-
1 ερίπναι
ἐρίπνηbroken cliff: fem nom /voc plἐρίπνᾱͅ, ἐρίπνηbroken cliff: fem dat sg (doric aeolic) -
2 ἐρίπναι
ἐρίπνηbroken cliff: fem nom /voc plἐρίπνᾱͅ, ἐρίπνηbroken cliff: fem dat sg (doric aeolic) -
3 ἐρίπνα
ἐρίπνα, ion. ἐρίπνη, ἡ (ἐρείπω), abgerissener, jäher Felsen, οὔρειαι, Eur. El. 210, u. so oft bei sp. D., z. B. Καυκασίων οὐρέων ἐρίπναι Ap. Rh. 2, 1247, vgl. 1, 581; Ἀϑωέος Antp. Sid. 51 (VII, 748); Ael. H. A. 14, 16; übertr., jede schroffe, steile Höhe, ἐπάλξεων ἐρίπναι, schroffe Mauerzinnen, Eur. Phoen. 1168.
-
4 εριπνα
ион. ἐρίπνη - ης ἥ обрывистая скала, обрыв, круча(οὔρειαι ἐρίπναι Eur.; Ἀθωέος = Ἄθως Anth.)
ἐπάλξεων ἐρίπναι Eur. — высоты твердынь -
5 ἐρείπω
Grammatical information: v.Meaning: `throw down, tear down, dash down, fall' (Il.).Other forms: Aor. ἐριπεῖν (Il., intr.), ἐρεῖψαι (Hdt., Pi.), ἐριπέντι ptz. dat. = ἐριπόντι (Pi. O. 2, 43), pass. ἐρειφθείς (S. Aj. 309), perf. ἐρήριπε (Ξ 55, intr.), plusquamp. ἐρέριπτο (Ξ 15); see Chantraine Gramm. hom. 1, 423 w. n. 3, 426 n. 3); ἐρήριμμαι, ἠρίφθην (Arr.); fut. ἐρείψω (S.),Derivatives: ἐρείπια pl. `ruins' (Hdt., Arist.; on the formation Schwyzer 470, Chantraine Formation 55), adjectivised ἐρείπιος ( οἰκία Ph.; ἐρείπιος γῆ ἡ χέρσος Suid.); ἔρειψις mean. unclear (Att. inscr.) with ἐρείψιμος `ruined' (E. IT 48), ἐρειψιπύλᾱς m. (B.), - τοιχος (A. Th. 883 [lyr.]) `casting down towers, resp. walls' (vgl. Arbenz Die Adj. auf - ιμος 82); with zero grade ἐρίπναι pl. `broken cliff, steep ascent' (E., A. R.; sg. Nic.); on the suffix cf. κρημνός, κραιπνός and Chantraine Formation 192.Etymology: Beside full grade ἐρείπω we have ONo. rīfa `tear down' (trans.), also of buildings like ἐρείπω; with verbal noun Lat. rīpa `steep border, shore' (cf. ἐρίπναι and ἐρείπιος γῆ = χέρσος, i. e. `shore'); with lengthened labial ONo. rīp `upper side of a boat', EastFris. rip(e) `shore', NHG rīf `id.'; W.-Hofmann s. rīpa. - Through mechanical splitting of ἐρείπω and ἐρείκω in IE (h₁)rei-p-, (h₁)rei-k- one canreduce both verbs like many other words to an IE (h₁)rei- `scratch, tear' (Pok. 857ff.).Page in Frisk: 1,552Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐρείπω
-
6 ερίπνα
ἐρίπνᾱ, ἐρίπνηbroken cliff: fem nom /voc /acc dualἐρίπνᾱ, ἐρίπνηbroken cliff: fem nom /voc sg (doric aeolic)——————ἐρίπναι, ἐρίπνηbroken cliff: fem nom /voc plἐρίπνᾱͅ, ἐρίπνηbroken cliff: fem dat sg (doric aeolic) -
7 ἐρίπνη
A broken cliff, crag, in pl., E.El. 210 (lyr.), A.R.1.581, 2.1247, etc.: sg., Nic.Th.22 ; any sheer ascent,ἐπάλξεων ἐρίπναι E.Ph. 1168
. -
8 ἠλίβατος
A high, steep, always in Hom. as epith. of πέτρη or πέτραι, Il.15.273, al., cf. Hes.Th. 675, 786, Thgn.176, Pi. O.6.64, A.Supp. 352 (lyr.), E.Supp.80 (lyr.), Theoc.26.10, etc.; ὄρος, ἄκρη, ἐρίπναι, A.R.2.169, 361, 1248; of the Olympian throne of Zeus, Ar.Av. 1732; of trees, h.Ven. 267 (so prob. in Hes.Sc. 422).—Also in X. and later Prose, πέτραι ἠ. An.1.4.4;τόποι Plb.4.41.9
;πέτρος Str.17.1.50
;δένδρα Agatharch.97
; ; σταυρός Epigr. ap. Plu.Flam.9.II deep, abysmal, ἄντρῳ ἐν ἠ. Hes.Th. 483; Τάρταρος ἠ. Stes.83;ἠ. ὑπὸ κευθμῶσι E.Hipp. 732
(lyr.); πελάγεσσιν ἐν ἠ. Opp.H.3.171: metaph., κακὸν ἠ. Damox.2.22;εὐηθεια Porph.Abst.1.12
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἠλίβατος
-
9 ἐρίπνα
ἐρίπνα, abgerissener, jäher Felsen; übertr., jede schroffe, steile Höhe, ἐπάλξεων ἐρίπναι, schroffe Mauerzinnen
См. также в других словарях:
ἐρίπναι — ἐρίπνη broken cliff fem nom/voc pl ἐρίπνᾱͅ , ἐρίπνη broken cliff fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐρίπνᾳ — ἐρίπναι , ἐρίπνη broken cliff fem nom/voc pl ἐρίπνᾱͅ , ἐρίπνη broken cliff fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
PROMETHEUS — Iapeti et Clymenes fil. teste Poeta. Κούρην δ᾿ Ι᾿άπετος καλλίσφυρον Ω᾿κεανίνην Η᾿γάγετο Κλυμένην, καὶ ὁμὸν λέχος εἰσανέβαινεν, Η῾δὲ οἰ Α῎τλαντα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα. Τίκτε δ᾿ ὑπερκύδαντα Μενοὶτιον, ἠδὲ Προμηθέα Ποικίλον, αἰολομῆτιν. Filium… … Hofmann J. Lexicon universale
ερίπνη — ἐρίπνη και ἐρίπνα, ἡ (Α) 1. απότομος βράχος, γκρεμός 2. φρ. «ἐπάλξεων ἐρίπναι» τα άκρα τών επάλξεων ή οι πύργοι πάνω από τις επάλξεις (Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ερείπω, με τη μηδενισμένη βαθμίδα (εριπ ) τού θέματος] … Dictionary of Greek
ερείπω — ἐρείπω (Α) 1. μεταβάλλω σε ερείπια, κατεδαφίζω, καταστρέφω, κατακρημνίζω («ἐρέριπτο δὲ τεῑχος Ἀχαιῶν» γκρεμίστηκε το τείχος τών Αχαιών, Ομ. Ιλ.) 2. εξολοθρεύω, καταστρέφω («ἐρείπει γένος θεῶν τις» κάποιος από τους θεούς εξολοθρεύει το γένος,… … Dictionary of Greek
