Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Bactra

  • 1 Bactra

    Bactra, ōrum ( Bactrum, i, Plin. 6, 16, 18, § 48), n., = Baktra, the chief city of Bactria or Bactriana, now Balkh, Verg. G. 2, 138; Prop. 3 (4), 1, 16; 3, 11 (4, 10), 26; Hor. C. 3, 29, 28; Curt. 7, 4, 31; cf. Sil. 13, 764; Amm. 23, 6, 58.— Transf., = Bactri, the Bactrians, Verg. A. 8, 688.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Bactri, ōrum, m., the inhabitants of Bactriana, Mel. 1, 2, 5; Varr. ap. Plin. 6, 17, 19, § 52; Plin. 6, 16, 18, § 48.—
    B.
    Bac-trĭa, ae. f., the country of the Bactrians, Bactria, Plin. 8, 18, 26, § 67.—
    C.
    Bactrĭ-ānus, a, um, adj.
    1.
    Relating to the city of Bactra, of Bactra:

    regio,

    Curt. 6, 6, 18:

    arx,

    id. 9, 7, 2:

    terra,

    id. 7, 4, 26:

    smaragdi,

    Plin. 37, 45, 17, § 65.—
    2.
    Relating to the kingdom of Bactriana, Bactrian; hence, Bactriāni, ōrum, m., = Bactri, the Bactrians, Plin. 6, 23, 25, § 92; Curt. 7, 4, 13; 7, 4, 20; 7, 4, 25; Tac. A. 11, 8; Amm. 23, 6, 57.—In sing., collect. for the land of Bactriana, Tac. A. 2, 60.—Also, Bactriāna, ae, f. (sc. terra), = Bactria, Plin. 12, 9, 19, § 35. —
    D.
    Bactrīnus, a, um, adj., Bactrian:

    camelus,

    App. M. 7, p. 194, 4.—
    E.
    Bac-trĭus, a, um, adj., the same:

    Halcyoneus,

    Ov. M. 5, 135.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactra

  • 2 Bactri

    Bactra, ōrum ( Bactrum, i, Plin. 6, 16, 18, § 48), n., = Baktra, the chief city of Bactria or Bactriana, now Balkh, Verg. G. 2, 138; Prop. 3 (4), 1, 16; 3, 11 (4, 10), 26; Hor. C. 3, 29, 28; Curt. 7, 4, 31; cf. Sil. 13, 764; Amm. 23, 6, 58.— Transf., = Bactri, the Bactrians, Verg. A. 8, 688.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Bactri, ōrum, m., the inhabitants of Bactriana, Mel. 1, 2, 5; Varr. ap. Plin. 6, 17, 19, § 52; Plin. 6, 16, 18, § 48.—
    B.
    Bac-trĭa, ae. f., the country of the Bactrians, Bactria, Plin. 8, 18, 26, § 67.—
    C.
    Bactrĭ-ānus, a, um, adj.
    1.
    Relating to the city of Bactra, of Bactra:

    regio,

    Curt. 6, 6, 18:

    arx,

    id. 9, 7, 2:

    terra,

    id. 7, 4, 26:

    smaragdi,

    Plin. 37, 45, 17, § 65.—
    2.
    Relating to the kingdom of Bactriana, Bactrian; hence, Bactriāni, ōrum, m., = Bactri, the Bactrians, Plin. 6, 23, 25, § 92; Curt. 7, 4, 13; 7, 4, 20; 7, 4, 25; Tac. A. 11, 8; Amm. 23, 6, 57.—In sing., collect. for the land of Bactriana, Tac. A. 2, 60.—Also, Bactriāna, ae, f. (sc. terra), = Bactria, Plin. 12, 9, 19, § 35. —
    D.
    Bactrīnus, a, um, adj., Bactrian:

    camelus,

    App. M. 7, p. 194, 4.—
    E.
    Bac-trĭus, a, um, adj., the same:

    Halcyoneus,

    Ov. M. 5, 135.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactri

  • 3 Bactria

    Bactra, ōrum ( Bactrum, i, Plin. 6, 16, 18, § 48), n., = Baktra, the chief city of Bactria or Bactriana, now Balkh, Verg. G. 2, 138; Prop. 3 (4), 1, 16; 3, 11 (4, 10), 26; Hor. C. 3, 29, 28; Curt. 7, 4, 31; cf. Sil. 13, 764; Amm. 23, 6, 58.— Transf., = Bactri, the Bactrians, Verg. A. 8, 688.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Bactri, ōrum, m., the inhabitants of Bactriana, Mel. 1, 2, 5; Varr. ap. Plin. 6, 17, 19, § 52; Plin. 6, 16, 18, § 48.—
    B.
    Bac-trĭa, ae. f., the country of the Bactrians, Bactria, Plin. 8, 18, 26, § 67.—
    C.
    Bactrĭ-ānus, a, um, adj.
    1.
    Relating to the city of Bactra, of Bactra:

    regio,

    Curt. 6, 6, 18:

    arx,

    id. 9, 7, 2:

    terra,

    id. 7, 4, 26:

    smaragdi,

    Plin. 37, 45, 17, § 65.—
    2.
    Relating to the kingdom of Bactriana, Bactrian; hence, Bactriāni, ōrum, m., = Bactri, the Bactrians, Plin. 6, 23, 25, § 92; Curt. 7, 4, 13; 7, 4, 20; 7, 4, 25; Tac. A. 11, 8; Amm. 23, 6, 57.—In sing., collect. for the land of Bactriana, Tac. A. 2, 60.—Also, Bactriāna, ae, f. (sc. terra), = Bactria, Plin. 12, 9, 19, § 35. —
    D.
    Bactrīnus, a, um, adj., Bactrian:

    camelus,

    App. M. 7, p. 194, 4.—
    E.
    Bac-trĭus, a, um, adj., the same:

    Halcyoneus,

    Ov. M. 5, 135.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactria

  • 4 Bactriana

    Bactra, ōrum ( Bactrum, i, Plin. 6, 16, 18, § 48), n., = Baktra, the chief city of Bactria or Bactriana, now Balkh, Verg. G. 2, 138; Prop. 3 (4), 1, 16; 3, 11 (4, 10), 26; Hor. C. 3, 29, 28; Curt. 7, 4, 31; cf. Sil. 13, 764; Amm. 23, 6, 58.— Transf., = Bactri, the Bactrians, Verg. A. 8, 688.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Bactri, ōrum, m., the inhabitants of Bactriana, Mel. 1, 2, 5; Varr. ap. Plin. 6, 17, 19, § 52; Plin. 6, 16, 18, § 48.—
    B.
    Bac-trĭa, ae. f., the country of the Bactrians, Bactria, Plin. 8, 18, 26, § 67.—
    C.
    Bactrĭ-ānus, a, um, adj.
    1.
    Relating to the city of Bactra, of Bactra:

    regio,

    Curt. 6, 6, 18:

    arx,

    id. 9, 7, 2:

    terra,

    id. 7, 4, 26:

    smaragdi,

    Plin. 37, 45, 17, § 65.—
    2.
    Relating to the kingdom of Bactriana, Bactrian; hence, Bactriāni, ōrum, m., = Bactri, the Bactrians, Plin. 6, 23, 25, § 92; Curt. 7, 4, 13; 7, 4, 20; 7, 4, 25; Tac. A. 11, 8; Amm. 23, 6, 57.—In sing., collect. for the land of Bactriana, Tac. A. 2, 60.—Also, Bactriāna, ae, f. (sc. terra), = Bactria, Plin. 12, 9, 19, § 35. —
    D.
    Bactrīnus, a, um, adj., Bactrian:

    camelus,

    App. M. 7, p. 194, 4.—
    E.
    Bac-trĭus, a, um, adj., the same:

    Halcyoneus,

    Ov. M. 5, 135.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactriana

  • 5 Bactriani

    Bactra, ōrum ( Bactrum, i, Plin. 6, 16, 18, § 48), n., = Baktra, the chief city of Bactria or Bactriana, now Balkh, Verg. G. 2, 138; Prop. 3 (4), 1, 16; 3, 11 (4, 10), 26; Hor. C. 3, 29, 28; Curt. 7, 4, 31; cf. Sil. 13, 764; Amm. 23, 6, 58.— Transf., = Bactri, the Bactrians, Verg. A. 8, 688.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Bactri, ōrum, m., the inhabitants of Bactriana, Mel. 1, 2, 5; Varr. ap. Plin. 6, 17, 19, § 52; Plin. 6, 16, 18, § 48.—
    B.
    Bac-trĭa, ae. f., the country of the Bactrians, Bactria, Plin. 8, 18, 26, § 67.—
    C.
    Bactrĭ-ānus, a, um, adj.
    1.
    Relating to the city of Bactra, of Bactra:

    regio,

    Curt. 6, 6, 18:

    arx,

    id. 9, 7, 2:

    terra,

    id. 7, 4, 26:

    smaragdi,

    Plin. 37, 45, 17, § 65.—
    2.
    Relating to the kingdom of Bactriana, Bactrian; hence, Bactriāni, ōrum, m., = Bactri, the Bactrians, Plin. 6, 23, 25, § 92; Curt. 7, 4, 13; 7, 4, 20; 7, 4, 25; Tac. A. 11, 8; Amm. 23, 6, 57.—In sing., collect. for the land of Bactriana, Tac. A. 2, 60.—Also, Bactriāna, ae, f. (sc. terra), = Bactria, Plin. 12, 9, 19, § 35. —
    D.
    Bactrīnus, a, um, adj., Bactrian:

    camelus,

    App. M. 7, p. 194, 4.—
    E.
    Bac-trĭus, a, um, adj., the same:

    Halcyoneus,

    Ov. M. 5, 135.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactriani

  • 6 Bactrianus

    Bactra, ōrum ( Bactrum, i, Plin. 6, 16, 18, § 48), n., = Baktra, the chief city of Bactria or Bactriana, now Balkh, Verg. G. 2, 138; Prop. 3 (4), 1, 16; 3, 11 (4, 10), 26; Hor. C. 3, 29, 28; Curt. 7, 4, 31; cf. Sil. 13, 764; Amm. 23, 6, 58.— Transf., = Bactri, the Bactrians, Verg. A. 8, 688.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Bactri, ōrum, m., the inhabitants of Bactriana, Mel. 1, 2, 5; Varr. ap. Plin. 6, 17, 19, § 52; Plin. 6, 16, 18, § 48.—
    B.
    Bac-trĭa, ae. f., the country of the Bactrians, Bactria, Plin. 8, 18, 26, § 67.—
    C.
    Bactrĭ-ānus, a, um, adj.
    1.
    Relating to the city of Bactra, of Bactra:

    regio,

    Curt. 6, 6, 18:

    arx,

    id. 9, 7, 2:

    terra,

    id. 7, 4, 26:

    smaragdi,

    Plin. 37, 45, 17, § 65.—
    2.
    Relating to the kingdom of Bactriana, Bactrian; hence, Bactriāni, ōrum, m., = Bactri, the Bactrians, Plin. 6, 23, 25, § 92; Curt. 7, 4, 13; 7, 4, 20; 7, 4, 25; Tac. A. 11, 8; Amm. 23, 6, 57.—In sing., collect. for the land of Bactriana, Tac. A. 2, 60.—Also, Bactriāna, ae, f. (sc. terra), = Bactria, Plin. 12, 9, 19, § 35. —
    D.
    Bactrīnus, a, um, adj., Bactrian:

    camelus,

    App. M. 7, p. 194, 4.—
    E.
    Bac-trĭus, a, um, adj., the same:

    Halcyoneus,

    Ov. M. 5, 135.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactrianus

  • 7 Bactrinus

    Bactra, ōrum ( Bactrum, i, Plin. 6, 16, 18, § 48), n., = Baktra, the chief city of Bactria or Bactriana, now Balkh, Verg. G. 2, 138; Prop. 3 (4), 1, 16; 3, 11 (4, 10), 26; Hor. C. 3, 29, 28; Curt. 7, 4, 31; cf. Sil. 13, 764; Amm. 23, 6, 58.— Transf., = Bactri, the Bactrians, Verg. A. 8, 688.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Bactri, ōrum, m., the inhabitants of Bactriana, Mel. 1, 2, 5; Varr. ap. Plin. 6, 17, 19, § 52; Plin. 6, 16, 18, § 48.—
    B.
    Bac-trĭa, ae. f., the country of the Bactrians, Bactria, Plin. 8, 18, 26, § 67.—
    C.
    Bactrĭ-ānus, a, um, adj.
    1.
    Relating to the city of Bactra, of Bactra:

    regio,

    Curt. 6, 6, 18:

    arx,

    id. 9, 7, 2:

    terra,

    id. 7, 4, 26:

    smaragdi,

    Plin. 37, 45, 17, § 65.—
    2.
    Relating to the kingdom of Bactriana, Bactrian; hence, Bactriāni, ōrum, m., = Bactri, the Bactrians, Plin. 6, 23, 25, § 92; Curt. 7, 4, 13; 7, 4, 20; 7, 4, 25; Tac. A. 11, 8; Amm. 23, 6, 57.—In sing., collect. for the land of Bactriana, Tac. A. 2, 60.—Also, Bactriāna, ae, f. (sc. terra), = Bactria, Plin. 12, 9, 19, § 35. —
    D.
    Bactrīnus, a, um, adj., Bactrian:

    camelus,

    App. M. 7, p. 194, 4.—
    E.
    Bac-trĭus, a, um, adj., the same:

    Halcyoneus,

    Ov. M. 5, 135.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactrinus

  • 8 Bactrius

    Bactra, ōrum ( Bactrum, i, Plin. 6, 16, 18, § 48), n., = Baktra, the chief city of Bactria or Bactriana, now Balkh, Verg. G. 2, 138; Prop. 3 (4), 1, 16; 3, 11 (4, 10), 26; Hor. C. 3, 29, 28; Curt. 7, 4, 31; cf. Sil. 13, 764; Amm. 23, 6, 58.— Transf., = Bactri, the Bactrians, Verg. A. 8, 688.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Bactri, ōrum, m., the inhabitants of Bactriana, Mel. 1, 2, 5; Varr. ap. Plin. 6, 17, 19, § 52; Plin. 6, 16, 18, § 48.—
    B.
    Bac-trĭa, ae. f., the country of the Bactrians, Bactria, Plin. 8, 18, 26, § 67.—
    C.
    Bactrĭ-ānus, a, um, adj.
    1.
    Relating to the city of Bactra, of Bactra:

    regio,

    Curt. 6, 6, 18:

    arx,

    id. 9, 7, 2:

    terra,

    id. 7, 4, 26:

    smaragdi,

    Plin. 37, 45, 17, § 65.—
    2.
    Relating to the kingdom of Bactriana, Bactrian; hence, Bactriāni, ōrum, m., = Bactri, the Bactrians, Plin. 6, 23, 25, § 92; Curt. 7, 4, 13; 7, 4, 20; 7, 4, 25; Tac. A. 11, 8; Amm. 23, 6, 57.—In sing., collect. for the land of Bactriana, Tac. A. 2, 60.—Also, Bactriāna, ae, f. (sc. terra), = Bactria, Plin. 12, 9, 19, § 35. —
    D.
    Bactrīnus, a, um, adj., Bactrian:

    camelus,

    App. M. 7, p. 194, 4.—
    E.
    Bac-trĭus, a, um, adj., the same:

    Halcyoneus,

    Ov. M. 5, 135.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactrius

  • 9 stringō

        stringō inxī, ictus, ere    [STRAG-], to draw tight, bind tight, compress, press together: stricta frigore volnera, L.: ferri duritiem, forge, Ct. dub.— To touch lightly, graze: laevas cautes, V.: Stringebat summas ales undas, O.: metas rotā, O.: tela stringentia corpus, V.: dente pedem, O. —Of places, to border on, touch: Scytharum gens ultima Asiae, quā Bactra sunt, stringit, Cu.— To strip off, pluck off, cut away, clip, prune: quernas glandes, V.: folia ex arboribus, Cs.: strictis foliis vivere, L.: celeriter gladios, unsheathe, Cs.: strictam aciem offerre, V.: cultrum, L.: manum, to bare, O.; cf. in hostīs stringatur iambus, be drawn (as a weapon), O.—Fig., to waste, consume, reduce: Praeclaram stringat malus ingluvie rem, H.— To touch, move, affect, injure, wound, pain: animum, V.: nomen meum, O.
    * * *
    stringere, strinxi, strictus V
    draw tight; draw; graze; strip off

    Latin-English dictionary > stringō

  • 10 Bactros

    Bactrus ( - ŏs), i, m., = Baktros, a river near Bactra, now Dehas, Curt. 7, 4, 31; Luc. 3, 267; cf. Isid. Orig. 13, 21, 14; 14, 3, 30; 15, 1, 11; 9, 2, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactros

  • 11 Bactrum

    Bactrum, v. Bactra init.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactrum

  • 12 Bactrus

    Bactrus ( - ŏs), i, m., = Baktros, a river near Bactra, now Dehas, Curt. 7, 4, 31; Luc. 3, 267; cf. Isid. Orig. 13, 21, 14; 14, 3, 30; 15, 1, 11; 9, 2, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > Bactrus

  • 13 circum

    circum [properly acc. from circus = kirkos], adv. and prep., designates either an entire encompassing or surrounding of an object, or a proximity only partially em. bracing or comprehending it, around, about, all around, peri, amphi
    I.
    Adv.
    A.
    Around, round about, all around, etc., perix:

    furcas circum offigito,

    Cato, R. R. 48, 2; Varr. R. R. 3, 14, 1;

    Verg A 3, 230: quia (locus) vastis circum saltibus claudebatur,

    Tac. A. 4, 25:

    molli circum est ansas amplexus acantho,

    Verg. E. 3, 45:

    age tu interim Da cito ab Delphio Cantharum circum,

    Plaut. Most. 1, 4, 33:

    quae circum essent opera tueri,

    Caes. B. C 2, 10:

    interea Rutuli portis circum omnibus instant,

    Verg. A. 10, 118 (i. e. circumcirca fusi:

    nam modo circum adverbium loci est, Serv.): omnem, quae nuno.umida circum Caligat, nu. bem eripiam,

    id. ib. 2, 605; Tib. 1, 3, 77; 1, 5, 11. sed circum tutae sub moenibus urbis aquantur, round about under the walls, Verg. G 4, 193. faciundum haras quadratas circum binos pedes, all around, i. e. on every side, two feet, Varr. R. R. 3, 10, 3 Schneid.—
    b.
    Strengthened with undique (in later Latin also sometimes written as one word, circumundique), from everywhere around, around on all sides:

    circum Undique convenere,

    Verg. A. 4, 416; Lucr. 3, 404:

    clausis circum undique portis,

    Stat. S. 2, 5, 13; 5, 1, 155; id. Th. 2, 228:

    oppositu circumundique aliarum aedium,

    Gell. 4, 5, 3; 13, 24, 1; 14, 2, 9;

    so with totus and omnis,

    Varr. R. R. 3, 14, 1; Verg. A. 10, 118.—
    B.
    Of an incomplete circuit, esp. of the part that meets the view, lies on the hither side, etc. (v. under II.):

    hostilibus circum litoribus,

    Tac. A. 2, 24:

    aestas... aperto circum pelago peramoena,

    id. ib. 4, 67:

    gentibus innumeris circum infraque relictis,

    Ov. M. 4, 668; Stat. Achill. 1, 56:

    corpus servans circumque supraque vertitur,

    id. Th. 9, 114; Albin. Carm. ap. Maecen. 46.
    II.
    Prep. with acc.
    A.
    Around, abow (implying a complete circuit):

    armillas quattuor facito, quas circum orbem indas,

    Cato, R. R. 21, 4:

    terra circum axem se summā celeritate convertit,

    Cic. Ac. 2, 39, 123; Quint. 2, 17, 19 Zumpt N. cr.:

    ligato circum collum sudario,

    Suet. Ner. 51:

    terque novas circum felix eat hostia fruges,

    Verg. G. 1, 345:

    at genitor circum caput omne micantes Deposuit radios,

    Ov. M. 2, 40.—
    B.
    As in adv. B., of an incomplete circuit, about, upon, around, near:

    capillus sparsus, promissus, circum caput Rejectus neglegenter,

    Ter. Heaut. 2, 3, 49:

    flexo circum cava tempora cornu,

    Ov. M. 7, 313; 10, 116; 11, 159:

    tum Salii ad cantus incensa altaria circum adsunt,

    Verg. A. 8, 285:

    varios hic flumina circum Fundit humus flores,

    on the borders of the rivulets, id. E. 9, 40:

    urgeris turbā circum te stante,

    Hor. S. 1, 3, 135; cf. id. C. 2, 16, 33:

    circum renidentes Lares,

    id. Epod. 2, 66; Verg. G. 2, 484; cf. Luc. 2, 557:

    illi indignantes Circum claustra fremunt,

    Verg. A. 1, 56:

    oras et litora circum errantem,

    id. ib. 3, 75.—
    C.
    Circum very freq. expresses, not a relative motion around a given central point, but an absol. circular movement, in which several objects named form separate points of a periphery, in, into, among... around, to... around, etc.:

    te adloquor, Quae circum vicinos vages,

    Plaut. Mil. 2, 5, 14: ego Arpini volo esse pridie Cal., deinde circum villulas nostras errare, not round about our villas, but in our villas around, Cic. Att. 8, 9, 3; cf Hor. S. 1, 6, 58:

    tum Naevius pueros circum amicos dimittit,

    to friends around, Cic. Quint. 6, 25; Suet. Ner. 47:

    cum praetorem circum omnia fora sectaretur,

    Cic. Verr 2, 2, 70, § 169:

    Apronius ducebat eos circum civitates,

    id. ib. 2, 3, 26, §

    65: ille circum hospites cursabat,

    id. ib. 2, 4, 19, §

    41: lenonem quondam Lentuli concursare circum tabernas,

    id. Cat. 4, 8, 17:

    dimissis circum municipia litteris,

    Caes. B. C. 3, 22:

    circum oram maritimam misit, ut, etc.,

    Liv. 29, 24, 9:

    legatio sub idem tempus in Asiam et circum insulas missa,

    id. 42, 45, 1; Suet. Aug. 64; id. Caes. 41; id. Calig. 28; 41; Hor. S. 2, 3, 281; id. Ep 1, 1, 49: et te circum omnes alias irata puellas Differet, to or among all the other maidens around, Prop. 1, 4, 21—
    D.
    With the prevailing idea of neighborhood, vicinity, in the environs of, in the vicinity of, at, near:

    circum haec loca commorabor,

    Cic. Att. 3, 17, 2; Pompei ib. 8, 12, C, 1 exercitu in foro et in omnibus templis, quae circum forum sunt, conlocato, Cic. Opt. Gen. 4, 10:

    urbes, quae circum Capuam sunt,

    id. Agr. 1, 7, 20:

    cum tot essent circum hastam illam,

    id. Phil. 2, 26, 64 Wernsd. N. cr.:

    non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas?

    Curt. 7, 8, 21, Tac. A. 4, 74. —
    E.
    Of persons who surround one (as attendants, friends, etc.); in Gr.peri or amphi tina:

    paucae, quae circum illam essent,

    Ter. Eun. 3, 5, 33; Cic. Att. 9, 9, 4:

    omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat,

    Sall. C. 14, 1; cf. id. ib. 26, 4:

    Hectora circum,

    Verg. A. 6, 166.—Circum pedes for ad pedes, of servants in attendance, is rare, Cic. Verr. 2, 1, 36, § 92;

    v ad, I. D. 3. b.—

    Circum is sometimes placed after its subst.
    ,

    Varr. L. L. 5, § 31 Müll., Lucr 1, 937; 4, 220; 6, 427; Cic. N. D. 2, 41, 105; Verg. E. 8, 12; 8, 74; 9, 40; id. A. 1, 32; 2, 515; 2, 564; 3, 75: 6, 166; 6, 329; 9, 440; Tib. 1, 1, 23; 1, 5, 51; Stat. Th. 3, 395.—
    III.
    In composition the m remains unchanged before consonants; before vowels it was, acc. to Prisc. p. 567 P., and Cassiod. p. 2294 ib., written in like manner, but (except before j and v) not pronounced. Yet in the best MSS. we find the orthography circuitio, circuitus, and even circueo together with circumeo; cf. Neue, Formenl. 2, p. 736 sq. —Signif.,
    a.
    Acc. to II. A.: circumcido, circumcludo, circumculco, circumfluo, circumfodio, circumfundo, etc.—
    b.
    Acc. to II. B.: circumcolo, circumflecto, circumjaceo, circumicio.—
    c.
    Acc. to II. C.: circumcellio, circumcurso, circumduco, circumfero, circumforaneus.—In many compounds, circum has sometimes one and sometimes another signif., as in circumdo, circumeo, circumsisto, etc.; v. h. vv.—
    With verbs compounded with circum, this preposition is never repeated before the following [p.
    336] object; e. g. circumcursare circum aliquid and similar phrases are not found.

    Lewis & Short latin dictionary > circum

  • 14 equito

    ĕquĭto, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [eques], to ride.
    I.
    Neutr.
    A.
    In gen. (class.):

    cum in illo nostro exercitu equitaret,

    Cic. Deiot. 10; Sall. J. 6, 1; Suet. Caes. 57; Hor. C. 2, 9, 24 al.:

    in equo,

    Dig. 9, 2, 57; cf.:

    in equuleis,

    Cic. Verr. 2, 4, 20; v. Equuleus, II. A.; and:

    in arundine longa,

    Hor. S. 2, 3, 248.—
    B.
    In partic. (acc. to eques, II. A.): EQVITARE antiqui dicebant equum publicum merere, Paul. ex Fest. 81, 15 Müll.—
    C.
    Transf.
    1.
    To skirmish, manœuvre:

    illa (certatio) qua tu contra Alfenum equitabas,

    Cic. Quint. 22, 73.—
    2.
    Of the horse, to go, Lucil. ap. Gell. 18, 5, 10, and ap. Non. 107, 1.—
    3.
    Of the wind, like hippeuein, to blow violently:

    Eurus per undas,

    Hor. C. 4, 4, 44: per caelum, Poët. ap. Censor. Fr. 14, § 9.—
    4.
    In mal. part., Juv. 6, 311.—
    II.
    Act., to ride through (post-Aug.).—In pass.:

    flumen equitatur,

    Flor. 3, 4, 5:

    equitataque Culmina Taÿgeti,

    Claud. Bell. Get. 192:

    fluxis equitata Bactra Parthis,

    Sid. Carm. 23, 249.

    Lewis & Short latin dictionary > equito

  • 15 perfugio

    per-fŭgĭo, fūgi, 3, v. n., to flee to a place for refuge.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (rare; ap. Cic. Pis. 36, 89, profugisti is the correct reading.; cf.

    confugio): ad aliquem,

    Liv. 2, 9:

    Corinthum,

    Nep. Dion. 5, 1:

    Bactra,

    Curt. 6, 6, 22:

    ad tribunal,

    Tac. A. 1, 32:

    in Capitolium,

    id. ib. 3, 36.—
    B.
    In partic., to go over or desert to the enemy (class.):

    nemo a Caesare ad Pompeium transierat, cum paene cotidie a Pompeio ad Caesarem perfugerent,

    Caes. B. C. 3, 61; Cic. Balb. 9, 24:

    servos, qui ad eos perfugissent (al. profugissent), poposcit,

    Caes. B. G. 1, 27, 3.—
    II.
    Trop., to take refuge in any thing (post-class.):

    qui cum in culpā et in maleficio revicti sunt, perfugiunt ad fati necessitatem,

    Gell. 6, 2, 13:

    in fidem alicujus,

    Liv. 28, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > perfugio

  • 16 segmentum

    segmentum, i, n. [seco], a cutting, cut; a piece cut off, a slice (not ante-Aug.; mostly in the plur.; syn.: fragmentum, frustum).
    I.
    In gen.:

    crassior harena laxioribus segmentis terit et plus erodit marmoris,

    Plin. 36, 6, 9, § 53; so,

    segmenta percae,

    Aus. Idyll. 10, 118.—
    II.
    In partic.
    A.
    A strip, zone, segment of the earth:

    plura sunt haec segmenta mundi, quae nostri circulos appellavere, Graeci parallelos,

    Plin. 6, 34, 39, § 212:

    quinto continentur segmento Bactra, Iberia, Armenia, etc.,

    id. 6, 34, 39, § 216.—
    B.
    In plur., strips of tinsel, brocade, etc., sewed around the bottom of a woman's dress; trimmings, bands, flounces, purfles, Ov. A. A. 3, 169:

    segmenta et longos habitus et flammea sumit,

    Juv. 2, 124:

    aurea,

    Val. Max. 5, 2, 1: crepitantia, Sed. Ep. 8, 6 med.

    Lewis & Short latin dictionary > segmentum

  • 17 specto

    specto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [id.], to look at, behold; to gaze at, watch, observe, etc. (freq. and class.; syn.: adspicio, speculor, conspicor, contueor).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    With acc.:

    speculum a speciendo, quod ibi se spectant,

    Varr. L. L. 5, § 129 Müll.; cf. id. ib. 6, §

    82 ib.: si vis videre ludos jucundissimos... amores tuos si vis spectare,

    Plaut. Poen. 1, 1, 81:

    spectare aliquid et visere,

    Cic. Tusc. 1, 19, 44:

    taceas, me spectes,

    Plaut. As. 3, 3, 90:

    quid illas spectas?

    id. Rud. 3, 4, 54; id. Am. 1, 1, 268:

    ere, ne me spectes,

    Ter. Eun. 5, 5, 18:

    corpora,

    Lucr. 4, 1102:

    ingentes acervos,

    Hor. C. 2, 2, 24:

    gaude quod spectant oculi te mille loquentem,

    id. Ep. 1, 6, 19:

    cum modo me spectas oculis protervis,

    Ov. H. 16 (17), 77:

    spectari tergo,

    id. A. A. 3, 774:

    Zoroaster primus siderum motus diligentissime spectasse dicitur,

    Just. 1, 1, 9.—
    (β).
    With rel.clause:

    tacitus te sequor, Spectans quas tu res hoc ornatu geras,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 2:

    specta quam arcte dormiunt,

    id. Most. 3, 2, 144; cf.:

    saepe tui, specto, si sint in litore passus,

    Ov. H. 18 (19), 27.—
    (γ).
    Absol.:

    vise, specta tuo arbitratu,

    Plaut. Most. 3, 2, 106: Am. Sosia, age me huc aspice. So. Specto, id. Am. 2, 2, 119:

    quam magis specto, minus placet mihi hominis facies,

    id. Trin. 4, 2, 19:

    alte spectare,

    Cic. Rep. 6, 23, 25:

    populo spectante,

    Hor. Ep. 1, 6, 60.—
    (δ).
    With ad, in, per, or adv. of place:

    spectare ad carceris oras,

    Enn. Ann. 1, 102:

    quaeso huc ad me specta,

    Plaut. Most. 3, 2, 149; so, ad me, Afran. ap. Isid. Orig. 12, 8, 16:

    ad dexteram,

    Plaut. Poen. 3, 4, 1:

    tota domus, quae spectat in nos solos,

    Cic. Off. 1, 17, 58:

    ego limis specto Sic per flabellum clanculum,

    Ter. Eun. 3, 5, 53:

    quoquo hic spectabit, eo tu spectato simul,

    Plaut. Ps. 3, 2, 69.—
    (ε).
    Impers. pass. with subj. or final clause:

    cum plausu congregari feros (pisces) ad cibum assuetudine, in quibusdam vivariis spectetur,

    Plin. 10, 70, 89, § 193:

    spectandum ne quoi anulum det,

    Plaut. As. 4, 1, 33. —
    (ζ).
    With inf.:

    spectet currere Gangem,

    Sen. Herc. Oet. 629:

    minaces ire per caelum faces specta,

    id. ib. 325.—
    B.
    In partic.
    1.
    To look at or see (a play or an actor) as a spectator, to look on:

    fabulam,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 37:

    Megalesia,

    Cic. Har. Resp. 11, 22; Hor. A. P. 190:

    ludos,

    id. S. 2, 6, 48; 2, 8, 79; id. Ep. 2, 1, 203; Suet. Aug. 40; 53 al.:

    Circenses,

    id. ib. 45; id. Claud. 4:

    pugiles,

    id. Aug. 45:

    artifices saltationis,

    id. Tit. 7 al. —With inf.:

    spectavi ego pridem Comicos ad istum modum Sapienter dicta dicere atque is plaudier,

    Plaut. Rud. 4, 7, 23:

    matronae tacitae spectent, tacitae rideant,

    id. Poen. prol. 32:

    jam hic deludetur (Amphitruo), spectatores, vobis spectantibus,

    id. Am. 3, 4, 15; cf. id. ib. prol. 151. —Hence, very often in inscrr. and tesseris: GLADIATORIIS SP., i. e. spectatus, of a gladiator who had stood the first public fight, Inscr. Orell. 2561 sq.; cf.: Morcelli delle tessere degli spettacoli Roma, Becker, Antiq. 4, p. 562.—
    2.
    Of localities, to look, face, lie, be situated towards any quarter (syn.: prospicio, vergo); constr. usu. with ad, in, inter, etc., or an adv. of place; less freq. with acc.:

    (hujus insulae) alter angulus ad orientem solem, inferior ad meridiem spectat,

    Caes. B. G. 5, 13; so,

    ad orientem solem,

    id. ib. 7, 69:

    ad fretum,

    Cic. Verr. 2, 5, 66, § 169:

    ager, qui in ventum Favonium spectet,

    Varr. R. R. 1, 24, 1:

    in urbem... in Etruriam,

    Liv. 5, 5;

    v. also infra: Aquitania spectat inter occasum solis et septentriones,

    is situated to the north - west, Caes. B. G. 1, 1 fin.: quare fit, ut introversus et ad te Spectent atque ferant vestigia se omnia prorsus, Lucil. ap. Non. 402, 7; cf.:

    ut ora eorum deorsum spectent,

    Col. 12, 16, 4:

    vestigia Omnia te adversum spectantia, nulla retrorsum,

    Hor. Ep. 1, 1, 75:

    quo (villae) spectent porticibus,

    Varr. R. R. 1, 4, 4: Creta altior est, quā spectat orientem, Sall. ap. Serv. Verg. A. 6, 23 (H. 3, 58 Dietsch):

    Acarnania solem occidentem et mare Siculum spectat,

    Liv. 33, 17, 5:

    mediterranea regio est, orientem spectat,

    id. 25, 9, 10; 30, 25, 11:

    quae et Tanaim et Bactra spectant,

    Curt. 7, 7, 4; Plin. Ep. 5, 6, 15; Vell. 1, 11, 3:

    ab eo latere, quo (Gadis) Hispaniam spectat,

    Plin. 4, 21, 36, § 120; 6, 17, 20, § 53.— Transf., of nations:

    Belgae spectant in septentriones et orientem solem,

    Caes. B. G. 1, 1, 6:

    Masaesyli in regionem Hispaniae spectant,

    Liv. 28, 17.—
    3.
    To examine, try, test:

    (argentum) dare spectandum,

    Plaut. Pers. 3, 3, 35:

    ut fulvum spectatur in ignibus aurum, Tempore sic duro est inspicienda fides,

    Ov. Tr. 1, 5, 25; cf.:

    qui pecuniā non movetur... hunc igni spectatum arbitrantur,

    as having stood the test of fire, Cic. Off. 2, 11, 38; cf. spectatio, I. B., and spectator, I. B.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to look at, behold, see, regard, consider (very rare):

    specta rem modo!

    Plaut. Bacch. 4, 6, 14:

    audaciam meretricum specta,

    Ter. Eun. 5, 5, 24:

    importunitatem spectate aniculae,

    id. And. 1, 4, 4:

    suave, E terrā magnum alterius spectare laborem,

    Lucr. 2, 2: caeli signorum admirabilem ordinem spectat, Cic. Fragm. ap. Non. 402, 17:

    ad te unum omnis mea spectat oratio,

    Cic. Deiot. 2, 5.—
    B.
    In partic.
    1.
    To look to a thing, as to an end or guide of action; hence, to have in view, bear in mind; to aim, strive, or endeavor after; to meditate; to tend, incline, refer, pertain, or have regard to a thing (freq. and class.;

    syn.: contendo, pertineo, tendo): juvenes magna spectare et ad ea rectis studiis debent contendere,

    Cic. Off. 2, 13, 45:

    nec commune bonum poterant spectare,

    Lucr. 5, 958:

    rem, non hominem, spectari oportere,

    Auct. Her. 1, 6, 9:

    nihil spectat nisi fugam,

    Cic. Att. 8, 7, 1:

    Pompeius statuisse videtur, quid vos in judicando spectare oporteret,

    id. Mil. 6, 15:

    nos ea, quae sunt in usu vitāque communi, non ea quae finguntur aut optantur spectare debemus,

    id. Lael. 5, 18:

    ingenti consensu defectionem omnes spectare,

    Liv. 22, 22, 21:

    arma et bellum,

    id. 3, 69, 2:

    Romani, desperatā ope humanā, fata et deos spectabant,

    id. 5, 16, 8; Curt. 9, 7, 2; Just. 13, 1, 8:

    tota domus quae spectat in nos solos,

    relies on, Cic. Off. 1, 17, 58:

    in philosophiā res spectatur, non verba penduntur,

    id. Or. 16, 51:

    mores,

    id. Off. 2, 20, 69; so (with sequi) id. de Or. 2, 50, 204:

    quem locum probandae virtutis tuae spectas?

    do you seek? Caes. B. G. 5, 44:

    noli spectare, quanti homo sit,

    Cic. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14:

    me spectasse semper, ut tibi possem quam maxime esse conjunctus,

    id. Fam. 5, 8, 3:

    ad imperatorias laudes,

    id. Vatin. 10, 24:

    ad suam magis gloriam quam ad salutem rei publicae,

    id. Sest. 16, 37:

    ad vitulam,

    Verg. E. 3, 48:

    cum plebes Nolana de integro ad defectionem spectaret,

    Liv. 23, 16, 2; so id. 23, 6, 4:

    ab scelere ad aliud spectare mulier scelus,

    id. 1, 47, 1; 34, 56, 10.—Of subjects not personal:

    et prima et media verba spectare debent ad ultimum,

    Cic. Or. 59, 200:

    ad arma rem spectare,

    id. Fam. 14, 5, 1; cf.:

    rem ad seditionem spectare,

    Liv. 25, 3, 19:

    ad vim spectare res coepit,

    id. 1, 9, 6; cf.:

    si ad perniciem patriae res spectabit,

    Cic. Off. 2, 23, 90:

    aliquid anquirunt, quod spectet et valeat ad bene beateque vivendum,

    id. ib. 2, 2, 6:

    ea non tam ad religionem spectant, quam ad jus sepulcrorum,

    belong to, concern, id. Leg. 2, 23, 58:

    quoniam de eo genere beneficiorum dictum est, quae ad singulos spectant: deinceps de iis, quae ad universos pertinent, disputandum est,

    id. Off. 2, 21, 72; cf. id. ib. 1, 3, 7: artem negabat esse ullam, nisi quae cognitis et in unum exitum spectantibus, Cic. de Or. 1, 20, 92:

    nostra consilia sempiternum tempus spectare debent,

    id. ib. 2, 40, 169:

    solvendi necessitas debitorem spectat,

    Dig. 2, 14, 42:

    res eo spectat, ut eā poenā non videamini esse contenti,

    Cic. Lig. 5, 13:

    hoc eo spectabat, ut eam (Pythiam) a Philippo corruptam diceret,

    id. de Div. 2, 57, 118: summa judicii mei spectat huc, ut meorum injurias ferre possim, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 20, 46:

    quo igitur haec spectat oratio?

    Cic. Att. 8, 2, 4; cf. id. Phil. 13, 20, 46:

    quorsum haec omnis spectat oratio?

    id. ib. 7, 9, 26 et saep.:

    quia quicquid ad corpus spectat, et immortalitatis est expers, vanum sit,

    Lact. 3, 12, 33.—
    2.
    (Acc. to I. B. 3.) To judge of; to try, test (syn. probo):

    nemo illum ex trunco corporis spectabat, sed ex artificio comico aestimabat,

    Cic. Rosc. Com. 10, 28:

    alicujus animum ex animo suo,

    Ter. And. 4, 1, 22:

    non igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā,

    Cic. Tusc. 5, 10, 31:

    ex meo otium tuum specto,

    id. Att. 12, 39:

    quod ego non tam fastidiose in nobis quam in histrionibus spectari puto,

    id. de Or. 1, 61, 258:

    ubi facillime spectatur mulier, quae ingenio'st bono?

    Plaut. Stich. 1, 2, 59; cf.:

    hominem in dubiis periclis,

    Lucr. 3, 55:

    beneficium a deteriore parte,

    Sen. Ben. 2, 28, 2.—Hence, spectātus, a, um, P. a. (acc. to II. B. 2.).
    A.
    Tried, tested, proved (syn.: probatus, cognitus): tuam probatam et spectatam maxime adulescentiam, Lucil. ap. Non. 437, 14:

    homines spectati et probati,

    Cic. de Or. 1, 27, 124:

    fides spectata et diu cognita,

    id. Div. in Caecil. 4, 11; Ov. P. 2, 7, 82:

    pietas spectata per ignes,

    id. F. 4, 37:

    integritas,

    Liv. 26, 49, 16; cf.:

    homo in rebus judicandis spectatus et cognitus,

    Cic. Verr. 1, 10, 29:

    spectata ac nobilitata virtus,

    id. Fl. 26, 63:

    spectata multis magnisque rebus singularis integritas,

    id. Phil. 3, 10, 26:

    rebus spectata juventus,

    Verg. A. 8, 151:

    utebatur medico ignobili, sed spectato homine, Cleophanto,

    id. Clu. 16, 47:

    mores,

    Plaut. Pers. 2, 1, 4:

    ni virtus fidesque vestra spectata mihi forent,

    Sall. C. 20, 2.— Sup.:

    id cuique spectatissimum sit, quod occurrerit, etc.,

    let that be the best test of each, Liv. 1, 57, 7.—With subject-clause:

    mihi satis spectatum est, Pompeium malle principem volentibus vobis esse quam, etc.,

    Sall. H. 3, 61, 23 Dietsch.—
    B.
    In gen., looked up to, respected, esteemed, worthy, excellent:

    fecere tale ante alii spectati viri,

    Plaut. Merc. 2, 2, 47:

    in perfecto et spectato viro,

    Cic. Lael. 2, 9:

    homines,

    id. Div. in Caecil. 7, 24:

    castitas,

    Liv. 1, 57, 10.— Comp.:

    quo non spectatior alter,

    Sil. 1, 440.— Sup.:

    auctoritas clarissimi et spectatissimi viri atque in primis probati,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    spectatissima femina,

    id. Rosc. Am. 50, 147.—Of things (Plinian):

    paeninsula spectatior (with flumen clarum),

    Plin. 4, 18, 32, § 107:

    spectatius artificium,

    id. 11, 1, 1, § 1:

    spectatissima laurus,

    id. 15, 30, 40, § 134.— Hence, adv.: spectātē, splendidly, excellently:

    spectatissime florere,

    Plin. 21, 1, 1, § 2:

    spectatissime ministrere,

    Amm. 28, 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > specto

  • 18 subcurro

    suc-curro ( subc-), curri, cursum, 3, v. n., to run under.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: tempore eodem aliud nequeat succurrere lunae Corpus, * Lucr. 5, 763; cf.: pagus Succusanus, quod succurrit Carinis, runs, i. e. lies under or behind, Varr. L. L. 5, § 48 Müll.—
    B.
    In partic., to run or hasten to the aid or assistance of one; to help, aid, assist, succor (the predom. and class, signif.;

    syn.: subvenio, adjuvo, sublevo): ut laborantibus succurrat,

    Cic. de Or. 1, 37, 169:

    saluti fortunisque communibus,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    succurrit illi Varenus et laboranti subvenit,

    Caes. B. G. 5, 44:

    laborantibus,

    id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4:

    afflictis semper,

    Nep. Att. 11:

    suis cedentibus auxilio,

    Caes. B. G. 7, 80:

    domino,

    Cic. Mil. 10, 29: oppido, Auct. B. Afr. 5, 1.—
    2.
    Of things, to be useful for, good against:

    tantis malis,

    Caes. B. C. 3, 70. —

    Esp., of medicines: cannabis succurrit alvo jumentorum,

    helps, relieves, Plin. 20, 23, 97, § 259:

    strangulationibus (crethmos),

    id. 26, 15, 90, § 158:

    venenis fungorum (nitrum),

    id. 31, 10, 46, § 119: dum succurrere humanis erroribus cupiunt, ipsi se in errores maximos induxerunt, Lact. 1, 3, 8.— Impers. pass.:

    se confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur,

    Caes. B. C. 3, 80; 3, 52; Liv. 3, 58; Cels. 8, 4; Plin. 23, 1, 27, § 56; Quint. 10, 7, 2:

    paratae lites: succurrendum'st,

    Ter. Ad. 5, 3, 6.—
    II.
    Trop.
    * A.
    In gen.:

    licet undique omnes in me terrores periculaque impendeant omnia, succurram atque subibo,

    I will encounter and undergo them, Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    B.
    In partic., to come into the mind, occur to one (class.; esp. freq. after the Aug. period;

    syn. subit): ut quidque succurrit, libet scribere,

    Cic. Att. 14, 1, 2: illud etiam mihi succurrebat, grave esse, etc., id. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 6:

    alicui,

    Liv. 6, 12; Quint. 3, 4, 6; 8, 3, 81 et saep.: succurrit versus ille Homericus, etc., Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.—Impers.:

    non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas,

    Curt. 7, 8, 21:

    neque cuiquam facile succurrat,

    Suet. Tit. 10.—With inf.:

    et illud annotare succurrit, unum omnino, etc.,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    mirari succurrit,

    id. 17, 1, 1, § 1; 34, 18, 51, § 171.

    Lewis & Short latin dictionary > subcurro

  • 19 succurro

    suc-curro ( subc-), curri, cursum, 3, v. n., to run under.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: tempore eodem aliud nequeat succurrere lunae Corpus, * Lucr. 5, 763; cf.: pagus Succusanus, quod succurrit Carinis, runs, i. e. lies under or behind, Varr. L. L. 5, § 48 Müll.—
    B.
    In partic., to run or hasten to the aid or assistance of one; to help, aid, assist, succor (the predom. and class, signif.;

    syn.: subvenio, adjuvo, sublevo): ut laborantibus succurrat,

    Cic. de Or. 1, 37, 169:

    saluti fortunisque communibus,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    succurrit illi Varenus et laboranti subvenit,

    Caes. B. G. 5, 44:

    laborantibus,

    id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4:

    afflictis semper,

    Nep. Att. 11:

    suis cedentibus auxilio,

    Caes. B. G. 7, 80:

    domino,

    Cic. Mil. 10, 29: oppido, Auct. B. Afr. 5, 1.—
    2.
    Of things, to be useful for, good against:

    tantis malis,

    Caes. B. C. 3, 70. —

    Esp., of medicines: cannabis succurrit alvo jumentorum,

    helps, relieves, Plin. 20, 23, 97, § 259:

    strangulationibus (crethmos),

    id. 26, 15, 90, § 158:

    venenis fungorum (nitrum),

    id. 31, 10, 46, § 119: dum succurrere humanis erroribus cupiunt, ipsi se in errores maximos induxerunt, Lact. 1, 3, 8.— Impers. pass.:

    se confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur,

    Caes. B. C. 3, 80; 3, 52; Liv. 3, 58; Cels. 8, 4; Plin. 23, 1, 27, § 56; Quint. 10, 7, 2:

    paratae lites: succurrendum'st,

    Ter. Ad. 5, 3, 6.—
    II.
    Trop.
    * A.
    In gen.:

    licet undique omnes in me terrores periculaque impendeant omnia, succurram atque subibo,

    I will encounter and undergo them, Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    B.
    In partic., to come into the mind, occur to one (class.; esp. freq. after the Aug. period;

    syn. subit): ut quidque succurrit, libet scribere,

    Cic. Att. 14, 1, 2: illud etiam mihi succurrebat, grave esse, etc., id. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 6:

    alicui,

    Liv. 6, 12; Quint. 3, 4, 6; 8, 3, 81 et saep.: succurrit versus ille Homericus, etc., Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.—Impers.:

    non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas,

    Curt. 7, 8, 21:

    neque cuiquam facile succurrat,

    Suet. Tit. 10.—With inf.:

    et illud annotare succurrit, unum omnino, etc.,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    mirari succurrit,

    id. 17, 1, 1, § 1; 34, 18, 51, § 171.

    Lewis & Short latin dictionary > succurro

См. также в других словарях:

  • Bactra — Bactra …   Wikipédia en Français

  • BACTRA — trorum, Bactrum ctiam Plinio, l. 6. c. 16. Bagdasan, reste Castaldô, urbs Bactrianae regionis caput, ad Bactrum fluv. Horum Virg. meminit Georg. l. 2. v. 136. Sed neque Medorum silvae, ditissimaterra, Nec pulcher Ganges, atque aurô turbidus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Bactra — lancealana …   Wikipédia en Français

  • Bactra (genus) — Bactra Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta …   Wikipedia

  • Bactra straminea — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta …   Wikipedia

  • Bactra lancealana — Taxobox name = Bactra lancealana image width = 250px image caption = regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Lepidoptera subordo = Glossata infraordo = Heteroneura zoodivision = Ditrysia zoosectio = Cossina zoosubsectio =… …   Wikipedia

  • Bactra — geographical name see Balkh 2 …   New Collegiate Dictionary

  • Bactra — /bak treuh/, n. ancient name of Balkh. * * * …   Universalium

  • Bactra — Bac•tra [[t]ˈbæk trə[/t]] n. anh geg ancient name of Balkh …   From formal English to slang

  • Bactra — /bak treuh/, n. ancient name of Balkh …   Useful english dictionary

  • Greco-Bactrian Kingdom — Infobox Former Country native name = conventional long name = Greco Bactrian Kingdom common name = Greco Bactrian Kingdom continent = Asia region = country = era = Antiquity status = event start = year start = 256 BC date start = event1 = date… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»