Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

φιλοτιμία

  • 61 φιλονικία

    A love of victory, rivalry, contentiousness, mostly in bad sense,

    φ. ἕνεκα τῆς αὐτίκα Th.1.41

    , cf. 3.82;

    φ. ἀνόητος Democr.237

    ;

    φ. ἢ φιλοτιμίας ἕνεκα Pl.Lg. 860d

    , cf. Alc.1.122c;

    ἐκ μέθης καὶ φιλονικίας Lys.3.43

    ;

    διὰ στάσιν καὶ τὴν πρὸς ἀλλήλους φ. Id.33.4

    ;

    εἰς πόλεμον καταστᾶσαι πρὸς ἀλλήλας καὶ φ. Isoc.12.158

    ;

    ἡ πρὸς ἀλλήλους ἔρις καὶ φ. D.9.14

    , cf. Pl.Ti. 88a;

    ἀλλά τίς με φ. εἴληφεν πρὸς τὰ εἰρημένα Id.La. 194a

    ;

    ὑπὸ τῆς πρὸς τἀμὰ ἔργα φ. X.Cyr.8.7.12

    ;

    οὐ φιλονικίᾳ γε ἐρωτῶ Pl.Grg. 515b

    ;

    ἐάν τις φιλονικίᾳ κριθῇ.. δρᾶν, τεθνάτω Id.Lg. 938c

    ; εἰς τοσοῦτον φιλονικίας ἐλθεῖν πρὸς τὴν πόλιν, ὥστε .. Id.Mx. 243b;

    ἐγένετο φ. ἐν αὐτοῖς τὸ τίς αὐτῶν δοκεῖ εἶναι μείζων Ev.Luc.22.24

    : pl.,

    φ. καὶ φιλοτιμίαι Pl.R. 548c

    , cf. Ti. 90b, D.18.246;

    περὶ ὁπόσων ἂν ἐγγένωνται ἀνθρώποις φ. X.Cyr.2.1.22

    ;

    αἱ περὶ τὰς χορηγίας φ. Isoc. 7.53

    ;

    φ. καὶ στάσεις Arist.Pol. 1308a31

    .
    2 in good sense, competition, emulation, emulous eagerness,

    ἔστω τούτων.. κατὰ νόμον ἅμιλλά τε καὶ φ. Pl.Lg. 834c

    ;

    φ. αὐτοῖς ἔμβαλλε X.Cyr.7.1.18

    ; φιλονικίας ἐμποιεῖν περὶ τῶν καλῶν ἔργων ib.8.2.26;

    φ. ἐνέβαλε πρὸς ἀλλήλους τισί Id.Ages.2.8

    ; esp. in the games,

    πολλὴ φ. ἐγίγνετο X.An.4.8.27

    , cf. Lac.4.2;

    διὰ φιλονικίαν Id.Hier.9.6

    ;

    τῶν ἐργατῶν φ. πρὸς ἀλλήλους καὶ φιλοτιμία Id.Oec.21.10

    , cf. SIG685.12,36 (Magn. Mae., ii B. C., found in Crete).—On the form φιλονεικία, v. φιλόνικος fin.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλονικία

  • 62 φιλότιμος

    A loving honour or distinction, ambitious, mostly in bad sense (cf. Pl.R. 347b, Arist.EN 1125b9), E.Ph. 567;

    τὸ μαντικὸν πᾶν σπέρμα φ. κακόν Id.IA 520

    ; joined with φιλοχρήματος, Pl.Phd. 68c; with φιλόνικος, Id.R. 551a, etc.; also in good sense,

    φ. καὶ ἐλευθέριος X.Mem.2.3.16

    ;

    φ. καὶ μεγαλόψυχοι Isoc.9.3

    :—with abstr. Nouns (in both senses),

    εὐ χά A.Supp. 658

     (lyr.);

    ἦθος E.Supp. 907

    ;

    σοφίαι φιλοτιμότεραι Κλεοφῶντος Ar.Ra. 679

     (lyr.);

    αἱ φ. τῶν φύσεων X.Oec.13.9

    ;

    βίος Lys. 2.16

    ;

    πολιτεία Pl.R. 545b

    ; φ. ἐπί τινι emulous in regard to, eager for distinction in.., ἐπὶ σοφία, ἐπ' ἀρετῇ, Id.Prt. 343c, Lg. 744e;

    περὶ τἀναγκαῖα φιλοτιμότατος Plb.9.20.6

    ;

    ἱππικὸν φιλοτιμότερον πρὸς ἀλλήλους περὶ ἀνδραγαθίας X.Eq.Mag.9.3

    : c. inf., φιλοτιμότατοι καλόν τι ποιεῖν ib.2.2: c. acc. modi, τὰς ψυχὰς -ότεροι ib.7.3;

    - ότεροι τὰ ἤθη Arist.Rh. 1391a22

    : τὸ φ., = φιλοτιμία, E.IA22 (dub. l., anap.), 342 (troch.), Th.2.44, Pl.Lg. 841c, etc.
    b rejoicing in worship,

    Νυκτὸς παῖδες A.Eu. 1033

     (lyr.).
    2 prodigal, lavish,

    λαμπρὸς καὶ φ. D.21.159

    ; munificent, generous, πρός τινα Aristeas 227

    · περὶ ξένους Plu.Crass.3

    .
    3 φιλότιμος, title of an official member of a guild or corporation at Histria,

    γερουσίας φ.

     Analele Acad.Române

    38.596

    (pl.); so at Tomi,

    ὁ προστάτης καὶ δισφύλαρχος καὶ φ. Dacia1.273

    .
    4 neut. pl., gifts, endowments,

    τὴν μὲν τοῖς ἑαυτῆς φ. κεκόσμηκεν Ἀφροδίτη Aristaenet.1.10

    .
    II Adv.

    - μως

     ambitiously, emulously,

    Lys.16.18

    , Is.7.39; φ. πρός τινα ἔχειν to vie emulously with.., Pl.Chrm. 162c;

    πρὸς ἀλλήλους Isoc.4.85

    ; φ. ἔχειν πρός τι to strive, exert oneself eagerly after a thing, X.Cyr.1.6.26, etc.;

    τὰ λοιπὰ συσπεύσας φ.

     zealously,

    PCair.Zen.62

     (b) 8(iii B. C.);

    φ. πρὸς τοὺς λόγους διακεῖσθαι Isoc. 15.277

    ; with public spirit, generously, IG22.505.35, etc.: [comp] Comp.

    φιλοτιμότερον Lys.16.20

    , PTeb.23.10 (ii B. C.); or

    - οτέρως Isoc.9.5

    : [comp] Sup.

    - ότατα Plu.Caes.3

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλότιμος

  • 63 χαριστικός

    A giving freely, bounteous, φιλοτιμία Aristeas 227: of persons, Democr. 96, Corn.ND15 ([comp] Comp.), Plu.2.632c, Ptol.Tetr.67, etc.;

    μεγαλόθυμος καὶ χ. Phld.Herc.1457.5

    ; τὸ χ. bounteousness,

    τοῦ θεοῦ Ph.1.108

    , cf. Plu.2.332d. Adv. - κῶς Corn.l.c.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χαριστικός

  • 64 ἀκερδής

    A bringing no gain, unprofitable,

    χάρις S.OC 1484

    , cf. Pl.Cra. 417d, D.H.6.9, AP9.649 (Maced.). Adv. - δῶς without profit, Arist.Pol. 1309a13, Plu.2.27d.
    II not greedy of gain,

    φιλοτιμία Id.Arist.1

    . Adv.

    - ῶς Id.2.483e

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκερδής

  • 65 ἀνυπέρβλητος

    A not to be surpassed or outdone,

    φιλία X.Cyr.8.7.15

    ;

    ἀρετή Isoc.4.71

    ;

    φιλοτιμία D.2.18

    ;

    εὔνοια Lycurg.101

    ;

    ἄνθρωπος ἀ. εἰς πονηρίαν Antiph.168.5

    ;

    τάχη Epicur.Ep.1p.10U.

     Adv.

    - τως Arist. Rh. 1370b31

    , Pyth.Sim.144.
    2 persistent, obstinate, of disease, Gal.13.61.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνυπέρβλητος

  • 66 ἐκκαίω

    ἐκκαίω, [dialect] Att. [full] ἐκκάω, [tense] fut. - καύσω: [tense] aor. I
    A

    ἐξέκαυσα Hdt.4.134

    , but part.

    ἐκκέαντες E.Rh.97

    :—burn out,

    τοὺς ὀφθαλμούς τινος Hdt.7.18

    ;

    τὸ φῶς Κύκλωπος E.Cyc. 633

    , cf. 657 (anap.):—[voice] Pass.,

    ἐκκάεσθαι τοὺς ὀφθαλμούς

     to have one's eyes burnt out,

    Pl.Grg. 473c

    .
    II light up, kindle,

    τὰ πυρά Hdt.4.134

    , cf. E.Rh.l.c. ;

    ἐκκέας τῶν ξύλων ἅττ' ἂν ᾖ δανότατα Ar. Pax 1133

     (lyr.): metaph., ἐ. πόλεμον, ἐλπίδα, Plb.3.3.3, 5.108.5 ;

    τοὺς θυμούς D.H.7.35

     ;

    τὴν πρὸς αὐτὸν ὀργήν Plu.Fab.7

     ; provoke to anger,

    ἔκ με κάεις Herod.4.49

     ; inflame with curiosity, excite,

    τινά Luc.Alex.30

     ;

    ἴσῃ φιλοτιμίᾳ πρός τε τὸν δῆμον ἑαυτοὺς καὶ τὸν δῆμον πρὸς ἑαυτοὺς ἐκκαύσαντες Plu. Agis 2

     :—[voice] Pass., to be kindled, burn up,

    τὸ πῦρ ἐκκάεται Eup.340

     ;

    ἐ. τὸ κακόν Pl.R. 556a

     ;

    ὀργὴν ἐκκαῆναι LXX 2 Ki.24.1

     ;

    ὁ δῆμος ἐξεκάετο Plu.TG13

    , cf. Luc.Cal.3, etc.;

    ἐ. εἰς ἔρωτα Alciphr.3.67

    , cf. Charito I.I;

    ὑπὸ μέθης Parth.24.2

    .
    2 stimulate,

    τὴν βλάστησιν Thphr.CP2.1.3

    .
    III scorch,

    ἐκκαίων ὁ ἥλιος Arist.Pr. 867a20

     ; of thirst, parch, Luc.Dips.4.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκκαίω

  • 67 ἐκμελής

    ἐκμελής, ές, ([etym.] μέλος)
    A out of tune, dissonant, Ph.1.375, al., Ti.Locr. 101b, Plu.Demetr.1; unbridled,

    φιλοτιμία Id.Lys.23

    ; of persons, Just.Nov.136.6. Adv.

    - λῶς Poll.4.57

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκμελής

  • 68 ἐκτένεια

    A zeal, assiduousness, Molpis 3, PPetr.3p.18 (iii B. C.), Phld.D.3.2, etc.; 'gush', 'empressement', Cic.Att.10.17.1 ;

    ἐ. καὶ φιλοτιμία IG22.1343.28

    , cf. Hierocl.p.62A.;

    τὰν πᾶσαν ἐ. καὶ κακοπαθίαν παρεχόμενος IG12(1).1032.10

     ([place name] Carpathos), cf. Inscr.Prien.107.20, al. (ii B. C.), UPZ110.12(ii B. C.), etc.;

    ἐν ἐκτενείᾳ

     eagerly,

    Act.Ap. 26.7

    , cf. LXXJu.4.9; μετὰ πάσης ἐ. ib.2 Ma.14.38.
    II abundance,

    ξύλων Hdn.7.2.4

    , cf.8.2.6.
    III extension, Dam.Pr.65.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκτένεια

  • 69 ἐνέχω

    A hold or keep fast within, χόλον ἐνέχειν τινί harbour a grudge against one, Hdt.1.118, 6.119 (v. 11.2).
    II [voice] Pass., with [tense] fut. and [tense] aor. [voice] Med. (v. infr.), to be held, caught, entangled in, c. dat.,

    τῇ πάγῃ Id.2.121

    .

    β; ἐνεχομένων τῶν πελτῶν τοῖς σταυροῖς X.An.7.4.17

    ;

    ἐν τοῖς τῆς νεὼς σκεύεσι Pl.La. 183e

    .
    3 to be liable or subject to,

    οὐ δικαίοις Ζεὺς ἐνέξεται λόγοις A.Supp. 169

     (Pors. for ἐνεύξεται, lyr.), cf.And.1.44; πράγμασιν, λειτουργίαις, BGU473.7 (ii A.D.), PFlor.382.31 (iii A.D.), etc.
    b in legal formulae,

    ἐν ἐπιάρῳ κ' ἐνέχοιτο SIG9.9

     (Elis, vi B.C.);

    ἐ. ἀρᾷ Διός Pl.Lg. 881d

     (in tmesi,

    ἐν τἠπαρῇ ἔχεσθαι SIG38.34

     (Teos, v B.C.)); ζημίᾳ, αἰτίᾳ, Pl.Lg. 935c, Cri. 52a;

    τοῖς ἐσχάτοις ἐπιτιμίοις D.51.11

    ;

    ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐπιτιμίοις Aeschin.3.175

    ;

    νόμῳ Schwyzer634

     B49 (Nesus, iv B.C., prob.), Plu.TG10;

    ἐν τοῖς αὐτοῖς νόμοις Pl.Lg. 762d

    ; νοθείᾳ in an imputation of bastardy, Plu. Them.1;

    ἱεροσυλίαις PTeb.5.5

     (ii B.C.): abs.,

    ἐὰν ἐνσχεθῶσι PSI3.168

     (ii B.C.).
    4 in good sense, ἐνέχεσθαι ἀγγελίᾳ meet with a message, Pi.P.8.49.
    5 in [tense] aor., come to a standstill,

    ἔν τινι Pl.Tht. 147d

    .
    III intr., enter in, pierce,

    εἴς τι X.Cyn.10.7

    .
    2 to be urgent against,

    τινί LXX Ge.49.23

    , Ev.Marc.6.19, Ev.Luc.11.53.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐνέχω

  • 70 ἕωλος

    ἕωλος, ον (prob. from ἕως (A), ἠώς),
    A a day old, kept till the morrow, stale, of bread, Hp.Aff.52, Antyll. ap. Orib.4.11.2; of meat and fish,

    ἕωλοι κείμενοι δύ' ἡμέρας ἢ τρεῖς Antiph.161.6

    ; αὔριον ἕωλον τοῦτ' ἔχων [τὸ τέμαχος] Axionic.6.15;

    πρόσφατον καὶ νέον ὕδωρ τὸ ὑόμενον, ἕ. δὲ καὶ παλαιὸντὸ λιμναῖον Arist.Fr. 215

    ;

    ἕ. νεκρός Luc.Cat.18

    ; ἕ. ἡμέρα the day after a feast, esp. after a wedding, when the scraps were eaten, Axionic.8.6; ἕ. θρυαλλίς a stinking wick (after the lamp has been blown out), Luc.Tim.2.
    2 of actions, etc., stale, out of date,

    τἀδικήμαθ' ἕ... ὡς ὑμᾶς καὶ ψύχρ' ἀφικνεῖται D.21.112

    ; ῥαψῳδίαι, πράγματα, Plu.2.514c, 674 f; ἕωλόν ἐστι τὸ λέγειν ib. 777b, cf.Luc.Pseudol.5;

    δόξα J.BJ4.6.2

     ([comp] Comp.);

    σοφισμάτια Porph.Abst.1.3

    ; old-fashioned, φιλοτιμία prob. in Phld.D.1.1; later, of legal instruments, out-ofdate, expired,

    γράμμα PSI5.452.22

     (iv A. D.), cf. PLond.1.77.60 (vi A. D.); of payments, in arrear, Sammelb.1093.3, 1090.5 (ii A. D.).
    3 of money, lying without use, hoarded, Philetaer.7.7.
    4 of persons, coming a day too late, Plu.Nic.21<*>; of things, belated,

    προθυμία Procop.Goth.4.23

    .
    5 on the day after a debauch, i. e. suffering from its effects, Plu.2.128d; ἕ. ταῖς μνήμαις ib.611f.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἕωλος

  • 71 ὑπερτίθημι

    I the literal senses only in late writers,
    1 set higher, erect,

    βωμόν IG14.1020

     ([place name] Rome).
    2 set on the other side, carry over,

    τὸ ἄροτρον Plu.Rom.11

    ; ὑ. τὸ ῥῶ transpose it, Paus. 3.13.5:—so in [voice] Pass., A.D.Synt.8.20; of accent, to be shifted, Id.Adv. 189.26:—[voice] Med.,

    ὑπερθέσθαι τινὰ πέραν ποταμοῦ Plb.21.39.9

    .
    3 c. acc. loci, cross, pass over,

    τὸν Ταῦρον Str.14.4.3

    :—[voice] Med., ὑπερθέσθαι τὴν ἄκραν double it, D.S.13.3: cf.

    ὑπέρθεσις 1.2

    .
    4 [voice] Med., hold over, so as to protect,

    παιδὸς ὑπὲρ χέρα θηκαμένα AP6.280

    .
    2 hand over or communicate a thing to another, εἰ.. τοὶ ὑπερετίθεα ([dialect] Ion. for - ετίθην)

    τὰ ἔμελλον ποιήσειν Hdt.3.155

    , cf. 5.32:—so in [voice] Med., esp. in order to ask advice,

    Γύγῃ τὰ σπουδαιέστερα τῶν πρηγμάτων Id.1.8

    ; τοῖσι ὀνειροπόλοισι τὸ ἐνύπνιον ib. 107, cf. 5.56;

    ἐπείτε ἐμοὶ ὑπερέθεσθε [ταῦτα] Id.3.71

    , cf. 5.24, 7.18.
    3 [voice] Med., set oneself above, surpass, exceed, excel, τινὰ ταῖς χορηγίαις, κατὰ τὴν ὠμότητα, Plb.2.63.3, 18.17.3; ἁτὸν ( = αὑτὸν)

    ἐν τῇ πρὸς τὸν δῆμον εὐεργεσία IG12

     (5).860.27 (Tenos, i B.C.), cf. 22.1304.19 (iii B.C.), OGI339.61 (Sestos, ii B. C.): abs.,

    ὑ. τῇ μεγαλοψυχίᾳ IG22.1043.65

    ; ὑ. τῇ φιλοπονίᾳ ib.12 (5).129.10, cf. 27 (Paros, ii B.C.):—[voice] Act.,

    ὑπερτ[ιθ]εὶς.. ἑατὸν τῇ πρὸς τὰ κοινὰ σπουδῇ καὶ φιλοτιμίᾳ Ath.Mitt.35.413

     (= IGRom.4.293aii 3, Pergam., ii B.C.).
    4 of Time, outlast, outlive,

    τὰ τετταράκοντα ἔτη σπανίως ὑπερτιθέασιν Str.16.4.12

    , cf. Gal.19.565:—[voice] Med., μόνην τὴν νύκτα ὑπερθεμένη having let it pass, Hld.1.10.
    5 [voice] Med. also, put off, defer, PEleph.11.5 (iii B.C.), etc.;

    ὑ. τὴν ἐπανόρθωσιν ποιῆσαι Epict.Ench.51.1

    ;

    ὑ. τι εἰς τὴν ἐσομένην σύνοδον IG7.2711.49

     (Acraeph., i A. D.);

    εἰς ἄλλον καιρὸν ἐπιτηδειότερον Phld.Rh.1.212

     S.;

    τὴν ταχθεῖσαν ἡμέραν Plb.5.29.3

    , etc.: abs., delay, Id.4.30.2, etc.:—[voice] Pass., to be put off, Gp.2.49.1.
    b [voice] Med., omit,

    τὴν ῥαφὴν ὑπερθέμενοι Paul.Aeg.6.16

    .
    6 Gramm., to be formed as a superlative,

    Δαναώτατος ὑπερτίθεται A.D.Pron.64.12

    , cf. Adv.168.1.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπερτίθημι

  • 72 προςεκπίπτω

    προς-εκ-πίπτω, noch dazu herausfallen, einen Ausfall tun; übertr., τῇ φιλοτιμίᾳ, aus Ehrsucht Maß und Schranken überschreiten

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > προςεκπίπτω

  • 73 Ambition

    subs.
    P. and V. φιλοτιμία, ἡ (Eur., Phoen. 532), τὸ φιλότιμον (Eur., I.A. 342, 345).
    Self-aggrandisement: P. πλεονεξία, ἡ.
    Aim, purpose: P. and V. γνώμη, ἡ ; see Purpose.

    Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Ambition

  • 74 haysiyet

    αξιοπρέπεια, φιλοτιμία

    Türkçe-Yunanca Sözlük > haysiyet

  • 75 εἰς

    εἰς prep. w. acc. (Hom.+; s. the lit. under ἀνά, beg., also ATheimer, Die Präp. εἰς, ἐν, ἐκ im NT: Progr. z. 24. u. 29. Jahresbericht des niederösterr. Landes-Real-u. Obergymnasiums Horn 1896; 1901; AOepke, TW II 418–32), indicating motion into a thing or into its immediate vicinity or relation to something.
    ① extension involving a goal or place, into, in, toward, to
    ⓐ into, toward, to after verbs of going, or those that include motion toward a place (also after subst. as ἄφιξις Tat. 37, 1 or πορεία 38, 1); so after ἄγω, ἀκολουθέω, ἀναβαίνω, ἀνάγω, ἀναχωρέω, ἀνέρχομαι, ἄπειμι, ἀπέρχομαι, ἀποδημέω, ἀποπλέω, γίνομαι δεῦρο, διαβαίνω, διαπεράω, διασῴζω, διέρχομαι, διώκω, εἰσάγω, εἴσειμι, εἰσέρχομαι, εἰσπορεύομαι, ἐκπηδάω, ἐκπλέω, ἐκπορεύομαι, ἐμβαίνω, ἐμβάλλω, ἐνδύνω, ἐξέρχομαι, ἐπανάγω, ἐπιβαίνω, ἐπιστρέφω, ἔρχομαι (s. Goodsp., Probs. 56f), εὐθυδρομέω, ἥκω, καθίζω, καταβαίνω (s. Goodsp., Probs. 52–54), κατάγομαι, καταντάω, καταπλέω, καταφεύγω, κατέρχομαι, μεταβαίνω, ὁρμάω, παραβάλλω, παραγίνομαι, πέτομαι, πλέω, πορείαν ποιοῦμαι, πορεύομαι, προάγω, συμβάλλω, συνάγομαι, συναναβαίνω, συνέρχομαι, ὑπάγω, ὑποστρέφω, ὑποχωρέω, φεύγω, χωρέω; s. these entries.
    α. extension toward, in the direction of, a specific place to be reached. Hence w. nouns that denote an accessible place εἰς τὸν οἶκον into the house Mt 9:7; synagogue Ac 17:10; heaven Lk 2:15; abyss 8:31. φεύγειν εἰς τὰ ὄρη Mk 13:14. W. names of places and countries to Spain Ro 15:24, 28. εἰς Ἰερουσαλήμ vs. 25 al. Also on, in εἰς (τὰς) ὁδούς Lk 14:23; Mt 10:5, 10; εἰς ὁδόν Mk 6:8; 10:17. εἰς ἀγρόν 16:12. In another sense ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος 3:13; Mt 15:29.—In the vicinity of, near, to (Jos., Vi. 115 εἰς τ. κώμην) εἰς (τὴν) θάλασσαν Mk 7:31; 3:7 v.l.; Mt 17:27. εἰς πόλιν (Hdt. 2, 169; 4, 200, 1; Diod S 15, 32, 2 παραγενόμενος εἰς πόλιν) J 4:5; cp. vs. 28. εἰς τό μνημεῖον 11:31, 38; 20:1, 3f (cp. vs. 6). ἐγγίζειν εἰς (Tob 11:1) Mt 21:1; Mk 11:1; Lk 18:35; 19:29. εἰς τοὺς φραγμούς to the hedges 14:23. κλίνειν τὸ πρόσωπον εἰς τ. γῆν toward the ground 24:5.
    β. with focus on the area within the point reached. After verbs of sending, moving, etc., which result in movement or include a movement of the body to, into, among εἰς τὴν πόλιν into the city Mt 26:18 al.; boat Mt 8:23; J 6:17; world J 1:9; εἰς τ. ναόν 2 Th 2:4; εἰς (τὸ) μέσον (Sir 27:12; cp. 48:17): ἔστη εἰς τὸ μέσον (X., Cyr. 4, 1, 1), he (came and) stood among them J 20:19, 26; cp. Mk 14:60; Lk 6:8, also ἔγειρε εἰς τὸ μ. get up and come here Mk 3:3.—δέχεσθαι εἰς τὰς ἀγκάλας take in (into) one’s arms Lk 2:28 (cp. Jos., Ant. 8, 28).
    γ. of movement directed at a surface of an area on, in: of striking (PRyl 145, 13f [38 A.D.] ἔδωκεν πληγὰς πλείους εἰς πᾶν μέρος τοῦ σώματος=gave many blows all over his body; cp. PTebt 39, 32) τύπτειν εἰς τ. κεφαλήν on the head Mt 27:30 (cp. Arrian, Anab. 2, 26, 4 ἐμβάλλειν εἰς τ. κεφαλήν). ῥαπίζειν εἰς τὴν σιαγόνα on the cheek 5:39.—εἰς τ. ὄμματα Mk 8:23; εἰς τ. ὁδόν 11:8; ἀναπίπτειν εἰς τ. ἔσχατον τόπον sit in the lowest place Lk 14:10; cp. vs. 8. εἰς τὴν χεῖρα, τοὺς πόδας on his hand, his feet Lk 15:22.
    δ. of a position within a certain area be at, be in, be on εἰς is freq. used where ἐν would be expected (s. 1bβ below; for Mark usage s. JO’Rourke, JBL 85, ’66, 349–51)—(Hdt. 7, 239, 1; Diod S 13, 101, 3; 20, 30, 2; Vett. Val. index III p. 394b; PTebt 38, 14 [113 B.C.] εἰς ὸ̔ν ἐνοικεῖ … οἶκον; POxy 294, 6 [22 A.D.]; 929, 12; BGU 385, 5; 423, 7; Kaibel 134; LXX. Cp. GHatzidakis, Einl. in die neugr. Gramm. 1892, 210f; Mlt. 62f, 234f; Rob. 592f; Rdm.2 14; 140; B-D-F §205; EOldenburger, De Or. Sib. Elocutione, diss. Rostock 1903, 26ff) εἰς τ. κοίτην εἶναι Lk 11:7. εἰς τὴν οἰκίαν Mk 10:10. οἱ εἰς τ. οἶκόν μου (ὄντες) Lk 9:61. οἱ εἰς μακρὰν (ὄντες) Ac 2:39. καθημένου εἰς τὸ ὄρος Mk 13:3 (cp. Musonius 43, 18 H. καθῆσθαι εἰς Σινώπην). ὁ εἰς τὸν ἀγρὸν (ὤν) he who is in the field 13:16. γίνεσθαι εἰς τὴν Καφαρναούμ happen in Capernaum Lk 4:23. εἰς συναγωγὰς δαρήσεσθε you will be beaten in the synagogues Mk 13:9. εὑρέθη εἰς Ἄζωτον he found himself in A. Ac 8:40 (cp. Esth 1:5 τοῖς ἔθνεσιν τοῖς εὑρεθεῖσιν εἰς τ. πόλιν; Gen 37:17). ἀποθανεῖν εἰς Ἰερ. Ac 21:13 (cp. Aelian, VH 7, 8 Ἡφαιστίων εἰς Ἐκβάτανα ἀπέθανε). κατοικεῖν εἰς Ἰερ. Ac 2:5; cp. Mt 2:23; 4:13; Ac 7:4; Hb 11:9 (cp. Thu. 2, 102, 6; X., An. 1, 2, 24; Num 35:33; 2 Ch 19:4). χάριν, εἰς ἣν στῆτε the favor in which you stand 1 Pt 5:12. ἔχειν βιβλίον εἰς τὰς χεῖρας have a book in one’s hands Hv 1, 2, 2. πηλὸς γάρ ἐσμεν εἰς την χεῖρα τοῦ τεχνίτου for we are clay in the hand of the artisan. εἰς ταύτην τὴν πόλιν in this city 2, 4, 3 al.—εἰς=at or on (BGU 845, 20f; τραπέζας … εἰς ἃς ἤσθιον οἱ πτωχοί TestJob 25:5) ὁ ὢν εἰς τ. κόλπον τ. πατρός who leans on the breast (or reclines in the lap) of the Father (=who is on intimate terms w. the Father, s. κόλπος) J 1:18. In AcPlCor 2:35 the prepositions εἰς and ἐν appear to be carefully distinguished: τὰ δεσμὰ εἰς τὰς χείρας ἔχω … καὶ τὰ στίγματα ἐν τῷ σώματί μου.
    ε. of presence in an area determined by other objects, esp. after verbs of sending, moving, etc. including ἀπολύω, ἀποστέλλω, βάλλω, βαπτίζω, δέχομαι, δίδωμι, ἐγκεντρίζω, ἐκβάλλω, ἐκπέμπω, ἐκχέω, ἐμβάπτω, ἐξαποστέλλω, καθίημι, μεταπέμπομαι, παρακύπτω, πέμπω, χαλάω; s. these entries. ἐμπίπτειν εἰς τοὺς λῃστάς fall among robbers Lk 10:36. εἰς τὰς ἀκάνθας among the thorns Mk 4:7; εἰς τ. λαόν Ac 4:17 et al., where the transl. depends on the verb in question. πνεύματος ἁγίου … ἀποσταλέντος εἰς αὐτήν (Μαρίαν) sent into her AcPlCor 2:5; cp. 2:10 ἔπεμψεν εἰς τοὺς προφήτας into the prophets; 2:14 κατέπεμψε … εἰς Μαρίαν.—ἔστη εἰς τὸ κριτήριον she stood before the tribunal GJs 15:2 (difft. J 20:19, 26, s. 1aβ).
    ⓑ of direction toward something without ref. to bodily motion.
    α. w. verbs of looking (fr. Od. 10, 37; Il. 3, 364; LXX) ἀναβλέπειν εἴς τι look up toward someth. (2 Macc 7:28; Sus 35 Theod.) Mk 6:41; Lk 9:16; Ac 22:13; cp. ἀτενίζω, βλέπω, ἐμβλέπω, ὁράω (Just., D. 112, 1).—ἐπαίρειν τοὺς ὀφθαλμοὺς εἴς τινα raise one’s eyes toward someone Lk 6:20.
    β. after verbs of saying, teaching, proclaiming, preaching, etc. (Trag.; Hdt. 8:26, 3; Thu. 1, 72, 2; 5, 45, 1 and many later wr., incl. LXX) λαλεῖν εἰς τ. κόσμον say to the world J 8:26. τὸ εὐαγγέλιον εἰς ὅλον τ. κόσμον the gospel in the whole world Mk 14:9. εἰς πάντα τὰ ἔθνη 13:10; Lk 24:47. εἰς ὑμᾶς 1 Th 2:9. εὐαγγελίζεσθαι εἴς τινα 2 Cor 10:16; 1 Pt 1:25; γνωρίζειν Ro 16:26. ἀπαγγέλλειν τι εἴς τινα Mk 5:14; Lk 8:34. διαμαρτύρεσθαι εἰς Ἰερουσαλήμ, μαρτυρεῖν εἰς Ῥώμην bear witness in Jerusalem, Rome Ac 23:11. ἵνα εἰς Νινευὴ μὴ κηρύξῃ AcPlCor 2:29. In these and similar cases εἰς approaches ἐν in mng.; s. 1aδ.
    γ. The same is true of βαπτίζεσθαι εἰς τὸν Ἰορδάνην Mk 1:9 and νίπτεσθαι εἰς τὴν κολυμβήθραν J 9:7; these expr. look like exx. of the interchange of εἰς and ἐν, but were orig. formed on the analogy of X., Cyr. 1, 3, 5 ἀποκαθαίρει τὴν χεῖρα εἰς τὰ χειρόμακτρα= lit. ‘into the towels’; cp. Epict. 3, 22, 71 ἵνʼ αὐτὸ (sc. τὸ παιδίον) λούσῃ εἰς σκάφην; Alciphron, Ep. 3, 7, 1; Athen. 10, 438e.
    ② extension in time, to, until, on
    ⓐ w. indication of specific time
    α. up to which someth. continues εἰς τέλος to the end (Epict. 1, 7, 17) Mt 10:22; 24:13; Mk 13:13. εἰς ἐκείνην τὴν ἡμέραν until that day 2 Ti 1:12 (Ath. 2, 1 εἰς … τὴν σήμερον ἡμέραν). εἰς ἡμέραν Χριστοῦ Phil 1:10. εἰς Χριστόν until the coming of the Messiah Gal 3:24.
    β. for or on which someth. happens μεριμνᾶν εἰς τὴν αὔριον be anxious for tomorrow Mt 6:34; cp. Hs 6, 5, 3; εἰς τὸ μέλλον for the future 1 Ti 6:19. εἰς τὸ μεταξὺ σάββατον on the next Sabbath Ac 13:42. εἰς ἡμέραν (UPZ 66, 5 [153 B.C.]) for the day Phil 2:16; cp. Eph 4:30; Rv 9:15.
    γ. at which someth. takes place (Appian, Mithrid. 74 §321 ἐς ἑσπέραν=in the evening; Epict. 4, 10, 31 αὔριον ἢ εἰς τὴν τρίτην; En 1:1 οἵτινες ἔσονται εἰς ἡμέραν ἀνάγκης) εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν in their time Lk 1:20; εἰς τὸ μέλλον in the future 13:9. εἰς τέλος in the end, finally (Hdt. 3, 403; Gen 46:4; Ps.-Clem., Hom. 18, 2) 18:5 (B-D-F §207, 3 prefers mng. 3 below and ὑπωπιάζω 3; s. also Mlt-Turner 266). εἰς τὸ πάλιν=πάλιν 2 Cor 13:2; s. Schmid I 167; II 129; III 282; IV 455; 625. εἰς ταχεῖαν soon AcPlCor 2:3.
    ⓑ to indicate duration of time for, throughout (Nicol. Dam.: 90 Fgm. 4 p. 332, 16 Jac. εἰς νύκτα; Arrian, Anab. 4, 30, 1 ἐς τρεῖς ἡμέρας; Just., D. 2, 5 εἰς μακρὰν for a long time) εἰς ἔτη πολλά for many years Lk 12:19. εἰς τὸν αἰῶνα, εἰς τοὺς αἰῶνας (αἰών 1b) forever Mt 21:19; Mk 3:29; 11:14; Lk 1:33; J 8:35 and oft. εἰς ἡμέραν αἰῶνος to the day of eternity 2 Pt 3:18. εἰς γενεὰς καὶ γενεάς for generation after generation Lk 1:50. εἰς τὸ διηνεκές forever Hb 7:3; 10:1, 12, 14 (cp. Thu. 2, 64, 3 ἐς ἀί̈διον).
    ③ marker of degree, up to: εἰς τέλος completely, fully, absolutely (s. Just, A I, 44, 12 and on τέλος 2bγ) 1 Th 2:16; B 4:7; 19:11; Hv 3, 7, 2; m 12, 2, 3; Hs 8, 6, 4; 8, 8, 5; 8, 9, 3.—J 13:1 combines in εἰς τέλος the mngs. to the end (s. 2aα above) and to the uttermost (cp. Appian, Mithrid. 58 §239 ἡμῶν ἀμυναμένων ἤδη καὶ ἀμυνουμένων ἐς τέλος=we have defended ourselves up to now and will defend ourselves ἐς τέλος). εἰς τὰ ἄμετρα 2 Cor 10:13, 15 (cp. PVat A 12=Witkowski 36, 12 [168 B.C.] εἰς τὰ ἔσχατα). εἰς περισσείαν 10:15. εἰς ὑπερβολήν (Eur., Hipp. 939; Aeschin., F. Leg. 4) 4:17. εἰς τὸ παντελές (q.v. 2) Lk 13:11; Hb 7:25 (Tat. 6, 1).
    ④ marker of goals involving affective/abstract/suitability aspects, into, to
    ⓐ of entry into a state of being w. verbs of going, coming, leading, etc., used in a fig. sense: ἀπέρχεσθαι εἰς κόλασιν αἰώνιον Mt 25:46 (cp. Sir 41:10). εἰσφέρειν εἰς πειρασμόν 6:13. πορεύεσθαι εἰς θάνατον Lk 22:33. ὑπάγειν εἰς ἀπώλειαν Rv 17:8, 11. βάλλειν εἰς θλῖψιν 2:22. παραδιδόναι εἰς θλῖψιν Mt 24:9; cp. 2 Cor 4:11; Lk 24:20. συγκλείειν εἰς ἀπείθειαν Ro 11:32. ἐμπίπτειν εἰς κρίμα 1 Ti 3:6f; cp. 6:9 (and Ath. 24, 5 εἰς ἐπιθυμίαν πεσόντες παρθένων). ἄγειν εἰς μετάνοιαν Ro 2:4; cp. Hb 2:10 εἰς δόξαν. (Just., A I, 10, 4 εἰς πίστιν; 42, 11 εἰς ἐπίστασιν καὶ ἀνάμνησιν.) αἰχμαλωτίζειν εἰς ὑπακοήν 2 Cor 10:5. ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν Hb 6:6; cp. 2:10. Sim. ἀπάγω, ἀποβαίνω, εἰσέρχομαι, εἰσφέρω, ἐκβάλλω, ἐλευθερόω, ἐπιστρέφω, κατευθύνω, μεταβαίνω, ὁδηγέω et al.; s. these entries.
    ⓑ of change from one state to another w. verbs of changing: στρέφειν (Esth 4:17h; 1 Macc 1:39), μεταστρέφειν (Sir 11:31; 1 Macc 9:41; 3 Macc 6:22) τι εἴς τι Rv 11:6; Ac 2:20 (Jo 3:4); Js 4:9. μεταλλάσσειν Ro 1:26. μετασχηματίζεσθαι (q.v. 2) 2 Cor 11:13f; μετατίθεσθαι εἰς turn away to Gal 1:6.
    ⓒ of actions or feelings directed in someone’s direction in hostile or friendly sense (Thu. 1, 38; 66; 130; X., Cyr. 1, 3, 5; Paus. 7, 9, 3; 7, 10, 2; Aelian, VH 11, 10).
    α. in a hostile sense (Arrian, Anab. 1, 1, 4; PEleph 1, 9 [311/310 B.C.] κακοτεχνεῖν εἰς Δημητρίαν; UPZ 170b, 47 [127 B.C.]): ἁμαρτάνειν εἴς τινα (Herodian 7, 9, 11; EpJer 12; Jdth 5:20; 11:10) sin against someone Lk 15:18, 21. βλασφημεῖν εἴς τινα (Bel 8 Theod.; Just., D. 122, 2) defame someone Mk 3:29; Lk 12:10; 22:65; θαρρεῖν εἴς τινα 2 Cor 10:1. ψεύδεσθαι εἴς τινα (Sus 55; 59 Theod.) Col 3:9. Also w. nouns and adj. (Paus. 7, 8, 4; PFay 12, 7 [c. 103 B.C.] ἀδικήματα εἴς με; En 97:7 μνημόσυνον εἰς ὑμᾶς κακόν) Ac 6:11; 23:30; Ro 8:7.
    β. in a friendly sense: μακροθυμεῖν 2 Pt 3:9. τὸ αὐτὸ φρονεῖν Ro 12:16. So also πιστεύειν εἴς τινα trust or believe in someone Mt 18:6; Mk 9:42 and oft. (s. πιστεύω 1aε). Also w. nouns (OGI 49, 10 [III B.C.] φιλοτιμία εἰς; 51, 4; UPZ 22, 18 [162 B.C.]; 39, 5 εἰς τὸ θεῖον εὐσέβεια; 2 Macc 9:26 εὔνοια; Tat. 16:2 τῆς εἰς αὐτοὺς [δαίμονας] θρησκείας) ἀγάπη Ro 5:8; 2 Cor 2:4, 8; Col 1:4; 1 Th 3:12. ἐλπίς (2 Macc 9:20; Synes., Ep. 104 p. 264a εἰς τὸν κομήτην ἐ.) Ac 24:15. κοινωνία Phil 1:5 (Tat. 18, 2); πεποίθησις 2 Cor 8:22. δύναμις Eph 1:19. πίστις (Jos., Ant. 16, 48; 18, 334) Ac 20:21; 24:24; 26:18; Col 2:5; and adj. φιλόξενος 1 Pt 4:9; χρηστός Eph 4:32. διακονία Ro 15:31 (cp. the v.l. Ac 12:25 and s. JDupont, NovT 1, ’56, 275–303); 2 Cor 8:4. The context of 1 Pt 1:11 suggests consolation of Christians for the sufferings they endure in a hostile environment, hence REB: sufferings in Christ’s cause; for εἰς Χρ. construed genitivally (UPZ 180a II, 2 [113 B.C.] χωρὶς τοῦ εἰς αὐτὴν οἴκου; PTebt 16:9f contains a restoration of εἰς) s. NRSV ‘sufferings destined for Christ’ (for a parallel expr. in a hostile sense cp. Polyb. 1, 7, 12 τῆς εἰς ἐκείνους τιμωρίας; 1, 69, 7; 38, 1 [4], 13; s. [s.v. ἀνά beg.] Kuhring 13; Rudberg 201).
    ⓓ w. the vocation, use, or end indicated for, as: αἱρέομαι εἴς τι 2 Th 2:13. ἀφορίζω Ro 1:1; Ac 13:2. προγράφω Ro 15:4; Jd 4. ἀποστέλλω Hb 1:14. πέμπω Phil 4:16; 1 Th 3:2, 5. ποιῶ τι εἰς 1 Cor 10:31; 11:24. S. also under κεῖμαι, προορίζω, τάσσω, τίθημι.—εἰμὶ εἴς τι serve as someth. (s. εἰμί 6; also ins 134, 33ff fr. the Delphinion at Miletus [I A.D.] 1914; s. Dssm., LO 97, 1 [LAE 123]; Ar. 5, 1 ὕδωρ … εἰς χρῆσιν τῶν ἀνθρώπων γέγονε) 1 Cor 14:22; for destruction Col 2:22; as a testimony Js 5:3. Used w. a noun σκεῦος εἰς τιμήν, ἀτιμίαν a vessel meant for honorable, dishonorable use Ro 9:21; cp. vs. 22f; 2 Ti 2:20f; φύλλα τοῦ ξύλου εἰς θεραπείαν Rv 22:2. φῶς εἰς ἀποκάλυψιν a light serving as a revelation Lk 2:32. θεράπων εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων a servant to bear witness to what would be said Hb 3:5. (Cp. Just., A I, 66, 1 τὸ … εἰς ἀναγέννησιν λουτρόν). W. acc. of pers. (Just., A II, 12, 4 συκοφαντίᾳ τῇ εἰς ἡμᾶς; Tat. 17, 3 τὴν εἰς τοὺς μεμηνότας βοήθειαν) ἡ εἰς ὑμᾶς χάρις the grace meant for you 1 Pt 1:10. διδόναι εἴς τι pay out for someth., money for a field Mt 27:10.
    ⓔ w. the result of an action or condition indicated into, to, so that: αὐξάνειν εἰς ναόν grow into a temple Eph 2:21. πληροῦσθαι εἴς τι 3:19. λυπηθῆναι εἰς μετάνοιαν be grieved so that repentance takes place 2 Cor 7:9. Of prayer ἀναβαίνειν εἰς μνημόσυνον Ac 10:4. ὁμολογεῖν εἰς σωτηρίαν confess to salvation = so as to receive salvation Ro 10:10; cp. 1:16; 1 Pt 2:2; εἰς ἔπαινον κτλ. to praise etc. 1 Pt 1:7; εἰς βοήθειαν (1 Ch 12:17; Jdth 6:21; JosAs 23:4) Hb 4:16; cp. 10:39; Rv 13:3; Ro 6:16; 8:15; 13:4, 14; 1 Cor 11:34; 2 Cor 2:16 al.; εἰς κενόν (s. κενός 3) 2 Cor 6:1; Gal 2:2; Phil 2:16; 1 Th 3:5. σχίζειν εἰς δύο tear in two Mt 27:51; Mk 15:38. Cp. GPt 5:20 (cp. Polyb. 2, 16, 11; Lucian, Symp. 44, Tox. 54; 1 Km 15:29; Tob 5:3 S; 1 Macc 9:11; Ath. 18, 3 ᾠὸν … εἰς δύο ἐρράγη). W. subst. inf. foll. so that Ro 1:20; 3:26; 4:18; 6:12; 7:4; 1 Th 3:13; 2 Th 2:10f; Hb 11:3 al.
    ⓕ to denote purpose in order to, to (Appian, Liby. 101 §476 ἐς ἔκπληξιν=in order to frighten; Just., A I, 21, 4 εἰς προτροπήν ‘to spur on’) εἰς ἄγραν in order to catch someth. Lk 5:4. εἰς ἀπάντησιν, συνάντησιν, ὑπάντησίν τινι (s. these 3 entries) to meet someone, toward someone Mt 8:34; 25:1; J 12:13. εἰς μαρτύριον αὐτοῖς as a witness, i.e. proof, to them Mt 8:4; 10:18; 24:14 al. εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν for forgiveness of sins, so that sins might be forgiven Mt 26:28; cp. Mk 1:4; Lk 3:3; Ac 2:38. εἰς μνημόσυνόν τινος in memory of someone Mt 26:13; Mk 14:9; cp. Lk 22:19 al. (εἰς μνημόσυνον En 99:3). εἰς ὅ for which purpose (Hdt. 2, 103, 1) Col 1:29; otherw. 2 Th 1:11 with this in view; εἰς τί; why? (Wsd 4:17; Sir 39:16, 21) Mt 14:31; Mk 14:4; 15:34; Hm 2:5; D 1:5. εἰς τοῦτο for this reason or purpose Mk 1:38; Lk 4:43 v.l.; J 18:37; Ac 9:21; 26:16; Ro 9:17; 14:9; 2 Cor 2:9; 1J 3:8; Hs 1:9 (Just., A I, 13, 3). εἰς αὐτὸ τοῦτο for this very reason 2 Cor 5:5; Eph 6:22; Col 4:8. W. subst. inf. foll. (X., Ages. 9, 3, Mem. 3, 6, 2; Just., A I, 9, 5) in order to (oft. LXX; neg. μή in order not to; s. B-D-F §402, 2) Mt 20:19; 26:2; 27:31; Mk 14:55 and oft.—εἰς ὁδόν for the journey 6:8.
    ⓖ As in Mod. Gk., it is used for the dat., esp. the dat. of advantage, but also= for in general (X., An. 3, 3, 19 τ. ἵππους εἰς ἱππέας κατασκευάσωμεν; Lycurg. 85 διεκαρτέρουν εἰς τ. πατρίδα; UPZ 180a I, 7 [113 B.C.] τὸν εἰς Τάγην οἶκον ᾠκοδομημένον; BGU 37, 4f [51 A.D.] ξύλα εἰς τοὺς ἐλαιῶνάς μου wood for my olive orchards; PLond I, 43, 9 p. 48 [II B.C.]; PTebt 5, 77; POxy 37 I, 9; EpJer 9; Sir 37:7, cp. vs. 8; Jdth 14:2; Bel 3 Theod., vs. 22 LXX) εἰς πάντα τ. λαόν Lk 9:13; cp. 3J 5. εἰς ἡμᾶς Eph 1:19; cp. Col 1:25; 1 Th 4:10; Ro 10:12. χρείαν ἔχειν εἰς τ. ἑορτήν J 13:29; cp. Mk 8:19f; Gal 2:8; 1 Th 2:9; 5:15 et al.—εἰς is commonly used in speaking of the person for whom a payment etc. is made (Dssm., B 113–15; NB 23 [BS 117f; 194f]) 1 Cor 16:1; 2 Cor 8:4; 9:1, 13; Ro 15:26; Ac 24:17. εἰς λόγον τινός in an account for someth. (POxy 275, 19; 21 [66 A.D.]; 496, 10; 530, 15) Phil 4:15; cp. vs. 17. εἰς Χριστόν Phlm 6 prob. in honor of Christ (Tetrast. Iamb. 1, 7, 4 p. 266 εἰς θεούς; Pla., Lysis 205d ᾂδεις εἰς σαυτὸν ἐγκώμιον; Ps.-Pla., Minos 319c; Athen. 15, 667c; Synes., Ep. 75 p. 222b).
    ⑤ marker of a specific point of reference, for, to, with respect to, with reference to (Arrian, Anab. 6, 26, 3 τοῦτο τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου=I praise this deed with regard to Alexander’s endurance; Ath. 31, 1 οὐδὲν χείρους εἰς ἀρετῆς λόγον ‘none the worse in respect to excellence’) εὔθετος εἴς τι fit, suitable for someth. Lk 14:35; also εὔχρηστος 2 Ti 4:11. ἡτοιμασμένος ready for 2:21. εὐκαιρέω εἴς τι Ac 17:21. ἱκανόω Col 1:12. ἰσχύω Mt 5:13. περισσεύω 2 Cor 9:8. συνεργέω Ro 8:28. τοῦτο οὐκ εἰς ταύτας τ. ἡμέρας λέγω I say this not with reference to these days Hs 9, 26, 6.—After the verbs ἀπορέομαι, διακρίνομαι, καυχάομαι, παρρησίαν ἔχω, s. these entries. After the adj. ἄκαρπος, ἀκέραιος, βραδύς, σοφός, συνεργός, ὑπήκοος, φρόνιμος, s. these entries. W. acc. of pers. ἀσθενεῖν εἴς τινα be weak toward someone 2 Cor 13:3. εὐδοκεῖν 2 Pt 1:17. λέγειν εἴς τινα say w. reference to someone (Diod S 11, 50, 4; Just., D. 77, 1 εἰς Χριστὸν … εἰρῆσθαι) Ac 2:25.—On Ro 6:17 s. παραδίδωμι 1b end. δέχομαί τινα εἰς ὄνομά τινος Mt 10:41f; s. ὄνομα 1dγא.
    ⑥ marker of a guarantee, by ὀμνύναι εἴς τι swear by someth. Mt 5:35 (cp. PGiss 66, 8f [early II A.D.] ἐρωτῶ εἰς τὴν τ. θεῶν εὐσέβειαν; but the sole use of εἰς in a series of datives w. ἐν may reflect bilingualism; for prob. Hb. perspective, s. M’Neile, comm. ad loc).
    ⑦ distributive marker: w. numbers εἰς is distributive ‘-fold’ (cp. ἐστρίς ‘until three times’ Pind., O. 2, 68; GDI IV p. 884, n62, 36 [IV B.C.]) Mk 4:8 v.l. (otherw. ἐς τετρακοσίους, ἐς ὀγδοήκοντα about 400, about 80: Arrian, Anab. 5, 15, 2; 6, 2, 4; 7, 20, 3).
    ⑧ The predicate nom. and the predicate acc. are somet. replaced by εἰς w. acc. under Semitic influence, which has strengthened Gk. tendencies in the same direction:
    ⓐ predicate nom.
    α. w. γίνεσθαι (PFay 119, 34 [100 A.D.] ἵνα μὴ εἰς ψωμίον γένηται; Wsd 14:11; 1 Macc 1:36; 10:70; Jdth 5:10, 18 al.) Mt 21:42 (Ps 117:22). ἐγένετο εἰς δένδρον Lk 13:19; cp. J 16:20; Ac 5:36; Rv 8:11; 16:19.
    β. w. εἶναι (Bar 2:23; Jdth 5:21, 24; Sir 31:10 et al.) Mt 19:5 (Gen 2:24); Lk 3:5 (Is 40:4); 2 Cor 6:18; Hb 1:5; 8:10 (in the last 3 pass. OT expressions are also reproduced). Not fr. the OT: 1J 5:8.
    γ. λογίζεσθαι εἰς (Wsd 2:16; 1 Macc 2:52) Ro 4:3 (Gen 15:6); cp. 2:26; 9:8. λ. εἰς οὐθέν (Is 40:17; Wsd 3:17; cp. 9:6) Ac 19:27.
    ⓑ predicate acc. (Heliod. 6, 14, 1 τ. πήραν εἰς καθέδραν ποιησαμένη=she used the knapsack as a seat; Vett. Val. 59, 7; 1 Macc 10:54; 11:62; Jdth 5:11 al.; JosAs 13:12 παράθου με αὐτῷ εἰς παιδίσκην) ἐγείρειν τινὰ εἰς βασιλέα Ac 13:22 (cp. 1 Km 13:14). ἀνατρέφεσθαί τινα εἰς υἱόν 7:21 (cp. Ex 2:10). τέθεικά σε εἰς φῶς ἐθνῶν 13:47 (cp. Is 49:6). Cp. Mt 21:46; 1 Cl 42:4.—B-D-F §145; 157, 5; Rdm.2 20f; Mlt. 71f; Mlt-H. 462. Johannessohn, Kasus 4f.
    ⑨ marker of instrumentality, by, with (Arrian, Anab. 5, 12, 3 ἐς ἀκρίβειαν=with care; Vi. Aesopi I G 7 P. νικᾶν εἰς εὐσέβειαν πάντα ψόγον=overcome all censure with piety) εἰς διαταγὰς ἀγγέλων Ac 7:53 (=ἐν διαταγαῖς, B-D-F §206, 1). Sim. ὕπαγε εἰς εἰρήνην (1 Km 1:17) Mk 5:34; Lk 7:50; 8:48 (=ἐν εἰρήνῃ). Mlt-Turner 254f.
    ⑩ Other uses of εἰς
    ⓐ at, in the face of μετανοεῖν εἰς τὸ κήρυγμα repent at the proclamation Mt 12:41; Lk 11:32; cp. Ro 4:20 and perh. Mt 3:11. JMantey, JBL 70, ’51, 45–48, 309–11 argues for a causal use here because of the proclam., with reff.; against him RMarcus, ibid. 129f; 71, ’52, 43f; JDavis, Restoration Qtrly 24, ’81, 80–88.
    ⓑ for βαπτίζω εἰς s. βαπτίζω 2c.
    ⓒ μένειν εἰς remain with (PFay 111, 12 [95/96 A.D.]) so perh. J 6:27.
    ⓓ in pregnant constructions: σῴζειν εἰς bring safely into 2 Ti 4:18 (cp. X., An. 6, 4, 8; Diod S 2, 48; Cebes 27; SIG 521, 26 [III B.C.], OGI 56, 11; 4 Macc 15:3). διασῴζειν 1 Pt 3:20 (cp. Gen 19:19). μισθοῦσθαι ἐργάτας εἰς τ. ἀμπελῶνα to go into the vineyard Mt 20:1. ἐλευθεροῦσθαι εἰς be freed and come to Ro 8:21. ἀποδιδόναι τινὰ εἰς Αἴγυπτον Ac 7:9 (cp. Gen 37:28). ἔνοχος εἰς τ. γέενναν Mt 5:22; cp. 10:9; Mk 6:8; J 20:7.—DELG. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > εἰς

  • 76 pride

    1) έπαρση
    2) καμάρι
    3) φιλοτιμία

    English-Greek new dictionary > pride

  • 77 פילוטימיא

    פִּילוֹטִימְיָאf. (φιλοτιμία, S.) display, public show, esp. gladiatorial exhibition, combats of beasts (v. Sachs Beitr. I, p. 120). Ex. R. s. 30 שמע שפ׳ נעשית (not פלוטמיא) he heard that a show is coming up; שאל … פ׳ he asked a gladiator (לוּדָר), when will the show take place?; שאל לאותו שעושה פ׳ he asked him who was to give the show (‘editor).

    Jewish literature > פילוטימיא

  • 78 פִּילוֹטִימְיָא

    פִּילוֹטִימְיָאf. (φιλοτιμία, S.) display, public show, esp. gladiatorial exhibition, combats of beasts (v. Sachs Beitr. I, p. 120). Ex. R. s. 30 שמע שפ׳ נעשית (not פלוטמיא) he heard that a show is coming up; שאל … פ׳ he asked a gladiator (לוּדָר), when will the show take place?; שאל לאותו שעושה פ׳ he asked him who was to give the show (‘editor).

    Jewish literature > פִּילוֹטִימְיָא

Страницы

См. также в других словарях:

  • φιλοτιμία — η, ΝΜΑ, και ιων. τ. φιλοτιμίη Α [φιλότιμος] μεγαλοψυχία, γενναιοδωρία, απλοχεριά νεοελλ. 1. έντονη συναίσθηση τής προσωπικής τιμής και αξιοπρέπειας, ευθιξία, φιλότιμο («τού έθιξε την φιλοτιμία του») 2. προθυμία στην εκτέλεση εντολής ή καθήκοντος… …   Dictionary of Greek

  • φιλοτιμία — η 1. η ιδιότητα του φιλότιμου ανθρώπου, ο χαρακτήρας και η διαγωγή του, η ζωηρή αγάπη του για την τιμή (τη δόξα, την αξιοπρέπεια), η φιλοδοξία. 2. ζωηρή και διαρκής συναίσθηση της προσωπικής τιμής και αξιοπρέπειας, προσωπικός εγωισμός, ευθιξία,… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • φιλοτιμία — φιλοτῑμίᾱ , φιλοτιμία love of honour fem nom/voc/acc dual φιλοτῑμίᾱ , φιλοτιμία love of honour fem nom/voc sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • φιλοτιμίᾳ — φιλοτῑμίαι , φιλοτιμία love of honour fem nom/voc pl φιλοτῑμίᾱͅ , φιλοτιμία love of honour fem dat sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • φιλοτιμούμαι — φιλοτιμοῡμαι, έομαι, ΝΜΑ, και ενεργ. τ. φιλοτιμώ και φιλοτιμῶ, έω, ΝΜ, και φιλοτιμώ, άω, και φιλοτιμιούμαι, και φιλοτιμιέμαι, Ν [φιλότιμος] νεοελλ. 1. ενεργ. διεγείρω την φιλοτιμία κάποιου 2. μέσ. α) παρακινούμαι από φιλοτιμία να κάνω κάτι… …   Dictionary of Greek

  • φιλοτιμώ — φιλοτίμησα, φιλοτιμήθηκα 1. μτβ., διεγείρω τη φιλοτιμία κάποιου, τον κάνω να δείξει ζήλο, να φανεί φιλότιμος: Ο λοχαγός τούς φιλοτίμησε για την επίθεση. 2. το μέσ., φιλοτιμούμαι και φιλοτιμιούμαι και φιλοτιμιέμαι παρακινούμαι από φιλοτιμία να… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • φιλότιμος — Έλληνας γιατρός, μαθητής του Πραξαγόρα του Κώου, που αναφέρεται κυρίως για τη δραστηριότητά του το 320 π.Χ. Aσχολήθηκε με την ανατομία και επιχείρησε να περιγράψει διάφορα όργανα, όπως τον εγκέφαλο, τον οποίο θεωρούσε κατώτερης σημασίας.… …   Dictionary of Greek

  • ՊԱՏՈՒԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0619 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 13c գ. φιλοτιμία, φιλοτίμημα, φιλοτιμόν honoris studium, ambitio, conatus. Պատուասէրն լինել. փառասիրութիւն. փոյթ փառաց. եւ պատույ անձին. *(ընդդէմ դնել) պատուասիրութեան… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • φιλοτιμί' — φιλοτῑμίαι , φιλοτιμία love of honour fem nom/voc pl φιλοτῑμίᾱͅ , φιλοτιμία love of honour fem dat sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • φιλοτιμίαι — φιλοτῑμίαι , φιλοτιμία love of honour fem nom/voc pl φιλοτῑμίᾱͅ , φιλοτιμία love of honour fem dat sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • φιλοτιμίας — φιλοτῑμίᾱς , φιλοτιμία love of honour fem acc pl φιλοτῑμίᾱς , φιλοτιμία love of honour fem gen sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»