-
1 φυσικος
I31) прирожденный, природный(διδακτὸς ἢ φ. Xen.)
τὸ δίκαιον φυσικόν Arst. (лат. jus naturale) — естественное право2) естественный, физическийἡ φυσικέ ἐπιστήμη (тж. θεωρία или φιλοσοφία) Arst. — основы естествознания;
τὰ πρῶτα καὴ φυσικώτατα Plut. — первоначала природыIIὅ естествоиспытатель, естествоведοἱ φυσικοί Arst., Plut. «физики» ( философы ионической и отчасти элейской школы);
ὅ φυσικώτατος Luc. — первый из философов ионической школы, т.е. Θαλῆς -
2 φυσικός
η, ό[ν] 1.1) естественный; природный;φυσικός νόμος — закон природы;
φυσική επιλογή — естественный отбор;
φυσικές επιστήμες — естественные науки;
φυσικός θάνατος — естественная смерть;
φυσικές ανάγκες — естественные потребности;
2) физический;φυσική αγωγή — физическая культура;
3) естественный, закономерный;4) натуральный;σε φυσικό μέγεθος — в натуральную величину;
5) естественный, непринуждённый;2. (ο, η) физик, преподаватель физики -
3 φυσικός
{прил., 3}природный, естественный, руководимый природными инстинктами.Ссылки: Рим. 1:26, 27; 2Пет. 2:12.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > φυσικός
-
4 φυσικός
{прил., 3}природный, естественный, руководимый природными инстинктами.Ссылки: Рим. 1:26, 27; 2Пет. 2:12.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > φυσικός
-
5 φυσικός
природный, естественный, руководимый природными инстинктами.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > φυσικός
-
6 φυσικός
[фисикос] επ относящийся к природе, природный, физический, натуральный, естественный. -
7 φυσικός
[фисикос] ουσ α физик. -
8 αφυσικος
21) не соответствующий законам природы, неестественный Sext.2) лишенный дарования, бездарный Diog.L. -
9 αυτουργός
ο юр.:φυσικός ( — или άμεσος) αυτουργός — исполнитель преступления;
ηθικός ( — или έμμεσος) αυτουργός — подстрекатель преступления
-
10 θάνατος
ο1) смерть (тж. о животном, растении); кончина;φυσικός (βίαιος) θάνατος — естественная (насильственная) смерть;
αίφνίδιος θάνατος — скоропостижная смерть;
μετά -ατον посмертно;σε περίπτωση -ατού в случае (или на случаи) смерти; 2) перен. смерть, гибель;πολιτικός θάνατος — гражданская смерть;
ηθικός θάνατος — нравственное падение;
αυτό είναι θάνατος γιά μάς — это для нас гибель, катастрофа;
του είναι θάνατος η παύση του από την εργασία — увольнение с работы для него равносильно смерти;
3) потеря (разума, рассудка и т. п.);θάν της μνήμης — потеря памяти;
§ σιγή -ατού гробовое молчание;μισώ μέχρι -ατού смертельно ненавидеть; μάχομαι μέχρι -ατού сражаться не на жизнь, а на смерть; είμαι μεταξύ ζωής και -ατού быть между жизнью и смертью;είναι γιά θάνατο — его дни сочтены (о больном);
καταδικάζω σε θάνατό — выносить смертный приговор
-
11 νόμος
ο1) закон (в разя, знач);φυσικός νόμος — закон природы;
άγραφος νόμος — неписаный закон;
ερμηνεία τού νόμου — толкование закона;
εκτακτος νόμος — чрезвычайный закон;
κώδικας νόμων — свод законов;
νόμοι της κοινωνικής ανάπτυξης — законы общественного развития;
παραβαίνω τον νόμο — нарушать закон;
δημοσιεύω νόμο — обнародовать закон;
ψηφίζω νόμο — принимать закон;
ακυρώνω τον νόμο — отменять закон;
τούτο έχει ισχύ ν νόμου — это имеет силу закона;
σύμφωνα με το νόμο — в силу закона;
κατά νόμον — по закону;
παρά τον νόμον — вопреки закону;
εκτός νόμου — вне закона;
κατά το γράμμα (τό πνεύμα) τού νόμου — согласно букве (духу) закона;
εν ονόματι τού νόμου — именем закона;
νόμοι της κοινωνικής συμπεριφοράς — нормы общественного поведения;
νόμος της έλξεως ( — или βαρύτητος) — закон всемирного тяготения;
θείος νόμος — церковная заповедь;
νόμος της ποταπαγόρευσης — сухой закон;
2) законоположение, законодательство;ποινικός νόμος — уголовное законодательство;
ο Ρωμαϊκός νόμος — римское право;
§
εξ αυτού οι νόμοι και οι προφήται κρέμονται — всё зависит от него;δεν έχει ούτε πίστη οότε νόμο — у него нет ни чести, ни совести
-
12 5446
{прил., 3}природный, естественный, руководимый природными инстинктами.Ссылки: Рим. 1:26, 27; 2Пет. 2:12.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 5446
См. также в других словарях:
φυσικός — natural masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυσικός — ή, ό / φυσικός, ή, όν, ΝΜΑ, θηλ. και ός Ν [φύσις] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη φύση ή αυτός που προέρχεται από τη φύση, εγγενής (α. «φυσικά χαρίσματα» β. «πάλιν δὲ ἐρωτώμενος, ἡ ἀνδρεία πότερον εἴη διδακτὸν ἤ φυσικόν», Ξεν.) 2. αυτός που… … Dictionary of Greek
φυσικός — ή, ό επίρρ. ά 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη φύση, που πλάστηκε από τη φύση. 2. αυτός που αποβλέπει στην τάξη της φύσης ή που εξετάζει τη φύση: Φυσικοί νόμοι. – Φυσικές επιστήμες. 3. αυτός που είναι από ύλη, αυτός που είναι του σώματος,… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φυσικός αριθμός — Bλ. λ. αριθμός … Dictionary of Greek
φυσικά — φυσικός natural neut nom/voc/acc pl φυσικά̱ , φυσικός natural fem nom/voc/acc dual φυσικά̱ , φυσικός natural fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυσικώτερον — φυσικός natural adverbial comp φυσικός natural masc acc comp sg φυσικός natural neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυσικωτάτων — φυσικός natural fem gen superl pl φυσικός natural masc/neut gen superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυσικωτέρων — φυσικός natural fem gen comp pl φυσικός natural masc/neut gen comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυσικῶν — φυσικός natural fem gen pl φυσικός natural masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυσικόν — φυσικός natural masc acc sg φυσικός natural neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φυσικώτατα — φυσικός natural adverbial superl φυσικός natural neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
