-
1 τριαίνης
τρίαιναtrident: fem gen sg (attic epic ionic) -
2 χρῡσο-τριαίνης
χρῡσο-τριαίνης, ὁ, = Folgdm, Ar. bei Ael. H. A. 12, 45.
-
3 εὐ-τριαίνης
εὐ-τριαίνης, ὁ, der mit schönem Dreizack, d. i. Poseidon, Pind. Ol. 1, 73.
-
4 ὀρσο-τριαίνης
ὀρσο-τριαίνης, ὁ, der Dreizackbeweger, -schwinger, Pind. ϑεός, P. 2, 12, u. allein, Poseidon, Ol. 8, 48 N. 4, 86, in der Form Ὀρσοτρίαινα.
-
5 ταμίας
ταμίας, ὁ, ep. u. ion. ταμίης, heteroklitischer dat. plur. ταμίᾶσι, Inscr. att. 137 ff.; vgl. Böckh Staatshaush. II p. 276; eigtl. der Vorschneider, der Jedem seinen Theil zumißt, zuwägt; Haushalter, Wirthschafter, Schaffner; ταμίαι, σίτοιο δοτῆρες, Il. 19, 44; übh. Jeder, der irgend womit schaltet u. waltet, Anordner, Gebieter, Ζεύς, ὅςτ' ἀνϑρώπων ταμίης πολἐμοιο τέτυκται, 4, 84. 19, 224; κεῖνον γὰρ ταμίην ἀνέμων ποίησε Κρονίων, ἠμὲν παυέμεναι ἠδ' ὀρνύμεν ὅν κ' ἐϑέλῃσιν, Od. 10, 21; Κυράνας, Beherrscher, Pind. P. 5, 58; ἀγώνων, N. 10, 52, u. öfter, wie Soph. Ant. 1154 den Bacchus nennt; ὅρκων, Eur. Med. 170; νεοχμῶν μύϑων, Troad. 231, u. öfter; τριαίνης, Poseidon, Ar. Nubb. 558; ταμίης γνώμης, der seines Verstandes mächtig ist, ihn in seiner Gewalt hat, Theogn. 504; Κᾶρες ἁλὸς ταμίαι, die Herren des Meeres, Critias bei Ath. I, 28; sp. D., κανόνα ταμίην γραμμῆς Paul. Sil. 50 (VI, 64), u. öfter in der Anth. Auch in Prosa, τ. ἐπιϑυμίας καὶ τύχης, Thuc. 6, 78; ὁ τῶν πνευμάτων τῷ σώματι ταμίας πλεύμων, Plat. Tim. 84 d. – Bes. Schatzmeister, Rendant; τοῦ ἱροῠ, Verwalter des Tempelschatzes auf der Burg in Athen, Her. 8, 51; Plat. Legg. VI, 759 e; τῆς ϑεοῦ, Dem. 43, 71 im Gesetz; vgl. Herm. Staatsalterth. §. 151, 7; in Rom der Quästor, Plut. Poplic. 12 u. sonst.
-
6 γλωχίν
γλωχίν und γλωχίς, ῖνος, ἡ, die Spi tze; entstanden aus ΓΛΩΧΊΝΣ, verwandt γλῶχες, γλῶσσα; Hom. einmal, Iliad. 24, 274 ὑπὸ γλωχῖνα δ' ἔκαμψαν, vom äußersten herabhängenden Ende des Jochriemens (vgl. γλῶσσα z. E.); Pfeilspitze, Soph. Tr. 678; σιδήρου Damoch. 2 (VI, 63); τριαίνης Nonn. D. 36, 111; κεραίης 1, 193; öfter bei sp. D.; bei den Pythagoräern nach Hero def. geom. der Winkel; vom äußersten Winkel der Erde Dion. Per. 184.
-
7 ἀκμή
ἀκμή, ἡ (ἀκή, acies), 1) die Spitze, Schärfe; ἐπὶ ξυροῠ ἀκμῆς, sprichw., auf der Schärfe des Scheermessers, im entscheidenden Moment, Il. 10, 173 νῠν γὰρ δη πάντεσσιν ἐπὶ ξυροῠ ἵσταται ἀκμῆς ἢ μάλα λυγρὸς ὄλεϑρος Ἀχαιοῖς ἠὲ βιῶναι (ἅπαξ εἰρημ.); Ariston. Scholl. ἡ διπλῆ, ὅτι ἀντὶ τοῠ τὰ πράγματα ἡμῶν τριχὸς ἤρτηται, ὅ ἐστιν ἐν ἐσχάτῳ κινδύνῳ ἐστὶν καὶ ἐπὶ ὀξύτητος κινδύνων, μεταφορικῶς; – ἐπὶ ξ. ἀκ. ἔχεσϑαι Her. 6, 11; Theogn. 557; ἀκμη κερκίδων Soph. Ant. 964; βελέων Phil. 1036; φασγάνων Eur. Or. 1469; Pind. P. 9, 84; ἔγχεος N. 6, 54, λόγχας 10, 60; Eur. Suppl. 316; Plut. Aemil. 19; ὅπλων Pol. 15, 16, 3; τριαίνης Luc. merc. cond. 3. Von den Extremitäten des Körpers, ποδῶν ἀκμαί Soph. O. R. 1034; κεράτων Ael. H. A. 10, 10; Soph. sagt sogar ἀμφιδέξιοι ἀκμαί, die Spitzen beider Hände, O. R. 1243. Bei Eur. Bacch. 1159 sind ἔμπυροι ἀκμαί Flammenspitzen. – 2) die höchste Blüthe u. Kraft, ἥβης Soph. O. R. 741; ἰσχύος Pind. Ol. 1, 96; τῶν νέων Ar. Eccl. 720; σώματος Plat. Rep. V, 461 a; ἄνϑης Phaedr. 230 d; βίου Xen. Cyr. 7, 2, 20. Dah. οἱ ἐν ἀκμ ῇ, die im besten Jünglingsalter, Pol. 6, 37, 9; ἀνὴρ ἀνϑοῠσαν ἀκμὴν ἔχων Isocr. 5, 10; ἐν αὐταῖς ταῖς ἀκμαῖς, entgegengesetzt dem παῖδες ὄντες, 7, 57. Uebh. Kraft, χερῶν Aesch. Pers. 1017; vgl. Pind. Ol. 2, 69; δεινὰ Θησειδᾶν ἀκμή Soph. O. C. 1068; τοῦ ναυτικοῠ Thuc. 8, 46; ὀλίγη ἀκμὴ πληρώματος 7, 14, wenige kräftige Mannschaft auf den Schiffen; πρὶν τὸν σῖτον ἐν ἀκμῇ εἶναι, ehe das Getreide reif war; ἀκμ ή ϑέρους Xen. Hell. 5, 3, 19, Hochsommer; ἦρος Pind. P. 4, 64; χειμῶνος Arr. 1, 24, 8. – 3) Die rechte, angemessene Zeit, Plat. Def. 414 a καιρὸς χρόνου ἀκμη πρὸς τὸ συμφέρον; ἢν δ' ὑστερίζῃ τῆς τεταγμένης ἀκμῆς Alex. Ath. IX, 379 c (v. 10); ἀκμή σοι φιλοσοφεῖν Isocr. 1, 3; καιρῶν ἀκμῆς τυχεῖν, den rechten Augenblick treffen, 2, 33; παριέναι, διαφϑείρειν Plat. Rep. V, 460 a; Plut. Nic. 14; mit dem inf. Aesch. Pers. 399 Ag. 1326; Soph. El. 1330; ἀκμή ἔργων, rechte Zeit zum Handeln, El. 22; ἕδρας, zum Sitzen, Ai. 798; λόγων Phil. 12; vgl. Ar. Plut. 255; Plut. oft, z. B. πράξεων Nic. 14; εἰς ἀκμὴν ἐλϑεῖν. zur rechten Zeit kommen, Eur. Herc. Fur. 526; πρὸς γάμων ἥκειν ἀκμάς, zu dem Punkte kommen, wo man heirathen soll, Soph. O. R. 1492; νῠν ἐπ' αὐτὴν ἥκει τὴν ἀκμήν, zum entscheidenden Augenblick, Dem. 4, 41. – 4) der höchste Grad einer Sache, δόξης Thuc. 2, 42; vgl. 7, 14. 8, 46; ὀξυτάτη δρόμου ἀκμή Plat. Rep. V, 460 c; μάχης Plut. Caes. 6; Pind. P. 1, 11 ἐγχέων, Speerkampf; πάϑους Luc. Abdic. 16.
-
8 ευτριαινης
-
9 ορσοτριαινης
-
10 ταμιας
эп. τᾰμίης - ου ὅ1) заведующий хозяйством, эконом, ключник Hom., Arph.2) распределитель, податель(πλούτου ἀνθρώποις Pind.; ἀγαθῶν τε κακῶν τε Plat.)
3) служитель (культа), жрец(Διός, Μοισᾶν Pind.)
4) властелин, владыка, повелитель(ἀνέμων Hom.; Σπάρτας Pind.)
τ. τριαίνης Arph. — держатель трезубца, т.е. Посидон;ὅ τῆς τύχης τ. Thuc. — распоряжающийся (своей) судьбой5) распорядитель, хранитель(τῶν βασιλέος χρημάτων Her.)
6) казнохранитель, казначей Lys.τ. τοῦ ἱροῦ Her. и τῶν ἱερῶν χρημάτων Arst. — храмовой казнохранитель
7) (в Риме, лат. quaestor) квестор Plut. -
11 γλωχίν
A projecting point: hence,2 barb of an arrow, S.Tr. 681, cf. Sch.adloc., Gal.5.548; point of a penknife, AP6.63 (Damoch.);τριαίνης Nonn.D.36.111
; κεραίας ib. 1.193; of the moon's horns, ib.40.314.3 Pythagorean name for an angle, Hero*Deff.15. -
12 ταμίας
Aταμία IG11(2).287
B100 (Delos, iii B.C.), 42(1).77.14 (Epid., ii B.C.)), ὁ: old [dialect] Att. dat. pl. ταμίᾱσιν ib.12.232.3, 237.56: [dialect] Aeol. [full] τομίαις dub. in Alc.87 ([full] ταμίαις acc. to Gramm.in PBouriant 8.16):—prop. one who carves and distributes, dispenser, steward,ταμίαι παρὰ νηυσὶν ἔσαν, σίτοιο δοτῆρες Il.19.44
, cf. Ar.V. 613 (anap.), Ostr.Bodl. i 304 (ii B.C.);τ. ἀνδράσι πλούτου Pi.O.13.7
(pl.).2 of Zeus, as the dispenser of all things to men,Ζεύς, ὅς τ' ἀνθρώπων τ. πολέμοιο τέτυκτο Il.4.84
; τ. ἀγαθῶν τε κακῶν τε Poet. ap. Pl.R. 379e; οὐκ ἔστιν πλὴν Διὸς οὐδεὶς τῶν μελλόντων τ. S.Fr.590.4 (anap.); Ζῆνα, ὃς ὅρκων θνατοῖς τ. νενόμισται controller, E.Med. 170 (anap.);τῶν ὄμβρων καὶ τῶν αὐχμῶν τοῖς ἄλλοις ὁ Ζεὺς τ. ἐστίν Isoc.11.13
; also τ. ἀνέμων, of Aeolus, Od.10.21 (hence of the lungs, τῶν πνευμάτων τῷ σώματι τ. Pl.Ti. 84d): freq. in Pi., of kings or persons in authority, controller, director, τ. Κυράνας, Σπάρτας, P.5.62, N.10.52; τ. κώμων master of the revels, I.6(5).57; τ. Διός steward or priest of Zeus, O.6.5; ταμίαι Μοισᾶν, i.e. poets, Fr.1; οἶκος τ. στεφάνων that hath store of crowns, N.6.26; also ἳν δ' αὐτῷ θανάτου τ. Hes.Fr.11; γνώμης τ. (fort. γλώσσης) one that is master of his judgement, Thgn.504; ἀμφοτέρων (sc. νοῦ καὶ γλώσσης) Id.1186; [ φιλότητος] Id.1242; ἅμα τῆς τε ἐπιθυμίας καὶ τῆς τύχης.. τ. γενέσθαι controller both of his desire and of fortune, Th.6.78; τ. τριαίνης, of Poseidon, Ar.Nu. 566 (lyr.); ἁλὸς ταμίαι lords of the sea, Critias 2.12: abs.,τὸν τ. Ἴακχον S.Ant. 1154
(lyr.).II in Prose, controller of receipts and expenditure, treasurer, paymaster,τ. τῶν βασιλέος χρημάτων Hdt.2.121
.ά, cf. X.HG3.1.27; τ. τοῦ ἱροῦ controller of the sacred treasure in the citadel of Athens, Hdt.8.51;τ. τῆς θεοῦ Pl.Lg. 774b
, Decr. ap. And.1.77; τ. τῶν τῆς θεοῦ Lex ap.D.43.71: abs., Lys.9.6, Arist.Pol. 1321b33; οἱ τῶν τῆς Ἀθηναίας τ. IG12.91.18; ταμίαι ἱερῶν χρημάτων τῆς Ἀθηναίας ib.304.2; ὁ τ. τοῦ δήμου ib.22.102.12, etc.; βουλῆς ταμίαι ib.223C7: freq. in other Greek states, SIG249.9 (Delph., iv B.C.), etc.;παρὰ ταμιῶν Ἁλικαρνασσέων PCair.Zen.36.25
(iii B.C.), cf. 317 (a).17 (iii B.C.); τὸν ἐκ τοῦ ζυτοπωλίου τ. ib.202.2 (iii B.C.). -
13 χρυσοτριαίνης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χρυσοτριαίνης
-
14 ὀρσοτρίαινα
A wielder of the trident, Pi.O.8.48, P.2.12, N.4.86, Pae.9.47.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀρσοτρίαινα
-
15 εὐτριαίνης
εὐ-τριαίνης, ὁ, der mit schönem Dreizack, d. i. Poseidon -
16 ὀρσοτριαίνης
ὀρσο-τριαίνης, ὁ, der Dreizackbeweger, -schwinger Poseidon, in der Form Ὀρσοτρίαινα -
17 χρῡσοτρίαινος,
χρῡσο-τρίαινος, u. χρῡσο-τριαίνης, ὁ, mit goldenem Dreizack; Beiwort des Poseidon -
18 χρῡσοτριαίνης
χρῡσο-τρίαινος, u. χρῡσο-τριαίνης, ὁ, mit goldenem Dreizack; Beiwort des Poseidon
См. также в других словарях:
τριαίνης — τρίαινα trident fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δήλος — Μικρό (μέγιστο μήκος 6 χλμ., μέγιστο πλάτος 1,3 χλμ.) άγονο νησί, που βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο των Κυκλάδων (6 μίλια από τη Μύκονο). Ο παράλιος ομώνυμος οικισμός (14 κάτ., υπάλληλοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας) υπάγεται διοικητικά στον δήμο… … Dictionary of Greek
