Перевод: с немецкого на турецкий

с турецкого на немецкий

auf+js+kosten

  • 1 Kosten

    Kosten ['kɔstən]
    pl gider(ler) (pl), masraf(lar) (pl) wirtsch, maliyet;
    keine \Kosten scheuen masraftan kaçınmamak;
    \Kosten verursachen masraf yapmak [o kapısı açmak];
    die \Kosten für etw tragen bir şeyin masrafını çekmek;
    die \Kosten decken masrafları karşılamak, maliyeti karşılamak;
    auf \Kosten des Waldes/seiner Gesundheit ormanın/sağlığının zararına;
    das geht auf meine \Kosten bunu ben ödüyorum;
    auf jds \Kosten leben birinin sırtından geçinmek;
    auf seine \Kosten kommen memnun kalmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Kosten

  • 2 Kosten

    Kosten pl maliyet sg; (Gebühren) masraflar, harçlar;
    auf Kosten von (oder G) -in hesabına;
    auf seine Kosten kommen zahmetinin karşılığını almak;
    Kosten senkend maliyet düşürücü;
    Kosten sparend maliyetten tasarruflu;
    Kosten sparende Vorschläge maliyetten tasarruf edecek teklifler;
    die Kosten G (oder von) tragen -in maliyetini üstlenmek

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > Kosten

  • 3 auf

    auf [aʊf]
    1) ( oben darauf) üstünde, üzerinde;
    \auf dem Tisch masanın üstünde;
    \auf dem Boden yerde;
    ich habe es \auf einem Bild gesehen ben onu bir resimde gördüm
    \auf Zypern Kıbrıs'ta;
    \auf der Straße yolda, sokakta;
    \auf der Karte/Welt haritada/dünyada;
    \auf dem Markt pazarda; comm piyasada
    3) ( drinnen) -de;
    \auf der Bank/der Post/dem Polizeirevier bankada/postada [o postanede] /karakolda;
    \auf dem Land(e) karada;
    \auf meinem Konto hesabımda
    4) ( während) iken;
    \auf Reisen yolculuk yaparken;
    \auf der Flucht kaçarken;
    \auf der Geburtstagsfeier yaş günü partisinde
    II präp
    1) etw \auf etw legen ( stellen) bir şeyi bir şeyin üzerine koymak;
    etw \auf einen Zettel schreiben bir şeyi bir kâğıda yazmak;
    \auf einen Berg steigen bir dağa çıkmak;
    sie setzte sich \auf die Bank banka oturdu
    sich \auf den Boden setzen yere oturmak
    2) ( hin zu)
    sich \auf den Weg machen yola koyulmak;
    ich muss noch \auf die Post daha postaneye gitmem gerekiyor;
    \auf die Erde fallen yere [o yeryüzüne] düşmek;
    \aufs Land ziehen karaya çekmek;
    er kam \auf mich zu bana doğru geldi
    3) ( zeitlich)
    \auf einmal birdenbire;
    Heiligabend fällt \auf einen Dienstag Noel arifesi bir salıya rastlıyor;
    \auf lange Sicht uzun vadede;
    die Sitzung wurde \auf morgen verschoben oturum yarına [o ertesi güne] ertelendi;
    \aufs Neue! haydi yeni baştan!;
    \auf jeden Fall her hâlde, kesinlikle;
    \auf keinen Fall hiç mi hiç, kesinlikle, katiyen
    \auf diese Weise böylece, bu biçimde [o şekilde];
    \auf Kredit kaufen ( fam) veresiye almak;
    \auf gut Glück şansına;
    \auf DeutschRR Almancada
    5) ( infolge)
    \auf seinen Rat ( hin) öğüdü üzerine;
    \auf Anfrage başvuru üzerine;
    \auf Grund dessen nedeniyle, dolayısıyla
    6) (im Hinblick \auf)
    \auf Kosten von...... hesabına;
    \auf dein Wohl! şerefine!;
    \auf eigene Gefahr zarar ve ziyanı kendisine ait olmak üzere
    \auf der Geige spielen keman çalmak;
    EinflussRR \auf jdn haben birine sözü geçmek
    1) ( hinauf)
    \auf und ab bir aşağı bir yukarı;
    er ist \auf und davon ( fam) toz oldu, tüydü, kirişi kırdı
    2) ( fam) ( wach) uyanık; ( nicht im Bett) yatmamış;
    \auf sein yatmamış [o uyanık] olmak
    3) ( fam) ( offen, geöffnet) açık;
    Fenster \auf! pencereyi aç!
    von klein \auf çocukluğundan beri
    IV interj;
    \auf! kalk!; (los!) haydi! [o hadi!];
    \auf geht's! marş marş!

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > auf

  • 4 aufbrummen

    auf|brummen
    I vt ( fam)
    jdm eine Strafe \aufbrummen birini bir cezaya çarptırmak;
    jdm die Kosten für etw \aufbrummen birine bir şeyin masraflarını yüklemek
    II vi
    1) ( Nebelhorn) ötüvermek
    2) ( fam) ( auffahren) bindirmek ( auf -e)
    3) naut ( auf Grund geraten) karaya oturmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > aufbrummen

  • 5 Kopf

    Kopf <-(e) s, Köpfe> [kɔpf, pl 'kœpfə] m
    1) ( Körperteil, Nagel\Kopf, Nadel\Kopf) kafa, baş;
    zehn Euro pro \Kopf adam başına on euro;
    \Kopf an \Kopf kafa kafaya, başa baş;
    aus dem \Kopf kafadan;
    \Kopf hoch! üzme tatlı canını!;
    etw auf den \Kopf stellen bir şeyi altüst etmek;
    sie stellten das ganze Haus auf den \Kopf bütün evi altüst ettiler;
    sich auf den \Kopf stellen ( fig) o ( fam) ağzıyla kuş tutmak;
    \Kopf und Kragen riskieren kellesini koltuğuna almak, başını ortaya koymak;
    sich dat etw aus dem \Kopf schlagen bir şeyi aklından [o kafasından] çıkarmak;
    sich dat etw in den \Kopf setzen bir şeyi aklına [o kafasına] koymak;
    das will mir nicht in den \Kopf bunu aklım almıyor;
    das kann ich im \Kopf rechnen bunu kafamdan hesaplayabilirim;
    mit rotem \Kopf dastehen kıpkırmızı kesilmek;
    von \Kopf bis Fuß baştan aşağı;
    sie ist ein kluger \Kopf o akıllı birisidir;
    sie hat ihren eigenen \Kopf o kendi bildiğini okur;
    er ist nicht auf den \Kopf gefallen kafası boş değil;
    den \Kopf in den Sand stecken deve kuşu gibi başını kuma sokmak [o gömmek];
    mit dem \Kopf durch die Wand wollen kafasının dikine gitmek;
    es kann nicht immer nur nach deinem \Kopf gehen her şey senin istediğin gibi olamaz;
    wir redeten uns dat die Köpfe heiß konuşmaktan kafamız şişti;
    einen kühlen \Kopf bewahren serin kanlı olmak;
    nicht ganz richtig im \Kopf sein ( fam) kafadan kontak olmak, aklından zoru olmak;
    das geht mir durch den \Kopf bu, aklımdan geçiyor;
    mir brummt der \Kopf ( fam) başım çok ağrıyor;
    mir raucht der \Kopf ( fam) kafam dumanlandı;
    der Erfolg ist ihm zu \Kopf(e) gestiegen başarı onun başına vurdu;
    ich war wie vor den \Kopf gestoßen beynimden vurulmuşa döndüm;
    jdm den \Kopf verdrehen ( fam) birinin beynine girmek, birini baştan çıkarmak;
    sich dat den \Kopf zerbrechen ( fam) kafa yormak [o patlatmak];
    das kann dich den \Kopf kosten (a. fig) bu, senin başını yakabilir;
    er hat sein ganzes Geld auf den \Kopf gehauen ( fam) bütün parasını har vurup harman savurdu;
    was man nicht im \Kopf hat, das hat man in den Beinen ( fig) o ( fam) akılsız başın cezasını ayak çeker, akılsız iti [o köpeği] yol kocatır
    2) (Brief\Kopf) başlık; ( bei Münze) tu(ğ) ra;
    \Kopf oder Zahl? tura mı yazı mı?

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Kopf

  • 6 abwälzen

    ab|wälzen
    vt ( Arbeit) yüklemek ( auf -e); ( Schuld) üstüne atmak ( auf -in) fin ( Kosten) yansıtmak ( auf -e);
    die Verantwortung auf einen anderen \abwälzen sorumluluğu başkasına yüklemek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > abwälzen

  • 7 laufend

    I adj koşan, yürüyen; ( Kosten) cari;
    im \laufenden Jahr cari yılda;
    am \laufenden Band sürekli, aralıksız;
    \laufende Nummer seri numarası
    II adv ( ständig) sürekli olarak;
    auf dem L\laufenden sein sürekli olarak haberi olmak;
    jdn auf dem L\laufenden halten birine sürekli olarak bilgi vermek, birini sürekli olarak haberdar etmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > laufend

  • 8 machen

    machen ['maxən]
    I vt
    1) ( tun) yapmak, etmek;
    eine Bemerkung \machen bir söz etmek;
    einen Spaziergang \machen gezinti yapmak, yürüyüşe çıkmak;
    er macht mir den Garten benim için bahçeyi yapıyor; ( Kräuter) ufalamak;
    ich will es kurz \machen kısa keseceğim;
    wird gemacht! yapılacak!;
    gut gemacht! iyi yaptın!;
    ein Spiel \machen maç yapmak
    das lässt sich \machen bu yapılabilir;
    was soll man \machen? ne yapalım?;
    da ist nichts zu \machen yapılacak bir şey yok;
    was \machen Sie beruflich? meslek olarak ne yapıyorsunuz?;
    was macht dein Bruder? ağabeyin [o erkek kardeşin] ne yapıyor?;
    lass mich nur \machen! bırak da ben yapayım!;
    mach's gut! ( fam) ( Abschiedsgruß) eyvallah!;
    warum lässt du das mit dir \machen? niçin bunu kendine yaptırtıyorsun?;
    er wird es nicht mehr lange \machen ( fam) ( sterben) günleri sayılı;
    nun mach schon! ( fam) ( beeilen) haydisene!;
    mach, dass du wegkommst! ( fam) çek arabanı!;
    ins Bett/in die Hose \machen ( fam) yatağa/donuna yapmak
    2) ( herstellen) yapmak; ( anfertigen) yapmak; ( Speisen) hazırlamak; ( Licht) yakmak;
    ein Foto \machen fotoğraf çekmek;
    sie ließ sich beim Friseur/von einer Freundin die Haare \machen kuaföre/kız arkadaşına saçlarını yaptırdı;
    dafür ist er wie gemacht onun için biçilmiş kaftan
    3) ( Lärm) yapmak;
    Eindruck \machen izlenim bırakmak;
    einen Fleck auf etw \machen bir şeyin üzerini leke etmek;
    macht nichts! ( fam) ziyanı yok!, fark etmez!;
    was macht das schon? bu ne fark eder ki?
    das macht mich nervös/verrückt bu beni sinir/deli ediyor;
    das Kleid macht ( sie) alt bu giysi onu ihtiyarlaştırıyor [o yaşlı gösteriyor];
    jdm etw leicht \machen birine bir şeyde kolaylık göstermek;
    jdm das Leben zur Hölle \machen birinin hayatını zehir etmek;
    Joggen macht fit jogging insanı zindeleştirir
    5) ( fam) ( kosten) tutmak;
    was macht das? bu, ne tutuyor?
    6) ( fam) ( ergeben) etmek;
    das macht zusammen 14 bunlar, birlikte 14 eder, hepsi 14 eder
    II vr
    sich \machen
    sich hübsch \machen süslenmek;
    sich lächerlich \machen maskara olmak, kendini gülünç duruma düşürmek;
    sich lustig \machen eğlenmek ( über ile), alaya almak ( über -);
    sich beliebt \machen kendini sevdirmek ( bei -e);
    sich verständlich \machen derdini anlatmak;
    \machen Sie sich's bequem! rahatınıza bakın!
    2) ( fam) ( gedeihen) büyümek
    3) ( passen)
    sich gut \machen iyi durmak
    4) ( beginnen)
    sich an die Arbeit \machen iş başı yapmak;
    sich auf den Weg \machen yola koyulmak
    \machen Sie sich nur keine Umstände wegen mir! benim yüzümden zahmet etmeyiniz!;
    sich dat falsche Hoffnungen \machen boşuna umutlanmak
    6) ( fam)
    sich dat nichts aus etw \machen bir şeyi hiç umursamamak;
    sie macht sich nichts aus Eis dondurmadan hoşlanmaz

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > machen

  • 9 tragen

    tragen <trägt, trug, getragen> ['tra:gən]
    I vt
    1) ( Last) taşımak; ( Kleidung) giymek; ( Brille) takmak;
    etw bei sich dat \tragen bir şeyi üstünde [o yanında] taşımak;
    auf dem Arm/auf dem Rücken \tragen kolunda/sırtında taşımak;
    das trägt man nicht mehr bu artık giyilmiyor;
    das Haar lang/kurz \tragen saçı uzun/kısa gezmek
    2) ( stützen) taşımak
    3) (er\tragen) çekmek; ( Verlust) üstlenmek; ( Kosten) çekmek;
    für etw die Verantwortung \tragen bir şeyden sorumlu olmak
    II vi
    1) ( Eis) taşımak
    2) ( Baum, Acker) vermek
    3) ( Tier) gebe olmak
    4) ( Kleidung, Mode) giyinmiş olmak
    5) ( an Verantwortung) üstünde olmak
    III vr
    sich \tragen
    sich selbst \tragen kendi kendini finanse etmek
    sich mit dem Gedanken \tragen, etw zu tun bir şeyi yapmayı düşünmek
    3) der Koffer trägt sich leicht bavul kolay taşınıyor;
    der Stoff trägt sich angenehm kumaşın giyimi çok rahat

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > tragen

  • 10 bereichern

    bereichern <o -ge-, h>
    1. v/t zenginleştirmek
    2. v/r: sich bereichern an (D) oder auf Kosten (G) b-nin sırtından zenginleşmek

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > bereichern

  • 11 laufend

    1. adj (dauernd) devamlı; (jetzig) içinde bulunulan; ÖKON cari;
    laufende Kosten pl ÖKON cari harcamalar;
    mit laufendem Motor motoru kapatmadan;
    auf dem Laufenden sein yenilikleri izlemek
    2. adv sürekli olarak; (immer) daima; (regelmäßig) düzenli

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > laufend

  • 12 umlegen

    umlegen v/t <-ge-, h> Kosten ( auf A arasında) dağıtmak, bölmek; Hebel -in konumunu değiştirmek; pop (töten) gebertmek

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > umlegen

  • 13 schlauchen

    I vi ( fam) ( auf Kosten anderer) otlanmak; ( Alkohol) kafayı çekmek
    II vt ( fam)
    1) ( Arbeit) pestilini çıkarmak(-in)
    2) ( Vorgesetzter) koşturmak, çok yormak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > schlauchen

  • 14 senken

    senken ['zɛŋkən]
    I vt
    1) ( allgemein) batırmak, daldırmak; ( Kopf) eğmek;
    die Stimme \senken alçaltmak
    2) ( Kosten, Blutdruck) düşürmek; ( Preise) indirmek
    II vr
    sich \senken
    1) ( herunterkommen) çökmek; ( absinken) alçalmak
    2) ( geh) ( Abend, Nacht) çökmek;
    Schlaf senkt sich auf die Augen gözlere uyku çöktü

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > senken

См. также в других словарях:

  • Auf seine Kosten kommen —   Die Wendung stammt aus der Kaufmannssprache. Bei einem Handel will der Kaufmann zumindest so viel bekommen, dass seine Kosten gedeckt werden. Wer auf seine Kosten kommt, dessen Ansprüche werden zufrieden gestellt: Bei dem geplanten Fest soll… …   Universal-Lexikon

  • Auf- und Abladen — (loading and unloading; chargement et déchargement; carico e scarico), Verladen und Ausladen der Güter, das Beladen und Entladen der Eisenbahnwagen. (Das Beladen und Entladen der Straßenfuhrwerke wird dagegen als »Auf und Ablegen« bezeichnet.)… …   Enzyklopädie des Eisenbahnwesens

  • Kosten und Finanzierung von Stuttgart 21 — Übersicht der geplanten Maßnahmen Kosten und Finanzierung von Stuttgart 21 werden seit Jahren kontrovers diskutiert. Die prognostizierten Kosten wurden seit der Projektvorstellung im Jahr 1994 mehrfach angehoben und von offizieller Seite zuletzt… …   Deutsch Wikipedia

  • Kosten — Spesen; Kapitalaufwand; Aufwand; Aufwendung; Unkosten; Ausgabe; Kostenaufwand; Preis; Wert * * * 1kos|ten [ kɔstn̩], kostete, gekostet <tr.; hat: den Geschmack (von Speis …   Universal-Lexikon

  • kosten — abschmecken; probieren; versuchen; testen; degustieren; schmecken * * * 1kos|ten [ kɔstn̩], kostete, gekostet <tr.; hat: den Geschmack (von Speisen oder Getränken) feststellen; schmeckend probieren: er kostete die Soße; <auch itr.> sie… …   Universal-Lexikon

  • Kosten — Kọs·ten die; Pl; die Kosten (für etwas) das Geld, das man aus einem bestimmten Grund ausgeben muss ≈ Ausgaben, Aufwand <gleich bleibende, steigende, sinkende, erhöhte, geringfügige, erhebliche Kosten; Kosten sparen; etwas verursacht Kosten;… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Kosten, die — Die Kosten, sing. inus. 1) Der Aufwand, welchen man zur Erreichung einer Absicht macht, besonders so fern derselbe in barem Gelde bestehet. Der Prozeß macht mir viele Kosten. Die Kosten tragen, sie über sich nehmen, das nöthige Geld aus seinem… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Kosten (Subst.) — 1. Auf fremde Kosten tapfer zehren und auf eigene schmale Bisslein essen, ist die beste und gesundeste Diät. – Opel, 386. Dän.: Godt at vaere kostfri af en andens pung, at skiære en bred rem af en andens hud. (Prov. dan., 461.) 2. Auf seine… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Kosten im Hochbau — DIN 276 Bereich Bauwesen Regelt Kosten im Bauwesen Kurzbeschreibung Ermittlung und die Gl …   Deutsch Wikipedia

  • Kosten — die Kosten (Grundstufe) finanzielle Ausgaben Beispiel: Dieses Projekt ist mit Kosten verbunden. Kollokation: auf eigene Kosten …   Extremes Deutsch

  • Kosten- und Leistungsrechnung: Betriebswirtschaftliche Grundlagen —   Die Kosten und Leistungsrechnung ist das Zentralgebiet des betrieblichen Rechnungswesens mit der Aufgabe, die im Unternehmen anfallenden Kosten und Leistungen zu erfassen, zu speichern und den verschiedenen Bezugsgrößen (z. B. Produkten oder… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»