-
81 ἐκ-πίνω
ἐκ-πίνω (s. πίνω), austrinken; ἔκπιεν Od. 9, 353; ὅσσα τοι ἐκπέποται 22, 56; Aesch. Ag. 1371; αἵματ' ἐκποϑένϑ' ὑπὸ χϑονός Ch. 64, aufgetrunken; ὅπως πλεῖστος οἶνος ἐκποϑῇ Phereer. Ath. XI, 481 c; a. com. oft; ἔκπιϑι Men. Ath. X, 426 c; übtr., τὴν ψυχὴν ἐκπ. Ar. Nubb. 712; ἡ κατ' οἴκους ὡς ἔχιδνα λήϑουσά μ' ἐξέπινες Soph. Ant. 528, vgl. El. 775; aussaugen, dah. erschöpfen, ὄλβον, χρήματα, Eur. Hipp. 626; Plat. com. bei Ath. X, 446 e.
-
82 ἰχθύς
ἰχθύς, ύος, ὁ, acc. neben ἰχϑύν auch ἰχϑύα, Bian. 2 (IX, 227), plur. ἰχϑύες, acc. ἰχϑῦς, selten ἰχϑύας, wie D. Sic. 5, 3, dual. ἰχϑῦ, Antiphan. bei Ath. X, 450 d, der Fisch, Hom. u. Folgde. Vgl. bes. Ath. VII u. VIII, die von den Fischen handeln. – Vom Himmelszeichen, Plut. u. Arat. – Schimpfwort für dumme Menschen, Stockfisch, ἰχϑῦς τοὺς ἀμαϑεῖς καὶ ἀνοήτους λοιδοροῦντες ἢ σκώπτοντες ὀνομάζομεν Plut. sol. anim. 22. – Οἱ ἰχϑύες, der Fischmarkt, παρὰ τοὺς ἰχϑῦς, ἐν τοῖς ἰχϑύσι, Ar. Vesp. 789 Ran. 1066, Alex. Ath. III, 104 c Antiphan. VII, 287 e. [Υ ist im nom. u. acc. sing. lang (dah. Mein. bei Theocr. 21, 49, wo ἰχϑύν mit kurzem υ steht, ἰχϑύ' für ἰχϑύα schreibt; Arcad. 91 accent. ἰχϑῦς), in allen dreisylbigen Casus, sowie in den Zusammensetzungen kurz.]
-
83 ἴουλος
ἴουλος, ὁ (vgl. οὖλος), 1) das Milchhaar, die erste Spur des Barthaares, gew. im plur., ἴουλοι ὑπὸ κροτάφοισιν, Backenbart, Od. 11, 319; στείχει δ' ἴουλος ἄρτι διὰ παρηΐδων Aesch. Spt. 516; τούτῳ παρὰ τὰ ὦτα ἄρτι ἴουλος καϑέρπει Xen. Conv. 4, 23; λεπτοί Asclepds. 1 (XII, 36); ἀνϑήσαντες Antp. Th. 21 (VI, 198), öfter in der Anth., vgl. Ep. ad. 695 ( App. 306). – 21 die Korngarbe, vgl. οὖλος u. nom. propr. Οὐλώ u. Ἰουλώ; auch ein Lied zu Ehren der Demeter, Schol. zu Lycophr. 23 u. Semus Ath. XIV, 618 d. – 31 die männliche Blüthe bei Pflanzen mit getrennten Geschlechtern, Theophr. – 41 ein Insekt, der Vielfuß, Arist. H. A. 4, 1, neben dem σκολόπενδρον genannt, vgl. 5, 32; bei Ath. VII, 305 a nennt Numenius die Regenwürmer so; vgl. Arat. Dios. 225 u. Schol. – 51 = ἰουλίς, Eratosth. Ath. VII, 284 d.
-
84 ῥαίνω
ῥαίνω, aor. ἔῤῥᾱνα (s. Jac. A. P. p. 761), perf. pass. ἔῤῥασμαι Schol. Il. 12, 431, ἔῤῥανται Aesch. Pers. 563, ἐῤῥαμένα Pers. bei Ath. IV, 140 f; Hom. hat noch einen unregelmäßigen imper. aor. ῥάσσατε, sprenget, Od. 20, 150, u. vom perf. pass. αἵματι δ' ἐῤῥάδαται τοῖχοι 20, 354, u. plusqpf. αἵ. ματι φωτῶν ἐῤῥάδατο Il. 12, 431, zu welcher Form man unnöthiger Weise ein praes. ῥάζω angenommen hat (s. Buttm. Ausführl. gr. Gramm. I p. 458. II p. 225); – sprengen, spritzen, besprengen, eigtl. mit Wasser od. sonst einer Feuchtigkeit, aber auch von trocknen Dingen, bestreuen, ἵπποι ῥαίνοντο κονίῃ, 11, 282; ἔῤῥανται ἀκτὰς ἀμφὶ Κυχρείας, Aesch. Pers. 563; κλίμακας φόνῳ, Eur. Rhes. 73; ἧς αἵματι βωμὸν ῥαίνετ' ἄρδην τῆς ϑεοῠ, I. A. 1589; ἔχοντες ὀξίδας ῥαίνοιεν ἐς τὰ βλέφαρα τῶν ἐναντίων, Ar. Ran. 1437; φόνῳ πεδίον, Pind. I. 7, 50, der auch übertr. sagt ἀρετὰ δρόσῳ ῥανϑεῖσα, P. 5, 94, wie τινὰ ὕμνῳ, νῆσον εὐλογίαις, 8, 57 I. 5, 21; in späterer Prosa: ῥαίνειν μύροις, Pol. 31, 3, 17; τὴν πλάτειαν, 6, 33, 4; αἵματι ῥαινομένους ὁρῶντες, Luc. Gymn. 11; ῥαίνειν αὐτοῖς ἀπείρηται τῷ νόμῳ, Ath. VI, 225, todte Fische zu besprengen, um sie frischen ähnlich zu machen, ist ihnen verboten; ῥᾶνον δόμους, Anaxandr. bei Ath. II, 48 a; ὁδούς, S. Emp. adv. log. 2, 193; – πυροὺς ῥαίνειν, Weizen ausstreuen, Opp. Hal. 2, 100.
-
85 ἡδύνω
ἡδύνω, süß, angenehm machen, bes. von Speisen, würzen (nach Moeris attisch für das hellenistische ἀρτύω), ὄψον, Plat. Theaet. 175 e; Epicharm. bei Ath. VII, 309 f; vom Salz, Arist. meteor. 2, 3. Uebertr. von der Rede, D. Hal. C. V.; ἡδύνονταί τι ὑπὸ φϑόγγων οἱ λόγοι Xen. conv. 6, 4; κόλαξ ἡδύνει λόγῳ τινά, ergötzt, Diphil. Ath. VI, 254 e; ἡδύνειν σκηνὴν δράμασι Ep. ad. 562 ( App. 377); pass. sich vergnügen, Timon. Ath. VII, 281 e; – ἡδυσμένη μοῦσα, angenehm, Plat. Rep. X, 607 a; λόγος Arist. poet. 6.
-
86 πρό-δρομος
πρό-δρομος, vorlaufend, vorauslaufend; Her. 9, 14; Aesch. Spt. 80. 193; übh. eilend, Soph. Ant. 108; μόλε πρόδρομος, Eur. Phoen. 1303; Vorläufer, bes. der als Kundschafter od. zum Recognosciren vorauseilt, Her. 1, 60. 4, 122. 7, 203; auch von Reitern, 4, 121; Thuc. 3, 22; Plat. Charmid. 154 a u. Sp., wie Pol. 12. 20, 7; Plut. Alcib. 34. – Uebh. Andern zuvorkommend, voraneilend; auch von Früchten, frühreif, frühzeitig, wie σῦκα Theophr. bei Ath. III, 77 c. Von einem bestimmten Winde, Arist. meteor. 2, 15. – Bei Ath. I, 30 b der süße mitylenäische Wein, der unausgepreßt aus den Trauben floß, wie unser Strohwein, Ausbruch; Andere nannten ihn πρότροπος.
-
87 προ-πίνω
προ-πίνω (s. πίνω), Einem vortrinken, wie man zu thun pflegte, wenn man einem Freunde den Becher kredenzte; so bes. trank der Vater dem erwählten Schwiegersohne den Becher zu u. schenkte ihm diesen zugleich, φιάλαν προπίνων οἴκοϑεν οἴκαδε, Pind. Ol. 7, 4; vgl. Arist. bei Ath. XIII, 576; übh. Einem Etwas zutrinken, es ihm beim Trunke schenken, Ἕλλησιν ἡμᾶς προὖπιες, Eur. Rhes. 405; Damoxen. bei Ath. XI, 469 a; Xen. An. 7, 3, 26 Cyr. 8, 3, 15; dah. übh. darreichen, preisgeben, auch verrathen, τὴν ἐλευϑερίαν Φιλίππῳ, Dem. 18, 296, mit dem Nebenbegriff »durch Trinkgelage u. Geschenke bestochen, die Freiheit des Staates dem Philipp verrathen u. verkaufen«; vgl. προπέποται τῆς αὐτίκα ἡδονῆς καὶ χάριτος τὰ τῆς πόλεως πράγματα, 3, 22, das Wohl des Staates ist um augenblickliche Luft u. Gunst verrathen; τὴν νεότητα προπεπωκώς, Poll. 6, 127. – Bei Anacr. 14, 29. 17, 4 auch = dem simplex; – vorhertrinken, Luc. paras. 59.
-
88 προς-πέρδω
προς-πέρδω (s. πέρδω), gew. als dep. προςπέρδομαι, anfarzen; προςπαρδεῖν, Ar. Ran. 1072; anspritzen, προςπαρδέτω, Damoxen. bei Ath. III, 102 e; übertr., verächtlich begegnen, τοῖς λοιποῖς δὲ προςπέρδου, Sosipat. com. bei Ath. IX, 378 a.
-
89 προ-στάς
-
90 προ-χύτης
-
91 πρίστις
πρίστις, ἡ, 1) ein großer, übrigens unbestimmter Meerfisch, wie κῆτος, eigtl. ein Wallfisch, od. der Sprüh-, od. Spritzfisch, nach dem Wasserstrahl benannt, den mehrere dieser Thiere von sich blasen (nach Buttm. Lexil. I p. 109 aber eigtl. der Sägefisch, πρίστης); Leon. Tar. 95 (VII, 506); Ath. VIII, 333 f. Auch πρῆστις findet sich. – 2) Eine Art Kriegsschiff, wahrscheinlich wegen seiner langen, einem großen Fische ähnlichen Gestalt; Pol. 17, 1; λέμβοι σὺν ταῖς πρίστεσι, 16, 2, 9; navis rostrata, Liv. 32, 32, vgl. 35, 26. 44, 28. – Bei Ath. XI, 784 a u. sonst auch eine Art großer Pokal.
-
92 πυριάω
πυριάω, durch ein trockenes Schwitzbad od. Dampfbad erwärmen und in Schweiß bringen, Medic.; πύελοι, ἐν οἷς κατακείμενοι ἐπυριῶντο, Ath. XII, 519; komisch, τὸν λάρυγγ' ἥδιστα πυριῶ τεμαχίοις, Crobyl. com. bei Ath. I, 6 a.
-
93 πυρί-εφθος
πυρί-εφθος, im od. am Feuer gekocht; bes. τὸ πυρίεφϑον, = πυριάτη, die erste Muttermilch, erwärmt, zum Essen bereitet; Philippides bei Ath. XIV, 658 d, im plur., τοὺς πυριέφϑας (bei Poll. 6, 54 u. Hesych. aber τὰ πυρίεφϑα), wo Ath. hinzusetzt οὕτω καλεῖται τὸ πρῶτον γάλα.
-
94 πυῤῥίχη
πυῤῥίχη, ἡ, sc. ὄρχησις, ein Waffentanz (nach seinem Erfinder benannt, Ath. XIV, 630; oder nach Andern von dem braunröthlichen Schimmer des Erzes, womit die Tanzenden bewaffnet waren); Eur. Andr. 1130; vgl. Plat. Legg. VII, 815 a ff.; Xen. An. 5, 9, 12 u. A.; Ath. a. a. O. – Ar. vrbdt auch Av. 1169 πυῤῥίχην βλέπειν, Schol. ἐνόπλιον καὶ πολεμικόν τι.
-
95 παρα-τρέφω
παρα-τρέφω (s. τρέφω), daneben od. dabei nähren, bes. von Hausthieren, Plut.; παρετρέφετο τῷ δεσπότῃ, Ath. VI, 211 f; mit einem verächtlichen Nebensinn, gleichsam unnützer Weise füttern, von Menschen, die die Kost nicht werth sind, Dem. 19, 200, ἐν χορηγίοις ἀλλοτρίοις ἐπὶ τῷ τριταγωνιστεῖν ἀγα-πητῶς παρατρεφόμενος; Sp., wie Liban. ὥςπερ κηφῆνες ζῶντες, ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πόνων παρατρεφόμενοι; vgl. Menand. bei Ath. VI, 248 a.
-
96 παρα-τίθημι
παρα-τίθημι (s. τίϑημι), 1) daneben-, davorstellen; bes. – a) der eigentliche Ausdruck von Speisen, vorsetzen, sowohl in tmesi, παρὰ δέ σφι τίϑει δαῖτα Il. 9, 90, λαρὸν παρὰ δεῖπνον ἔϑηκας 19, 316, u. öfter in der Od., – als in der zusammengesetzten Form, σὺ μὲν νῠν οἱ παράϑες ξεινήϊα καλά Il. 18, 408, ϑεὰ παρέϑηκε τράπεζαν ἀμβρο-σίης πλήσασα Od. 5, 92, νῶτα βοὸς πάρϑεσαν αὐτῷ, 4, 66, παρτιϑεῖ 1, 192; so auch Folgde; vgl. Ar. Ach. 85. 789 Equ. 1223; τραγήματά που παραϑήσομεν, Plat. Rep. II, 372 d; τράπεζαν Περσικήν, Thuc. 1, 130; absol. Xen. Cyr. 8, 8, 20; Arist. pol. 1, 6 u. sonst; auch im med., sich Speise vorsetzen, Xen. Cyr. 8, 6, 12; vgl. Eur. σκύφος τε κισσοῦ παρέϑετο, Cycl. 390; δευτέρας τραπέζας παρετίϑετο πολυτελεῖς, Pol. 39, 2, 11. – Im weiteren Sinne, vorlegen, παρατιϑέασιν αὐτοῖς ἀναγιγνώσκειν ποιητῶν ἀγαϑῶν ποιήματα, Plat. Prot. 325 e, zu lesen geben, vgl. Theaet. 157 c παρατίϑημι ἑκάστων τῶν σοφῶν ἀπογεύσασϑαι; – und übh. darreichen, gewähren, auch med., ἠῶϑεν δέ κεν ὔμμιν ὁδοιπόριον παραϑείμην, Od. 15, 505; – δύναμίν τινι, Einem Macht beilegen, ertheilen, 3, 205. – b) aufsetzen, στεφάνους παρέϑηκε καρήατι, Hes. Th. 577. – c) bei Jemandem als Pfand niederlegen, Einem Etwas zum Aufbewahren geben, τινί τι, Sp.; häufiger im med., παραϑέμενος τὰ χρήματα, Her. 6, 86; τὴν οὐσίαν ταῖς νήσοις παρατίϑενται, Xen. Ath. 2, 16; Pol. 33, 12, 3 u. A. (vgl. παρακατατίϑημι). – d) daneben-, zusammenstellen, um zu vergleichen, τοῦτον ἐπίτηδες ἐκείνῳ παρεϑήκαμεν, Plut. Demetr. 12; πρός τινα, Luc. Prom. 15. – e) vorlegen, auseinandersetzen in der Rede, διῆλϑές μοι παρατιϑεὶς ἕκαστον, Xen. Cyr. 1, 6, 14; Folgde; auch im med., Luc. Alex. 21. – 2) med.; – a) neben sich hinstellen, δαΐδας, Od. 2, 105. 19, 150. 24, 140; u. von Speisen, sich vorsetzen lassen, zu sich nehmen, vgl. 1 a. – b) als Zeugen, als Beweis für sich anführen, bes. Beweisstellen für sich u. seine Meinung citiren, παράδειγμα σμικρότατον παραϑέμενος, Plat. Polit. 279 a; u. bes. bei Sp., ὡς Νίκανδρός φησιν, παρατιϑέμενος τὸ ἐκ Νεφελῶν Ἀριστοφάνους, Ath. XI, 479 c; Plut. u. oft bei Gramm., zuweilen auch im act., vgl. Schäf. ad D. Hal. C. V. p. 84. 359, melet. crit. p. 25. – c) für sich bei Seite legen, aufbewahren, aufsparen (vgl. 1 c), τὰ χρήματα παρετίϑετο εἰς τὰς ἰδίας ἐπιβολάς, Pol. 3, 17, 10; Sp., bes. N. T. – d) daran setzen, aufs Spiel setzen, κεφαλάς, ψυχὰς παρϑέμενοι, die Köpfe, das Leben daran setzend, Od. 2, 237. 9, 255; Tyrt. 3, 18 u. Sp.
-
97 παρα-φέρω
παρα-φέρω (s. φέρω), 1) daneben, hinzubringen; ξύνϑημά τινι, überbringen, Eur. Phoen. 1140; bes. Speisen auftragen, vorsetzen, Ar. Equ. 1220; πολλὰ αὐτῷ παραφέρειν ϑήρεια καὶ τῶν ἡμέρων, Xen. Cyr. 1, 3, 6, vgl. 2, 2, 4; Ath. IX, 380 d; u. pass. aufgetischt werden, Her. 1, 133; τοῦ ἀεὶ παραφερομένου ἀπογεύονται, Plat. Rep. I, 354 b; – vortragen, λαμπάδας, Eur. Hel. 727; – λόγους, Reden vorbringen, vortragen, Eur. I. A. 981; ἐν πυμάτῳ δ' ἀλόγιστα παροίσομεν, Soph. O. C. 1671; als Grund beibringen, anführen, Her. 9, 26; νόμον, Antiph. 3 δ 8; χαίρουσι τὴν Σιμωνίδου ξυνουσίαν παραφέροντες, Plat. Ep. VII, 311 a; πίστεις παραφέροντες τοῦ μὴ βεβαίως αὐτοὺς διηλλάχϑαι, D. Hal. 7, 27; a. Sp. – 2) vorübertragen, Plat. Rep. VII, 515 a, dem παραφέρειν παρὰ τὸ τειχίον entsprechend; u. pass. vorübergetragen werden, vorbeifahren, vorbeigehen, Plut. Sull. 29, τοὺς διώκοντας ἔλαϑε δρόμῳ παρενεχϑέντας Mar. 35, ἔτι τοῦ πρώτου παραφερομένου δεύτερον ἐπῆγεν ἡ τύχη χειμῶνα Pelop. 10, vorübergehen; Sp.; – τὴν ὄψιν τινός, das Gesicht wovon abwenden, Xen. Cyn. 5, 27; παραφέρειν τὸν ὀφϑαλμόν, Luc. D. Mer. 10, 2; von Etwas ab- und wo anders hinwenden, τὸν λόγον, Plut. Pelop. 9 u. a. Sp.; wie ein Strom von der Seite wegreißen, fortführen, M. Ant. 12, 14; Plut. Timol. 28, πολλοὺς ὁ ποταμὸς πα ραφέρων ἀπώλλυε, u. übertr.; vgl. noch Luc. Tim. 44; pass., Arist. H. A. 4, 8 u. Sp., οἱ πλεῖστοι παρενεχϑέντες ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν ἐν τῷ ποταμῷ ϑηρίων κατεβρώϑησαν, D. Sic. 18, 35; – falsch vorbringen, δευρὶ τὴν χεῖρα ἀλλὰ μὴ δευρὶ παρήνεγκα, Dem. 18, 232; bes. vom rechten Wege abführen, verleiten, im pass. von dem Wahren abirren, ἴσως μὲν ἀληϑοῠς τινος ἐφαπτόμενοι τάχα δ' ἂν καὶ ἄλλοσε παραφερόμενοι, Plat. Phaedr. 265 b; τοιαύτῃ πάμπολυ παρηνέχϑημεν, Polit. 275 a; Phil. 60 d u. Sp.; οἱ τῆς 'Αρισ τίππ ου παρενεχϑέντες αἱρέσεως, Ath. XIII, 565 d. – In B. A. 65 wird τὸ βλέμμα παρενήνεκται erkl. ἐπὶ τῶν μὴ καϑεστώτων τὴν διάνοιαν, von dem irren Blicke des Wahnsinnigen; so παρενεχϑείς, sc. τῆς γνώμης, verrückt, Hipp. – 3) vorübergehen u. unbeachtet lassen, verabsäumen, ὅτι τὰς ὥρας παρηνέγκατε τῆς ϑυσίας, Dem. 21, 53; τὸ ῥηϑέν, Plut. Arat. 43; auch intrans. vorübergehen, παρενεγκουσῶν ἡμερῶν ὀλίγων, Thuc. 5, 20, Schol. erkl. παρελϑουσῶν, vgl. 5, 26; εὑρήσει τις τοσαῠτα ἔτη καὶ ἡμέρας οὐ πολλὰς παρενεγκούσας, wenige Tage darüber oder darunter. – Daher auch = sich unterscheiden, τούτων ἡ γλῶσσα ὀλίγον παραφέρει, D. Hal. 1, 28; τὰ Τιβερίου ἔργα τοσοῠτον παρὰ τὰ τοῦ Γαΐου παρενεγκεῖν, D. Cass. 59, 5; auch παρενεγκόντος τοῦ ὀνόματος, mit verändertem Namen, Conon. 26. – 4) übertreffen, Luc. Charid. 19 u. a. Sp.
-
98 παρ-ιαμβίς
παρ-ιαμβίς, ίδος, ἡ, 1) eine Weise der Cithersänger, νόμος κιϑαριστικός; Epicharm. bei Ath. IV, 183 c; Poll. 4, 66. 83; Schol. Plat. Rep. III, 133. – 2) ein Saiteninstrument, Ath. a. a. O.
-
99 παρ-οψίς
παρ-οψίς, ἡ, eine Nebenschüssel mit ausgesuchter Speise, mehr zur Leckerei als zur Sättigung bestimmt, Ath. IX, 367 d ff., mit Beispielen aus den com., vgl. X, 459 c. – Auch eine kleine Schüssel, in welcher das Essen aufgetragen wird, Antiphan. u. Alexis bei Ath. a. a. O.; Artemid. 1, 74; N. T.; welcher Gebrauch von den Atticisten getadelt wird, Lob. Phryn. 176. Bei Xen. Cyr. 1, 3, 4 ist die erste Bedeutung festzuhalten.
-
100 παρά-σημον
παρά-σημον, τό, Zeichen, Abzeichen, Wappen, z. B. eines Schiffes, Plut., einer Stadt, sept. sap. conv. 18, πόλεως, neben σύμβολον, de Pyth. or. 12; vgl. Alexis bei Ath. XIV, 652 c; Zeichen eines Amtes od. einer Würde, τὰ τῆς ἡγεμονίας παράσημα, Plut. Anton. 33; Ath. XIV, 514 a u. a. Sp.
См. также в других словарях:
ath — ath; ath·a·na·sian·ism; ath·a·nor; ath·a·pas·kan; ath·bash; ath·e·ca·ta; ath·e·coi·dea; ath·e·ling; ath·e·nae·um; ath·e·ric·era; ath·er·i·na; ath·er·ine; ath·er·in·id; ath·er·in·i·dae; ath·er·o·ma; ath·er·o·ma·to·sis; ath·er·om·a·tous;… … English syllables
Ath — Ath … Deutsch Wikipedia
ATH — may mean*The IATA airport code for Athens International Airport in Athens, Greece. *The National Rail code for Atherstone railway station, United Kingdom. External links: Sildb prim|ATH|station information; Mmukpcloc|CV9|1BH; Brldb prim|ATH|live… … Wikipedia
ath|e|ne|um — ath|e|nae|um or ath|e|ne|um «ATH uh NEE uhm», noun. 1. a scientific or literary club. 2. a reading room; library. ╂[< Late Latin Athenaeum < Greek Ath temple of Athena] Ath|e|nae|um «ATH uh NEE uhm», noun. 1. the … Useful english dictionary
ATH — steht für: Akademia Techniczno Humanistyczna, polnisch für Technische und Humanistische Akademie in Bielsko Biała Allylthioharnstoff, ein Nitrifikationshemmstoff Aluminiumtrihydrat, ein mineralisches Flammschutzmittel August Thyssen Hütte AG, ein … Deutsch Wikipedia
ATH — puede referirse a: Aeropuerto Internacional Eleftherios Venizelos (Grecia), por su código IATA; Lenguas atabascanas, por el código ISO 639 2 alpha 3; Diminutivo del nombre del Athletic Club; También puede referirse a la localidad belga de Ath.… … Wikipedia Español
ath|el — «ATH uhl», noun. a small, grayish, evergreen tamarisk, native to Asia, widely planted in desert areas, such as the southwestern United States, as a windbreak. ╂[< Arabic athlah] … Useful english dictionary
ath|er|o|ma — «ATH uh ROH muh», noun, plural mas, ma|ta « muh tuh». 1. fatty degeneration of the inner walls of the arteries. 2. a fatty deposit clogging an artery. ╂[< Latin athērōma < Greek ath ōma < ath ē mush + ōma] … Useful english dictionary
Ath|or — «ATH r», noun. = Hathor. (Cf. ↑Hathor) … Useful english dictionary
Ath — Ath, 1) Bezirk in der belgischen Provinz Hennegau, 92,945 Einw.; 2) Hauptstadt u. Festung an der hier schiffbaren Dender; 8476 Einw.; Handel mit Leinwand, Baumwollenzeugfabriken, Branntweinbrennerei, Brauerei, Salzwerke, große Kaserne, Arsenal,… … Pierer's Universal-Lexikon
Ath [1] — Ath, Bronzemünze in Siam, = 2 Solot … Meyers Großes Konversations-Lexikon