-
1 υποκριταί
-
2 ὑποκριταί
-
3 ὑποκριταὶ
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὑποκριταὶ
-
4 Ὑποκριταί
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Ὑποκριταί
-
5 ὑποκριταί
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὑποκριταί
-
6 χορευτής
χορευτής, ὁ, der Reigentänzer, Chortänzer, Pind. P. 12, 27; übh. Einer aus dem Chore, Plat. Phaedr. 252 d; τὰ ἐπινίκια ἔϑυσε αὐτός τε καὶ οἱ χορευταί Conv. 173 a; neben ῥαψῳδοί u. ὑποκριταί als ὑπηρέται τῶν ποιητῶν genannt, Rep. II, 373 b.
-
7 βαρύ-στονος
-
8 μοῦσα
μοῦσα, ἡ, äol. μοῖσα, dor. μῶσα, lakon. μῶα, Ar. Lys. 1249, die Muse; zunächst personificirt, Göttinn des Gesanges u. der Tonkunst übh., wie der Dichtkunst, der Tanzkunst, der Schauspielkunst u. übh. jeder das Leben verschönernden u. veredelnden Kunst; bei Hom. findet sich sowohl der sing., als der plur., aber ohne daß eine bestimmte Zahl angegeben wird; erst in dem später gedichteten Abschnitte Od. 24, 60 werden die neun Musen erwähnt, welche Hes. Th. 77 nennt, deren jeder die spätere Zeit eine besondere Kunst oder Wissenschaft, der sie vorstand, zuwies; Paus. 9, 29, 2 sagt, daß es zuerst drei Musen, Μελέτη, Μνήμη u. Ἀοιδή gegeben, deren Namen, so wie die der neun Musen, Κλειώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Οὐρανία, Ἐρατώ, Πολύμνια, Καλλιόπη, unter den nom. propr. aufzusuchen und an sich verständlich sind; vgl. Plut. Symp. 9, 14. Bei Cic. N. D. 3, 21 sind vier genannt, Thelxinoe, Melete, Aoede, Arche. Vater der Musen ist bei Hom. u. den Folgdn Zeus, Il. 2, 291 Od. 1, 10; Hes. nennt ihre Mutter die Mnemosyne, Theog. 915. Ihr Dienst ging von der thracischen Landschaft Pieria aus. – Später wird μοῦσα auch Appellativum, der Gesang, das Lied, μοῦσαν στυγερὰν ἀποφαίνεσϑαι, Aesch. Eum. 298; Soph. Tr. 640; Eur. oft; vgl. Valck. Phoen. 50; μούσαισιν εὐφώνοις ἰᾶσϑαι τὸν ἔρωτα, Plut. Symp. 1, 5; μ ούσης ὑποκριταί sind Schauspieler, Hdn. 3, 8; – dann überh. Kunstund Wissenschaft, seine Bildung, oft bei Plat., ἡ τοῦ Εὐϑύφρονος μοῠσα, Crat. 409 d, διὰ τὸ τῆς ἀληϑινῆς μούσης τῆς μετὰ λόγων τε καὶ φιλοσοφίας ἠμεληκέναι, Rep. VIII, 548 b; μούσης λέξις ist poetischer Ausdruck, Legg. VII, 795 e; neben ᾠδή, II, 668 b, und ποίησις, VIII, 829 c; so auch bei Folgdn; sp. D. nennen so auch die Sängerinn, Dichterinn. Schon Plat. Crat. 406 a leitet das Wort von μῶσϑαι ab, also von ΜΑΩ, erfinden; Plut. falsch von ὁμοῦ οὖσαι.
-
9 ὀκρί-βας
ὀκρί-βας, αντος, ὁ, 1) Gerüst auf der Schaubühne, bes. in der Tragödie, von wo herab die Schauspieler sprachen, ἀναβαίνοντος ἐπὶ τὸν ὀκρίβαντα μετὰ τῶν ὑποκριτῶν, Plat. Conv. 194 b; Luc. Ner. 9; entweder = λογεῖον, wie Schol. Plat. a. a. O. u. Phot., nach Tim. lex. πῆγμα τὸ ἐν ϑεάτρῳ τιϑέμενον, ἐφ' οὗ ἵστανται οἱ τὰ δημόσια λέγοντες, oder die Stelle der ϑυμέλη in den alten Theatern vertretend, oder nach Hesych. κιλλίβας τρισκελής, ἐφ' οὗ ἵσταντο οἱ ὑποκριταὶ καὶ τὰ ἐκ μετεώρου ἔλεγον; derselbe erklärt es auch noch durch ἐμβάται, wie Phot. durch ἐμβάδες; u. so braucht es Philostr. V. Apoll. 5, 9, έφεστῶτα ὀκρίβασιν οὕτως ὑψηλοῖς, vom tragischen Kothurn, nach V. Sophist. 1, 9 u. Themist. or. 26 p. 316 d Erfindung des Aeschylus. – 2) die Staffelei des Malers, Poll. 7, 129. 10, 163. – 3) der erhöhte Sitz des Kutschers, Kutschbock, Suid., u. übh., wie κιλλίβας, ein Gerüst, hinaufzusteigen oder Etwas darauf zu stellen, Bock. – Nach Hesych. auch = κίλλος, Esel, wilder Bock.
-
10 ὑπο-κριτής
ὑπο-κριτής, ὁ, der Bescheid giebt, dah. der Ausleger der Träume, Erklärer, τῆς δι' αἰνιγμῶν φήμης καὶ φαντάσεως ὑποκριταί Plat. Tim. 72 b. – Gew. der Schauspieler, Ar. Vesp. 1279 Plat. Charm. 162 d u. öfter, wie Sp., z. B. Luc. oft. – Auch der Heuchler, Sp.
-
11 ῥαψ-ῳδός
ῥαψ-ῳδός, ὁ, eigtl. der Zusammennäher, -füger von Gesängen od. Liedern; vorzugsweise begriff man unter der Benennung der Rhapsoden, im Ggstz zu den eigentlichen, die alten Sagen selbstständig behandelnden Dichtern, diejenigen, welche die einzelnen homerischen Gesänge, die des Hesiod. u. übh. der ältesten Epiker ihrem Inhalte nach zu einem größern Ganzen verbanden, u., von Ort zu Ort ziehend, gesangartig vortrugen; Her. 5, 67; Pind. N. 2, 2 heißen sie ῥαπτῶν ἐπέων ἀοιδοί; Hes. frg. 34 braucht von sich u. Homer den Ausdruck ῥάψαντες ἀοιδήν. Sie bildeten übrigens eine eigene zahlreiche und geachtete Zunft, die erst nach der schriftlichen Aufzeichnung und allgemeinern Verbreitung der homerischen Gesänge in der Achtung sank und bei Plat. Ion 530 c u. öfter keine bedeutende Rolle mehr spielt, er nennt sie ὑπηρέται ποιητῶν, Rep. II, 373 b; καὶ κιϑαρῳδοί, Legg. VI, 764 d; Xen. Mem. 4, 2, 10 Conv. 3, 6 u. Sp. Sie hielten bei ihren Vorträgen einen Stab in der Hand, s. expl. Pind. I. 3, 56; so haben Neuere das Wort von ῥάβδος ableiten und Stabsänger erklären, auch wohl ῥαβδῳδός ändern wollen, vgl. Wolf Proleg. p. XCVI u. Heyne Il. T. VIII p. 793. – Soph. nennt uneigentlich die Sphinx ῥαψῳδὸς κύων, O. R. 391, die Räthsel gesangartig vortrug. – Bei D. Sic. 14, 109 heißen diejenigen, welche zu Olympia die Gedichte des Dionysius deklamirten, ῥαψῳδοὶ καὶ ὑποκριταί.
-
12 βαρυστονος
21) тяжело стонущий, вздыхающий(ὑποκριταί Dem.)
2) падающий со звоном(λίθος Anth.)
3) исторгающий стоны, прискорбный Soph. -
13 καλλιφωνος
-
14 θυμελικός
A of or belonging to the thymele, theatrical, θέαι, ἄνθρωποι, Plu.Fab.4, Sull.36;θ. ἔρις Com.Adesp.57
; τὸ θ. theatrical, vulgar style, Plu.2.853b; of performances of music, dancing, etc., in the orchestra (cf. foreg. 11.b);θ. ἀγών SIG457.1
(Thespiae, iii B.C.), cf. D.S.4.5, CIG 3493.11 ([place name] Thyatira), etc.;θ. ἀκροάματα Corn.ND30
; οἱ θ. the musicians, opp. οἱ σκηνικοί, the actors, Plu.Cat.Mi.46; opp. ὑποκριταί, Ptol. Tetr. 180 (but later of actors, Jul.Ep. 89b, Cod.Just.1.4.14); ἡ θ. σύνοδος the company of θ., IG22.1350, OGI713, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θυμελικός
-
15 καλλίφωνος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καλλίφωνος
-
16 κωμῳδός
A singer in the κῶμος or comic chorus,χορὸς κωμῳδῶν Arist.Po. 1449b1
;κωμῳδοῖς χορηγεῖν Lys.21.4
, Arist.EN 1123a23: hence, in pl., in the sense performance of comedy,κωμῳδῶν ὄντων ἐν Κολυττῷ Aeschin.1.157
;ἀνειπεῖν Διονυσίων τοῖς κ.
at the performance,IG
22.1202.15;οὐδέ τοι ὑποκριταὶ κωμῳδοῖς τε καὶ τραγῳδοῖς οἱ αὐτοί Pl.R. 395a
, cf. Phdr. 236c, Lg. 935d; καινῇ κωμῳδῶν, v. καινός.2 later, comic actor, Chares 4 J., PCair.Zen.417.11 (iii B.C.), Plu.Cic.5, IG42(1).99.25 (Epid., i/ii A.D.): generally, actor, M.Ant.12.36, Ath. 14.620d.b perh. singer of comic lyrics, SIG424.57 (Delph., iii B.C.); χορευταὶ κωμῳδοῦ ib.690.18 (ibid., ii B.C.).3 later still, comic poet, ὁ κ., of Aristophanes, Phryn.PSp.79 B., cf. Sch.D.T. p.19 H.: this sense is doubtful in Pl.Lg.l.c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κωμῳδός
-
17 τραγῳδός
A member of the tragic chorus,εἴ τις τ. φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶς Ar.V. 1498
, cf. 1505: usu. in pl., (lvr.);τοῖς χοροῖσι τῶν τ. Id.Av. 787
(troch.); τ. καὶ χοροί dub. l. in Th. 391 (v. τραγῳδικός); χορηγὸς τραγῳδῶν D.21.59
;τραγῳδοὺς καταλέγειν IG12.187.9
; τραγῳδῶν (sc. ἐνίκα χορὸς οὗ) Περικλῆς Χολαργεὺς ἐχορήγει ib.22.2318.9; παλαιὸν δρᾶμα πρῶτον παρεδίδαξαν οἱ τ. ib. 203;Ἀριφράδης τοὺς τ. ἐκωμῴδει, ὅτι ἅ οὐδεὶς ἂν εἴποι ἐν τῇ διαλέκτῳ, τούτοις χρῶνται Arist.Po. 1458b32
;τοῖς δὲ τ. ἕτερος σεμνὸς πᾶσιν λόγος ἄλλος ὅδ' ἐστίν Crates Com.24
;ὡς οἱ τ. φασιν οἷς ἐξουσία ἔστιν λέγειν ἅπαντα καὶ ποιεῖν μόνοις Diph.30.4
.2 pl. also, = tragedy or a performance of tragedy, ἐν τοῖσι τ. on the tragic stage, Ar.Av. 512;τραγῳδοῖς Aeschin.3.36
;οὐδὲ.. ὑποκριταὶ κωμῳδοῖς τε καὶ τραγῳδοῖς οἱ αὐτοί Pl.R. 395a
;τεθέασαι τραγῳδούς Men.Epit. 108
;χορηγεῖν τραγῳδοῖς Is.6.60
;οἱ ἐν ἄστει τ. Aeschin.3.41
, cf. 154; καινοῖς τραγῳδοῖς at the performance of new tragedies, IG22.956.34, 1028, Docum. ap. D.18.54, cf. Aeschin.3.34;θεωμένων καινοὺς τ. Ἀθηναίων Plu.Phoc.19
;νενικηκὼς τραγῳδοῖς And.4.42
, cf. Thphr.Char. 22.2;Διονυσίων τραγῳδοῖς Supp.Epigr.1.362.29
(Samos, iv B. C.); Διονυσίων ᾗ τραγῳδοί on the day of the Dionysia on which there is a tragic performance, IG12(8).640 (Peparethus, ii B. C.); τραγῳδῶν τῷ ἀγῶνι ib.12(5).1341 (Paros, iii B. C.), 22.1214; τραγῳδῶν τῷ ἀγῶνι τῷ καινῷ ib.682.76;τραγῳδὸς ἦν ἀγὼν Διονύσια Men.873
(fort. τραγῳδῶν or - δοῖς); τοὺς γὰρ τραγῳδοὺς πρῶτον, εἰ βούλει, σκόπει ὡς ὠφελοῦσι πάντας Timocl.6.8
;εἰς τοὺς τραγῳδοὺς εὔθετ', οὐκ εἰς τὸν βίον Philem.105
.II performer (actor and singer) of tragedy,ἡ τῶν τ. ἐν τῇ σκευῇ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλία Arist. Oec. 1344a21
;ὑπεκρίθησαν τ. μὲν Θεσσαλὸς κτλ. Chares 4
J., cf. Plu.2.334d;Νεοπτόλεμος ὁ τ. D.S. 16.92
, cf. IG22.1132.39 (Delph., iii B. C.);Αἰσώπῳ τῷ τ. Plu. Cic.5
;οἵδε ἐπεδείξαντο τῷ θεῷ.. · τραγῳδοί· Θεόδωρος Μεγαρεύς, Φιλοκλείδης Χαλκιδεύς IG11(2).105.17
(Delos, iii B. C.);ὡς οἱκακοὶ τ. μόνοι ᾆσαι οὐ δύνανται ἀλλὰ μετὰ πολλῶν Arr.Epict.3.14.1
;οἱ τ. χοροῦ δέονται φίλων συνᾳδόντων Plu.2.63a
;ἐπειδὴ Νίκων.. τ... ἀξιὠθεὶς ἐπέδωκε τῷ θεῷ ἁμέραν καὶ ἀγωνίξατο.. · καλέσαι.. αὐτὸν καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐν τὸ πρυτανεῖον SIG659.3
(Delph., ii B. C.), cf. 424.42 (Delph., iii B. C.), al., OGI51.47 (Egypt, iii B. C.), IG7.3196.19 (Orchom. [dialect] Boeot.), D.Chr.33.8, Luc.Nav.46, Anach.23, Hist.Conscr.1, 22, M.Ant.3.8; τραγῳδούς miswritten for - δός in SIG509.12 (Delph., iii B. C.), and perh. in IG7.1773.21 ([place name] Thespiae).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τραγῳδός
-
18 ὑποκριτικός
A belonging toὑπόκρισις 11
, skilled therein,ἔστι φύσεως τὸ ὑ. εἶναι
having a good delivery,Arist.
Rh. 1404a15.2 suited for speaking or delivery, λέξις -κωτάτη ib. 1413b9, cf. Demetr.Eloc. 193: ἡ -κή (sc. τέχνη) the art of delivery, Arist.Rh. 1404a13, Po. 1456b10, al. (but, the actor's art, Hp.Vict.1.24 (v.l. ὑποκριταί), Phld.Mus.p.91 K., Gal.Thras.27). Adv.- κῶς Chamael.
ap. Ath.9.407a.3 metaph., acting a part, pretending to,ὑ. τοῦ βελτίονος Luc.Alex.4
, cf. Vett.Val.42.25, al. Adv.- κῶς Id.38.19
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποκριτικός
-
19 μοῦσα
μοῦσα, ἡ, die Muse; zunächst personifiziert, Göttin des Gesanges u. der Tonkunst übh., wie der Dichtkunst, der Tanzkunst, der Schauspielkunst u. übh. jeder das Leben verschönernden u. veredelnden Kunst; sowohl der sing., als der plur., aber ohne daß eine bestimmte Zahl angegeben wird; erst später werden die neun Musen erwähnt, deren jeder die spätere Zeit eine besondere Kunst oder Wissenschaft, der sie vorstand, zuwies; zuerst drei Musen, Μελέτη, Μνήμη u. Ἀοιδή, deren Namen, so wie die der neun Musen, Κλειώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Οὐρανία, Ἐρατώ, Πολύμνια, Καλλιόπη; ihre Mutter ist die Mnemosyne. Ihr Dienst ging von der thracischen Landschaft Pieria aus. Später wird μοῦσα auch Appellativum, der Gesang, das Lied; μ ούσης ὑποκριταί sind Schauspieler; dann überh. Kunst und Wissenschaft, seine Bildung; μούσης λέξις ist poetischer Ausdruck; auch die Sängerin, Dichterin -
20 ῥαψῳδός
ῥαψ-ῳδός, ὁ, eigtl. der Zusammennäher, -füger von Gesängen od. Liedern; vorzugsweise begriff man unter der Benennung der Rhapsoden, im Ggstz zu den eigentlichen, die alten Sagen selbstständig behandelnden Dichtern, diejenigen, welche die einzelnen homerischen Gesänge, die des Hesiod. u. übh. der ältesten Epiker ihrem Inhalte nach zu einem größerern Ganzen verbanden, u., von Ort zu Ort ziehend, gesangartig vortrugen. Sie bildeten eine eigene zahlreiche und geachtete Zunft, die erst nach der schriftlichen Aufzeichnung und allgemeinern Verbreitung der homerischen Gesänge in der Achtung sank und später keine bedeutende Rolle mehr spielt, man nennt sie dann ὑπηρέται ποιητῶν. Sie hielten bei ihren Vorträgen einen Stab in der Hand; so haben Neuere das Wort von ῥάβδος ableiten und Stabsänger erklären; man nennt uneigentlich die Sphinx ῥαψῳδὸς κύων, die Rätsel gesangartig vortrug; diejenigen, welche zu Olympia die Gedichte des Dionysius deklamierten: ῥαψῳδοὶ καὶ ὑποκριταί
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ὑποκριταί — ὑποκριτής one who answers masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Differences between codices Sinaiticus and Vaticanus — Codex Sinaiticus and Codex Vaticanus, two of great uncial codices, representatives of the Alexandrian text type, are considered excellent manuscript witnesses of the text of the New Testament. Most critical editions of the Greek New Testament… … Wikipedia
наниче — наизнанку (1) Мнози бо человѣци видѣвше нѣкого, нанице ся оболкъше в ризу или различь обувъше ся, плещуще ругають ся ему и урода и нарицають. Сб. Хлуд., 106 (XIV в.). || Перен. Противоположным образом, наоборот: Нъ се зло княже ми не пособіе:… … Словарь-справочник "Слово о полку Игореве"
Papyrus 45 — Manuscrits du Nouveau Testament Papyri • Onciale • Minuscules • Lectionnaire Papyrus 45 … Wikipédia en Français