-
1 ελαφος
-
2 έλαφος
έλαφος οолень. В символической иконографии изображает христиан из язычников (не иудеев), приходящих пить воду из евангельского источника -
3 έλαφος
η см. ελάφι -
4 αβατος
1) непроходимый, недоступный(ἐρημία Aesch.; Παρνησιάδες κορυφαί Eur.; ὄρος Soph.; οὔρεα Her.; ποταμός Xen.; ὁδός Plut.)
2) запретный, заповедный, священный(φυλλὰς θεοῦ Soph.; πέδον Eur.; ἱερόν Plat., Plut.)
3) неприступный, целомудренный, непорочный, чистый(ψυχή Plat., Plut.; ἥ ἔλαφος, γυνή Luc.)
4) необъезженный(ἵππος Luc.)
5) мешающий ходить, сковывающий движения(πόνος Luc.)
-
5 αγροτερος
I3полевой, степной, дикий(ἡμίονοι, αἶγες, σῦς, ἔλαφος Hom.; λέων Pind.; θηρία Theocr.; ἐλαία Anth.)
IIὅ поселянин, крестьянин Anth. -
6 απυγος
-
7 βαλιος
3пятнистый, пегий(ἔλαφος Eur.; πέρδιξ Anth.)
πῶλοι λευκοστίκτῳ τριχὴ βαλιοί Eur. — серые в яблоках жеребцы -
8 δειματοεις
-
9 διαφθειρω
(fut. διαφθερῶ, aor. διέφθειρα, pf. 1 διέφθαρκα, pf. 2 διέφθορα; pass.: aor. 2 διεφθάρην, pf. διέφθαρμαι)1) разрушать(πόλιν Hom.)
; уничтожать, опустошать(ὑὸς χρῆμα τὰ ἔργα διαφθείρει Her.; ἔλαφος διαφθείρων τέν νόμην Arst.)
2) убивать, умерщвлять(τινά Her.)
; pass. погибать(λιμῷ Her.; πᾶς διέφθαρται στρατός Aesch.)
3) разрушать, повреждать, портить(αἱ νῆες διεφθάρησαν Her.)
; расстраивать(τέν συνουσίαν Plat.)
τῶν οὕτερος διέφθαρτο Her. — (у Креза было два сына), из которых один был калекой;διεφθαρμένος τέν ἀκοήν Her. — глухой;ὑπὸ τῆς νόσου διεφθαρμένος Isocr. — надломленный болезнью;διεφθάρθαι φρένας Eur. — прийти в уныние;τέν φρόνησιν διαφθαρείς Isocr. — потерявший рассудок4) искажать, извращать(νόμους, γραμματεῖον Isocr.)
5) совращать, развращать(γυναῖκα Lys.; κόρην Men.; τοὺς νέους Plat.)
6) (тж. δ. νομῇ χρημάτων Aeschin., ἐπὴ χρήμασι Dem., ἀργυρίῳ и διὰ κέρδος Arst.) подкупать(τινα Her., Dem.)
7) портитьсяδιέφθορας Hom. — ты потерял рассудок;τὰ διεφθορότα σώματα Plut. — гниющие тела -
10 διετης
-
11 διχηλος
-
12 διχηλος...
-
13 ευαλωτος
21) без труда уловимый, которого легко поймать(ἔλαφος Xen.; διὰ τέν παχύτητα Arst.)
2) легко захватываемый(χωρίον Plut.)
3) легко поддающийся соблазну(ὑπὸ χρημάτων, διὰ κολακείας Plut.)
ὑπὸ δέους εὐ. Plut. — которого легко запугать;μέ τῷ μεθύειν εὐ. Plut. — нелегко пьянеющий4) падкий, склонный, подверженный(εἰς δεισιδαιμονίαν, πρὸς ἡδονάς Plut.)
-
14 θεα
I.(θεοὴ θεαί τε Aesch.)
Παλλὰς θ. Soph. — богиня Паллада;αἱ σεμναὴ θεαί Soph., Arph., Arst., Plut. — глубоко чтимые богини, тж. ἔμφοβοι или δειναὴ Soph. страшные и ἀνώνυμοι Eur. безымянные = Ἐρινύες;часто - — приложение со смыслом прилаг. (θ. μήτηρ, θεαὴ Νύμφαι Hom.; Μοῦσαι θεαί Aesch.);иногда - в — применении к низшим женским божествам:μῆνιν ἄειδε, θ., Ἀχιλῆος Hom. — воспой, Муза, гнев Ахилла;II.ион. θέη ἥ [θεάομαι]1) смотрение, глядение, созерцаниеθέης ἄξιος Her. — достойный обозрения, достопримечательный;
εἰς θέαν τινὸς ἔρχεσθαι Eur. — прийти посмотреть что-л.;ἐλθεῖν ἐπὴ θέαν τἀνδρός Plat. — пойти взглянуть на этого человека;ἐπὴ τῇ θέᾳ τῇ αὑτοῦ Xen. — при виде его, взглянув на него;ἥ τοῦ ὄντος θ. Plat. — созерцание чистого бытия;ὄμμασιν θέαν λαβεῖν Soph. — окинуть взором, лицезреть;ἀκροτάτην ἔχειν θέαν Arst. — быть крайне трудным для рассмотрения2) вид, внешность, наружностьἔλαφος διαπρεπές τέν θέαν Eur. — лань редкой красоты;
ἀπὸ τῆς θέας εἰκάζειν Luc. — походить внешностью3) вид, зрелищеπικρὰ θ. Eur. — ужасный вид;
μάλ΄ ἄζηλος θ. Soph. — печальное зрелище;ἀταρβές τῆς θέας Eur. — не будучи потрясен этим зрелищем;θέαι ἀμήχανοι τὸ κάλλος Plat. — видения неописуемой красоты4) преимущ. pl. театральное зрелище, представление(αἱ μεγάλαι θέαι Plut.)
5) место в театреθέαν καταλαμβάνειν Dem. — занимать место среди зрителей;
θέαν ἔχειν ἐν θεάτρῳ Plut. — иметь место в театре -
15 ιππελαφος
-
16 καλλικερως
-
17 κεραος
31) украшенный рогами, рогатый(ἔλαφος, ἄρνες Hom.; ὑληκοῖται Hes.; τράγος, βόες Theocr.)
2) сделанный из рога, роговой(βιός Anth.)
-
18 κεραστης
-
19 κεροεις
-
20 νομας
I1) ведущий пастушескую, т.е. кочевую жизнь, кочующий, кочевой(Σκύθαι Pind.; Ἰνδοί Aesch.)
2) блуждающий по пастбищу, пасущийся(ἵπποι, ἔλαφος Soph.)
3) перен. странствующий, т.е. вечно текущий(κρῆνκι Soph.)
II- άδος ὅ скотовод, пастух, кочевникοἱ νομάδες Her. etc. — номады, кочевники, кочевые народы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ἔλαφος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔλαφος — deer masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έλαφος — Ονομασία τριών οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 580 μ., 149 κάτ.) στην πρώην επαρχία Δωδώνης του νομού Ιωαννίνων. Βρίσκεται μεταξύ Τομάρου και των βουνών του Σουλίου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Δερβιζιάνων. 2. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ.… … Dictionary of Greek
Κερυνίτις έλαφος — Μυθολογικό ζώο. Ήταν ένα ελάφι με χρυσά κέρατα, ευνοούμενο της Άρτεμης, και ζούσε στο όρος Κερύνεια της Αχαΐας. Η σύλληψη και η μεταφορά του στις Μυκήνες αποτέλεσαν τον τέταρτο άθλο του Ηρακλή … Dictionary of Greek
Ἐλάφω — Ἔλαφος masc nom/voc/acc dual Ἔλαφος masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλάφω — ἔλαφος deer masc/fem nom/voc/acc dual ἔλαφος deer masc/fem gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐλάφοιο — Ἔλαφος masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλάφοιο — ἔλαφος deer masc/fem gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐλάφοις — Ἔλαφος masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλάφοις — ἔλαφος deer masc/fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐλάφοισι — Ἔλαφος masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)