-
1 προ-λοχισμός
προ-λοχισμός, ὁ, das vorherige Legen eines Hinterhalts, Conon. 37.
-
2 παρα-φέρω
παρα-φέρω (s. φέρω), 1) daneben, hinzubringen; ξύνϑημά τινι, überbringen, Eur. Phoen. 1140; bes. Speisen auftragen, vorsetzen, Ar. Equ. 1220; πολλὰ αὐτῷ παραφέρειν ϑήρεια καὶ τῶν ἡμέρων, Xen. Cyr. 1, 3, 6, vgl. 2, 2, 4; Ath. IX, 380 d; u. pass. aufgetischt werden, Her. 1, 133; τοῦ ἀεὶ παραφερομένου ἀπογεύονται, Plat. Rep. I, 354 b; – vortragen, λαμπάδας, Eur. Hel. 727; – λόγους, Reden vorbringen, vortragen, Eur. I. A. 981; ἐν πυμάτῳ δ' ἀλόγιστα παροίσομεν, Soph. O. C. 1671; als Grund beibringen, anführen, Her. 9, 26; νόμον, Antiph. 3 δ 8; χαίρουσι τὴν Σιμωνίδου ξυνουσίαν παραφέροντες, Plat. Ep. VII, 311 a; πίστεις παραφέροντες τοῦ μὴ βεβαίως αὐτοὺς διηλλάχϑαι, D. Hal. 7, 27; a. Sp. – 2) vorübertragen, Plat. Rep. VII, 515 a, dem παραφέρειν παρὰ τὸ τειχίον entsprechend; u. pass. vorübergetragen werden, vorbeifahren, vorbeigehen, Plut. Sull. 29, τοὺς διώκοντας ἔλαϑε δρόμῳ παρενεχϑέντας Mar. 35, ἔτι τοῦ πρώτου παραφερομένου δεύτερον ἐπῆγεν ἡ τύχη χειμῶνα Pelop. 10, vorübergehen; Sp.; – τὴν ὄψιν τινός, das Gesicht wovon abwenden, Xen. Cyn. 5, 27; παραφέρειν τὸν ὀφϑαλμόν, Luc. D. Mer. 10, 2; von Etwas ab- und wo anders hinwenden, τὸν λόγον, Plut. Pelop. 9 u. a. Sp.; wie ein Strom von der Seite wegreißen, fortführen, M. Ant. 12, 14; Plut. Timol. 28, πολλοὺς ὁ ποταμὸς πα ραφέρων ἀπώλλυε, u. übertr.; vgl. noch Luc. Tim. 44; pass., Arist. H. A. 4, 8 u. Sp., οἱ πλεῖστοι παρενεχϑέντες ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν ἐν τῷ ποταμῷ ϑηρίων κατεβρώϑησαν, D. Sic. 18, 35; – falsch vorbringen, δευρὶ τὴν χεῖρα ἀλλὰ μὴ δευρὶ παρήνεγκα, Dem. 18, 232; bes. vom rechten Wege abführen, verleiten, im pass. von dem Wahren abirren, ἴσως μὲν ἀληϑοῠς τινος ἐφαπτόμενοι τάχα δ' ἂν καὶ ἄλλοσε παραφερόμενοι, Plat. Phaedr. 265 b; τοιαύτῃ πάμπολυ παρηνέχϑημεν, Polit. 275 a; Phil. 60 d u. Sp.; οἱ τῆς 'Αρισ τίππ ου παρενεχϑέντες αἱρέσεως, Ath. XIII, 565 d. – In B. A. 65 wird τὸ βλέμμα παρενήνεκται erkl. ἐπὶ τῶν μὴ καϑεστώτων τὴν διάνοιαν, von dem irren Blicke des Wahnsinnigen; so παρενεχϑείς, sc. τῆς γνώμης, verrückt, Hipp. – 3) vorübergehen u. unbeachtet lassen, verabsäumen, ὅτι τὰς ὥρας παρηνέγκατε τῆς ϑυσίας, Dem. 21, 53; τὸ ῥηϑέν, Plut. Arat. 43; auch intrans. vorübergehen, παρενεγκουσῶν ἡμερῶν ὀλίγων, Thuc. 5, 20, Schol. erkl. παρελϑουσῶν, vgl. 5, 26; εὑρήσει τις τοσαῠτα ἔτη καὶ ἡμέρας οὐ πολλὰς παρενεγκούσας, wenige Tage darüber oder darunter. – Daher auch = sich unterscheiden, τούτων ἡ γλῶσσα ὀλίγον παραφέρει, D. Hal. 1, 28; τὰ Τιβερίου ἔργα τοσοῠτον παρὰ τὰ τοῦ Γαΐου παρενεγκεῖν, D. Cass. 59, 5; auch παρενεγκόντος τοῦ ὀνόματος, mit verändertem Namen, Conon. 26. – 4) übertreffen, Luc. Charid. 19 u. a. Sp.
-
3 βράγχος [2]
-
4 κωμηδόν
κωμηδόν, dorfweise, nach Dörfern, nach Art eines Dorfes mit zerstreu't liegenden Wohnungen; ζῆν Strab. III, 151; οἰκέω D. Sic. 5, 6; D. Hal. 1, 9; Conon. amat. 2 u. a. Sp.
-
5 δυς-κάθ-οδος
δυς-κάθ-οδος, wohin schwer hinabzusteigen; σπήλαιον Conon. 35.
-
6 δι-αθλέω
-
7 αἰγλήτης
-
8 ἀρνίς
ἀρνίς, ίδος, ἡ, Fest in Argos zum Andenken an den von Hunden zerrissenen Linus, an welchem Hunde todtgeschlagen wurden, Conon. 19; auch ἀρνηίς, ίδος, Ael. H. A. 12, 34. Vgl. κυνοφόντις.
-
9 ἀντι-τωθάζω
ἀντι-τωθάζω, wieder verspotten, τινά Conon. 49.
См. также в других словарях:
Conón — «Conón» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Conón (general). Conón Papa de la Iglesia católica … Wikipedia Español
Conon — ist der Name folgender Personen: Conon de Béthune (deutsch auch Kuno von Bethune; * um 1150, † 1219/1220), Ritter und Trouvère Conon von Montaigu (* um 1045; † 1106), Graf von Montaigu und Herr von Rochefort Georg von der Gabelentz (Hans Georg… … Deutsch Wikipedia
Conon — Pope Conon † Catholic Encyclopedia ► Pope Conon Date of birth unknown; d., after a long illness, 21 September, 687. The son, seemingly, of an officer in the Thracesian troop, he was educated in Sicily and ordained priest at Rome. His… … Catholic encyclopedia
CONON I° — CONON I°, one of the authors mentioned by Josephus (Apion 1:216) in the list of Greek writers who wrote in detail about the Jews. Some identify him with a writer of that name mentioned in Servius commentary to Virgil (Servius ad Aeneidem 7:738),… … Encyclopedia of Judaism
CONON II° — (late first century B.C.E. and early first century C.E.), a mythographer, contemporary of King Archelaus of Cappadocia. Fragments of Conon s work have been preserved in the library of Photius. Among his tales is one linking the myth of Perseus… … Encyclopedia of Judaism
Conon — Conon, ein in Sicilien erzogener Thracier, Erzpriester, vom 21. Oct. 686 bis 23. Sept. 687 Papst, der den hl. Kilian nach Thüringen sandte; Körperleiden und Factionsgeist der Römer hinderten den frommen C. für die Kirche Erhebliches zu leisten … Herders Conversations-Lexikon
coñón — coñón. adj. vulg. Dicho de una persona: Burlona o bromista. U. t. c. s. * * * ► adjetivo sustantivo de género común Persona burlona o bromista … Enciclopedia Universal
coñón — adj. vulg. Dicho de una persona: Burlona o bromista. U. t. c. s.) … Diccionario de la lengua española
Conon — For other uses, see Conon (disambiguation). Conon from Promptuarii Iconum Insigniorum Conon (Greek: Κόνων) (bef. 444 BC – aft. 394 BC) was an Athenian general at the end of the Peloponnesian War, who presided over the crucial Athenian naval… … Wikipedia
CONON — I. CONON Dux Iustiniani Imperatoris, Neapolim primo, dein Romam, contra Totilam defendit. Item Legatus paschalis II. plurima contra Henricum V. Imperatorem, concilia celebravit, hîc et ibi: Episcopus Praenestinus et Cardinalis. Alias Cuno. Circa… … Hofmann J. Lexicon universale
Conon — /koh non/, n. died A.D. 687, pope 686 687. * * * ▪ Greek admiral died c. 390 BC Athenian admiral notable for his overwhelming victory over the Spartan fleet off Cnidus (the southwestern extremity of modern Turkey) in 394 and his restoration … Universalium