-
1 στρόφιγξ
στρόφιγξpivot: masc nom sg -
2 στρόφιγξ
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στρόφιγξ
-
3 στρόφιγξ
2 pl., pivots working in sockets, at top and bottom of a door, Thphr.HP5.5.4, al., PCair.Zen. 782 (a).7(iii B.C.), Plu.Rom.23, Gal.UP1.15.3 metaph., γλώττης ς., of a well-hung tongue, Ar.Ra. 892; of the vertebrae, Pherecr. 236, Pl.Ti. 74a, 74b.4 νύμφη ἡ ἐν τῷ ς., dub. sens. in AJA30.249 ([place name] Cyprus).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στρόφιγξ
-
4 στρόφιγξ,-ιγγος
ὁ N 3 0-0-0-1-0=1 Prv 26,14 -
5 στροφίγγων
στρόφιγξpivot: masc gen pl -
6 στρόφιγγα
στρόφιγξpivot: masc acc sg -
7 στρόφιγγας
στρόφιγξpivot: masc acc pl -
8 στρόφιγγες
στρόφιγξpivot: masc nom /voc pl -
9 στρόφιγγι
στρόφιγξpivot: masc dat sg -
10 στρόφιγγος
στρόφιγξpivot: masc gen sg -
11 στρόφιγξι
στρόφιγξpivot: masc dat pl -
12 στρόφιγξιν
στρόφιγξpivot: masc dat pl -
13 στροφεύς
II socket in which the pivot of a door (cf. στρόφιγξ) moved, Ar.Th. 487, Fr. 255, Hermipp. 47.9(anap.), Thphr.HP5.6.4, KourouniotesἘλευσινιακά 1.190
(Eleusis, iv B.C.), IG11(2).287 B 148 (Delos, iii B.C.), Plb.7.16.5.2 the pivot itself,= στρόφιγξ, ὁ κατὰ τοῦ ὁλμίσκου βεβηκὼς ς. S.E.M.10.54, cf. BGU1201.17 (i B.C./i A.D.), PMag.Osl.1.136, Luc.DMeretr. 12.3.3 part of a weasel-trap, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στροφεύς
-
14 γίγγλυμος
A hinge,οἷον εἰ γ. Hp.Loc.Hom.6
, cf. Apollod.Poliorc.190.1: hence a species of joint, Arist.de An. 433b22, Gal.2.735.2 metal pivot or gudgeon on which a door turns, = στρόφιγξ, IG4.1484.74 (Epid.), 11(2).165.15 (Delos, iii B. C.):— written [full] γλυμός, ib.142.49 (an engraver's error).4 clasp, buckle, J.AJ3.6.3,4.5 mode of kissing, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γίγγλυμος
-
15 παρασταθμίδες
παρασταθμ-ίδες, αἱ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παρασταθμίδες
-
16 στόρθυγξ
A point, spike, esp. tyne of a deer's horn, S.Fr.89.4; δικέραιος ς. AP6.111 (Antip.); tusk of a boar, Lyc.492; point or tongue of land, Id.761,865,1406; tag of hair, Com.Adesp.1152; = σαυρωτήρ, Sch.Il.13.443 (v.l. στρόφιγξ). (Cf. foreg.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στόρθυγξ
-
17 στροφάλιγξ
A whirl, eddy,ἐν στροφάλιγγι κονίης Il.16.775
, Od.24.39; μετὰ σ. κ. Il.21.503;ἀελλάων Opp.H.1.446
;καπνοῖο A.R.4.140
; of water in a bucket, Id.3.759; of an earthquake, Q.S.3.64: metaph.,σ. μάχης AP7.226
(= Anacr. 100); ἄοκνος ς., of existence, Dam.Pr. 148.II curve, bend, D.P. 162, 584, Q.S.8.236; orbit of a heavenly body, Arat.43, Orph.Fr. 236; of the bowels, Androm. ap. Gal.14.34.IV = στρόφιγξ, pivot, hinge, Epigr. in An.Par.4.385.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στροφάλιγξ
-
18 στρόφωμα
II = στρόφιγξ, στροφεύς, τῶν θυρῶν IG11(2).287 A 102 (Delos, iii B.C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στρόφωμα
-
19 ὄστλιγξ
ὄστλιγξ, - ιγγοςGrammatical information: f.Meaning: `lock of hair, tendril, vine, curling flames, tentacle of an inkfish' (Thphr., Call., A. R., Nic., Hdn. Gr.).Other forms: also ἄστλ- (Hdn. Gr. 1,44).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Formation like εἶλιγξ, στρόφιγξ, θῶμιγξ, πύλιγγες etc. with close meaning (Chantraine Form. 399 f., Schwyzer 498); further unknown. - The word is Pre-Greek, as the varying anlaut shows (as well as the suffix - ιγγ-). Furmée also refers (276) to an *ὄστρυγξ in ὀστρύγγιον ἡ ἐπιφυλλὶς `racemus' (`stalk of a bunch of berries') (Gloss.; not in LSJ). H. has ἄστλιγγας αυ᾽γάς η ἄστριγγας (276; I have no explanation for αὐγάς); ΕΜ 159, 38 has ἄστριγας.Page in Frisk: 2,437Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄστλιγξ
-
20 ὄχλος
Grammatical information: m.Meaning: 1. `(orderless, moved) crowd, (common) multitude, great mass, throng', pl. `crowd, people'; 2. `disturbance, perturbation, annoyance' (Pi., IA.).Compounds: Compp., e.g. ὀχλο-κρατία f. `mob-rule' (Plb., Plu., s. lit. on δημοκρατία), ἄ-οχλος `without disturbances, not disturbing' (Hp.).Derivatives: Adj. 1. ὀχλ-ηρός `bothersome, annoying' (IA.) with - ηρία f. (LXX); 2. - ικός `belonging to a great multitude, mobbish' (hell.); 3. - ώδης `annoying' (IA.), `popular, common' (Plu.). Subst. 4. ὀχλεύς μοχλός, στρόφιγξ, δεσμός... H.; ἐποχλεύς m. `sprag on a cart' (Ath.), prob. for *ἐποχεύς; ἐποχλίζομαι `to be bolted' (Apollon. Lex.). -- Denominative verbs 5. ὀχλέω `to put in (rolling) motion, to roll away' (Φ 261; ἀν-οχλέω = ἀν-οχλίζω S. E.), `to disturb, to perturb, to bother' (Ion., hell.; w. prefix, esp. ἐν-, also Att.); from it ὄχλ-ησις ( ἐν- ὄχλος) f. `bothering, interference, perturbation' (Democr., hell.), ( ἐν-)ὄχλ-ημα `id.' (Epicur., medic.), ὀχλητι-κός = ὀχλικός (Procl.); 6. ὀχλεύονται = ὀχλεῦνται κυλινδοῦνται H.; 7. ὀχλ-ίζω, also w. μετ-, ἀν- a.o., `to pull up, out of place' (Il.); 8. ὀχλ-άζω `to be disturbed, confused' (LXX).Origin: IE [Indo-European] [1118] *u̯eǵh- `move, drive, ride'Etymology: The orig. meaning of the verbal nouns ὄχλος, which was concretized as `heap, crowd', cannot be established with more certainty; in the sense of `perturbation etc.' it may have been influenced by ὀχλέω (cf. Bosshardt 78). If one starts from *Ϝόχ-(σ)λο-ς (on the possible loss of a Ϝ- in Hom. s. Chantraine Gramm. hom. 1, 125), ὄχλος agrees well with the well-known verb for `drive, carry, bring, move' in Ϝέχω (s. 2. ἔχω), ὀχέομαι, Lat. vehō etc., IE *u̯oǵh-(s)lo-; cf. the interpretations of Sealey Glotta 37, 281 ff. The broad sphere of meaning gives several possibiliies: *'driving, carrying, moving', resp. as nom. agentis or instr. *'driver, carryer, mover'. -- Formally identical is OWNo. vagl m. `tiebeam, roost' (prop. *'bearing-bar, carrier'). To the denominative ὀχλ-ίζω `raise', ὀχλ-έω `roll away' and to ὀχλ-εύς `lever etc.' agree semantically the primary nouns Lat. vec-tis and OWNo. vǫg (IE *u̯oǵhā) `lever'. From *`move, movement' one gets both to `moved mass, mob' and to `spiritual movement, unrest'; the same holds for the denominative ὀχλέω (cf. turba, - āre). -- Uncertain supposition on cross with μοχλός, - έω in Güntert Reimwortbildungen 161 f. Older hypothesis in Bq (rejected). Wrong Belardi Doxa 3, 217. -- Further lit. s. ὄχος.Page in Frisk: 2,456-457Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄχλος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
στρόφιγξ — pivot masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στροφίγγων — στρόφιγξ pivot masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρόφιγγα — στρόφιγξ pivot masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρόφιγγας — στρόφιγξ pivot masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρόφιγγες — στρόφιγξ pivot masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρόφιγγι — στρόφιγξ pivot masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρόφιγγος — στρόφιγξ pivot masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρόφιγξι — στρόφιγξ pivot masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρόφιγξιν — στρόφιγξ pivot masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρόφιγγα — η / στρόφιγξ, ιγγος, ΝΑ, και, κατά το Μέγα Ετυμολογικόν, στρόφιγξ, ὁ, Α 1. ο άξονας ή το σημείο όπου στρέφεται κάτι, στροφέας 2. πώμα σωλήνα υγρού, μοχλός που ρυθμίζει τη ροή υγρού, κάνουλα 3. στον πληθ. οι στρόφιγγες μικροί μοχλοί που στρέφονται … Dictionary of Greek
δακτυλιωτός — ή, ό 1. αυτός που αποτελείται από δακτυλίους ή έχει κατασκευαστεί σε σχήμα δακτυλίου 2. ζωολ. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.). δακτυλιωτοί ερπετά τών οποίων το σώμα διαιρείται σε δακτυλίους 3. βοτ. «δακτυλιωτά αγγεία» δακτυλιογλυφή αγγεία. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
