-
1 σείριον
σείριοςdog-star: masc acc sgσειράωbind: imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic)σειράωbind: imperf ind act 1st sg (epic doric ionic)σειρέωempty: imperf ind act 3rd pl (doric)σειρέωempty: imperf ind act 1st sg (doric) -
2 σείριος
σείριος, ὁ, name of theA dog-star, Sirius, whose visible heliacal rising marked the season of greatest heat (cf. Gem.17.39), Hes.Op. 587, 609, Sc. 153, 397, Alc.39, E.Hec. 1104 (lyr.);Σείριος κύων A.Ag. 967
, S.Fr. 803;Σείριος ἀστήρ Hes.Op. 417
:—of the sun, acc. to Hsch., in Archil.61, cf.ἀκτὶς Σειρία Lyc.397
and Sch. ad loc.;σ. ἠέλιος Orph.A. 120
; of stars, Ibyc.3, Alcm.23.62, cf. E.Fr.779.8 cod. Longin., of a bright planet, Id.IA7 (acc. to Theo Sm. p.146 H., dub., anap.).2 Adj. destructive,σείριαι νᾶες Tim.Pers.
192.3 σείριον πάθος, = σειρίασις, Sor.1.124.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σείριος
-
3 Σείριος
Grammatical information: m.Meaning: `Sirius, dog star' (Hes.), also appositive or attributive Σείριος ἀστήρ (Hes. Op. 417), as adj. of stars (Ibyc. a. o.) and of the sun (Archil. a. o.), `glowing, burning, desiccating'; also as adjunct of the νᾶες (Tim. Pers. 192), prob. reinterpreted as `devastating, destroying' (cf. v. Wilamowitz ad loc.).Derivatives: σειριόεις `scorching, glowing' ( ἥλιος, ἀτμός, Opp., Nonn.); σειρι-άω `to glow, to scorch' ( ὀξέα σειριάει, of Σείριος, Arat. 331), also `to get a heat stroke, σειρίασις' (medic.); σειρ-αίνω `to scorch, to parch' (Oros ap. EM), - όω ( ἀπο-), also - έω (- εόω) `to desiccate, to drain, to filtrate' (medic., pap.; cf. Lagercrantz on PHolm. 23, 21) with - ωμα, - ωσις (late); - άζω `to strike', of lightning (Ael. Dion.). To this designations for `thin, transparent (summer)garment': σειρόν, σείριον, σείρινα, σειρήν (Harp., Phot., Hes.); cf. Solmsen Wortforsch. 128. Artificial backformation σείρ, σειρός ὁ ἥλιος καὶ Σείριος (Suid.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Not certainly explained. If prop. `sparkling, flickering' and at all IE., Σείριος can with σείω (s. v.) belong to a verb for `be excited, sparkle, gleam' in Skt. tviṣ-, to which a.o. tvíṣ- `excitement, gleam', tveṣ-á- `tempestuous, sparkling'; to this also Av. ʮwisra- `lighting'. Basis then *tu̯eis-ro- or (if σει- would stand for σῑ-; Götze KZ 51, 151 f.) *tu̯is-ro-; s., beside Bq, WP. 1, 748 w. lit., Pok. 1099. Further details w. lit. in Scherer Gestirnnamen 111ff. -- Furnée 262 compares τίριος θέρους. Κρῆτες H.; if so, the word would be Pre-Greek.Page in Frisk: 2,688Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Σείριος
См. также в других словарях:
σείριον — σείριος dog star masc acc sg σειράω bind imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic) σειράω bind imperf ind act 1st sg (epic doric ionic) σειρέω empty imperf ind act 3rd pl (doric) σειρέω empty imperf ind act 1st sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Stör, der — Der Stör, des es, plur. die e, eine Art großer Fische, welche an jeder Seite ein Luftloch hat, im Meere und in großen Strömen lebt, und oft 20 und mehr Fuß lang wird; Acipenser Sturio Linn. Anm. Im Nieders. gleichfalls Stör, im Angels. Styria,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
CANIS — I. CANIS Arabiae Felicis fluv. Ptol. II. CANIS Ordo equestris a Buchardo IV. ex Montmorantia famil. primo Galliae Barone, institutus; qui pace cum Philippo I. vel Ludov. fil. eius potius, a quo arce quâdam exutus erat, quod Adrianum Abbatem S.… … Hofmann J. Lexicon universale
SIRIUS — I. SIRIUS Thebanorum in Aegypto Regum, iuxta Eratosthenem, undecimus, dictus quasi γ῾ιὸς κόῤῤης, Silius genae; alias Α᾿βάσκαντος, cui nemo invidet: excepit Anoyphen, regnavit ann. 18. ac successorem habuit Chnubum Gneurum, vide Ioh. Marshamum Can … Hofmann J. Lexicon universale
