-
1 ὄκνος
ὄκνος, ὁ (vielleicht mit ἔχω zusammenhangend, das Anhalten, Anstehen), 1) das Zaudern, Zögern, aus Furcht oder aus Trägheit, oder auch aus körperlicher Ermüdung; οὔτε τί με δέος ἴσχει ἀκήριον, οὔτε τις ὄκνος, Il. 5, 817, wo es dem κάματος in v. 811 zu entsprechen scheint; 10, 121 πολλάκι γὰρ μεϑιεῖ τε καὶ οὐκ ἐϑέλει πονέεσϑαι, οὔτ' ὄκνῳ εἴκων οὔτ' ἀφραδίῃσι νόοιο; 13, 224; καὶ τῶνδε πύστις οὐκ ὄκνῳ χρονίζεται, Aesch. Spt. 74; Furcht, Ag. 981; τοῦ πόνου γὰρ οὐκ ὄκνος, will nicht säumen, Soph. Phil. 875; τὰ δεινὰ γάρ τοι προςτίϑησ' ὄκνον πολύν, Ant. 243; Furcht, μή μ' ὄκνῳ δείσαντες ἐκπλαγῆτε, Phil. 225, wie τοῦ μάλιστ' ὄκνος σ' ἔχει O. C. 658; ἀπέλυσ' ὄκνον, Eur. Or. 1236; τὰ Θησέως γ' οὐκ ὄκνῳ διεφϑάρη, Suppl. 697; im Ggstz von ϑράσος, Thuc. 2, 40; καὶ μέλλησις, 7, 49; er läßt auch den int. mit μή darauf folgen, παρέσχον ὄκνον μὴ ἐλϑεῖν εἰς τὰ δεινά, 3, 39; εἰ τοῠτό τις εἴργει δρᾶν ὄκνος, Plat. Soph. 242 a; ὃ ἐμοὶ ὄκνον ἐντίϑησι λέγειν, Rcp. V, 473 a; neben ἀναβολαί im plur., Legg. VI, 768 e; πρός τι, z. B. ὄκνου πρὸς τὰς ᾠδὰς μεστός, II, 665 d; ὄκνος ἦν ἀνίστασϑαι, Xen. An. 4, 4, 11; Isocr. 1, 7 stellt ὄκνος dem πόνος gegenüber, wie dem τάχος Men. fr. inc. 21; Dem. 18, 246 verbindet βραδυτῆτας, ὄκνους, ἀγνοίας; Plut., Luc. u. a. Sp. – 2) eine Reiherart, die Rohrdommel, sonst ἀστερίας, Arist. H. A. 9, 18, Ael. H. A. 5, 36. – 3) in einem Gemälde des Sokrates soll ὄκνος eine allegorische Figur gewesen sein, ein Mann, der ein Seil dreht, welches eine Eselinn wieder zernagt, Plin. H. N. 35, 40, 31; daher Symbol jeder vergebens unternommenen, nie zu Ende kommenden Arbeit, Ocnus spartum torquens, Prop. 4, 3, 21; daher sprichwörtlich συνάγει τοῦ Ὄκνου τὴν ϑώ-μιγγα, Paus. 10, 29, 2, wo es auch als eine schlechte Hausfrau gedeutet wird, welche durchbringt, was der Mann erwirbt. – Nach Suid. war ὄκνος χαλκοῦς δίφρου τινὸς γυναικείου εἶδος bei den Bithyniern.
-
2 ὄκνος
ὄκνος, ὁ, (1) das Zaudern, Zögern, aus Furcht oder aus Trägheit, oder auch aus körperlicher Ermüdung; τοῦ πόνου γὰρ οὐκ ὄκνος, will nicht säumen. (2) eine Reiherart, die Rohrdommel, sonst ἀστερίας. (3) in einem Gemälde des Sokrates soll ὄκνος eine allegorische Figur gewesen sein, ein Mann, der ein Seil dreht, welches eine Eselin wieder zernagt; daher Symbol jeder vergebens unternommenen, nie zu Ende kommenden Arbeit, Ocnus spartum torquens; daher sprichwörtlich συνάγει τοῦ Ὄκνου τὴν ϑώ-μιγγα, wo es auch als eine schlechte Hausfrau gedeutet wird, welche durchbringt, was der Mann erwirbt -
3 ὄκνος 1
ὄκνος 1.Grammatical information: m.Meaning: `hesitation, temporization, doubtfulness, bashfulness' (Il.).Compounds: Also as 2. member, e.g. ἄ-οκνος, adv. - ως `without hesitation, determined' (IA. Hes.) with ἀοκν-ία f. `determination' (Hp.).Derivatives: Adj. ὀκν-ηρός `hesitant, doubtful, causing doubt' (Pi., IA.) with - ηρία f. = ὄκνος (LXX, pap. VIp), - ηρεύω `to inspire doubt' (LXX); in the same meaning also ὀκν-ηλός (Theognost.), - ώδης (Dionys. Av.), - αλέος (Nonn.). Denom. ὀκνέω (- είω Ε 255 metr. conditioned; cf. Schwyzer 724 n. 2, Chantraine Gramm. hom. 1, 101, also Shipp Studies 28, 118), also with ἀπ-, κατ-, δι-, `to hesitate, to tarry, to scruple, to shy' (Il.) with ( ἀπ-)όκνησις f. `doubt, reluctance' (Th., Plu.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Isolated. Benveniste BSL 36, 102 f. compares Hitt. ikni-i̯ant- `lame' (`to be considered' Neumann Heth. u. luw. Sprachgut 20). Earlier attempts, a.o. to Goth. aha `sense, intelligence' etc. (Uhlenbeck PB Beitr. 27, 115; s. also WP. 1, 169 a. Pok. 774), in Bq.Page in Frisk: 2,373-374Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄκνος 1
-
4 όκνος
-
5 ὄκνος
-
6 ὄκνος 2
ὄκνος 2.Grammatical information: m.Meaning: name of a big bird of the heron-family, about `bittern' (Arist., Paus., Ael.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: With 1. ὄκνος identical (?); the name refers clearly to the motionlessness of the bird by day. -- After Fick 1, 368 with dissimilation from *ὄγκνος to ὀγκάομαι `cry' because of the mating cry of the man; semant. as well possible, but phonetically and morphologically more difficult.Page in Frisk: 2,374Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄκνος 2
-
7 οκνος
ὅ1) медлительность, нерешительность, вялость(ὄ. καὴ μέλλησις Thuc.; ἀναβολαὴ καὴ ὄκνοι Plat.)
τοῦ πόνου γὰρ οὐκ ὄ. Soph. — ведь за этим дело не станет;πολὺς ὄ. ἦν ἀνίστασθαι Xen. — было страшно трудно встать2) робость, боязнь, страхμή μ΄ ὄκνῳ ἐκπλαγῆτε Soph. — не пугайтесь меня;
ὄκνου πρός τι μεστός Plat. — исполненный страха перед чем-л. -
8 ὄκνος
ὄκνος: shrinking, hesitancy through dread. (Il.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὄκνος
-
9 ὄκνος
ὄκν-ος, ὁ,A shrinking, hesitation,οὔτε τί με δέος ἴσχει ἀκήριον οὔτε τις ὄ. Il.5.817
(answering to κάματος in 811), cf. 13.224 ; , cf. A.Th.54, S.Ant. 243 ;ὄ. τις καὶ μέλλησις Th.7.49
;ἀμαθία μὲν θράσος, λογισμὸς δὲ ὄ. φέρει Id.2.40
, etc. ;τὸν μὲν ὄ. ψόγον, τὸν δὲ πόνον ἔπαινον ἡγουμένη Isoc.1.7
: hence,2 simply, alarm, fear, A.Ag. 1009 (lyr.), S.Ph. 225 : c. gen.,τοῦ μάλιστ' ὄ. σ' ἔχει Id.OC 652
: in pl.,ἀναβολαὶ καὶ ὄκνοι Pl.Lg. 768e
, cf. D.18.246 :— Constr.: c. gen., τοῦ πόνου γὰρ οὐκ ὄ. [ἐστί] I grudge not labour, S. Ph. 887, cf. OCl. c.: c. inf., παρέσχεν ὄ. μὴ ἐλθεῖν made them hesitate to.., Th.3.39 ;ὄ. ἦν ἀνίστασθαι X.An.4.4.11
;ὄ. πρός τι Pl.Lg. 665d
.II Ὄκνος personified, as title of picture by Polygnotus, Paus.10.29.2, Plin.HN35.137, cf. D.S.1.97.III ὄ. χαλκοῦς, a seat used by women in Bithynia, Suid. -
10 οκνός
η, ό[ν]1) см. οκνηρός 1; 2) медлительный; неповоротливый, нерасторопный -
11 οκνός
nonchalantΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > οκνός
-
12 πολύ-οκνος
πολύ-οκνος, sehr zögernd, langsam, Schol. Soph. Trach. 854.
-
13 δύς-οκνος
δύς-οκνος, sehr zögernd, ungern, adv., M. Anton. 5, 1.
-
14 ἄ-οκνος
-
15 ὀκνηρός
ὀκνηρός, ά, όν (ὀκνέω; Pind., Hippocr. et al.; LXX; Philo; Jos., Ant. 2, 236).① possessing ὄκνος (a state involving shrinking from someth., ‘holding back, hesitation. reluctance’), idle, lazy, indolent (Hierocles Scriptor Facetiarum, ed. AEberhard 1869, Facetiae 211) of a slave (w. πονηρός) Mt 25:26 (voc. as Pr 6:6, 9). W. dat. τῇ σπουδῇ μὴ ὀκ. never let your zeal flag (Moffatt) Ro 12:11.② pert. to involvement in ὄκνος, causing hesitation, reluctance, (such as) to shrink from ἐμοὶ οὐκ ὀκνηρόν it is not troublesome to me w. inf. Phil 3:1 (the verb with γράφειν PLeid XVII, 14, 20f; Sb 7353, 14 [c. 200 A.D.]; PSI 621, 5).—AFridrichsen, StKr 102, 1930, 300f.—B. 315. DELG s.v. 1 ὄκνο. M-M. TW. Spicq. -
16 εἴργω
εἴργω (vgl. ἔργω), 1) einschließen, einsperren; in dieser Bdtg nach Buttm. mit dem spir. asper zu schreiben, was die besten mss. bestätigen; κλῄϑροις ἂν εἰργοίμεσϑα Eur. Hel. 288; παιδίον ἔνδον εἵρξας Ar. Ach. 330; ἕρξε, sperrte ein, Her. 3, 136; μοιχὸς εἵρχϑη Dem. 59, 66; εἱρχϑήτω Aesch. 1, 16 im Gesetz; εἷρξαι Plut. Fab. Max. 9. – 2) mit dem spir. lenis, ausschließen, abhalten; τῆλέ με εἴργουσι Il. 23, 72; sonst bei Hom. ἔργω, w. m. s., vgl. ἐργάϑω, ἐρχατάω; εἰρξόμεϑα ist fut. pass., Xen. An. 6, 4, 16 Aesch. 3, 122; ἐχϑρούς Aesch. Spt. 1000; ἕρκεσι – κῠμα ϑαλάσσης Ag. 998; τινά τινος, von Etwas, 1306; Suppl. 37; εἴρξω πελάζειν σῆς πάτρας Soph. Phil. 1393; med. εἴργου, halte dich fern. Soph. O. C. 840; εἴργειν αὐτὴν δεῖ τῶν ἐπιϑυμιῶν Plat. Gorg. 505 b; εἰ τοῠτό τις εἴργει δρᾶν ὄκνος, verbieten, Soph. 242 a; im med., τινός, Legg. IX, 866 a u. oft; τινὰ ἀπὸ τοῠ ὕδατος Xen. An. 6, 1, 8; τοὺς υἱεῖς ἀπὸ τῶν πονηρῶν Mem. 1, 2, 20; Ar. vrbdt auch ὁ ταῦτά σ' εἴργων, Vesp. 334. Bes. in den att. Gesetzen, τῆς ἀγορᾶς, daß Einer nicht in die Volksversammlung kommen darf, Lys. 6, 24; Dem. 24, 186; τῶν ἱερῶν, von der Theilnahme an den Opfern ausschließen, Isocr. 7, 157; εἴρξεται τοῠ ἱεροῦ Aesch. 3, 122; τῶν νομίμων Antiph. 6, 36, von den gesetzlichen Berechtigungen der Bürger. Von den Gesetzen, ὁ νόμος εἴργει μὴ ἀποκτείνειν, verbietet zu tödten; ὁ νόμος κέλευει (Einen, der sich widerrechtlich eindrängt) τύπτειν εἰργόμενον ϑανάτου καὶ τοῦ ἀνάπηρον ποιῆσαι, nur muß er sich enthalten, ihn zu tödten oder zu verstümmeln, Aesch. 1, 183. εἰρέας, s. s. v. εἰράων.
-
17 μέλλησις
μέλλησις, ἡ, das Zögern, Zaudern; Thuc. 1, 69; καὶ ὄκνος, 7, 49; auch die Erwartung, 4, 126; μηκέτι διατριβὴν πλείω τῆς μελλήσεως ποιώμεϑα, Plat. Legg. IV, 723 d; Folgde; – διὰ βραχείας μελλήσεως, nach kurzer Zwischenzeit, Thuc. 5, 66.
-
18 ὀκνηρία
ὀκνηρία, ἡ, = ὄκνος, Sp.
-
19 ὀκνία
-
20 ἐφιδύη
См. также в других словарях:
ὄκνος — shrinking masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
όκνος — Όνομα μυθολογικών προσώπων. Μερικοί τονίζουν το όνομα στη λήγουσα. 1. Γιος του Τιβέρου και της Μαντώς, εγγονός του Τειρεσία ή του Ηρακλή, αδελφός του Αυλήτη, του ιδρυτή της Περουγίας της Ιταλίας. Σύμφωνα με τον Βιργίλιο, είχε χτίσει και τη… … Dictionary of Greek
οκνός — Όνομα μυθολογικών προσώπων. Μερικοί τονίζουν το όνομα στη λήγουσα. 1. Γιος του Τιβέρου και της Μαντώς, εγγονός του Τειρεσία ή του Ηρακλή, αδελφός του Αυλήτη, του ιδρυτή της Περουγίας της Ιταλίας. Σύμφωνα με τον Βιργίλιο, είχε χτίσει και τη… … Dictionary of Greek
οκνός — ή, ό νωθρός, απρόθυμος, αμελής, αργοκίνητος, ακαμάτης, οκνηρός, τεμπέλης: Οκνή νοικοκυρά … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
οκνεύω — [οκνός] (στον Ερωτόκρ.) (το ενεργ. και το μέσ.) είμαι ή γίνομαι τεμπέλης, κυριεύομαι από ραθυμία, τεμπελιάζω (α. «αν έχω την απομονή και να μη δεν οκνέψω, / σα σιγανέψουν οι καιροί, ολπίζω να ψαρέψω», Ερωτόκρ. β. «οκνεύεται και να περπατήσει») … Dictionary of Greek
ὄκνοι — ὄκνος shrinking masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄκνοις — ὄκνος shrinking masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄκνον — ὄκνος shrinking masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄκνου — ὄκνος shrinking masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄκνους — ὄκνος shrinking masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄκνων — ὄκνος shrinking masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
