стали раззадоривать его глупыми и грубыми вопросами, другие — издевательскими комплиментами, и Ренцо то обижался, то пытался обратить все в шутку.

    — Sai perché mi fa tanto piacere che sia venuta la primavera?

    — Sentiamo: perché?
    — Non te lo dico sennò te ne hai a male. (C. Cassola, «Il taglio del bosco»)
    — Знаешь, почему я так рада весне?
    — Скажи, почему?
    — Нет, не скажу, ты на меня рассердишься.

    Geppetto, vedendosi guardare da quei due occhi di legno, se n'ebbe quasi per male. (C. Collodi, «Le avventure di Pinocchio»)

    Заметив, что глаза деревянного человечка в упор уставились на него, Джеппетто чуть было не обиделся.

    Tutti si voltarono a guardarlo mentre si allontanava; ma Filippo era troppo ubriaco per aversene a male. (A. Moravia, «La ciociara»)

    Все обернулись и смотрели на уходящего, но Филиппо был слишком пьян, чтобы обидеться.

    Ormai scendevano insieme a bere e Zvàn invitava l'uomo a venirlo a trovare a casa.

    — Ma ci venite davvero? Badate che me ne ho a male.... (S. Magi Bonfanti, «Speranza»)
    Затем они вместе зашли в тратторию выпить по стаканчику и Зван пригласил возчика к себе домой.
    — Приходите обязательно. Не то я обижусь.

    Accettava con rassegnazione, non se ne pigliava a male e perciò continuava a vivere. (A. Panzini, «La pulcella senza pulcellaggio»)

    Она покорялась несправедливости, не ожесточаясь, и это помогало ей жить.

    «Non se la prenda a male, signorina!» si lamentava il poveretto.. (A. Drago, «Il fidanzato»)

    — Не обижайтесь на меня, синьорина, — взмолился бедняга.

    Sua Altezza possiede ancora la più grossa collezione di perle e smeraldi del mondo... Forse se l'è presa a male per quel che è successo. Prima Jaipur era sua. (O. Fallaci, «Il sesso inutile»)

    Ваша светлость обладает самой крупной в мире коллекцией жемчуга и изумрудов... Может быть, вы оскорблены происшедшими событиями. Ведь прежде Джайпур был вашим.

    (Пример см. тж. - I126a)

    Frasario italiano-russo > -M210

  • 53 MALE

    I см. тж. MALE II
    m
    1) зло, беда, несчастье
    - M173

    male caduco (или benedetto, brutto, lunatico, maestro, malvagio; тж. mal d'alto или del benedetto, della luna)

    mal d'alto (2)

    см. - M173
    - M187

    il male, il malanno e l'uscio addosso

    angelo del male (1)

    см. -A741

    di là da male (1)

    см. - L7
    - M205

    del mal male (тж. manco male; meno male; pur del male)

    avere qd per male (1)

    см. -A1375
    - M210

    avere (или aversi, aversela, aversene) a male (тж. aversela per male; prenderla или prendersela, pigliarla, pigliarsene a male или per male)

    - M212

    cercare il male a denari contanti (тж. cercare mali или fastidi colla lanterna или col lanternino, col fuscellino; cercare il или del male come i medici или come gli speziali; cercare il mal per medicina; chiamare per medico il male)

    - M214

    non fare male a una mosca (тж. non fare male nemmeno al pane)

    pigliarla (или pigliarsene, prenderla, prendersela) a male (или per male) (1)

    см. - M210
    - M219

    prendersi il minor male (тж. tra due mali prendersi il minore)

    volere male a…

    см. - V880 a)

    il bene bisogna cercarlo, e il male aspettarlo (1)

    см. - B490a

    chi bene e mal non può soffrire, a grande onore non può venire (1)

    см. - B496

    chi è reo, e buono è tenuto, può fare il male e non esser creduto (1)

    см. - R235

    chi fa male, aspetti male (1)

    см. - F204
    - M226

    chi ha provato il male, gusta meglio il bene

    - M227

    chi fa male fa per sé (тж. chi mal semina, mal raccoglie)

    chi mal fa, male aspetti (1)

    см. - F204
    - M228

    chi mal fa, mal pensa

    - M229

    chi mal vuole (или pensa), mal abbia

    - M229a

    chi mal (si) vuole, mal (si) sogna

    chi non vuol rendere, fa male a prendere (1)

    см. - R224
    - M230

    chi ride del mal degli altri, ha il suo dietro l'uscio

    - M231

    chi se l'ha a male, s'allenti

    facendo male, sperando bene, il tempo va, e la morte viene (1)

    см. - T304
    - M237

    mal comune, mezzo gaudio

    - M238

    a mal coperto, rasoio aperto

    - M239

    mal che dura, vien a noia alle mura

    - M240

    a mali estremi, rimedi estremi (тж. a' mali estremi estremi rimedi)

    - M252

    il male viene a carro (или a carrate, a libbre) e se ne va (или va via) a once (или a piedi)

    niun bene senza male, niun male senza bene (1)

    см. - B502
    - M257

    quando il male è disperato, la provvidenza è vicina

    - M259

    tutto il male non viene (или non tutti i mali vengono) per nuocere (тж. da tanto male può venir qualche bene; non ogni или non tutto il male viene per nuocere)

    vipera morta non morde seno, ma pur fa mal coll'odor del veleno

    см. - V618

    Frasario italiano-russo > MALE

  • 54 RIGUARDO

    m
    - R367

    avere riguardo (или riguardi) a...

    - R369

    non avere riguardo (da... a...)

    Frasario italiano-russo > RIGUARDO

См. также в других словарях:

  • Aversi Sogn — Vorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Fläche fehltVorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Höhe fehlt  Aversi …   Deutsch Wikipedia

  • Tybjerg Sogn — Vorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Fläche fehltVorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Höhe fehlt  Tybjerg …   Deutsch Wikipedia

  • Binchois — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker …   Deutsch Wikipedia

  • Gilles Binch — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker …   Deutsch Wikipedia

  • Gilles Binche — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker …   Deutsch Wikipedia

  • Gilles Binchois — (rechts), zusammen mit Guillaume Du Fay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war ein franco flämischer Komponist, Dichter und Kleriker …   Deutsch Wikipedia

  • Gilles de Binche — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker …   Deutsch Wikipedia

  • Gilles de Bins — Gilles Binchois (rechts), zusammen mit Guillaume Dufay Gilles Binchois, auch de Bins, Binch, Binche, (* um 1400 in Mons (?); † 20. September 1460 in Soignies) war Komponist, Dichter und Kleriker …   Deutsch Wikipedia

  • Næstved Kommune —  Næstved Kommune …   Deutsch Wikipedia

  • Aversión al riesgo — Saltar a navegación, búsqueda Aversión al riesgo es un concepto usado en economía, finanzas y psicología relacionado con el comportamientos de los consumidores e inversores. La aversión al riesgo es la desgana de una persona a aceptar una oferta… …   Wikipedia Español

  • Bavelse Sogn — Vorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Fläche fehltVorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Höhe fehlt  Bavelse …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»