-
1 ρόδοις
-
2 ῥόδοις
-
3 πάσσω
πάσσω, att. πάττω, fut. πάσω, perf. pass. πέπασμαι, – a) streuen, darauf od. darüber streuen, sprengen, sowohl von trockenen als flüssigen Dingen; φάρμακα, Heilmittel auf eine Wunde legen, Il. 5, 401. 900. 15, 394 u. sonst; mit dem gen., πάσσειν ἁλός, des Salzes oder vom Salze daraufstreuen, 9, 214; so auch folgde Dichter; ϑελκτήρια φάρμακ' ἔπασσεν αἰϑέρι καὶ πνοιῇσι, Ap. Rh. 4, 442. – b) übertr. einstreuen, einweben, bes. von angebrachten Verzierungen, von gewirkter od. gestickter Arbeit; ϑρόνα πάσσειν, Blumen über eine Stickerei streuen, sie hie und da, wie darüber gestreut, hineinsticken, Il. 22, 441; eben so ἀέϑλους, Kämpfe hie und da hineinsticken, 3, 126; χρυσῷ πάττων μ' οὐ γιγνώσκεις, Ar. Nubb. 912, wie πάττε πολλοῖς τοῖς ῥόδοις, 1330; u. in sp. Prosa, κόνις ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πάσσεται, Luc. de luct. 12. – Adj. verb. παστέος, Ar. Pax 1074.
-
4 στεφανόω
στεφανόω, ion. στεφανεῠμαι statt στεφανοῠμαι, Her. 8, 59, eigtl. umzingeln, umgeben, als Rand umschließen; αἰγίδα, ἣν πέρι μὲν πάντη φόβος ἐστεφάνωται, rings um die Acgis ist Schrecken als Einfassung angebracht, Il. 5, 739, vgl. τῇ δ' ἐπ ὶ μὲν Γοργὼ ἐστεφάνωτο, 11, 36; ἀμφὶ δέ μιν ϑυόεν νέφ ος ἐστεφάνωτο, rings um ihn war eine Wolke als Umhüllung gelagert, 15, 153; περὶ νῆσον πόντος ἀπείριτος ἐστεφάνωται, Od. 10, 195; selten c. acc., τὰ τείρεα πάντα, τά τ' οὐρανὸς ἐστεφάνωται, Iliad. 18, 485, ἄστρα, τά τ' οὐρανὸς ἐστεφάνωται, Gestirne, mit denen der Himmel umkränzt ist, Hes. Th. 382, ἀμ φὶ δ' ὅμιλος ἀπείριτος ἐστεφάνωτο, H. h. Ven. 120; περὶ δ' ὄλβος ἐστεφάνωτο, Hes. Sc. 204; sp. D.: πέριξ δέ μιν ἐστεφάνωντο δράκοντες, Ap. Rh. 5, 121; πάντα δ' ἄρ' ἐστεφάνωτο βαϑὺς ῥόος Ὠκεανοῖο, Qu. Sm. 5, 99. – Gew. bekränzen, bes. mit dem Sieges- od. Ehrenkranze schmücken, mit einem Kranze belohnen; χαίταν, Pind. Ol. 14, 24; πάτραν, N. 11, 21; στεφανοῠν κρᾶτα κισσίνοις βλαστήμασιν, Eur. Bacch. 177, u. öfter; auch τύμβον στεφανοῠν αἵματι, Hec. 128; στεφάνῳ χρυσῷ στεφανοῠν, Ar. Av. 1274; ῥόδοις, Equ. 961; δάφνῃ, Pax 1009, u. öfter; auch στεφανοῠν χρηστοῖς ἤϑεσι, Nubb. 946; auch εἶτ' ἐστεφάνουν μ' εὐαγγέλια, Equitt. 645, sie bekränzten mich für die gute Botschaft; Her. 7, 55; οἱ μὲν ἐστεφ ανώσαντο, zum Opfer, Thuc. 4, 81; vgl. Xen. An. 7, 1, 40; Cyr. 3, 3, 34 u. sonst; στεφανῶσαι ϑαλλῷ, Plat. Legg. XII, 946 b u. öfter; auch ϑαλλοῠ, Aesch. 2, 46, wo mehrere mss. στεφάνῳ hinzusetzen (s. στέφανος); Xen. στεφανωσάμενος ἐλάμβανε τὰ ὅπλα, An. 4, 3, 17, denn die Lacedämonier kränzten sich vor der Schlacht, vgl. Hell. 4, 2, 12 Lac. 13, 8; Plut. Luc. 22; ἄρχων ἐστεφανωμένος, Dem. 21, 17, vgl. στεφανηφόρος. – Uebh. schmücken, zieren, τινά τινι, Jac. Philostr. imagg. p. 294.
-
5 κατα-στεφανόω
κατα-στεφανόω, bekränzen, ῥόδοις τινά Strat. 31 (XII, 189).
-
6 κατα-στέφω
κατα-στέφω, umkränzen; ῥόδοις κάρηνα Anacr. 7, 8; zu heiligem Gebrauch mit Etwas umhüllen, bedecken, κλάδος τῆς ἱερᾶς ἐλαίας ἐρίῳ λευκῷ κατεστεμμένος Plut. Thes. 18; so βωμόν Eur. Heracl. 125, mit Oelzweigen; auch πλόκαμον χερνίβων παγαῖς, I. A. 1478; τινὰ χεροῖν Heracl. 227; νεκρόν, mit Todtenopfern ehren, Phoen. 1626.
-
7 ῥόδον
ῥόδον, τό, die Rose; zuerst H. h. Cer. 6; Theogn. 537; φοινίκεα, Pind. I. 3, 36; ῥόδοις ἐστεφανωμένος, Ar. Equ. 961, der auch ῥόδα μ' εἴρηκας verbindet, Nubb. 900; Folgde; auch in Prosa überall; der Rosengarten, Coluth. 341. – Auch die weibliche Schaam, κόραι τὰ ῥόδα κεκαρμέναι, Pherecrat. bei Ath. VI, 269 b. – Um ῥοδέεσσι bei Ap. Rh. 3, 1020 zu erklären, hat man auch einen nom. τὸ ῥόδος angenommen. – S. ῥοδέα.
-
8 ανθεω
1) вырастать, расти, пробиваться(ἴουλοι ἀνθοῦσιν Hom.)
ἀφρὸς ἤνσει Arph. — выступила пена2) цвести, расцветать(ῥόδοις Pind.; ἀνθεῦσιν κυπάρισσοι Theocr.)
3) быть в расцвете, процветать(ἥ ἀνθεῦσα Ἀσίη Her.; Ἀθηναῖοι ἤνθησαν Thuc.)
4) быть обильным, изобиловать(πλοῦτος ἤνθησε σφίσιν Pind.; ἀ. ἀνδράσι Her.; ἐπιθυμίαις Luc.)
σφόδρα ἐπὴ ταῖς ἐλπίσιν ἀ. Dem. — подавать большие надежды5) быть сплошь покрытым6) блистать, сверкать(ταῖς φοινικίσι Xen.)
7) быть в разгаре, достигнуть высшей степени(πάθος ἀνθεῖ Aesch., νόσος ἤνθηκεν Soph.). - см. тж. ἀνθοῦν
-
9 καταστεφανοω
-
10 καταστεφω
1) увенчивать, обвивать гирляндами(ῥόδοις κάρηνα Anacr.; ἔλαφον Plut.)
2) ( в знак мольбы) украшать масличными ветвями (перевитыми белой шерстью)(βωμόν Eur.)
κλάδος τῆς ἱερᾶς ἐλαίας ἐρίῳ λευκῷ κατεστεμμένος Plut. — ветвь священной маслины, увитая белой шерстью3) умолять, молить о защите(τινὰ χεροῖν Eur.)
4) украшать цветами, обряжать(νεκρόν Eur.)
-
11 πασσω
атт. πάττω (fut. πάσω с ᾰ, эп. 3 л. sing. impf. πάσσε; pass.: aor. ἐπάσθην, pf. πέπασμαι)1) посыпать, насыпать(φάρμακα Hom.)
π. ἁλός Hom. — посыпать солью;2) перен. там и сям рассыпать, т.е. вышивать(θρόνα, ἀέθλους Hom.)
-
12 ροδον
эол. βρόδον τό роза HH., Pind. etc.ῥόδοις ἐστεφανωμένος Arph. — увенчанный розами;
ῥόδα μ΄ εἴρηκας Arph. — твои слова мне (приятны как) розы -
13 στεφανοω
1) med.-pass. окружать, охватывать, окутывать, окаймлятьἀμφὴ δέ μιν νέφος ἐστεφάνωτο Hom. — он был окутан облаком;(αἰγίς), ἣν πέρι πάντῃ φόβος ἐστεφάνωται Hom. — эгида, сеявшая вокруг ужас;τὰ τείρεα, τά τ΄ οὐρανὸς ἐστεφάνωται Hom. — звезды, которыми усеяно небо2) увенчивать, венчать, украшать (словно) венком(ῥόδοις Arph.; κρᾶτα κισσίνοις βλαστήμασιν Eur.)
σ. τινά τι Arph. — награждать кого-л. венком за что-л.;ἐστεφανωμένος τιήρην μυρσίνῃ Her. — украсив свою тиару миртом;στεφανοῦσθαι τῷ θεῷ Xen. — украшать себя венками в честь божества;σ. τινα ἤθεσι χρηστοῖς Arph. — украшать кого-л. добрыми нравами3) награждать(τινα ἑκατὸν μναῖς Diod.)
4) оказывать почести, чтитьσ. τὸν τύμβον αἵματι Eur. — окропить могилу кровью (жертвы);
σ. Ἑλλάδα Eur. — воздавать почести Элладе -
14 ἀνθέω
1 blossom, flourishχθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις I. 4.18
met.,γείτονες ὧν κλέος ἄνθησεν αἰχμᾶς P. 1.66
χρυσοστεφάνου δέ οἱ Ἥβας καρπὸν ἀνθήσαντ' ἀποδρέψαι ἔθελον P. 9.110
ἕποιτο μοῖρα καὶ ὑστέραισιν ἐν ἁμέραις ἀγάνορα πλοῦτον ἀνθεῖν σφίσιν P. 10.18
λέγεται μὰν Ἕκτορι μὲν κλέος ἀνθῆσαι Σκαμάνδρου χεύμασιν ἀγχοῦ N. 9.39
c. dat.,ἐκ θεοῦ δ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως O. 11.10
ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος, ἐν δ Ἄρης ἀνθεῖ νέων οὐλίαις αἰχμαῖσιν ἀνδρῶν O. 13.23
-
15 βουλά
βουλά (-άν; -αί, -ᾶν, -αῖς, -αῖσιν)a sing., plan, course of actionοὐ γνώμᾳ διπλόαν θέτο βουλάν N. 10.89
b pl., counsels, designs, deliberationsἀναπλέκοντι καὶ στεφάνους βουλαῖς ἐν ὀρθαῖσι Ῥαδαμάνθυος O. 2.75
αὐτὸν δαιμόνων βουλαῖσιν ἐθρέψαντο δράκοντες O. 6.46
χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοιςδαιμόνων βουλαῖς I. 4.19
ἢ ἀμφὶ πυκναῖς Τειρεσίαο βουλαῖς; (sc. θυμὸν τεὸν εὔφρανας) I. 7.8 ]ν ὀρθαι τε β[ουλ]αι τοῦτον[ (supp. Lobel) Θρ. 4. 16. esp. opp. to action and youth,βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔπος παρέχοντι P. 2.65
κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς ἔργοις οὔτε βουλαῖς P. 3.30
θανέμεν χείρεσσιν ἢ βουλαῖς ἀκνάμπτοις P. 4.72
ἐν παισὶν νέος, ἐν δὲ βουλαῖς πρέσβυς P. 4.282
καὶ τὸ λοιπὸν ὁμοῖα διδοῖτ' ἐπ ἔργοισιν ἀμφί τε βουλαῖς ἔχειν P. 5.119
Ἡσυχία βουλᾶν τε καὶ πολέμων ἔχοισα κλαῖδας ὑπερτάτας P. 8.3
πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν N. 1.27
ἔβλαστεν δ' υἱὸς Οἰνώνας βασιλεὺς χειρὶ καὶ βουλαῖς ἄριστος (τουτέστι, ἀνδρείᾳ καὶ φρονήσει. Σ.) N. 8.8 ἔνθα βουλαὶ γερόντων καὶ νεῶν ἀνδρῶν ἀριστεύοισιν αἰχμαί fr. 199. -
16 δαίμων
a godI ἔστι δἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων καλά O. 1.35
δύο δὲ γλαυκῶπες αὐτὸν δαιμόνων βουλαῖσιν ἐθρέψαντο δράκοντες O. 6.46
κῆλα δὲ καὶ δαιμόνων θέλγει φρένας P. 1.12
χρὴ τὰ ἐοικότα πὰρ δαιμόνων μαστευέμεν P. 3.59
καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ' Οἰνώνας ἔλασεν; N. 5.16ἴστω λαχὼν πρὸς δαιμόνων θαυμαστὸν ὄλβον N. 9.45
χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις δαιμόνων βουλαῖς I. 4.19
κρίνεται δ' ἀλκὰ διὰ δαίμονας ἀνδρῶν I. 5.11
( Αἰακός)ὃ καὶ δαιμόνεσσι δίκας ἐπείραινε I. 8.24
II specifically.φαυσίμβροτος δαίμων Ὑπεριονίδας O. 7.39
“ οἰοπόλος δαίμων” (ὁ Τρίτων. Σ.) P. 4.28 ξεινοδόκησέν τε δαίμων fr. 311.III sing. heaven, godsτύχᾳ μὲν δαίμονος O. 8.67
ἀγαθοὶ δὲ καὶ σοφοὶ κατὰ δαίμον' ἄνδρες ἐγένοντ O. 9.28
τὰ δοὐκ ἐπἀνδράσι κεῖται· δαίμων δὲ παρίσχει P. 8.76
Ἄπολλον, γλυκὺ δἀνθρώπων τέλος ἀρχά τε δαίμονος ὀρνύντος αὔξεται P. 10.10
ἔκ δὲ τελευτάσει νιν ἤτοι σάμερον δαίμων P. 12.30
σύν τέ οἱ δαίμων φυτεύει δόξαν ἐπήρατον I. 6.12
θνᾴσκομεν γὰρ ὁμῶς ἅπαντες· δαίμων δἄισος I. 7.43
b genius, guardian spirit, fortuneλτ;γτ;ενοφῶντος εὔθυνε δαίμονος οὖρον O. 13.28
εἰ δὲ δαίμων γενέθλιος ἕρποι O. 13.105
δαίμων δἕτερος ἐς κακὸν τρέψαις ἐδαμάσσατό νιν (ὁ κακοποιός, ὡς πρὸς τὸν ἀγαθόν. Σ.) P. 3.34τὸν δἀμφέποντ' αἰεὶ φρασὶν δαίμον ἀσκήσω P. 3.109
Διός τοι νόος μέγας κυβερνᾷ δαίμον' ἀνδρῶν φίλων P. 5.123
κατερεῖς πόθεν ἔλαβες ναυπρύτανιν δαίμονα καὶ τὰν θεμίξενον ἀρετάν (sc. Αἴγινα) Pae. 6.131 -
17 ζόφος
a darknessνῦν δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις I. 4.18
b darkness, as opposed to the dawn; the west.Γαδείρων τὸ πρὸς ζόφον οὐ περατόν N. 4.69
-
18 μετά
μετά (1μέτα O. 2.34
, P. 5.94, Pae. 9.21)1 prep.,a c. acc.I to, amongπροῆκαν υἱὸν ἀθάνατοί οἱ πάλιν μετὰ τὸ ταχύποτμον αὖτις ἀνέρων ἔθνος O. 1.66
ἐθέλοντ' ἐς οὐρανοῦ σταθμοὺς ἐλθεῖν μεθ ὁμάγυριν Βελλεροφόνταν Ζηνός I. 7.46
λάμπει δὲ χρόνῳ ἔργα μετ' αἰθέῤ ἀερθέντα fr. 227. 3.II of purpose, after, in pursuit ofἔειπεν Ὑψιπυλείᾳ μετὰ στέφανον ἰών O. 4.23
μετὰ γὰρ κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν P. 4.68
Λιβύσσας ἀμφὶ γυναικὸς ἔβαν Ἴρασα πρὸς πόλιν, Ἀνταίου μετὰ καλλίκομον μναστῆρες ἀγακλέα κούραν P. 9.106
καί ποτε χαλκότοξον Ἀμαζόνων μετ' ἀλκὰν ἕπετό οἱ N. 3.38
τρεχέτω δὲ μετὰ Πληιόναν, ἅμα δ' αὐτῷ κύων fr. 74. καὶ μετὰ ζωστῆρας Ἀμαζόνος ἦλθεν fr. 172. 5.III of time, afterμετὰ χειμέριον ὄμβρον P. 5.10
[ μετὰ μέγαν κάματον (v. l. πεδὰ) P. 5.47]νῦν δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις I. 4.18
γλυκύ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον I. 8.8
IV of time, during καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας ἄμμε πότμοςἅντιν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν N. 6.6
b c. gen., along withμετὰ τριῶν τέταρτον πόνον O. 1.60
ῥοαὶ δ' ἄλλοτ ἄλλαι εὐθυμιᾶν τε μέτα καὶ πόνων ἐς ἄνδρας ἔβαν O. 2.34
τιμάσαις πόρον Ἀλφεοῦ μετὰ δώδεκ' ἀνάκτων θεῶν O. 10.49
μάκαρ μὲν ἀνδρῶν μέτα ἔναιεν P. 5.94
οὔτε δείπνων μεθ' ἑταιρᾶν τέρψιας P. 9.19
ὀλοφύρομαι οὐδὲν ὅτι πάντων μέτα πείσομαι Pae. 9.21
c c. dat., amongλέγοντι μετὰ κόραισι Νηρῆος ἁλίαις βίοτον ἄφθιτον Ἰνοῖ τετάχθαι O. 2.29
εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης μετὰ πενταέθλοις N. 7.8
2 adv., afterwards ἦ μάλα δὴ μετὰ καὶ νῦν παισὶ τούτοις ὄγδοον θάλλει μέρος Ἀρκεσίλας afterwards, even at this moment P. 4.64 -
19 μήν
μήν, μείς (μείς, μηνός, μηνί; μηνῶν.)1 monthμηνός τέ οἱ τωὐτοῦ τρία ἔργα ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκε O. 13.37
κυρίῳ δ' ἐν μηνὶ O. 6.32
ἁ Νεμέα μὲν ἄραρεν μείς τ' ἐπιχώριος, ὃν φίλησ Ἀπόλλων (μεὶς ἐπιχώριος ὁ Δελφίνιος μὴν καλούμενος, καθ' ὃν τελεῖται Ἀπόλλωνος ἀγὼν Ὑδροφόρια καλούμενος. Σ: in Aigina) N. 5.44 νῦν δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις ( ποικίλα Hartung: ποικίλων codd.) I. 4.18ἐν δὲ μηνὸς πρῶτον τύχεν ἆμαρ Pae. 2.75
-
20 ποικίλος
a lit.I spotted, dappledποικίλον ἴυγγα P. 4.214
“ δράκοντα ποικίλον” P. 8.46 νῦν δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις (Hartung: ποικίλων codd.) I. 4.18 add. dat.,καὶ ποικίλον κάρα δρακόντων φόβαισιν ἤλυθε νασιώταις λίθινον θάνατον φέρων P. 10.46
II embroideredμελέων ἄπο ποικίλον [σπά]ργανον ἔρριψεν Pae. 20.11
ποι]κίλ[ων ἐ]κ λεχέω[ν ἀπέ]διλ[ος (supp. Lobel) fr. 169. 36.b met.I ever changing, craftyψεύδεσι ποικίλοις O. 1.29
πείσαισ' ἀκοίταν ποικίλοις βουλεύμασιν N. 5.28
II varied, many facetedποικίλον ὕμνον O. 6.87
ποικίλων ἔψαυσας ὕμνων N. 5.42
ὑφαίνω δ' Ἀμυθαονίδαισιν ποικίλον ἄνδημα (i. e. ὕμνον) fr. 179. εἶα τειχίζωμεν ἤδη ποικίλον κόσμον αὐδάεντα λόγων fr. 194. 2. n. s. acc. pro adv., in varied tones,ποικίλον κιθαρίζων N. 4.14
frag. ]ειμοι τοτε ποικίλον Pae. 22.2
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ῥόδοις — ῥόδον rose neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
COSMOSANDALUS — Pausaniae, l. 1. flos idem cum haycintho, utpote cui magnitudine sit persimilis et easdem literas luctus indices habeat. Eiusdem sic meminit Cratinus, in Effoemmatis, apud Athenaeum, l. 15. Παντοίοις γε μὴν κεφαλην ἀνθέμοις ἐρέπτομαι, λειρίοις,… … Hofmann J. Lexicon universale
ρόδο — το / ῥόδον, ΝΜΑ και αιολ. τ. βρόδον, Α το άνθος τής ροδής, το τριαντάφυλλο (α. «ο Απρίλης με τα λουλούδια κι ο Μάης με τα ρόδα» β. «φύεται αὐτόματα ρόδα», Ηρόδ. γ. «οὔτε γὰρ ἐκ σκίλλης ῥόδα φύεται οὐδ ὑάκινθος», Θέογν.) νεοελλ. φρ. α) «ρόδο τής… … Dictionary of Greek