-
1 ροδιών
-
2 ῥοδιῶν
-
3 παρα-πέμπω
παρα-πέμπω, daneben-, vorbeischicken, machen, daß ein Geschoß vorüberfliegt ohne zu treffen, Od. 12, 72, es hätte ihn getroffen, ἀλλὰ Ἥρη παρέπεμψεν; dah. auch vorüberführen, Sp.; geleiten, Ar. Eqq. 546; Xen. Hell. 7, 2, 18; Plut. Pericl. 5 u. a. Sp.; bes. zu Grabe geleiten, D. L. 3, 41; vgl. Ath. XIII, 594 e; – zuschicken, ὄρος παρέπεμψεν ἐμοὶ στόνον ἀντίτυπον, Soph. Phil. 1445, vom Echo; hinbringen, hinschaffen, σῖτον ἐκ τοῦ Ἑλληςπόντου εἰς Λῆμνον, Dem. 18, 77; παρεπέμφϑη ἐφ' Ἑλληςπόντου, Thuc. 8, 61; zu Hülfe schicken, Xen. Hell. 4, 3, 4 An. 6, 3, 15; – fortschicken, entlassen, auch verachten, verschmähen, τοὺς οὐκ ὀρϑῶς συμβουλεύοντας, Dem. 18, 166; ἅπασιν οἰκείως ἀπήντησε, πλὴν Ῥοδίων· τούτους δὲ παρέπεμπε, Pol. 30, 17, 17; neben καταγιγνώσκω, 32, 10, 3 u. öfter; τὴν οἰκείοτητα, nicht berücksichtigen, D. Sic. 4, 34; Ggstz ἀσπάζεσϑαι, S. Emp. adv. math. 7, 11, παραλαμβάνειν, pyrrh. 1, 183; = ἐκβάλλειν, adv. math. 7, 81; daher auch παραπέμπων ἑαυτὸν πότοις καὶ μουσικῇ, Plut. Sol. 29, sich überlassen, ergeben. – Med. von sich wegschicken, entlassen, z. B. seine Frau, Apollod. 1, 9, 28; auch κάματον, Ar. Nub. 1360.
-
4 δια-κοσμέω
δια-κοσμέω, ordnen, in Ordnung bringen; Hom. Iliad. 2, 476 ὥς τ' αἰπόλια αἰπόλοι ἄνδρες ῥεῖα διακρίνωσιν, ἐπεί κε νομῷ μιγέωσιν, ἃς τοὺς ἡγεμόνες διεκόσμεον ἔνϑα καὶ ἔνϑ α ὑσμίνηνδ' ἰέναι; vs. 126 ἡμεῖς δ' ἐς δεκάδας διακοσμηϑεῖ. μεν Ἀχαιοί; vs. 655 Ῥοδίων –, οἳ Ῥόδον ἀμφινέμοντο διὰ τρίγα κοσμηϑέντες, Λίνδον Ἰηλυσόν τε καὶ Κάμειρον; von Jägerschaaren Odyss. 9, 157 διὰ δὲ τρίχα κοσμηϑέντες βάλλομεν; vom Aufräumen und Reinigen eines Saales Odyss. 22, 457 αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πᾶν μέγαρον διεκοσμήσαντο, medium Homerisch in der Bedeutung des activ. Vgl. ἀποκοσμέω, ἐγκοσμέω, κατακοσμέω. – Folgende: Herodot. 1, 100 ἐπείτε δὲ ταῦτα διεκόσμησε καὶ ἐκράτυνε ἑωυτὸν τῇ τυραννίδι: τὴν πομπήν Thuc. 1, 20; τὰ ἄλλα διεκόσμησε τὰ κατὰ τὸν πόλεμον, ὅπλοις καὶ ἵπποις καὶ τῇ ἄλλῃ παρασκευῇ 2, 100; τὰ πράγματα Plat. Phaed. 98 b; πόλεις Legg. III, 685 b; λόγον Phaedr. 277 c; auch Sp.; τὴν πολιτείσν, τὰς ἱερωσύνας, Plut. Thes. 24 Num. 14.
-
5 ἀγέρωχος
ἀγέρωχος, bei Hom. achtmal, Odyss. 11, 286 Περικλύμενόν τ' ἀγέρωχον, Iliad. 10, 430 Μυσοί τ' ἀγέρωχοι, 2, 654 Ῥοδίων ἀγερώχων, 3, 36. 5, 623. 7, 343. 16, 708. 21, 584 Τρώων ἀγερώχων; Ableitung und Bedeutung nicht sicher; Aristarch erklärte, ὅτι Ὅμηρος ἀγερώχους τοὺςἄγαν γεραόχουςκαὶ σεμνοὺςλέγει, daß er das Wort gebrauche ἐπὶ τῶν γεραόχων, σεμνῶν καὶ ἐντίμων, f. Aristonic. in den Scholl. Iliad. 3, 36. 10, 430. Vgl. Plutarch. Fab. 19 u. Buttm. Lexil. 2, 98 ff. – Bei Pind. νίκη Ol. 11, 82, στεφάνωμα πλούτου P. 1, 50, ἔργματα N. 6, 34; Anacr. φυτόν, von der Rose, 54, 23. – Im tadelnden Sinne (ἀλαζών, ὑβρι-στής), nach Eust. schon Archil. u. Alcaeus, bes. Polyb. u. Sp.; καὶ ἄκοσμα πάϑη Plut. Symp. 3, 4, 1; sogar vom ὄνος Luc. Asin. 40; von Ziegen Philostr. – Adv., ἀγερώχως ὄμμα γαῦρον ἔχει τράγος Anyt. 10 (IX, 745); Polyb. oft.
-
6 παραιρέω
A :—take away from, withdraw, remove, τι E.l.c.; (lyr.): c. gen. partit., take away part of.., some of..,φρονήματος Id.Heracl. 908
;τῆς λύπης Hyp.Epit.41
;τοῦ φρουρίου Th.3.89
:—[voice] Pass., Hp.Fract.33.2 π. [ἀρὰν] εἰς παῖδα thou hast turned aside the curse on to thy son's head, E.Hipp. 1316.II [voice] Med. with [tense] aor. 2 παρειλόμην, later [tense] aor. 1παρειλάμην LXX Nu.11.25
, Plb.4.51.6:— draw off or away from, seduce, detach, X.Mem.1.6.1; πόλεις παραιρεῖται οὐδὲν αὐτῷ προσηκούσας Decr. ap.D.18.181, cf. Ep.3.31;γυναῖκα παρελέσθαι Arist.Pol. 1311b6
.2 take away,τὰ ὅπλα πάντων X.HG2.3.20
, Arist.Ath.37.2;αὐτῆς τὸν βίον παρείλετο Anaxil.22.10
, cf. Men.128.8 ([voice] Pass., παρῃρημένοι τὰ ὅπλα having their arms taken away, D.19.81); παραιρεῖσθαι τὴν θρασύτητά τινων lessen, damp it, ib.208; π. τοὺς ἐκ δούλου disfranchise them, Arist.Pol. 1278a32; remove privileges, ib. 1285b16; τὰ ἐφόδια παρῃρῆσθαι, in med. sense, had deprived themselves of.., Iphicr. ap. eund.Rh. 1411a12.3 generally, take away, filch from, , cf. E.IT25, etc.;γῆν τῶν γεωργῶν PTeb.5.146
(ii B. C.): metaph.,τῶν ἀγαθῶν ἀνθρώπων τὰς ἐλπίδας Phld.Piet.p.94
G.;τὰς ἀγορὰς τοῖς στρατοπέδοις Plb.1.18.9
:— [voice] Pass., τῆς Περαίας ἐκχωρεῖν ἧς αὐτῶν (sc. τῶν Ῥοδίων)παρῄρηται Id.18.2.3
.4 c. acc. pers. et gen. rei, deprive,τινά τινος Zos.1.7
, cf. 23.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραιρέω
-
7 περαῖος
2 [comp] Comp., περαιότερόν τι anything further, PFay.124.8 (ii A. D.).II Subst., ἡ περαία (sc. γῆ, χώρα) the country on the other side of the river, etc., Str.4.1.12 ; τῆς χώρας τῆς π. SIG588.29 (Milet., ii B. C.): freq. with gen. whether partitive or objective, ἡ π. τῆς Βοιωτίης χώρης the part of Boeotia over against [Chalcis], Hdt.8.44 ; ἡ π. τῆς Ἀσίας the coast of Asia over against [Rhodes], D.S.20.97 (but ἡ τῶν Ῥοδίων π. Str.14.2.1, 14.5.11 : hence pr. n. ἡ Περαία, Plb.18.2.3, 18.6.3 ; also of the country beyond Jordan, J.BJ3.3.3, St.Byz.); πᾶσα περαίη Θρηϊκίης all the opposite coast of Thrace, A.R.1.1112 ; ἡ Τενεδίων π. the coast [of the Troad] opposite to Tenedos, Str.13.1.32.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περαῖος
-
8 συναγορεύω
συνᾰγορ-εύω (the [tense] fut. in use being συνερῶ (v. συνερέω), [tense] aor. συνεῖπον (q.v.), [tense] pf. συνείρηκα):—A advocate a course of action jointly with, ὁ Εὐρυμέδων αὐτῷ ταῦτα ξ. Th.7.49, cf. 6.6, 8.84, Lys.12.25, X.Cyr.2.2.21, 2.3.16, Plu.Fab.18, etc.: c. inf.,σ. στρατιὰν ποιεῖν X.HG5.2.20
; folld. by ὡς Χρεὼν εἴη.., Id.Cyr.6.2.24:—[voice] Pass., τὸ συναγορευόμενον the course advocated, Plu.2.841f; ἡ συναγορευομένη is dub.l. in PStrassb.41.23 (iii A.D.).2 c. dat. rei,Ῥοδίων σ. τῇ σωτηρίᾳ D.15.15
;σ. νόμῳ Arist.Rh.Al. 1424b16
; τῇ συμμαχίᾳ ib.35;ταῖς ἐπιθυμίαις Isoc.5.3
; σ. τοῖς λεγομένοις agree or assent to, Id.4.139;τοῖς κακῶς εἰρημένοις Gal.16.516
, cf. 589, al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συναγορεύω
-
9 τύχη
τύχη [pron. full] [ῠ], ἡ, [dialect] Boeot. [full] τιούχα IG7.2809.1 (Hyettus, iii B. C.), [full] τούχα ib.3083 (Lebad., iii B. C.): (Aτεύχω, τυγχάνω A. 1.2
):—the act of a god,τύχᾳ δαίμονος Pi.O.8.67
; ;τύχᾳ θεῶν Pi.P.8.53
; σὺν θεοῦ τύχᾳ, σὺν Χαρίτων τύχᾳ, Id.N.6.24, 4.7;θείῃ τύχῃ Hdt.1.126
, 3.139, 4.8, 5.92.γ; ἐὰν θεία τις συμβῇ τ. Pl.R. 592a
;θείᾳ τινὶ τύχῃ Id.Ep. 327e
;ἐκ θείας τύχης S.Ph. 1326
;δαιμονίως ἔκ τινος τ. Pl.Ti. 25e
;πῶς οὖν μάχωμα θνητὸς ὢν θείᾳ τύχῃ; S.Fr. 196
; ἆρα θείᾳ κἀπόνῳ τάλας τύχῃ [ὄλωλε]; Id.OC 1585;ἐμὲ.. δαιμονία τις τύχη κατέχει Pl.Hp.Ma. 304c
: (lyr.);ἐξεπλήσσου τῇ τ. τῇ τῶν θεῶν Id.IA 351
(troch.);δαίμονος τύχα βαρεῖα Id.Rh. 728
(lyr.);τὰς.. δαιμόνων τ. ὅστις φέρει κάλλιστα Id.Fr.37
.b the act of a human being, πέμψον τιν' ὅστις σημανεῖ—ποίας τύχας; will order—what action? Id.IT 1209 (troch.).2 esp. ἀναγκαία τύχη, as a paraphrase for Ἀνάγκη, Necessity, Fate,τέθνηκ' Ὀρέστης ἐξ ἀναγκαίας τύχης S.El. 48
;τῆς ἀ. τ. οὐκ ἔστιν οὐδὲν μεῖζον ἀνθρώποις κακόν Id.Aj. 485
; πρόστητ' ἀ. τ. ib. 803;εἴ τις ἀ. τ. γίγνοιτο Pl.Lg. 806a
: also pl.,ἀλλ' ἥκομεν γὰρ εἰς ἀναγκαίας τύχας θυγατρὸς αἱματηρὸν ἐκπρᾶξαι φόνον E. IA 511
.II regarded as an agent or cause beyond human control:1 fortune, providence, fate,πάντα τύχη καὶ μοῖρα, Περίκλεες, ἀνδρὶ δίδωσι Archil.16
;ἡμῖν ἐκ πάντων τοῦτ' ἀπένειμε τύχη Simon.100
;πύργοις δ' ἀπειλεῖ δείν', ἃ μὴ κραίνοι τύχη A.Th. 426
;ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ Pi.O.14.15
;μετὰ τύχης ευ'μενοῦς Pl.Lg. 813a
; ;ὁρμώμενον βροτοῖσιν εὐπόμπῳ τύχῃ Id.Eu.93
: personified,Σώτειρα Τύχα Pi.O.12.2
;Τ. Σωτήρ A. Ag. 664
, cf. S.OT80; ἐμαυτὸν παῖδα τῆς Τ. νέμων τῆς εὖ διδούσης ib. 1080; <Τύχα>.. Προμαθείας θυγάτηρ Alcm.62
, cf. Pi.Fr.41, D.Chr. 63.7;πάντων τύραννος ἡ Τύχη 'στὶ τῶν θεῶν Trag.Adesp.506
, cf. 505;Τύχα, μερόπων ἀρχά τε καὶ τέρμα.. προφερεστάτα θεῶν Lyr.Adesp.139
.2 chance, regarded as an impersonal cause,τύχη φορὰ ἐξ ἀδήλου εἰς ἄδηλον, καὶ ἡ ἐκ τοῦ αὐτομάτου αἰτία δαιμονίας πράξεως Pl.Def. 411b
; coupled with τὸ αὐτόματον, Arist.Ph. 195b31, al.; defined asαἰτία ἄδηλος ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ Stoic.2.281
; ;τὰ τῆς τύχης φέρειν δεῖ γνησίως τὸν εὐγενῆ Antiph.281
, cf. Apollod.Com.17, Alex.252, Men. 205;οὐκ ἔχουσιν αἱ τ. φρένας Alex.287
;τῆς ἀναγκαίας μέν, ἀγνώμονος δὲ τ. οὐχ ὡς δίκαιον ἦν, ἀλλ' ὡς ἐβούλετο, κρινάσης τὸν ἀγῶνα D.Ep.2.5
; personified and said to be blind, Men.417b, Kon.14, Plu. 2.98a;τί δ' ἂν φοβοῖτ' ἄνθρωπος, ᾧ τὰ τῆς τ. κρατεῖ, πρόνοια δ' ἐστὶν οὐδενὸς σαφής; S.OT 977
; ἂν μὲν ἡ τ. συνεπιλαμβάνηται.., ἂν δ' ἀντιπίπτῃ τὰ τῆς τ., Plb.2.49.7,8;ἡ Τ. σχεδὸν ἅπαντα τὰ τῆς οἰκουμένης πράγματα πρὸς ἓν ἔκλινε μέρος Id.1.4.1
, cf. 1.63.9, 2.38.5, 36.17.1;τῆς Τ. ὥσπερ ἐπίτηδες ἀναβιβαζούσης ἐπὶ σκηνὴν τὴν τῶν Ῥοδίων ἄγνοιαν Id.29.19.2
, cf. 23.10.16, Dem.Phal.39J.; οὐκ ἂν ἐν τύχῃ γίγνεσθαι σφίσι would not depend on chance, Th.4.73; , cf. 69; τύχῃ by chance, S.Ant. 1182, Ph. 546, Th.1.144, etc.; opp. φύσει, Pl.Prt. 323d; ἀπὸ τύχης, opp. ἀπὸ παρασκευῆς, Lys.21.10; opp. ἀπὸ φύσεως, Arist. Metaph. 1032a29;ἀπὸ τ. ἀπροσδοκήτου Pl.Lg. 920d
; , R. 499b, etc.;διὰ τύχην Isoc.4.132
, 9.45;δίκαιος οὐδεὶς ἀπὸ τύχης οὐδὲ διὰ τὴν τ. Arist.Pol. 1323b29
;κατὰ τύχην Th.3.49
, X.HG3.4.13;τῆς τ. εὖ μετεστεώσης Hdt.1.118
;τὸ τῆς τ. ἀφανές E.Alc. 785
, cf. D.4.45.III regarded as a result:1 good fortune, success,δὸς ἄμμι τ. εὐδαιμονίην τε h.Hom.11.5
;μοῦνον ἀνδρὶ γένοιτο τ. Thgn.130
;τ. μόνον προσείη Ar.Av. 1315
(lyr.);εἴ οἱ τ. ἐπίσποιτο Hdt.7.10
.δ, cf. 1.32; σὲ γὰρ θεοὶ ἐπορῶσι· οὐ γὰρ ἄν.. ἐς τοσοῦτο τύχης ἀπίκευ ib. 124;ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ τύχης εἰσί Th.7.33
;σὺν τύχᾳ Pi.N.5.48
, cf. S.Ph. 775; σὺν τ. τινί A Ch.138, cf. Th.472;τύχᾳ Pi.N.10.25
, E.El. 594 (lyr.); οὐ πεποιθότες τύχῃ not believing in our good fortune, A.Ag. 668; γλῶσσαν ἐν τύχᾳ νέμων ib. 685 (lyr.); σοφῶν γὰρ ἀνδρῶν ταῦτα, μὴ 'κβάντας τύχης, καιρὸν λαβόντας, ἡδονὰς ἄλλας λαβεῖν without stepping out of success already attained, E.IT 907;τὰς γὰρ παρούσας οὐχὶ σῴζοντες τ. ὤλοντ' ἐρῶντες μειζόνων ἀβουλίᾳ Id.Fr. 1077
: c. gen. rei,Ζεῦ τέλει', αἰδῶ δίδοι καὶ τύχαν τερπνῶν γλυκεῖαν Pi.O.13.115
.2 ill fortune,τὰς ἐκ θεῶν τύχας δοθείσας.. φέρειν S.Ph. 1317
; κατὰ τύχας in misfortune, opp.κατὰ.. εὐπραγίας, Pl.Lg. 732c;τοιαύτῃσι περιέπιπτον τύχῃσι Hdt. 6.16
; τύχῃ by ill-luck, opp. ἀδικίᾳ, Antipho 6.1; opp. προνοίᾳ, Id.5.6; ἔστιν ἡ τ. τοῦ ἄρξαντος the ill-luck is his who began the fray, Id.4.4.8; of death, ἢν χρήσωνται τύχῃ, i. e. if they are killed, E.Heracl. 714, cf. And.1.120, X.Cyn.5.29;δεχομένοις λέγεις θανεῖν σε, τὴν τ. δ' αἱρούμεθα A.Ag. 1653
;τ. ἑλεῖν Id.Supp. 380
, cf. Pr. 106, 274, 290 (anap.); : personified, εἰ μὴ τὴν Τ. αὐτὴν λέγεις *misfortune herself, ib. 786.3 in a neutral sense, mostly in pl. 'fortunes',ποίαις ὁμιλήσει τύχαις Pi. N.1.61
;πρὸς τὸ παρὸν ἀεὶ βουλεύεσθαι καὶ ταῖς τ. ἐπακολουθεῖν Isoc.6.34
; τὴν ἐλπίδ' οὐ χρὴ τῆς τ. κρίνειν πάρος the event, S.Tr. 724;ἐπὶ τῇσι παρεούσῃσι τύχῃσι Hdt.7.236
;ἐγὼ δὲ τὴν παροῦσαν ἀντλήσω τ. A.Pr. 377
;φέρειν ἀνάγκη τὰς παρεστώσας τ. E.Or. 1024
: c. gen. rei,κοινὰς εἶναι τὰς τ. τοῖς ἅπασι καὶ τῶν κακῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν Lys.24
. 22.4 the quality of the fortune or fate may be indicated by an Adj., ἀγαθὴ τ. or ἡ ἀγαθὴ τ., A.Ag. 755 (lyr.), Ar. Pax 360, D.Ep.4.3, etc.;πολλῇ χρῷτ' ἂν ἀγαθῇ τ. Pl.Lg. 640d
; freq. in prayers and good wishes,εὐχώμεσθα Διὶ.. θεσμοῖς τοῖσδε τ. ἀγαθὴν καὶ κῦδος ὀπάσσαι Sol.[31]
; θεὸς τ. ἀγαθάν (sc. δότω) GDI1930, al. (Delph., ii B. C.): in nom.,θεός, τύχα ἀγαθά IG42(1).47.1
, 121.1 (Epid., iv B.C.), 73.1 (ibid., iii B.C.): freq. in dat., ἀγαθῇ τύχῃ by God's help, Lat. quod di bene vortant, ἀγαθᾷ τύχᾳ ib.103.119 (ibid., iv B. C.);ἀλλ' ἴωμεν ἀγαθῇ τ. Pl.Lg. 625c
;ταῦτα ποιεῖτ' ἀγ. τ. D.3.18
;τύχῃ ἀγαθῇ And. 1.120
, Pl.Smp. 177e, Cri. 43d, etc.; in Com. with crasis,ἡγοῦ δὴ σὺ νῷν τύχἀγαθῇ Ar.Av. 675
, cf. 436, Ec. 131, Nicostr.Com.19; as a formula in treaties, decrees, etc., Αάχης εἶπε, τύχῃ ἀγαθῇ τῇ Ἀθηναίων ποιεῖσθαι τὴν ἐκεχειρίαν Decr. ap. Th.4.118, etc.;ἀγ. τ. τῇ Ἀθηναίων IG12.39.40
; alsoἐπ' ἀγαθῇ τ. Ar.V. 869
, cf. Pl.Lg. 757e; μετ' ἀγαθῆς τ. ib. 732d; τύχῃ ἀμείνονι, ἐπ' ἀμείνοσι τύχαις, ib. 856e, 878a; alsoτύχᾳ σὺν ἔσλᾳ Sapph.Supp.9.4
;ἐπὶ τύχῃσι χρηστῇσι Hdt.1.119
: with κακός or equivalent words,τ. παλίγκοτος A.Ag. 571
;ἡ δέ τοι τ. κακὴ μὲν αὕτη γ' ἀλλὰ συγγνώμην ἔχει S.Tr. 328
;ἐν τοιᾷδε κείμενος κακῇ τ. Id.Aj. 323
;τίς τῆσδ' ἔτ' ἐχθίων τύχη; A. Pers. 438
; ;ὅταν τις ἡμῶν δυστυχῆ λάβῃ τ. Id.Tr. 471
, cf. Th.5.102;ἀλιτηριώδης τ. Pl. Lg. 881e
;ποινὴν καὶ κακὴν τ. S.E.M.5.16
.5 with gen. (or possess. Adj.) of the person who enjoys or endures the fortune or fate,τῶν ἐν Θερμοπύλαις θανόντων εὐκλεὴς μὲν ἁ τύχα, καλὸς δ' ὁ πότμος Simon.4.2
;θεῶν δ' ὄπιν ἄφθιτον αἰτέω, Εέναρκες, ὑμετέραις τύχαις Pi.P.8.72
;ὤμοι βαρείας ἆρα τῆς ἐμῆς τ. S.Aj. 980
;κατεδάκρυσε τὴν ἑαυτοῦ τ. X.Cyr.5.4.31
;ἐπὶ τῇ τῶν Ἀρκάδων τ. ἥσθησαν Id.HG7.1.32
;πρὸς τὰς τ. τῶν ἐναντίων ἐπαίρεσθαι Th.6.11
;τῆς ὑμετέρας τ. D.1.1
;τὴν ἰδίαν τ. τὴν ἐμὴν καὶ τὴν ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου Id.18.255
.IV the τ. or ἀγαθὴ τ. of a person or city is sts. thought of as permanently belonging to him or it, as a faculty for good fortune, destiny, almost = δαίμων 1.2, 11.3,τὸν δαίμονα καὶ τὴν τ. τὴν συμπαρακολουθοῦσαν τῷ ἀνθρώπῳ φυλάξασθαι Aeschin.3.157
;ἐπισφαλές ἐστι πιστεύειν ἀνδρὸς ἑνὸς τύχῃ τηλικαῦτα πράγματα Plu.Fab.26
;νὴ τὴν σὴν τ. Arr.Epict.2.20.29
: personified,θύειν Τύχῃ Ἀγαθῇ πατρὸς καὶ μητρὸς Ποσειδωνίου κριόν SIG1044.34
(Halic., iv/iii B. C.); a statue of the Τύχη of the City of Antioch executed by Eutychides, Paus.6.2.7: so of rulers, (Halic., iii B.C.);διὰ τὴν τ. τοῦ θεοῦ καὶ κυρίου βασιλέως BGU1764.8
(i B. C.);νὴ τὴν Καίσαρος τ. Arr. Epict.4.1.14
;ὀμνύω τὴν.. Σεβαστοῦ τ. Sammelb.7440.19
(ii A. D.), cf. BGU1583.23 (ii A. D.); of officials, e.g. theἐπιστράτηγος, ἐάν σου τῇ εὐμενεστάτῃ τύχῃ δόξῃ Sammelb.7361.21
(iii A. D.).2 = Lat. Fortuna; Τ. Σωτήριος, = Fortuna Redux, Mon.Anc.Gr.6.7; Τ. Πρωτογένεια, = F. Primigenia, SIG1133 (Delos, ii B. C.).3 position, station in life,ἐγὼ μὲν δὴ τοιαύτῃ συμβεβίωκα τύχῃ.., σὺ δ' ὁ σεμνὸς.. σκόπει.. ποίᾳ τινὶ κέχρησαι τύχῃ.. τὸ μέλαν τρίβων κτλ. D.18.258
;πάσῃ τ. καὶ ἡλικίᾳ BCH15.184
, 198,204 ([place name] Panamara);οἰκέτης τὴν τ. Ael.NA7.48
; ;οἱ δουλικὴν τ. εἰληχότες POxy.1186.5
(iv A. D.), cf. 1101.7,11,21,24 (iv A. D.), etc.; rank,βουλευτικὴ τ. PLond.3.1015.1
,4 (vi A. D.), cf. Cod.Just. 1.3.52.1, 4.20.15.1, 9.5.2.V Astrol. uses:VI Pythag. name for 7, Theol.Ar.44. -
10 πλῆθος
πλῆθος, ους, τό (πίμπλημι; Hom.+.—In our lit. it is lacking in Mt, the Pauline epp., the catholic epp. [except Js and 1 Pt], Rv, and D [B has it only in a quot. fr. the OT]; in the NT the large majority of occurrences are in Lk and Ac).① the fact or condition of being many, quantity/number καθὼς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει Hb 11:12 (cp. Josh 11:4; Da 3:36 v.l.; TestJob 13:2.—S. also Hdt. 6, 44 al.).② a large amount, large number, multitude, in concrete senseⓐ of things, w. gen. (Diod S 15, 3, 3 σίτου; 15, 9, 3; Polyaenus 8, 28, Exc. 15, 9; TestJob 18:4 τῶν ὠδίνων; JosAs 5:7 καρποῦ; SEG VIII, 467, 15f [217 B.C.] πολὺ πλ. χρυσίου κτλ.) πλ. ἰχθύων (Eparchides [III B.C.]: 437 Fgm. 1 Jac.; Diod S 3, 44, 8; 5, 19, 4) πολύ Lk 5:6; cp. J 21:6. πλ. ἁμαρτιῶν a host of sins (cp. Sir 5:6; Ezk 28:17f; ParJer 1:1, 8; Jos., Ant. 12, 167) Js 5:20; 1 Pt 4:8; 1 Cl 49:5; 2 Cl 16:4. φρυγάνων πλ. a bundle of sticks Ac 28:3. πλ. αἵματος a great quantity of blood MPol 16:1. πλ. τῆς χαλάζης density of the hail AcPl Ha 5, 10. πλ. τῶν θυσίων B 2:5 (Is 1:11). τὸ πλ. τῶν οἰκτιρμῶν σου the abundance of your compassion 1 Cl 18:2 (Ps 50:3). τὸ πλ. τῶν σχισμάτων the large number of cracks Hs 9, 8, 3.ⓑ of personsα. gener. crowd (of people), throng, host, also specif. a disorganized crowd (as Maximus Tyr. 39, 2eh) πολὺ πλ. Mk 3:7f. W. gen. of pers. (Diod S 15, 14, 4 στρατιωτῶν; Cebes 1, 3 γυναικῶν; Appian, Bell. Civ, 1. 81 §370 στρατιᾶς πολὺ πλ.=a large number of military personnel; Jos., Bell. 7, 35, Ant. 18, 61; Just., D. 120, 2) πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ a great throng of people Lk 6:17; 23:27 (a πλ. at an execution Jos., Ant. 19, 270). τὸ πλ. τοῦ λαοῦ Ac 21:36 (πλῆθος … κράζοντες is constructio ad sensum as Diod S 13, 111, 1 συνέδριον … λέγοντες; Polyb. 18, 9, 9 σύγκλητος … ἐκεῖνοι and similar expressions). τὸ πλ. τοῦ ὄχλου Hs 9, 4, 4. πλ. τῶν ἀσθενούντων a large number of sick people J 5:3. Ἑλλήνων πολὺ πλ. Ac 14:1; 17:4. πλῆθός τι ἀνδρῶν a large number of (other) men Hs 9, 3, 1 (Diod S 15, 76, 2 and Appian, Iber. 59 §248 πλ. ἀνδρῶν, Bell. Civ. 2, 67 §276 πολὺ πλ. ἀνδρῶν). πολὺ πλ. ἐκλεκτῶν 1 Cl 6:1.—Of angels πλ. στρατιᾶς οὐρανίου a throng of the heavenly army Lk 2:13 (πλ. of military personnel Diod S 20, 50, 6; Appian, Bell. Civ. 1, 81 §370 στρατιᾶς πλ.; Jos., Ant. 14, 482). τὸ πᾶν πλ. τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ 1 Cl 34:5.—Pl. (cp. Socrat., Ep. 1, 2; Diod S 1, 64, 5; 1, 85, 2; Appian, Bell. Civ. 2, 120 §503; 2 Macc 12:27; 3 Macc 5:24; EpArist 15; 21. S. Mayser II/1, 1926, 38f) πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν large numbers of men and women Ac 5:14.β. a (stated) meeting, assembly ἐσχίσθη τὸ πλ. Ac 23:7. πᾶν τὸ πλ. MPol 3:2. ἅπαν τὸ πλ. αὐτῶν Lk 23:1 (the verb is in the pl. as Polyaenus 7, 1; 8, 46; Xenophon Eph. 1, 3, 1 ἦλθον ἅπαν τὸ πλῆθος).γ. people, populace, population (Diod S 5, 15, 2; Appian, Samn. 4 §14; SIG 581, 95 [c. 200 B.C.] τὸ πλῆθος τὸ Ῥοδίων; 695, 20 [II B.C.] τὸ πλ. τὸ Μαγνήτων; IG XII/1, 846, 10; 847, 14 [cp. SIG 765, 129 note 5: τὸ πλέθος τὸ Λινδίων]; 1 Macc 8:20; 2 Macc 11:16; EpArist 308, the last three: τὸ πλ. τῶν Ἰουδαίων; Jos., Vi. 198 τὸ πλ. τῶν Γαλιλαίων; Just., D. 119, 4 Ἁμμανιτῶν πολὺ πλ.) τὸ πλῆθος the populace abs. (as Polyaenus 8, 47; 50) Ac 2:6; 1 Cl 53:5 (=ὁ λαός vss. 3, 4). ὅλον τὸ πλ. Ac 14:7 D; AcPl Ha 4, 21. W. gen. τὸ πλ. τῆς πόλεως (Sir 7:7) Ac 14:4. τὸ πλ. τῶν πέριξ πόλεων 5:16. ἅπαν τὸ πλ. τῆς περιχώρου Lk 8:37. ἅπαν τὸ πλ. τῶν Ἰουδαίων Ac 25:24; cp. MPol 12:2.δ. in the usage of cultic communities as a t.t. for the whole body of their members, fellowship, community, congregation (cp. 1QS 5:2, 9, 22; 6:19; IG XII/1, 155, 6; 156, 5; SIG 1023, 16f τὸ πλ[ῆθος] τῶν μετεχόντων τοῦ ἱεροῦ; OGI 56, 71 [237 B.C.]; Lucian, Syr. Dea 50) abs. τὸ πλ. the community, the church Ac 15:30; 19:9; 21:22 v.l.; 1 Cl 54:2; ISm 8:2; Hm 11:9. πᾶν τὸ πλ. the whole community, group Ac 6:5; 15:12. Also τὸ πᾶν πλ. IMg 6:1. τὸ ἐν θεῷ πλ. ITr 8:2. W. gen. τὸ πᾶν πλ. ὑμῶν 1:1. πᾶν το πλ. τοῦ λαοῦ Lk 1:10. ἅπαν τὸ πλ. τῶν μαθητῶν the whole community of his disciples Lk 19:37; cp. Ac 6:2. τὸ πλ. τῶν πιστευσάντων 4:32.—Dssm., NB 59f [BS 232f].—B. 929. DELG s.v. πίμπλημι. M-M. EDNT. TW. Sv. -
11 ἐπόπτης
ἐπόπτης, ου, ὁ (s. prec. entry; Pind., Aeschyl. et al.; ins, pap [occasionally ἐφόπτης, e.g. SIG 1053, 3—I B.C.], LXX, EpArist; Jos., C. Ap. 2, 187; Just., A II, 12, 6 θεὸν τῶν πάντων ἐ.)① one who sees to or attends to, with implication of careful scrutiny, a watchful observer, of God (Pind., N. 9, 5 al.; Cornutus 9 p. 9, 20; OGI 666, 25 [Nero] τ. Ἥλιον ἐ. καὶ σωτῆρα; Sb 1323 of the sun-god θεῷ ὑψίστῳ κ. πάντων ἐπόπτῃ; PGM 12, 237; Esth 5:1a; 2 Macc 3:39; 7:35; 3 Macc 2:21; EpArist 16. Also of emperors, e.g. IPerg 381; s. CBurk, De Chionis Epistulis, diss. Giessen 1912, 11) τὸν ἐ. ἀνθρωπίνων ἔργων the one who oversees or watches over the deeds of humans, the implication being that nothing escapes God’s notice 1 Cl 59:3 (Diod S 16, 49, 5 τοὺς θεοὺς ἐπόπτας τῶν ὅρκων).② to have first-hand acquaintance with someth., with implication of special privilege, eyewitness (esp. as t.t. of the mysteries, to designate those who have been initiated into the highest grade of the mysteries; s. SIG 42, 50 [c. 460 B.C.]; 1052, 4 Ῥοδίων ἱεροποιοὶ μύσται κ. ἐπόπται εὐσεβεῖς; 1053, 3; Michel 1141, 1 [II B.C.]; Plut., Alc. 202 [22, 4]; Himerius, Or. [Ecl.] 10, 4; PGM 7, 572) 2 Pt 1:16.—SCole, Theoi Megaloi, ’84, 46–48. New Docs 2, 87. DELG s.v. ὄπωπα. M-M. TW.
См. также в других словарях:
ῥοδιῶν — ῥοδίζω to be like the rose fut part act masc nom sg (attic epic doric) ῥοδιή fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ρόδος — Νησί της Δωδεκανήσου, το μεγαλύτερο του συμπλέγματος και το τέταρτο της Ελλάδας μετά την Κρήτη, την Εύβοια και τη Λέσβο) με έκταση 1.398 τ. χλμ. Μαζί με τα νησιά Τήλο, Σύμη, Χάλκη και Μεγίστη (Καστελόριζο) αποτελεί την πρώην επαρχία Ρόδου. Ρόδος… … Dictionary of Greek
Θεοφιλίσκος — (; – 201 π.Χ.). Ναύαρχος και πολιτικός. Καταγόταν από τη Ρόδο. Ήταν υποστηρικτής της πολιτικής της συμπαράταξης των μικρών ελληνικών πόλεων με τους Ρωμαίους εναντίον της μακεδονικής δύναμης. Κατάφερε, το 201 π.Χ., να πείσει τους συμπολίτες του να … Dictionary of Greek
On the Liberty of the Rhodians — (Greek: Υπὲρ τῆς Ροδίων ἐλευθερίας) is one of the first political orations of the prominent Athenian statesman and orator Demosthenes. It was delivered in 351 BC, probably after the First Philippic, and constitutes one of the initial political… … Wikipedia
Византия* — Содержание: Византия колония. Византийская империя. Византийская литература. Византийское право. Византийское искусство. Византийская монета. Византия (Βυζάντιον, Byzantium) мегарская колония, основанная в 658 г. на европейской стороне Босфора.… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Родосское морское право — славилось в классической древности и разрабатывалось, между прочим, римскими юристами, в особенности так называемым lex Rhodia de jactu mercium, по которому, если для облегчения или спасения корабля часть груза выбрасывается за борт, убыток… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Византия — Содержание: Византия колония. Византийская империя. Византийская литература. Византийское право. Византийское искусство. Византийская монета. Византия (Βυζάντιον, Byzantium) мегарская колония, основанная в 658 г. на европейской стороне Босфора.… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
ПЕРЕЯ — • Peraea, Περαία, название многих стран, лежащих на противоположной стороне водного пространства: 1. η̉ περαία τω̃ν ΄Ροδίων, южный берег Карии на протяжении 1.500 стадий по берегу моря (против острова Родоса): этим берегом уже… … Реальный словарь классических древностей
Византийское право — Alphabetical index on the Corpus Juris (Index omnium legum et paragraphorum quae in Pandectis, Codice et Institutionibus continentur, per literas digestus.), printed by Gulielmo Rovillio, Lyon, 1571 Византийское, или греко римское, право … … Википедия
Σόλοι — Όνομα αρχαίων πόλεων. 1. Πόλη της Κύπρου, αποικία των Αθηναίων, που είχε χτιστεί από τον εγγονό του Eρεχθέα, τον Αθηναίο Φάληρο. Αρχικά η πόλη ονομαζόταν Αιπεία, και την είχε χτίσει ο γιος του Θησέα Δημοφών πάνω σ’ ένα απότομο ύψωμα, γι’αυτό κι… … Dictionary of Greek
άκρατος — (1ος αι. μ.Χ.). Απελεύθερος του Νέρωνα. Το 66 μ.Χ. ο αυτοκράτορας τον έστειλε στη Μικρά Ασία για να συλλέψει αναθήματα και να τα μεταφέρει στη Ρώμη. Ο Τάκιτος αναφέρει ότι ο Α. συνάντησε μεγάλη αντίσταση από τους κατοίκους της Περγάμου και ο Δίων … Dictionary of Greek
