Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

acus

  • 1 acus

        acus ūs, f    [2 AC-], a needle: volnus acu punctum: pingere acu, to embroider, V.
    * * *
    I
    husks of grain/beans, chaff
    II
    needle, pin; hair-pin; pipefish, needlefish; detail; husks/chaff (pl.)

    Latin-English dictionary > acus

  • 2 acus

    1.
    ăcus, ūs, f. [cf. 2. acer].
    I.
    A needle or pin, as being pointed, both for common use and ornament:“quasarcinatrix veletiam ornatrix utitur,” Paul. ex Fest. p. 9 Müll.
    A.
    Lit.:

    mirabar vulnus, quod acu punctum videtur,

    Cic. Mil. 24.—Hence, acu pingere, to embroider, Verg. A. 9, 582; Ov. M. 6, 23; cf. Plin. 8, 48, § 191; Isid. Orig. 19, 22, 22.—Esp. a hair-pin:

    figat acus tortas sustineatque comas,

    Mart. 14, 24:

    foramen acūs,

    the eye of a needle, Vulg. Matt. 19, 24.—Also, a surgeon's needle, a probe, Cels. 7, 17.—Hence,
    B.
    Trop.: acu rem tangere, to touch the thing with a needle; in Engl. phrase, to hit the nail on the head, Plaut. Rud. 5, 2, 19; so,

    to denote careful and successful effort: si acum quaereres, acum invenisses,

    id. Men. 2, 1, 13.—
    II.
    The tongue of a buckle, Treb. Poll. Claud. 14.—
    III.
    I. q. acus, ĕris, Col. 2, 10, 40.—
    IV.
    An implement of husbandry, Pall. 1, 43, 2.
    2.
    ăcus, ĕris, n. (also, ūs, f., v. 1. acus, III.) [kindred with acus, ūs, Goth. ahana, old Norse agn, old Germ. Agana ], = achuron, the husk of grain and of pulse; chaff, Cato, R. R. 54, 2; Varr. R. R. 1, 52; 57; 3, 9, 8.
    3.
    ăcus, i, m. [1. acus], a kind of sea-fish with a pointed snout, the hornpike or gar-pike (Gr. belonê):

    acus sive belone unus piscium, etc.,

    Plin. 9, 51, 76, § 166:

    et satius tenues ducere credis acos,

    Mart. 10, 37, 6; cf. Plin. 32, 11, 53, § 145, where belonae again occurs. (Some read una for unus in the passage from Plin., and acūs for acos in Mart., as if these forms belonged to 1. acus.)

    Lewis & Short latin dictionary > acus

  • 3 Syngnathus acus

    ENG greater pipefish
    NLD grote zeenaald, [windsteur, zevenkantige zeenaald]
    GER große Seenadel
    FRA syngnathe aiguille

    Animal Names Latin to English > Syngnathus acus

  • 4 acer

    1.
    ăcer, ĕris, n. [kindred with Germ. Ahorn] (f. Serv. ap. Prisc. p. 698 P.), the maple-tree, Plin. 16, 15, 26, § 66 sq.—
    II.
    Transf., the wood of the maple-tree, maplewood, used, on account of its hardness and firmness, for writing-tablets, Plin. 33, 11, 52, § 146; Ov. Am. 1, 11, 28.
    2.
    ācer, cris, cre, adj. (m. acris, Enn.; f. acer, Naev. and Enn.; acrus, a um, Pall.; Veg.; cf. Charis. 63 and 93 P.) [cf. akis, akôn, akmê, akros, ôkus, oxus; Sanscr. acan = dart, acus = swift; Germ. Ecke; Engl. edge, to egg; and with change of quantity, ăcus, acuo, ăceo, ăcies, ăcerbus], sharp, pointed, piercing, and the like.
    I.
    Prop., of the senses and things affecting them, sharp, dazzling, stinging, pungent, fine, piercing:

    praestans valetudine, viribus, formā, acerrimis integerrimisque sensibus,

    Cic. Tusc. 5, 15, 45. So,
    a.
    Of the sight:

    acerrimus sensus videndi,

    Cic. de Or. 2, 87, 357:

    acres oculi,

    id. Planc. 27:

    splendor,

    Lucr. 4, 304:

    quidam colores ruboris acerrimi,

    Sen. Q. N. 1, 14 al. —
    b.
    Of the hearing:

    voce increpet acri?

    Lucr. 3, 953:

    aurium mensura, quod est acrius judicium et certius,

    Cic. de Or. 3, 47:

    acrem flammae sonitum,

    Verg. G. 4, 409:

    acri tibiā,

    Hor. C. 1, 12, 1.—
    c.
    Of smell, Lucr. 4, 122:

    exstinctum lumen acri nidore offendit nares,

    id. 6, 792; cf. ib. 1216:

    unguentis minus diu delectemur summa et acerrima suavitate conditis, quam his moderatis,

    Cic. de Or. 3, 25, 99:

    odor,

    Plin. 12, 17, 40.—
    d.
    Of taste: ut vitet acria, ut est sinapi, cepa, allium, Var. ap. Non. 201, 13:

    acres humores,

    sharp juices, Cic. N. D. 2, 23:

    lactuca innatat acri stomacho,

    an acid stomach, Hor. S. 2, 4, 59; cf. ib. 2, 8, 7:

    dulcibus cibis acres acutosque miscere,

    Plin. Ep. 7, 3 al. —
    e.
    Of sensation in its widest extent: aestatem auctumnus sequitur, post acer hiems fit, sharp, severe, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 ed. Vahl.—cf. Lucr. 3, 20; 4, 261); and so Hor.: solvitur acris hiems, C. 1. 4, 1. —
    B.
    Of the internal states of the human system, violent, sharp, severe, gnawing:

    fames, Naev. ap. Prisc. l. l. (B. Punic. p. 18 ed. Vahl.): somnus, Enn. ap. Prisc. l. l. (Ann. v. 369): morbus,

    Plaut. Men. 5, 2, 119:

    dolor,

    Lucr. 6, 650:

    sitis,

    Tib. 1, 3, 77 al.
    II.
    Of the states of mind: violent, vehement, passionate, consuming: mors amici subigit, quae mihi est senium multo acerrimum, Att. ap. Non. 2, 22:

    acri ira percitus,

    Lucr. 5, 400: cf. 3, 312;

    6, 754 (on the contrary, 5, 1194: iras acerbas): acres curae,

    Lucr. 3, 463, and Var. ap. Non. 241:

    luctus,

    ib. 87:

    dolor,

    Verg. A. 7, 291:

    metus,

    Lucr. 6, 1211; Verg. A. 1, 362:

    amor,

    Tib. 2, 6, 15:

    acrior ad Venerem cupido,

    Curt. 6, 5 al. (Among unpleasant sensations, acer designates a piercing, wounding by sharpness; but acerbus the rough, harsh, repugnant, repulsive.)—
    B.
    Applied to the intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd:

    acrem irritat virtutem animi,

    Lucr. 1, 70:

    acri judicio perpende,

    id. 2, 1041:

    memoria,

    strong, retentive, Cic. de Or. 2, 87:

    vir acri ingenio,

    id. Or. 5; cf. id. Sest. 20 al. —
    C.
    Applied to moral qualities.
    1.
    In a good sense, active, ardent, eager, spirited, brave, zealous:

    milites,

    Cic. Cat. 2, 10:

    civis acerrimus,

    an ardent patriot, id. Fam. 10, 28:

    defensor,

    id. ib. 1, 1:

    studio acriore esse,

    id. de Or. 1, 21:

    jam tum acer curas venientem extendit in annum rusticus,

    Verg. G. 2, 405 al. —
    2.
    In a bad sense, violent, hasty, hot, passionate, fierce, severe (very freq.):

    uxor acerrima,

    enraged, angry, Plaut. Merc. 4, 4, 56; Ter. Ph. 2, 1, 32:

    dominos acres,

    Lucr. 6, 63; Nep. Tim. 3, 5; cf. Bremi Nep. Eum. 11, 1. Also, of animals, Lucr. 4, 421; 5, 860; Verg. A. 4, 156; Hor. Epod. 12, 6; 2, 31; Nep. Eum. 11, 1. —
    D.
    Of abstract things (mostly poet.), Ter. Ph. 2, 2, 32:

    egestas,

    Lucr. 3, 65:

    poenas,

    id. 6, 72:

    impetus,

    ib. 128; 392:

    acerrimum bellum,

    Cic. Balb. 6:

    nox acerrima atque acerbissima,

    id. Sull. 18:

    acrius supplicium,

    id. Cat. 1, 1; in Quint.: acres syllabae, which proceed from short to long, 9, 4.—Acer is constr. with abl., and also (esp. in the histt. of the silv. age) with gen., Vell. 1, 13; Tac. H. 2, 5 al.; cf. Ramsh. § 107, 6 note. With in, Cic. Fam. 8, 15; with inf., Sil. 3, 338.— Adv.: ācrĭter, sharply, strongly, vehemently, eagerly, zealously, etc., in all the signif. of the adj., Plaut. Cist. 1, 1, 110; id. Ps. 1, 3, 39; Lucr. 6, 783; Cic. Tusc. 1, 30 al.— Comp., Lucr. 3, 54; 5, 1147; Hor. S. 2, 3, 92; Tac. A. 6, 45; 13, 3.— Sup., Cic. Fl. 11; id. Fam. 10, 28; 15, 4.—Also, ācre, Sall. Fragm. ap. Non. p. 132, 25; App. M. 10, 32; and perh. Pers. 4, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > acer

  • 5 aculeus

        aculeus ī, m    [acus], a sting: apis.—Meton., a point, L.—Fig., a sting, spur, goad: severitatis vestrae: orationis meae: ad animos stimulandos, L.
    * * *
    sting, spine, thorn, prickle, point, spike; barb; pang, prick; sarcasm

    Latin-English dictionary > aculeus

  • 6 ē-meritus

        ē-meritus adj.,    that has finished work, past service: equi, O.: aratrum, O.: acus, Iu.— Plur m. as subst, discharged veterans, Ta.

    Latin-English dictionary > ē-meritus

  • 7 tenuis

        tenuis e, adj. with comp. tenuior and sup. tenuissimus    [2 TA-], drawn out, meagre, slim, thin, lank, slender: Pinna, H.: acus, fine, O.: avena, V.: animae (defunctorum), O.—Of texture, thin, fine, close: vestes, O.: togae, H.: toga filo tenuissima, O.: natura oculos membranis tenuissimis saepsit.—Of substance, thin, rare, fine, slight: caelum: athereus locus tenuissimus est: agmen (militum), L.— Little, slight, trifling, inconsiderable, insignificant, poor, mean: oppidum: aqua, shallow, L.: tenuem fontibus adfer aquam, i. e. a little water, O.: sulcus, V.: Insignis tenui fronte Lycoris, low, H.: semita, narrow, V.: cibus, Ph.: opes: census, H.: praeda, Cs.: tenuissimum lumen: ventus, a breeze, V.—Of persons, poor: servus sit an liber, pecuniosus an tenuis.— Plur m. as subst: tenuīs praemio, stultos errore permovit: fortunae constitui tenuiorum videbantur: cuiusque censum tenuissimi auxerant.—Fig., fine, nice, delicate, subtle, exact: distinctio: cura, O.: rationes non ad tenue elimatae.— Weak, trifling, insignificant, mean, poor, slight: tenuissima valetudo, delicate, Cs.: sermo: in tenuissimis rebus labi: artificium: spes tenuior: curae, V.— Low in rank, mean, inferior, common: tenuiores, the lower orders: tenuis L. Virginius unusque de multis: tenuissimus quisque: adulescentes tenui loco orti, L.
    * * *
    tenue, tenuior -or -us, tenuissimus -a -um ADJ
    thin, fine; delicate; slight, little, unimportant; weak, feeble

    Latin-English dictionary > tenuis

  • 8 belone

    fish (same as acus); pipefish, needlefish, hornpike, gar

    Latin-English dictionary > belone

  • 9 comatorius

    comatoria, comatorium ADJ

    Latin-English dictionary > comatorius

  • 10 AC

    1.
    AC, a Latin root, denoting (
    1.
    ) sharp and (
    2.
    ) quick, kindred with the Greek akros and ôk-us, Sanscr. ācu (= celeriter). Hence the Latin acer, acies, acuo, acus, acutus, aquila, accipiter, acupedius (prob. also equus), ocior, and oculus.
    2.
    ac, conj., v. atque.

    Lewis & Short latin dictionary > AC

  • 11 aceratus

    ăcĕrātus, a, um, adj. [acus, ĕris], mingled with chaff:

    lutum,

    Fest. p. 20, and 187 Müll.; cf. Non. 445, 14.
    2.
    ăcĕrătus, a, um, adj., = akeratos, without horns:

    cochleae,

    Plin. 30, 6, 15, § 46 dub. (acc. to others, ăcērătae = akêratoi, complete).

    Lewis & Short latin dictionary > aceratus

  • 12 acerosus

    ăcĕrōsus, a, um, adj. [ăcus, ĕris], full of chaff: far, mixed with chaff, Gr. autopuros, Lucil. ap. Non. 445, 14:

    caenum,

    id. ib.; v. Fest. s. v. OBACERARE, p. 187 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > acerosus

  • 13 acia

    ăcĭa, ae, f. [1. acus], a thread for sewing, rhamma, Titin. ap. Non. 3, 21 (Rib. Com. Rel. p. 115); Cels. 5, 26, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > acia

  • 14 acuarius

    ăcŭārĭus, i, m. [1. acus], one who makes needles or pins, Inscr. Orell. 4139.

    Lewis & Short latin dictionary > acuarius

  • 15 aculeus

    ăcūlĕus, i, m. [acc. to Prisc. 618 P. dim. from 1. acus, with the gender changed, like diecula fr. dies, cf. Val. Prob. 1463 P.], a sting.
    I.
    Lit.
    A.
    Of animals:

    apis aculeum sine clamore ferre non possumus,

    Cic. Tusc. 2, 22; so Plin. 11, 17, 17:

    neparum,

    Cic. Fin. 5, 15 al. —Also, the spur of fowls, Col. 8, 2, 8:

    locustarum,

    Vulg. Apoc. 9, 10.—
    B.
    Of plants, a spine or prickle:

    spinarum,

    Plin. 13, 9, 19:

    carduorum,

    id. 20, 23, 99.—
    C.
    Of an arrow or dart, the point, Liv. 38, 21, 11.—
    II.
    Fig., a sting.
    A.
    Of a sharp, cutting remark:

    pungunt quasi aculeis interrogatiunculis,

    Cic. Fin. 4, 3; so id. Ac. 2, 31; id. Planc. 24 al.; Liv. 23, 42, 5.—
    B.
    Of harsh treatment:

    aculeos severitatis judicum evellere,

    Cic. Clu. 55 fin.; so id. Cael. 12, 29.—
    C.
    Of painful thought or care:

    meum ille pectus pungit aculeus, quid illi negoti fuerit ante aedīs meas, Plant. Trin. 4, 2, 158: domesticarum sollicitudinum,

    Cic. Att. 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > aculeus

  • 16 Aeacideius

    Aeăcĭdēĭus, a, um, adj., pertaining to the Æacidœ (the posterity of Æacus):

    regna,

    i. e. Ægina, Ov. M. 7, 472.

    Lewis & Short latin dictionary > Aeacideius

  • 17 Aeacides

    Aeăcĭdēs, ae, = Aiakidês, patr. m. (voc. Aeacidā, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56; Ov. H. 3, 87;

    Aeacidē,

    id. ib. 8, 7; gen. plur. Aeacidūm, Sil. 15, 392), a male descendant of Æacus, an Æacide.
    I.
    In gen.: stolidum genus Aeacidarum, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56; Ov. M. 8, 3; Sil. 15, 292; Just. 12, 15.—
    II.
    Esp., his son Phocus, Ov. M. 7, 668.— His sons Telamon and Peleus, Ov. M. 8, 4.— His son Peleus alone, Ov. M. 12, 365.— His grandson Achilles, Verg. A. 1, 99; Ov. M. 12, 82; 96; 365.— His great-grandson Pyrrhus, son of Achilles, Verg. A. 3, 296.— His later descendants, Pyrrhus, king of Epirus, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56:

    Aeacidarum genus,

    Cic. Off. 1, 12; and Perseus, king of Macedon, conquered by Æmilius Paulus, Verg. A. 6, 839; Sil. 1, 627.

    Lewis & Short latin dictionary > Aeacides

  • 18 Aeacius

    Aeăcĭus, a, um, adj., Æacian: flos, the hyacinth (as springing from the blood of Ajax, grandson of Æacus), Col. 10, 175.

    Lewis & Short latin dictionary > Aeacius

  • 19 Aegina

    Aegīna, ae, f., = Aigina.
    I.
    An island in the Saronic gulf, earlier called Œnone or Œnopia, now Eghina, Mel. 2, 7, 10; Plin. 4, 12, 19, § 57; Cic. Off. 3, 11, 46 al.—Hence. Aegīnensis, e, adj., of Ægina.—Subst., a native or an inhabitant of Ægina, Val. Max. 9, 2, 8 ext. Aegīnēta, ae, m., i. q. the preceding, Cic. Off. 3, 11.— Aegīnē-tĭcus, a, um, adj., pertaining to Ægina:

    aes,

    Plin. 34, 2, 3, § 8.—
    II.
    The mother of Æacus, Ov. M. 7, 474.

    Lewis & Short latin dictionary > Aegina

  • 20 Aeginensis

    Aegīna, ae, f., = Aigina.
    I.
    An island in the Saronic gulf, earlier called Œnone or Œnopia, now Eghina, Mel. 2, 7, 10; Plin. 4, 12, 19, § 57; Cic. Off. 3, 11, 46 al.—Hence. Aegīnensis, e, adj., of Ægina.—Subst., a native or an inhabitant of Ægina, Val. Max. 9, 2, 8 ext. Aegīnēta, ae, m., i. q. the preceding, Cic. Off. 3, 11.— Aegīnē-tĭcus, a, um, adj., pertaining to Ægina:

    aes,

    Plin. 34, 2, 3, § 8.—
    II.
    The mother of Æacus, Ov. M. 7, 474.

    Lewis & Short latin dictionary > Aeginensis

См. также в других словарях:

  • ACUS — Administrative Conference of the United States Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations …   Law dictionary

  • ACUS — I. ACUS Chunorum Rex, singulari certamine occisus, a Ladislao, Ungariae Rege, in Danubii ripa, Bonfin. l. 4. Dec. 2. II. ACUS Graec. βελόνη, Bellonae inventum, ut Hygino placet, matronis in componendis crinibus adhiberi solita est; hinc crinalis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • acus — /ay keuhs/, n., pl. acus. 1. Surg. a needle, esp. one used in a surgical operation. 2. aculeus (def. 1). [ < L] * * * …   Universalium

  • acus — /ay keuhs/, n., pl. acus. 1. Surg. a needle, esp. one used in a surgical operation. 2. aculeus (def. 1). [ < L] …   Useful english dictionary

  • ACUS Discriminalis — dicta est quae capillos mulierum ante frontem dividit, Nonius. Qui ornatus discrimen dictum Latinis, (vide infra) ut Graecis διάκειμα et διάνειϚις. Er quidem acu hâc omnes mulieres crinem a fronte dividebant, etiam illae quae operosius ornabantur …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ACUS Cyprea — apud Trebellium Pollion. fibulam auream cum acu ryprea unam, in Vita Claudii c. 14. ita enim haber Codex Palatinus, ut Gruterus testatur, cum alias nullô sensu legatur Cumacum Cypriam: non ab ullo Cypriorum artificio dicta est, sed ab cypro, h. e …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ACUS Crinalis — vide supra. Ea etiam ad suendas coronas adhibita videtur, ex Tertulliano de Pall. c. 4. Vetus iam bydrae Centaurorumque sanguis in sagittis pumice spiculi exludebatur, insultante luxuriâ; ut post monstra transsixa coronam forsitan suerent. Dicit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ACUS Foramen — vide infra, in Camelus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ACUS Semiramia — vide in vocibus Acupictile, Babylonicum, Plumarii …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ACUS — Area Common User System (Governmental » Military) ** Army Common User System (Governmental » Military) * Area Command Units (Governmental » Police) …   Abbreviations dictionary

  • acus — (aґkəs) [L.] a needle or needlelike process …   Medical dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»