Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

at-tĕro

  • 1 terō

        terō trīvī (trīstī for trīvistī, Ct.), trītus, ere    [1 TER-], to rub, rub away, wear away, bruise, grind, bray triturate: lacrimulam oculos terendo exprimere, T.: unguibus herbas, O.: calamo labellum, i. e. to blow upon the flute, V.: calcem calce, tread upon, V.—Of grain, to rub off, tread out, thresh: Milia frumenti tua triverit area centum, H.: teret area culmos, V.: Ut patriā careo, bis frugibus area trita est, i. e. during two harvests, O.— To rub smooth, burnish, polish, sharpen: mordaci pumice crura, O.: radios rotis, smoothed, turned, V.: catillum manibus, H.— To lessen by rubbing, rub away, wear away by use, wear out: silices, O.: ferrum, to dull, O.: trita vestis, H.—Of a place, to wear, tread often, visit, frequent: iter, V.: Appiam mannis, H.: viam, O.—Fig., of time, to wear away, use up, pass, spend, waste, kill: in convivio tempus, L.: teretur interea tempus: teritur bellis civilibus aetas, H.: Omne aevum ferro, V.: otium conviviis comissationibusque inter se, L.— To exert greatly, exhaust, wear out: in opere longinquo sese, L.: in armis plebem, L.—Of words, to wear by use, render common, make trite: verbum sermone: quae (nomina) consuetudo diurna trivit.
    * * *
    terere, trivi, tritus V
    rub, wear away, wear out; tread

    Latin-English dictionary > terō

  • 2 tero

    tĕro, trīvi, trītum, 3 ( perf. terii, acc. to Charis. p. 220 P.; perf. sync. tristi, Cat. 66, 30), v. a. [root ter; Gr. teirô, truô, tribô, to rub; cf. Lat. tribulare, triticum; akin to terên, tender, Lat. teres], to rub, rub to pieces; to bruise, grind, bray, triturate (syn.: frico, tundo, pinso).
    I.
    Lit. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    In gen.: num me illuc ducis, ubi lapis lapidem terit? (i. e. into a mill), Plaut. As. 1, 1, 16:

    lacrimulam oculos terendo vix vi exprimere,

    Ter. Eun. 1, 1, 23:

    teritur lignum ligno ignemque concipit attritu,

    Plin. 16, 40, 77. § 208: sed nihil hederā praestantius quae [p. 1860] teritur, lauro quae terat, id. ib.:

    aliquid in mortario,

    id. 34, 10, 22, § 104:

    aliquid in farinam,

    id. 34, 18, 50, § 170:

    bacam trapetis,

    Verg. G. 2, 519:

    unguibus herbas,

    Ov. M. 9, 655:

    dentes in stipite,

    id. ib. 8, 369:

    lumina manu,

    Cat. 66, 30:

    sucina trita redolent,

    Mart. 3, 64, 5:

    piper,

    Petr. 74:

    Appia trita rotis,

    Ov. P. 2, 7, 44:

    cibum in ventre,

    i. e. to digest, Cels. 1 praef. med. — Poet.: labellum calamo, i. e. to rub one ' s lip (in playing), Verg. E. 2, 34:

    calcemque terit jam calce Diores,

    treads upon, id. A. 5, 324:

    crystalla labris,

    Mart. 9, 23, 7.—
    B.
    In partic.
    1.
    To rub grain from the ears by treading, to tread out, thresh:

    frumentum,

    Varr. R. R. 1, 13, 5:

    milia frumenti tua triverit area centum,

    Hor. S. 1, 1, 45:

    area dum messes teret,

    Tib. 1, 5, 22:

    teret area culmos,

    Verg. G. 1, 192; cf.:

    ut patria careo, bis frugibus area trita est,

    i. e. it has twice been harvest-time, Ov. Tr. 4, 6, 19.—
    2.
    To cleanse or beautify by rubbing, to smooth, furbish, burnish, polish, sharpen (syn.:

    polio, acuo): oculos,

    Plaut. Poen. 1, 2, 103:

    crura mordaci pumice,

    Ov. A. A. 1, 506:

    hinc radios trivere rotis,

    smoothed, turned, Verg. G. 2, 444:

    vitrum torno,

    Plin. 36, 26, 66, § 193:

    catillum manibus,

    Hor. S. 1, 3, 90:

    tritus cimice lectus,

    Mart. 11, 33, 1.—
    3.
    To lessen by rubbing, to rub away; to wear away by use, wear out:

    (navem) ligneam, saepe tritam,

    Plaut. Men. 2, 3, 52:

    hoc (tempus) rigidas silices, hoc adamanta terit,

    Ov. Tr. 4, 6. 14:

    ferrum,

    to dull, id. M. 12, 167:

    mucronem rubigine silicem liquore,

    Prop. 2, 25 (3, 20), 15:

    trita labore colla,

    Ov. M. 15, 124:

    trita subucula,

    Hor. Ep. 1, 1, 96:

    trita vestis,

    id. ib. 1, 19, 38:

    librum,

    i. e. to read often, Mart. 8, 3, 4; 11, 3, 4; cf.:

    quid haberet, Quod legeret tereretque viritim publicus usus?

    Hor. Ep. 2, 1, 92:

    pocula labris patrum trita,

    Mart. 11, 12, 3: ut illum di terant, qui primum olitor caepam protulit, crush, annihilate, Naev. ap. Prisc. p. 681 P.—
    4.
    Of persons, pass., to be employed in. occupied with:

    nos qui in foro verisque litibus terimur,

    Plin. Ep. 2, 3, 5:

    litibus,

    id. ib. 10, 12, 3.—
    5.
    To tread often, to visit, frequent a way or place (cf.:

    calco, calcito): angustum formica terens iter,

    Verg. G. 1, 380:

    iter propositum,

    Prop. 2, 30 (3, 28), 14:

    Appiam mannis,

    Hor. Epod. 4, 14:

    viam,

    Ov. A. A. 1, 52; Lucr. 1, 927:

    via trita pede,

    Tib. 4, 13, 10:

    ambulator porticum terit,

    Mart. 2, 11, 2:

    limina,

    id. 10, 10, 2:

    mea nocturnis trita fenestra dolis,

    Prop. 4 (5), 7, 16:

    nec jam clarissimorum virorum receptacula habitatore servo teruntur,

    Plin. Pan. 50, 3: flavaeque terens querceta Maricae Liris, Claud. Cons. Prob. et Olybr 259. —
    6.
    In mal. part.:

    Bojus est, Bojam terit,

    Plaut. Capt. 4, 2, 108; so Prop. 3, 11 (4. 10), 30; Petr. 87. —
    II.
    Trop. (freq. in good prose).
    A.
    To wear away, use up, i. e. to pass, spend time; usu. to waste, spend in dissipation, etc. (syn.:

    absumo, consumo): teritur dies,

    Plaut. Truc. 5, 20:

    diem sermone terere segnities merast,

    id. Trin. 3, 3, 67:

    naves diem trivere,

    Liv. 37, 27, 8:

    tempus in convivio luxuque,

    id. 1, 57, 9:

    tempus ibi in secreto,

    id. 26, 19, 5:

    omnem aetatem in his discendis rebus,

    Cic. de Or. 3, 31, 123:

    teretur interea tempus,

    id. Phil. 5, 11, 30:

    jam alteram aetatem bellis civilibus,

    Hor. Epod. 16, 1:

    omne aevum ferro,

    Verg. A. 9, 609:

    spe otia,

    id. ib. 4, 271:

    otium conviviis comissationibusque inter se,

    Liv. 1, 57, 5. —
    B.
    To expend, employ (late Lat.):

    qui operam teri frustra,

    Amm. 27, 12, 12. —
    C.
    To exert greatly, exhaust:

    ne in opere longinquo sese tererent, Liv 6, 8, 10: ut in armis terant plebem,

    id. 6, 27, 7.—
    D.
    Of language, to wear out by use, i. e. to render common, commonplace, or trite (in verb finit. very rare, but freq. as a P. a.):

    jam hoc verbum satis hesterno sermone trivimus,

    Cic. Ac. 2, 6, 18:

    quae (nomina) nunc consuetudo diurna trivit,

    id. Fin. 3, 4, 15.—
    * E.
    To tread under foot, i. e. to injure, violate a thing:

    jurata deorum majestas teritur,

    Claud. in Rufin. 1, 228. — Hence, P. a.: trītus, a, um.
    A.
    Prop. of a road or way, oft-trodden, beaten, frequented, common:

    iter,

    Cic. Phil. 1, 3, 7:

    via,

    id. Brut. 81, 281:

    quadrijugi spatium,

    Ov. M. 2, 167. — Sup.:

    tritissima quaeque via,

    Sen. Vit. Beat. 1, 2. —
    B.
    Fig.
    1.
    Practised, expert:

    tritas aures habere,

    Cic. Fam. 9, 16, 4; so id. Brut. 32, 124.— Comp.:

    tritiores manūs ad aedificandum perficere,

    Vitr. 2, 1, 6. —
    2.
    Of language, used often or much, familiar, common, commonplace, trite:

    quid in Graeco sermone tam tritum atque celebratum est, quam, etc.,

    Cic. Fl. 27, 65:

    nomen minus tritum sermone nostro,

    id. Rep. 2, 29, 52:

    ex quo illud: summum jus summā injuriā factum est jam tritum sermone proverbium,

    id. Off. 1, 10, 33.— Comp.:

    faciamus tractando usitatius hoc verbum ac tritius,

    Cic. Ac. 1, 7, 27:

    compedes, quas induere aureas mos tritior vetat,

    Plin. 33, 12, 54, § 152.

    Lewis & Short latin dictionary > tero

  • 3 tero

    , trivi, tritum
    to rub, wear out.

    Latin-English dictionary of medieval > tero

  • 4 circum - terō

        circum - terō —, —, ere,    to crowd around: hunc, Tb.

    Latin-English dictionary > circum - terō

  • 5 con-terō

        con-terō trīvī, trītus, ere,    to grind, bruise, pound, wear out: infamia pabula sucis, O.: manūs paludibus emuniendis, Ta.: silicem pedibus, Iu.: viam, Pr.—Fig., of time, to consume, spend. waste, use, pass, employ: vitem in quaerendo, T.: frustra tempus: ambulando diem, T.: diei brevitatem conviviis: otium socordiā, S.—To exhaust, engross, expend: se in musicis: conteri in causis: operam frustra, T.—To destroy, abolish, annihilate: iniurias quasi oblivione, obliterate: dignitatem virtutis, make insignificant.

    Latin-English dictionary > con-terō

  • 6 dē-terō

        dē-terō trīvī, trītus, ere,    to rub away, wear away: detritae aequore conchae, O.: pedes (via), Tb.: a catenā collum detritum, Ph.—Fig., to lessen, weaken, impair: laudes Caesaris culpā ingeni, H.: Exiguis (rebus) aliquid, Iu.—To file away, prune: sibi multa, H.

    Latin-English dictionary > dē-terō

  • 7 ex-terō

        ex-terō —, —, ere,    to tread down, crush: nives, O.

    Latin-English dictionary > ex-terō

  • 8 in-terō

        in-terō trīvī, trītus, ere,    to rub in, crumble in. —Prov.: Tute hoc intrīsti, tibi omnest exedendum, you have your own mess to swallow, T.

    Latin-English dictionary > in-terō

  • 9 ob-terō (opt-)

        ob-terō (opt-) trīvī    (subj plup. obtrīsset, L.), trītus, ere, to bruise, crush: ranas, Ph.: in angustiis portarum obtriti, crushed by the crowd, L.— Fig., to crush, trample, degrade, disgrace, ravage, destroy: calumniam: obtrectationes: militem verbis, degrade, L.: volgi omne cadaver, Iu.

    Latin-English dictionary > ob-terō (opt-)

  • 10 prō-terō

        prō-terō —, trītus, ere,    to tread under foot, trample down, wear away, crush, bruise: equitatus aversos (milites) proterere incipit, Cs.: agmina curru, V.: viride protritum et corruptum, L.—To trample, overthrow, maltreat, crush, destroy: Marte Poenos, H.: iste semper illi ipsi domi proterendus: quid inanem proteris umbram? (i. e. me), O.: ver proterit aestas, i. e. supplants, H.

    Latin-English dictionary > prō-terō

  • 11 contero

    con-tĕro, trīvi (rarely conterui, App. M. 8, p. 212, 12; Ven. Fort. C. 6, 4, 33), trītum, 3, v. a., to grind, bruise, pound, to crumble, separate into small pieces.
    I.
    Prop. (so freq. in medic. lang.):

    medium scillae cum aquā ad mellis crassitudinem,

    Varr. R. R. 2, 7, 8:

    cornua cervi,

    Ov. Med. Fac. 60:

    horrendis infamia pabula sucis,

    id. M. 14, 44:

    radicem aridam in pulverem,

    Plin. 26, 11, 70, § 113:

    fracta, contrita,

    Lucr. 4, 697.—Far more freq. and class. in prose and poetry,
    II.
    Transf., to diminish by rubbing, to waste, destroy (cf.: conficio, consumo, etc.), to rub off, wear out.
    A.
    Of material objects:

    latera tua,

    Plaut. As. 2, 4, 13:

    boves et vires agricolarum (followed by conficere),

    Lucr. 2, 1161; cf.:

    conteritur ferrum, silices tenuantur ab usu,

    Ov. A. A. 3, 91: superbiter contemptim conterit legiones, Naev. ap. Non. p. 516, 1;

    humorously imitated: ne nos tam contemptim conteras,

    treat contemptuously, Plaut. Poen. 3, 1, 34; and:

    conteris Tu tuā me oratione, mulier,

    you wear me out, id. Cist. 2, 3, 65 (cf. B. 1. b. infra):

    corpora ipsa ac manus silvis ac paludibus emuniendis inter verbera ac contumelias conterunt,

    Tac. Agr. 31:

    heri in tergo meo Tris facile corios contrivisti bubulos,

    Plaut. Poen. 1, 1, 11:

    Viam Sacram,

    to tread upon frequently, Prop. 2 (3), 23, 15: Paideian Kurou legendo, i. e. to wear out with reading, Cic. Fam. 9, 25, 1:

    supellectilem pluribus et diversis officiis,

    to wear out by use, Quint. 2, 4, 29.—In mal. part.:

    aliquas indigno quaestu, i. e. prostituere,

    Plaut. Rud. 3, 4, 44; cf.

    tero.—Prov.: is vel Herculi conterere quaestum possiet,

    squander the greatest possible fortune, Plaut. Most. 4, 2, 68 Lorenz ad loc.—
    B.
    Of immaterial objects.
    1.
    Most freq. (like the simple verb) of time, to waste, consume, spend, pass, employ, in a good and bad sense (cf. Sall. C. 4, 1 Kritz); constr. with in and abl. or the abl. only, with dum, or absol.
    (α).
    With in:

    aetatem in pistrino,

    Plaut. Bacch. 4, 6, 11:

    vitam atque aetatem meam in quaerendo,

    Ter. Ad. 5, 4, 15:

    aetatem in litibus,

    Cic. Leg. 1, 20, 53:

    omne otiosum tempus in studiis,

    id. Lael. 27, 104:

    diem in eā arte,

    Prop. 2, 1, 46.—
    (β).
    With abl.:

    totum hunc diem cursando atque ambulando,

    Ter. Hec. 5, 3, 17:

    majorem aevi partem somno,

    Lucr. 3, 1047:

    tempora spectaculis, etc.,

    Quint. 1, 12, 18:

    diei brevitatem conviviis, longitudinem noctis stupris et flagitiis,

    Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26:

    bonum otium socordiā atque desidiā,

    Sall. C. 4, 1.—
    * (γ).
    With dum:

    contrivi diem, Dum asto, etc.,

    Plaut. Cas. 3, 3, 4.—
    (δ).
    Absol.:

    vitae modum,

    Prop. 1, 7, 9.—
    b.
    Transf. to the person:

    se, ut Plato, in musicis, geometriā, etc.,

    Cic. Fin. 1, 21, 72; cf.

    in medial form: cum in causis et in negotiis et in foro conteramur,

    id. de Or. 1, 58, 249; id. Caecin. 5, 14.—
    2.
    In gen.:

    operam,

    Plaut. Most. 3, 1, 54; cf.:

    operam frustra,

    Ter. Phorm. 1, 4, 31:

    quae sunt horum temporum,

    to exhaust, Cic. Att. 9, 4, 1.—
    b.
    Trop.:

    ejus omnis gravissimas injurias quasi voluntariā oblivione,

    to obliterate from the memory, Cic. Fam. 1, 9, 20: quam (dignitatem virtutis) reliquā ex collatione, facile est conterere atque contemnere, to tread under foot by comparison (opp. in caelum efferre), id. Tusc. 5, 30, 85.—Hence, contrītus, a, um, P. a., worn out, trite, common (mostly in Cic.):

    proverbium vetustate,

    Cic. Fin. 2, 16, 52:

    praecepta (connected with communia),

    id. de Or. 1, 31, 138:

    contritum et contemptum praemium,

    id. Sest. 40, 86.

    Lewis & Short latin dictionary > contero

  • 12 tritus

    1.
    trītus, a, um, Part. and P.a. of tero.
    2.
    trītus, ūs (found only in abl. sing.), m. [tero], a rubbing or wearing: lapidum conflictu atque tritu, * Cic. N. D. 2, 9, 25; cf. Plin. 33, 4, 21, § 66 (al. attritu); 34, 12, 30, § 120 (dub.); Lact. 6, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > tritus

  • 13 atterō (adt-)

        atterō (adt-) trīvī (atterui, Tb.), trītus, ere    [ad + tero], to rub against, rub away, wear: attritas harenas, O.: herbas, to trample, V.: Cerberus atterens Caudam, i. e. fawning, H. — Fig., to destroy, waste, impair, injure: alteros, S.: (Germanos), i. e. exhaust by exactions, Ta.: magna pars (exercitūs) temeritate ducum attrita est, S.: opes, S.

    Latin-English dictionary > atterō (adt-)

  • 14 trītus

        trītus adj. with comp.    [P. of tero], oft-trodden, beaten, frequented, common, worn: iter in Graeciam: Appia trita rotis, O.—Fig., practised, expert: aures.—Of language, much used, familiar, common, commonplace, trite: quid in Graeco sermone tam tritum est, quam, etc.: sermone proverbium: verbum tritius.
    * * *
    trita, tritum ADJ
    well-trodden, wellworn, worn; common; familiar

    Latin-English dictionary > trītus

  • 15 adtero

    at-tĕro ( adt-, Dietsch), trīvi, trītum, 3, v. a. ( perf. inf. atteruisse, Tib. 1, 4, 48; cf. Vell. Long. p. 2234 P.), to rub one thing against another; hence, in gen., to rub away, wear out or diminish by rubbing, to waste, wear away, weaken, impair, exhaust.
    I.
    Lit. (most freq. after the Aug. per.; in Cic. only once as P. a.; v. infra): insons Cerberus leniter atterens caudam, rubbing against or upon (sc. Herculi), * Hor. C. 2, 19, 30:

    asinus spinetis se scabendi causā atterens,

    Plin. 10, 74, 95, § 204: aures, * Plaut. Pers. 4, 9, 11 (cf. antestor):

    bucula surgentes atterat herbas,

    tramples upon, Verg. G. 4, 12:

    opere insuetas atteruisse manus,

    Tib. 1, 4, 48; so Prop. 5, 3, 24, and Plin. 2, 63, 63, § 158; so,

    dentes usu atteruntur,

    id. 7, 16, 15, § 70:

    attrivit sedentis pedem,

    Vulg. Num. 22, 25:

    vestem,

    Dig. 23, 3, 10; Col. 11, 2, 16;

    Cels. praef.: vestimenta,

    Vulg. Deut. 29, 5; ib. Isa. 51, 6.— Poet., of sand worn by the water flowing over it:

    attritas versabat rivus harenas,

    Ov. M. 2, 456.—
    II.
    Trop., to destroy, waste, weaken, impair:

    postquam utrimque legiones item classes saepe fusae fugataeque et alteri alteros aliquantum adtriverant,

    Sall. J. 79, 4:

    magna pars (exercitūs) temeritate ducum adtrita est,

    id. ib. 85, 46:

    Italiae opes bello,

    id. ib. 5, 4; so Tac. H. 1, 10; 1, 89; 2, 56; Curt. 4, 6 fin.; cf. Sil. 2, 392 Drak.:

    nec publicanus atterit (Germanos),

    exhausts, drains, Tac. G. 29:

    famam atque pudorem,

    Sall. C. 16, 2:

    et vincere inglorium et atteri sordidum arbitrabatur,

    and to suffer injury in his dignity, Tac. Agr. 9 Rupert.:

    eo tempore, quo praecipue alenda ingenia atque indulgentiā quādam enutrienda sunt, asperiorum tractatu rerum atteruntur,

    are enfeebled, Quint. 8, prooem. 4:

    filii ejus atterentur egestate,

    Vulg. Job, 20, 10:

    Nec res atteritur longo sufflamine litis,

    Juv. 16, 50.— Hence, attrītus, a, um, P. a., rubbed off, worn off or away, wasted.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.: ut rictum ejus (simulacri) ac mentum paulo sit attritius, * Cic. Verr. 2, 4, 43:

    ansa,

    Verg. E. 6, 17:

    vomer,

    worn bright, id. G. 1, 46; cf. Juv. 8, 16 Rupert.:

    caelaturae,

    Plin. 33, 12, 55, § 157; Petr. 109, 9.—
    2.
    In medicine, attritae partes or subst. attrita, ōrum, n. (sc. membra), bruised, excoriated parts of the body:

    medetur et attritis partibus sive oleo etc.,

    Plin. 24, 7, 28, § 43:

    attritis medetur cinis muris silvatici etc.,

    id. 30, 8, 22, § 70.—
    B.
    Trop.: attrita frons, a shameless, impudent face (lit. a smooth face, to which shame no longer clings; cf. perfrico), Juv. 13, 242 Rupert.; so,

    domus Israël attritā fronte,

    Vulg. Ezech. 3, 7.— Sup. and adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > adtero

  • 16 attero

    at-tĕro ( adt-, Dietsch), trīvi, trītum, 3, v. a. ( perf. inf. atteruisse, Tib. 1, 4, 48; cf. Vell. Long. p. 2234 P.), to rub one thing against another; hence, in gen., to rub away, wear out or diminish by rubbing, to waste, wear away, weaken, impair, exhaust.
    I.
    Lit. (most freq. after the Aug. per.; in Cic. only once as P. a.; v. infra): insons Cerberus leniter atterens caudam, rubbing against or upon (sc. Herculi), * Hor. C. 2, 19, 30:

    asinus spinetis se scabendi causā atterens,

    Plin. 10, 74, 95, § 204: aures, * Plaut. Pers. 4, 9, 11 (cf. antestor):

    bucula surgentes atterat herbas,

    tramples upon, Verg. G. 4, 12:

    opere insuetas atteruisse manus,

    Tib. 1, 4, 48; so Prop. 5, 3, 24, and Plin. 2, 63, 63, § 158; so,

    dentes usu atteruntur,

    id. 7, 16, 15, § 70:

    attrivit sedentis pedem,

    Vulg. Num. 22, 25:

    vestem,

    Dig. 23, 3, 10; Col. 11, 2, 16;

    Cels. praef.: vestimenta,

    Vulg. Deut. 29, 5; ib. Isa. 51, 6.— Poet., of sand worn by the water flowing over it:

    attritas versabat rivus harenas,

    Ov. M. 2, 456.—
    II.
    Trop., to destroy, waste, weaken, impair:

    postquam utrimque legiones item classes saepe fusae fugataeque et alteri alteros aliquantum adtriverant,

    Sall. J. 79, 4:

    magna pars (exercitūs) temeritate ducum adtrita est,

    id. ib. 85, 46:

    Italiae opes bello,

    id. ib. 5, 4; so Tac. H. 1, 10; 1, 89; 2, 56; Curt. 4, 6 fin.; cf. Sil. 2, 392 Drak.:

    nec publicanus atterit (Germanos),

    exhausts, drains, Tac. G. 29:

    famam atque pudorem,

    Sall. C. 16, 2:

    et vincere inglorium et atteri sordidum arbitrabatur,

    and to suffer injury in his dignity, Tac. Agr. 9 Rupert.:

    eo tempore, quo praecipue alenda ingenia atque indulgentiā quādam enutrienda sunt, asperiorum tractatu rerum atteruntur,

    are enfeebled, Quint. 8, prooem. 4:

    filii ejus atterentur egestate,

    Vulg. Job, 20, 10:

    Nec res atteritur longo sufflamine litis,

    Juv. 16, 50.— Hence, attrītus, a, um, P. a., rubbed off, worn off or away, wasted.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.: ut rictum ejus (simulacri) ac mentum paulo sit attritius, * Cic. Verr. 2, 4, 43:

    ansa,

    Verg. E. 6, 17:

    vomer,

    worn bright, id. G. 1, 46; cf. Juv. 8, 16 Rupert.:

    caelaturae,

    Plin. 33, 12, 55, § 157; Petr. 109, 9.—
    2.
    In medicine, attritae partes or subst. attrita, ōrum, n. (sc. membra), bruised, excoriated parts of the body:

    medetur et attritis partibus sive oleo etc.,

    Plin. 24, 7, 28, § 43:

    attritis medetur cinis muris silvatici etc.,

    id. 30, 8, 22, § 70.—
    B.
    Trop.: attrita frons, a shameless, impudent face (lit. a smooth face, to which shame no longer clings; cf. perfrico), Juv. 13, 242 Rupert.; so,

    domus Israël attritā fronte,

    Vulg. Ezech. 3, 7.— Sup. and adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > attero

  • 17 circumtero

    circum-tĕro, ĕre, v. a., to rub around, poet. for, to stand close around, crowd around:

    aliquem,

    Tib. 1, 2, 95.

    Lewis & Short latin dictionary > circumtero

  • 18 detero

    dē-tĕro, trīvi, trītum, 3, v. a., to rub away, to wear away, to wear out (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Caes.).
    I.
    Prop.:

    strataque jam volgi pedibus detrita viarum saxea,

    Lucr. 1, 315:

    a catena collum detritum cani,

    Phaedr. 3, 7, 16; so,

    vestem usu,

    Plin. 8, 48, 73, § 191; cf.:

    detrita tegmina,

    Tac. A. 1, 18:

    aurum usu,

    Plin. 33, 3, 19:

    pedes (viă longă),

    Tib. 1, 9, 16:

    frumenta,

    to thresh out, Col. 1, 6, 23; cf.

    milium,

    id. 6, 12, 4:

    scillam,

    id. 6, 27, 10:

    telephion,

    Plin. 27, 13, 110, § 137:

    calces deteris,

    you tread on my heels, Plaut. Merc. 5, 2, 111.—
    II.
    Trop., to diminish in force, to lessen, weaken, impair:

    laudes Caesaris culpă ingeni,

    Hor. Od. 1, 6, 12:

    aliquid velut usu ipso,

    Quint. 2, 4, 7:

    fulgorem,

    id. 10, 5, 16:

    si quid ardoris ac ferociae miles habuit, deteritur, etc.,

    Tac. H. 2, 76 fin.:

    ab alio genere vitae detriti jam,

    Gell. 15, 30, 1:

    quantum detritum est famae,

    Sil. 7, 247:

    detrita bellis Suessa,

    id. 8, 399:

    detereret sibi multa Lucilius,

    would polish his verses, Hor. S. 1, 10, 69 (cf. just before, v. 65, limatior).— Absol.:

    nimia cura deterit magis quam emendat,

    Plin. Ep. 9, 35 fin. — Hence, * dētrītus, a, um, P. a., worn out, trite, hackneyed (for which in Cic. contritus):

    illa in agendis causis jam detrita,

    Quint. 8, 6, 51.

    Lewis & Short latin dictionary > detero

  • 19 distero

    dis-tĕro, trīvi, trītum, 3, v. a., to bruise or grind to pieces. *
    I.
    Lit.:

    caseum in mortario,

    Cato R. R. 75.—
    * II.
    Trop.:

    aliquem clunibus basiisque,

    Petr. 24, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > distero

  • 20 extero

    ex-tĕro, trīvi, trītum, 3, to rub out, bring out by rubbing; to remove by rubbing, to rub off or away (rare; not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    extritus viribus ignis,

    Lucr. 5, 1098:

    jumentorum ungulis e spica exteruntur grana,

    Varr. R. R. 1, 52, 2:

    messem,

    Plin. 18, 30, 72, § 298; Col. 2, 9, 11:

    littera extrita,

    elided, Varr. L. L. 5, § 96 Müll.; id. R. R. 2, 1, 7:

    gemma politur ex marmore, ut inutilia exterantur,

    Plin. 37, 10, 62, § 172:

    opus poliat lima, non exterat,

    Quint. 10, 4, 4:

    rubiginem ferro,

    Plin. 31, 6, 33, § 66:

    congestas exteret ille nives,

    will tread down, crush, Ov. Am. 1, 9, 12; cf.:

    anima hominis magno pondere extriti,

    crushed, Sen. Ep. 57 med.
    II.
    Trop., to wear out by use, to use up:

    tabes mercium aut fraus Seplasiae sic exteritur,

    Plin. 34, 11, 25, § 108 Sillig (Jan. taxetur).

    Lewis & Short latin dictionary > extero

См. также в других словарях:

  • Tero — Saltar a navegación, búsqueda Tero es el nombre vulgar de varias aves de la familia Charadridae: Vanellus chilensis, que entre otros nombres, es llamado tero o tero común. Himantopus melanurus, el tero real o perrito. Vanellus cayanus, el tero de …   Wikipedia Español

  • Tero Pitkämäki — Tero Pitkämäki …   Wikipédia en Français

  • Tero Pitkamaki — Tero Pitkämäki Tero Pitkämäki …   Wikipédia en Français

  • Tero Pitkämäki — Tero Kristian Pitkämäki (born December 19, 1982 in Ilmajoki) is a Finnish javelin thrower and the current World Champion. Pitkämäki is known for his rivalry with Olympic champion Andreas Thorkildsen. The two are very close friends,… …   Wikipedia

  • Tero Pitkämäki — nach seinem Sieg bei der WM in Ōsaka Tero Pitkämäki (Tero Kristian Pitkämäki; * 19. Dezember 1982 in Ilmajoki) ist ein finnischer Speerwerfer. Mit 16 Jahren begann er mit dem Speerwurf. Nach einer kontinuierlichen Verbesserung vertrat er sein… …   Deutsch Wikipedia

  • Tero (desambiguación) — Tero es el nombre vulgar de varias aves de la familia Charadridae, especialmente los del género Vanellus, y usualmente se refiere al tero común, Vanellus chilensis. También puede refereirse a: Vanellus cayanus, el tero de espolón. Vanellus… …   Wikipedia Español

  • Tero Järvenpää — (Tero Mikael Järvenpää; * 2. Oktober 1984 in Tampere) ist ein finnischer Speerwerfer. Der Vize Junioreneuropameister von 2003 gewann 2005 die Silbermedaille bei der Universiade in Izmir; er lag mit 79,61 Meter einen Meter hinter dem Letten Ainārs …   Deutsch Wikipedia

  • Tero Järvenpää — Tero Järvenpää …   Wikipédia en Français

  • Tero Fohr — Tero Föhr 2008 Tero Föhr (* 1. August 1980) ist ein finnischer Orientierungsläufer. In Finnland, wo dem Orientierlungslaufen große Bedeutung zugeschrieben wird, gilt er zurzeit als bester Läufer des Landes. Bei den Weltmeisterschaften 2007 in der …   Deutsch Wikipedia

  • Tero Saarinen — Naissance 7 septembre 1964 Pori, Finlande Activité principale Chorégraphe et danseur Style Danse classique et danse contemporaine Lieux d activité Helsinki …   Wikipédia en Français

  • Tero Smith — (* 6. Juni 1977 in Columbus, Ohio; † 25. Mai 2008 ebenda), besser bekannt unter dem Pseudonym Camu Tao, war ein amerikanischer Rapper und Musikproduzent. Inhaltsverzeichnis 1 Biografie 2 Diskografie 2.1 …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»