-
1 βοᾶτις
-
2 βοατις
-
3 βοᾶτις
-
4 βοᾶτις
-
5 βοητής
-
6 βοάω
Grammatical information: v.Meaning: `cry' (Il.).Derivatives: βοητύς `crying' (α 369), βόᾱμα, βόημα `id.' (A.); βοητής (Hp., fem. βοᾶτις ( αὑδά) `loud' (A.).Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Etymology: Prob. rather a deverb.like ποτάομαι with βοή postverbal (Schwyzer 683) - At best possible a relation with Skt. intensive jóguve `speak loudly' and Balto-Slavic, e. g. Lith. gaudžiù, gaũsti `cry, weep', OCS govorъ `noise', but these may as well belong to γοάω. Rather largely onomat.; cf. bū s. βύας. - Lat. boō, boāre is a Greek loan. - βοηθέω, βωστρέω s.vv.Page in Frisk: 1,247-248Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βοάω
См. также в других словарях:
βοάτις — βοᾱτις, η (Α) φρ. «βοᾱτις αὐδά» δυνατή φωνή, κραυγή. [ΕΤΥΜΟΛ. Θηλ. του βοητής < βοώ] … Dictionary of Greek
