Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

(stupefaction)

  • 1 stupor

        stupor ōris, m    [STIP-], numbness, dulness, insensibility, stupor: in corpore: sensus: stupor obstitit illis (lacrimis), O.: stupor omnium animos tenet, L.: linguae.— Astonishment, amazement: tantus te stupor oppressit, ut, etc.: cum stupor ceteros defixisset, L.— Dulness, stupidity, stolidity: quo stupore!: Quis stupor hic, Menelae, fuit? O.: corvi deceptus stupor (i. e. corvus stupidus), Ph.
    * * *
    numbness, torpor; stupefaction; stupidity

    Latin-English dictionary > stupor

  • 2 torpor

        torpor ōris, m    [TORP-], numbness, stupefaction, torpor, sluggishness. se tutantur torpore torpedines: Illi membra solvit formidine torpor, V.: torpor occupat artūs, O.
    * * *
    numbness, torpor, paralysis

    Latin-English dictionary > torpor

  • 3 sopor

    sŏpor, ōris, m. [Sanscr. root svap-, sleep; cf. somnus; Gr. hupnos], a deep sleep.
    I.
    Lit., in gen., sleep (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf.

    somnus): lucrum praeposivi sopori et quieti,

    Plaut. Rud. 4, 2, 11:

    cum eum cibo vinoque gravatum sopor oppressisset,

    Liv. 1, 7, 5:

    sopore discusso,

    Curt. 6, 8, 22; 6, 10, 13; 7, 11, 18; 8, 6, 26;

    but also opp. somnus: hujus (junci) semine somnum allici, sed modum servandum, ne sopor fiat,

    Plin. 21, 18, 71, § 119: sopore placans artus languidos, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:

    cum suavi devinxit membra sopore Somnus,

    Lucr. 4, 453; 4, 765; 4, 996:

    nox erat et placidum carpebant fessa soporem Corpora,

    Verg. A. 4, 522:

    piger his labante languore oculos sopor operit,

    Cat. 63, 37:

    fessos sopor inrigat artus,

    Verg. A. 3, 511:

    placidum petivit soporem,

    id. ib. 8, 406:

    occupet ut fessi lumina victa sopor,

    Tib. 1, 2, 2. —Personified, Sopor = Somnus, Verg. A. 6, 278; Prop. 1, 3, 45; Stat. Th. 12, 308. —In plur., Tib. 4, 4, 9 (Müll. sapores).—
    2.
    Pregn., the sleep of death, death:

    in soporem conlocastis nudos,

    Plaut. Am. 1, 1, 148; 1, 1, 150:

    aeternus,

    Lucr. 3, 466:

    perpetuus,

    Hor. C. 1, 24, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Stupefaction, lethargy, stupor: neque dormire excitatus, neque vigilare ebrius poterat, sed semisomno sopore... jactabatur, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:

    temulento sopore profligatus,

    id. ib. § 123.—
    B.
    Drowsiness, laziness, indifference:

    sopor et ignavia,

    Tac. H. 2, 76; Mart. 7, 42, 4.—
    C.
    Poppy-juice, opium:

    e nigro papavere sopor gignitur scapo inciso,

    Plin. 20, 18, 76, § 198.—
    D.
    A sleepingdraught, sleeping - potion:

    sopore sumpto dormiturus,

    Sen. Ep. 83, 25; so (opp. venenum) id. Ben. 5, 13, 5; Front. Strat. 2, 5, 12; Nep. Dion, 2, 5.—
    E.
    The temple (of the head; cf.

    Germ. Schläfe): laevus,

    Stat. S. 2, 3, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > sopor

  • 4 stupor

    stŭpor, ōris, m. [stupeo], numbness; dulness, insensibility, stupidity, stupor, stupefaction; astonishment, wonder, amazement (class.;

    syn. torpor): stupor in corpore,

    Cic. Tusc. 3, 6, 12:

    sensūs stupor,

    id. Phil. 2, 45, 115:

    stupor obstitit lacrimis,

    Ov. P. 1, 2, 29; cf.: stupor omnium animos tenet. Liv. 9, 2:

    oculos stupor urget inertes,

    Verg. G. 3, 523:

    stupor cordis,

    Cic. Phil. 3, 6, 16:

    stupor debilitasque linguae,

    id. Pis. 1, 1:

    tantus te stupor oppressit, ut, etc.,

    id. Phil. 2, 26, 65; cf.:

    cum stupor silentiumque ceteros patrum defixisset,

    Liv. 6, 40:

    stupor omnes et admiratio incessit, unde tam subitum bellum,

    Just. 22, 6 fin.; 12, 7; Arn. 1, 28; Claud. II. Cons. Stil. 344. —
    II.
    Esp., dulness, stupidity, stolidity:

    quae mandata! quā adrogantiā! Quo stupore!

    Cic. Phil. 8, 8, 24:

    stuporem hominis, vel dicam pecudis, attendite... Sit in verbis tuis hic stupor: quanto in rebus sententiisque major,

    id. ib. 2, 12, 30:

    Quis stupor hic, Menelae, fuit?

    Ov. A. A. 2, 361. — Poet., for stupidus, a fool, simpleton:

    talis iste meus stupor nil videt, nihil audit,

    Cat. 17, 21; cf.:

    tum demum ingemuit corvi deceptus stupor,

    Phaedr. 1, 13, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > stupor

  • 5 torpor

    torpor, ōris, m. [torpeo], numbness, stupefaction, torpor (syn.: languor, veternus).
    I.
    Lit.: tutantur se torpore torpedmes, * Cic. N. D. 2, 50, 127; cf. Cels. 2, 8 med.; Plin. 2, 101, 104, § 223; 19, 8, 44, § 155; 29, 4, 28, § 90:

    illi membra novus solvit formidine torpor,

    Verg. A. 12, 867:

    torpor gravis illigat artus,

    Ov. M. 1, 548; id. P. 1, 2, 30 al. —
    II.
    Trop., sluggishness, listlessness, inactivity (post-Aug.):

    implicitas magno torpore cohortes vidit,

    Luc. 3, 432:

    torpor recens nimiā fortunae indulgentiā,

    Tac. H. 2, 99 med.:

    torpor Vitellii (opp. vigilantia Vespasiani),

    id. ib. 2, 77 fin.:

    procerum,

    id. G. 46:

    utraque res detestabilis est, contractio et torpor,

    Sen. Ep. 82, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > torpor

См. также в других словарях:

  • stupéfaction — [ stypefaksjɔ̃ ] n. f. • v. 1370 méd.; du lat. stupefactus → stupéfait 1 ♦ État d une personne stupéfaite. ⇒ ahurissement, ébahissement, étonnement, stupeur, surprise. « un air de surprise qui devint bientôt de la stupéfaction » (Musset). À la… …   Encyclopédie Universelle

  • Stupefaction — Stu pe*fac tion, n. [Cf. F. stup[ e]faction. See {Stupefacient}.] The act of stupefying, or the state of being stupefied. [Written also {stupifaction}.] [1913 Webster] Resistance of the dictates of conscience brings a hardness and stupefaction… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stupefaction — 1540s, from M.Fr. stupéfaction (16c.) or Mod.L. stupefactionem (see STUPEFY (Cf. stupefy)) …   Etymology dictionary

  • stupefaction — Stupefaction. s. f. v. Terme dogmatique. Engourdissement d une partie. Causer stupefaction à une partie du corps …   Dictionnaire de l'Académie française

  • stupefaction — [sto͞o΄pəfak′shən, styo͞o pəfak′shən] n. [Fr stupéfaction] 1. a stupefying or being stupefied 2. stunned amazement or utter bewilderment …   English World dictionary

  • Stupefaction — (v. lat.), Bestürzung, Betäubung, Erstaunen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • stupefaction — index bombshell Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • STUPÉFACTION — s. f. Engourdissement d une partie du corps. Ce remède cause, produit la stupéfaction.   Il signifie au figuré, Étonnement extraordinaire et extatique. À cette nouvelle, il fut frappé de stupéfaction. Être en stupéfaction. Rester en stupéfaction …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • STUPÉFACTION — n. f. étonnement profond qui produit la stupeur. à cette nouvelle, il fut frappé de stupéfaction. Il fut longtemps avant de sortir de sa stupéfaction. Revenir de sa stupéfaction. Ma stupéfaction fut complète …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • stupéfaction — (stu pé fa ksion ; en vers, de cinq syllabes) s. f. 1°   Engourdissement d une partie du corps. Ce remède cause la stupéfaction. 2°   Fig. Étonnement extraordinaire. Sa stupéfaction fut complète. Il ne pouvait revenir de sa stupéfaction.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • stupefaction — noun 1) alcoholic stupefaction Syn: oblivion, obliviousness, unconsciousness, insensibility, stupor, daze 2) Don shook his head in stupefaction Syn: bewilderment, confusion, perplexity, wonder, amazement …   Thesaurus of popular words

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»