-
1 ὁρτάζω
-
2 ορταζω
-
3 ὁρτάζω
-
4 ἑορτάζω
ἑορτάζω, ion. ὁρτάζω, imperf. ἑώρταζον, Paus. 4, 19, 3, ἑωρτάζετο, D. C. 65, 4; ein Fest feiern, Her. 2, 60 u. öfter; Eur. I. T. 1458; Thuc. 3, 3 u. sonst; ἑορτάς Xen. Ath. 3, 2; τὰ Διάσια u. ä., Luc.; ἡμέρας, festlich begehen; Plut. Cam. 42; νίκην Ant. 56; τῷ ϑεῷ, einem Gotte ein Fest feiern, Luc. Anach. 23 Bacch. 26.
-
5 εορταζω
-
6 ἑορτάζω
ἑορτάζω, in [dialect] Ion.Prose [full] ὁρτάζω· [tense] impf. ἑώρταζον (with irreg. augm.) Isoc.19.40, Paus.4.19.4: [tense] fut.A- άσω Luc.Merc.Cond.16
, Alciphr.3.18, etc.: [tense] aor.ἑώρτασα D.C.48.34
, etc.; inf. , Pl. R. 458a; cf. διεορτάζω: ([etym.] ἑορτή):— keep festival or holiday, Hdt.2.60, 122, E.IT 1458, etc.; ἑορτὰς ἑ. celebrate festivals, X.Ath.3.2;ἡμέρας τέτταρας Plu.Cam.42
;τὴν γενέθλιόν τινος OGI493.26
(Ephesus, ii A.D.);ἑ. τῷ θεῷ Luc.Anach.23
.II celebrate as a festival, νίκην ἑ. celebrate it by a festival, Plu.2.349f, cf. Ant.56; at Rome, celebrate by a triumph, D.C.51.21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἑορτάζω
-
7 ἑορτή
Grammatical information: f.Meaning: `feast, religious faest' (Od.).Dialectal forms: Ion. ὁρτή (with hyphaeresis)Compounds: As 2. member in φιλ-έορτος (Ar. in lyr.) a. o.Derivatives: Adj. ἑορταῖος `belonging to the feast' (D. H.), ἑορτώδης `festal' (J., Ph.) and denomin. ἑορτάζω, ὁρτάζω `celebrate a feast' (Ion.-Att.) with ἑόρτασις (Pl.), - ιμος (J. ; Arbenz Die Adj. auf - ιμος 87), ἑόρτασμα (LXX), ἑορταστής (Poll., Max. Tyr.), ἑορταστικός `fitting to a feast' (Pl. Lg. 829b u. a.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Verbal noun in - τή (Schwyzer 501, Chantraine Formation 301f.), but without further cognate. Acc. to Sonne KZ 13, 442 n. from *Ϝε-Ϝορ-τή to ἔροτις, ἔρανος (s. v.); s. also Brugmann IF 13, 155ff. ἦρα etc. (s. v.). See Solmsen Unt. 257, on the spir. asper Sommer Lautstud. 124ff.Page in Frisk: 1,531Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἑορτή
См. также в других словарях:
ορτάζω — ὁρτάζω (Α) ιων. τ. εορτάζω … Dictionary of Greek
εορτή — και γιορτή, η (AM ἑορτή) 1. πανηγυρισμός που γίνεται με την ευκαιρία δημόσιου ή ιδιωτικού γεγονότος 2. η ημέρα κατά την οποία η εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη τών αγίων ή σημαντικών θρησκευτικών γεγονότων 3. γιορταστική συγκέντρωση, πανηγύρι 4. φρ.… … Dictionary of Greek
