-
1 infirme
weakly, faintly. -
2 infirma
I.Lit.:II.viribus infirmis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:valetudo,
id. Brut. 48, 180:classis inops et infirma,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:valetudo infirmissima,
id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick:sum admodum infirmus,
Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26:pecus,
i. e. sheep, Ov. Ib. 44:lumen solis,
weak, feeble, Luc. 5, 545:infirmior est panis ex polline,
less nourishing, Cels. 2, 18:infirmissimus cibarius panis,
id. ib.:saporis vinum,
Col. 3, 7:infirmissimae arbores,
Plin. 17, 24, 37, § 217:nervi,
weak, id. 23, 2, 28, § 59:civitas exigua et infirma,
Caes. B. G. 7, 17.—With ad:infirmi ad resistendum,
Caes. B. C. 3, 9, 3:infirmior ad haec omnia,
Plin. 36, 20, 37, § 145.—With adversus:fama, infirmissimum adversus viros fortes telum,
Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts:lineae,
Plin. 9, 43, 67, § 145.—Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded:A.tenuis atque infirmi haec animi videri,
Caes. B. C. 1, 32:quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 190:sum paulo infirmior,
Hor. S. 1, 9, 71:quorum concursu terrentur infirmiores,
Caes. B. C. 1, 3, 5:homines infirmissimi,
very uncertain, not to be depended on, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive:omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est,
Cic. Caecin. 23, 64:quod apud omnes leve et infirmum est,
id. Rosc. Com. 2, 6:cautiones,
id. Fam. 7, 18:infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi,
Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.Form infirmē.1.Weakly, faintly, not strongly, not very:2. B.infirme animatus,
Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression:jejune et infirme,
Plin. Ep. 1, 20, 21.— -
3 infirmus
I.Lit.:II.viribus infirmis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:valetudo,
id. Brut. 48, 180:classis inops et infirma,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:valetudo infirmissima,
id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick:sum admodum infirmus,
Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26:pecus,
i. e. sheep, Ov. Ib. 44:lumen solis,
weak, feeble, Luc. 5, 545:infirmior est panis ex polline,
less nourishing, Cels. 2, 18:infirmissimus cibarius panis,
id. ib.:saporis vinum,
Col. 3, 7:infirmissimae arbores,
Plin. 17, 24, 37, § 217:nervi,
weak, id. 23, 2, 28, § 59:civitas exigua et infirma,
Caes. B. G. 7, 17.—With ad:infirmi ad resistendum,
Caes. B. C. 3, 9, 3:infirmior ad haec omnia,
Plin. 36, 20, 37, § 145.—With adversus:fama, infirmissimum adversus viros fortes telum,
Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts:lineae,
Plin. 9, 43, 67, § 145.—Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded:A.tenuis atque infirmi haec animi videri,
Caes. B. C. 1, 32:quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 190:sum paulo infirmior,
Hor. S. 1, 9, 71:quorum concursu terrentur infirmiores,
Caes. B. C. 1, 3, 5:homines infirmissimi,
very uncertain, not to be depended on, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive:omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est,
Cic. Caecin. 23, 64:quod apud omnes leve et infirmum est,
id. Rosc. Com. 2, 6:cautiones,
id. Fam. 7, 18:infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi,
Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.Form infirmē.1.Weakly, faintly, not strongly, not very:2. B.infirme animatus,
Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression:jejune et infirme,
Plin. Ep. 1, 20, 21.— -
4 ēnervātus
ēnervātus adj. [P. of enervo], unnerved, weakly, effeminate, unmanly: homines: ratio et oratio: sententia. -
5 gelidē
gelidē adv. [gelidus], coldly, indifferently: ministrare, H.* * *sluggishly, without enthusiasm; coldly, weakly, feebly -
6 (imbēcillē)
(imbēcillē) adv. [imbecillus], weakly, feebly. —Only comp: imbecillius adsentiri, with hesitation. -
7 (impotenter)
(impotenter) adv. [impotens], weakly, ineffectually.—Only comp: impotentius regi, L. -
8 īnfīrmē
īnfīrmē adv. [infirmus], faintly, slightly: animatus.* * *weakly, faintly; cravenly; not powerfully/effectively/dependably/soundly -
9 molliter
molliter adv. with comp. and sup. [mollis], softly, gently, agreeably: te curasti, T.: aves nidos mollissime substernunt: membra movere mollius (in the dance), H.: ossa cubent, O.: Excudent spirantia mollius aera, more agreeably, V.: Versiculi euntes Mollius, smoothly, H.—Fig.: quod ferendum est molliter sapienti, patiently: vivere, voluptuously: aegritudinem pati, without fortitude, S.: ne quid per metum mollius consuleretur, too compliantly, L.: amici mollius interpretantur, too favorably, Ta.* * *mollius, mollissime ADVcalmly/quietly/softly/gently/smoothly/easily; w/out pain/anger/harshness; weakly -
10 solūtē
solūtē adv. with comp. [solutus], without constraint, freely, at pleasure: dicere, i. e. fluently: volvere sententias: solutius eloqui, more fluently, Ta.— Without discipline, disorderly, negligently: solute ac neglegenter habiti sunt (exercitūs), L.: in stationibus solute ac neglegenter agentes, L.— Without vigor, weakly: alqd tam solute agere. -
11 enerviter
weakly, feebly; limply, languidly -
12 infirmiter
weakly/feebly; without energy/support/power; not firmly/effectively; not very -
13 gelide
coldly, weakly, feebly -
14 dilute
dīlūtus, a, um, P. a., diluted, thin, weak, soft (perh. only post-Aug.).A.Lit.:2.potio (opp. meraca),
Cels. 1, 3; cf.: vinum dilutius pueris, sonibus meracius, id.; and:potio quam dilutissima, id.: solum dilutius,
Plaut. 17, 20, 33, § 144; hence also subst., dīlūtum, i, n., a liquid in which something has been dissolved, a solution, Plin. 27, 7, 28, § 46:rubor,
id. 22, 22, 46, § 92:amethystus dilutior,
paler, id. 37, 9, 40, § 122;colos,
id. 37, 5, 18, § 67: urina, Cels. [p. 581] 2, 6: odor, slight, faint (opp. acutus), Plin. 15, 28, 33, § 110 et saep.—Transf., of a wine-drinker, drunk (opp. abstemius), Aus. Ep. a. Id. 11.—B.Trop. (borrowed from colors), clear, manifest:dilutior erat defectus,
Amm. 20, 3.—* Adv.: dīlūtē, slightly, weakly: Gallos post haec dilutius esse poturos, Cic. Font. Fragm. ap. Amm. 15, 12, 2; acc. to others an adj., sc. vinum. -
15 dilutum
dīlūtus, a, um, P. a., diluted, thin, weak, soft (perh. only post-Aug.).A.Lit.:2.potio (opp. meraca),
Cels. 1, 3; cf.: vinum dilutius pueris, sonibus meracius, id.; and:potio quam dilutissima, id.: solum dilutius,
Plaut. 17, 20, 33, § 144; hence also subst., dīlūtum, i, n., a liquid in which something has been dissolved, a solution, Plin. 27, 7, 28, § 46:rubor,
id. 22, 22, 46, § 92:amethystus dilutior,
paler, id. 37, 9, 40, § 122;colos,
id. 37, 5, 18, § 67: urina, Cels. [p. 581] 2, 6: odor, slight, faint (opp. acutus), Plin. 15, 28, 33, § 110 et saep.—Transf., of a wine-drinker, drunk (opp. abstemius), Aus. Ep. a. Id. 11.—B.Trop. (borrowed from colors), clear, manifest:dilutior erat defectus,
Amm. 20, 3.—* Adv.: dīlūtē, slightly, weakly: Gallos post haec dilutius esse poturos, Cic. Font. Fragm. ap. Amm. 15, 12, 2; acc. to others an adj., sc. vinum. -
16 dilutus
dīlūtus, a, um, P. a., diluted, thin, weak, soft (perh. only post-Aug.).A.Lit.:2.potio (opp. meraca),
Cels. 1, 3; cf.: vinum dilutius pueris, sonibus meracius, id.; and:potio quam dilutissima, id.: solum dilutius,
Plaut. 17, 20, 33, § 144; hence also subst., dīlūtum, i, n., a liquid in which something has been dissolved, a solution, Plin. 27, 7, 28, § 46:rubor,
id. 22, 22, 46, § 92:amethystus dilutior,
paler, id. 37, 9, 40, § 122;colos,
id. 37, 5, 18, § 67: urina, Cels. [p. 581] 2, 6: odor, slight, faint (opp. acutus), Plin. 15, 28, 33, § 110 et saep.—Transf., of a wine-drinker, drunk (opp. abstemius), Aus. Ep. a. Id. 11.—B.Trop. (borrowed from colors), clear, manifest:dilutior erat defectus,
Amm. 20, 3.—* Adv.: dīlūtē, slightly, weakly: Gallos post haec dilutius esse poturos, Cic. Font. Fragm. ap. Amm. 15, 12, 2; acc. to others an adj., sc. vinum. -
17 dura
dūrus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. root dhar, to fix, confirm], hard.I.Lit.A.Orig. as affecting the sense of feeling:(α).et validi silices ac duri robora ferri,
Lucr. 2, 449; so,silex,
Verg. A. 6, 471:ferrum,
Hor. C. 3, 11, 31:cautes,
Verg. A. 4, 366; Ov. M. 4, 672:bipennes,
Hor. C. 4, 4, 57:ligones,
id. Epod. 5, 30:aratrum,
id. S. 1, 1, 28:compes,
id. Epod. 4, 4:pellis,
Lucr. 6, 1195; Verg. G. 3, 502:arva,
id. ib. 2, 341; cf.cutis,
Ov. M. 8, 805:alvus,
Cels. 6, 18, 9; Hor. S. 2, 4, 27: aqua, hard, i. e. containing much earthy matter, Cels. 2, 30 fin.; cf.muria,
saturated with salt, Col. 6, 30 fin.; 12, 6, 1 et saep., v. muria:dumeta,
i. e. rough, Ov. M. 1, 105 et saep.:gallina,
tough, not yet boiled tender, Hor. S. 2, 4, 18; cf.:fungi, qui in coquendo duriores fient,
Plin. 22, 23, 47, § 99 et saep.— Sup.:ladanum durissimum tactu,
Plin. 26, 8, 30, § 48; cf.:durissimus tophus vel carbunculus,
Col. 3, 11, 7 et saep.—As subst.: dūrum, i, n.E duro (sc. ligno), of the hardened wood of the vine, Col. 3, 6, 2; 3, 10, 15; 21 et saep.; cf. duramentum.—(β).Durum cacare, Mart. 3, 89, 2.—B.Transf.1.As affecting the sense of taste:2.vinum, opp. suavis,
hard, harsh, Pall. Oct. 14, 5; cf.:sapor Bacchi,
Verg. G. 4, 102:acetum,
Ser. Samm. 40 and 351.—As affecting the ear:II.vocis genera permulta:... grave acutum, flexibile durum,
Cic. N. D. 2, 58, 146; cf. Quint. 11, 3, 15 and 32.—Hence, in rhet., hard, rough (cf. asper, II.):aspera et dura et dissoluta et hians oratio,
Quint. 8, 6, 62:consonantes,
id. 11, 3, 35:syllabae,
id. 12, 10, 30:verba,
id. 8, 3, 32 sq.; cf. id. 1, 5, 72:compositio,
id. 9, 4, 142.Trop.A.Opp. to cultivated, rough, rulde, uncultivated:2.Q. Aelius Tubero ut vita sic oratione durus, incultus, horridus,
Cic. Brut. 31; cf.:(Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores, et oratione et moribus,
id. Fin. 4, 28, 78; id. Mur. 29:Attilius poëta durissimus,
id. Att. 14, 20, 3:C. Marius, qui durior ad haec studia videbatur,
id. Arch. 9, 19; cf. Quint. 10, 1, 93; 8 prooem. § 26; Hor. S. 1, 4, 8 al.:pictor durus in coloribus,
Plin. 35, 11, 40, § 137; cf. Quint. 12, 10, 7: Fauni, gens duro robore nata, Verg. A. 8, 315; cf.:terrea progenies duris caput extulit arvis,
id. G. 2, 341; cf. also Stat. Th. 4, 276 sq.; Ov. Tr. 3, 11, 8.—But sometimes as a praiseworthy quality, opp. to soft, weakly, hardy, vigorous (esp. freq. in poets):B.fortes et duri Spartiatae,
Cic. Tusc. 1, 43; cf.:Ligures, durum in armis genus,
Liv. 27, 48:durum genus experiensque laborum,
hardy, Ov. M. 1, 414:unde homines nati, durum genus,
Verg. G. 1, 63 (cf. laas and laos, Pind. Ol. 9, 71):gens dura atque aspera cultu,
a hardy race, id. A. 5, 730:genus humanum durius, tellus quod dura creāsset,
Lucr. 5, 926:Dardanidae,
Verg. A. 3, 94:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2:Iberia,
id. ib. 4, 14, 50:vindemiator,
id. S. 1, 7, 29; cf.:ilia messorum,
id. Epod. 3, 4:juvenci,
Ov. M. 3, 584 et saep. —Opp. to morally mild, gentle, harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, insensible, obstinate:C.quis se tam durum agrestemque praeberet, qui, etc.,
Cic. Or. 43, 148; cf.:quis nostrum animo tam agresti et duro fuit, ut? etc.,
id. Arch. 8:neque sunt audiendi, qui virtutem duram et quasi ferream esse quandam volunt,
id. Lael. 13 fin.;ingenio esse duro atque inexorabili,
Ter. Ph. 3, 2, 12:satis pater durus fui,
id. Heaut. 3, 1, 30; cf. id. Ad. 1, 1, 39; Cic. Cael. 16; Hor. S. 1, 2, 17:Varius qui est habitus judex durior,
Cic. Fin. 2, 19, 62: cf. Caes. B. C. 3, 20, 4:mala vel duri lacrimas motura Catonis,
Luc. 9, 50: duriorem se praebere alicujus miserae et afflictae fortunae, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13 A (cf. opp. at the end of the letter: se placabiliorem praebere):duri hominis vel potius vix hominis videtur, periculum capitis inferre multis,
Cic. Off. 2, 14, 50; Hor. C. 4, 1, 7:quid nos dura refugimus aetas?
id. ib. 1, 35, 34:ōs durum,
shameless, impudent, Ter. Eun. 4, 7, 36 Ruhnk.; Cic. Quint. 24 fin.; Ov. M. 5, 451:cor,
Vulg. Sirach, 3, 27 et saep. Of the austerity of the Stoic mode of living, v. above, A.—Of things, hard, severe, toilsome; troublesome, burdensome, disagreeable; adverse, unfortunate:A.opulento homini hoc servitus dura est,
Plaut. Am. 1, 1, 12; so,servitus,
Cic. Rep. 1, 44; 2, 25; cf.lex,
Plaut. Merc. 4, 6, 1:condicio,
Cic. Rab. Post. 6 fin.:provincia,
Ter. Ph. 1, 2, 23; cf.partes,
id. Eun. 2, 3, 62; Anton. ap. Cic. Att. 10, 8 A:dolor,
Lucr. 3, 460:labor,
id. 5, 1272:subvectiones,
Caes. B. G. 7, 10, 1:venatus,
Ov. M. 4, 307:dura cultu et aspera plaga,
Liv. 45, 30 fin.:durissimo tempore anni,
Caes. B. G. 7, 8, 2; cf. id. B. C. 3, 25, 3; Hirt. B. G. 8, 5 fin.:morbum acrem ac durum,
Plaut. Men. 5, 2, 119; cf.valetudo,
Hor. S. 2, 2, 88:dolores,
Verg. A. 5, 5:frigus,
Plaut. Men. 5, 6, 10:fames,
Hor. S. 1, 2, 6:pauperies,
id. C. 4, 9, 49:causa,
Lucr. 3, 485; Quint. 4, 1, 25; Hor. S. 1, 10, 26:nomen (opp. molle),
Cic. Off. 1, 12:verbum,
id. Brut. 79, 274:propositio,
Quint. 4, 5, 5 et saep.: De. Etiamne id lex coëgit? Ph. Illud durum, Ter. Ph. 2, 1, 8; so in the neutr. sing., Quint. 11, 1, 85; 12, 1, 36; Hor. S. 1, 9, 42 et saep.; cf.ellipt.: non vanae redeat sanguis imagini... Durum: sed levius fit patientia, etc.,
Hor. C. 1, 24, 19. In plur. subst.: dura, ōrum, n., hardships, difficulties:siccis omnia dura deus proposuit,
Hor. C. 1, 18, 3; id. Ep. 2, 1, 141; Sen. Oedip. 208; Verg. A. 8, 522:ego dura tuli,
Ov. M. 9, 544 al. (In fem. plur. ellipt., sc. partes, Ter. Heaut. 2, 4, 22 very dub.).— Comp.:hi, si quid erat durius, concurrebant,
if any unusual difficulty occurred, Caes. B. G. 1, 48, 6; 5, 29, 6; id. B. C. 3, 94, 6.— Adv. posit. in two forms: dūrĭter and dūre.(Acc. to 1. A.) Hardly:B.juga premunt duriter colla (boum),
Vitr. 10, 8.— Comp.:durius,
Vitr. 10, 15 fin. —(Acc. to II. A.-C.)1.Hardly, stiffly, awkwardly:b.membra moventes Duriter,
Lucr. 5, 1401:duriter,
Auct. Her. 4, 10, 15; Gell. 17, 10, 15:dure,
Hor. Ep. 2, 1, 66; Quint. 9, 4, 58; 10, 2, 19; Gell. 18, 11, 2.— Comp., Ov. R. Am. 337; Hor. S. 2, 3, 22; Quint. 8, 6, 24; 9, 4, 15; 117.—Hardily, rigorously, austerely:2.vitam parce ac duriter agebat,
Ter. And. 1, 1, 47; id. Ad. 1, 1, 20; Novius ap. Non. 512.—Harshly, roughly, sternly:3.quam tibi ex ore orationem duriter dictis dedit,
Enn. Trag. v. 348 Vahl.:duriter,
Afran. Com. v. 251 Rib.; Ter. Ad. 4, 5, 28.— Comp., Cic. Lig. 6; id. Att. 1, 1, 4; id. Fam. 11, 27, 7; Caes. B. C. 1, 22 fin.; Tac. Agr. 16; id. A. 3, 52; Sen. Ep. 8; Vulg. Gen. 42, 7.— Sup., Hadrian. in Dig. 47, 14, 1.— -
18 durum
dūrus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. root dhar, to fix, confirm], hard.I.Lit.A.Orig. as affecting the sense of feeling:(α).et validi silices ac duri robora ferri,
Lucr. 2, 449; so,silex,
Verg. A. 6, 471:ferrum,
Hor. C. 3, 11, 31:cautes,
Verg. A. 4, 366; Ov. M. 4, 672:bipennes,
Hor. C. 4, 4, 57:ligones,
id. Epod. 5, 30:aratrum,
id. S. 1, 1, 28:compes,
id. Epod. 4, 4:pellis,
Lucr. 6, 1195; Verg. G. 3, 502:arva,
id. ib. 2, 341; cf.cutis,
Ov. M. 8, 805:alvus,
Cels. 6, 18, 9; Hor. S. 2, 4, 27: aqua, hard, i. e. containing much earthy matter, Cels. 2, 30 fin.; cf.muria,
saturated with salt, Col. 6, 30 fin.; 12, 6, 1 et saep., v. muria:dumeta,
i. e. rough, Ov. M. 1, 105 et saep.:gallina,
tough, not yet boiled tender, Hor. S. 2, 4, 18; cf.:fungi, qui in coquendo duriores fient,
Plin. 22, 23, 47, § 99 et saep.— Sup.:ladanum durissimum tactu,
Plin. 26, 8, 30, § 48; cf.:durissimus tophus vel carbunculus,
Col. 3, 11, 7 et saep.—As subst.: dūrum, i, n.E duro (sc. ligno), of the hardened wood of the vine, Col. 3, 6, 2; 3, 10, 15; 21 et saep.; cf. duramentum.—(β).Durum cacare, Mart. 3, 89, 2.—B.Transf.1.As affecting the sense of taste:2.vinum, opp. suavis,
hard, harsh, Pall. Oct. 14, 5; cf.:sapor Bacchi,
Verg. G. 4, 102:acetum,
Ser. Samm. 40 and 351.—As affecting the ear:II.vocis genera permulta:... grave acutum, flexibile durum,
Cic. N. D. 2, 58, 146; cf. Quint. 11, 3, 15 and 32.—Hence, in rhet., hard, rough (cf. asper, II.):aspera et dura et dissoluta et hians oratio,
Quint. 8, 6, 62:consonantes,
id. 11, 3, 35:syllabae,
id. 12, 10, 30:verba,
id. 8, 3, 32 sq.; cf. id. 1, 5, 72:compositio,
id. 9, 4, 142.Trop.A.Opp. to cultivated, rough, rulde, uncultivated:2.Q. Aelius Tubero ut vita sic oratione durus, incultus, horridus,
Cic. Brut. 31; cf.:(Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores, et oratione et moribus,
id. Fin. 4, 28, 78; id. Mur. 29:Attilius poëta durissimus,
id. Att. 14, 20, 3:C. Marius, qui durior ad haec studia videbatur,
id. Arch. 9, 19; cf. Quint. 10, 1, 93; 8 prooem. § 26; Hor. S. 1, 4, 8 al.:pictor durus in coloribus,
Plin. 35, 11, 40, § 137; cf. Quint. 12, 10, 7: Fauni, gens duro robore nata, Verg. A. 8, 315; cf.:terrea progenies duris caput extulit arvis,
id. G. 2, 341; cf. also Stat. Th. 4, 276 sq.; Ov. Tr. 3, 11, 8.—But sometimes as a praiseworthy quality, opp. to soft, weakly, hardy, vigorous (esp. freq. in poets):B.fortes et duri Spartiatae,
Cic. Tusc. 1, 43; cf.:Ligures, durum in armis genus,
Liv. 27, 48:durum genus experiensque laborum,
hardy, Ov. M. 1, 414:unde homines nati, durum genus,
Verg. G. 1, 63 (cf. laas and laos, Pind. Ol. 9, 71):gens dura atque aspera cultu,
a hardy race, id. A. 5, 730:genus humanum durius, tellus quod dura creāsset,
Lucr. 5, 926:Dardanidae,
Verg. A. 3, 94:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2:Iberia,
id. ib. 4, 14, 50:vindemiator,
id. S. 1, 7, 29; cf.:ilia messorum,
id. Epod. 3, 4:juvenci,
Ov. M. 3, 584 et saep. —Opp. to morally mild, gentle, harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, insensible, obstinate:C.quis se tam durum agrestemque praeberet, qui, etc.,
Cic. Or. 43, 148; cf.:quis nostrum animo tam agresti et duro fuit, ut? etc.,
id. Arch. 8:neque sunt audiendi, qui virtutem duram et quasi ferream esse quandam volunt,
id. Lael. 13 fin.;ingenio esse duro atque inexorabili,
Ter. Ph. 3, 2, 12:satis pater durus fui,
id. Heaut. 3, 1, 30; cf. id. Ad. 1, 1, 39; Cic. Cael. 16; Hor. S. 1, 2, 17:Varius qui est habitus judex durior,
Cic. Fin. 2, 19, 62: cf. Caes. B. C. 3, 20, 4:mala vel duri lacrimas motura Catonis,
Luc. 9, 50: duriorem se praebere alicujus miserae et afflictae fortunae, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13 A (cf. opp. at the end of the letter: se placabiliorem praebere):duri hominis vel potius vix hominis videtur, periculum capitis inferre multis,
Cic. Off. 2, 14, 50; Hor. C. 4, 1, 7:quid nos dura refugimus aetas?
id. ib. 1, 35, 34:ōs durum,
shameless, impudent, Ter. Eun. 4, 7, 36 Ruhnk.; Cic. Quint. 24 fin.; Ov. M. 5, 451:cor,
Vulg. Sirach, 3, 27 et saep. Of the austerity of the Stoic mode of living, v. above, A.—Of things, hard, severe, toilsome; troublesome, burdensome, disagreeable; adverse, unfortunate:A.opulento homini hoc servitus dura est,
Plaut. Am. 1, 1, 12; so,servitus,
Cic. Rep. 1, 44; 2, 25; cf.lex,
Plaut. Merc. 4, 6, 1:condicio,
Cic. Rab. Post. 6 fin.:provincia,
Ter. Ph. 1, 2, 23; cf.partes,
id. Eun. 2, 3, 62; Anton. ap. Cic. Att. 10, 8 A:dolor,
Lucr. 3, 460:labor,
id. 5, 1272:subvectiones,
Caes. B. G. 7, 10, 1:venatus,
Ov. M. 4, 307:dura cultu et aspera plaga,
Liv. 45, 30 fin.:durissimo tempore anni,
Caes. B. G. 7, 8, 2; cf. id. B. C. 3, 25, 3; Hirt. B. G. 8, 5 fin.:morbum acrem ac durum,
Plaut. Men. 5, 2, 119; cf.valetudo,
Hor. S. 2, 2, 88:dolores,
Verg. A. 5, 5:frigus,
Plaut. Men. 5, 6, 10:fames,
Hor. S. 1, 2, 6:pauperies,
id. C. 4, 9, 49:causa,
Lucr. 3, 485; Quint. 4, 1, 25; Hor. S. 1, 10, 26:nomen (opp. molle),
Cic. Off. 1, 12:verbum,
id. Brut. 79, 274:propositio,
Quint. 4, 5, 5 et saep.: De. Etiamne id lex coëgit? Ph. Illud durum, Ter. Ph. 2, 1, 8; so in the neutr. sing., Quint. 11, 1, 85; 12, 1, 36; Hor. S. 1, 9, 42 et saep.; cf.ellipt.: non vanae redeat sanguis imagini... Durum: sed levius fit patientia, etc.,
Hor. C. 1, 24, 19. In plur. subst.: dura, ōrum, n., hardships, difficulties:siccis omnia dura deus proposuit,
Hor. C. 1, 18, 3; id. Ep. 2, 1, 141; Sen. Oedip. 208; Verg. A. 8, 522:ego dura tuli,
Ov. M. 9, 544 al. (In fem. plur. ellipt., sc. partes, Ter. Heaut. 2, 4, 22 very dub.).— Comp.:hi, si quid erat durius, concurrebant,
if any unusual difficulty occurred, Caes. B. G. 1, 48, 6; 5, 29, 6; id. B. C. 3, 94, 6.— Adv. posit. in two forms: dūrĭter and dūre.(Acc. to 1. A.) Hardly:B.juga premunt duriter colla (boum),
Vitr. 10, 8.— Comp.:durius,
Vitr. 10, 15 fin. —(Acc. to II. A.-C.)1.Hardly, stiffly, awkwardly:b.membra moventes Duriter,
Lucr. 5, 1401:duriter,
Auct. Her. 4, 10, 15; Gell. 17, 10, 15:dure,
Hor. Ep. 2, 1, 66; Quint. 9, 4, 58; 10, 2, 19; Gell. 18, 11, 2.— Comp., Ov. R. Am. 337; Hor. S. 2, 3, 22; Quint. 8, 6, 24; 9, 4, 15; 117.—Hardily, rigorously, austerely:2.vitam parce ac duriter agebat,
Ter. And. 1, 1, 47; id. Ad. 1, 1, 20; Novius ap. Non. 512.—Harshly, roughly, sternly:3.quam tibi ex ore orationem duriter dictis dedit,
Enn. Trag. v. 348 Vahl.:duriter,
Afran. Com. v. 251 Rib.; Ter. Ad. 4, 5, 28.— Comp., Cic. Lig. 6; id. Att. 1, 1, 4; id. Fam. 11, 27, 7; Caes. B. C. 1, 22 fin.; Tac. Agr. 16; id. A. 3, 52; Sen. Ep. 8; Vulg. Gen. 42, 7.— Sup., Hadrian. in Dig. 47, 14, 1.— -
19 durus
dūrus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. root dhar, to fix, confirm], hard.I.Lit.A.Orig. as affecting the sense of feeling:(α).et validi silices ac duri robora ferri,
Lucr. 2, 449; so,silex,
Verg. A. 6, 471:ferrum,
Hor. C. 3, 11, 31:cautes,
Verg. A. 4, 366; Ov. M. 4, 672:bipennes,
Hor. C. 4, 4, 57:ligones,
id. Epod. 5, 30:aratrum,
id. S. 1, 1, 28:compes,
id. Epod. 4, 4:pellis,
Lucr. 6, 1195; Verg. G. 3, 502:arva,
id. ib. 2, 341; cf.cutis,
Ov. M. 8, 805:alvus,
Cels. 6, 18, 9; Hor. S. 2, 4, 27: aqua, hard, i. e. containing much earthy matter, Cels. 2, 30 fin.; cf.muria,
saturated with salt, Col. 6, 30 fin.; 12, 6, 1 et saep., v. muria:dumeta,
i. e. rough, Ov. M. 1, 105 et saep.:gallina,
tough, not yet boiled tender, Hor. S. 2, 4, 18; cf.:fungi, qui in coquendo duriores fient,
Plin. 22, 23, 47, § 99 et saep.— Sup.:ladanum durissimum tactu,
Plin. 26, 8, 30, § 48; cf.:durissimus tophus vel carbunculus,
Col. 3, 11, 7 et saep.—As subst.: dūrum, i, n.E duro (sc. ligno), of the hardened wood of the vine, Col. 3, 6, 2; 3, 10, 15; 21 et saep.; cf. duramentum.—(β).Durum cacare, Mart. 3, 89, 2.—B.Transf.1.As affecting the sense of taste:2.vinum, opp. suavis,
hard, harsh, Pall. Oct. 14, 5; cf.:sapor Bacchi,
Verg. G. 4, 102:acetum,
Ser. Samm. 40 and 351.—As affecting the ear:II.vocis genera permulta:... grave acutum, flexibile durum,
Cic. N. D. 2, 58, 146; cf. Quint. 11, 3, 15 and 32.—Hence, in rhet., hard, rough (cf. asper, II.):aspera et dura et dissoluta et hians oratio,
Quint. 8, 6, 62:consonantes,
id. 11, 3, 35:syllabae,
id. 12, 10, 30:verba,
id. 8, 3, 32 sq.; cf. id. 1, 5, 72:compositio,
id. 9, 4, 142.Trop.A.Opp. to cultivated, rough, rulde, uncultivated:2.Q. Aelius Tubero ut vita sic oratione durus, incultus, horridus,
Cic. Brut. 31; cf.:(Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores, et oratione et moribus,
id. Fin. 4, 28, 78; id. Mur. 29:Attilius poëta durissimus,
id. Att. 14, 20, 3:C. Marius, qui durior ad haec studia videbatur,
id. Arch. 9, 19; cf. Quint. 10, 1, 93; 8 prooem. § 26; Hor. S. 1, 4, 8 al.:pictor durus in coloribus,
Plin. 35, 11, 40, § 137; cf. Quint. 12, 10, 7: Fauni, gens duro robore nata, Verg. A. 8, 315; cf.:terrea progenies duris caput extulit arvis,
id. G. 2, 341; cf. also Stat. Th. 4, 276 sq.; Ov. Tr. 3, 11, 8.—But sometimes as a praiseworthy quality, opp. to soft, weakly, hardy, vigorous (esp. freq. in poets):B.fortes et duri Spartiatae,
Cic. Tusc. 1, 43; cf.:Ligures, durum in armis genus,
Liv. 27, 48:durum genus experiensque laborum,
hardy, Ov. M. 1, 414:unde homines nati, durum genus,
Verg. G. 1, 63 (cf. laas and laos, Pind. Ol. 9, 71):gens dura atque aspera cultu,
a hardy race, id. A. 5, 730:genus humanum durius, tellus quod dura creāsset,
Lucr. 5, 926:Dardanidae,
Verg. A. 3, 94:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2:Iberia,
id. ib. 4, 14, 50:vindemiator,
id. S. 1, 7, 29; cf.:ilia messorum,
id. Epod. 3, 4:juvenci,
Ov. M. 3, 584 et saep. —Opp. to morally mild, gentle, harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, insensible, obstinate:C.quis se tam durum agrestemque praeberet, qui, etc.,
Cic. Or. 43, 148; cf.:quis nostrum animo tam agresti et duro fuit, ut? etc.,
id. Arch. 8:neque sunt audiendi, qui virtutem duram et quasi ferream esse quandam volunt,
id. Lael. 13 fin.;ingenio esse duro atque inexorabili,
Ter. Ph. 3, 2, 12:satis pater durus fui,
id. Heaut. 3, 1, 30; cf. id. Ad. 1, 1, 39; Cic. Cael. 16; Hor. S. 1, 2, 17:Varius qui est habitus judex durior,
Cic. Fin. 2, 19, 62: cf. Caes. B. C. 3, 20, 4:mala vel duri lacrimas motura Catonis,
Luc. 9, 50: duriorem se praebere alicujus miserae et afflictae fortunae, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13 A (cf. opp. at the end of the letter: se placabiliorem praebere):duri hominis vel potius vix hominis videtur, periculum capitis inferre multis,
Cic. Off. 2, 14, 50; Hor. C. 4, 1, 7:quid nos dura refugimus aetas?
id. ib. 1, 35, 34:ōs durum,
shameless, impudent, Ter. Eun. 4, 7, 36 Ruhnk.; Cic. Quint. 24 fin.; Ov. M. 5, 451:cor,
Vulg. Sirach, 3, 27 et saep. Of the austerity of the Stoic mode of living, v. above, A.—Of things, hard, severe, toilsome; troublesome, burdensome, disagreeable; adverse, unfortunate:A.opulento homini hoc servitus dura est,
Plaut. Am. 1, 1, 12; so,servitus,
Cic. Rep. 1, 44; 2, 25; cf.lex,
Plaut. Merc. 4, 6, 1:condicio,
Cic. Rab. Post. 6 fin.:provincia,
Ter. Ph. 1, 2, 23; cf.partes,
id. Eun. 2, 3, 62; Anton. ap. Cic. Att. 10, 8 A:dolor,
Lucr. 3, 460:labor,
id. 5, 1272:subvectiones,
Caes. B. G. 7, 10, 1:venatus,
Ov. M. 4, 307:dura cultu et aspera plaga,
Liv. 45, 30 fin.:durissimo tempore anni,
Caes. B. G. 7, 8, 2; cf. id. B. C. 3, 25, 3; Hirt. B. G. 8, 5 fin.:morbum acrem ac durum,
Plaut. Men. 5, 2, 119; cf.valetudo,
Hor. S. 2, 2, 88:dolores,
Verg. A. 5, 5:frigus,
Plaut. Men. 5, 6, 10:fames,
Hor. S. 1, 2, 6:pauperies,
id. C. 4, 9, 49:causa,
Lucr. 3, 485; Quint. 4, 1, 25; Hor. S. 1, 10, 26:nomen (opp. molle),
Cic. Off. 1, 12:verbum,
id. Brut. 79, 274:propositio,
Quint. 4, 5, 5 et saep.: De. Etiamne id lex coëgit? Ph. Illud durum, Ter. Ph. 2, 1, 8; so in the neutr. sing., Quint. 11, 1, 85; 12, 1, 36; Hor. S. 1, 9, 42 et saep.; cf.ellipt.: non vanae redeat sanguis imagini... Durum: sed levius fit patientia, etc.,
Hor. C. 1, 24, 19. In plur. subst.: dura, ōrum, n., hardships, difficulties:siccis omnia dura deus proposuit,
Hor. C. 1, 18, 3; id. Ep. 2, 1, 141; Sen. Oedip. 208; Verg. A. 8, 522:ego dura tuli,
Ov. M. 9, 544 al. (In fem. plur. ellipt., sc. partes, Ter. Heaut. 2, 4, 22 very dub.).— Comp.:hi, si quid erat durius, concurrebant,
if any unusual difficulty occurred, Caes. B. G. 1, 48, 6; 5, 29, 6; id. B. C. 3, 94, 6.— Adv. posit. in two forms: dūrĭter and dūre.(Acc. to 1. A.) Hardly:B.juga premunt duriter colla (boum),
Vitr. 10, 8.— Comp.:durius,
Vitr. 10, 15 fin. —(Acc. to II. A.-C.)1.Hardly, stiffly, awkwardly:b.membra moventes Duriter,
Lucr. 5, 1401:duriter,
Auct. Her. 4, 10, 15; Gell. 17, 10, 15:dure,
Hor. Ep. 2, 1, 66; Quint. 9, 4, 58; 10, 2, 19; Gell. 18, 11, 2.— Comp., Ov. R. Am. 337; Hor. S. 2, 3, 22; Quint. 8, 6, 24; 9, 4, 15; 117.—Hardily, rigorously, austerely:2.vitam parce ac duriter agebat,
Ter. And. 1, 1, 47; id. Ad. 1, 1, 20; Novius ap. Non. 512.—Harshly, roughly, sternly:3.quam tibi ex ore orationem duriter dictis dedit,
Enn. Trag. v. 348 Vahl.:duriter,
Afran. Com. v. 251 Rib.; Ter. Ad. 4, 5, 28.— Comp., Cic. Lig. 6; id. Att. 1, 1, 4; id. Fam. 11, 27, 7; Caes. B. C. 1, 22 fin.; Tac. Agr. 16; id. A. 3, 52; Sen. Ep. 8; Vulg. Gen. 42, 7.— Sup., Hadrian. in Dig. 47, 14, 1.— -
20 enervatus
ē-nervo, āvi, ātum, 1 (scanned ĕnervans and ĕnervātum in Prud. Cath. 8, 64; contra Symm. 2, 143), v. a. [enervis], to take out the nerves or sinews.I.Prop. (rare and post-class.):II.poplites securi,
App. M. 8, p. 215:cerebella,
Apic. 4, 2; 7, 7:enervatus Melampus,
i. e. unmanned, Claud. in Eutr. 1, 315.—Transf., in gen., to enervate, weaken, render effeminate (class.; esp. freq. in the part. perf.):non plane me enervavit senectus,
Cic. de Sen. 10, 32:corpora animosque,
Liv. 23, 18:artus undis,
Ov. M. 4, 286:vires,
Hor. Epod. 8, 2:animos (citharae),
Ov. R. Am. 753:orationem compositione verborum,
Cic. Or. 68 fin.; cf.:corpus orationis,
Petr. S. 2, 2:incendium belli (with contundere),
Cic. Rep. 1, 1.—Hence, ēnervātus, a, um, P. a., unnerved, weakened, effeminate, weakly, unmanly:enervati atque exsangues,
Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Att. 2, 14; id. Pis. 33 fin.; 35, 12:philosophus (with mollis and languidus),
id. de Or. 1, 52 fin. — Transf. of inanimate subjects:ratio et oratio (with mollis),
id. Tusc. 4, 17, 38; cf.:muliebrisque sententia,
id. ib. 2, 6:vita (with ignava),
Gell. 19, 12 fin.:felicitas,
Sen. Prov. 4 med.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Weakly — Weak ly, a. [Compar. {Weaklier}; superl. {Weakliest}.] Not strong of constitution; infirm; feeble; as, a weakly woman; a man of a weakly constitution. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Weakly — Weak ly, adv. In a weak manner; with little strength or vigor; feebly. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
weakly — index nonsubstantial (not sturdy) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
weakly — ► ADVERB ▪ in a weak manner. ► ADJECTIVE (weaklier, weakliest) ▪ weak or sickly … English terms dictionary
weakly — [wēklē] adj. weaklier, weakliest sickly; feeble; weak adv. in a weak manner weakliness n … English World dictionary
weakly — UK [ˈwiːklɪ] / US [ˈwɪklɪ] adverb Word forms weakly : comparative weaklier superlative weakliest without much strength or force Humiliated, he smiled weakly before leaving the room. Please, don t fuss, Joseph protested weakly. She struggled for… … English dictionary
weakly — weak|ly [ wikli ] adverb without much strength or force: Humiliated, he smiled weakly before leaving the room. Please, don t fuss, Joseph protested weakly. She struggled for breath, coughing weakly … Usage of the words and phrases in modern English
weakly — adv. Weakly is used with these adjectives: ↑organized, ↑positive Weakly is used with these verbs: ↑correlate, ↑cough, ↑grin, ↑joke, ↑laugh, ↑lean, ↑murmur, ↑mutter, ↑n … Collocations dictionary
weakly — 1. adjective /ˈwiːkli/ Frail, sickly or of a delicate constitution; weak. Oh, a huge crab, Jacob murmured and begins his journey on weakly legs on the sandy bottom. 2. adverb /ˈwiːkli/ With little strength or … Wiktionary
Weakly o-minimal structure — Weakly O Minimal Definition = A linearly ordered structure, m, with language L including anordering relation … Wikipedia
Weakly compact cardinal — In mathematics, a weakly compact cardinal is a certain kind of cardinal number introduced by harvtxt|Erdös|Tarski|1961; weakly compact cardinals are large cardinals, meaning that their existence can neither be proven nor disproven from the… … Wikipedia