-
1 σκαφηφόρος
σκαφηφόροςmasc nom sg -
2 σκαφηφόρος
σκᾰφήφορ-ος (parox.), ὁ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκαφηφόρος
-
3 σκαφηφόρος
σκαφη-φόρος, eine Wanne, Schale tragend. In Athen hießen die μέτοικοι bes. σκαφηφόροι, weil sie bei den Festaufzügen der Panathenäen σκάφαι, Gefäße zum Opfern tragen mußten, wie ihre Frauen und Töchter ὑδρεῖα und σκιάδια; Dienst und Benennung galt als schimpflich, weil dies Geschäft sonst nur die Sklaven verrichteten -
4 σκαφηφόρους
σκαφήφοροςcarrier of: masc acc plσκαφηφόροςmasc acc pl -
5 σκαφηφόρων
σκαφήφοροςcarrier of: masc gen plσκαφηφόροςmasc gen pl -
6 σκαφηφόροι
σκαφηφόροςmasc nom /voc pl -
7 σκαφηφόρον
σκαφηφόροςmasc acc sg -
8 σκαφη-φορέω
σκαφη-φορέω, ein σκαφηφόρος sein, eine Wanne, Schaale tragen, Harpocr. u. B. A. 304. S. Folgde.
-
9 σκαφη-φορία
σκαφη-φορία, ἡ, das Geschäft des σκαφηφόρος, B. A. 280.
-
10 σκαφεύς
A digger, delver, E.El. 252, Archipp. 44, BGU 1538 ([place name] Ptolemaic), Arch.Pap.5.381 (i A.D.).II = σκαφηφόρος, Com.Adesp.1144.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκαφεύς
-
11 σκάφη
σκᾰφ-η, ἡ:I trough, tub, basin, or bowl (Hom. only in [var] Dim. σκαφίς), Hdt.4.73, Ar.Ec. 742, etc.; kneading-trough or baker's tray, Timocl.33, cf. Poll.10.102; wash-tub, bath, A.Fr. 225, Hp.Steril.234; bowl or tray on which offerings were carried by metoeci at the Panathenaea, etc., IG12.844.6, 22.1388.46, al., Semus 5; cf. σκαφηφόρος: prov.,τὰ σῦκα σῦκα, τὴν σκάφην σκάφην λέγει Apostol.15.95b
, cf. Plu.2.178b, Luc.Hist.Conscr.41, Jul.Or. 7.208a.2 light boat, skiff, Ar.Eq. 1315 (with a pun on signf. 1), PCair.Zen.25.5 (iii B.C.), Plb.1.23.7; used for cargo, BGU1742.9 (i B.C.); boat-load,ξύλων PGrad.9.5
(iii B.C.).3 child's cradle, Arist.Po. 1454b25, Phylarch.36 J., Plu.Rom.3, Sor.1.106, al., Sch. Ar.Lys. 138 (prob.).II concave sun-dial, Vitr.9.8.1, Cleom.1.10, cf. Poll.6.110. (Prob. orig. something dug or scooped out, fr. σκάπτω.) -
12 σκαφηφορέω
σκαφη-φορέω, ein σκαφηφόρος sein, eine Wanne, Schale tragen -
13 σκαφηφορία
σκαφη-φορία, ἡ, das Geschäft des σκαφηφόρος -
14 σκάπτω
Grammatical information: v.Meaning: `to dig, to dig out, to work the earth', κατα- σκάπτω `to inter, to bury', usu. `to demolish, to raze to the ground, to destroy' (h. Merc., Pi.).Other forms: Aor. σκάψαι (IA.), fut. σκάψω, perf. ἔσκαφα, midd. ἔσκαμμαι (Att.), aor. pass. σκαφ-ῆναι (E., hell.), fut. - ήσομαι (J. a. o.),Compounds: Often w. prefix, esp. κατα-.Derivatives: Several derivv. (on the forms with φ cf. bel.): 1. σκάφη f. `winnow, bowl, trough, dish', also `ship' (IA.); σκάφος n. `hull of a ship', poet. also `ship' (IA.), rarely (as nom. act.) `the digging' (Hes. Op. 572, Gp.). 2. Diminut.: σκαφ-ίς, - ίδος f. `cup' (ι 223, Hp., Ar. a. o.), also `barge' and `spade' (hell. a. late); - ίον n. `bowl, cup' (com., hell. a. late), also as des. of a hair-dress (Ar., on the development of the meaning Solmsen Wortforsch. 203 ff. [disputable]), `barge' (Str., Hld.); - ίδιον n. `winnow, ship' (hell. a. late). 3. σκαφ-ίτης m. approx. `boatman' (Anon. ap. Demetr., Str.; Redard 44f.). 4. σκαφή f. `the digging' (hell. pap. a.o., Hdn. Gr. 1, 345), also `grave' (Bithynia; or σκάφη ?); often prefixcompp., esp. κατασκαφ-ή, often pl. - αί `tomb, demolition, destruction' (trag., also Att. prose); adj. κατασκαφ-ής `butied' (S.). 5. σκαφ-ιά f. `ditch, grave' (Halaesa Ia). 6. σκαφ-εύς m. `digger' (E., Archipp., hell. a. late; rather directly from σκάπτω than with Bosshardt 40 from σκαφή), also (from σκάφη) `dish, σκαφηφόρος' ( Com. Adesp.); from σκάφη also σκαφ-εύω `to empty in a trough' (Ctes., Plu.) with - ευσις (Eun.); besides - ευσις, - εία f. `the digging' (Suid.), - εῖον n. `shovel', also `bowl, cup' (= - ίον; youngatt. hell.) with - είδιον (Hdn. Epim.), - ευτής = fossor (Gloss.). 7. σκαφ-ητός m. `the digging' (Thphr., hell. a. late inscr. a. o.; after ἀλοητός a. o.), - ητροι pl. `id.' (pap. Ip); WestGr. (Delphi, Trozen a. o.) σκάπετος m. (Megara - πεδος; after δάπεδον, πέδον Solmsen Wortforsch. 196; not with Schwyzer 498 n. 13 "phonetical byform (play-)") `grave, tomb'; besides κάπετος `id.' (Il., Hp.), also `spade' (Gortyn)?, uncertain σκαπέτωσις `the digging' (Trozen). 8. σκαφαλος ἀντλητήρ H. (like πάσσαλος a.o.); λ-suffix also in σκαφλεύς = σκαφεύς (Athens IVa)?; Kumanudis Rev. de phil. 87, 99f. 9. σκαπ-άνη f. `shovel, spade' (Theoc., AP a. o.), also `excavation' (Thphr.), with - ανήτης m. `digger' (Zonar)., - ανεύς m. `id.' (Lyc., Phld., Str. a. o.; Bosshardt 68), - ανεύω `to dig up' (inscr. Magnesia [Epist. Darei], Phld. Rh.). 10. σκάμμα n. `the digging, ditch, place dug up' (Pl. Lg., hell. a. late). 11. περίσκαψις f. `the digging up' (pap. VIp, Gp.). 12. σκαπτήρ, - ῆρος m. `digger' (Margites, X. ap. Poll.; Fraenkel Nom. ag. 1, 107; 2, 55, Benveniste Noms d'agent 39), f. - τειρα (AP). 13. PN Σκαπτη ὕλη (Thrace; Hdt. a. o.) with Σκαπτησυλικός (Att. inscr.), - ίτης m. (St. Byz.); on the formaytion Schwyzer 452.Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Eur. substr.XEtymology: As common basis of the above forms, which show an analogically levelled system, can serve both σκαπ- (with analog. σκαφ- after θάπτω: τάφος, ταφῆναι a. o.) and σκαφ- (with partly phonetical partly anal. σκαπ-). In the first case Italic gives the nearest connection in the relik Lat. scapulae, Umbr. scapla (acc. sg.) `shoulder(blade)', if prop. `shovel' as primary nom. agentis (cf. σκάφαλος above). In the latter case σκάπτω agrees formally to a widespread word for `plane, scratch etc.' in Lat. scăbō, Germ., e.g. OHG scaban, Lith. skabiù ( = σκάπτω; beside this skobiù, skõbti) `scoop out with the chisel, scraper v.t.', to which also Slav., e.g. Russ. skóbelь `plane-iron' etc. (s. W.-Hofmann, Fraenkel and Vasmer s. vv. w. lit.). Also σκάφη, σκάφος a. o. fit better with `plane, scoop out' than with `dig' (Solmsen Wortforsch. 196 ff. w. extensive treatment), without possibility to draw a clear limit. -- If one removes the s- as "movable" and assumes a vocalic variation ē̆: ō̆: ā̆, the etymological field becomes very large. If one goes even a step further and beside ( s)ke \/ o \/ a + p \/ bh- also accepyts a variant skē̆ip \/ b-, and considers that not only the above final consonants, but classifies also the varying vowels as formants or enlargements, we arrive at the `ideal' root sek- `cut etc.' (from which then also come sk-er- and sk-el-). Nobody believes, that such a "systematic" cutting up gives a right pisture of the linguistic processes. Old connections with κόπτω, perh. also with σκέπαρνος (s. vv. w. lit.; to this further still NPers. kāfađ `dig, split') a. cogn. with all kinds of crosses and deviations (!) may be possible, but cannot be demonstrated in detail. -- S. still σκήπτω and σκίπων. -- Frisk's discussion of σκάπτω is hopelessly dated; it refers clearly to Pok. 930 ff.; e.g. we now know that PIE did not have an ablaut e\/a; so the words with -e- must be omitted. I would strike the comparison with Lat. scapula (both for form and meaning). Also Lith. skobiù, skõbti, as Greek has no form with long ā. I think that the forms ( σ)κάπετος (s.v.) may be Pre-Greek, and so the other forms with σκαπ-; as also σκάφαλος and the strange σκαφλεύς. The other forms seem based on * skabh-, as in Lat. scabō and Germ., e.g. OHG scaban. I suggest that this form is a loan of a Eur. substratum.Page in Frisk: 2,718-720Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκάπτω
См. также в других словарях:
σκαφηφόρος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκαφηφόρος — ο / σκαφηφόρος, ον, ΝΑ 1. αυτός που μεταφέρει σκάφη, λεκάνη ή δίσκο 2. (το αρσ. στον πληθ. ως ουσ.) οι σκαφηφόροι άτομα τα οποία είχαν το τιμητικό λειτούργημα, στην πομπή τών Παναθηναίων, να φέρουν σκάφες, δηλ. σκεύη με προσφορές για την Αθηνά.… … Dictionary of Greek
σκαφηφόρους — σκαφήφορος carrier of masc acc pl σκαφηφόρος masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκαφηφόρων — σκαφήφορος carrier of masc gen pl σκαφηφόρος masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκαφηφόροι — σκαφηφόρος masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκαφηφόρον — σκαφηφόρος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκαφέας — ο / σκαφεύς, έως, ΝΜΑ ο εργάτης που έχει ως κύριο έργο του το σκάψιμο, σκαφτιάς αρχ. σκαφηφόρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σκαφ τού σκάπτω (βλ. σκάβω) + κατάλ. εύς. Η λ. με τη σημ. σκαφηφόρος προήλθε κατ απόσπαση από το συνθ. σκαφηφόρος, με κατάλ. εύς] … Dictionary of Greek
σκαφηφορώ — έω, Α [σκαφηφόρος] είμαι σκαφηφόρος* («τὰς παρθένους τῶν μετοίκων σκιαδηφορεῑν ἐν ταῑς πομπαῑς ἠνήγκαζον, τοὺς δὲ ἄνδρας σκαφηφορεῑν», Αιλ.) … Dictionary of Greek
-φορος — ΝΜΑ β συνθετικό παροξύτονων και προπαροξύτονων ονομάτων, αρσενικών και θηλυκών, και επιθέτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στην ετεροιωμένη βαθμίδα φορ τής ρίζας τού ρήματος φέρω* και απαντά σε μεγάλο αριθμό συνθέτων (σχεδόν… … Dictionary of Greek
σκαφηφορία — ἡ, ΝΑ [σκαφηφόρος] (στην αρχαία Αθήνα) το τιμητικό αξίωμα τών σκαφηφόρων … Dictionary of Greek
