-
1 επίγραμμα
-
2 ἐπίγραμμα
-
3 επιγραμμα
- ατος τό1) надпись (посвящение, подпись автора, надгробие, заглавие и т.п.)(σῆμα ἐ. τι ἔχον Thuc.; ἐν τοῖς Ἑρμαῖς Dem.)
2) эпиграмма, элегическое двустишие ( из гексаметра и пентаметра)(ἐ. Δηλιακόν Arst.)
-
4 ἐπίγραμμα
ἐπί-γραμμα, τό, das darauf Geschriebene, die Auf-, Inschrift; bes. auf Altären und Grabdenkmälern; wie auf Kunstwerken u. Weihgeschenken; der Titel einer Schrift; die Angabe der Sache durch den Titel; z. B. im Prozess die Angabe der Strafsumme, auf die der Kläger anträgt; πρὸς τριάκοντα μνῶν ἐπίγραμμα ὑπὲρ τοσούτων χρημάτων εἰς ἀγῶνα καϑέσταμεν, wir sind, während der Kläger auf dreißig Minen angetragen, die Strafe abgeschätzt hat, in Gefahr gekommen, ein so bedeutendes Vermögen zu verlieren. Jene Inschriften auf Weihgeschenken u. Grabmälern waren gewöhnlich in Distichen abgefaßt; daher später ein kurzes Gedicht in Distichen auch von anderm Inhalte, z. B. erotischem u. scherzhaftem, so genannt wird, wie die Sammlung der Epigramme in der Anthologie zeigt. Ruhm -
5 επίγραμμα
τό1) эпиграф, надпись (на памятнике, произведении искусства и т. п.); 2) эпиграмма; 3) лаконичная и меткая характеристика (лица, предмета, события) -
6 ἐπίγραμμα
A inscription, E.Tr. 1191; esp. of the name of the maker on a work of art, or of the dedicator on an offering, Hdt. 5.59, 7.228, Th.6.54,59.b. sepulchral inscription in verse, epitaph, IG14.1746, etc.c. commemorative inscription, D.20.112: hence, = ἐπιγραφή 1.4, App.Pun.94.2. short poem, usu. in elegiac verse, epigram, Hieronym.Rhod. ap. Ath.13.604f, Callistr. ap. eund. 3.125c, etc.3. title of a work, Alex.135.4,10, D.H.Rh.8.8, Gal. 6.372, etc.; of a picture, Ael.VH9.11.4. written estimate or demand of damages, D.38.2; title or label of a criminal charge, Arist.Rh. 1374a1.5. mark branded on a slave's forehead, Herod. 5.79.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίγραμμα
-
7 επίγραμμα
yazıt, kitabe -
8 yazıt
επίγραμμα, επιτύμβιο, επιγραφή -
9 ἐπιγράφω
A mark the surface, graze,ὀϊστὸς ἐπέγραψε χρόα φωτός Il.4.139
, cf. 13.553, Poll.4.179; μιν ἐπιγράψας having put a mark on the lot, Il. 7.187; ἄκροις δακτύλοις ἐ. trifle with dishes, Luc.Am.42.—In Hom. the word has not the sense of writing.II. write upon, inscribe,γράμματα Hdt.3.88
;τάδε Id.4.88
;ἐ. ὀνομαστὶ τὰς πόλεις Th.1.132
, cf. D.59.97;ἐπίγραμμα ὃ.. προείλεθ' ἡ πόλις αὐτοῖς ἐπιγράψαι Id.18.289
: abs.,ἐ. τοῖς ἀναθήμασι IG12.76.43
; esp. write or place an epitaph on a tomb, ib.14.1835, al., 7.2543.9: [voice] Med., have inscribed, ἐπεγράφουτὴν Γοργόνα Ar.Ach. 1095
(with play on 111.5);ἐλεγεῖον Th.1.132
:—[voice] Pass., of the inscription, to be inscribed upon, ἐπιγέγραπταίοἱ τάδε Hdt.5.77
, cf. 7.228; ; [ἐπίγραμμα] ὃ Μίδᾳ φασὶν ἐπιγεγράφθαι over or on the tomb of Midas, Pl.Phdr. 264c; ἐπιστολὴ -γεγραμμένη addressed, of a letter, Plb.16.36.4, cf. Plu.Cic.15; also, to have something inscribed upon one, ἐπεγράφοντο ῥόπαλα, ὡς Θηβαῖοι ὄντες used to bear clubs upon their shields, X.HG7.5.20; so ἀσπὶς ἐπιγεγραμμένη τὰς ὁμολογίας having the articles inscribed upon it, D.H.4.58.2. entitle,τοῦτο τὸ δρᾶμα Καλλίμαχος ἐ. Εὐνοῦχον Ath.11.496f
; αἱ -όμεναιΜαιανδρίου ἱστορίαι Inscr.Prien.37.104
(ii B.C.).3. sign, append a signature to, (iii B.C.); ἐ. τὸν Ἀντώνιον sign Antonius' name, App.BC5.144; αὑτοῦ ποιήματα ἐπέγραψεν (sc. τοῖς Ἑρμαῖς) inscribed poems signed by himself, Pl.Hipparch. 228d.4. write subsequently,αἱ ἐπιγραφεῖσαι διαθῆκαι J.AJ17.9.4
.III. freq.as law-term: 1. set down the penalty or damages in the title of an indictment (cf. ), τί δῆτά σοι τίμημ' ἐπιγράψω τῇ δίκῃ; Ar.Pl. 480; μέχρι πεντήκοντα δραχμῶν καθ' ἕκαστον ἀδίκημα ἐ. Lexap.Aeschin.1.38; τὰ ἐπιγεγραμμένα the damages claimed, D.29.8, cf. Pl.Lg. 915a; τιμημάτων- μένων Isoc.16.47
:—[voice] Med., Lexap.Aeschin.1.16.b. of a lawgiver, assign a punishment,τὰ μέγιστα ἐπιτίμια Aeschin.1.14
:— [voice] Pass., Din.2.12.c. make note of, enter, τὴν πρόφασιν, in inflicting a fine, Arist.Ath.8.4.2. register the citizens' names and property, with a view to taxes, lay a public burden upon one (cf.ἐπιγραφή 11.2
),ἐμαυτῷ.. τὴν μεγίστην εἰσφοράν Isoc.17.41
, cf. Arist.Oec. 1351b2; ἐ.δήμοις καὶ δυνάσταις στρατιωτῶν καταλόγους Plu.Crass.17
, cf. PHib.1.44.3 (iii B.C., [voice] Pass.), etc.; but ἐ. τινὰ προστίμοις visit with penalties, D.S.12.12(s.v.l.).b. assess, :—[voice] Pass., .3. generally, register or enter in a public list,ἐπιγράψαι σφᾶς αὐτοὺς ἐπιτρόπους Is.6.36
; ἐ. τινὰ εἰς τοὺς πράκτορας register his name among the πράκτορες, Decr. ap. And.1.77 ([voice] Pass.):—[voice] Med., ἐπεγράψαντο πολίτας enrolled fresh citizens, Th.5.4;ξένην καὶ ξένον γονέας -ψάμενος D.57.51
; πῶς οἷόν τε τῷ ἀνδρὶ δύο πατέρας -ψασθαι; Is.4.4 (later in [voice] Act., ἑαυτῷ τινὰ πατέρα - γράφων claiming as his father, App.BC1.32).4. [voice] Med., ἐπιγράφεσθαι μάρτυρας cause to be endorsed on a deposition as witnesses, D.54.31;κλητῆρα οὐδ' ὁντινοῦν ἐπιγραψάμενος Id.21.87
; but ἐπιγράφεσθαι τίμημα τῷ κλήρῳ set one's valuation on the property, Is.3.2.5. προστάτην ἐπιγράψασθαι choose a patron, and enter his name as such in the public register (as μέτοικοι at Athens were obliged to do), Ar. Pax 684; so prob. ἐπεγράφοντο shd. be restored for - γραφον in Luc. Peregr.11;ἐπιγράψασθαί τινα κύριον D.43.15
; οἱ τὸν Πλάτωνα ἐπιγραφόμενοι, i.e. the Platonists, Luc.Herm.14:—[voice] Pass.,κύριος ἐπιγεγράφθαι D.43.15
, cf. POxy.251.32 (i A.D.),al.b. metaph., Ὅμηρον ἐπιγράφεσθαι attribute one's fluency to Homer, Luc.Dem.Enc.2; πρεσβυτέρους ἐ. χρόνους claim the authority of greater antiquity, Id.Am. 35.IV. ἐπιγράψαι ἐαυτὸν ἐπί τι claim credit for, Aeschin.3.167;ἀλλοτρίοις ἐαυτὸν πόνοις Ael.NA8.2
, cf. Plu.Pomp.31; αὐτὸς ἐ. τὴν νίκην claim as his own, J.AJ7.7.5:—so [voice] Med. and [voice] Pass., τοιούτων ῥητόρων ἐπὶ τὰς τοῦ δήμου γνώμας ἐπιγραφομένων inscribing their names on.., Aeschin.1.188;ἐπιγράφεσθαι ἀλλοτρίαις γνώμαις D.59.43
; τὸν ; οἱ ἐπιγεγραμμένοι ἢ φυλάττοντες the parties whose names were endorsed upon the συνθῆκαι as securities, Arist.Rh. 1376b4; οἱ ἐπιγραφόμενοι τοῖςδόγμασι D.H.6.84
; ἡμεῖς δ' ἐσμὲν ἐπιγεγραμμένοι we are merely the endorsers, Men.482.8.V. ascribe to,τοῖς θεοῖς τὸ ἔργον Hld.8.9
(butθεὸν τῇ πομπῇ Philostr.VA8.12
):—[voice] Med.,Φοίβῳ τὰς ἀνίσους χεῖρας AP9.263
(Antiphil.).2. claim credit for,τὰ ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα J.AJ3.4.2
; assume, προσωνυμίαν Plu Demetr.42; ἐπεγράψατοτὴν ἑαυτοῦ προσηγορίαν Id.Tim.36
:—[voice] Pass., of books, to be ascribed,τινί Gal.15.25
.3. predicate of,φυγὴν οὐ φυγόντι Philostr.VS2.1.12
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιγράφω
-
10 ἐπί-γραμμα
ἐπί-γραμμα, τό, das darauf Geschriebene, die Auf-, Inschrift, Plat. Phaedr. 264 c; bes. auf Altären und Grabdenkmälern, Eur. Tr. 1191; Thuc. 6, 54. 59; wie auf Kunstwerken u. Weihgeschenken, Dem. 24, 180; der Titel einer Schrift, D. Hal. rhet. 8; die Angabe der Sache durch den Titel, vgl. Ael. V. H. 9, 11; z. B. im Proceß die Angabe der Strafsumme, auf die der Kläger anträgt, τὸ ἐπίγραμμα οὐχ ὁμολογοῦσιν Arist. rhet. 1, 14, wie Dem. 38, 2 πρὸς τριάκοντα μνῶν ἐπίγραμμα ὑπὲρ τοσούτων χρημάτων εἰς ἀγῶνα καϑέσταμεν, wir sind, während der Kläger auf dreißig Minen angetragen, die Strafe abgeschätzt hat, in Gefahr gekommen, ein so bedeutendes Vermögen zu verlieren; vgl. Meier u. Schömann att. Proc. S. 178. – Jene Inschriften auf Weihgeschenken u. Grabmälern waren gewöhnlich in Distichen abgefaßt; daher später ein kurzes Gedicht in Distichen auch von anderm Inhalte, z. B. erotischem u. scherzhaftem, so genannt wird. wie die Sammlung der Epigramme in der Anthologie zeigt. Vgl. Jacobs del. epigr. praef. V ff, – Bei App. Punic. 8, 94 = Ruhm, s. ἐπιγραφή.
-
11 τουπίγραμμ'
-
12 τοὐπίγραμμ'
-
13 τουπίγραμμα
-
14 τοὐπίγραμμα
-
15 epigramma
epigramma, atis, n. (επίγραμμα), I) die Aufschrift, Inschrift, am Fuße einer Statue, Cic. Verr. 4, 127: auf einem Leichensteine, Petron. 115, 20: epigramma in lapide inscriptum, Vitr. 8, 3, 21: auf einem Weihgefäße, Nep. Paus. 1, 3: als Brandmal, Petron. 103, 4. – II) das Sinngedicht, Epigramm, Cic. Arch. 25; Tusc. 1, 4. Quint. 1, 5, 20 u.a. – / Genet. Plur. epigrammatōn, Mart. 1. praef. u. 1, 1, 3; 1, 117, 3: Abl. Plur. epigrammatis, Cic. ad Att. 1, 16, 15. Auson. edyll. 13 extr. p. 146, 15 Schenkl.
-
16 Aufschrift
Aufschrift, inscriptio (die Aufschrift, Inschrift, die über das Beschriebene nähere Auskunft gibt, z. B. libri, monumenti, statuae). – titulus (der Titel, die Aufschrift. an der man erkennt, was eine Sache enthalte od. sei, z. B. libelli: bes. Au. auf ein Grabmal, mit u. ohne den Zus. sepulcri: endlich Au. auf einem Brettchen an etw. gehängt, als Zeichen, daß dieses verkauft od. vermietet werden solle, wie ein Sklave, ein Haus). – index (der Anzeiger, die Aufschrift, die den Inhalt angibt, z. B. libri: u. tabulae). – epigramma, ătis,n. (ἐπίγραμμα), für das rein lat. inscriptio (Aufschrift, Inschrift an der Basis einer Statue, auf einem Weihgeschenk, auf Leichensteinen etc.). – elogium (jede kleine Auf- od. Inschrift, sie mag lobend, tadelnd od. gleichgültig sein). – carmen (Au. in Versen, z. B. über dem Eingang eines Tempels). – praescriptio (Au. eines Briefes). – eine Au. auf etwas machen, setzen, titulum inscribere alci rei; inscribere alqd: die Au. auf einen Brief machen, epistulam inscribere (mit dem Dativ dessen, an den der Brief lautet): die Schrift führt die Au. »über das Lächerliche«, liber inscriptus est de ridiculis: mit der Au., titulo od. epigrammate scripto; in quo inscriptum est; qui (quae, quod) inscriptus (a, um) est; alle mit folg. direkter Rede.
-
17 τρί-γωνος
-
18 δί-στιχος
δί-στιχος, von zwei Zeilen; κριϑαί, zweizeilige Gerste, Plut. plac. phil. 5, 10; von zwei Versen, ἐπίγραμμα Cyrill. 1 (IX, 369). Dah. τὸ δίστιχον, ein Hexameter u. ein Pentameter, Leon. Al. 21 (VI, 329) u. sonst.
-
19 μονό-στιχος
μονό-στιχος, aus einer Reihe, ei nem Verse bestehend; ἐπίγραμμα, Lucill. 75 (XI, 312); Luc. Demon. 44.
-
20 λέγω
λέγω, 1) (ΛΕΧ, λέχος, λόχος) legen, lagern, zu Bette bringen, λέξον με, Il. 24, 635, u. übertr., ἐγὼ μὲν ἔλεξα Διὸς νόον, 14, 252, durch Schlaf bestricken, betäuben. – Häufiger im med. sichlegen, liegen, praes., μηκέτι νῦν δήϑ' αὖϑι λεγώμεϑα, Il. 2, 435, ὅϑ' ἡδέϊ λέξεται ὕπνῳ, im Schlafe liegen, 4, 131, λέξομαι εἰς εὐνήν, Od. 17, 102; oft im aor., πὰρ δ' Ἑλένη ἐλέξατο, 4, 305, τῷ ἔνι λεξάσϑην, Il. 14, 350, φυλακτῆρες λεξάσϑων παρὰ τάφρον, 9, 67, sich lagern; ebenso die syncopirten Formen, ἔλεκτο σὺν αἰδοίῃ παρακοίτι, Hes. Sc. 46, wie Od. 19, 50, im imper. sowohl λέξο, Il. 24, 650, als auch λέξεο, Od. 19, 598 Il. 9, 617. So nur noch in einzelnen Nachahmungen bei sp. D., wie λέξασϑαι, Ap. Rh. 4, 794. – 2) zusammenlegen, lesen, sammeln, praes., ὀστέα – λέγωμεν, Il. 23, 239 Od. 24, 72; αἱμασιάς τε λέγων, 18, 359. 24, 224, u. sp. D., ἀγλαΐην ῥόδου χείρεσσι λέγουσα, Mosch. 2, 70; – aor., Pind. ϑανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ, P. 8, 53. – Häufiger im med. für sich sammeln, ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγεσϑε, Il. 8, 508. 547, für sich auslesen, auswählen, ἄνδρας ἀρίστους λέξαιτο, Od. 24, 108, Τρῶας μὲν λέξασϑαι ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασιν, Il. 2, 120, κούρους, 11, 27; als pass., εἰ γὰρ νῠν παρὰ νηυσὶ λεγοίμεϑα πάντες ἄριστοι εἰς λόχον, 13, 276; λέξατο πάντας, Pind. P. 4, 189; sp. D., wie Ap. Rh., φάρμακα λέξασϑαι ϑυμοφ ϑόρα, 3, 807, wie 899; Nic. Th. 752. In Prosa ist in dieser Bdtg συλλέγω gebräuchlich. – 3) dazu legen, zählen, rechnen, aus Einzelnen eine Reihe machen, in der man es aufzählt, ἐν δ' ἡμέας λέγε κήτεσιν, er zählte uns unter den Robben mit, οὔτι διαπρήξαιμι λέγων ἐμὰ κήδεα ϑυμοῦ, aufzählend die Leiden, Od. 14, 197. 23, 308, u. med., τί σὲ χρὴ ταῦτα λέγεσϑαι; Il. 13, 275, hererzählen, wie auch 13, 292. 20, 244, ἀλλ' ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεϑα νηπύτιοι ὥς, zu nehmen, welche Formel auch Od. 3, 240. 13, 296 wiederkehrt, denn auch da ist von lang ausgesponnener Unterhaltung die Rede; die später gewöhnliche Bdtg des einfachen Sprechens, Sagens hat Hom. nicht, u. selbst Il. 2, 221, τότ' αὖτ' Ἀγαμέμνονι δίῳ ὀξέα κεκληγὼς λέγ' ὀνείδεα, ist ein Aneinanderreihen von Schimpfwörtern gemeint; im aor. syncop., λέκτο δ' ἀριϑμόν, er zählte sich die Zahl über, Od. 4, 451; μετὰ τοῖσιν ἐλέχϑην, zu diesen ward ich gezählt, Il. 3, 188; ἐγὼ πέμπτος μετὰ τοῖσιν ἐλέγμην Od. 9, 335, ich zählte mich ihnen selbst zu. Einzeln so bei sp. D., wie Callim. ἀλλά οἱ οὐ νεμεσητὸν ἐνὶ πρώτῃσι λέγεσϑαι, Del. 16. – 4) reden, sagen, erzählen, nach Hom. die herrschende Bdtg, u. bei den Dichtern u. in Prosa sowohl absol., als c. acc. u. mit folgdm acc. c. inf., ὡς u. ὅτι, λέγειν ποντιᾶν ψάφων ἀριϑμόν Pind. Ol. 13, 44, λέξω τορῶς σοι πᾶν Aesch. Prom. 612, αὐτῆς λεγούσης τὰς πολυφϑόρους τύχας 636, μήτε λέξαι μήτ' ἐρωτῆσαι πάϑη Pers. 284, μήτι μακεστῆρα μῦϑον ἀλλὰ σύντομον λέγων 684, ψευδῆ λέγειν Ag. 611, wie Hes. Th. 27, Lügen reden; im Ggstz oft τἀληϑῆ λέγειν, die Wahrheit sagen, Plat. u. A.; – λόγος λέλεκται πᾶς Soph. Phil. 389, λέξεται, es wird gesagt werden, O. C. 1188 (wie Eur. Hec. 895, = λεχϑήσεται, Plat. Soph. 251 d; λελέξεται, Thuc. 3, 53; Plat. Crat. 433 a); τὸ λεχϑὲν ἔργον ἐκτελεῖν Trach. 1177; auch ἀμφί τινος, Eur. Hec. 580; περί τινος, Soph. Ai. 151; Thuc. 2, 48 u. sonst; ὑπέρ τινος, Soph. El. 554, wie Xen. Hell. 1, 7, 16 u. A. – Auch = heißen, befehlen, λέγω κατ' ἄνδρα μὴ ϑεὸν σέβειν ἐμέ Aesch. Ag. 899, τοὺς μέν τι ποιεῖν, τοὺς δὲ μή τι δρᾶν λέγων Ch. 546; Soph. Phil. 101 Tr. 137; ἔλεγε ϑαῤῥεῖν Xen. An. 1, 3, 8; εἰ μὲν γὰρ προςδοξάσαι λέγει, πάνυ γελοία γίγνεται ἡ ἐπίταξις Plat. Theaet. 209 d; dah. von Rednern = darauf antragen, μισϑοφοράν, δεσμόν, Dem. 3, 34. 24, 147; am Schluß der Rede, 2, 31, mit folgdm acc. c. inf. – Auch von Sachen, aussagen, bes. τὰ γράμματα λέγει, Aesch. Spt. 647; vgl. Her. 1, 124. 187 u. öfter; ἐπίγραμμα λέγον τάδε Thuc. 6, 54; Folgde. Aehnl. Ar. ταῦτ' οἶσϑ' ὅ, τι λέγει, Equ. 1041; – ὥςπερ τοὔνομα λέγει, wie der Name besagt, Plat. Prot. 312 c. – Auch vom Orakel, einen Ausspruch thun, Her. 8, 136. – 5) Etwas, Einen nennen, ἄνανδρον τἡν πόλιν Soph. O. C. 943, ξυντομωτάτως μὲν ἂν τύχοιμι λέξας Οἰδίπουν όλωλότα 1576, wenn ich ihn den Todten nenne; vgl. Aesch. οὔτοι γυναῖκας ἀλλὰ Γοργόνας λέγω Eum. 48; auch Her. ἐκεῖνο δέ, τὸ εἴρεό με, οὔκω σε ἐγὼ λέγω, so nenne ich dich noch nicht, nämlich den glücklichsten, 1, 32. Daran reiht sich a) κακὰ λέγειν τινά, Einen schmähen, schimpfen, Ar. Eccl. 435 u. Folgde; οὐδεὶς οὐδὲν φλαῦρον ἔλεγε τὸν ἄνδρα Plat. Ep. 13 p. 360 d; und häufiger mit adv., εὖ λέγειν τινά, Einem Gutes nachsagen, ihn preisen, Aesch. Ag. 433; Soph. El. 1017, wie κακῶς δέ σε λέγω, 514; vgl. noch Eur. Med. 457; Plat. Euthyd. 284 e. Und – b) wo eine Erklärung hinzugesetzt wird, ich sage, meine, oft durch nämlich zu übersetzen, σὺ δ' ὦ Ποίαντος παῖ, Φιλοκτήτην λέγω, Soph. Phil. 1245, τὸν ἄνδρα, ἐμὸν λέγω πατέρα Trach. 9; ἅλω δὲ πολλήν, ἀσπίδος κύκλον λέγω Aesch. Spt. 471; u. oft bes., wenn der Eigenname der Person hinzugefügt wird, Eur. u. in Prosa, νέας ποιήσασϑαι διηκοσίας ἐς τὸν πόλεμον, τὸν πρὸς Αἰγινήτας λέγων, Her. 7, 144, indem er meinte, für den äginetischen Krieg nämlich; ἐμὲ γὰρ λέγεις τὸν νεώτατον λέγων, du meinst mich, wenn du von dem Jüngsten sprichst, Plat. Parm. 137 c; παρὰ πάντων, τῶν μὴ εἰδότων πάντων λέγεις ἢ καὶ τῶν εἰδότων Conv. 202 b, verstehst du unter allen die nicht Wissenden od. die Wissenden, δέομαι σαφέστερον ἃ λέγεις ἀκοῦσαι, Phil. 17 a; bes. λέγω δή, ich meine nämlich; auch μαϑήσει δ' ἐνϑένδε σαφέστερον τί λέγω, Theaet. 198 a u. Folgde. – 6) im pass. gesagt werden, von Allem, was auf bloßem Gerede beruht, bes. λέγεται, man sagt, es heißt, es soll, sowohl im nom. c. inf., als mit acc. c. inf., Her. 8, 118; Xen. Cyr. 1, 2, 1 u. öfter, wie auch bei den anderen Geschichtschreibern. – 7) Als besondere Wendungen merke man noch λέγω τι; sage ich was? habe ich Recht? κινδυνεύεις τι λέγειν, du scheinst Recht zu haben, Plat. Crat. 404 e Soph. 248 c; σκοπεῖσϑε εἴτε τι λέγω, λέγων – Legg. IX, 861 e; ἔδοξέ τι λέγειν τῷ 'Αστυάγει Xen. Cyr. 1, 4, 20; so καλῶς, ὀρϑῶς λέγεις, du hast Recht, vgl. Valck. Eur. Hipp. 715; οὐδὲν λέγεις, du sagst Etwas, was zu Nichts hilft, so gut wie Nichts, Ar. Equ. 334; aber auch = Etwas sagen, das nicht ist, d. i. lügen, Av. 66; Plat. Apol. 30 b; – καίτοι τί λέγω; wie unser: doch, was sage ich? zurücknehmend u. eintensend, Ar. Eccl. 298; τί λέγων κατέχει –; unter welchem Vorwande? Pol. 1, 17, 12; – ὁ λεγόμενος, der so genannte, wie man gewöhnlich zu sagen pflegt, ὁ λεγόμενος γραῶν ὕϑλος Plat. Theaet. 176 c; οἱ τῆς ϑαλάττης λεγόμενοι χόες 173 d; bes. τὸ λεγόμενον, parenthetisch, wie es im Sprichwort heißt, wie man zu sagen pflegt, nach dem Sprichwort, οὐκοῦν, τὸ λεγόμενον, ἀδελφὸς ἀνδρὶ παρείη Plat. Rep. II, 362 d; τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο Gorg. 514 e; τὸ κατὰ τὴν παροιμίαν λεγόμενον Soph. 261 b, Folgde; τὸ δὴ λεγόμενον Pol. 4, 52, 3 u. öfter, – λέγεσϑαι ἐν τοῖς ἀρίστοις, unter den Besten genannt werden, zu den Besten gerechnet werden, reiht sich an 3, Xen. An. 1, 6, 1, vgl. Oec. 11, 20; αὐτίκ' ἐν τοῖς μηκέτ' οὖσι λέξομαι Eur. Alc. 323. – 8) mit besonderm Nachdruck von der Beredtsamkeit, λέγειν δεινός, Soph. O. R. 545, wie oft in Prosa, οἱ λέγειν προϑυμούμενοι γενέσϑαι Xen. Cyr. 1, 5, 9; λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος λέγειν Eubul. bei plut. Alc. 13; οἱ λέγοντες, die Redner, Dem. u. A. – Auch von Dichtern, singen, λέγειν ποιήματα, Plat. Ion 533 e; ϑέλω λέγειν Ἀτρείδας, Anacr. 1, 1. – Vortragen, indem man etwas Geschriebenes abliest, λαβὲ τὸ βιβλίον καὶ λέγε, Plat. Theaet. 143 c; Dem. – Das perf. λέλεχα haben erst sehr Späte einzeln, λέλογα erwähnt Hesych. u. Phot. – Oft steht es pleonastisch bei φημί, ἔφη λέγων, ἔλεγε φάς u. vgl., oft bei Her., 3, 156. 5, 36. 49; auch bei Attikern, Soph. Ai. 756.
См. также в других словарях:
ἐπίγραμμα — inscription neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επίγραμμα — Αρχικά επιγραφή, κυρίως ταφική, και αργότερα σύντομο ποιητικό είδος με σκοπό τη διατήρηση της ανάμνησης μιας ζωής, ενός κατορθώματος, μιας προσφοράς κλπ. Η αρχαία παράδοση αποδίδει ε. στον Όμηρο, αλλά τα αρχαιότερα που έχουν διασωθεί ανάγονται… … Dictionary of Greek
επίγραμμα — το, ατος 1. καθετί που επιγράφεται κάπου, επιγραφή. 2. έμμετρη επιγραφή σε μνημείο ή σε αφιέρωμα ή σε έργο τέχνης. 3. αναμνηστική επιγραφή του ονόματος αυτού που δημιούργησε έργο τέχνης ή αυτού που αφιέρωσε κάτι. 4. μικρό και περιεκτικό ποίημα… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τοὐπίγραμμ' — ἐπίγραμμα , ἐπίγραμμα inscription neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τοὐπίγραμμα — ἐπίγραμμα , ἐπίγραμμα inscription neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιγραμμάτων — ἐπίγραμμα inscription neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιγράμμασι — ἐπίγραμμα inscription neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιγράμμασιν — ἐπίγραμμα inscription neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιγράμματα — ἐπίγραμμα inscription neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιγράμματι — ἐπίγραμμα inscription neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιγράμματος — ἐπίγραμμα inscription neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)