-
1 ηπύτα
-
2 ἠπύτα
-
3 ἠπύτα
A calling, crying, ἠπύτα κῆρυξ the loud-voiced herald, Il.7.384; ἠ. σῦριγξ the shrill pipe, Q.S.6.170;πόντος Opp.C.2.136
. -
4 ἠπύτα
-
5 ηπυτα
-
6 ἠπύτα
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἠπύτα
-
7 ἠπύτα
-
8 ηπύτης
-
9 ἠπύτης
-
10 βοητής
-
11 νηπύτα
νηπύτα· βοητά· κήρυξ μικρόφωνος, Hsch.; cf. ἠπύτα. -
12 φωνητής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φωνητής
-
13 ἠπύω
Grammatical information: v.Meaning: `sound loudly, cry loudly' (Il.)Origin: XX [etym. unknown]Etymology: ἠπύω will be based on a noon *ἦπυς `loud cry(?)' (Fraenkel Nom. ag. 1, 165). - On the ending cf. γηρύ-ω, οἰζύ-ω, ἀΰ̄-σαι; further unclear. The comparison with Lat. vāpulō `be punished', prob. prop. `lament, wail' (Persson Beitr. 1, 495 n. 4), and further, with deviaring labial, Germ., e. g. Goth. wopjan `cry', supposes an initial digamma, from which there is no trace (dissimilation against - π-?). - Cf. on ἠχή. Improbable Fur. 236 who compares ἀύω.Page in Frisk: 1,641Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἠπύω
-
14 ἰύζω
Grammatical information: v.Meaning: `cry aloud, howl' (Il.)Other forms: Aor. ἰύξαι (Pi. P. 4, 237). Also ἀν-ιύζω (Q. S.). Cf. ἀβιυκτον (cod. - ηκτον) ἐφ' οὗ οὐκ ἐγένετο βοη ἀπολλυμένου H., and ἐκβιούζει θρηνεῖ μετὰ κραυγῆς H. (DELG explains the F as analogy after ἰάχω, which seems unnecessarily complicated (s. below).Derivatives: ἰυγή (Orac. ap. Hdt. 9, 43, S., Nic.), ἰυγμός (Σ 572, A., E.) `crying', also ἰύγματα pl. `id.' (A. Dict. in PSI 11, 1209, 17); ἰύκτης m. `howler, flutist', only in ἰύκτᾰ (Theoc. 8, 30; after ἠπύτα, ἠχέτα, Fraenkel Nom. ag. 1, 223). With secondary nasalization ἰυγκτόν τορόν [`piercing'] and ἰυγγοδρομεῖν ἐκβοηθεῖν. Βοιωτοί H. (after βοηδρομεῖν; false for ἰυγο- ?); also Ίυγγίης Διόνυσος H. with Ίύγγιος Thess. month-name; details in E. Kretschmer Glotta 18, 98.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: On ἴυγξ s. v. Verbalized interjection, cf. ἰΰ (Hdn. Gr. 1, 506; or backformation form ἰύζω?). Also ἰού, ἰώ, ἰαῦ, but these may have had another initial (s. below). S. Schwyzer-Debrunner 600. (From the interjection also Ἴυος surname of Dionysos (Lycaonia; cf. Robinson AmJournArch. 31, 26ff., Wahrmann Glotta 19, 161). - The forms ἀβίυκτον (cod. - ηκτον) ἐφ' οὗ οὑκ ἐγένετο βοη ἀπολλυμένου (cf. Latte l. c.) and ἐκβιούζει θρηνεῖ μετὰ κραυγῆς H., point to *Ϝιύζω (s. above). Cf. Schulze Kl. Schr. 335. Fur. 277. - Further W.-Hofmann s. iūbilō, Pok. 514. S. also ἰβύ and 1. αὔω. - The word is typically Pre-Greek (e.g. the prenasalization; note the notation - βιουζει with ου).As Pre-Greek does not seem to know a sequence of two full vowels, I assume that it had (here initial) *wy-, a palatalized *w. See also on ἴυγξ.Page in Frisk: 1,744-745Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἰύζω
См. также в других словарях:
ηπύτα — ἠπύτα, ὁ, ἡ (Α) [ηπύω] φρ. α) «ἠπύτα κῆρυξ» μεγαλόφωνος κήρυκας» (Ομ. Ιλ.) β) «ἠπύτα σῡριγξ» οξύφωνος αυλός, Κόιντ … Dictionary of Greek
ἠπύτα — calling masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠπύτης — ἠπύτα calling masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ηπύω — ἠπύω, δωρ. και αρκ. τ. ἀπύω (Α) 1. προσκαλώ κάποιον, φωνάζω κάποιον («ὅθι ποιμένα ποιμήν ἠπύει», Ομ. Οδ.) 2. επικαλούμαι κάποιον («ἄπυεν Εὐτρίαιναν», Πίνδ.) 3. (για άνεμο) πνέω ηχηρά («οὔτ ἄνεμος τόσσον περὶ δρυσὶν ὑψικόμοισι ἠπύει», Ομ. Ιλ.) 4.… … Dictionary of Greek
νηπύτα — (Α) (κατά τον Ησύχ.) «βοητά κήρυξ μικρόφωνος». [ΕΤΥΜΟΛ. < στερ. πρόθημα νη * + ἠπύτα «μεγαλόφωνος κήρυκας»] … Dictionary of Greek
