-
1 ἀναρρήγνῦμι
ἀνα-ρρήγνῦμι ( ϝρήγνῦμι), only aor. ἀνέρρηξα: rend or burst open, Il. 18.582, Il. 20.63; of demolishing a wall, Il. 7.461.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀναρρήγνῦμι
-
2 ἀπορρήγνῦμι
ἀπο-ρρήγνῦμι ( ϝρήγνῦμι), aor. part. ἀπορρήξᾶς: break off, burst off.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀπορρήγνῦμι
-
3 ἀπορρώξ
ἀπο - ρρώξ, ῶγος ( ϝρήγνῦμι): adj., abrupt, steep; ἀκταί, Od. 13.98; as subst., fragment; Στυγὸς ῦδατος, ‘branch,’ Il. 2.755, Od. 10.514; said of wine, ἀμβροσίης καὶ νέκταρός ἐστιν ἀπορρώξ, ‘morsel,’ ‘drop,’ ‘sample,’ Od. 9.359.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀπορρώξ
-
4 ἄρρηκτος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἄρρηκτος
-
5 Ρ.
Ρ. Many words beginning with ρ originally began with two consonants, esp. ϝρ or σρ (ϝρήγνῦμι, σρέω), and the quantitative (metrical) effect of the two letters has been preserved in the frequent doubling of ρ ( ἔρρεον). What the initial consonant was cannot always be determined.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ρ.
-
6 ῥηγμίν
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ῥηγμίν
-
7 ῥηκτός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ῥηκτός
-
8 ῥηξήνωρ
ῥηξ - ήνωρ, ορος (ϝρήγνῦμι, ἀνήρ): bursting ranks of men, epith. of Achilles.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ῥηξήνωρ
-
9 ῥώξ
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ῥώξ
-
10 ὑπορρήγνῦμι
ὑπο-ρρήγνῦμι ( ϝρήγνῦμι), pass. aor. ὑπερράγη: pass., burst forth (under the clouds), αἰθήρ, Il. 16.300 and Il. 8.558.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὑπορρήγνῦμι
-
11 ῥήγνυμι
Grammatical information: v.Meaning: `to tear (up), to break (to pieces), to burst' (Il.).Other forms: Fut. ῥήξω, aor. ῥῆξαι (all Il.), perf. midd. ἔρρηγ-μαι (θ 137), act. (intr.) ἔρρωγα (Archil., Hp., trag.), ptc. ἐρρηγεῖα (Tab. Heracl.), trans. ἔρρηχα (hell.), aor. pass. ῥαγῆναι (Il.) w. fut. ῥαγήσομαι (A. a.o.), ῥηχθῆναι (late); new pres. ῥήσσω, ῥήττω (Hp., hell.; to ῥῆξαι, ῥήξω).Compounds: Often w. prefix, e.g. ἀπο-, δια-, ἐκ-, κατα-, περι-. As 1. member in verbal governing compp. ῥηξ(ι)-, e.g. ῥηξ-ήνωρ adjunct. of Achilles, `breaking the (rows of) men' (Hom.) with - ηνορίη (ξ 217); cf. Sommer Nominalkomp. 180; diff. Muller Mnem. 46, 135ff.: to Lat. regō (by Kretschmer Glotta 11,249 rightly doubted); Jernstedt (s. Idg. Jb. 14, 151): to ῥήσσω `to throw (down)'; cf. the lit. on ἀνήρ.Derivatives: A. With full grade: 1. ῥῆγμα ( ἔκ-, σύν-) n. `tore, cleft, breach' (IA.) with ῥηγματίης, - τώδης (Hp.); 2. ῥηγμός `id.' (pap. IIIa); 3. ῥηγμίν (- μίς), - μῖνος f. `breaking down of a cart, breaking of the sea' (ep. Il.); ῑν-deriv.; cf. Chantraine Form. 168, Schwyzer 465; after Pisani Ist. Lomb. 73: 2, 40 influenced by θῑν ( θίς); 4. ῥῆξις ( κατά-, περί- etc.), Aeol. Ϝρῆξις f. `breaking through, breach' (Alc., Hp., E., Arist.) with ῥηκτικός ( κατα-) `fragile, brittle' (Hp., Aët.); 5. ῥήκτης m. "the disruptor", des. of a certain form of earthquake (Arist., Lyd.); 6. Ϝρηγαλέον (cod. τρ-) διερρωγότα H.; cf. below B 4 and Leumann Hom. Wörter 273; 7. αὔρηκτος = ἄ-Ϝρηκτος `unbroken' (Hdn. Gr.). -- B. With ω-ablaut: 1. ῥώξ f. only ῥῶγας acc.pl. (χ 143) `tore' = `narrow passage' (cf.Wace JHSt. 71, 203ff., Bérard REGr. 67, 23ff.), further in prefixcompp., e.g. ἀπορρώξ `torn off', f. `torn off piece, outflow' (ep. poet. Il.); 2. διαρρωγή f. `gap, interspace' (Hp.); ῥωγαί ῥήξεις H.; 3. ῥωγάς, - άδος `torn up, cleft' (hell. poetry.); 4. ῥωγαλέος `torn up, full of holes' (Hom.); 5. ῥωγμή f. `breach, tore' (Hp., Arist.) with ῥωγματίης (Hp. ap. Gal.; cf. A 1); ῥωχμός m. `tore, cleft, gap' (Ψ 420, hell. ; \< - σμο-, Schwyzer 493), - μαί pl. `id.' (Marc. Sid.). -- C. With zero grade: 1. ῥαγή ( δια-), ῥαγάς, ῥάγδην, ῥαγδαῖος s. ῥαγή; 2. ῥάγος n. `rag, shred' (pap. IIp), ῥαγόεις (Nic.) after ῥάκος (s.v.), - όεις; 3. περιρραγ-ής `broken around' (AP; from περι-ρραγῆναι).Origin: IE [Indo-European] [1182] *wreh₁ǵ- `break'Etymology: With ῥήγνυμι \< *Ϝρήγνυμι (cf. Ϝρῆξις, Ϝρηγαλέος) agrees semant. exactly primary Arm. ergic-anem, aor. ergic-i with the usu. caus. ergic-uc̣anem `tear apart, break'. Also phonetically they agree well except the stemvowel, as Arm. ergic-anem prop. requires an IE diphthong (u̯reiǵ-) against Gr. ῥηγ- \< u̯rēg-. If the regular phonetic development was not disturbed by one or other derailment, what would hardly suprise with a verb of this meaning, the verbs must be seprated; cf. Frisk Etyma Armen. 29 (with another hypothesis on ergicanem). Phonetically doubtful but semant. less convincing is the comparison (since Meillet MSL 9, 142) with a Balto-Slav. verb for `beat etc.' in Lith. rė́žti `cut, incise, beat', OCS rězati ' κόπτειν', Russ. rézatь `cut, slaughter' usw., to which also a.o. Russ. razítь `beat'; cf. on ῥάσσω w. lit.; older lit. in Bq and WP. 1, 319 a. 2, 344. The forms with ῥαγ- must be secondary (as *u̯r̥h₁ǵ- would give Ϝρηγ-).Page in Frisk: 2,652-653Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥήγνυμι
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский