-
1 ερεριπτο
-
2 ερέριπτο
-
3 ἐρέριπτο
-
4 ἐρέριπτο
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐρέριπτο
-
5 ἐρέριπτο
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐρέριπτο
-
6 ἐρείπω
ἐρείπω, fut. ἐρείψω, aor. ἤρειψα (κατερήριπε), perf. pass. ἐρήριμμαι, ep. ἐρέριπτο, u. einfach ἤρειπτο, Plut. Brut. 42, aor. pass. ἐρείφϑην, – 11 Transit. umstürzen, niederwerfen, einreißen, zerstören, ὄχϑας, ἐπάλξεις, Il. 12, 258. 15, 356; pass., τεῖχος ἐρέριπτο, die Mauer war niedergerissen, 14, 15; übertr Soph. ἐρείπει ϑεῶν τις γένος, Ant. 592; προμαχεῶνα ἐρεῖψαι Her. 1, 164; ὡς ἐρείψων τὰ τείχη Xen. Cyr. 7, 4, 1; Sp., τὰς πλείστας τῶν οἰκιῶν ὁ σεισμὸς ἤρειψε Plut. Cim. 16. – 2) im pass. mit aor. II. act. ἤριπον intr., niederstürzen, hinstürzen, einfallen, ἤριπε δ' ὡς ὅτε τις δρῦς ἤριπεν Il. 13, 389; so öfter von fallenden Kriegern, von fallenden Bäumen, 21, 243; γνὺξ δ' ἔριπ' οἰμώξας, in die Kniee sinken, 5, 68; Od. öfter; βοῦς ἤριπε καὶ ἔϑανε Hes. Th. 858; ἐρεί. πεται μέγας κτύπος Διόβολος, der Donner rollt nieder, Soph. O. C. 1462; ἐν ἐρειπίοις νεκρῶν ἐρειφϑείς, niedergestürzt unter die todten Thiere, Ai. 302; in späterer Prosa wieder häufiger, τῶν πύργων ἐρειπομένων Pol. 1, 42, 10; ἐρηριμμένου τείχους Arr. An. 1, 21, 6; D. Cass. 68, 24; übertr., τῶν προτεταγμένων δυνάμεων ἐρειπομένων εἰς αὐτόν, da die Truppen sich auf ihn warfen, Plut. Alex. 33. – Bei Pind. Ol. 2, 47 ist ἐριπέντι Πολυνείκει, statt ἐριπόντι, die richtige Lesart nach Böckh.
-
7 ἐρείπω
Aἔρειπον Il.12.258
(v. sub fin.): [tense] fut. , X.Cyr.7.4.1 : [tense] aor. Iἤρειψα Hdt.1.164
, ([etym.] ἐξ-) Pi.P.4.264 : intr. in [tense] aor. 2 ἤρῐπον (v. infr. II), and [tense] pf. ἐρήρῐπα ([etym.] κατ-) Il.14.55:—[voice] Med., [tense] aor. I ἠρειψάμην ([etym.] ἀν-) only f.l., v. Ανερείπομαι: [tense] aor. 2 ἠριπόμην (in pass.sense) AP9.152 (Agath.):— [voice] Pass., [tense] aor. I part. ; ind.ἠρίφθην Arr.An.1.21.4
codd., ([etym.] κατ-) ib.2.22.7 : [tense] aor. 2 ἠρίπην [pron. full] [ῐ] (v. infr.): [tense] pf. ἐρήριμμαι ib. 1.21.6 ; ἤρειμμαι ([etym.] κατ-) IG12(3).326.20 (Thera, ii A. D.): [tense] plpf. ἐρήριπτο ([etym.] κατ-) Arr.An.1.19.2 ; cj. for ἠρείπετο in Plu.Brut.42 ; [dialect] Ep.ἐρέριπτο Il.14.15
; late Proseἠρήριπτο Agath.1.10
.—Poet. Verb (also in Hdt., X., Plb. and later Prose):— throw or dash down, tear down,ἔρειπον ἐπάλξεις Il.12.258
;ἔρειπε δὲ τεῖχος Ἀχαιῶν 15.361
; ὄχθας καπέτοιο..ποσσὶν ἐρείπων ib. 356 ;προμαχεῶνα ἕνα τοῦ τείχεος ἐ. Hdt. 1.164
(v. sub fin.);πόλιν..ἐρείψεις S.OC 1373
: metaph.,λαοὺς διχοστασίαις ἤρειπον B.10.68
; [ Λαβδακίδας] ἐρείπει θεῶν τις some god casts them down, S.Ant. 596(lyr.):—[voice] Pass., to be thrown down, fall in ruins,ἐρέριπτο δὲ τεῖχος Ἀχαιῶν Il.14.15
; τῆς μὲν ἐρειπομένης (sc. γαίης) Hes.Th. 704 ;τῶν πύργων ἐρειπομένων Plb.1.42.10
; (v.l. ἐρεισθείς); ἐρείπεται κτύπος..Διόβολος the thunder comes crashing down, Id.OC 1462(lyr.); ἐρείπεσθαι εἴς τινα to fall upon.., Plu.Alex.33 : [tense] aor. 2 part. [voice] Pass. fallen,Pi.
O.2.43 (v.l.-όντι, cf. A.D.Synt.280.21).II intr., [tense] aor. 2 ἤρῐπον, [dialect] Ep. ἔρῐπον, fall down,ἤριπε δ' ἐξ ὀχέων Il.5.47
, etc.; γνὺξ δ' ἔριπε fell on his knee, ib.68; ἐν κονίῃ, ἐν κονίῃσι, ib.75, 11.743 ; oftrees,ἡ δ' ἐκ ῥιζέων ἐριποῦσα 21.243
: hence, of a warrior, ;ἀπ' οὐρανοῦ ἤριπεν ἀστὴρ ἐν πόντῳ Theoc.13.50
: metaph., δείματι ἤριπεν her heart sank with terror, Simon.37.3; where this tense is apptly. trans., as in Hdt.9.70, Paus.10.32.6, ἤρειπον may be restored. -
8 ἐρείπω
ἐρείπω, ipf. ἔρειπε, aor. 2 ἤριπε, ἔριπε, subj. ἐρίπῃσι, part. -ών, -οῦσα, pass. plup. ἐρέριπτο: act. (exc. aor. 2), throw down, overthrow; τεῖχος, ἐπάλξεις, Μ 2, Il. 15.356, 361; pass., Il. 14.15; intr., aor. 2, fall down, tumble, Il. 5.47, , Od. 22.296; ἔστη γνὺξ ἐριπών, held himself up, ‘sinking on his knee,’ Il. 5.309.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐρείπω
-
9 ἐρείπω
ἐρείπω, (1) Transit. umstürzen, niederwerfen, einreißen, zerstören; pass., τεῖχος ἐρέριπτο, die Mauer war niedergerissen. (2) im pass., intr., niederstürzen, hinstürzen, einfallen; so öfter von fallenden Kriegern, von fallenden Bäumen; γνὺξ δ' ἔριπ' οἰμώξας, in die Kniee sinken; ἐρεί. πεται μέγας κτύπος Διόβολος, der Donner rollt nieder; ἐν ἐρειπίοις νεκρῶν ἐρειφϑείς, niedergestürzt unter die toten Tiere; übertr., τῶν προτεταγμένων δυνάμεων ἐρειπομένων εἰς αὐτόν, da die Truppen sich auf ihn warfen -
10 ἐρείπω
Grammatical information: v.Meaning: `throw down, tear down, dash down, fall' (Il.).Other forms: Aor. ἐριπεῖν (Il., intr.), ἐρεῖψαι (Hdt., Pi.), ἐριπέντι ptz. dat. = ἐριπόντι (Pi. O. 2, 43), pass. ἐρειφθείς (S. Aj. 309), perf. ἐρήριπε (Ξ 55, intr.), plusquamp. ἐρέριπτο (Ξ 15); see Chantraine Gramm. hom. 1, 423 w. n. 3, 426 n. 3); ἐρήριμμαι, ἠρίφθην (Arr.); fut. ἐρείψω (S.),Derivatives: ἐρείπια pl. `ruins' (Hdt., Arist.; on the formation Schwyzer 470, Chantraine Formation 55), adjectivised ἐρείπιος ( οἰκία Ph.; ἐρείπιος γῆ ἡ χέρσος Suid.); ἔρειψις mean. unclear (Att. inscr.) with ἐρείψιμος `ruined' (E. IT 48), ἐρειψιπύλᾱς m. (B.), - τοιχος (A. Th. 883 [lyr.]) `casting down towers, resp. walls' (vgl. Arbenz Die Adj. auf - ιμος 82); with zero grade ἐρίπναι pl. `broken cliff, steep ascent' (E., A. R.; sg. Nic.); on the suffix cf. κρημνός, κραιπνός and Chantraine Formation 192.Etymology: Beside full grade ἐρείπω we have ONo. rīfa `tear down' (trans.), also of buildings like ἐρείπω; with verbal noun Lat. rīpa `steep border, shore' (cf. ἐρίπναι and ἐρείπιος γῆ = χέρσος, i. e. `shore'); with lengthened labial ONo. rīp `upper side of a boat', EastFris. rip(e) `shore', NHG rīf `id.'; W.-Hofmann s. rīpa. - Through mechanical splitting of ἐρείπω and ἐρείκω in IE (h₁)rei-p-, (h₁)rei-k- one canreduce both verbs like many other words to an IE (h₁)rei- `scratch, tear' (Pok. 857ff.).Page in Frisk: 1,552Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐρείπω
См. также в других словарях:
ἐρέριπτο — ἐρείπω throw plup ind mp 3rd sg (epic) ῥίπτω throw plup ind pass 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ερείπω — ἐρείπω (Α) 1. μεταβάλλω σε ερείπια, κατεδαφίζω, καταστρέφω, κατακρημνίζω («ἐρέριπτο δὲ τεῑχος Ἀχαιῶν» γκρεμίστηκε το τείχος τών Αχαιών, Ομ. Ιλ.) 2. εξολοθρεύω, καταστρέφω («ἐρείπει γένος θεῶν τις» κάποιος από τους θεούς εξολοθρεύει το γένος,… … Dictionary of Greek
