-
1 aquilō
aquilō ōnis, m the north wind: ventus, N.: densus, V.: impotens, H.: victus Aquilonibus Auster, O. — Prov.: agi aquilone secundo, to fly before the wind, i. e. to be extremely prosperous, H. —The north: ad aquilonem conversus.* * *north wind; NNE/NE wind (for Rome); north; Boreas (personified) -
2 auster
auster trī, m [AVS-], the south wind: portus ab austro tutus, Cs.: vehemens: turbidus, H.: pluvius, O.: frigidus, V.: floribus austrum inmisi, have exposed to the parching blast, V.—The south country, the south: in aquilonis austrive partibus: mundus Libyae devexus in austros, south of Libya, V.* * *Iausteris -e, austerior -or -us, austerrimus -a -um ADJaustere, plain; bitter, sour; dry (wine); sharp, pungent; dark, somber, moroseIIsouth; south wind; southern parts (pl.) -
3 horrifer
horrifer fera, ferum, adj. [horror+1 FER-], that causes trembling, exciting terror, terrible, dreadful, horrible: Aquilonis stridor, Att. ap. C.: Boreas, O.: aegis, V.* * *horrifera, horriferum ADJawful, horrible, dreadful; frightening, chilling, exciting terror -
4 strīdor
strīdor ōris, m [strido], a harsh noise, shrill sound, creak, grating, hiss, rattle, buzz: (serpentis), O.: (elephantorum), L.: Aquilonis: rudentum, V.: ianuae, O.: catenae, Iu.: acutus, H.: indignatum magnis stridoribus aequor, V.* * *hissing, buzzing, rattling, whistling; high-pitched sound -
5 Aquilo
ăquĭlo, ōnis, m. [perh. from aqua, as bringing wet weather, or aquilus, dark, as bringing lowering and stormy weather].I.A.. Lit., the north wind; Gr. Boreas; plur., Cic. N. D. 2, 10, 26; Ov. M. 2, 132; 5, 285; 10, 77 al.; acc. to accurate nautical designation, north-one-third-east wind, between the septentrio and vulturnus, opp. to Auster Africanus or Libonotus, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119 sq.: horrifer Aquilonis stridor gelidas molitur nives, Att. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 68:B.cum ille vento Aquilone venisset Lemnum,
Nep. Milt. 1, 5:Aquilo frigidus,
Verg. G. 2, 404:densus,
id. ib. 3, 196:stridens Aquilone procella,
id. A. 1, 102:hiems aquilonibus asperat undas,
id. ib. 3, 285:impotens,
Hor. C. 3, 30, 3:clarus,
Verg. G. 1, 460:Threïcius,
Hor. Epod. 13, 3:ad aquilonem et ad austrum,
Vulg. 1 Par. 9, 24; ib. Luc. 13, 29:ad aquilonem et meridiem,
ib. Gen. 13, 14 et persaepe (in the Vulg. only in sing.).— Plur.:Africum Decertantem aquilonibus,
Hor. C. 1, 3, 13:Neptunus classes aquilonibus arcet,
id. A. P. 64 al. persaepe.—Meton. for the north:II.spelunca conversa ad aquilonem,
Cic. Verr. 2, 4, 48.—Ăquĭlo, ōnis, m.; in mythology, the husband of Orithyia and father of Calais and Zetes, who dwelt in a cave of Hæmus, Cic. Leg. 1, 1, 3; Ov. M. 7, 3; Mel. 3, 5, 1; Val. Fl. 4, 432; Hyg. Fab. 14. -
6 aquilo
ăquĭlo, ōnis, m. [perh. from aqua, as bringing wet weather, or aquilus, dark, as bringing lowering and stormy weather].I.A.. Lit., the north wind; Gr. Boreas; plur., Cic. N. D. 2, 10, 26; Ov. M. 2, 132; 5, 285; 10, 77 al.; acc. to accurate nautical designation, north-one-third-east wind, between the septentrio and vulturnus, opp. to Auster Africanus or Libonotus, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119 sq.: horrifer Aquilonis stridor gelidas molitur nives, Att. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 68:B.cum ille vento Aquilone venisset Lemnum,
Nep. Milt. 1, 5:Aquilo frigidus,
Verg. G. 2, 404:densus,
id. ib. 3, 196:stridens Aquilone procella,
id. A. 1, 102:hiems aquilonibus asperat undas,
id. ib. 3, 285:impotens,
Hor. C. 3, 30, 3:clarus,
Verg. G. 1, 460:Threïcius,
Hor. Epod. 13, 3:ad aquilonem et ad austrum,
Vulg. 1 Par. 9, 24; ib. Luc. 13, 29:ad aquilonem et meridiem,
ib. Gen. 13, 14 et persaepe (in the Vulg. only in sing.).— Plur.:Africum Decertantem aquilonibus,
Hor. C. 1, 3, 13:Neptunus classes aquilonibus arcet,
id. A. P. 64 al. persaepe.—Meton. for the north:II.spelunca conversa ad aquilonem,
Cic. Verr. 2, 4, 48.—Ăquĭlo, ōnis, m.; in mythology, the husband of Orithyia and father of Calais and Zetes, who dwelt in a cave of Hæmus, Cic. Leg. 1, 1, 3; Ov. M. 7, 3; Mel. 3, 5, 1; Val. Fl. 4, 432; Hyg. Fab. 14. -
7 auster
1.auster, tri, m. [Sanscr. ush-, to burn; the burning, hot wind], the south wind (opp. aquilo, the north wind).I.Lit.:II.auster fulmine pollens,
Lucr. 5, 745:validus,
id. 1, 899; Hor. Ep. 1, 11, 15:vehemens,
Cic. Att. 16, 7:turbidus,
Hor. C. 3, 3, 4: nubilus. [p. 210] Prop. 3, 8, 56: umidus, bringing or producing rain, Verg. G. 1, 462; so,pluvius,
Ov. M. 1, 66:frigidus,
Verg. G. 4, 261, and Prop. 3, 22, 16: hibernus. Tib. 1, 1, 47; Vulg. Cant. 4, 16; ib. Luc. 12, 25 et saep.—Meton., the south country, the south:2.in aquilonis austrive partibus,
Cic. Rep. 6, 20, 22; so Varr. L. L. 9, § 25 Müll.; Plin. 2, 9, 6, § 43; Vulg. Exod. 26, 16; ib. Matt. 12, 42.auster = austerus, q. v. -
8 clarisonus
clārĭ-sŏnus, a, um, adj. [id.], clearsounding, loud, distinct ( poet. and rare):vox,
Cat. 64, 320; 64, 125:aurae Aquilonis,
Cic. Arat. 280. -
9 cursus
cursus, ūs, m. [id.], a running ( on foot, on a horse, chariot, ship, etc.), a course, way, march, passage, voyage, journey, etc. (very freq.).I.Lit.1.Of living beings:b.ingressus, cursus, accubitio, etc.,
Cic. N. D. 1, 34, 94:ibi cursu, luctando... sese exercebant,
Plaut. Bacch. 3, 3, 24; cf. id. Most. 1, 2, 73, and Hor. A. P. 412:quique pedum cursu valet, etc.,
Verg. A. 5, 67:cursu superare canem,
Hor. Ep. 1, 18, 51:milites cursu exanimati,
Caes. B. G. 2, 23:huc magno cursu intenderunt,
at full speed, id. ib. 3, 19:magno cursu concitatus,
id. B. C. 1, 70:cursu incitatus,
id. ib. 1, 79; 3, 46; Auct. B. Alex. 20; cf.:in cursu esse,
Cic. Att. 5, 16, 1; cf. II. fin. infra:strictis gladiis cursu in hostem feruntur,
advance at a run, Liv. 9, 13, 2:effuso cursu,
id. 2, 50, 6:eo cursu proripere, ut, etc.,
id. 24, 26, 12; 31, 21, 6:eo cursu, Auct. B. Alex 30: eodem cursu contendere,
right onward, Caes. B. C. 2, 35; cf. id. B. G. 6, 67: citato cursu. Just. 11, 15, 2:cursus in Graeciam per tuam provinciam,
Cic. Att. 10, 4, 10:quis umquam tam brevi tempore tot loca adire, tantos cursus conficere potuit?
id. Imp. Pomp. 12, 34:(terrae) tuis non dicam cursibus, sed victoriis lustratae sunt,
id. ib. 2, 5:agmen cursūs magis quam itineris modo ducit,
Curt. 5, 13, 5; 6, 1, 12; Just. 15, 3, 11; 11, 8, 2:Miltiades cursum direxit, quo tendebat,
Nep. Milt. 1, 6; Vell. 2, 19, 4; 1, 4, 1:Ulixi per mare,
Hor. C. 1, 6, 7:iterare cursus relictos,
id. ib. 1, 34, 4:Naxon, ait Liber, cursus advertite vestros,
Ov. M. 3, 636 et saep.; cf. B.: cursum per [p. 504] auras Derigere, Verg. A. 6, 194; so of flying, Ov. M. 2, 838; 4, 787 al.—Cursum tenere (in a march or on shipboard), to hold one's course, to maintain a direct course:2.equites cursum tenere atque insulam capere non potuerant,
Caes. B. G. 4, 26 fin.:Dionysius cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83; Caes. B. G. 5, 8; cf. 2. b. —Of inanimate objects:b.solis cursus lunaeque meatus Expediam,
Lucr. 5, 77; cf. id. 5, 772 al.:lunae,
id. 5, 629; cf. id. 5, 630:stellarum,
Cic. Rep. 6, 17, 17:neque clara suo percurrere fulmina cursu Perpetuo possint,
Lucr. 1, 1003:si lacus emissus lapsu et cursu suo ad mare profluxisset,
Cic. Div. 1, 44, 100; so of the course or flow of a stream, Ov. M. 1, 282; 9, 18; Plin. 5, 24, 20, § 85:longarum navium,
Caes. B. G. 5, 8; cf. Cic. Mur. 15, 33; id. Off. 3, 12, 50 al.:Aquilonis et Austri,
Lucr. 5, 688; cf. id. 6, 302:menstrui,
Plin. 11, 39, 94, § 230:quadripertiti venarum,
id. 16, 39, 76, § 195 et saep.—Cursum tenere, as supra, 1. b.:B.tanta tempestas subito coorta est, ut nulla earum (navium) cursum tenere posset,
Caes. B. G. 4, 28.—Meton.1.Cursum exspectare, to wait for a fair wind (lit. for a passage), Cic. Att. 5, 8, 1.—2.(Abstr. pro concr.) Cursus publici, in the time of the emperors, posts or relays divided into stations, for the speedy transmission of information upon state affairs, Cod. Just. 12, 51; Cod. Th. 8, 5; Inscr. Orell. 3181; 3329; cf.II.. equi publici,
Amm. 14, 6, 16:vehicula publica,
id. 21, 13, 7:cursus vehicularius,
Capitol. Ant. P. 12, 3:vehicularis,
Dig. 50, 4, 18, § 4:cursus fiscalis,
Spart. Had. 7; v. Suet. Aug. 49.—Trop. (freq. in Cic. and Quint.), a course, progress, direction, way:qui cursus rerum, qui exitus futurus sit,
Cic. Fam. 4, 2, 3; cf. Tac. H. 4, 34; id. Agr. 39:implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,
Cic. Off. 1, 32, 117:vitae brevis cursus, gloriae sempiternus,
id. Sest. 21, 47:reliquus vitae cursus,
id. Phil. 2, 19, 47:totius vitae cursum videre,
id. Off. 1, 4, 11:omnem vitae suae cursum conficere,
id. Cael. 17, 39:in omni vitae cursu optimum visum est, ut, etc.,
Macr. S. 1, 2, 3:temporum,
Cic. Fam. 6, 5, 2:tuorum honorum,
id. ib. 3, 11, 2; cf. Tac. H. 1, 48:continuus proeliorum,
id. Agr. 27 al.:cursus vocis per omnis sonos,
Cic. de Or. 3, 61, 227:cursus verborum,
id. ib. 1, 35, 161; so of the motion or flow of discourse, etc., id. Part. Or. 15, 52; Quint. 8, prooem. § 27;9, 4, 70: cursus hic et sonus rotundae volubilisque sententiae,
Gell. 11, 13, 4:quem enim cursum industria mea tenere potuisset sine forensibus causis, etc.,
Cic. Phil. 8, 4, 11; cf. id. Or. 1, 4:nos in eodem cursu fuimus a Sullā dictatore ad eosdem fere consules,
id. Brut. 96, 328; so,esse in cursu,
to go on, continue, Ov. M. 13, 508; id. F. 6, 362. -
10 exortus
1.exortus, a, um, Part., from exorior.2.exortus, ūs, m. [exorior], a coming forth, rising:solis,
Auct. Her. 3, 22, 36; Suet. Aug. 5; Plin. 12, 11, 23, § 40:cum ab occasu solis ad exortus intenderent iter,
Liv. 21, 30, 4:stellarum,
id. 2, 15, 12:aequinoctiales,
Varr. R. R. 1, 12, 1:Aquilonis,
Plin. 7, 2, 2, § 10:aquae,
id. 31, 6, 31, § 57:lucis,
Front. Strat. 2, 12, 1. -
11 inhorresco
I.Lit.:II. A.gallinae inhorrescunt edito ovo excutiuntque sese,
Plin. 10, 41, 57, § 116: inhorrescit mare, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24 (Trag. Rel. v. 411 Rib.): mobilibus veris inhorruit Adventus foliis ( poet. for folia inhorrescunt, varie agitantur auris vernis), Hor. C. 1, 23, 5, v. Orell. ad h. l.:frigorum impatientia papiliones villis inhorrescunt,
Plin. 11, 23, 27, § 77:trifolium inhorrescere et folia contra tempestatem subrigere,
id. 18, 35, 89, § 365:Atlas nemoribus inhorrescit,
Sol. 24.—With fever, Cels. 3, 12 med.:B.frigida potio inutilis est iis qui facile inhorrescunt,
id. 1, 3.—With cold:aër nivibus et glacie inhorrescit,
App. de Mund. p. 58, 33:cum tristis hiems aquilonis inhorruit alis,
Ov. Ib. 199.—To quake, shudder, with fear, horror, App. M. 5, p. 172, 22:solitudo inhorrescit vacuis,
Tac. H. 3. 85; id. A. 11, 28.—Rarely with acc.:adeo rebus accommodanda compositio, ut asperis asperos etiam numeros adhiberi oporteat, et cum dicente aeque audientem inhorrescere,
Quint. 9, 4, 126.— Transf., to shudder at:severitatis vim,
Aur. Vict. Caes. 24. -
12 rigeo
rĭgĕo, ēre, v. n. [prob. kindr. with rhigeô, frigeo], to be stiff or numb; to stiffen (syn.: concresco, conglacio).I.Lit. (class.).1.With cold:2.frigore,
Lucr. 3, 891; Cic. Tusc. 1, 28, 69 (opp. uri calore):gelu,
Liv. 21, 32; Plin. Ep. 5, 6, 30; id. Pan. 82, 5:prata rigent,
Hor. C. 4, 12, 3:stagnum,
Col. 8, 17, 2:corpora omnibus,
Liv. 21, 54; cf. poet.:horridus December,
Mart. 7, 95.—Of any physical stiffness:II.gelido comae terrore rigebant,
stood on end, bristled up, Ov. M. 3, 100; so,ora indurata,
id. ib. 14, 503:ardua cervix (with horrent setae),
id. ib. 8, 284:cerealia dona rigent,
i. e. are hardened into gold, id. ib. 11, 122:vestes auroque ostroque,
are stiff, stand out, Verg. A. 11, 72; cf.:terga boum plumbo insuto ferroque,
id. ib. 5, 405:manicae ex auro,
Sil. 4, 155:signa,
Lucr. 5, 1427.—Poet., transf., to stand stiff or upright:III.(pars summa scopuli) riget,
Ov. M. 4, 526; 6, 573:late riget Tmolus,
id. ib. 11, 150:sine frondibus arbos,
id. ib. 13, 691:illitterati num minus nervi rigent?
Hor. Epod. 8, 17.—Trop., to remain unmoved, inert (very rare):1.feritas immota riget,
Mart. 5, 31, 5. —Hence, rĭgens, entis, P. a., stiff, inflexible, rigid, unbending (mostly post-class.).Lit.:2.secui madidas ungue rigente genas,
Ov. H. 5, 72:lorica ex aere,
Verg. A. 8, 621:aqua,
i. e. frozen, Mart. 14, 117:pars mundi ipsis aquilonis conceptaculis rigentissima,
Sol. 15:caput (with praedurum),
rigid, Quint. 11, 3, 69; cf. id. 2, 13, 9: interque rigentes (partes terrae), Tib. 4, 1, 165:gelu flumina,
Plin. Pan. 82, 5.—Trop., stubborn, inflexible, unyielding:animus,
Sen. Hippol. 413; cf.:vir tot malis,
id. Thyest. 304. -
13 Ruga
1. A.In gen. (class.; usu. in plur.).(α).Plur.:(β).non cani non rugae repente auctoritatem arripere possunt,
Cic. Sen. 18, 62:vos populumque Romanum non consilio neque eloquentiā, sed rugis supercilioque decepit,
id. Red. in Sen. 7, 15: nec pietas moram Rugis et instanti senectae Afferet, [p. 1604] Hor. C. 2, 14, 3:vis tu remittere aliquid ex rugis,
Plin. Ep. 9, 17, 2:rugas in fronte contrahere,
Varr. R. R. 1, 2, 26:rugis vetus Frontem senectus exaret,
Hor. Epod. 8, 4; cf.: frontem rugis arat, * Verg. A. 7, 417:dum tarda senectus inducat rugas,
Tib. 2, 2, 20; Hor. C. 4, 13, 11:sulcare cutem rugis,
Ov. M. 3, 276; 14, 96; 15, 232 et saep. al.—Prov.: de rugis crimina multa cadunt,
Ov. Am. 1, 8, 46.—Sing. ( poet.):B.faceret scissas languida ruga genas?
Prop. 2, 18 (3, 10), 6; 3 (4), 25, 12; Ov. Tr. 3, 7, 34, id. A. A. 1, 240; Juv. 13, 215; 14, 325.—Transf., a crease, fold, plait, wrinkle, corrugation, etc., of any kind (post-Aug.; cf.2.rugo, I.): margaritae flavescunt senectā rugisque torpescunt,
Plin. 9, 35, 54, § 109:aquilonis afflatus poma deturpans rugis,
id. 15, 16, 18, § 59; 12, 7, 14, § 26; 17, 14, 24, § 107 al.; of the folds of garments, id. 35, 8, 34, § 56; Macr. S. 2, 9.—In sing.:jam deciens redit in rugam,
Pers. 6, 79 Gildersleeve ad loc.:vestes quoque diutius vinctas ruga consumet,
Petr. 102, 12.—The female screw, Plin. 18, 31, 74, § 317.2.Rūga, ae, m. [1. ruga], a Roman surname, e. g. of Sp. Carvilius, whose divorce is said to have been the first in Rome, Gell. 4, 3, 2; 17, 21, 44; Val. Max. 2, 1, 4. -
14 ruga
1. A.In gen. (class.; usu. in plur.).(α).Plur.:(β).non cani non rugae repente auctoritatem arripere possunt,
Cic. Sen. 18, 62:vos populumque Romanum non consilio neque eloquentiā, sed rugis supercilioque decepit,
id. Red. in Sen. 7, 15: nec pietas moram Rugis et instanti senectae Afferet, [p. 1604] Hor. C. 2, 14, 3:vis tu remittere aliquid ex rugis,
Plin. Ep. 9, 17, 2:rugas in fronte contrahere,
Varr. R. R. 1, 2, 26:rugis vetus Frontem senectus exaret,
Hor. Epod. 8, 4; cf.: frontem rugis arat, * Verg. A. 7, 417:dum tarda senectus inducat rugas,
Tib. 2, 2, 20; Hor. C. 4, 13, 11:sulcare cutem rugis,
Ov. M. 3, 276; 14, 96; 15, 232 et saep. al.—Prov.: de rugis crimina multa cadunt,
Ov. Am. 1, 8, 46.—Sing. ( poet.):B.faceret scissas languida ruga genas?
Prop. 2, 18 (3, 10), 6; 3 (4), 25, 12; Ov. Tr. 3, 7, 34, id. A. A. 1, 240; Juv. 13, 215; 14, 325.—Transf., a crease, fold, plait, wrinkle, corrugation, etc., of any kind (post-Aug.; cf.2.rugo, I.): margaritae flavescunt senectā rugisque torpescunt,
Plin. 9, 35, 54, § 109:aquilonis afflatus poma deturpans rugis,
id. 15, 16, 18, § 59; 12, 7, 14, § 26; 17, 14, 24, § 107 al.; of the folds of garments, id. 35, 8, 34, § 56; Macr. S. 2, 9.—In sing.:jam deciens redit in rugam,
Pers. 6, 79 Gildersleeve ad loc.:vestes quoque diutius vinctas ruga consumet,
Petr. 102, 12.—The female screw, Plin. 18, 31, 74, § 317.2.Rūga, ae, m. [1. ruga], a Roman surname, e. g. of Sp. Carvilius, whose divorce is said to have been the first in Rome, Gell. 4, 3, 2; 17, 21, 44; Val. Max. 2, 1, 4. -
15 situs
1.sĭtus, a, um, Part. and P. a. of sino.2.sĭtus, ūs, m. [sino].I.(Sino, 1. situs, A.; prop. a being laid or placed, a lying; hence, by meton.)A.The manner of lying, the situation, local position, site of a thing (class. in sing. and plur.; mostly of localities; syn. positus).(α).Sing.:(β).terrae,
Cic. Tusc. 1, 20, 45:urbem Syracusas elegerat, cujus hic situs esse dicitur,
id. Verr. 2, 5, 10, § 26:loci,
id. Ac. 2, 19, 61:urbis,
id. Rep. 2, 11, 22; Caes. B. G. 7, 68; 7, 36; Liv. 9, 24, 2:locorum,
Curt. 3, 4, 11; 7, 6, 12:Messana, quae situ moenibus portuque ornata est,
Cic. Verr. 2, 4, 2, § 3; cf.:urbes naturali situ inexpugnabiles,
Liv. 5, 6; Curt. 3, 4, 2:agri (with forma),
Hor. Ep. 1, 16, 4:Africae,
Sall. J. 17, 1:castrorum,
Caes. B. G. 5, 57; id. B. C. 3, 66:montis,
Curt. 8, 10, 3:loca naturae situ invia,
id. 7, 4, 4;opp. opus: turrem et situ et opere multum editum,
id. 3, 1, 7; 8, 10, 23; cf. Front. Strat. 3, 2, 1:figura situsque membrorum,
Cic. N. D. 2, 61, 153; cf.:passeres a rhombis situ tantum corporum differunt,
Plin. 9, 20, 36, § 72:Aquilonis,
towards the north, id. 16, 12, 23, § 59.— Poet.: exegi monumentum aere perennius Regalique situ pyramidum altius, i. e. the structure (prop. the manner of construction), Hor. C. 3, 30, 2 (cf. the Part. situs, in Tac., = conditus, built; v. sino, P. a. A. 2. c.).—Plur.:B.opportunissimi situs urbibus,
Cic. Rep. 2, 3, 5; so,oppidorum,
Caes. B. G. 3, 12:terrarum,
Cic. Div. 2, 46, 97; cf. Hor. Ep. 2, 1, 252:locorum,
Cic. Q. Fr. 2, 16, 4:castrorum,
Caes. B. G. 7, 83: situs partium corporis, Cic. Ac. 2, 39, 122:revocare situs (foliorum),
position, arrangement, Verg. A. 3, 451. —Transf. (= regio), a quarter of the world, region (Plinian):2.a meridiano situ ad septentriones,
Plin. 2, 108, 112, § 245; 2, 47, 48, § 127; 3, 12, 17, § 108; cf. Sill. ad Plin. 16, § 2.— Plur.:(pantherae) repleturae illos situs,
Plin. 27, 2, 2, § 7.—Soil (late Lat.):3.quae loca pingui situ et cultu,
Amm. 24, 5, 3.—Description (late Lat.):II.cujus originem in Africae situ digessimus plene,
Amm. 29, 5, 18.—Lit.1.Rust, mould, mustiness, dust, dirt, etc., that a thing acquires from lying too long in one place (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.;2.syn.: squalor, sordes): corrumpor situ,
Plaut. Truc. 5, 23; cf.:quae in usu sunt et manum cottidie tactumque patiuntur, numquam periculum situs adeunt,
Sen. Ben. 3, 2, 2:tristia duri Militis in tenebris occupat arma situs,
Tib. 1, 10, 50:arma squalere situ ac rubigine,
Quint. 10, 1, 30:immundo pallida mitra situ,
Prop. 4 (5), 5, 70:ne aut supellex vestisve condita situ dilabatur,
Col. 12, 3, 5:per loca senta situ,
Verg. A. 6, 462:araneosus situs,
Cat. 23, 3:immundus,
Ov. Am. 1, 12, 30; cf. id. ib. 1, 8, 52; id. Tr. 3, 10, 70:detergere situm ferro,
Sil. 7, 534:deterso situ,
Plin. Pan. 50:prata situ vetustatis obducta,
Col. 2, 18, 2. —Filthiness of the body: genas situ liventes, Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Com. Rel. p. 225 Rib.:B.situm inter oris et barba, etc.): en ego victa situ,
Verg. A. 7, 452; Ov. M. 7, 290; 7, 303; 8, 802; Luc. 6, 516; Plin. 21, 6, 17, § 33.—Trop.1.Neglect, idleness, absence of use:2.indigna est pigro forma perire situ,
Ov. Am. 2, 3, 14:et segnem patiere situ durescere campum,
Verg. G. 1, 72; Col. 2, 2, 6:gladius usu splendescit, situ rubiginat,
App. Flor. 3, p. 351, 32. —Of the mind, a rusting, moulding, a wasting away, dulness, inactivity:senectus victa situ,
Verg. A. 7, 440:marcescere otio situque civitatem,
Liv. 33, 45 fin.:situ obsitae justitia, aequitas,
Vell. 2, 126, 2:quae (mens) in hujusmodi secretis languescit et quendam velut in opaco situm ducit,
Quint. 1, 2, 18; cf. id. 12, 5, 2:ne pereant turpi pectora nostra situ,
Ov. Tr. 5, 12, 2:depellere situm curis,
Stat. S. 5, 3, 34:flebis in aeterno surda jacere situ (carmina),
i. e. oblivion, Prop. 1, 7, 18:(verba) priscis memorata Catonibus Nunc situs informis premit et deserta vetustas,
Hor. Ep. 2, 2, 118; cf.:verborum situs,
Sen. Ep. 58, 3:nec umquam passure situm,
Stat. Th. 3, 100:passus est leges istas situ atque senio emori,
Gell. 20, 1, 10.
См. также в других словарях:
Acrocephalus caffer aquilonis — Eiao Rohrsänger Systematik Ordnung: Sperlingsvögel (Passeriformes) Unterordnung: Singvögel (Passeri) Familie: Grasmückenartige (Sylviidae) … Deutsch Wikipedia
Acrocephalus mendanae aquilonis — Eiao Rohrsänger Systematik Ordnung: Sperlingsvögel (Passeriformes) Unterordnung: Singvögel (Passeri) Familie: Grasmückenartige (Sylviidae) … Deutsch Wikipedia
Platanthera aquilonis — ID 64861 Symbol Key PLAQ2 Common Name northern green orchid Family Orchidaceae Category Monocot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AK, AZ, CA, CO, CT, IA, ID, IL, IN, MA, ME, MI, MN, MT, ND, NE,… … USDA Plant Characteristics
Platanthera aquilonis Sheviak — Symbol PLAQ2 Common Name northern green orchid Botanical Family Orchidaceae … Scientific plant list
Vinland — was the name given to an area of North America by the Norseman Leifr Eiríksson, about the year A.D. 1003.Fact|date=March 2008In 1960 archaeological evidence of the only known Norse settlement [Ingstad, Helge; Ingstad, Anne Stine (2001). The… … Wikipedia
Eiao Polynesian Warbler — Taxobox name = Eiao Polynesian Warbler regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Passeriformes familia = Sylviidae genus = Acrocephalus species = A. caffer subspecies = A. c. aquilonis trinomial = Acrocephalus caffer aquilonis… … Wikipedia
Magic in Negima — This page discusses the magic and magic systems in the manga and anime series . Western Mages and Eastern Mages In Negima, the two main divisions of magic shown are Western (European) and Eastern (Asian). Western magic is largely based on real… … Wikipedia
Eiao-Rohrsänger — Systematik Ordnung: Sperlingsvögel (Passeriformes) Unterordnung: Singvögel (Passeri) Familie: Grasmückenartige (Sylviidae) Gattung … Deutsch Wikipedia
Gesta Hammaburgensis ecclesiae pontificum — Die Gesta Hammaburgensis ecclesiae pontificum (lat. Geschichte des Erzbistums Hamburg ) stellen eines der bedeutendsten mittelalterlichen Geschichts und Geographiewerke des nördlichen Europa dar. Es ist zugleich die älteste schriftliche Quelle… … Deutsch Wikipedia
Platanthera — Platanthera … Wikipedia Español
Адам Бременский — В Википедии есть статьи о других людях с именем Адам (значения). Адам Бременский (нем. Adam von Bremen; умер после 1081 года) северогерманский хронист, каноник и схоластик, или Magister scholarum. Предполагают, что он был вызван… … Википедия