-
1 στρατό-πεδον
στρατό-πεδον, τό, eigtl. der Boden, auf dem die Krieger sich gelagert haben (s. Her. 2, 154 u. nom. propr.), das Heerlager; μεϑεῖται στρατὸς στρατόπεδον λιπών, Aesch. Spt. 79, Soph. Phil. 10; Eur. Rhes. 593 u. öfter, Her. u. sonst in Prosa gelagertes Heer, übh. Heerschaar, στρατοπέδῳ πορεύεσϑαι, Isocr. 4, 87; συνταράττειν τὸ στρ., 4, 147; τάξαι τὸ στρατόπεδον, Plat. Legg. III, 687 a, der auch gegenüberstellt εἴτε πόλει εἴτε στρατοπέδῳ, Rep. I, 351 e, auch die Flotte, Thuc. 1, 117; Lys. 21, 6; Xen. Cyr. 3, 3, 27 u. öfter; bei Pol. auch die röm. legio, 1, 16, 2. 26. 6.
-
2 στρατόπεδον
στρατό-πεδον, τό, eigtl. der Boden, auf dem die Krieger sich gelagert haben, das Heerlager; gelagertes Heer, übh. Heerschar; εἴτε πόλει εἴτε στρατοπέδῳ, die Flotte; röm. legio -
3 στρατοπεδον
τό1) месторасположение войск, лагерь, стан Her., Aesch.2) стоящее лагерем войско Her., Soph., Thuc.3) полевая армияτετραμμένου τοῦ στρατοπέδου Her. — когда войско было обращено в бегство4) вооруженные силы5) флот Her., Thuc.ἡ ναῦς ἄριστα παντὸς τοῦ στρατοπέδου Lys. — лучший во флоте корабль
6) отряд, свита(τὸ τοῦ τυράννου σ. Plat.)
7) (в Риме; лат. legio) легион(τέτταρα στρατόπεδα Ῥωμαϊκά Polyb.)
-
4 στρατός
Grammatical information: m.Meaning: `troop, department of the people' (Pi., trag., Crete), `troop of warriors, army, navy' (Il.), also `(army-, ships)camp' (Il.); στάρτοι αἱ τάξεις τοῦ πλήθους H.Compounds: Often as 1. member, e.g. στρατ-ηγός (IA.), -ᾱγός (Dor. Arc.) m. `army-commander' (cf. Chantraine Études 90), στρατό-πεδον n. `army-camp, army, fleet' (IA.; Risch IF59,15); also as 2. member e.g. δεξί-στρατος `recieving a host' (B.); to this numerous PN.Derivatives: 1. Collective formation στρατ-ίά, - ιή f. `troop, host, army', also `campaign' = στρατεία (Pi., IA.; Scheller, Oxytonierung 84f.) with - ιώτης m. `warrior, soldier' (IA.), - ιωτικός (Att.; Chantraine Études 126). - ιωτάριον n. meaning uncertain, perh. `soldier's sack' (pap. IIIp). 2. - ιος, f. - ία `warlike', also as surn. of Zeus, of Ares, resp. of Athena a.o. (Alc., Hdt. a.o.); also - ειος, - εία `id.' (Mylasa IIa). 3. στρατύλλαξ m. disparaging dimin. of στρατηγός (Cic. Att.; cf. Delph. Στρατυλλις). Denom. 4. στρατ-άομαι (- όομαι?), also w. ἀμφι-, ἐπι-, συν-, `to troop together', only in ep. ipf. ἐστρατόωντο (Il., A. R., Nonn.; cf. Leumann Hom. Wörter 185, Chantraine Gramm. hom. 1, 80; 359; 364); - όομαι certain in the ptc. στρατωθέν ( στόμιον) `consisting of an army' (A. Ag. 133 [lyr.]; Wackernagel Unt. 125). 5. - εύω, - εύομαι, also w. ἐκ-, ἐπι-, συν- a.o., `to take the field, to serve in the army' (IA.) with - εία, Ion. - ηΐη f. ( ἐκ-, ἐπι-, συν-) `campaign, war-service' (IA.), - ευμα n. `campaign, army' (IA.), - ευσις ( ἐπι-) f. `campaign' (Hdt., D.H. u.a.), - εύσιμος, - ευτικός.Etymology: Orig. meaning `troop, department of people', from there `troop of warriors, army', second. `camp'. -- With Skt. str̥ta- `thrown down, sprinkled' (older á-str̥ta- `unconquered, unconquerable'), Av. stǝrǝta- `spread out', also with OIr. sreth `strues' (IE *str̥tā) formally identical, but with unclear development of meaning: prop. `spread (or spreading) heap'? Cf. Persson Beitr. 1, 451 ff. (with older lit.), who however starts from the meaning `ordened troop, row'. Quite diff. Strunk Münch. Stud. 17, 77 ff. (w. extensive streatment), Nasalpräs. u. Aor. (1967) 111 w. n. 309 (w. lit.): στρατός prop. `*which can be thrown down' \> `*enemy's army' or `*which throws down'. -- Further s. στόρνυμι (with lit.); older lit. also in Bq. -- The oldest meaning may have been `camping army'.Page in Frisk: 2,806Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στρατός
См. также в других словарях:
οικόπεδο — το (Α οἰκόπεδον) συνεχόμενη έκταση γης που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο, ανήκει σε έναν ή σε περισσότερους ιδιοκτήτες εξ αδιαιρέτου και προορίζεται για οικοδόμηση ή πάνω στην οποία έχει οικοδομηθεί κτίσμα (α. «το οικόπεδο είναι ακόμη… … Dictionary of Greek
μυχόπεδον — μυχόπεδον, τὸ (Α) (κατά τον Φώτ.) «γῆς βάθος, ᾅδης», τα έγκατα τής Γης. [ΕΤΥΜΟΛ. < μυχός + πέδον «έδαφος» (πρβλ. λακκό πεδον, στρατό πεδον)] … Dictionary of Greek
λίβανος — Κράτος της νοτιοδυτικής Ασίας, στη Μέση Ανατολή. Συνορεύει στα Β, Α και ΝΑ με τη Συρία, στα Ν με το Ισραήλ, ενώ βρέχεται στα Δ από τη Μεσόγειο θάλασσα.Περιλαμβανόμενη μεταξύ της οροσειράς του Aντιλιβάνου και της Mπαχρ ελ Mουτεουάσιτ, η Δημοκρατία … Dictionary of Greek
χαλέπεδο — το, Ν οικόπεδο με χαλάσματα, με ερείπια οικοδομής. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαλώ + πεδο (< πέδον), πρβλ. οικό πεδο, στρατό πεδο] … Dictionary of Greek
