-
1 πρεσβεύω
πρεσβεύω, 1) älter od. der Aelteste sein; Soph. O. C. 1424; Thuc. 6, 55; Plat. Legg. XII, 951 e; – c. gen. der Person, die man an Alter übertrifft, Her. 7, 2, wie Sp., z. B. D. Cass. 57, 12; vom Weine sagt Archestrat. bei Ath. I, 29 c ἐὰν ᾖ πολλαῖς πρεσβεύων ἐτέων ὥραις; a. D.; – ehren, achten, vorziehen, πάντων δὲ πρῶτον τόνδε πρεσβεύσω τάφον, Aesch. Ch. 481; Eum. 1; μὴ τὸ μητρὸς ὄνομα πρεσβεύσῃς πλέον, Soph. Tr. 1055; Eur. Hipp. 5 Rhes. 941; τοὺς αὐτοὺς πρεσβεύω καὶ τιμῶ, Plat. Crit. 46 b; dah. pass. geachtet werden, den ersten Platz einnehmen, vorstehn, Aesch. Eum. 21; κακῶν πρεσβεύεται τὸ Λήμνιον λόγῳ, Ch. 631; τὸ πρεσβύτερον ὡς οὐ σμικρῷ τοῠ νεωτέρου ἐστὶ πρεσβευόμενον ἔν τε ϑεοῖσι καὶ ἐν ἀνϑρώποις, Plat. Legg. IX, 879 b. – Uebh. besorgen, behandeln, λόγους, D. L. prooem. 18, Luc. piscat. 23. – Auch intr., den Vorzug, den Vorrang vor andern haben, φήμ' ἔγωγε πρεσβεύειν πολύ, Soph. Ant. 716; – c. gen., τῶν πολλῶν πόλεων, Plat. Legg. VI, 752 e; dah. obwalten, herrschen, Ὀλύμπου τοῠδ' ὁ πρεσβεύων πατήρ, Soph. Ai. 1368. – 2) Gesandter sein, als Gesandter reisen, unterhandeln; Eur. Heracl. 480; ἤδη πεπρέσβευκας, Ar. Ach. 585; u. in Prosa : πρεσβεύειν τὴν εἰρήνην, als Gesandter den Frieden unterhandeln, Andoc. 3, 23, wie Isocr. 4, 177; auch φιλίαν, Andoc. 3, 29; ὁσάκις παρὰ μέγαν βασιλέα πρεσ βεύων ἀφίκετο, Plat. Charm. 158 a, u. öfter; Xen. u. Folgde, wie Plut. Alcib. 24. Häufiger in dieser Bdtg im med., wie Thuc. 1, 31. 94. 4, 41 u. sonst; gew. absol., ἦλϑον ἐς τοὺς Βοιωτοὺς πρεσβευόμενοι, als Gesandte, 5, 39; auch = eine Gesandtschaft schicken, πρεσβευομένοις αὐτοῖς πανταχόσε βοηϑεῖν οὐδεὶς ἤϑελε, Plat. Legg. III, 698 d; Thuc. 1, 67. 91. – Aber pass. ist ἀπαγγέλλειν τι τῶν πεπρεσβευμένων Dem. 19, 19.
-
2 προς-φύω
προς-φύω (s. φύω), daran wachsen lassen, fest daran fügen, verbinden; übertr., ταῠτ' ἀληϑῆ πάντα προςφύσω λόγῳ, Aesch. Suppl. 276, wie τοῠτό γέ τοι τῷ νυνὶ λόγῳ εὖ προςέφυσας, Ar. Nubb. 371, durch das Wort befestigen, bestätigen. – Häufiger im med. u. in den intrans. tempp., daran wachsen; σῷ κέρατε κρατὶ προςπεφυκέναι, Eur. Bacch. 919; ταῖς πέτραις προςπέφυκεν, Plut. de sol. anim. 30; sich fest daran halten, τῷ προςφὺς ἐχόμην, Od. 12, 433, daran festhangend hielt ich mich; προςφῠσα, fest daran haltend, Il. 24, 213; σκέλη χεῖρές τε ταύτῃ καὶ διὰ ταῠτα πᾶσι προςέφυ, Plat. Tim. 45 a; προςπεφυκότα τοῖς τοιούτοις, Legg. V, 728 b; Sp., δεῖ προςφύντα τοῖς πράγμασι συνοικειοῠν ἑαυτὸν ἑκάστῳ τῶν δρωμένων, Luc. de salt. 67; προςφύντες ἔχονται τοῠ χρυσίου, Piscat. 51.
-
3 προς-επι-βάλλω
προς-επι-βάλλω (s. βάλλω), noch dazu daraufwerfen, legen; τῆς γῆς, von der Erde, Pol. 9, 38, 2; hinzufügen, Plut. de amic. mult. cap. 6; Luc. Piscat. 1; Isocr. 6, 39 bei Bekker, noch dazu auferlegen.
-
4 προς-κηρύσσω
προς-κηρύσσω, att. - ττω, durch einen Herold herbeirufen, Luc. Piscat. 39.
-
5 δικάστρια
-
6 δια-βουλεύομαι
-
7 θρύπτω
θρύπτω ( ΘΡΥΦ, vgl. ϑραύω), fut. ϑρύψω, aor. II. pass. ἐτρύφην, sehr Sp. (s. διαϑρύπτω) auch ἐϑρύβην, ἐϑρύφϑην Arist. an. 2, 8, f. ὑποϑρύπτω, ϑρυφϑησόμενος Arr. An. 4, 6, 2; – zerreiben, zerbrechen, zermalmen, zerbröckeln; Νεῖλος ἀναβλύζων διερὰν ὅτε βώλακα ϑρύπτει Theocr. 17, 80; ϑρυπτομένα πέτρα Ep. ad. 22 (XII, 61). Bei Plat. Crat. 426 e mit κερματίζειν verbunden, vgl. ϑρύπτεσϑαι κερματιζόμενον ἀνάγκη πᾶν τὸ ὄν Parm. 165 b. – Häufiger übertr., bes. in sittlicher Beziehung, aufreiben, schwächen, entkräften, durch Trauer u. bes. durch Weichlichkeit, Ueppigkeit u. andere moralische Einwirkung Leib u. Seele um ihre Kraft u. Festigkeit bringen; Ggstz ῥώννυμι, Tim. Locr. 103 b; im pass. durch Schwelgerei u. Ueppigkeit verzärtelt, verweichlicht werden, μαλακίᾳ ϑρυπτόμενος Xen. Conv. 8, 8; ἁπαλὸς καὶ τεϑρυμμένος Luc. Charid. 4; χαυνοῦνται γὰρ ταῖς ὑπερβολαῖς τῶν ἐπαίνων καὶ ϑρύπτονται Plut. de educ. lib. 12. – Kraftlos, weichlichsein, Luc. Piscat. 31 de gymnas. 29; weichlich, üppig leben, schwelgen, Soph. frg. 708; ϑρυπτόμενος ἡδοναῖς ἀνάνδροις Plut. amator. 4. – Schönthun, B. A. 43 ὡραΐζομαι, sprödethun, sichzieren, ἐϑρύπτετο ὡς δὴ οὐκ ἐπιϑυμῶν λέγειν, er zierte sich, als wollte er nicht sprechen, Plat. Phaedr. 228 c; vgl. Xen. Conv. 8, 4, wo es von der sokratischen Ironie gesagt ist, sich verstellen; Plut. Mar. 14 Ant. 12; Luc. ϑρύπτει ταῦτα – κἀγὼ ϑρύψομαι πρός σε Lapith. 4; σὺ δὲ ἐϑρύπτου πρὸς αὐτήν D. Mar. 13, 1; D. Meretr. 12 Gall. 14; ϑρυπτόμενον ὄμμα, verliebtes, schmachtendes Auge, Agath. 21 (V, 287); – stolz worauf sein, sich brüsten, χρυσῷ καὶ ἁλουργίδι Antp. Sid. 83 (VII, 218); ἐσϑῆτι πολυτελεῖ Ael. H. A. 1, 19; Hel. 4, 7. 10, 21; mit Worten großprahlen, sich rühmen, 2, 10; πρός τινα, Plut. Flamin. 18; vgl. Dorville zu Charit. p. 472. – S. auch τρυφή.
-
8 λακίζω
-
9 ἀνα-πλέκω
ἀνα-πλέκω, um-, einflechten, ὅρμοις χέρας καὶ κεφαλάς Pind. Ol. 2, 82; την κόμην, das Haar aufflechten, Poll. 2, 35. – Med., Opp. H. 3, 470; sich einen Kranz winden, Luc. Piscat. 6 ( Jacobitz act.); sich die Haare aufbinden u. flechten, Navig. 3; übertr., ῥυϑμόν Agath. 24 (XI, 64).
-
10 ἐξ-αγορεύω
ἐξ-αγορεύω, aussagen, verkündigen, Od. 11, 234; ausplaudern, verrathen, πρός τινά τι, Her. 9, 89 u. Sp.; ἀπόῤῥητα Luc. Piscat. 33.
-
11 ἐξ-ανθέω
ἐξ-ανθέω, 1) hervor-, aufblühen; γῆ ἐξανϑοῦσα, die Blumen treibt, Xen. Cyn. 5, 5; übertr., ὕβρις ἐξανϑοῠσα Aesch. Pers. 807; ausbrechen, hervorkommen, ὡς αἱματηρὸν πέλανον ἐξανϑεῖν ἁλός Eur. I. T. 300; von Hautausschlag u. Geschwüren, Medic.; übertr., ἐξήνϑησαν αἱ κακίαι καὶ ἀνεῤῥάγησαν Plut. Thes. 6; ἐκ τῆς ὑπολήψεως ἡ δόξα Arist. metaph. 3, 5; – πέφυκεν ἡ ἀνδρεία τελευτῶσα ἐξανϑεῖν παντάπασι μανίαις, endet in, bricht darin aus, Plat. Polit. 310 d, σῶμα φλυκταίναις καὶ ἕλκεσιν ἐξηνϑηκός, ganz damit bedeckt, Thuc. 2, 49, πλῆϑος μυῶν ἐξανϑῆσαν Strab. XIII, 604; komisch übertrieben τὸ ἔδαφος μα χαίραις ἐξηνϑήκει Luc. V. Hist. 2, 30. – 2) abblühen, verblühen; τελευτῶντος ἐξανϑεῖ τοῠ χρόνου Plat. Polit. 273 d; ἐξηνϑηκὸς δένδρον Poll. 1, 231; von Farben, verschießen, Plut. Qu. Rom. 98, vom Wein, die Blume verlieren, Symp. 6, 7, 1. – 3) Bei Sp., wie Luc., hervorsprossen lassen, hervortreiben, Piscat. 6, Plut. Eum. 16 Alex. 35, Alciphr. 3, 23.
-
12 ἐξ-ορχέομαι
ἐξ-ορχέομαι, austanzen; – a) zu Ende, durchtanzen, ῥυϑμόν Philostr. imag. 2, 12; übertr. auch πόλεμον, den Krieg durch Tanzen beendigen (s. unten), Ael. H. A. 16, 23. – b) hinaustanzen, tanzend weggehen, ᾤχετο αὐτόϑεν αὐταῖς πέδαις ἐξορχησάμενος Διονυσίων τῇ πομπῇ Dem. 22, 68; übertr., τὴν ἀλήϑειαν, über die Wahrheit hinweghüpfen, sich leichtsinnig darüber hinwegsetzen, Plut. de Her. malign. 33. – c) durch den Tanz Etwas darstellen und dadurch zur Kenntniß Anderer bringen; τὰ ἀπόῤῥητα, τὰ ἀνέκπυστα, die Mysterien ausschwatzen, entweihen, Luc. salt. 15 τοὺς ἐξαγορεύοντας τὰ μυστήρια ἐξορχεῖσϑαι λέγουσιν οἱ πολλοί, mit Anspielung auf die bei der Einweihung üblichen Tänze, vgl. Piscat. 33 Amor. 24 u. Alciphr. 3, 72; dah. τινά, Jemand lächerlich machen, verhöhnen, insultare, Plut. Artax. 22; τὴν ἱερωσύνην περιεργότερον ἐξ., den heiligen Dienst durch übertriebenen Pomp zum Gelächter machen, Hdn. 5, 5, 4.
См. также в других словарях:
piscat — piscát, ă, adj. (reg.; despre ţesături) care are pisc (defect de ţesătură). Trimis de blaurb, 22.09.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
pişcat — PIŞCÁT1 s.n. (Rar) Faptul de a (se) pişca; pişcare. ♦ Mod de execuţie a unei bucăţi muzicale la un instrument cu coarde, fără a folosi arcuşul, ci numai ciupind coardele. ♦ (reg.; în expr.) Pişcatul lunii (sau pişcat de lună, pişcatul luminii) =… … Dicționar Român
piscatology — /pis keuh tol euh jee/, n. Now Rare. the art or science of fishing. [1865 70; PISCAT(OR) or PISCAT(ORY) + O + LOGY] * * * … Universalium
ciupit — CIUPÍT1 s.n. Acţiunea de a ciupi. – v. ciupi. Trimis de hai, 21.05.2004. Sursa: DEX 98 CIUPÍT2, Ă, ciupiţi, te, adj. Care are ciupituri; pişcat. ♢ expr. (Despre oameni) Ciupit de vărsat sau cu obrazul ciupit = cu urme vizibile de variolă pe… … Dicționar Român
pizzicato — PIZZICÁTO adv., s.n. 1. Mod de a cânta la un instrument muzical cu coarde prin ciupirea acestora, fără folosirea arcuşului; pişcat. 2. Fragment, bucată muzicală (compusă pentru a fi) executată în acest fel. [pr.: piţicato] – cuv. it. Trimis de… … Dicționar Român
pişca — PIŞCÁ, pişc, vb. I. 1. tranz. A prinde cu degetele pielea sau carnea cuiva, ridicând o sau strângând o şi producând o senzaţie dureroasă; a ciupi. ♦ A apuca cu degetele coardele unor instrumente muzicale, ridicându le puţin şi dându le drumul,… … Dicționar Român
piscatology — /pis keuh tol euh jee/, n. Now Rare. the art or science of fishing. [1865 70; PISCAT(OR) or PISCAT(ORY) + O + LOGY] … Useful english dictionary
Piscataway Township, New Jersey — Infobox Settlement official name = Piscataway Township, New Jersey other name = native name = nickname = motto = imagesize = image caption = flag size = image seal size = image shield = shield size = image blank emblem = blank emblem size =… … Wikipedia
Piscataway v. Taxman — Piscataway School Board v. Taxman , 91 F.3d 1547 (3d Cir. 1996) was a racial discrimination case begun in 1989. The school board of Piscataway, New Jersey needed to eliminate a teaching position from a high schools Business Education department.… … Wikipedia
Dactylogyrus — Kiemenwurm Dactylogyrus unter dem Mikroskop. (a) Vieraugenpunkte, (b) Halteapparate Systematik Unterstamm: Neodermata Klasse: Ha … Deutsch Wikipedia
голодной куме хлеб на уме — Голодной курице просо снится. Ср. Если б она плясала в длинном платье, она бы, по крайней мере, вымела бы мне двор, проговорил... дворник: собаке снится хлеб, а рыба рыбаку. Лесков. Островитяне. Введение. Ср. Наконец девять часов. Поставят на… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона