-
1 stupor
stupor ōris, m [STIP-], numbness, dulness, insensibility, stupor: in corpore: sensus: stupor obstitit illis (lacrimis), O.: stupor omnium animos tenet, L.: linguae.— Astonishment, amazement: tantus te stupor oppressit, ut, etc.: cum stupor ceteros defixisset, L.— Dulness, stupidity, stolidity: quo stupore!: Quis stupor hic, Menelae, fuit? O.: corvi deceptus stupor (i. e. corvus stupidus), Ph.* * *numbness, torpor; stupefaction; stupidity -
2 torpor
torpor ōris, m [TORP-], numbness, stupefaction, torpor, sluggishness. se tutantur torpore torpedines: Illi membra solvit formidine torpor, V.: torpor occupat artūs, O.* * *numbness, torpor, paralysis -
3 sopor
sŏpor, ōris, m. [Sanscr. root svap-, sleep; cf. somnus; Gr. hupnos], a deep sleep.I.Lit., in gen., sleep (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf.2.somnus): lucrum praeposivi sopori et quieti,
Plaut. Rud. 4, 2, 11:cum eum cibo vinoque gravatum sopor oppressisset,
Liv. 1, 7, 5:sopore discusso,
Curt. 6, 8, 22; 6, 10, 13; 7, 11, 18; 8, 6, 26;but also opp. somnus: hujus (junci) semine somnum allici, sed modum servandum, ne sopor fiat,
Plin. 21, 18, 71, § 119: sopore placans artus languidos, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:cum suavi devinxit membra sopore Somnus,
Lucr. 4, 453; 4, 765; 4, 996:nox erat et placidum carpebant fessa soporem Corpora,
Verg. A. 4, 522:piger his labante languore oculos sopor operit,
Cat. 63, 37:fessos sopor inrigat artus,
Verg. A. 3, 511:placidum petivit soporem,
id. ib. 8, 406:occupet ut fessi lumina victa sopor,
Tib. 1, 2, 2. —Personified, Sopor = Somnus, Verg. A. 6, 278; Prop. 1, 3, 45; Stat. Th. 12, 308. —In plur., Tib. 4, 4, 9 (Müll. sapores).—Pregn., the sleep of death, death:II.in soporem conlocastis nudos,
Plaut. Am. 1, 1, 148; 1, 1, 150:aeternus,
Lucr. 3, 466:perpetuus,
Hor. C. 1, 24, 5.—Transf.A.Stupefaction, lethargy, stupor: neque dormire excitatus, neque vigilare ebrius poterat, sed semisomno sopore... jactabatur, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:B. C. D.temulento sopore profligatus,
id. ib. § 123.—A sleepingdraught, sleeping - potion:E.sopore sumpto dormiturus,
Sen. Ep. 83, 25; so (opp. venenum) id. Ben. 5, 13, 5; Front. Strat. 2, 5, 12; Nep. Dion, 2, 5.—The temple (of the head; cf.Germ. Schläfe): laevus,
Stat. S. 2, 3, 29. -
4 stupor
stŭpor, ōris, m. [stupeo], numbness; dulness, insensibility, stupidity, stupor, stupefaction; astonishment, wonder, amazement (class.;II.syn. torpor): stupor in corpore,
Cic. Tusc. 3, 6, 12:sensūs stupor,
id. Phil. 2, 45, 115:stupor obstitit lacrimis,
Ov. P. 1, 2, 29; cf.: stupor omnium animos tenet. Liv. 9, 2:oculos stupor urget inertes,
Verg. G. 3, 523:stupor cordis,
Cic. Phil. 3, 6, 16:stupor debilitasque linguae,
id. Pis. 1, 1:tantus te stupor oppressit, ut, etc.,
id. Phil. 2, 26, 65; cf.:cum stupor silentiumque ceteros patrum defixisset,
Liv. 6, 40:stupor omnes et admiratio incessit, unde tam subitum bellum,
Just. 22, 6 fin.; 12, 7; Arn. 1, 28; Claud. II. Cons. Stil. 344. —Esp., dulness, stupidity, stolidity:quae mandata! quā adrogantiā! Quo stupore!
Cic. Phil. 8, 8, 24:stuporem hominis, vel dicam pecudis, attendite... Sit in verbis tuis hic stupor: quanto in rebus sententiisque major,
id. ib. 2, 12, 30:Quis stupor hic, Menelae, fuit?
Ov. A. A. 2, 361. — Poet., for stupidus, a fool, simpleton:talis iste meus stupor nil videt, nihil audit,
Cat. 17, 21; cf.:tum demum ingemuit corvi deceptus stupor,
Phaedr. 1, 13, 12. -
5 torpor
I.Lit.: tutantur se torpore torpedmes, * Cic. N. D. 2, 50, 127; cf. Cels. 2, 8 med.; Plin. 2, 101, 104, § 223; 19, 8, 44, § 155; 29, 4, 28, § 90:II.illi membra novus solvit formidine torpor,
Verg. A. 12, 867:torpor gravis illigat artus,
Ov. M. 1, 548; id. P. 1, 2, 30 al. —Trop., sluggishness, listlessness, inactivity (post-Aug.):implicitas magno torpore cohortes vidit,
Luc. 3, 432:torpor recens nimiā fortunae indulgentiā,
Tac. H. 2, 99 med.:torpor Vitellii (opp. vigilantia Vespasiani),
id. ib. 2, 77 fin.:procerum,
id. G. 46:utraque res detestabilis est, contractio et torpor,
Sen. Ep. 82, 3.
См. также в других словарях:
stupéfaction — [ stypefaksjɔ̃ ] n. f. • v. 1370 méd.; du lat. stupefactus → stupéfait 1 ♦ État d une personne stupéfaite. ⇒ ahurissement, ébahissement, étonnement, stupeur, surprise. « un air de surprise qui devint bientôt de la stupéfaction » (Musset). À la… … Encyclopédie Universelle
Stupefaction — Stu pe*fac tion, n. [Cf. F. stup[ e]faction. See {Stupefacient}.] The act of stupefying, or the state of being stupefied. [Written also {stupifaction}.] [1913 Webster] Resistance of the dictates of conscience brings a hardness and stupefaction… … The Collaborative International Dictionary of English
stupefaction — 1540s, from M.Fr. stupéfaction (16c.) or Mod.L. stupefactionem (see STUPEFY (Cf. stupefy)) … Etymology dictionary
stupefaction — Stupefaction. s. f. v. Terme dogmatique. Engourdissement d une partie. Causer stupefaction à une partie du corps … Dictionnaire de l'Académie française
stupefaction — [sto͞o΄pəfak′shən, styo͞o pəfak′shən] n. [Fr stupéfaction] 1. a stupefying or being stupefied 2. stunned amazement or utter bewilderment … English World dictionary
Stupefaction — (v. lat.), Bestürzung, Betäubung, Erstaunen … Pierer's Universal-Lexikon
stupefaction — index bombshell Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
STUPÉFACTION — s. f. Engourdissement d une partie du corps. Ce remède cause, produit la stupéfaction. Il signifie au figuré, Étonnement extraordinaire et extatique. À cette nouvelle, il fut frappé de stupéfaction. Être en stupéfaction. Rester en stupéfaction … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
STUPÉFACTION — n. f. étonnement profond qui produit la stupeur. à cette nouvelle, il fut frappé de stupéfaction. Il fut longtemps avant de sortir de sa stupéfaction. Revenir de sa stupéfaction. Ma stupéfaction fut complète … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
stupéfaction — (stu pé fa ksion ; en vers, de cinq syllabes) s. f. 1° Engourdissement d une partie du corps. Ce remède cause la stupéfaction. 2° Fig. Étonnement extraordinaire. Sa stupéfaction fut complète. Il ne pouvait revenir de sa stupéfaction.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
stupefaction — noun 1) alcoholic stupefaction Syn: oblivion, obliviousness, unconsciousness, insensibility, stupor, daze 2) Don shook his head in stupefaction Syn: bewilderment, confusion, perplexity, wonder, amazement … Thesaurus of popular words