Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

έως

  • 1 ἕως [2]

    ἕως, ep. εἵως [bei Hom. u. andern Epikern im Anfange des Verses trochäisch gemessen, ἕως ὁ ταῦτ' ὥρμαινε u. ä., ἕως ἐγώ, Od. 4, 90, u. im fünften Fuße, ἕως ἐπῆλϑον, Od. 7, 280, wie im zweiten, ἕως ἐπῆλϑε, Od. 9, 233, ἕως ἵκοντο, ἕως ἵκοιο, Od. 15, 109, was auf eine Form εἷος schließen läßt, die Buttmann als entstanden aus εἰς ὅ betrachtet u. als die ursprüngliche Form annimmt; jambisch ist es nur Od. 2, 78 gemessen, sonst bei Hom. einsilbig. Andere, wie Voß zu H. h. Cer. 138 u. Nitzsch zu Od. 5, 365, nehmen εἵω neben ἕως aus ὡς entstanden, nach Analogie von οὕτω, als die in den trochäisch gemessenen Stellen ursprüngliche Form an]. – A. als Zeitpartikel, – 1) bis, bis daß, eine Handlung einführend, welche das Ende der vorhergegangenen bestimmt; – a) mit dem indic.; ϑῦνε διὰ προμάχων, εἵως φίλον ὤλεσε ϑυμόν, bis er das Leben verlor, Il. 11, 342, vgl. 20, 412 Od. 5, 123. 7, 280. 9, 230; παίουσιν, ἕως ἁπάντων ἐξαπέφϑειραν βίον Aesch. Pers. 455; Soph. Tr. 598 El. 939; Eur.; in Prosa, Plat. Charm. 155 c; τὰς τιμὰς ἐλάμβανεν, ἕως ἀνεπληρώσατο τὴν προῖκα Dem. 27, 13; auch in hypothet. Sätzen der Nichtwirklichkeit, ἡδέως ἂν τούτῳ ἔτι διελεγόμην, ἕως αὐτῷ τὴν τοῦ Ἀμφίονος ἀπέδωκα ῥῆσιν, bis ich ihm gegeben hätte, Plat. Gorg. 506 b; Crat. 396 c. – b) mit ἄν u. d. conj., bedingend, von Gegenwart und Zukunft; Hom. Il. 24, 183 ὅς σ' ἄξει, εἵως κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ, bis er dich hingebracht haben wird; μαχήσομαι, εἵως τε τέλος πολέμοιο κιχείω 3, 291; τούτου παρ' ὄχϑας ἕρφ' ἕως ἂν ἐξίκῃ καταβασμόν, bis du gekommen sein wirst, Aesch. Prom. 812; ἕως οὖν ἂν ἐκμάϑῃς, ἔχ' ἐλπίδα Soph. O. R. 834; ἕως ἂν ἔλϑω Eur. Alc. 1024; φέρεται, ἕως ἂν στερεοῦ τινος ἀντιλάβηται Plat. Phaedr. 246 c; zuweilen fehlt ἄν, z. B. ἕως ἀνῇ τὸ πῆμα – σῶζ' αὐτά Soph. Phil. 753; ἐξαίρει βίον ἕως τις γυνὴ κληϑῇ Tr. 147, vgl. Ai. 552; Ar. Pax 32; Plat. Eryx. 392 c; einzeln bei Sp., wie D. Hal. 4, 79. 5, 8. – c) in denselben Fällen, wenn von der Vergangenheit die Rede ist, mit dem optat., in dem auch oft eine Absicht ausgedrückt wird, καὶ τότ' ἐγὼ τὸν μοχλὸν ὑπὸ σποδοῦ ἤλασα πολλῆς, ἕως ϑερμαίνοιτο, bis er warm würde, Od. 9, 376, vgl. 5, 385; ἐκείνῳ ἔδωκεν, ἕως ἀνὴρ εἶναι δοκιμασϑείην Dem. 27, 5; ἔδοξεν αὐτοῖς προϊέναι, ἕως Κύρῳ συμμίξειαν Xen. An. 2, 1, 2; bes. zum Ausdruck einer wiederholten Handlung, περιεμένομεν ἑκάστοτε, ἕως ἀνοιχϑείη τὸ δεσμωτήριον Plat. Phaed. 59 d; in indirecter Rede, δοὺς τοὺς ἡγεμόνας ἐκέλευε πορεύεσϑαι, ἕως ἄγγελος ἔλϑοι Xen. Cyr. 5, 3, 53; doch conj. mit ἄν, wenn das regierende Verbum ein Haupttempus ist, ὁρῶ τούτους –, ἕως ἂν ζῶσιν, εὐδαιμονέστερον διάγοντας An. 4, 1, 43, ἐρεῖ οὐδείς, ὡς ἐγώ, ἕως ἂν παρῇ τις, χρῶμαι 1, 4, 8. – Bei vorausgehendem optat. tritt auch ἄν zum optat. (opt. potent.), τόφρα γὰρ ἂν ποτιπτυσσοίμεϑα μύϑῳ – ἕως κ' ἀπὸ πάντα δοϑείη Od. 2, 77; οὐκ ἀποκρίναιο, ἕως ἂν τὰ ἀπ' ἐκείνης ὁρμηϑέντα σκέψαιο Plat. Phaed. 101 d; τὸ μὲν ἂν ἐξαλείφοιεν – ἕως ἂν - ἤϑη ϑεοφιλῆ ποιήσειαν Rep. VI, 501 c. Auffallender σώζειν ἐκέλευε, ἕως ἂν ἁρμόσαιμι Soph. Tr. 684; κἀγὼ μὲν ἠξίουν αὐτοὺς μαστιγοῦν τὸν ἐκδοϑέντα, ἕως ἂν τἀληϑῆ δόξειεν αὐτοῖς λέγειν Isocr. 17, 15. – d) selten steht der inf. dabei, οὐ πρότερον ἀνέῳξαν τὰς πύλας ἢ ἕως ἡμέραν λαμπρὰν γενέσϑαι D. Hal. 9, 15 (wie sonst πρίν) u. a. Sp. – 21 so lange als, während, den Vordersatz einführend u. die Gleichzeitigkeit zweier Handlungen andeutend, bei Hom. dem τέως entsprechend, ἕως μέν ῥ' ἀπάνευϑε ϑεοὶ ϑνητῶν ἔσαν ἀνδρῶν, τέως Ἀχαιοὶ μέγα κύδανον, während der ganzen Zeit siegten die Achäer, Il. 20, 41; Od. 4, 120; dem τόφρα entspr., Il. 18, 15. 21, 602, τόφρα δέ, Il. 10, 507. 11, 411; ἕως μὲν σῖτον ἔχον – τόφρα βοῶν ἀπέχοντο, so lange sie Speise hatten, Od. 12, 327; dem einfachen δέ entspr., ἕως ὁ ταῠϑ' ὥρμαινε – ἕλκετο δ' ἐκ κολέοιο μέγα ξίφος, ἦλϑε δ' Ἀϑήνη Il. 1, 193. Auch ohne Partikel im Nachsatz, ἕως μὲν ἔην ἔτι νήπιος – γήμασϑ' οὔ μ' εἴα Od. 19, 530; H. h. Ven. 226. – Bei den Attikern – a) mit dem indicat., ἕως δ' ἔτ' ἔμφρων εἰμί Aesch. Ch. 1022; ἕως ἔτι νέος εἶ Plat. Parm. 135 d; ἕως μὲν πό λεμος ἦν – παρέμεινε Xen. An. 2, 6, 2. – b) wie oben mit dem conj. u. ἄν, οὔ μοι φόβου μέλαϑρον ἐλπὶς ἐμπατεῖν, ἕως ἂν αἴϑῃ πῦρ – Αἴγισϑος, so lange nur Aegisthus –, Aesch. Ag. 1435; λέγειν τε χρὴ καὶ ἐρωτᾶν ὅ τι ἂν βούλησϑε, ἕως ἂν οἱ Ἀϑηναίων ἐῶσιν ἄνδρες ἕνδεκα Plat. Phaed. 85 b; ἕως ἂν ᾖ ἀδιάφϑορος Phaedr. 252 d; ἀλλ' ὅμως, ἕως ἂν τὴν αὐτὴν ἰδέαν ἀποδιδῷ – ὀρϑῶς ἔχει, so lange, d. i. wenn nur, Crat. 389 e, vgl. 390 a 393 d; Xen. Hell. 1, 1, 24. – c) mit dem opt., Plat. Theaet. 155 a. – 3) bei Hom. liegt darin zuweilen auch die Absicht, damit, c. optat., πέμπε δέ μιν πρὸς δώματ' Ὀδυσσῆος, εἵως Πηνελόπειαν – παύσειε κλαυϑμοῖο Od. 4, 799, vgl. 5, 386. 6, 80. 9, 376. 19, 367. – B. Adverb. – 1) bis, – a) c. gen., ἕως δὲ τοῦ ἀποτῖσαι Aesch. 1, 16 im Gesetz; ἕως τριῶν πλοίων ἡ λειτουργία ἔστω Dem. 18, 106 im Gesetz; ἕως τούτου προέρχεται, ἕως ἂν ὁ μυκτὴρ ὑπερέχῃ αὐτῶν Arist. H. A. 9, 46; ἕως τούτου βούλομαι τὴν μνήμην ποιήσασϑαι ἕως τοῦ μὴ δόξαι καταφρονεῖν Pol. 9, 36, 1, vgl. 5, 10, 3; oft im N. T. ἕως οὗ ἀποδῷς, bis daß du; einzeln schon bei Frühern, wie Her. 8, 74. – b) mit adverb., ἕως σήμερον, Plut.; ἕως ὅτε, πότε u. ä., N. T u. a. Sp.; auch mit Präpos., ἕως εἰς τὸν χάρακα Pol. 1, 11, 14; ἕως πρὸς καλὸν ἑῷον ἀστέρα Ep. ad. 112 (V, 201). – 2) eine Zeitlang, eine Weile; Il. 12, 141; ἃς Ἕκτωρ εἵως μὲν ἀπείλει · – ἀλλ' ὅτε δή Il. 13, 143, wie 17, 727. 730 Od. 2, 148 (selten im Anfange eines Satzes u. gewöhnlich mit μέν verbunden; eigtl. fehlt der Nachsatz, vgl. Nitzsch zu Od. 3, 1251; mit folgendem αὐτὰρ ἐπεί, Il. 15, 277, wie Od. 3, 126; so auch Her. 8, 74, ἕως μὲν δὴ αὐτῶν ἀνὴρ ἀνδρὶ παραστὰς σιγῇ λόγον ἐποιέετο · – τέλος δέ.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἕως [2]

  • 2 ἕως

    ἕως (Hom.+)
    ① to denote the end of a period of time, till, until.
    ⓐ as conjunction
    α. w. the aor. ind. (Lysias 25, 26; Ps.-Demosth. 47, 58; Wsd 10:14; 1 Macc 10:50; Jdth 10:18; En 13:7; 102:10; PsSol 2:26; 4:10; SibOr 5, 528; Ar. 12, 2) ἕως ἐστάθη until it stood still Mt 2:9. ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμός until the flood came 24:39.—Ac 19:10 D.
    β. w. the aor. subj. and, as the rule requires (s. AFuchs, D. Temporalsätze mit d. Konj. ‘bis’ u. ‘so lange als.’ 1902), ἄν (X., An. 5, 1, 11; SIG 966, 11; 1207, 10; PPetr II, 40a, 28; POxy 1124, 7; Gen 24:14; 49:10; Ex 33:22; Lev 22:4 and oft. LXX; TestAbr B 7 p. 112, 2 [Stone p. 72]; TestJob 21:2; ParJer 2:3; ApcMos 26 p. 14, 7 Tdf.; Jos., Ant. 13, 400; Just., A I, 45, 1), to denote that the commencement of an event is dependent on circumstances: ἕως ἂν εἴπω σοι until I tell you Mt 2:13.—5:18 (AHoneyman, NTS 1, ’54/55, 141f), 26 (cp. SIG 731, 16ff ἕως ἂν ἀποδῷ); 10:23; 22:44 (Ps 109:1); Mk 6:10; 9:1; 12:36 (Ps 109:1); Lk 20:43 (Ps 109:1); 21:32; Ac 2:35 (Ps 109:1); 1 Cor 4:5; Hb 1:13; B 12:10 (the two last Ps 109:1).—Without ἄν (Soph., Aj. 555, Phil. 764; Polyb. 35, 2, 4; SIG 976, 79; UPZ 18, 10 [II B.C.]; PGrenf II, 38, 16 [I B.C.]; POxy 531, 6; 1125, 15; 1159, 21; Sir 35:17; Tob 14:5 BA; En 10:12, 17; TestSol 15:10; ParJer 5:14; GrBar 11:2; SibOr 5, 217; Just. D. 39, 6): Mt 10:23 v.l.; 18:30; Mk 14:32; Lk 15:4 and 22:34 (both v.l. ἕως οὗ); 2 Th 2:7; Js 5:7; Hb 10:13; Rv 6:11.
    γ. w. the pres. ind. (cp. Plut., Lycurg. 29, 3) ἕως ἔρχομαι until I come J 21:22f; 1 Ti 4:13; Hs 5, 2, 2; 9, 10, 5f; cp. 9, 11, 1.
    δ. w. the fut. ind. (cp. PHolm 26, 7; Jdth 10:15) in a text-critically doubtful pass. (B-D-F §382, 2; Rob. 971f; 976) ἕως ἥξει ὅτε εἴπητε (ἥξει ὅτε is lacking as v.l.) until (the time) comes when you say Lk 13:35.
    ⓑ used as prep. (appears first at the end of the IV cent. B.C. [Schwyzer II 550]) until, up to (Aristot. et al.; ins, pap, LXX; pseudepigr., also SibOr 5, 57; 118)
    α. w. gen. of a noun or an equivalent expr. (SIG 588, 64 [196 B.C.] ἕ. τοῦ τ. συνθήκης χρόνου; OGI 90, 16 ἕ. τοῦ πρώτου ἔτους; BGU 1128, 8 [14 B.C.]; oft. LXX; TestAbr A 20 p. 103, 23 [Stone p. 54]) ἕ. τῆς ἡμέρας (Jdth 12:14; 1 Esdr 4:55; 1 Macc 13:39) Mt 27:64; Lk 1:80. ἕ. τῆς ἡμέρας ἐκείνης (Jdth 1:15) Mt 26:29; Mk 14:25. ἕ. τ. ἡμ. ταύτης (4 Km 17:23; 1 Macc 8:10; 13:30; 1 Esdr 8:73; Bar 1:13; ApcMos 13 p. 7, 1 Tdf.) 1 Cl 11:2. ἕ. ὥρας ἐνάτης Mk 15:33; Lk 23:44. ἕ. τῆς πεντηκοστῆς 1 Cor 16:8. ἕ. τῆς σήμερον (sc. ἡμέρας) Mt 27:8 (Just., D. 134, 5). ἕ. τέλους until the end 1 Cor 1:8 (JosAs 12:3); ἕ. αἰῶνος forever (1 Ch 17:16; Sir 24:9; 44:13; Jdth 13:19; 1 Esdr 8:82; PsSol 18:11; TestJob 34:4) Hv 2, 3, 3. Of someone’s age or a period of life ἕ. ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων until the age of 84, prob.= until she was now 84 years old (so Goodsp., Probs. 79–81) Lk 2:37 (cp. Jos., Ant. 5, 181). Used w. proper names (Polyb. 2, 41, 5; Diod S 1, 50, 6) ἕ. Ἰωάννου up to the time of John Mt 11:13. ἕ. Σαμουήλ Ac 13:20. In such cases, as well as in others, ἕ. often looks back to a preceding ἀπό: from … to (Bar 1:19; 1 Esdr 8:73; Sir 40:1; 1 Macc 16:2; 3 Macc 6:38 al.; Demetr.: 722 Fgm. 1, 18 Jac.): ἀπὸ Ἀβραὰμ ἕ. Δαυίδ Mt 1:17a. ἀπὸ τ. βαπτίσματος Ἰωάννου ἕ. τῆς ἡμέρας Ac 1:22. ἀπὸ τ. ἕκτης ὥρας ἕ. ὥρας ἐνάτης Mt 27:45 (cp. SIG 736, 109 [92 B.C.] ἀπὸ τετάρτας ὥρας ἕ. ἑβδόμας; 1 Esdr 9:41). ἀπὸ πρωὶ̈ ἕ. ἑσπέρας Ac 28:23 (cp. Jos., Ant. 6, 364).—ἕ. τοῦ νῦν until now (Ps.-Lucian, Halc. 4; SIG 705, 44f [112 B.C.]; UPZ 122 [157 B.C.]; Gen 15:16; 18:12; Num 14:19; 1 Macc 2:33) after ἀπʼ ἀρχῆς Mt 24:21; Mk 13:19 (cp. BGU 1197, 8 [4 B.C.] ἕως τ. νῦν ἀπὸ τοῦ ἐννεακαιδεκάτου ἔτους Καίσαρος; Ezk 4:14). ἀπὸ Δαυὶδ ἕ. τ. μετοικεσίας Βαβυλῶνος to the Babylonian exile Mt 1:17b.—As here, a historical event forms the boundary (cp. 1 Esdr 5:71; ParJer 3:11) in ἕ. τ. τελευτῆς Ἡρῴδου 2:15.—W. the articular inf. (on the acc. with it s. B-D-F §406, 3) ἕ. τοῦ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς Καισάρειαν until he came to Caesarea Ac 8:40 (s. SIG 588, 93f; Gen 24:33; 28:15; 1 Macc 3:33; 5:19; Polyb., Joseph. [B-D-F §403]); but s. also 3a below.
    β. w. gen. of the relative pron. (οὗ or ὅτου) in the neut.
    א. ἕ. οὗ until (Hdt. 2, 143; Plut. et al.; LXX; En; TestAbr; TestJob 24:4; in local mng. SIG 495, 101) w. aor. ind. (Judg 3:30; 4:24 B; 4 Km 17:20; Tob 1:21; 2:4, 10; Jdth 10:10; 15:5; JosAs 10:2, 19; Jos., Ant. 10, 134) Mt 1:25; 13:33; Lk 13:21; Ac 21:26. W. aor. subj. (BGU 1209, 8 [23 B.C.]; PRyl 229, 14 [38 A.D.]; Judg 5:7 B; Ps 71:7; Jdth 6:5, 8; TestAbr B 2 p. 107, 3 [Stone p. 62]; ParJer 9:3; GrBar 13:5; ApcMos 31 p. 17, 10 Tdf.) Mt 18:34; Lk 15:4 v.l., 8; 22:18; 24:49; Ac 25:21; 2 Pt 1:19. After neg.=until, before Mt 17:9; J 13:38; Ac 23:12, 14, 21.
    ב. ἕ. ὅτου until w. aor. ind. (Diod S 19, 108, 3; 3 Km 10:7; 11:16; Da 2:34; 7:4) J 9:18. W. aor. subj. (POxy 1061, 16 [22 B.C.]; 1 Km 22:3; 2 Esdr 14:5) Lk 12:50; 13:8; 15:8 v.l.; 22:16, 18 v.l.
    γ. w. adv. of time (JosAs 10:17 ἕ. πρωί̈; Ath. 22, 6 ἕ. νῦν) ἕ. ἄρτι until now (s. ἄρτι 3), Mt 11:12; J 2:10; 5:17; 16:24; 1J 2:9; 1 Cor 4:13; 8:7; 15:6. ἕ. σήμερον (Sir 47:7) 2 Cor 3:15. ἕ. πότε; how long? (Ps 12:2, 3; 2 Km 2:26; 1 Macc 6:22; ApcSed 12:1f) Mt 17:17ab; Mk 9:19ab; Lk 9:41; J 10:24; Rv 6:10.
    ② to denote contemporaneousness, as long as, while
    ⓐ conj. w. ind. (Hom.+; Jdth 5:17) in our lit. only the pres. (Appian, Bell. Civ. 2, 53 §218 ἕως χειμάζουσιν and ibid. ἕως Πομπήιος ἡγεῖται=while Pompey imagines; Jos., Bell. 7, 347; Just., D. 4, 4 ἕ. ἐν τῷ σώματί ἐστιν ἡ ψυχή) ἕ. ἡμέρα ἐστίν while it is day J 9:4 (v.l. ὡς. On this interchange s. LRadermacher, Philol. 60, 1901, 495f; B-D-F §455, 3); 12:35f v.l.; ἕ. αὐτὸς ἀπολύει τ. ὄχλον while he himself dismissed the crowd Mk 6:45. ἕ. ὑπάγουσιν while they were on their way Mt 25:10 D; ἕ. ἔτι ἔχομεν while we still have 2 Cl 16:1 (cp. Pla., Phd. 89c ἕ. ἔτι φῶς ἐστιν, Parmen. 135d ἕ. ἔτι νέος εἶ; Appian, Bell. Civ. 3, 32 §127 ἕως ἔτι δύνασαι; PEleph 14, 24 [223 B.C.]; Sir 33:21 ἕως ἔτι ζῇς).
    ⓑ conj. w. subjunctive (PTebt 6, 42 [140 B.C.] ἕως … μένωσι; Dio Chrys. 27 [44], 5 ἕως ἂν … φέρῃ=‘as long as’; Appian, Numid. 4 §2) Mk 14:32; Lk 17:8.
    ⓒ in a few cases ἕως also has this sense when functioning as prep. with the gen. of the rel. pronoun in the neut. while ἕ. οὗ (Jos., Ant. 3, 279 [ἔχουσι]) w. subj. Mt 14:22; 26:36 (but s. Burton, MT §325 and Zwaan §314).—ἕ. ὅτου (SSol 1:12) w. ind. Mt 5:25.
    ③ marker of limit reached, as far as, to, funct. as prep.
    ⓐ w. gen. of place as far as, to (Polyb. 3, 76, 2; Diod S 1, 27, 5; SIG 588, 32 [196 B.C.] ἕ. θαλάσσης; 1231, 12 ἀπὸ … ἕως; PTebt 33, 5 [112 B.C.]; LXX; En 21:1; 22:6; PsSol 15:10; TestAbr A 5 p. 82, 12f [Stone p. 12]; TestJob 20:6; GrBar 2:5; 11:8; JosAs 16:14; Jos., Bell. 1, 512; Mel., HE 4, 26, 14 ἕ. τοῦ τόπου …, ἔνθα) ἕ. Φοινίκης Ac 11:19. ἕ. Ἀντιοχείας vs. 22; ἕ. Βηθλεέμ Lk 2:15. ἕ. οὐρανοῦ, ᾅδου Mt 11:23; Lk 10:15 (ApcEsdr 4:32 p. 29, 8 Tdf.). ἕ. τῆς αὐλῆς Mt 26:58; cp. Lk 4:29. ἕ. ἐσχάτου τ. γῆς (Is 48:20; 62:11; 1 Macc 3:9; PsSol 1:4) Ac 1:8. ἕ. τρίτου οὐρανοῦ 2 Cor 12:2 (ApcSed 2:4). ἀπὸ … ἕ.: ἀπὸ ἀνατολῶν ἕ. δυσμῶν Mt 24:27. ἀπʼ ἄκρων οὐρανῶν ἕ. ἄκρων αὐτῶν vs. 31 (cp. Dt 30:4). ἀπʼ ἄκρου γῆς ἕ. ἄκρου οὐρανοῦ Mk 13:27 (cp. Jdth 11:21).—Also w. gen. of a pers., who is in a certain place (Aelian, VH 3, 18 ἕ. Ὑπερβορέων; 4 Km 4:22; 1 Macc 3:26) ἦλθον ἕ. αὐτοῦ Lk 4:42. διελθεῖν ἕ. ἡμῶν Ac 9:38. Prob. Ac 8:40 also belongs here (s. above 1bα end); then a pass. like Gen 10:19 would be comparable.
    ⓑ w. adv. of place (LXX) ἕ. ἄνω (2 Ch 26:8) to the brim J 2:7. ἕ. ἔσω right into Mk 14:54. ἕ. κάτω (Ezk 1:27; 8:2 looking back to ἀπό) ἀπʼ ἄνωθεν ἕ. κάτω fr. top to bottom Mt 27:51; Mk 15:38 (cp. ἀπὸ ἔσω ἕω ἔξω TestSol 18:15 P). ἕ. ὧδε (Gen 22:5; 2 Km 20:16; 3 Km 18:45; Ar. 17, 1) ἀρξάμενος ἀπὸ τ. Γαλιλαίας ἕ. ὧδε Lk 23:5.
    ⓒ w. a prep. or another adv. ἕ. πρός (Polyb. 3, 82, 6; 12, 17, 4; Gen 38:1; Ezk 48:1) ἕ. πρὸς Βηθανίαν as far as B. Lk 24:50 (for the v.l. ἕ. εἰς Β. cp. Polyb. 1, 11, 14; Diod S 1, 27, 5; Aelian, VH 12, 22; Dt 31:24; 4 Km 2:6; PsSol 2:5; Jos., Ant. 16, 90). ἕ. καὶ εἰς even into Ac 26:11. ἕ. ἔξω τῆς πόλεως 21:5. ἕ. ἐπὶ τὴν θάλασσαν Ac 17:14 (cp. 1 Macc 5:29; 3 Macc 7:18 A; PsSol 17:12; ἕ. ἐπὶ πολύ TestSol 7:2).
    ④ marker of order in a series, up to ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἕ. πρώτων Mt 20:8. ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος ἕ. τῶν ἑπτά 22:26. ἀπὸ μικροῦ ἕ. μεγάλου small and great (Bar 1:4; 1 Macc 5:45; Jdth 13:4) Ac 8:10; Hb 8:11 (Jer 38:34).—J 8:9 v.l.
    ⑤ marker of degree and measure, denoting the upper limit, to the point of ἕ. ἑπτάκις (4 Km 4:35; cp. TestSol 5:8 ἕ. ἑπτά; ApcSed 16:4 ἕ. εἴκοσι) as many as seven times Mt 18:21f; cp. vs. 22. ἕ. ἡμίσους τῆς βασιλείας μου (Esth 5:3; 7:2) Mk 6:23. οὐκ ἔστιν ἕ. ἑνός (cp. PTebt 56, 7 [II B.C.] οὐκ ἔχομεν ἕ. τῆς τροφῆς τῶν κτηνῶν ἡμῶν=‘we do not even have enough to feed our cattle’; Leontios, Vi. Joh. [ed. HGelzer 1893] 66, 21ff οὐ … ἕως ἑνὸς νομίσματος=‘not even a single coin’; cp. PRossGeorg III, 3, 22 ἕως δραχμῶν ἕκατον) there is not even one Ro 3:12 (Ps 13:3). ἐᾶτε ἕ. τούτου stop! No more of this Lk 22:51 (ἕ. τούτου=‘to this point’ Aristot., HA 9, 46; Polyb. 9, 36, 1; cp. 2 Km 7:18). ἕ. θανάτου unto death (Antig. Car. 16; Sir 34:12; 51:6; 4 Macc 14:19; JosAs 29:3): contend (Sir 4:28; cp. OGI 266, 29 [III B.C.] μαχοῦμαι ἕως ζωῆς καὶ θανάτου) 1 Cl 5:2. περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕ. θανάτου Mt 26:38; Mk 14:34 (cp. Jon 4:9 σφόδρα λελύπημαι ἐγὼ ἕ. θανάτου).—DELG s.v. 2 ἕω. EDNT. New Docs 4, 154. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἕως

  • 3 ἕως

    ἕως, der Tagesanbruch, die Morgenröte; ἅμα τῇ ἕῳ, mit Tagesanbruch. Von der Himmelsgegend: Osten; auch c. gen., π ρὸς ἕω τῆς πόλεως, τοῦ ποταμοῦ, östlich vom
    --------------------------------
    ἕως, A. als Zeitpartikel, (1) bis, bis daß, eine Handlung einführend, welche das Ende der vorhergegangenen bestimmt; (a) mit dem indic.; ϑῦνε διὰ προμάχων, εἵως φίλον ὤλεσε ϑυμόν, bis er das Leben verlor; auch in hypothet. Sätzen der Nichtwirklichkeit, ἡδέως ἂν τούτῳ ἔτι διελεγόμην, ἕως αὐτῷ τὴν τοῦ Ἀμφίονος ἀπέδωκα ῥῆσιν, bis ich ihm gegeben hätte. (b) mit ἄν u. d. conj., bedingend, von Gegenwart und Zukunft; ὅς σ' ἄξει, εἵως κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ, bis er dich hingebracht haben wird; τούτου παρ' ὄχϑας ἕρφ' ἕως ἂν ἐξίκῃ καταβασμόν, bis du gekommen sein wirst. (c) in denselben Fällen, wenn von der Vergangenheit die Rede ist, mit dem optat., in dem auch oft eine Absicht ausgedrückt wird, καὶ τότ' ἐγὼ τὸν μοχλὸν ὑπὸ σποδοῦ ἤλασα πολλῆς, ἕως ϑερμαίνοιτο, bis er warm würde. (2) so lange als, während, den Vordersatz einführend u. die Gleichzeitigkeit zweier Handlungen andeutend, dem τέως entsprechend, ἕως μέν ῥ' ἀπάνευϑε ϑεοὶ ϑνητῶν ἔσαν ἀνδρῶν, τέως Ἀχαιοὶ μέγα κύδανον, während der ganzen Zeit siegten die Achäer; ἕως μὲν σῖτον ἔχον – τόφρα βοῶν ἀπέχοντο, so lange sie Speise hatten. B. Adverb. (1) bis, (a) c. gen., ἕως οὗ ἀποδῷς, bis daß du. (b) mit adverb. (2) eine Zeitlang, eine Weile

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > ἕως

  • 4 ἕως

    ἕως, ἡ, gen. ἕω, dat. ἕῳ, acc. ἕω, ion. u. ep. ἠώς, dor. ἀώς, äol. αὔως (Curtius Grundz. d. Gr. Et. 2. Aufl. S. 358), der Tagesanbruch (ἕως ἡμέρας ἀρχή Plat. Defin. 411 b), die Morgenröthe; εὐάγγελος ἕως γένοιτο μητρὸς εὐφρόνης πάρα Aesch. Ag. 256; πρὸς πρώτην ἕω Soph. O. C. 478; ἡ φωςφόρος ἕως Eur. Ion 1158; ἕως λευκὸν ὄμμ' ἀναίρεται El. 102; μέχρι ἕως ἐγένετο Plat. Conv. 220 d; ἐξ ἕω μέχρι τῆς ἑτέρας ἕω τε καὶ ἡλίου ἀνατολῆς Legg. VII, 807 d; ἅμα τῇ ἕῳ, mit Tagesanbruch, Thuc. 2, 90 u. öfter; πρὸ τῆς ἕω 4, 31 u. A.; ὅπερ εἰώϑει γίγνεσϑαι ἐπὶ τὴν ἕω Thuc. 1, 84; ἐδόκει εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἕω ἥξειν βασιλέα Xen. An. 1, 7, 1. – Von der Himmelsgegend, Osten, τὸ πρὸς τὴν ἕω Her. 4, 40; τὸ πρὸς ἕω Plat. Legg. VI, 760 d; τὰ πρὸς ἕω μέρη Arist. u. a. Sp.; auch c. gen., π ρὸς ἕω τῆς πόλεως, τοῦ ποταμοῦ, östlich vom, Xen. Hell. 5, 4, 49 Plut. Lucull. 27.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἕως

  • 5 Εως

         Ἕως
        эп. Ἠώς (падежи см. ἕως См. εως I) ἥ Эос (лат. Aurora, дочь Гипериона и Фии - Θεία - или Эврифаессы, богиня утренней зари, жена Тифона, мать Мемнона, Зефира, Борея, Нота; ее эпитеты у Hom.: δῖα, ἠριγένεια, ῥοδοδάκτυλος, κροκόπεπλος, χρυσόθρονος, ἐΰθρονος, φαεινή, φαινολίς, φαεσίμβροτος)

    Древнегреческо-русский словарь > Εως

  • 6 ἕως

    ἕως, εἵως, εἷος: (1) as long as, until; foll. by the usual constructions with rel. words (see ἄν, κέν). A clause introduced by ἕως often denotes purpose, Od. 4.800, Od. 9.376.— (2) like τέως, for a while, usually with μέν, Od. 2.148, etc. — ἕως, to be read with ‘synizesis,’ except Od. 2.78.

    A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἕως

  • 7 έως

    ἕως
    indeclform (conj)
    ἠώς
    dawn: fem acc pl (attic)
    ἠώς
    dawn: fem nom /voc pl (attic doric aeolic)
    ἠώς
    dawn: fem gen sg (attic doric aeolic)
    ἠώς
    dawn: fem nom sg (attic)

    Morphologia Graeca > έως

  • 8 ἕως

    ἕως
    indeclform (conj)
    ἠώς
    dawn: fem acc pl (attic)
    ἠώς
    dawn: fem nom /voc pl (attic doric aeolic)
    ἠώς
    dawn: fem gen sg (attic doric aeolic)
    ἠώς
    dawn: fem nom sg (attic)

    Morphologia Graeca > ἕως

  • 9 ἕως 1

    ἕως 1. -ω
    Grammatical information: f.
    Meaning: `dawn, day-break' (Il.).
    Other forms: Ion. (also hell.) ἠώς, - οῦς, Dor. ἀϜώς, ἀϜώρ, gen. ἀϜῶ, Aeol. αὔως f.
    Compounds: As 1. member in ἑωσ-φόρος, Dor. ἀωσ-φόρος `bringer of dawn, morning-star' (Ψ 226, Pi. I. 4 (3), 24); see Wackernagel Unt. 100ff., where Hom. ἑωσ-φόρος is considered as ep. Atticism; s. also Chantraine Gramm. hom. 1, 72 and (with improbable hypothesis) Schwyzer 440 n. 8.
    Derivatives: ἑώϊος, ἑῳ̃ος, ἠοῖος, ἠῳ̃ος (see Wackernagel Unt. 106f.) `of the morning, eastern' (Il.), ἕωλος `belonging to dawn, a night long', of food etc. (Att. etc.; on the pejorative λ-suffix Chantraine Formation 239); adv. ἕωθεν, ep. ἠῶθεν, Dor. ἀῶθεν `from the morning on, early in the morning' (Il.) with ἑωθινός `of the morning' (Hdt., Hp.; cf. Wackernagel Unt. 104 w. n. 1, Schwyzer 490); Hom. ἠῶθι in ἠῶθι πρό `early in the morning'; explanation uncertain, cf. Schwyzer 628 n. 6, Chantraine Gramm. hom. 1, 246.
    Origin: IE [Indo-European] [86] *h₂eus-ōs `dawn'
    Etymology: The barytonesis in ἕως as against ἠώς Wackernagel, Gött. Nachr. 1914, 49ff. (= Kl. Schr. 2, 1151ff.) thinks to explain from frequent ἕωθεν, where it is regular (Schwyzer 383). The aspiration will be due to replacement as in εὕω (Schwyzer 219; after Sommer Lautstud. 11f. however from ἑσπέρα). - PGr. *ἀ̄Ϝώς for *ἀυhώς \< IE *h₂eusṓs and is identical with Lat. aurōr-a (except the added -ā, cf. flōs: Flōr-a). Witɦ zero grade Skt. uṣā́s f. `dawn' \< *h₂usṓs. A corresponding r-stem, IE * h₂eus-r-, h₂us-r-, is seen in αὔριον (s. v.) with ἄγχ-αυρος `near the morning' (A. R. 4, 111), in Lith. aušr-à `dawn', Skt. usr-á- `of the morning', uṣar-búdh- `waking at dawn'. Of the other cognates be mentioned OCS za ustra `at dawn', Germ., e. g. OHG ōst(a)ra, -ūn `Easter'. - An ablauting full grade, *h₂u̯es-r-, in e. g. Skt. vasar-hā́ (RV. 1, 122,3), of the wind, meaning uncertain, vāsar-á- `of the morning', Celt., e. g. MIr. fāir `sunrise', IE *h₂u̯ōsr-i-. There is a sḱ-present, Skt. uccháti = Av. usaiti `lights up (of the morning)', IE *h₂us-sḱ-éti, with the full grade athematic root-aorist a-vas-ran. Uncertain Hitt. uškizzi (= [ usketsi]) `he sees' from auš-zi `he sees', 2. sg. autti (= au-ti). - More forms W.-Hofmann 1, 86 a. 87, Pok. 86f.; also Burger REIE 1, 447ff. - Cf. ἠϊκανός.
    Page in Frisk: 1,605-606

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἕως 1

  • 10 ἕως 2

    ἕως 2.
    Grammatical information: pcle
    Meaning: `until, as long as' (Il.); prep. w. gen. (rarely acc.) `till' (hell.).
    Other forms: ep. ἧος (written. εἵως, ἕως, s. Chantr. Gr. hom. 1,11, but also West, Glotta 44 (1967) 135), Aeol. ἆος, Dor. ἇς, Hom. also demonstr. `for some time'.
    Origin: IE [Indo-European] [283!] *ieh₂u̯ot `as long as, until'
    Etymology: From PGr. *ἇϜος and identical with the Skt. relative yā́vat `as long as' except for the final consonant (an extra -s? see Schwyzer 409f. and 528, and Szemerényi Glotta 35 (1956) 94f.). - On the use Schwyzer-Debrunner 550, 650, 657. Cf. τέως and 1. ὅς.
    Page in Frisk: 1,606

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἕως 2

  • 11 εως

         ἕως
        I
        (gen. и acc. ἕω, dat. ἕῳ), эп.-ион. ἠώς (gen. ἠοῦς, ἡόος и ἠῶθι, dat. ἠοῖ, acc. ἠῶ и ἠόα), дор. ἀώς, эол. αὔως ἥ
        1) утренняя заря, денница, рассвет
        

    ἡ φωσφόρος ἕ. διώκουσα ἄστρα Eur. — светоносная денница, прогоняющая звезды;

        πρὸ τῆς ἕω Thuc. и ἠῶθι πρό Hom. — до рассвета;
        πρὸς πρώτην ἕω Soph. или ἐπειδέ ἕ. ἔμελλε γίγνεσθαι Thuc. — когда стала заниматься заря, когда забрезжило утро;
        ἅμα (τῇ) ἕῳ и ἐπὴ τέν ἕω Thuc., εἰς τέν ἐπιοῦσαν ἕω, ἐπειδέ ἕ. ἐγένετο Xen. — с наступлением зари, ранним утром;
        ἠοῦς Hom. — с самого рассвета;
        μέχρι ἕ. ἐγένετο Plat. — до (появления) зари;
        ἀπ΄ ἠοῦς μέχρι δείλης Plat. — от зари до вечера;
        ἔξ ἕω μέχρι τῆς ἐτέρας ἕω Plat. — от одной утренней зари до другой;
        ὅσον τ΄ ἐπικίδναται ἠώς Hom. — где только сияет заря, т.е. по всему свету

        2) день, сутки
        

    ὅτε ἐκ τοῖο δυωδεκάτη γένετ΄ ἠώς Hom. — когда с этой поры настал двенадцатый день, т.е. на двенадцатый день после этого;

        ἠοῖ τῇ προτέρῃ Hom. — накануне, вчера

        3) восток
        πρὸς ἕω βλέπειν Xen. — быть обращенным на восток;
        τὰ πρὸς τέν ἠῶ Her. — восточные области;
        πρὸς ἕω τῆς πόλεως Xen. — к востоку от города

        II
        эп. тж. εἵως (у Hom. двухсложно _U или односложно, редко U_) conj.
        1) пока не, до тех пор пока:
        (1) с conjct. + ἄν (эп. κε) для выраж. будущего или обусловленного действия
        

    εἵωςκεν Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ Hom. — (Гермес будет провожать Приама), пока не приведет (его) к Ахиллу;

         иногда без ἄν:
        ἕ. ἀνῇ τὸ πῆμα τοῦτο Soph. — пока не утихнет это страдание

        (2) с opt. в косвенной речи для выраж. прошедшего действия
        

    περιεμένομεν ἑκάστοτε, ἕ. ἀνοιχθείη τὸ δεσμωτήριον Plat. — мы всякий раз ожидали, пока не откроется тюрьма (Сократа);

         иногда — с ἄν (κε):
        οὐκ ἀποκρίναιο, ἕ. ἂν τὰ ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως ὁρμηθέντα σκέψαιο Plat. — ты (ведь) не пожелал бы отвечать, пока не разобрался бы в том, что следует из (выставленного тобой) положения

        (3) редко с inf.
        

    ἐντειλάμενος ἐς τὸ ὀπίσω διεκπλώειν, ἕ. ἐς Αἴγυπτον ἀπικνέεσθαι Her. — предложив (им) плыть обратно, пока не прибудут в Египет

        2) пока, в то время как, покуда:
        (1) с ind. для выраж. одновременности
        

    ἤσθιε, ἕ. ὅ τ΄ ἀοιδὸς ἄειδεν Hom. — (Одиссей) ел в то время, как пел певец;

        иногда без глагола:
        ἕ. ἔτι σοι σχολή Xen. — покуда у тебя есть еще время;
        οἱ δ΄ εἵως σῖτον ἔχον καὴ οἶνον, τόφρα βοῶν ἀπέχοντο Hom. — пока у них были хлеб и вино, они не трогали быков (Гелиоса)

        (2) с conjct. + ἄν для будущего действия
        

    ἕ. ἂν αἴθῃ πῦρ Aesch. — пока (Эгист) будет разжигать пламя (на очаге Клитемнестры), т.е. пока будет длиться их союз

        (3) с opt. для выраж. вневременно-постоянного действия
        

    μηδὲν ἂν μεῖζον μηδὲ ἔλαττον γενέσθαι, ἕ. ἴσον (ἂν) εἴη αὐτὸ ἑαυτῷ Plat. — (мы скажем, что) ничто не становится ни большим, ни меньшим, пока оно равно себе самому

        3) (с тем) чтобы, для того, чтобы с opt.
        

    πέμπε πρὸς δώματα Ὀδυσσῆος, εἵως Πηνελόπειαν παύσειε κλαυθμοῖο Hom. — (призрак Ифтимы Афина) послала в дом Одиссея, чтобы унять плач Пенелопы

         III
        эп. εἵως praep. cum gen. (тж. с другими предлогами и наречиями)
        1) (вплоть) до
        

    (ἕ. Ἡρακλέους στηλῶν Arst.; ἕ. τοῦ νῦν NT.)

        ἕ. οὗ ἀπέδεξαν ἁπάσας αὐτάς Her. — до тех пор, пока не показали всех (изображений);
        ἕ. τοῦ ἀποτῖσαι Aeschin. — пока не заплатит;
        ἀπ΄ ἄνωθεν ἕ. κάτω NT. — сверху донизу;
        ἕ. ἔσω εἰς τέν αὐλήν NT. — внутрь самого двора;
        ἕ. εἰς τὸν χάρακα Polyb. — до вала;
        ἕ. πρὸς ἑῷον ἀστέρα Anth. — до восточной звезды;
        οὐκ ἔστιν ἕ. ἑνός NT. — нет (решительно) ни одного

        2) к
        

    (διελθεῖν ἕ. τινος NT.)

        IV
        эп. тж. εἵως adv.
        1) в течение некоторого времени, вначале, сначала
        

    τὼ δ΄ ἕ. ἐπέτοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο Hom. — оба (орла) сначала летели (словно) дуновением ветра

        2) постоянно, всегда

    Древнегреческо-русский словарь > εως

  • 12 εώς

    ἐάω
    suffer: pres opt act 2nd sg

    Morphologia Graeca > εώς

  • 13 ἐῷς

    ἐάω
    suffer: pres opt act 2nd sg

    Morphologia Graeca > ἐῷς

  • 14 εώς

    ἑός
    his: masc acc pl (doric)

    Morphologia Graeca > εώς

  • 15 ἑώς

    ἑός
    his: masc acc pl (doric)

    Morphologia Graeca > ἑώς

  • 16 ἕως

    + C/P 302-568-204-285-206=1565 Gn 3,19; 6,7(bis); 7,23; 8,5
    till, until [+ind.] Wis 10,14; id. [ἄν
    [*]+subj.] Gn 24,14; id. [+inf.] Gn 10,19; as long as, while [+ind.] Jdt 5,17
    [τινος]: until (time) Gn 3,19; up to the point where, as far as, to (place) Is 48,20; id. (of pers.) 2 Kgs 4,22; to the sum of (by numbers) 1 Ezr 8,19(21)
    [τι]: till (rarely used) JgsA 19,25
    ἀπό τινος ἕως τινός from... to... Bar 1,19; ἕως εἴς τι until Lv 23,14; ἕως τοῦ νῦν until now Gn 15,16; ἕως οὗ until Jgs 3,30; ἕως ὅτου until 1 Kgs 10,7; ἕως πότε how long? 1 Mc 6,22; ἕως πρός τινα as far as Gn 38,1; ἕως ἄνω to the brim 2 Chr 26,8; ἕως ἑπτάκις as many as seven times 2 Kgs 4,35; ἕως τίνος how long? Ex 16,28; ἕως τότε until that time Neh 2,16
    *Jos 3,16 ἕως as far as-רשׁא עד for MT רשׁא עיר a city (that); *Mi 1,14 ἕως as far as-עד for MT על to;
    *Mal 2,12 ἕως until-עד for MT ער protector?; *Ps 60(61),7 ἕως ἡμέρας corr.? ὡς ἡμέρας-כימי as the days
    for MT כמו like
    Cf. AEJMELAEUS 1982, 79-80; GILMORE 1890, 153-160; HORSLEY 1987, 154; JEANSONNE 1988, 98; LUST
    1978 62-69 (Dn 7,13); MURAOKA 1990b, 20-21; →NIDNTT; TWNT

    Lust (λαγνεία) > ἕως

  • 17 έως

    (gen έω) I η
    1) утренняя заря; άμα τη έω на заре; 2) восток έως2
    II επίρρ.
    1) до;

    έως2 τα 1958 — до 1958 года;

    έως2 εδώ και μη παρέκει — до сих пор и не дальше;

    έως2 τώρα — до сих пор;

    έως2 χθες (αύριο) — до вчерашнего (завтрашнего) дня;

    έως2 πότε — до каких пор;

    έως2 τότε - — до тех пор;

    έως2 κάτω — донизу;

    έως2 επάνω — доверху;

    έως2 του χρόνου (εφέτος, πέρυσιν) — до будущего (текущего, прошлого) года;

    έως2 ότου (να) — или έως2 πού να — пока, до тех пор, пока;

    έως πού; до каких пор?, докуда?;
    2) около, почти;

    είμεθα έως2 χίλιοι — нас было около тысячи;

    έως2 δύο ώρες — около двух часов

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > έως

  • 18 ἕως

    {союз, 148}
    пока, пока не, до тех пор пока, доколе, покуда.

    Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἕως

  • 19 έως

    {союз, 148}
    пока, пока не, до тех пор пока, доколе, покуда.

    Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > έως

  • 20 Ἕως

    До
    ἕως

    Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Ἕως

Страницы

См. также в других словарях:

  • ἕως — indeclform (conj) ἠώς dawn fem acc pl (attic) ἠώς dawn fem nom/voc pl (attic doric aeolic) ἠώς dawn fem gen sg (attic doric aeolic) ἠώς dawn fem nom sg (attic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • έως — Γένος πτηνών της οικογένειας των ψιττακιδών. Πρόκειται για μικρούς παπαγάλους με χρώμα πορτοκαλί ή ανοιχτό κόκκινο. Το ράμφος τους είναι γαμψό και μυτερό και το πάνω σαγόνι τους κινητό. Στα πόδια τους έχουν δύο δάχτυλα εμπρός και δύο πίσω και για …   Dictionary of Greek

  • έως — πρόθ., ίσαμε, ως …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ἐῷς — ἐάω suffer pres opt act 2nd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἑώς — ἑός his masc acc pl (doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πήχυς — εως, ο / πῆχυς, εως και εος, ΝΜΑ, και πήχη, η, ΝΜ, και πήχης, ο, και πήχυ ή πήχι, ιού, το, Ν, αιολ. τ. πᾱχυς, ὁ, Α το αντιβράχιο, το τμήμα τού χεριού που περιλαμβάνεται από τον αγκώνα έως τον καρπό, έως την πηχεοκαρπική άρθρωση νεοελλ. αρχ. ο… …   Dictionary of Greek

  • στόμις — εως, ὁ, Α (για ίππο) ατίθασος, σκληρόστομος, αυτός που δεν δέχεται το χαλινάρι. [ΕΤΥΜΟΛ. < στόμα + επίθημα ις, εως (πρβλ. γάστρ ις, εως)] …   Dictionary of Greek

  • Φωκαιεύς — έως, ο, ΝΑ, και αττ. τ. Φωκαεύς, έως, Α ο κάτοικος τής Φώκαιας, πόλης τής Μικράς Ασίας αρχ. (με σημ. επιθ.) αυτός που προέρχεται από την παραπάνω πόλη, φωκαϊκός («λαβὼν τριακόσιους στατῆρας Φωκαεῑς», Δημοσθ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < Φώκαια + κατάλ. εύς*] …   Dictionary of Greek

  • μάλις — εως και μάλη, η (AM μᾱλις, ιος) λοιμώδης μεταδοτική νόσος που προσβάλλει κυρίως τα ιπποειδή, αλλά μπορεί να μεταδοθεί και στον άνθρωπο. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Παρά τον τ. μάλις, εως μαρτυρείται και τ. μᾱλίς / μηλίς*, ίδος. Και τα δύο δηλώνουν… …   Dictionary of Greek

  • Αιολεύς — ( έως), ο (Α Αἰολεύς) 1. ο κάτοικος τής Αιολίδος 2. ο κάτοικος τής Αιόλης 3. αυτός που ανήκει στην αιολική φυλή. [ΕΤΥΜΟΛ. βλ. αἰόλος. ΠΑΡ. αρχ. αἰολίζω ΙΙ, αἰολικὸς Ι] …   Dictionary of Greek

  • Πολιεύς — έως και ῶς, ὁ, Α (επίκληση τού Διός και άλλων θεών) προστάτης τής πόλης, πολιούχος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πόλις + κατάλ. εύς (πρβλ. ιππ εύς)] …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»