-
21 ανατελλω
поэт. ἀντέλλω1) выращивать или (по)рождать, производить, создавать(ἀμβροσίην τοῖς ἵπποις Hom.; Δήμητρος στάχυν Aesch.; μυρία κακὰ ἀπό τινος Soph.; φλόξ ἀνατελλομένα Pind.)
ἀ. τὸν ἥλιον NT. — велеть восходить солнцу2) вытекать(ἐκ τῆς λίμνης Her.)
3) восходить(πρὸς ἠέλιον ἀνατέλλοντα Her.; σελήνη ἀνατέλλει Arph.)
4) подниматься, вздыматься(καπνὸς ἀνατέλλων Plut.)
5) вырастать(ἀντέλλουσα θρίξ Aesch.; ὀδόντες ἀνατέλλουσιν Arst.)
-
22 απολειπω
1) оставлять нетронутым(σάρκας Hom.)
ἀπολείπεται λέγειν Diog.L. — остается сказать2) тж. med. оставлять после себя(πυραμίδα Her.)
3) оставлять, покидать, бросать(δόμον Hom.; ξυμμαχίαν Thuc.; ἄνδρα Dem., Plut.)
ὅθεν ἀπέλιπες ἀποκρίνου Plat. — продолжай отвечать с того места, на котором ты остановился4) расставаться (с чем-л.), терять(ψυχάν Pind.; βίον Soph.; νέαν ἁμέραν Eur.)
; pass. не иметь, быть лишенным(τινος Soph., Plat.)
τῶν πρὴν ἀπολειφθεὴς φρενῶν Eur. — впавший в безумие;μεγάλης ἡδονῆς ἀπολελεῖφθαι Plut. — лишиться большого удовольствия5) оставлять в стороне, обходить молчанием(συχνά Plat.)
ἀπολειφθῆναί τινος Dem. — быть в неведении относительно чего-л.6) тж. med. оставлять позади, обгонять(τινα Lys., Xen.)
ἀ. τινὰ περί τι Isocr. — превосходить кого-л. в чем-л.;pass. — уступать (ἔν τινι Isocr.) и отставать Xen., Plat.πολὺ ἀπολείπεσθαι τῆς ἀληθείας Her., Polyb.; — быть далеким от истины7) отстоять, не достигатьἀπὸ τεσσέρων πήχεων ἀ. τρεῖς δακτύλους Her. — быть размером в четыре пехия без трех дактилей;
βραχὺ ἀπέλιπον διακόσιοι γενέσθαι Thuc. — их было почти двести;ἐφέπεσθαι ἀπολιπόντες ὡς πλέθρον Xen. — следовать на дистанции приблизительно в плетр;ἥ πόλις μικρὸν ἀπέλιπεν ἔρημος εἶναι Plut. — город чуть не обезлюдел;ἀπολείπεσθαι καιροῦ Isocr., Dem.; — упускать благоприятный момент8) уходить, удаляться(ἐκ τῶν Συρακουσῶν Thuc.)
9) уменьшаться, убывать(ὅ Νεῖλος ἀπολείπει Her.; ἥ σελήνη ἀπολείπει Arst.)
καρπὸς οὐκ ἀπολείπει Hom. — плоды не переводятся10) увядать(ἄνθος ἀπολείπει Xen.)
11) падать духом(ἀθύμως ἔχειν καὴ ἀ. Xen.)
-
23 αστρον
τό1) звезда Hom., Trag., Xen., Plat., Arst., Plut.τοῖς ἄστροις ἐκμετρεῖσθαι (sc. ὁδόν) Soph. — идти по звездам
2) небесное светило (солнце, луна, планета)(ἥλιος, σελήνη καὴ πέντε ἄλλα ἄστρα Plat.)
τοῦ ἄστρου ἐπιόντος Xen. — с восходом Сириуса3) перен. звезда, слава, краса(Ἑλλάδος ἄ. Anth.)
-
24 αφανιζω
1) делать невидимым, закрывать, застилать, затмевать(ἥλιον νεφέλη ἠφάνισε Xen.; ἥ σελήνη ἠφανίσθη Plut.)
2) скрывать, убирать, прятать(τινά и τι Her., Thuc., Xen.)
; pass. угасать(τὸ πῦρ ἠφανίσθη Plut.)
; иссякать(ποταμοὴ ἀφανίζονται Arst.)
; исчезатьἀφανισθῆναι ἐξ ἀνθρώπων Her., Lys., Isocr. — умереть, не быть в живых;
ὑπὲρ τοὺς τῆς ζώρας ὅρους ἀφανισθῆναι Plat. — быть удаленным за пределы страны;κατακαυθεὴς ἠφανίσθη Her. — он сгорел бесследно3) уничтожать, разрушать(ἱερά Dem.; τὰς Ἀθήνας Xen.)
4) истреблять(ἐλαίαν Lys.; τὸ γένος Plat.)
5) смывать, сглаживать(ἀφανίζει ἥ δρόσος τὰ ἴχνη Xen.)
6) заглаживать(ἀγαθῷ κακόν Thuc.)
7) уводить, уносить, похищать(τινὰ πόλεος Eur.; μέ ἐᾶσαι ἀφανισθῆναι παῖδας καὴ γυναῖκας Xen.)
8) обращать в наличные деньги, т.е. расточать(οὐσίαν Aeschin., Dem.)
9) умалять, помрачать(τὰς πατρικὰς ἀρετάς Thuc.; ἀνδρὸς ἐνδόξου τιμάς Plut.)
-
25 αφεγγης
21) несветящийся, т.е. невидимый, незримый(φῶς Soph.)
2) неясный, смутный(ὀδμή Aesch.)
3) темный(νυκτὸς βλέφαρον Eur. = σελήνη; σκοτεινὸς καὴ ἀ. Plut.)
4) мрачный, зловещий(ἀφεγγές τι φέρειν τινί Soph.)
-
26 βαλλω
(fut. βᾰλῶ - ион. βαλέω, редко βαλλήσω; aor. 2 ἔβᾰλον, pf. βέβληκα; pass.: fut. βληθήσομαι и βεβλήσομαι, aor. ἐβλήθην, pf. βέβλημαι) реже med.1) бросать, кидать, метать(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)
2) метать копья(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)
3) ронятьβ. δάκρυ Hom. — проливать слезы;
β., тж. β. τοὸς ὀδόντας Arst. — терять зубы4) надевать, приставлять, приделывать(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)
ἐν πύλαισιν ἀκοὰν β. Eur. — приложить ухо к двери5) надевать, накидывать(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)
6) закидывать, забрасывать(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)
ἐπὴ γᾶν Φρυγῶν ποδὸς ἴχνος βαλεῖν Eur. — ступить на фригийскую землю7) валить, опрокидывать(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)
ἐς γόνυ τέν πόλιν β. Her. — поставить на колени, т.е. сокрушить государство8) низвергать, разрушать(οἶκον Aesch.)
9) извергать, изгонять(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)
ἄθαπτόν τινα βαλεῖν Soph. — лишить кого-л. погребения10) ввергать, повергать(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)
βαλεῖν τινα εἰς ἔχθραν Aesch. — навлечь на кого-л. ненависть;ἐν αἰτίᾳ βαλεῖν τινα Soph. — возвести на кого-л. обвинение;τέν χώραν κινδύνῳ βαλεῖν Aesch. — подвергнуть страну опасности11) поворачивать, направлять(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)
12) опускать, склонять(ἑτέρωσε κάρη Hom.)
13) гнать, погонять(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)
14) ударять, поражать(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)
βαλεῖν τινά τι, κατά, πρός и ὑπό τι, реже β. τινος κατά τι Hom. — ударить (ранить) кого-л. во что-л.;ἕλκος τό μιν βάλε ἰῷ Hom. — рана, которую он нанес ему стрелой:β. ψόγῳ τινά Eur. — оскорблять кого-л.;β. ἐπὴ σκοπόν Xen., τοῦ σκοποῦ Plat. и ἐπὴ σκοποῦ (v. l. ἐπίσκοπα) Luc. — попадать в цель;ἄχεϊ μεγάλῳ βεβολημένος ἦτορ Hom. — глубоко огорченный в душе;βάλλει με φθόγγος δι΄ ὤτων Soph. — до ушей моих доносится шум15) (sc. ὕμνῳ) воспевать, славить(τινά Pind.)
16) вгонять, вонзать(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)
17) наводить, нагонять, насылать(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)
18) внушать, вселять(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)
19) грузить, нагружать(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)
20) med. погружаться21) (sc. ἑαυτόν) бросаться, устремляться, падатьἵπποι περὴ τέρμα βαλοῦσαι Hom. — кобылицы, обогнувшие столб;βάλλ΄ ἐς κόρακας! Arph. — убирайся прочь!, проваливай!;βάλλ΄ ἐς μακαρίαν! Plat. — что ты, бог с тобой!;εἰς ὕπνον βαλεῖν Eur. — заснуть22) ( о жидкости) обрызгивать, окроплять(τινά Hom., Eur.)
23) осыпать, обдавать24) наливать, вливать25) тж. med. озарять, освещать(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)
26) med. насыпать, возводить(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)
— закладывать (κρηπῖδα Pind.; τὰς οἰκοδομίας Plat., ἀρχέν τῶν πραγμάτων Luc.)27) med. обдумывать, замышлять(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)
ἐς θυμὸν ἐβάλετο Her. — он решил28) med. зачать -
27 βλεφαρον
-
28 δισκοειδης
-
29 διχομηνος
-
30 διχοτομεω
рассекать пополам, делить надвое Plat., Arst., Polyb., NT.σελήνη διχοτομοῦσα Plut. — луна в середине месяца, т.е. полнолуние (см. διχομηνία)
-
31 διχοτομος
-
32 εκλειπω
(aor. 2 ἐξέλιπον)1) оставлять, уходить, покидать(τέν Βοιωτίαν Thuc.)
τέν πόλιν ἐξέλιπον εἰς χωρίον ὀχυρόν Xen. — они переселились из города в укрепленное место;ἐ. τὸν βίον Soph., Arst., Plut., φάος Eur. и τὸ ζῆν Polyb., Plut. — покидать жизнь, умирать;ἐκλιπεῖν τὸν ἀριθμόν Her. — выбыть из числа, не хватать2) покидать, бросать(τινά Soph.)
ἐ. στρατείαν Xen. — уклоняться от участия в походе3) дезертировать4) лишаться, утрачивать(τέν τυραννίδα Her.)
5) не исполнять, нарушать(ὃρκον Eur.; ξυνώμοτον Thuc.)
ὅσα ἐξελελοίπεσαν τῆς ξυνθήκης Thuc. — невыполненные пункты договора6) проходить мимо, миновать(Ἄνδρον Her.)
7) оставлять в стороне, обходить, пренебрегатьὄχλον τὸν πλεῖστον ἐκλείψω λόγων Aesch. — я умолчу о множестве обстоятельств;
εἴ τι ἐξέλιπον, σὸν ἔργον ἀναπληρῶσαι Plat. — если я что-л. упустил, твое дело дополнишь (меня);θεραπείας σώματος ἐκλιπεῖν Plut. — пренебречь заботами о теле;τὸ βοηθεῖν ἐκλιπεῖν Plut. — не оказать поддержки8) оставлять, прекращать(θρήνους Eur.; γραφάς Dem.)
θήρας μόχθον ἐκλελοιπώς Eur. — прервав утомительную охоту;ὄνειδος οὐκ ἐκλείπεται Aesch. — упрекам нет конца9) прекращаться, кончатьсяἐκλέλοιπεν εὐφρόνη (= νύξ) Soph. — ночь прошла;
διὰ τὸ ἐκλελοιπέναι τέν χιόνα Xen. — так как снег сошел;ἥ φωνέ ἐξέλιπε (v. l. ἐξέλειπε) Luc. — голос пропал;ἐπειδέ ἐκλελοίπασιν ὑμᾶς αἱ προφάσεις Lys. — после того, как предлоги у вас истощились:ἄνειμι ἐκεῖσε τοῦ λόγου, τῇ μοι τὸ πρότερον ἐξέλιπε Her. — я возвращусь к той части рассказа, которая раньше прервалась;τοὔνομα τῆς Ταρπηΐας ἐξέλιπε Plut. — имя Тарпеи было забыто10) умиратьοἱ ἐκλιπόντες или ἐκλελοιπότες Plat. — умершие
11) подвергаться затмению(ὅ ἥλιος ἐξέλιπε Thuc., Plut.; ἥ σελήνη ἐκλείπει Arst.)
-
33 εμφερω
1) вносить, pass. (в чём-л.) носиться, двигаться -
34 εντιθημι
1) класть поверх, накладывать(χλαίνας Hom.)
2) вкладывать, давать(ὀξύην χειρί, sc. τινος Eur.)
3) вкладывать, просовывать(αὐχένα ζυγῷ Eur.; τράχηλον εἰς βρόχον Diod.)
ἐ. πόδα Arph. — обуться;4) возлагать(κόσμον τινὴ τάφῳ Eur.)
5) вставлять(τὸ δέλτα ἀντὴ τοῦ νῦ Plat.; τὰ ὀνόματα εἰς τὸν μέτρον Arst.; ἐντιθεμένου τοῦ κάππα Plut.)
6) вкладывать, вводить(λογισμὸν καί σκέψιν τῇ τέχνῃ Arph.; τόλμαν εἰς τέν μουσικήν Plat.)
7) влагать, вселять, внушать(φόβον τινί Xen.; ἀθυμίαν τινί Plat.; βελτίω τινὰ νοῦν καὴ φρένας Dem.)
8) класть в рот(ὀλίγον τινί Arph.; ψωμίσματα τοῖς βρέφεσιν Plut.)
ἐνθοῦ, ἔντραγε Arph. — возьми, съешь9) давать, придавать, снабжать(σῖτον καὴ ὕδωρ καὴ οἶνον Hom.; ὄμμα λαμπρὸν κόραις Eur.; ἥλιος ἐντίθησι τῇ σελήνῃ τὸ λαμπρόν Plut.)
10) med. ставить, устанавливать(ἱστία νηΐ Hom.)
11) med. полагатьἐ. τινά τινι τιμῇ Hom. — уравнивать кого-л. с кем-л. в славе
12) med. грузить, погружать(κτήματα Hom.; εἰς πλοῖόν τι Xen.; φορτία εἰς ναῦν Dem.; χρήματα καὴ θεράποντας εἰς τὰς ναῦς Plut.)
13) med. укладывать(τινὰ λεχέεσσι Hom.)
14) med. принимать, проникатьсяχόλον ἐ. θυμῷ Hom. — затаить злобу;
μῦθόν τινος ἐ. θυμῷ Hom. — глубоко проникнуться чьими-л. словами -
35 εξηλιοομαι
-
36 επιπροσθεσις...
ἐπιπρόσθεσις...ἐπιπρόσθησις, ἐπιπρόσθεσις- εως ἥ1) закрывание, застилание, затмевание(ἥ σελήνη ἐκλείπει διὰ τέν τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν Arst.)
2) закрытие, заслон(ἐπιπροσθήσεις ἱκαναί Polyb.)
3) преграда, препятствие(ταῦτα αὐτοῖς πάντα ἐ. γίνεται Plut.)
-
37 επιπροσθησις
ἐπιπρόσθησις, ἐπιπρόσθεσις- εως ἥ1) закрывание, застилание, затмевание(ἥ σελήνη ἐκλείπει διὰ τέν τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν Arst.)
2) закрытие, заслон(ἐπιπροσθήσεις ἱκαναί Polyb.)
3) преграда, препятствие(ταῦτα αὐτοῖς πάντα ἐ. γίνεται Plut.)
-
38 επιφρασσω
атт. ἐπιφράττω (aor. pass. ἐπεφράγμην)1) закрывать, закупоривать(τὸ στόμιον Plut.)
κηρῷ ἐπιφράσσεσθαι τὰ ὦτα Luc. — затыкать себе уши воском2) pass. быть защищенным(πρός τι Luc.)
-
39 ευφεγγης
-
40 ιλαειρα
См. также в других словарях:
Σελήνη — the moon fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σελήνη — the moon fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Σελήνῃ — Σελήνη the moon fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σελήνῃ — σελήνη the moon fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σελήνη — (Αστρον.). Ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της Γης. Τα γενικά γνωρίσματα του ήταν γνωστά από την αρχαιότητα στους αστρονόμους, τα γεωλογικά όμως και φυσικά χαρακτηριστικά του μόλις τώρα αρχίζουν να αποκαλύπτονται με τα στοιχεία που πρόσφεραν οι… … Dictionary of Greek
σελήνη — η 1. φεγγάρι: Έκλειψη σελήνης. 2. «σελήνη του μέλιτος», ο μήνας του μέλιτος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Αμητού, Σελήνη — (Αστρον.). Η πανσέληνος που συμπίπτει με τη φθινοπωρινή ισημερία. Την περίοδο αυτή η ημερήσια επιβράδυνση της ανατολής της Σελήνης στο βόρειο ημισφαίριο είναι μικρότερη από οποιασδήποτε άλλης πανσελήνου του έτους. Συγκεκριμένα, η Σελήνη ανατέλλει … Dictionary of Greek
Σελήνηι — Σελήνῃ , Σελήνη the moon fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σελήνηι — σελήνῃ , σελήνη the moon fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Селена — (Σελήνη) одно из божеств греческой мифологии, известное также под именем Мене. Благодаря тому, что оба имени богини, особенно первое из них, сохраняли в греческ. языке свое нарицательное значение Луны, месяца, подлинный смысл эпитетов и атрибутов … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
СЕЛЕНА — • Σελήνη, Μήνη, Luna, богиня луны, дочь Гипериона и Феи (Hesiod. theog. 371), сестра Гелиоса и Эос, по происхождению титанка ( Τιτηνίς, Titinia), называемая также Фэбою, как сестра бога солнца Фэба. Verg. Aen. 10, 216. У Гомера она не … Реальный словарь классических древностей