-
81 διατριβω
1) растирать(ῥίζαν χερσί Hom.)
2) истреблять, уничтожать; pass. гибнуть(κάκιστα διατριβῆναι Her.; κινδυνεύειν διατριβῆναι Thuc.)
3) сдерживать, унимать(τὸν χόλον τινός Hom.)
4) откладывать, оттягивать(γάμον Hom.)
5) задерживать(τοὺς πρέσβεις Plut.)
μέ διατρίβωμεν ὁδοῖο Hom. — не будем медлить с отъездом6) ( о времени) тратить, проводить(χρόνον πολλόν Her. и συχνόν Plat.; πολὺν χρόνον ἐν ταῖς ὁδοῖς Xen.; πολὺ μέρος τῆς ἡμέρας πρός τινι πράγματι Plut.)
7) проводить время(μετά τινος, ἐν τῇ ζητήσει Plat.; περὴ φιλοσοφίαν Aeschin. и ἐπὴ φιλοσοφίᾳ Plut.; πρὸς τοῖς ἔργοις Arst.; ἐπὴ τοῖς ἰδίοις Isocr.)
διατρίβουσι μελετῶντες τὰ ἄλλα Xen. — они занимаются другими делами8) терять (напрасно) время Hom., Thuc., Arph., Xen., Luc.9) пребывать, находиться(ἐν ταῖς ὁδοῖς Xen.; ἐν γυμνασίοις Arph.; πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ βουλευτηρίου Plut.)
-
82 μεριζω
дор. μερίσδω (fut. med. μερίσομαι и μεριοῦμαι)1) делить, разделять, распределять(τὸ μέγεθος Plat.; ἀρχέν εἰς πλείους Arst.; τὸ ἔργον εἰς πολλούς Luc.; τοὺς ἰχθύας πᾶσιν NT.)
μ. τοὺς τόκους πρός τι Dem. — исчислять проценты сообразно чему-л.;μερισθέντες κατα μέρος Xen. — разбившись на отряды;ὕδωρ ὑπὸ πυρὸς μερισθέν Plat. — разреженная огнем вода;med. — делить (распределять) между собою, делиться (τι πρός τινα или μετά τινος Dem.):μ. τῶν τοῦ ἀδελφοῦ Isae. — брать себе часть имущества брата2) med. разделяться, распадаться(ἑφ΄ ἑαυτόν NT.)
3) med.-pass. pf. разниться, отличаться(μεμέρισται καὴ ἥ γυνέ καὴ ἥ παρθένος NT.)
-
83 доля
1. (часть чего-л.) το κλάσμα, το μερίδιο, το μέρος, το τμήμα, η μερίδαмассовая - της μάζας του συστατικού μ(ε)ίγματος ως προς το σύνολο μάζας μείγματοςмольная - см. молярная -2. (мера веса) παλαιά ρωσική μονάδα μάζας πριν την εφαρμογή του μετρικού συστήματος ίση με 44,4349 κιλά.Русско-греческий словарь научных и технических терминов > доля
-
84 перед
перед Iпредлог с твор. п.1. (при обозначении места) μπροστά, ἐνώπιον, ἔμπροσ-θεν:\перед домом μπροστά στό σπίτι· \перед дверьми́ πρό τῶν θυρών, μπροστά στήν πόρτα· передо мной μπροστά μου, ἐνώπιον μου· \перед глазами μπροστά στά μάτια·2. (при обозначении времени) πρίν, πρό:\перед восходом со́лица πρίν ἀνατείλει ὁ ήλιος, πρό τῆς ἀνατολής τοῦ ήλίου· \перед обедом πρό τοῦ φαγητοῦ· \перед началом занятий πρίν ἀπό τήν Εναρξη τῶν μαθημάτων, πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν μαθημάτων \передтем, как выйти и́з дому πρίν ἔβγω ἀπό τό σπίτι·3. (по отношению к кому-л., чему-л.) προς, παρά:долг \перед Родиной^ τό καθήκον πρός τήν πατρίδα· извиниться \перед кем-л. ζητώ συγγνώμη ἀπό κάποιον4. (по сравнению) ἐν συγκρίσει:они́ ничто́ \перед ним αὐτοί δέν εἶναι τίποτε ἐν συγκρίσει μ' αὐτόν.перед IIм τό μπροστινό μέρος:\перед дома ἡ πρόσοψη τοῦ σπιτιοῦ. -
85 за
πρόθεση με αιτ. ή οργανική.1. πέρα(ν), έξω•жить за городом ζω έξω από την πόλη•
пределами πέραν των ορίων, έξω από τα όρια•
выйти за дверь βγαίνω έξω από την πόρτα•
уехать за границу φεύγω για το εξωτερικό•
за морем, за морями πέραν των θαλασσών.
2. πίσω, όπισθεν, κοντά•запереть дверь за собой κλείνω πίσω μου την πόρτα•
идите за мною ελάτε κοντά μου (ακολουθείστε)•
он уехал вскорь -ним αυτός έφυγε αμέσως κοντά από ‘κείνον•
-садом πίσω από τον κήπο•
заложить руки за спинку βάζω τα χέρια πίσω•
гоняться за почестями επιδιώκω τιμές•
он пишет мне письмо за писмом μου γράφει γράμματα το ένα κοντά τ’ άλλο•
спрятаться за ширмы κρύβομαι πίσω από το παραβάνι•
он оставил его далеко за собой τον άφησε μακριά πίσω του•
у него ни собой ни за женой δεν έχει τίποτε ούτε αυτός ούτε η γυναίκα του.
3. για, διά•он наказан за свою вину αυτός τιμωρήθηκε για το σφάλμα του•
вступиться за кого παίρνω το μέρος κάποιου•
просить за кого παρακαλώ για κάποιον•
работать за двоих δουλεύω για δυό•
за кого вы меня принимаете για ποιόν με περνάτε•
ручаться за кого εγγυώμαι για κάποιον•
я купил это за десять рублей το αγόρασα για δέκα ρούβλια•
благодарить -... ευχαριστώ για...• все за одного, один за всех όλοι για τον ένα, ο ένας για όλους" за наличные деньги σε μετρητά (τοις μετρητοίς)•
платье это прелестно за то же оно и дорого το φόρεμα αυτό είναι θαυμάσιο, γι’ αυτό είναι και ακριβό•
выдаёт за достоверное το παρουσιάζουν για έγκυρο•
я бранил его за леность τον μάλωνα για την τεμπελιά του•
за раз, за один раз για μια φορά•
я зайду за вами в два часа θα σας επισκεφτώ στίς δυο η ώρα•
послать за лекарством στέλλω για φάρμακο•
ходить за детьми πηγαίνω για τα παιδιά•
он смотрит за моим домом αυτός επιβλέπει το σπίτι μου.
|| (σημαίνει σκοπό)•за великое дело για μεγάλο έργο•
бороться за первенство αγωνίζομαι για το πρωτάθλημα.
4. αντί, για•око за όκο οφθαλμόν αντί οφθαλμού•
зуб за зуб οδόντα αντί οδόντος.
5. υπέρ•говорить за и против μιλώ υπέρ και κατά• (στην ψηφοφορία)•
кто за? ποιος είναι υπέρ;•
стоять за правду υπερασπίζω την αλήθεια (το δίκαιο)•
за кем ή за чем дело стило για ποιόν ή για ποιο πράγμα πρόκειται.
6. (για χρόνο) κατά, την ώρα•это случилось за обедом αυτό συνέβηκε την ώρα του φαγητού.
7. από•взять за руку πιάνω από το χέρι•
повесить за ноги κρεμώ από τα πόδια•
водить за нос σέρνω από τη μύτη•
бросить за окно ρίχνω από το παραθύρι•
схватить кого за ворот πιάνω κάποιον από το γιακά•
приниматься за работу αρχίζω (πιάνω) τη δουλειά•
заткнуть что за пояс κρεμώ κάτι από τη ζώνη.
8. στον, στην, στο•сесть за стол, за обед, за ужин κάθομαι (παίρνω θέση) στο τραπέζι, στο γεύμα, στο δείπνο•
сидеть за столом, за обедом, за ужином κάθομαι (παραβρίσκομαι) στο τραπέζι, στο γεύμα στο δείπνο•
он дает за дочерью миллион драхм αυτός δίνει (προίκα) στη θυγατέρα του ένα εκατομύριο δραχμές•
за ваше здоровье στην υγεία σας.
9. (σημαίνει απόσταση)•за версту от сюда ένα βέρατιο από εδώ.
10. προς•нога за ногу, шаг за шагом βήμα προς βήμα.
11. με•она вышла за военного αυτή παντρεύτηκε, (με) στατιωτικό.
12. λόγω, για λόγους, για, ένεκα, εξ αιτίας• σαν, ως•за неспособностью λόγω ανικανότητας•
за старостью лет σαν παρήλικος•
награждать за службу βραβεύω για υπηρεσία•
за недостаток времени λόγω έλλειψης χρόνου.
13. εν, κατά•за отсуствием εν απουσία, απόντος.
14. (για εργασία, ασχολία)•взяться за работу πιάνω τη δουλειά•
взяться за перо πιάνω την πένα, αρχίζω να γράφω.
15. μέσα, εντός, στον, στην, στο•держать, спрятать камень за пазухом κρατώ, κρύβω πέτρα στον κόρφο (έχω ύπουλο σκοπό).
16. αντί, για, στη θέση•расписаться за брата υπογράφω για τον αδερφό.
17. (διάφορες επί μέρους σημασίες)•за вами остается еще два рубля μένετε ακόμα χρέος δυο ρούβλια•
запишите это за мною γράψετε το στο λογαριασμό μου (θα σας το χρωστώ εγώ)•
за мой счет με δικά μου έξοδα•
всеми расходами осталось еще сто рублей αφαιρουμένων όλων των εξόδων, έμειναν ακόμα εκατό ρούβλια•
ему за сорок лет αυτός είναι πάνω από σαράντα χρόνια, πέρασε τα σαράντα•
что за шум? τι θόρυβος είν’ αυτός•
ото было время... αυτό έγινε τον καιρό...
|| (με την ιδιότητα)•за подписью министра με την υπογραφή του υπουργού•
за то (αντιδιαστολή) γι’ αυτό.
|| σαν, ως, για•признать- благо ευδοκώ, συγκατανεύω.
|| (αντικείμενο επιδίωξης) •охотиться за куропатками κυνηγώ πέρδικες.
|| (άλλες σημασίες)•взяться за оружием παίρνω τα όπλα (επαναστατώ)•
за исключением εξαιρέσει, εκτός•
он за все сердится όλα του φταίνε•
заработок за год οι ετήσιες αποδοχές•
за неделю, за месяц σε μια βδομάδα, σ’ ένα μήνα•
ни за что με κανένα τρόπο.
-
86 кпереди
επίρ. (απλ.) προς τα μπρος, προς το μπροστινό μέρος. -
87 натянуть
-яну, -янешь, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. натянутый, βρ: -нут, -а, -оρ.σ.μ.1. εντείνω, τεντώνω τραβώ•натянуть тетиву лука τεντώνω τη χορδή του τόξου•
натянуть вожжи τραβώ τα χα-λινά•
натянуть холст на рамку τεντώνω το πανί στο τελάρο.
2. τραβώ προς το μέρος μου ή προς τα πάνω μου•натянуть на себя одеяло τραβώ πάνω μου το πάπλωμα.
|| φορώ, ντύνω, βάζω κάτι στενό•натянуть сапоги βάζω με δυσκολία τις μπότες•
перчатки φορώ τα στενά γάντια.
3. παρατραβώ, το παρακάνω, ξεπερνώ τα όρια.4. απρόσ. συννεφιάζω καλύπτω, σκεπάζω.1. τεντώνομαι, εντείνομαι.2. (απλ.) μεθώ, τα κοπανώ. -
88 оттянуть
-яну, -янешь, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. оттянутый, βρ: -нут, -а, -о ρ.σ.μ.1. τραβώ, σύρω προς τα πίσω ή κατά μέρος•курок σηκώνω (ανυψώνω) τον επικρουστήρα.
|| παρασύρω•течением баржу -ло от берега το ρεύμα παρέσυρε τη μαουνα από την ακτή.
|| σύρω, τραβώ βίαια. || αποσπώ παραπλανώντας•оттянуть силы врага, τραβώ τις δυνάμεις του εχθρού.
2. τεντώνω προς τα κάτω με το βάρος. || προκαλώ πόνο με το βάρος•вдра -ли руки μου πόνεσαν τα χέρια κουβαλώντας κουβάδες.
3. τρενάρω, αναβάλλω, παρελκύω, καθυστερώ.4. (τεχ.)επιμηκύνω με σφυρηλάτηση.5. βλ. оттопырить.εκφρ.оттянуть время – κερδίζω χρόνο, παρελκύω σκόπιμα.1. αποτραβιέμαι, απομακρύνομαι, αποσύρομαι• αποχωρώ•наши войска -лись южнее τα στρατεύματα μας αποσύρθηκαν νοτιότερα.
2. κρέμομαι από το βάρος. -
89 γε
γε, [dialect] Dor. and [dialect] Boeot. [full] γα, enclitic Particle, giving emphasis to the word or words which it follows.I with single words, at least, at any rate, but often only to be rendered by italics in writing, or emphasis in pronunciation: τὸ γὰρ.. σιδήρου γε κράτος ἐστίν such is the power of iron, Od.9.393; εἴ που πτωχῶν γε θεοὶ.. εἰσίν if the poor have any gods to care for them, 17.475;μάλιστά γε 4.366
; ὅ γ' ἐνθάδε λεώς at any rate the people here, S.OC42, etc.: with negs., οὐ δύο γε not even two, Il.5.303, 20.286; οὔκουν φθόγγος γε not the least sound, E.IA9.2 with Pronouns: with Pron. of [ per.] 1st Pers. so closely joined, that the accent is changed, in ἔγωγε, ἔμοιγε (also ἔγωγα [dialect] Lacon., but ἐγώνγα, ἰώνγα [dialect] Boeot.): in Hom. freq. with Art. used as Pron., v. ὅ γε: with demonstr. Pronouns, κεῖνός γε, τοῦτό γε, etc.: in Com. coalescing with -ί final, ; τουτογί, ταυταγί, etc., Id.V. 781, Pax 1057, etc. (but ): after possess. Pronouns,ἐμόν γε θυμόν Il.20.425
, etc.: freq. after relat. Pronouns, ὅς γε, οἵ γε, etc.,οἵ γέ σου καθύβρισαν S.Ph. 1364
;ὅς γ' ἐξέλυσας δασμόν Id.OT35
, etc.; ὅσον γε χρῄζεις even as much as.., ib. 365;οἷόν γέ μοι φαίνεται Pl.R. 329a
: rarely with interrog. Pronouns,τίνα γε.. εἶπας
;E.
Tr. 241; ;S.
Ph. 441.3 after Conjunctions, to emphasize the modification or condition introduced by the subjoined clause, πρίν γε, before at least, sts. repeated,οὐ μὲν.. ὀΐω πρίν γ' ἀποπαύσεσθαι, πρίν γε.. αἵματος ἆσαι Ἀρῆα Il.5.288
, cf. Od.2.127; πρὶν ἄν γε or πρίν γ' ἄν, Ar.Eq. 961, Ra.78, etc.; ; ;ἐπεί γε X.An.1.3.9
;ἐπειδή γε Th.6.18
;ὅπου γε X.Cyr.2.3.11
; εἴ γε, ἐάν γε, if that is to say, if really, Th.6.18, Pl.Phdr.25<*>c; also simply to lay stress on the condition, κἄν γε μὴ λέγω and if I do not.., Ar.Ach. 317; εἴπερ γε if at any rate, Hdt.7.16.γ, 143, etc.; ὥστε γε (v.l. ὥς γε), with inf., so far at least as to.., Pl.Phdr. 230b;ὥς γ' ἐμοὶ χρῆσθαι κριτῇ E.Alc. 801
; ὥς γε or ὥσπερ γε as at least, S.Ant. 570, OT 715, etc.:—γε may follow τε, when τε is closely attached to the preceding word,ὡς οἷόν τέ γε μάλιστα X.Mem.4.5.2
, Pl.R. 412b; ; :—for its use in opposed or disjunctive clauses, v. infr. 11.3.4 after other Particles, καὶ μὴν.. γε, οὐ μὴν.. γε, with words intervening, X.Mem.1.4.12, E.Alc. 518, etc.; after ἄν in apodosi, when preceded by οὐ or καί, Id.Ph. 1215, Or. 784; ἄταρ.. γε but yet, Ar.Ach. 448; καίτοι γε, v. καί τοι; ἀλλά γε (without intervening words) is f.l. in Pl.Hp.Ma. 287b (leg. ἀλλ' ἄγε), R. 331b ( ἀλλά γε ἕν codd.,ἀλλὰ ἕν γε Stob.
); ἀλλά γε δή dub. in Id.Phdr.262a; later, Plu.2.394c, Ael.NA10.49 codd.: but,5 when preceding other Particles, γε commonly refers to the preceding word, while the Particle retains its own force: but sts. modifies the sense of the following Particle, γε μήν nevertheless,πάντως γε μήν Ar.Eq. 232
, cf. E.El. 754, X., etc.; [dialect] Ep. and [dialect] Ion.γε μέν Il.2.703
, Od.4.195, Hdt.7.152; , S.Tr. 484; , X.An.2.3.9, etc.: γε δή freq. strengthens an assertion, A.Pr.42, Th.2.62, etc.;οἰόμεθά γε δή Pl.Euthd. 275a
(cf. also 11.1); γέ τοι, implying that the assertion is the least that one can say, Ar.V. 934, Pl. 424, 1041, etc.; ; , Pl.Phdr. 264b;γέ τοί που Id.Lg. 888e
; , etc.; γέ που at all events, any how, Ar. Ach. 896, Pl.R. 607d, 478a, etc.; for γε οὖν, v. γοῦν.II exercising an influence over the whole clause:1 epexegetic, namely, that is, Διός γε διδόντος that is if God grant it, Od.1.390; κλῦθι, Ποσείδαον.., εἰ ἐτεόν γε σός εἰμι if indeed I am really thine, 9.529: hence to limit, strengthen or amplify a general assertion, ἀνὴρ.. ὅστις πινυτός γε any man— at least any wise man, 1.229; freq. preceded by καί, usu. with words intervening, ἦ μὴν κελεύσω κἀπιθωΰξω γε πρός ay and besi <*>es that.., A.Pr.73; παρῆσάν τινες καὶ πολλοί γε some, ay and a great many, Pl.Phd. 58d;καὶ γελοίως γε Id.R. 531a
; freq. with the last term in an enumeration,ταύτῃ ἄρα.. πρακτέον καὶ γυμναστέον καὶ ἐδεστέον γε καὶ ποτέον Id.Cri. 47b
;ὄψεις τε καὶ ἀκοαὶ καὶ.. καὶ ἡδοναί γε δή Id.Tht. 156b
; repeated, ; rarely without intervening words,καί γε ὁ θάνατος διὰ τὴν μοίρην ἔλαχεν Hp.Septim.9
, cf. Lys.11.7 codd.;καί γε.. ἐκχεῶ Act.Ap.2.18
: hence,2 in dialogue, in answers where something is added to the statement of the previous speaker, as ἔπεμψέ τίς σοι.. κρέα; Answ. καλῶς γε ποιῶν yes and quite right too, Ar.Ach. 1049; κενὸν τόδ' ἄγγος, ἢ στέγει τι; Answ. σά γ' ἔνδυτα .. yes indeed, your clothes, E. Ion 1412; οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα δηχθείη πόσις. Answ. σὺ δ' ἂν γένοιο γ' ἀθλιωτάτη γυνή yes truly, and you.., Id.Med. 817, cf. S.OT 680, etc.; πάνυ γε yes certainly, Pl.Euthphr.8e, etc.; οὕτω γέ πως yes somehowso, Id.Tht. 165c; sts. preceded by καί, καὶ οὐδέν γ' ἄτοπον yes and no wonder, ib. 142b, cf. d, 147e; sts. ironically,εὖ γε κηδεύεις πόλιν E.IT 1212
.3 to heighten a contrast or opposition,a after conditional clauses, εἰ μὲν δὴ σύ γ'.., τῷ κε Ποσειδάων γε .. if you do so, then at all events Poseidon will.., Il.15.49 sq.; ἐπεὶ πρὸς τοῦτο σιωπᾶν ἥδιόν σοι.. τόδε γε εἰπέ at any rate tell me this, X.Cyr. 5.5.20;εἰ μὴ τὸ ὅλον, μέρος γ' ἐπιβάλλει D.18.272
:—sts. in the protasis, εἰ γὰρ μὴ ἑκόντες γε.. ἀλλ' ἀέκοντας .. Hdt.4.120.b in disjunctive sentences to emphasize an alternative, ἤτοι κεῖνόν γε.. δεῖ ἀπόλλυσθαι ἢ σέ .. Id.1.11; ;πατὴρ δ' ἐμός.. ζώει ὅ γ' ἢ τέθνηκε Od.2.131
, cf. Il.10.504: also in the second clause,εἰπέ μοι, ἠὲ ἑκὼν ὑποδάμνασαι ἤ σέ γε λαοὶ ἐχθαίρουσι Od.3.214
, cf. Hdt.7.10.θ, S.OT 1098 sq.4 in exclamations, etc., ὥς γε μή ποτ' ὤφελον λαβεῖν dub. in E.IA70, cf. S.OC 977, Ph. 1003, Ar.Ach.93, 836, etc.; in oaths, οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρά γ' v.l. in Ar.Eq. 698;μὰ τὸν Ποσειδῶ γ' οὐδέποτ' Id.Ec. 748
;καὶ ναὶ μὰ Δία γε X.Ap.20
;καὶ νὴ Δία γε Ar.Eq. 1350
, D.Chr.17.4, Luc. Merc.Cond.28, Lib.Or.11.59, etc.: with words intervening, καὶ νὴ Δί', ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἕτεροί γε .. D.13.16;νὴ Δία, ὦ Ἀθηναῖοι, ὥρα γε ὑμῖν X.HG7.1.37
; merely in strong assertions, τίς ἂν φιλέοντι μάχοιτο; ἄφρων δὴ κεῖνός γέ .. Od.8.209, etc.5 implying concession, εἶμί γε well then I will go (in apodosi), E.HF 861;δρᾶ γ' εἴ τι δράσεις Id.IA 817
, cf. Andr. 239.III γε freq. repeated in protasis and apodosis, as πρίν γε.., πρίν γε, v. supr.1.3;εἰ μή γε.. τινὶ μείζονι, τῇ γε παρούσῃ ἀτιμίᾳ Lys.31.29
; even in the same clause, , cf. Hdt.1.187, E.Ph. 554, Pl.R. 335b, Grg. 502a.IV POSITION: γε normally follows the word which it limits; but is freq. placed immediately after the Article, asὅ γε πόλεμος Th.1.66
, etc.; or the Prep.,κατά γε τὸν σὸν λόγον X.Cyr.3.1.15
;ἔν γε ταῖς Θήβαις S.OT 1380
; orδέ, νῦν δέ γε Pl.Tht. 144e
; τὸ δέ γε ib. 164b;δοῖμεν δέ γέ που ἄν Id.R. 607d
, cf. Phd. 94a, etc.; freq. in retorts, ἁμές ποκ' ἦμες ἄλκιμοι νεανίαι. Answ.ἁμὲς δέ γ' εἰμές Carm.Pop.18
; οὐκ οἶδ' ὅτι λέγεις. Answ.ἡ γραῦς δέ γε οἶδ', ὡς ἐγῷμαι Men.Epit. 577
, cf. A.Th. 1031, etc. -
90 καταγίγνομαι
A abide, dwell, ἐν [ Χρυσοχοείῳ] Test. ap. D.21.22, cf. Teles p.27 H., PMagd.9.3 (iii B.C.), LXX Ex.10.23, OGI666.14 (Egypt, i A.D.), etc.2 busy oneself about, be concerned with a thing,ἔν τινι Plb.31.29.6
;ἐν ἀριθμοῖς καὶ προσώποις A.D.Synt.226.28
(but κ. ἐν δοτικῇ to be constructed with the dative case, 298.10);ὑφ' ὧν καὶ δι' ὧν καὶ περὶ ὧν τὸ Χειρουργικὸν μέρος τῆς τέχνης καταγίνεται Gal.18(2).667
;περί τι Phld.Mus.p.40K.
, Arr.Epict.3.2.6;περὶ τὸ ποιὸν μᾶλλον ἢ τὸ ποσόν Ptol.Geog.1.1.4
, cf. S.E.M.4.1; τὴν γεωμετρίαν οὐ περὶ μεγέθη ἀλλὰ περὶ ποιότητα κ. Plot. 6.3.14;εἴς τι A.D.Synt.298.21
; πρός τι ib.280.15;πρὸς τὸ οἴκοι ἐνδιατρίβειν Agatharch.101
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταγίγνομαι
-
91 φυλάσσω
Aφυλασσέμεναι Il.10.312
, 419; poet. [tense] impf.φύλασσε Pi.Pae.6.91
: [tense] fut.φυλάξω Od.22.195
, etc.: [tense] aor. ἐφύλαξα, [dialect] Ep.φύλ- Il.16.686
, etc.: [tense] pf.πεφύλᾰχα Ath.10.408f
, ([etym.] δια-) X.Cyr.8.6.3 (- πεφυλακ- codd.), Din.1.9 (- πεφυλακ- codd.), ([etym.] παρα-) Pl.Lg. 632a; , Arg.E.Med. ( πεφυλακέναι and πεφυκέναι codd.):—[voice] Med., [tense] fut. , S.El. 1012, Ar. Ec. 831, etc.; also in pass. sense, S.Ph.48, X.Oec.4.9: [tense] aor.ἐφυλαξάμην Hdt.7.130
(v.l.), Antipho3.4.7, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.- αχθήσομαι D.H.Rh.5.6
, Gal.1.426: [tense] aor.ἐφυλάχθην Luc.Pisc.15
: [tense] pf.πεφύλαγμαι E.Fr.472.19
(anap.), cf. infr. c. 1, Lib.Or.54.74 (in pass. sense); imper., only in med. sense in early writers, , Orac. ap. Hdt.7.148; part., Il.23.343, etc.A abs., keep watch and ward, keep guard, esp. by night, ;οὐδ' ἐθέλουσι νύκτα φυλασσέμεναι Il.10.312
, cf. 419, 421; , cf. 22.195; ([voice] Med., v. infr. c);σὺν κυσὶ.. φυλάσσοντας περὶ μῆλα Il.12.303
;αὐτοῦ φ. A.Eu. 243
;τὴν μὲν ἡμέραν κατὰ διαδοχὴν φ. τὴν δὲ νύκτα καὶ ξύμπαντες Th.7.28
;ἐφύλαττον περὶ τὰ βασίλεια X.Cyr.7.5.68
;οἱ φυλάττοντες Isoc.10.34
; φ. τοῖς Ἀθηναίοις keep watch for.., Th.7.53;κατὰ θάλατταν ἐφύλαττεν ὅπως μηδὲν εἰσπλέοι X.HG2.4.29
; φ. ἕως .. watch or wait till.., Lys.1.15; φ. πηνίκα .. D.18.308: c. acc. cogn.,φυλακὰς φ. X.An.2.6.10
, Ev.Luc. 2.8.2 to be on one's guard, And.1.135.B trans., watch, guard, defend,ἀθανάτων ὅστις σε φυλάσσει Od.15.35
, cf. Il.10.417, al.; σύας, μῆλα, Od.17.593, 12.136;τὴν ἑωυτῶν Hdt.8.46
;πόλιν φ. A.Th. 136
(lyr.), IG12.108.46; ;σε φυλάττοι Ζεύς Ar.Eq. 499
(anap.);βρέτας ἧσαι φυλάσσων A.Eu. 440
; φ. τινὰ ἀπὸ τῶν δυσχωριῶν guard one from.. X.Cyr.1.4.7 (but τὴν γραῦν φ. ἀπὸ τῶν κεραμίων keep away from.., Men.Sam. 87): c. acc. et inf., ;ὁ νόμος φ. μὴ ἅπτεσθαι Pl.Lg. 838b
;φ. μηδένα περαιοῦσθαι Th. 7.17
;φ. τὸ μηδὲν ἐναντίον γενέσθαι D.18.313
: folld. by a relat. clause,φ. ἑαυτὸν ὅπως μὴ ἀδικήσει Pl.Grg. 480a
;φύλαττέ με μὴ παρακρούσωμαί σε Id.Cra. 393c
; φ. τινά, εἰ .. Id.Smp. 220d:—[voice] Pass., to be watched, kept under guard, Hdt.3.45, X.An.6.4.27.2 watch for, lie in wait or ambush for, ;νόστον φ. Il.2.251
; φ. τὸ σύμβολον look out for the signal-fire, A.Ag.8;τοὺς πολεμίους X.Lac. 12.2
;φ. τοὺς παράνομα γράφοντας D.58.34
; keep a watch on, [ τινα] Lys.1.6;τοὺς παραβαίνοντας Arist.Pol. 1289a19
.b esp. watch, wait for, observe an appointed time or a fixed event,τὴν κνρίην τῶν ἡμερέων Hdt.1.48
;φ. τὴν ἡμέραν Antipho 6.37
; φυλάξαντες νύκτα wait for night, Th.2.3;φυλάσσουσι γραφόμενοι τὸ ἀποβαῖνον Hdt.2.82
;τοὺς ἐτησίας D.4.31
: with a part. added, :φ. Ξέρξην.. δεῖπνον προτιθέμενον Id.9.110
; ἀριστοποιουμένους φ. τοὺς στρατιώταςD 23.165: folld. by a relat. clause, φ. ὅ τι χρήσεται .. Hdt.5.12.3 metaph., preserve, maintain, cherish, [ χόλον] Il.16.30;αἰδῶ καὶ φιλότητα 24.111
;ὅρκια 3.280
; φ. ἔπος observe a command, 16.686;φ. ῥῆμα Pi.I.2.9
;τελετάς Id.O.3.41
; ;τοὺς νόμους Pl. Plt. 292a
, cf. Grg. 461d, etc.;τὸ σὸν πιστόν S.OC 626
;τὰς συνθήκας Isoc.17.20
;τὰ τοῦ γάμου δίκαια POxy.905.9
(ii A. D.);λόγον πρός τινα PFlor.56.21
(iii A. D., [voice] Pass.);φ. σιγήν E.IA 542
; οὐ γὰρ ἀπειλὰς ὑμετέρας ἐφύλαξα I regarded not your threats, Call.Del. 204; φ. σκαιοσύναν cling to it, foster it, S.OC 1213 (lyr.); ;φ. τῇ μνήμῃ τὰ λεχθέντα Pl.Lg. 783c
; φ. τὸν θυμόν ib. 867a;τὴν τιμωρίαν D.21.40
;φ. καὶ ταμιεύειν πάντα τινί Lys.19.40
;τὸ μέρος τοῖς θεοῖς X.An.5.3.4
; τἀγαθά, opp. κτήσασθαι, D.1.23;μᾶλα ἐν κόλποισι Theoc.2.120
, cf. 7.64;εἰ μὴ φυλάσσεις μίκρ', ἀπολεῖς τὰ μείζονα Men. Mon. 172
; ἀθάνατον ἔχθραν μὴ φύλαττε ib.4: with a predic. added,φ. τινά δεδεμένον Antipho 5.47
;ἀδέκαστον φ. τὴν διάνοιαν D.H.Th. 34
;ἀκύμααντον τὸ πέλαγος Luc.DMar.5.1
:—[voice] Pass., ὅσος παρ' ὑμῖν ὁ φθόνος φυλάττεται is fostered by.., S.OT 382.5 notice, observe, Ath.l.c.7 c. acc., beware of, avoid,ἅπαντα ταῦτα φυλάττειν κελεύει Gal.18(2).791
.8 φ. μὴ c. subj., take care lest.. E.IA 145 (anap.), Pl.Tht. 154d; φ. ἐμὲ καὶ τηρεῖν ὅπως μή .. D.18.276.9 [voice] Med., φυλάξασθε τοῦ ἀγαπᾶν Κύριον be careful to.., LXXJo.23.11.C [voice] Med.,I abs., to be on one's guard, keep watch, Ar.Ec. 769; used by Hom. only in part.,νύκτα φυλασσομένοισι Il.10.188
; πεφυλαγμένος εἶναι to be cautious, prudent, 23.343, cf. X.HG7.5.9; with caution,Id.
Cyr.5.2.30, cf. Cyn.10.10.2 c. acc., keep a thing by one, bear it in mind or memory, Hes. Op. 263, 561; more fully, ἐν θυμῷ δ' εὖ πάντα φυλάσσεο ib. 491; , cf. Pi.O.7.40;τὰ λελεγμένα S.El. 1012
.4 c. gen., φυλάσσεσθαι τῶν νεῶν μὴ ξυντρίψωσιν act cautiously with regard to the ships, Th.4.11; beware of,τῶν εὖ φύλαξαι S.OC 161
(lyr.);Ἄρκτοι πεφυλαγμέναι ὠκεανοῖο Arat.48
;πεφύλαξο παντοίων ἀνέμων Id.930
.II φυλάσσεσθαί τι or τινα to beware of, be on one's guard against, avoid a thing or person, Sapph.27, etc.:ταῦτα Hdt.1.108
, 7.130, cf. Ar.Ra.4; τινας A.Pr. 715, 804; ;τέττιξ ποιμένας.. πεφυλαγμένος Theoc.16.95
.b ἐφυλαξάμην διαλέκτους I put in as a precaution 'except in dialects', Hdn.Gr.2.932.3 c. inf.,φυλάξομαι δὲ τάσδε μεμνῆσθαι.. ἐφετμάς A.Supp. 205
, cf. Ocell.4.13;φ. μηδὲν ἐξαμαρτεῖν Hdt.1.108
, cf. D.25.11;φ. μηδένα βαλεῖν Antipho3.4.7
; but also withoutμή, ἵνα.. τις ὕστερον φυλάσσηται ἐπὶ γῆν τὴν σὴν στρατεύεσθαι Hdt.7.5
;φ. τὸ λυπῆσαι D.18.258
;φ. ὁρᾶσθαι Arist.HA 611a28
, cf. D.H.1.70; :—two constructions joined,δισσὰ γὰρ φυλάσσεται [ψυχή], φίλων τε μέμψιν κἀς θεοὺς ἁμαρτάνειν S.Fr. 472
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυλάσσω
-
92 ἀποτείνω
Aἀποτέτανται Luc.Zeux.4
:—stretch out, extend,μέρος τι αὑτοῦ Arist.GA 723b22
;ἀ. ἐκεῖ τὴν διάνοιαν Id.Mem. 452b10
;τὼ πόδε Luc.Merc.Cond.13
:—[voice] Pass.,δρέπανα ἐκ τῶν ἀξόνων εἰς πλάγιον ἀποτεταμένα X.An.1.8.10
;ἡ ὄψις ἀπὸ μικροῦ ἐνόπτρου πόρρω ἀποτεινομένη Arist.Mete. 377b33
, etc.2 extend, prolong, of the line of an army, X.HG5.2.40 ([voice] Pass.); μακροτέρους ἀ. μισθούς extend rewards much further, Pl.R. 363d; esp. of speeches, ; ἀ. μακροὺς λόγους to make long speeches, Id.Prt. 335c, al.;συχνὸν λόγον Id.Grg. 465e
;μακρὰν ῥῆσιν ἀ. Id.R. 605d
; of brazen vessels, μακρὸν ἠχεῖ καὶ ἀ. [τὴν ἠχήν] Id.Prt. 329a;φωνὴ σάλπιγγος ὀξὺν ἀ. φθόγγον Plu.Sull.7
;ἱστορίας μέσρι μέσων νυκτῶν ἀ. Id.2.60a
: —[voice] Pass.,προοίμια ἀποτεταμένα ὡς ἐν διηγήσεως τρόπῳ D.H.Rh.10.13
;ἀποτεινομένου τοῦ ποτοῦ Luc.Merc.Cond.18
.3 strain, tighten:— [voice] Pass., παραδείγματα ἀκριβῶς ἀποτεταμένα ταῖς γραμμαῖς severely drawn, Luc.Rh.Pr.9:—[voice] Med., exert oneself, ὑπέρ τινος about a thing, Id.Am.17; ἀποτείνεσθαι πρός τινα inveigh against.., D.L.5.17, Gal. 18(1).255.4 refer, allude,πρός τινα Luc.Nigr.13
:—[voice] Med., Simp. in Ph.242.23:—[voice] Pass., impers., ἀποτείνεται ἐπί.. the reference is to.., Sch.Il.Oxy.221 xi 25.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποτείνω
-
93 ἀποχράω
A- χρῆν D.4.22
, Antiph.161, Luc.Herm.24 (- χρῆναι v.l. in D.H.3.22, condemned by AB81), [dialect] Ion.- χρᾶν Hdt.3.138
, but- χρῆναι Hp.VC14
; part. -χρῶν, -χρῶσα, v. infr.: [tense] impf. ἀπέχρη, [dialect] Ion.- έχρα Hdt.1.66
: [tense] fut. - χρήσω: [tense] aor. - έχρησα:—suffice, be sufficient, be enough:1 abs., in persons other than [ per.] 3sg., [ per.] 1sg. only in εἷς ἐγὼν ἀποχρέω [Epich.] l.c.; [θανάτω] δύ' ἀποχρήσουσιν μόνω Ar.Pl. 484
; ἀποχρήσει (sc. ἡ ὑφαντική) Pl.Plt. 279b; ;ἀποχρῶν ἀνὴρ ἔμοιγε πρὸς τὰ νῦν κακά Pherecr.145.6
;ἡλικία ἀποχρῶσα Ar.Fr. 489
;σύμβουλος ἀποχρῶν τῇ πόλει Pl.Alc.2.145c
; of ἀρετή, Stoic.3.50: c. inf.,ἀποχρῶσι.. ἑκατὸν νέες χειρώσασθαι Hdt.5.31
;Κνιδίους μούνους ἀποχρᾶν οἱ τοὺς κατάγοντας γίνεσθαι Id.3.138
, cf. 9.48;πεδίον ἀποχρῶν τὴν Ἀσίαν πρὸς τὴν Εὐρώπην ἀντιτάξαι Philostr. Im.1.1
.2 mostly in [ per.] 3sg., c. dat.,a with a nom., [ποταμὸς] οὐκ ἀπέχρησε τῆ στρατιῇ πινόμενος was not enough to supply the army with drink, Hdt.7.43, 196; often in the phraseταῦτ' ἀπόχρη μοι Ar. Av. 1603
, cf. Pl.Phdr. 279a;ἀπόχρη μοι τοσοῦτον ἐὰν.. Isoc.5.28
;οὐκ ἀπέχρησε δὲ αὐτῷ τοῦτο D.21.17
;οὐδὲ ταῦτ' ἀπέχρησεν αὐτοῖς Isoc. 4.97
. b. impers., c. inf., ἀποχρᾷ ([etym.] - χρη) μοι ἡσυχίην ἄγειν, ποιέειν τι, etc., t)is sufficient for me to.., Hdt.1.66, 6.137, 9.79, Hp.Mochl.38; [ἔφασαν] ἀποχρήσειν σφι τὴν ἑωυτῶν φυγάσσειν Hdt.8.130
: c. dat. part., ἀποχρᾶν σφι κατὰ τὸ ἥμισυ ἡγεομένοισι it was enough for them if they shared the command, Id.7.148; μέρος βαιὸν ἐχούση πᾶν ἀπόχρη μοι 'tis all sufficient for me to have a little, A.Ag. 1574 (nowhere else in Trag.);τοσαῦτ' ἀπόχρη προσθήσειν Str.9.1.20
.c impers., ἀπόχρη τινός there is enough of a thing, Hp.Mul.1.12, Vid.Ac.4; ἀποχρῆν ἐνίοις ὑμῶν ἄν μοι δοκεῖ εἰ.. methinks it would have satisfied some of you, D.4.42: abs. in part., οὐκ ἀποχρῆς αν αὐτῷ since it did not suffice him, Arist.Xen. 976b21.3 [voice] Pass., to be contented with a thing, c. dat., ἀποχρεωμένων τούτοισι τῶν Μυσῶν the Mysians being satisfied therewith, Hdt.1.37;τοῖς ὀνόμασι μόνον D.17.31
.b impers.,οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν Hdt.1.102
;ἀπεχρᾶτό σφι ἡσυχίην ἄγειν Id.8.14
.II deliver an oracle, Ael.Fr.59.B ἀποχράομαι use to the full, avail oneself of,ἐπικαιρότατον χωρίον.. ἀποχρῆσθαι Th.1.68
;ἀποχρήσασθε τῆ.. ὠφελίᾳ Id.6.17
, cf. 7.42; ὅταν.. ἀποχρήσωνται χρῶνται λοιπὸν ὡς προδόταις when they have made all the use they can of them, then they deal with them.., Plb.18.15.9.2 abuse, misuse, c. dat.,εἰς ταῦτα ἀποχρῆσθαι τῷ πλουτεῖν D.21.124
;πλεονεκτικῶς ταῖς ἐξουσίαις ἀ. OGI665.16
(Egypt, i A.D.);ἀποχρωμένων μᾶλλον ἢ χρωμένων αὐτῷ Plu.Comp.Alc.Cor.2
;οἷς μὲν χρῆσθαι, οἷς δ' ἀ. Id.2.178c
: c. gen.,θυγατρός Id.Nob.13
.3 c. acc., destroy, kill, Ar.Fr. 358, Th.3.81, Poll.8.74, etc.5 ἀποχρησαμένοις· ἀποσεισαμένοις, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποχράω
-
94 ἐπιεικής
ἐπιεικ-ής, ές,A fitting, meet, suitable, τύμβον οὐ μάλα πολλὸν.., ἀλλ' ἐπιεικέα τοῖον not very large but meet in size, Il.23.246; τείσουσι βοῶν ἐπιεικέ' ἀμοιβήν a fair recompense for them, Od.12.382.—Elsewh. Hom. has only the neut. ἐπιεικές, either in the phrase ὡς ἐπιεικές as is meet, Il.19.147, 23.537, Od.8.389: or c.inf., ὅν κ' ἐπιεικὲς ἀκουέμεν whom it may be meet for you to hear, Il.1.547; ὅπλα.. οἷ' ἐπιεικὲς ἔργ' ἔμεν ἀθανάτων such as is meet they should be, 19.21, cf. 23.50, Od.2.207.II. after Hom.,1. of statements, rights, etc.,a. reasonable, specious, ἡ δὲ τρίτη τῶν ὁδῶν πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα μάλισταἔψευσται Hdt.2.22
;ἐ. πρόφασις Th.3.9
; ; ἐπιεικῆ ; ἐ. ὁδός a tolerable road, Plu.Crass.22.b. opp. δίκαιος, fair, equitable, not according to the letter of the law, ἐπανόρθωμανομίμου δικαίου Arist.EN 1137b11
, cf. Rh. 1374a26; τῶν δικαίων τὰἐπιεικέστερα προτιθεῖσι Hdt.3.53
; οὔτε τοὐπ. οὔτε τὴν χάριν οἶδεν, , cf. E.Fr. 645; συγχωρεῖντἀπιεικῆ τινι Ar.Nu. 1438
; ;ἐ. ὁμολογία Th.3.4
; ;τὸ ἐ. καὶ σύγγνωμον Pl.Lg. 757e
; πρὸς τὸ ἐ., = ἐπιεικῶς 3, Th.4.19.2. of persons, able, capable,παῖς τὰ μὲν ἄλλα ἐ., ἄφωνος δέ Hdt.1.85
;οἱ ἐπιεικέστατοι τῶν τριηράρχων X.HG1.1.30
; τίνες.. τῶν νέων ἐπίδοξοι γενέσθαι ἐ. may be expected to turn out well, Pl.Tht. 143d, cf. Lg. 957a; τοὺς ἐ. καὶ τοῦ δήμουκαὶ τῶν εὐπόρων Arist.Ath.26.1
.b. in moral sense, reasonable, fair, good, ἐ. τὴν ψυχήν, φύσει, Pl.Smp. 210b, R. 538c: abs., Th.8.93, Isoc.1.48, Ep.Jac.3.17, etc.; ἐ. ἄνδρες, opp. μοχθηροί, Arist.Po. 1452b34;ἐ. περὶ τὰ συμβόλαια D.34.30
; τοὐπιεικές fairness, goodness, S.OC 1127.c. with social or political connotation, the upper or educated classes,λέγω ἀντικεῖσθαι τοὺς ἐ. τῷ πλήθει Arist.Pol. 1308b27
, cf. Ath.28.1.III. Adv. - κῶς, [dialect] Ion. - κέως, fairly, tolerably, moderately, ἐγγλύσσει ἐ. Hdt.2.92; ἐ. δάκνειν, παρρησίαν ἄγειν, Phld.Lib.pp.13,45 O.; ἐ. ἔχειν to be pretty well, Hp.Coac. 368; ἐ.ἐξεπίστασθαι Ar.V. 1249
;ἔστι τὸ χωρίον ἐ. ἰσχυρόν Hell.Oxy.13.5
;ἐ. ἀναίσθητον Arist.GC 319b20
;ἐ. πλατύ Id.HA 495b27
, cf. 497a23; οἱ πυρετοὶ ἐς τεταρταῖον ἐ. μεθίστανται about the fourth day, Hp.Coac. 140, cf. Alex.281; ἐ. τὸ τρίτον μέρος pretty nearly, about, Plb.6.26.8; ἐ. οἷοί τε ἦσαν κατέχειν were fairly well able.., Pl.Phd. 117c; ἐ. μὲν.. perhaps, Id.Grg. 493c.2. probably, reasonably, Id.R. 431e, etc.: [comp] Sup. -έστατα, γενέσθαι most suitably, Id.Lg. 753b.3. with moderation, mildly, kindly,οὐκ ἐ. ἐντυγχάνων οὐδὲ πρᾴως Plu.Pyrrh.23
; ἐ.ἔχειν πρός τινα Isoc.15.4
: [comp] Comp.-έστερον, διακείμενοι Id.8.61
.4. generally, usually, Plu.Pel.18, Jul.Mis. 348c, Lib.Or.11.19, al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιεικής
-
95 ἐπίστασις
A stopping, stoppage, [ τῆς κοιλίης], οὔρου, Hp.Coac. 480, Prorrh.1.110; ἐ. αἵματος sluggishness of the flow of blood, Id.Insomn.93, cf. Arist.GA 718a21; of the growth of trees, Thphr.CP2.9.1; πρὸς ἐπίστασιν τῶν ἄλλων as a deterrent to others, PAmh.2.134.9 (ii A.D.).2. violence, vehemence, ἐπαινεῖ τὴν Ζήνωνος πραγματείαν μετὰ δή τινος λαμπρᾶς ἐ. Procl. in Prm.p.604 S.II. ([etym.] ἐφίσταμαι) stopping, halt,τοῦ στρατεύματος X.An.2.4.26
, cf. Plb.8.28.13; φροντίδων ἐπιστάσεις haltings of thought, anxious thoughts, S.Ant. 225;ἐπιστάσεις καὶ διατριβαί Plu.2.48b
(following quot. of S.Ant. 232); opp. κίνησις, Arist.de An. 407a33, cf. LI 969b3.b. ἐπίστασιν ἔχει, πῶς.. there is a difficulty, as to how.., Id.Metaph. 1089b25.2. stopping to examine a thing, observation, attention,τοῦτ' ἄξιον ἐπιστάσεως, εἰ.. Id.Ph. 196a36
; μετὰ ἐ. Plb.2.2.2; μετὰπολλῆς ἐ. καὶ φιλοτιμίας D.S.29.32
;ἄξιος ἐπιστάσεως Plb.11.2.4
, Phld. Rh.1.31 S.; ἄγειν τινὰ εἰς ἐ. Plb.9.22.7; ἐξ ἐ. ῥητέον carefully, Id.3.58.3; ἐπίστασίν τινων λαμβάνειν Aristeas 256; medical treatment, care,πρὸς φλεγμονήν Sor.1.76
: generally, care, attention, Phld.Lib. p.50., Mus.p.84K.3. = ἐπιστασία 11, D.S.14.82, Ph.1.143 codd.; κατὰ τὴν ἐ. during his term as ἐπιστάτης, SIG10 (Samos, vi B.C.); ἐ. ἔργων superintendence of works, X.Mem.1.5.2;ἡ ἐ. μοι ἡ καθ' ἡμέραν 2 Ep.Cor.11.28
; oversight of students, D.H.Comp.1.4. beginning,ἐ. ποιεῖσθαι ἀπὸ.. Plb.1.12.6
; ἡ ἐ. τῆς ἱστορίας introduction, Id.2.71.7; ἀρχὴ καὶ ἐ. τῆς κατασκευῆς method of setting about construction, Ph.Bel.50.35.5. scum on urine, Hp.Aph.7.35.6. position in rear, τὴν ἐ. ἐπ' ἀλλήλοις ἔχειν one behind the other, of ships, Plb.1.26.12.7. = μέρος τι τῆς νεώς, Hsch.; cf. ἐπιστατήρ.III. onset, LXX 2 Ma.6.3;ὄχλου Act.Ap.24.12
(nisi leg. ἐπισύστασις).IV. ἐν ἐπιστάσει καὶ ἐν ἀπολογισμῷ, perh. of land of which the rent has been raised, PTeb.61 (a).163 (ii B.C.), al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίστασις
-
96 ποιέω
ποιέω (Hom.+) impf. ἐποίουν; fut. ποιήσω; 1 aor. ἐποίησα; pf. πεποίηκα; plpf. πεποιήκειν Mk 15:7 (as IMagnMai 93b, 24; on the omission of the augment s. B-D-F §66, 1; Mlt-H. 190). Mid.: impf. ἐποιούμην; 1 aor. ἐποιησάμην; pf. πεποίημαι 1 Cl 1:1. Pass. (has disappeared almost entirely; B-D-F §315): 1 fut. ποιηθήσομαι; 1 aor. 3 pl. ἐποιήθησαν (En 22:9); pf. 3 sg. πεποίηται (Ec 8:14; Tat. 11, 2), ptc. πεποιημένος (Ec 1:14 al.) Hb 12:27. A multivalent term, often without pointed semantic significance, used in ref. to a broad range of activity involving such matters as bringing someth. into being, bringing someth. to pass, or simply interacting in some way with a variety of entities.① to produce someth. material, make, manufacture, produce τὶ someth. (Gen 6:14ff; 33:17 al.; JosAs 16:8; GrBar 3:5 ‘build’; ApcMos 20; Mel., P. 38, 261).ⓐ of human activity: σκεῦος 2 Cl 8:2. χιτῶνας, ἱμάτια Ac 9:39. εἰκόνα Rv 13:14b. θεούς make gods Ac 7:40 (Ex 32:1). ναοὺς ἀργυροῦς 19:24. ἀνθρακιάν J 18:18. τέσσαρα μέρη 19:23 (s. μέρος 1a). πηλόν 9:11, 14. σκηνὰς pitch tents, build huts (1 Ch 15:1; 2 Esdr 18: 16f; Jdth 8:5; Jos., Ant. 3, 79; Just., D. 127, 3 σκηνήν) Mt 17:4; Mk 9:5; Lk 9:33. ἁγίασμα GJs 6:1; καταπέτασμα τῷ ναῷ 10:1; τὴν πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον 12:1.—Used w. prepositional expressions ποιῆσαι αὐτὴν (i.e. τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου) κατὰ τὸν τύπον to make it (the tent of testimony) according to the model (Ex 25:40) Ac 7:44; cp. Hb 8:5. ποιεῖν τι ἔκ τινος make someth. from or out of someth. (i.e. fr. a certain material; Hdt. 2, 96; cp. X., An. 4, 5, 14; Theophr., HP 4, 2, 5; Ex 20:24f; 28:15; 29:2) J 2:15; 9:6; Ro 9:21.ⓑ of divine activity, specifically of God’s creative activity create (Hes., Op. 109; Heraclitus, Fgm. 30 κόσμον οὔτε τις θεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησεν, ἀλλʼ ἦν ἀεὶ καὶ ἔστιν καὶ ἔσται; Pla., Tim. 76c ὁ ποιῶν ‘the Creator’; Epict. 1, 6, 5; 1, 14, 10; 2, 8, 19 σε ὁ Ζεὺς πεποίηκε; 4, 1, 102; 107; 4, 7, 6 ὁ θεὸς πάντα πεποίηκεν; Ael. Aristid. 43, 7 K.=1 p. 2 D.: Ζεὺς τὰ πάντα ἐποίησεν; Herm. Wr. 4, 1. In LXX oft. for בָּרָא also Wsd 1:13; 9:9; Sir 7:30; 32:13; Tob 8:6; Jdth 8:14; Bar 3:35; 4:7; 2 Macc 7:28; Aristobulus in Eus., PE13, 12, 12 [pp. 182 and 184 Holladay]; JosAs 9:5; Philo, Sacr. Abel. 65 and oft.; SibOr 3, 28 and Fgm. 3, 3; 16; Just., A II, 5, 2 al.) w. acc. ἡ χείρ μου ἐποίησεν ταῦτα πάντα Ac 7:50 (Is 66:2). τοὺς αἰῶνας Hb 1:2 (s. αἰών 3). τὸν κόσμον (Epict. 4, 7, 6 ὁ θεὸς πάντα πεποίηκεν τὰ ἐν τῷ κόσμῳ καὶ αὐτὸν τὸν κόσμον ὅλον; Sallust. 5 p. 10, 29; Wsd 9:9; TestAbr A 10 p. 88, 21 [Stone p. 24]) Ac 17:24. τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν (cp. Ael. Aristid. above; Gen 1:1; Ex 20:11; Ps 120:2; 145:6; Is 37:16; Jer 39:17 et al.; TestJob 2:4; Jos., C. Ap. 2, 121; Aristobulus above) Ac 4:24; 14:15b; cp. Rv 14:7. τὰ πάντα PtK 2 p. 13, 26 (JosAs 12, 2; Just., D. 55, 2; also s. Ael. Aristid. above). Lk 11:40 is classed here by many. Of the relation of Jesus to God Ἰησοῦν, πιστὸν ὄντα τῷ ποιήσαντι αὐτόν= appointed him Hb 3:2 (cp. Is 17:7).—W. a second acc., that of the predicate (PSI 435, 19 [258 B.C.] ὅπως ἂν ὁ Σάραπις πολλῷ σὲ μείζω ποιήσῃ) ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς (God) created them male and female Mt 19:4b; Mk 10:6 (both Gen 1:27c).—Pass. Hb 12:27.—ὁ ποιήσας the Creator Mt 19:4a v.l.② to undertake or do someth. that brings about an event, state, or condition, do, cause, bring about, accomplish, prepare, etc.ⓐ ἔργα π. do deeds, also in sg. (as JosAs 29:3 μὴ ποιήσῃς τὸ ἔργον τοῦτο) τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ π. do as Abraham did J 8:39. τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν vs. 41; cp. 10:37. τὰ πρῶτα ἔργα Rv 2:5. ἔργον commit a deed 1 Cor 5:2 v.l. ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ 2 Ti 4:5 (s. ἔργον 2).—ἔργον or ἔργα somet. refer to wondrous deeds: ἓν ἔργον ἐποίησα I have done just one (wondrous) deed J 7:21. Pl. 14:12a; cp. vs. 12bc. This illustrates the transition toⓑ do, perform miracles δυνάμεις Mt 7:22; 13:58; Ac 19:11 (Just., A I, 26, 2 al.); sg. Mk 6:5; 9:39. θαυμάσια Mt 21:15 (cp. Sir 31:9). μεγάλα καὶ θαυμάσια AcPl Ha 8, 33=BMM verso 5f (Just., A I, 62, 4). σημεῖα (Ex 4:17) J 2:23; 3:2; 7:31; 9:16; 11:47b; 20:30; Rv 13:13a; 16:14; 19:20. Sing. J 6:30; 10:41. τέρατα καὶ σημεῖα Ac 6:8; 7:36. ὅσα Mk 3:8; 6:30; Lk 9:10.—Ac 10:39; 14:11.ⓒ of conditions bring about, etc.: εἰρήνην make, establish peace Eph 2:15; Js 3:18 (cp. 2 Macc 1:4). τὴν ἔκβασιν provide a way out 1 Cor 10:13 (on the foll. gen. of the inf. w. the art. s. B-D-F §400, 2; Rob. 1067). ἐπίστασιν ὄχλου cause a disturbance among the people Ac 24:12. τὰ σκάνδαλα create difficulties Ro 16:17. On Mk 6:20 v.l. KRomaniuk, ETL 69, ’93, 140f.—W. dat. of advantage ἐποίουν χαρὰν τοῖς ἀδελφοῖς they brought joy to the members Ac 15:3 (s. ἀδελφός 2a).ⓓ used w. a noun as a periphrasis for a simple verb of doing (s. 7a below; B-D-F §310, 1.—ποιέω in such combinations as early as IPriene 8, 63 [c. 328 B.C.], also Plut., Crass. 551 [13, 6]; s. ἑορτή, end). ἐποίησεν ᾆσμα GJs 6:3. διαθήκην π. Hb 8:9 (Jer 38:32 cod. Q; cp. Is 28:15; TestAbr A 8 p. 86, 6 [Stone p. 20] διάταξιν). π. τὴν ἐκδίκησιν Lk 18:7f; cp. Ac 7:24 (s. ἐκδίκησις 1). ἐνέδραν 25:3. κοπετόν 8:2. κρίσιν (s. κρίσις 1aα and β) J 5:27; Jd 15. θρῆνον GJs 3:1. κυνηγίαν AcPl Ha 1, 33. λύτρωσιν Lk 1:68. ὁδὸν ποιεῖν (v.l. ὁδοποιεῖν) Mk 2:23 (ὁδός 2). π. (τὸν) πόλεμον (μετά τινος) wage war (on someone) Rv 11:7; 12:17; 13:7 (Da 7:8 LXX; 7:21 Theod.; Gen 14:2). πρόθεσιν Eph 3:11; συμβούλιον π. Mk 3:6 v.l.; 15:1; συστροφήν Ac 23:12; cp. vs. 13. φόνον Mk 15:7 (cp. Dt 22:8; Callinicus, Vi. Hyp. 98, 21 Bonn; TestAbr B 10 p. 115, 4 [Stone p. 78, 4]).—τὸ ἱκανὸν ποιεῖν τινι vs. 15 s. ἱκανός 1.ⓔ what is done is indicated by the neut. of an adj. or pron.: τὸ ἀγαθὸν π. do what is good Ro 13:3; τὰ ἀγαθὰ π. J 5:29; ἀγαθὸν π. do good Mk 3:4; 1 Pt 3:11 (Ps 33:15). τὸ καλὸν Ro 7:21; 2 Cor 13:7b; Gal 6:9. τὰ καλὰ (καὶ εὐάρεστα ἐνώπιον αὐτοῦ) 1 Cl 21:1. καλόν Js 4:17. τὸ κακόν Ro 13:4. τὰ κακά 3:8. κακόν 2 Cor 13:7a (κακὸν μηδέν; cp. SIG 1175, 20 κακόν τι ποιῆσαι). κακά 1 Pt 3:12 (Ps 33:17). τὰ ἀρεστὰ αὐτῷ (=τῷ θεῷ) J 8:29; cp. Hb 13:21b; 1J 3:22 (TestAbr A 15 p. 96, 12 [Stone p. 40] πάντα τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον σου ἐποίησεν). πάντα 1 Cor 9:23; 10:31b; IEph 15:3.—ὅ Mt 26:13; Mk 14:9; J 13:7, 27a. τοῦτο Mt 13:28; Mk 5:32; Lk 5:6; J 14:13, 14 v.l.; AcPl Ha 9, 27; Ro 7:15f, 20 (cp. Epict. 2, 26, 4 ὸ̔ θέλει οὐ ποιεῖ καὶ ὸ̔ μὴ θέλει ποιεῖ); 1 Cor 11:24f (the specific sense ‘sacrifice’ in this passage is opposed by TAbbott [JBL 9, 1890, 137–52], but favored by FMozley [ET 7, 1896, 370–86], AAndersen [D. Abendmahl in d. ersten zwei Jahrh. 1904], and K Goetz [D. Abendmahlsfrage2 1907]). αὐτὸ τοῦτο Gal 2:10. ταῦτα Mt 21:23; 23:23; Gal 5:17; 2 Pt 1:10b. αὐτά J 13:17; Ro 1:32; 2:3. τὸ αὐτό Mt 5:46, 47b.—τί ποιήσω; Mk 10:17; cp. J 18:35 (TestAbr A 4 p. 81, 19 [Stone p. 10]; ParJer 6:14 τί ποιήσωμεν; ApcEsdr 7:4 p. 32, 14 Tdf.). τί ἀγαθὸν ποιήσω; Mt 19:16. τί κακὸν ἐποίησεν; Mt 27:23; Lk 23:22; Mk 15:14. τί περισσὸν ποιεῖτε; Mt 5:47a. τί ποιεῖτε τοῦτο; what is this that you are doing? or why are you doing this? Mk 11:3 (GrBar 2:2 τί ἐποίησας τοῦτο; s. B-D-F §299, 1; Rob. 736; 738; Rdm.2 25f). τί ταῦτα ποιεῖτε; Ac 14:15a (as Demosth. 55, 5). τί σὺ ὧδε ποιεῖς; Hv 1, 1, 5. W. ptc. foll. (B-D-F §414, 5; Rob. 1121) τί ποιεῖτε λύοντες; what are you doing, untying? Mk 11:5. τί ποιεῖτε κλαίοντες; what are you doing, weeping? or what do you mean by weeping? Ac 21:13. τί ποιήσουσιν οἱ βαπτιζόμενοι; what are they to do, who have themselves baptized? 1 Cor 15:29.—A statement of what is to be done follows in an indirect question ὸ̔ ποιεῖς ποίησον do what you must do J 13:27 (as Epict. 3, 21, 24 ποίει ἃ ποιεῖς; 3, 23, 1; 4, 9, 18; TestJob 7:13).ⓕ of meals or banquets, and of festivities of which a banquet is the principal part give ἄριστον Lk 14:12. δεῖπνον (q.v. bα) Mk 6:21; Lk 14:12, 16; J 12:2; Hs 5, 2, 9. δοχήν (s. δοχή) Lk 5:29; 14:13; GJs 6:2. γάμους (s. γάμος 1a) Mt 22:2 (JosAs 20:6).—Keep, celebrate (PFay 117, 12) the Passover (feast) Mt 26:18; Hb 11:28 (s. πάσχα 3). Also in connection w. τὴν ἑορτὴν ποιῆσαι Ac 18:21 D the Passover is surely meant. But π. is also used of festivals in general (cp. X., Hell. 4, 5, 2 ποιεῖν Ἴσθμια; 7, 4, 28 τὰ Ὀλύμπια).ⓖ of the natural processes of growth; in plant life send out, produce, bear, yield καρπόν, καρπούς (Aristot., Plant. 1, 4, 819b, 31; 2, 10, 829a, 41; LXX [καρπός 1aα]) Mt 3:10; 7:17ab, 18, 19; 13:26; Lk 3:9; 6:43ab; 8:8; 13:9; Rv 22:2; also in imagery Mt 3:8; 21:43; Lk 3:8. κλάδους Mk 4:32. ἐλαίας Js 3:12a (cp. Jos., Ant. 11, 50 ἄμπελοι, αἳ ποιοῦσιν τὸν οἶνον). π. ὕδωρ produce water vs. 12b (but s. ἁλυκός).—Of capital yielding a return ἡ μνᾶ ἐποίησεν πέντε μνᾶς the mina has made five minas Lk 19:18. Also of a person who operates w. capital make money (Ps.-Demosth. 10, 76; Polyb. 2, 62, 12) ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα Mt 25:16 v.l.ⓗ with focus on causalityα. The result of the action is indicated by the acc. and inf.; make (to), cause (someone) to, bring it about that (Hom. et al.; also ins [SIG IV p. 510a index], pap, LXX; TestJob 3:7; 42:6; ParJer 9:16f; ApcMos 16; Just., A I, 26, 5, D. 69, 6; 114, 1; Ath. 13, 2) ποιεῖ αὐτὴν μοιχευθῆναι Mt 5:32. ποιήσω ὑμᾶς γενέσθαι ἁλεεῖς ἀνθρώπων Mk 1:17. Cp. 7:37b; Lk 5:34 ( force someone to fast); J 6:10; Ac 17:26; Rv 13:13b.—ἵνα takes the place of the inf.: ποιήσω αὐτοὺς ἵνα ἥξουσιν Rv 3:9; cp. 13:12b, 16. ἵνα without acc. (TestAbr B 6 p. 110, 20 [Stone p. 68] ποίησον ἵνα φαγῶμεν) J 11:37; Col 4:16; Rv 13:15.—ἡμῖν ὡς πεποιηκόσιν τοῦ περιπατεῖν αὐτόν us, as though we had caused him to walk Ac 3:12 (s. B-D-F §400, 7).β. w. a double accusative, of the obj. and the pred. (Hom. et al.; LXX; ApcEsdr 4:27 p. 38, 32 Tdf. λίθους ἄρτους ποιήσας; Mel., P. 68, 494 ποιήσας ἡμᾶς ἱεράτευμα καινόν), make someone or someth. (into) someth. W. noun as predicate acc.: ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων Mt 4:19. ὑμεῖς αὐτὸν (i.e. τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ) ποιεῖτε σπήλαιον λῃστῶν 21:13; Mk 11:17; Lk 19:46. Cp. Mt 23:15b; J 2:16; 4:46, 54; cp. 2:11; Ac 2:36; 2 Cor 5:21; Hb 1:7 (Ps 103:4); Rv 1:6; 3:12 al. ποίησόν με ὡς ἕνα τ. μισθίων σου Lk 15:19, 21 v.l. (cp. Gen 45:8; 48:20 and s. B-D-F §453, 4; Rob. 481). If the obj. acc. is missing, it may be supplied fr. the context as self-evident ἁρπάζειν αὐτὸν ἵνα ποιήσωσιν βασιλέα take him by force, in order to make (him) king J 6:15.—1 Cor 6:15. Claim that someone is someth., pretend that someone is someth. J 8:53; 10:33; 19:7, 12; 1J 1:10; 5:10. Cp. 5b.—W. adj. as predicate acc.: εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους (Is 40:3) make the paths straight Mt 3:3; Mk 1:3; Lk 3:4. τρίχα λευκὴν π. Mt 5:36. Cp. 12:16; 20:12b; 26:73; 28:14; Mk 3:12; J 5:11, 15; 7:23; 16:2; Ac 7:19; Eph 2:14 ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἕν; Rv 12:15; 21:5. ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ θεῷ (thereby) declaring that he was equal to God or making himself equal to God J 5:18.—Cp. use of the mid. 7b below.γ. w. adv. of place send outside ἔξω ποιεῖν τινα put someone out (=send outside; cp. X., Cyr. 4, 1, 3 ἔξω βελῶν ποιεῖν=‘put outside bowshot’) Ac 5:34.③ to carry out an obligation of a moral or social nature, do, keep, carry out, practice, commitⓐ do, keep the will or law obediently τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ etc. (JosAs 12:3; s. θέλημα 1cγ) Mt 7:21; 12:50; Mk 3:35; J 4:34; 6:38; 7:17; 9:31; Eph 6:6; Hb 10:7, 9 (both Ps 39:9), 36; 13:21; 1J 2:17; Pol 2:2; τὰ θελήματα Mk 3:35 v.l.; Ac 13:22; GEb 121, 34. π. τὰ θελήματα τῆς σαρκός Eph 2:3. Cp. Mt 21:31.—π. τὸν νόμον J 7:19; Gal 5:3; cp. Mt 5:19; Ro 2:14; Gal 3:10 (Dt 27:26); vs. 12 (cp. Lev 18:5).—Mt 7:24, 26; Lk 6:46; J 2:5; 8:44. ἐκεῖνο τὸ προσταχθὲν ἡμῖν ποιήσωμεν let us do what has been commanded us GMary 463, 27f (ParJer 6:9).—ὸ̔ ἐὰν φανηρώσῃ … ὁ θεός, τοῦτο ποιήσομεν GJs 8:2.—ἐξουσίαν ποιεῖν exercise authority Rv 13:12a.ⓑ do, practice virtues (cp. SIG 304, 41f τὰ δίκαια): π. τὴν ἀλήθειαν (ἀλήθεια 2b) live the truth J 3:21 (cp. 1QS 1:5 al.); 1J 1:6. (τὴν) δικαιοσύνην (δικαιοσύνη 3a) 1J 2:29; 3:7, 10; Rv 22:11; 2 Cl 4:2; 11:7. τὰ ἐντολά Ro 22:14 v.l. (SGoranson, NTS 43, ’97, 154–57). Differently Mt 6:1 (δικαιοσύνη 3b), which belongs with ποιεῖν ἐλεημοσύνην vs. 2a and 3a (s. ἐλεημοσύνη 1); cp. Ac 9:36; 10:2; 24:17. π. ἐγκράτειαν 2 Cl 15:1. π. χρηστότητα Ro 3:12 (Ps 13:1, 3; 52:4 v.l.). π. ἔλεος show mercy Js 2:13; μετά τινος to someone Lk 1:72; 10:37a (JosAs 23:4; s. ἔλεος a and μετά A2γג).ⓒ do, commit, be guilty of sins and vices (τὴν) ἁμαρτίαν (ἁμαρτία 1a) J 8:34; 2 Cor 11:7; 1 Pt 2:22; 1J 3:4a, 8, 9; pl. Js 5:15 (TestAbr B 10 p. 115, 10 [Stone p. 78, 10]). ἁμάρτημα (TestJob 11:3; ParJer 2:2; s. ἁμάρτημα) 1 Cor 6:18. (τὴν) ἀνομίαν (ἀνομία 2) Mt 13:41; 1J 3:4b; 1 Cl 16:10 (Is 53:9). βδέλυγμα καὶ ψεῦδος Rv 21:27. τὸ πονηρὸν τοῦτο GJs 13:1; cp. 13:2; 15:3f; ταῦτα 15:2. τὰ μὴ καθήκοντα Ro 1:28. ὸ̔ οὐκ ἔξεστιν Mk 2:24; cp. Mt 12:2.ⓓ The manner of action is more definitely indicated by means of an adv. (Jos., C. Ap. 2, 51). καλῶς ποιεῖν do good or well Mt 12:12; 1 Cor 7:37, 38a (ApcMos 17). κρεῖσσον π. 7:38b; Js 2:8 (s. 5d below), 19; φρονίμως π. act wisely Lk 16:8; π. οὕτως do so (Chariton 8, 6, 4 ποιήσομεν οὕτως=this is the way we will proceed; JosAs 10:20; ApcMos 40; Mel., P. 13, 82) Mt 24:46; Lk 9:15; 12:43; J 14:31 (καθὼς … οὕτως π.); Ac 12:8; 1 Cor 16:1; Js 2:12; B 12:7; GJs 7:2. π. ὡσαύτως proceed in the same way Mt 20:5; ὁμοίως π. Lk 3:11; 10:37b. ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ ποιοῦσιν as the dissemblers do Mt 6:2b. καθὼς ποιεῖτε 1 Th 5:11.—ποιεῖν foll. by a clause beginning w. ὡς: ἐποίησεν ὡς προσέταξεν he did as (the angel) had ordered Mt 1:24; cp. 26:19. Or the clause begins w. καθώς Mt 21:6; J 13:15b (TestJob 7:9). For GJs 17:1 s. 5e.ⓔ The manner of the action is more definitely indicated by a prepositional expr. ποιεῖν κατά τι do or act in accordance w. someth. (SIG 915, 13 π. κατὰ τὰς συνθήκας; 1016, 6; PLille 4, 6; 22 [III B.C.]; BGU 998 II, 12 [II B.C.] π. κατὰ τὰ προγεγραμμένα) κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν as they do Mt 23:3b.—Lk 2:27. Also π. πρός τι: πρὸς τὸ θέλημα 12:47.④ to do someth. to others or someth., do someth. to/with, of behavior involving others, π. τι w. some indication of the pers. (or thing) with whom someth. is done; the action may result to the advantage or disadvantage of this person:ⓐ neutral π. τί τινα do someth. with someone (double acc. as Demosth. 23, 194 τὶ ποιεῖν ἀγαθὸν τὴν πόλιν) τί ποιήσω Ἰησοῦν; what shall I do with Jesus? Mt 27:22. τί οὖν αὐτὴν ποιήσωμεν; what, then, shall I do about (Mary)? GJs 8:2; cp. 14:1; 17:1. τί ποιήσεις τὸν ἀγρόν; what will you do with the land? Hs 1:4 (ParJer 3:9 τί θέλει ποιήσω τὰ ἅγια σκεύη). Cp. Mk 15:12.—B-D-F §157, 1; Rob. 484.—Neutral is also the expr. π. τί τινι do someth. to someone J 9:26; 12:16; 13:12; Ac 4:16. Likew. the passive form of the familiar saying of Jesus ὡς ποιεῖτε, οὕτω ποιηθήσεται ὑμῖν as you do (whether it be good or ill), it will be done to you 1 Cl 13:2.ⓑ to someone’s advantage: π. τί τινι (Diod S 18, 51, 3; TestAbr B 12 p. 116, 19 [Stone p. 80]; ParJer 3:12; ApcMos 3): ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι Mt 7:12a. τί θέλετε ποιήσω ὑμῖν; what do you want me to do for you? Mt 20:32.—25:40; cp. vs. 45; Mk 5:19f; 7:12; 10:35f, 51; Lk 1:49; 8:39ab; J 13:15a.—π. τι εἴς τινα 1 Th 4:10. π. τι μετά τινος (B-D-F §227, 3, add. reff. B-D-R) Ac 14:27; 15:4 (TestJob 1:4; on the constr. w. μετά s. 3b above and cp. BGU 798, 7; 948, 8).ⓒ to someone’s disadvantage: π. τί τινι (Gen 20:9; JosAs 28:10 μὴ ποιήσητε αὐτοῖς κακόν; ApcMos 42) τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς; what will he do to the vine-dressers? Mt 21:40.—Mk 9:13; Lk 6:11; 20:15; Ac 9:13; Hb 13:6 (Ps 117:6); GJs 9:2.—π. τι εἴς τινα (PSI 64, 20; 22 [I B.C.] μηδὲ ποιήσειν εἰς σὲ φάρμακα) J 15:21. π. τι ἔν τινι Mt 17:12; Lk 23:31.ⓓ w. dat. and adv. ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως they treated them in the same way Mt 21:36. οὕτως μοι πεποίηκεν κύριος the Lord has dealt thus with me Lk 1:25; cp. 2:48; Mt 18:35. εὖ ποιεῖν τινι Mk 14:7. καλῶς π. τινι Mt 5:44 v.l.; Lk 6:27. ὁμοίως π. τινι 6:31b.—In a condensed colloquialism (ποιεῖν) καθὼς ἐποίει αὐτοῖς (to do) as he was accustomed to do for them Mk 15:8 (s. εὐποιί̈α 1).ⓔ w. dat. and prep. κατὰ τὰ αὐτὰ ἐποίουν τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν Lk 6:23; cp. vs. 26.⑤ do, make, with variations in specialized expressionsⓐ get or gain someth. for oneself, provide oneself with someth. ποιήσατε ἑαυτοῖς βαλλάντια Lk 12:33; φίλους 16:9 (cp. X., An. 5, 5, 12 φίλον ποιεῖσθαί τινα).—Without a dat. Ἰησοῦς μαθητὰς ποιεῖ Jesus was gaining disciples J 4:1.ⓑ of mental construction assume, suppose, take as an example (Hdt. et al.) w. double acc. (Pla., Theaet. 197d) ποιήσατε τὸ δένδρον καλόν suppose the tree is good Mt 12:33a; cp. vs. 33b.ⓒ w. an acc. of time spend, stay (Anth. 11, 330; PSI 362, 15 [251/250 B.C.]; UPZ 70, 21; PFlor 137, 7 [III A.D.] ἡμέραν, ἥν ποιεῖ ἐκεῖ; PGen 54, 18 τρεῖς ἡμέρας; Pr 13:23; Ec 6:12; Tob. 10:7 BA; TestJob 20:5; 31:4; ParJer 6:16; ApcMos 37 ὥρας τρεῖς; Jos. Ant. 6, 18 μῆνας τέσσαρας; cp. our colloquial ‘do time’. Demosth. 19, 163 and Pla., Phileb. 50d are wrongly cited in this connection, as shown by WSchulze, Graeca Latina 1901, 23f) χρόνον (Dionys. Hal. 4, 66; ParJer 7:33; ApcMos 31) Ac 15:33; 18:23. μῆνας τρεῖς 20:3. τρεῖς μῆνας GJs 12:3. νυχθήμερον 2 Cor 11:25. ἐνιαυτόν Js 4:13 (TestJob 21:1 ἔτη).ⓓ καλῶς ποιεῖν w. ptc. foll. do well if, do well to, as a formula somet.= please (s. καλῶς 4a and cp. SIG 561, 6f καλῶς ποιήσειν τοὺς πολίτας προσδεξαμένους; UPZ 110, 11 [164 B.C.]; POxy 300, 5 [I A.D.]; 525, 7; Hdt. 5, 24 εὖ ἐποίησας ἀφικόμενος; SIG 598e, 8f) Ac 10:33; Phil 4:14; 2 Pt 1:19; 3J 6; GEg 252, 53.—Sim. καλῶς ποιεῖν, εἰ … Js 2:8 (cp. PPetr II, 11 [1], 1 καλῶς ποιεῖς εἰ ἔρρωσαι).ⓔ αὕτη ἡ ἡμέρα κυρίου ποιήσει ὡς βούλεται this day of the Lord will turn out as (the Lord) wills GJs 17:1 (deStrycker cites Mt 6:34 for the construction); if the accentuation αὐτή is adopted, render: the day of the Lord shall itself bring things about as (the Lord) wills.⑥ to be active in some way, work, be active, abs. (X., An. 1, 5, 8; Ruth 2:19) w. acc. of time (Socrat., Ep. 14, 8 ποιήσας ἡμέρας τριάκοντα) μίαν ὥραν ἐποίησαν they have worked for only one hour Mt 20:12a. ποιῆσαι μῆνας be active for months Rv 13:5.—Somet. it is not a general action or activity that is meant, but the doing of someth. quite definite. The acc. belonging to it is easily supplied fr. the context: λέγουσιν καὶ οὐ ποιοῦσιν they say (it), but do not do or keep (it) Mt 23:3c (the contrast is not betw. speaking [λαλεῖν] and acting in general).—2 Cor 8:10f (s. Betz, 2 Cor p. 64); 1 Th 5:24.⑦ make/do someth. for oneself or of oneself mid.ⓐ mostly as a periphrasis of the simple verbal idea (s. 2d) ἀναβολὴν ποιεῖσθαι Ac 25:17 (s. ἀναβολή). ἐκβολὴν ποιεῖσθαι 27:18 (s. ἐκβολή); αὔξησιν π. Eph 4:16; δέησιν or δεήσεις π. Lk 5:33; Phil 1:4; 1 Ti 2:1 (s. δέησις). διαλογισμοὺς π. 1 Cl 21:3; τὰς διδασκαλίας Papias (2:15); τὴν ἕνωσιν π. IPol 5:2; ἐπιστροφὴν π. 1 Cl 1:1 (ἐπιστροφή 1); καθαρισμὸν π. Hb 1:3 (καθαρισμός 2). κοινωνίαν Ro 15:26. κοπετόν Ac 8:2 v.l.; λόγον (Isocr., Ep. 2, 2; Just., D. 1, 3 al.) 1:1; 11:2 D; 20:24 v.l. (on these three passages s. λόγος: 1b; 1aγ and 1aα, end). μνείαν Ro 1:9; Eph 1:16; 1 Th 1:2; Phlm 4 (μνεία 2). μνήμην 2 Pt 1:15 (s. μνήμη 1). μονήν J 14:23 (μονή 1). νουθέτησιν 1 Cl 56:2 (Just., A I, 67, 4). ὁμιλίαν IPol 5:1 (ὁμιλία 2). ποιεῖσθαι τὴν παραβολήν AcPlCor 2:28. πορείαν π. (=πορεύεσθαι; cp. X., An. 5, 6, 11, Cyr. 5, 2, 31; Plut., Mor. 571e; Jos., Vi. 57; 2 Macc 3:8; 12:10; Ar. 4, 2) Lk 13:22. πρόνοιαν π. make provision, care (Isocr. 4, 2 and 136; Demosth., Prooem. 16; Ps.-Demosth. 47, 80; Polyb. 4, 6, 11; Dion. Hal. 5, 46; Aelian, VH 12, 56. Oft. in ins and pap [esp. of civic-minded people]; Da 6:19 προν. ποιούμενος αὐτοῦ; Jos., Bell. 4, 317, C. Ap. 1, 9; Ar. 13, 2) Ro 13:14; Papias (2:15). προσκλίσεις π. 1 Cl 47:3; σπουδὴν π. be eager (Hdt. 1, 4; 5, 30 πᾶσαν σπουδὴν ποιούμενος; 9, 8; Pla., Euthyd. 304e, Leg. 1, 628e; Isocr. 5, 45 πᾶσαν τὴν σπ.̀ περὶ τούτου ποιεῖσθαι; Polyb. 1, 46, 2 al.; Diod S 1, 75, 1; Plut., Mor. 4e; SIG 539A, 15f; 545, 14 τὴν πᾶσαν σπ.̀ ποιούμενος; PHib 71, 9 [III B.C.] τ. πᾶσαν σπ. ποίησαι; 44, 8) Jd 3. συνελεύσεις ποιεῖσθαι come together, meet 1 Cl 20:10 (Just., A I, 67, 7). συνωμοσίαν ποιεῖσθαι form a conspiracy (Polyb. 1, 70, 6; Herodian 7, 4, 3; SIG 526, 16) Ac 23:13.—Cp. use of the act. 2d.ⓑ w. double acc., of the obj. and pred. (Lucian, Prom. Es in Verb. 6 σεμνοτάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσίας; GDI 4629, II, 22; 25 [Laconia]; Jos., Ant. 2, 263; s. 2hβ) βεβαίαν τὴν κλῆσιν ποιεῖσθαι make the calling certain 2 Pt 1:10. οὐδενὸς λόγου ποιοῦμαι τὴν ψυχὴν τιμίαν ἐμαυτῷ I don’t consider my life as something of value for myself Ac 20:24. Cp. use of the act. 2hβ.—B. 538. Cp. πράσσω. Schmidt, Syn. I 397–423. DELG. M-M. EDNT. TW. Sv. -
97 τὶς
τὶς, τὶ, gen. τινός, dat. τινί, acc. τινά, τὶ (Hom.+) enclitic, indefinite pronoun (W-S. §26, 1–4; B-D-F §301 al.; Rob. 741–44)① a ref. to someone or someth. indefinite, anyone, anything; someone, something; many a one/thing, a certain oneⓐ subst.α. τὶς, τινέςא. someone, anyone, somebody Mt 12:29, 47; Mk 8:4; 9:30; 11:16; Lk 8:46; 9:57; 13:6, 23; J 2:25; 6:46; Ac 5:25; 17:25; Ro 5:7ab; 1 Cor 15:35; 2 Cor 11:20 (five times); Hb 3:4; Js 2:18; 2 Pt 2:19 al. Pl. τινές some, a number of (people—supplied as in Appian, Hann. 47 §203 λαβών τινας=he received some, i.e. people; TestAbr B 14 p. 118, 20 [Stone p. 84]; TestJob 9:8; Just., A I, 28, 2) Lk 13:1; Ac 15:1; Gal 2:12; 2 Th 3:11; anyone 2 Pt 3:9b (TestAbr B 12 p. 116, 24 [Stone p. 80] εἶδεν … τινὰς ἀπερχομένους εἰς ἔρημον τόπον).—In contrast to a majority made evident by the context some of those present (Appian, Bell. Civ. 1, 26 §119 ἔφερόν τινες) Mk 14:65; J 13:29a; of all (under consideration) 1 Cor 8:7; 9:22. ἀνατρέπουσιν τήν τινων πίστιν 2 Tim 2:18; AcPlCor 1:2.—W. partitive gen. (Diod S 2, 24, 4; Plut., Mor. 189a τῶν ἐχθρῶν τις; Epict. 2, 14, 1 τὶς τῶν Ῥωμαϊκῶν; TestReub 4:2 τινὶ τῶν ἀδελφῶν; Ar. 12, 7 τινὲς … αὐτῶν; Just., A I, 27, 3; Tat. 36, 2) τὶς τῶν Φαρισαίων (some) one of the Pharisees, a Pharisee Lk 7:36. Cp. 11:45; Ac 5:15. τὶς ὑμῶν 1 Cor 6:1. Pl. τινὲς τῶν γραμματέων some (of the) scribes Mt 9:3. Cp. 12:38; 28:11; Mk 7:1f; 12:13; Lk 6:2; Ac 10:23; 12:1; 17:18a, 28; 1 Cor 10:7–10 al.—Also τὶς ἐκ (Plut., Galba 1065 [27, 2]; Appian, Bell. Civ. 3, 84 §343 τὶς ἐκ τῆς βουλῆς) τὶς ἐξ ὑμῶν Js 2:16; Hb 3:13; GJs 24:2. Pl. τινὲς ἐξ αὐτῶν (Jos., Bell. 1, 311; Just., D. 85, 1 τινὲς ἐξ ὑμῶν) Lk 11:15. Cp. J 6:64; 7:25, 44; 9:16; 11:37, 46; Ac 15:24.—τὶς ἐν ὑμῖν any one among you, any of you Js 5:13a, 14, 19. ἐν ὑμῖν τινες 1 Cor 15:12.—ταῦτά τινες ἦτε some of you were that sort of people 6:11 (οὗτος 1bζ). τινές described by a rel. clause (Dionysius Com. [IV B.C.] 11 εἰσίν τινες νῦν, οὓς …) Mk 9:1. τὶς in 14:47 is prob. not original (PDickerson, JBL 116, ’97, 302).ב. with suggestion of non-specificity in a context where an entity is specified to some extent τίς a certain pers., etc., of a definite pers. Lk 9:49; 2 Cor 2:5; 10:7; 11:21 (of an opponent as UPZ 146, 2 [II B.C.]; Sallust. 12 p. 24, 20; 24.—Artem. 4, 22 p. 214, 20ff τὶς … οὗ ἐγὼ καίπερ εὖ εἰδὼς τὸ ὄνομα οὐκ ἐπιμνησθήσομαι; Tat. 27, 1 [of Callimachus]). Pl. τινές certain people, etc. (Crates, Ep. 32 [p. 82 Malherbe]; Demosth. 25, 40, Ep. 3, 8; Diod S 15, 18, 1; Appian, Bell. Civ. 5, 112 §470 ‘certain’ people who had conspired to cause trouble; Iambl., Myst. 1, 13 p. 43, 2 P.; Sallust. 4 p. 4, 28) Ro 3:8; 1 Cor 4:18; 15:34; 2 Cor 3:1; 1 Ti 1:3, 19 al.; 2 Pt 3:9a. W. a name added ἦν δέ τις ἀσθενῶν, Λάζαρος there was a man who was ill, named L. J 11:1 (begins like a story that originally circulated independently; cp. Alcman 84 Diehl2 ἦσκέ [=ἦν] τις Καφεὺς ἀνάσσων=there was once someone, named Capheus, who ruled). The name is also added in Ac 18:7. W. a subst. ptc. τινές εἰσι οἱ ταράσσοντες Gal 1:7 (cp. Lysias 19, 57 εἰσί τινες οἱ προαναλίσκοντες).ג. For εἷς τις s. εἷς 3c. For εἴ τις s. εἰ 7. ἐάν τις (TestAbr B 13 p. 118, 7 [Stone p. 84]; Just., D. 46, 1 ἐὰν δέ τινε) Mt 21:3a; 24:23; Mk 11:3; Lk 16:30; J 6:51 al.; Ac 13:41 (Hab 1:5); 1 Cor 8:10; 10:28; Col 3:13a; 1 Ti 1:8; 2 Ti 2:5; Js 2:14; 1J 2:1, 15; 4:20; Rv 3:20; 22:18f. ἐὰν μή τις if someone … not J 3:3, 5; 15:6; if no one Ac 8:31. τὶς w. a neg. no one, nobody οὐ … τὶς J 10:28. οὐδὲ … τὶς Mt 11:27; 12:19. οὔτε … τὶς Ac 28:21. οὐ … ὑπό τινος 1 Cor 6:12. μή τις that no one Mt 24:4; Mk 13:5; Ac 27:42; 1 Cor 1:15; 16:11; 2 Cor 8:20; 11:16a; Eph 2:9; 1 Th 5:15; Hb 4:11 al. πρὸς τὸ μή τινα 1 Th 2:9. ὥστε μὴ … τινά Mt 8:28.ד. The ptc. that belongs directly w. the indef. pron. is added w. the art. πρός τινας τοὺς πεποιθότας to some who put their trust Lk 18:9. Cp. 2 Cor 10:2; Gal 1:7; Col 2:8. But it also stands without the art: τινῶν λεγόντων when some were talking Lk 21:5. Cp. 1 Ti 6:10, 21; Hb 10:28.ה. corresponding τὶς … ἕτερος δέ someone … and another 1 Cor 3:4. τινὲς (μὲν) … τινὲς (δέ) Lk 9:7f; Phil 1:15 (τινὲς μὲν … τινὲς δέ as Diod S 12, 41, 6; Ar. 8, 2).ו. each one καθώς τις ἄξιός ἐστιν κατοικεῖν as each one deserves to dwell Hs 8, 2, 5a. Cp. 8, 4, 2. B-D-F §301, 2.β. τὶ, τινάא. something, anything ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ Mt 5:23. Cp. 20:20; Mk 8:23; 9:22; 13:15; Lk 7:40; 11:54; J 13:29a; 1 Cor 10:31 al.—W. partitive gen. (Diod S 20, 39, 3 τινὰ τῶν ἀφηρπασμένων=some of what had been seized [by the enemy]; Just., D. 2, 4 τὶ τῶν εἰς εὐδαιμονίαν συντελούντων something that contributes to happiness) τὶ τῶν ὑπαρχόντων Ac 4:32. Cp. Ro 15:18; Eph 5:27. τὶ ἀγαθοῦ Hs 5, 3, 3.ב. in negative statements not (nor) anything = nothing οὔτε … τὶ Ac 25:8. οὐδὲ … τὶ 1 Ti 6:7 (TestJob 11:12; cp. JosAs 10:20 μηδὲ … τινό).ג. τινὰ μὲν … τινὰ δέ some … others (w. ref. to πρόβατα and hence neut.) Hs 6, 2, 2.ד. On εἴ τι s. εἰ 7.ה. εἶναί τι be or amount to someth. Gal 2:6; 1 Cor 3:7. εἰ δοκεῖ τις εἶναί τι μηδὲν ὤν Gal 6:3 (s. 2 below and s. W-S. §26, 3).ⓑ adj.α. some, any, a certain, though oft. omitted in transl. into Engl.; used withא. a subst. τὶς: ἱερεύς τις Lk 1:5; 10:31. ἀνήρ (a narrative begins in this way Syntipas p. 16, 4; 30, 3; 46, 16; 57, 1; Just., D. 81, 4 [of John]) Ac 3:2; 8:9a; 14:8. ἄνθρωπος Mt 18:12 (JosAs 28:4). κώμη Lk 17:12 (Just., A I, 34, 2). Cp. 7:2, 41; 18:2; J 4:46; Ac 27:8; Hb 4:7.—τὶ: ὕδωρ Ac 8:36. σκεῦος 10:11.ב. a proper name (X., Hell. 5, 4, 3; Jos., Ant. 12, 160; Ar. 10, 1 Ἥφαιστόν τινα; Just., A I, 26, 4 Μένανδρον … τινά; Ath. 12, 1 Μίνως τις) Σίμωνά τινα a certain Simon Lk 23:26; Ac 10:5f; Mk 15:21. Σίμων τις AcPlCor 1:2. Cp. Ac 21:16; 22:12; 25:19b.ג. an adj. or adjectival pron. μέγας Ac 8:9b. ἕτερός τις vs. 34 (GrBar 6:6; Just., D. 128, 4; Mel., P. 26, 180). τὶς ἕτερος Papias (2, 4). τὶς ἄλλος 1 Cor 1:16; Phil 3:4 (TestAbr B 6 p. 110, 7 [Stone p. 68] ἄλλο τι; TestJob 11:2 ἄλλοι τινές; Just., D. 6, 1 ἄλλο τι). τινὲς ἄλλοι (Diod S 5, 81, 4 ἄλλοι τινὲς [τ. ποιητῶν]; Jos., Ant. 8, 248; Just., D. 84, 4 ἄλλαι τινές) Ac 15:2. τὶ ἀγαθόν Ro 9:11; Hs 2:10. ἀσφαλές τι Ac 25:26. Cp. Hb 11:40.—In neg. statements (TestAbr A 8 p. 86, 3 [Stone p. 20]) not any = no Lk 11:36; Js 5:12.β. serving to moderate or heightenא. to moderate an expr. that is too definite (Just., D. 48, 1 [λόγος] … παράδοξός τις … δοκεῖ μοι εἶναι [your statement], in my judgment, does not make much sense; Diod S 1, 1, 3; Appian, Bell. Civ. 1, 15 §65 οἷά τινες δορυφόροι=as a kind of bodyguard) ἀπαρχήν τινα a kind of first-fruits Js 1:18 (Appian, Bell. Civ. 3, 39 §162 τὶς μετάνοια=something like remorse; 3, 77 §314 συγγνώμη τις=some kind of pardon).—So perh. δύο τινὰς τῶν μαθητῶν several disciples, perhaps two Lk 7:18 (cp. Appian, Bell. Civ. 2, 59 §245 δύο τινάς=a few [ships], about two; Jos., Ant. 16, 274). But the expr. in Ac 23:23 τινὰς δύο τῶν ἑκατονταρχῶν certainly means two, who simply cannot be more closely defined (s. W-S. §26, 1b; Rob. 742; Mlt-Turner 195).ב. w. adjectives of quality and quantity to heighten the rhetorical emphasis φοβερά τις ἐκδοχὴ κρίσεως Hb 10:27. βραχύ τι (only) a little 2:7, 9 (Ps 8:6).γ. of an indefinite quantity that is nevertheless not without importance, some, considerable χρόνον τινά (Diod S 13, 75, 6 μετά τινα χρόνον; Jos., Ant. 8, 398) Ac 18:23; 1 Cor 16:7. Cp. Ro 1:11, 13. μέρος τι 1 Cor 11:18.δ. τινές several (Appian, Bell. Civ. 2, 49 §202 ἱππεῖς τινες; Just., D. 50, 2 λόγους τινάς; Ath. 23, 1 τινὰς … ἐνεργείας) ἡμέρας τινάς Ac 9:19; 10:48; 15:36. γυναῖκές τινες Lk 8:2. Cp. Ac 15:2; 17:5f al.—On its position in the sentence s. W-S. §26, 4; B-D-F §473, 1; Rob. 743.② a ref. to someone of prominence, a person of importance τὶς εἶναι τις to be a person of importance, to be somebody (Eur., El. 939; Theocr. 11, 79; Herodas 6, 54; Epict. 3, 14, 2, Ench. 13; Lucian, Lexiph. 22, Adv. Indoct. 1; Tat. 16, 2 εἶναί τινες; PGM 13, 288 ἐγώ εἰμί τις) λέγων εἶναί τινα ἑαυτόν claiming to be somebody Ac 5:36; IEph 3:1 (so also τὶ; s. 1aβה above; antonym s.v. οὐδείς 2bβ).—DELG. M-M. EDNT. -
98 παρα-κῑνέω
παρα-κῑνέω, daneben, nebenbei bewegen, nebenbei erwähnen; τινά, Plut. Symp. 3, 8, 1; aufregen, verwirren, φυλάττων, μή τι παρακινῇ αὑτοῠ τῶν ἐκεῖ διὰ πλῆϑος οὐσίας, Plat. Rep. IX, 591 e; bes. von Staatsumwälzungen, τὸ παρακινοῦν ἀεὶ μέρος καὶ ἐκβαῖνον ἐκ τοῦ συνήϑους κόσμου, D. Hal. 7, 55; vgl. Dem. 15, 12; τὴν πολιτείαν, Poll. 4, 36. – Gew. übertr. außer sich, in Leidenschaft gerathen, von Etwas abgehen, im Ggstz von ἐμμένειν, Plat. Rep. VII, 540 a, wahnsinnig sein, Phaedr. 249 d; οἱ ἐπὶ τοῖς ὡραίοις παρακεκινηκότες, Xen. Mem. 4, 2, 35; öfter bei Sp., ἐμπαϑὴς καὶ παρακεκινηκὼς πρὸς τὸν λόγον, Plut. Cat. min. 46; vgl. Theopomp. bei Ath. XII, 531 b; παρακινῆσαι καὶ κατενεχϑῆναι ἐς τὸν τῆς ποιητικῆς κορύβαντα, Luc. hist. conscrib. 45.
-
99 περι-ΐστημι
περι-ΐστημι (s. ἵστημι), 1) act., herumstellen, herumsetzen, um Etwas, λαβὼν αὐτὸ περιέστησε τῷ πλασϑέντι ζῴῳ, Plat. Tim. 78 c; στρατὸν περὶ πόλιν, Xen. Cyr. 7, 5, 1; μεγίστους κινδύνους περιέστησε Καρχηδονίοις, Pol. 12, 15, 7; περιστήσας αὐτοῖς τὰ ϑηρία, 1, 85, 7; πόλεμον πανταχόϑεν, 2, 45, 4; auch zum Schutz, Plut.; so auch aor. I. med., ξυστοφόρους, Xen. Cyr. 7, 5, 41; – umsetzen, verändern, ἐκ τούτων εἰς τοῠτο τὰ πράγματα περιιστάναι, Isocr. 15, 120; τὰς αὑτῶν συμφορὰς εἰς ἐμέ, Dem. 40, 20; εἰς μοναρχίαν περιστῆσαι τὸ πολίτευμα, Pol. 3, 8, 2; τοῠ κεραυνοῠ τὴν ἀσϑένειαν εἰς πρηστῆρα περιΐστησιν, Plut. plac. phil. 3, 3; περιέστησεν ἡ μνήμη τὸν λόγον εἰς ζήτησιν αἰτίας, Sympos. 5, 1 u. ä.; dazu perf. περιέστακα, Plut. Ax. 370 d. – 2) med. u. intr. tempp., sich rings herum stellen, herumtreten, -stehen; περίστησαν γὰρ ἑταῖροι, Il. 4, 532; μήπως με περιστήωσ' ἕνα πολλοί, 17, 95, damit so Viele sich nicht um imich Einen herumstellen, mich umzingeln; vgl. εἴπερ πεντήκοντα λόχοι νῶϊ περισταῖεν, Od. 20, 50; umgeben, rings umstehen, πολλὸς δ' ἱμερόεντα χορὸν περιΐσταϑ' ὅμιλος, Il. 18, 603, wie βοῦν δὲ περιστήσαντο, sie stellten sich um das Rind, 2, 410; u. aor. pass., κῠμα περιστάϑη, Od. 11, 243, eine Woge wurde herumgestellt; ὑμεῖς δὲ βωμὸν – περίστητε, Aesch. frg. 434; περιστᾶσαι κύκλῳ, Eur. Bacch. 1104; u. so in Prosa: περιστᾶσαι αὐτὸ κύκλῳ, Her. 1, 43; ὡς κύκλῳ περιστὰς βίᾳ αἱρήσων τὴν πόλιν, Thuc. 5, 7; ὑπὸ τοῦ περιεστῶτος ἔξωϑεν πνεύματος, Plat. Tim. 76 b; πολὺς ὑμᾶς ὄχλος περιειστήκει, Euthyd. 271 a; καὶ οἱ ἄλλοι περιέστησαν ἡμᾶς, 206 e; περιίστασϑαι τὸν λόφον, umzingeln, Xen. Cyr. 3, 1, 5; dah. von Zuständen, bes. unglücklichen, die Einen bedrohen, oder in die er gerathen ist, so daß sie ihn rings umgeben, φόβος περιέστη τὴν Σπάρτην, Thuc. 3, 55; τὸ περιεστὸς ἡμᾶς δεινόν, 4, 10, u. sonst; auch τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ, 6, 24. So Pol., μεγάλην αὐτοῖς συνέβη ἀπορίαν περιστῆναι, 1, 77, 7, διὰ τὸν ἀπὸ Καρχηδονίων φόβον περιεστῶτα Ῥωμαίοις, 3, 16, 2, vgl. 3, 75, 8; οἱ περιεστῶτες καιροί, 3, 86, 7; auch ὁ περιεστὼς καιρὸς τὴν Αἰτωλίαν, 20, 9, 1; τὰ περιεστηκότα πράγματα, Lys. 2, 32. – 3) in eine andere, gew. schlechtere Lage hineingerathen, sich zum Schlechten ändern, um schlagen, ἐς τοῠτο περιέστη ἡ τύχη, Thuc. 4, 12; μηκυνόμενος ὁ πόλεμος φιλεῖ ἐς τύχας τὰ πολλὰ περιίστασϑαι, 1, 78; περιέστηκεν ἡ πρότερον σωφροσύνη, unsere frühere Besonnenheit hat sich geändert, 1, 32, worauf folgt νῠν ἀβουλία φαινομένη, und scheint nun Unklugheit zu sein; was D. Hal. 6, 43 nachahmt: περιέστηκεν ἡ δοκοῠσα ἡμῶν τοῠ κοινοῠ πρόνοια ἰδίᾳ πρὸς ἑκάτερον μέρος ἀπέχϑειαν φερομένη; und Plut. Graech. 14: καὶ περιέστηκεν ἡ Ῥωμαίων βουλὴ ϑρηνοῠσα καὶ συνεκκομίζουσα. Daher ἐνϑάδε τὸ ἐναντίον περιέστηκεν, Plat. Men. 70 c; auch ὥςτε περιστῆναι αὐτῷ μηδαμόϑεν ἄλλοϑεν τὴν σωτηρίαν γενέσϑαι, Menex. 244 d, so daß es mit ihm dahin kam, daß; περιέστηκεν ἐς τοῦτο, ὥςτε, Lycurg. 3, es hat sich dahin zum Schlechtern geändert; vgl. Isocr. Phil. 55 Pac. 59 Areopag. 81; φοβοῦμαι, μὴ τὸ πρᾶγμα εἰς τοὐναντίον περιστῇ, Dem. 25, 12, vgl. 3, 9; περιειστήκει τοῖς βοηϑείας δεήσεσϑαι δοκοῠσιν, αὐτοὺς βοηϑεῖν ἑτέροις, 18, 218; Pol. 1, 62, 5; τὸ τέλος τῆς δίκης ἐς τοῠτο περιέστη, Luc. Eun. 5; περιστήσεσϑαι τὰ ἡμέτερα ἐς τόδε ἀμηχανίας προςεδόκων, Iov. trag. 19. – Auch 4) auf die Seite treten, aus dem Wege treten, vermeiden, ἐκτραπήσομαι καὶ περιστήσομαι ὥςπερ τοὺς λυττῶντας τῶν κυνῶν, Luc. Hermot. 86, vgl. Soloec. 5; Sp. auch geradezu = fürchten, mit μή construirt, Ios. – Nahe bevorstehen, Jacobs Ach. Tat. p. 529, Lob. Phryn. 377.
-
100 παιδεία
παιδεία, ἡ, Erziehung und Unterricht des Kindes; Aesch. Spt. 18; λέξω τὴν ἀρχαίαν παιδείαν ὡς διέκειτο, Ar. Nubb. 968; Thuc. 2, 39 im plur.; bei Plat. Legg. II, 659 d heißt sie ἡ παίδων ὁλκή τε καὶ ἀγωγὴ πρὸς τὸν ὑπὸ τοῠ νόμου λόγον ὀρϑὸν εἰρημένον; Rep. II, 376 e ἔστι δέ που (ἡ παιδεία) ἡ μὲν ἐπι σώμασι γυμναστική, ἡ δ' ἐπὶ ψυχῇ μουσική, vgl. Conv. 187 d χρώμενον ὀρϑῶς τοῖς πεποιημένοις μέλεσί τε καὶ μέτροις, ὃ δὴ παιδεία ἐκλήϑη; Prot. 338 e παιδείας μέγιστον μέρος εἶναι περὶ ἐπῶν δεινὸν εἶναι, wodurch auch im Allgemeinen der Inhalt der frühesten Erziebung angegeben ist; aber auch die τροφή gehört dazu, Legg. I, 643 c; vgl. Xen., bes. Cyr.; Folgde; übh. wissenschaftliche und künstlerische Bildung, καὶ φιλοσοφία Plat. Ep. VII, 328 a, vgl. Gorg. 470 e; Folgende; Arist. pol. 8, 3, 5 τὴν μουσικὴν εἰς παιδείαν ἔταξαν, zur Bildung des freien Menschen gehörig. – Bei Luc. Amor. 6 collectivisch, παρηκολούϑει παιδείας λιπαρὴς ὄχλος, eine Menge gebildeter od. junger Leute. – Das Jugendalter, die Kindheit, Theogn. 1305. 1348; ἐκ παιδείας φίλος, gleichsam von der Schule an, Lys. 20, 11. – Theophr. braucht es auch von der Pflanzenzucht. – Bei Eur. Troad. 128 wird πλεκτὴ Αἰγύπτου παιδεία vom Schol. = σχοινία aus Byblos gemacht, Segel von Papyrus erkl. (Die Staude wächst am Nil). – Vgl. übrigens παιδία.
См. также в других словарях:
προς — πρός ΝΜΑ, επικ. τ. προτί, κρητ. τ. πορτί, αργείος τ. προτ(ί), παμφυλιακός τ. περτ(ί), αιολ. τ. πρές Α (πρόθεση, κύρια, μονοσύλλαβη, η οποία, γενικά, συντάσσεται με γενική, δοτική και αιτιατική και δηλώνει την από τόπου κίνηση, τη στάση σε τόπο… … Dictionary of Greek
μέρος — το (ΑM μέρος) 1. τμήμα ενός όλου, τεμάχιο, κομμάτι (α. «γκρεμίστηκε ένα μέρος τού τοίχου» β. «κίνησις γὰρ αὕτη δὴ μεγίστη τοῑς Ἕλλησιν ἐγένετο καὶ μέρει τινὶ τῶν βαρβάρων», Θουκ.) 2. αυτό που αναλογεί στον καθένα, μερίδιο, μέρισμα, μερτικό («πήρε … Dictionary of Greek
προσήνεμος — η, ο / προσήνεμος, ον, ΝΜΑ (για τόπο ή κτήριο) στραμμένος προς τον άνεμο, προς την κατεύθυνση από την οποία πνέει συνήθως ο άνεμος. επίρρ... προσηνέμως και προσήνεμα Ν προς μέρος προσήνεμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + ήνεμος (< ἄνεμος), πρβλ. εν… … Dictionary of Greek
αμάξωμα — Μέρος του οχήματος που καλύπτει, συνδέει και προφυλάσσει τον μηχανισμό του και επιπλέον στεγάζει τους επιβάτες και το φορτίο. Η καθιερωμένη τεχνική προβλέπει α. με μόνο προορισμό την κάλυψη, προσαρμοσμένα σε πλαίσια, ενώ πολυάριθμες σύγχρονες… … Dictionary of Greek
πρόσωπο — Μέρος της κεφαλής που βρίσκεται κάτω από το μπροστινό τμήμα του κρανίου. Ο σκελετός του αποτελείται από 6 ζυγά οστά (άνω γνάθος, ζυγωματικό οστό, δακρυϊκό οστό, ρινικό οστό, κάτω ρινική κόγχη, υπερώιον) και από δύο μονά (κάτω γνάθος και ύνις)· τα … Dictionary of Greek
ρήμα — Μέρος του λόγου που στην παραδοσιακή γραμματική δηλώνει ενέργεια, πάθος ή κατάσταση. Στις γλώσσες όπου υπάρχει (σύμφωνα με τη διάκριση που έκανε ο Αριστοτέλης) καθορίζεται ως μέρος του λόγου, που έρχεται σε αντίθεση προς το όνομα και έχει… … Dictionary of Greek
ώμος — Μέρος του σώματος που ενώνει το επάνω άκρο με τον κορμό· η κλείδα, η ωμοπλάτη και η ωμοβραχιόνια άρθρωση αποτελούν τον σκελετό ο οποίος καλύπτεται από τις μυϊκές μάζες που κατευθύνονται προς τον λαιμό, το στήθος, τη ράχη και τον βραχίονα. Η… … Dictionary of Greek
μετοχή — Μέρος του λόγου, η φύση και οι ιδιότητες του οποίου ταυτίζονται με εκείνες του επιθέτου και του ρήματος (ρηματικό επίθετο). Δηλώνει συγχρόνως διάθεση και χρόνο. Σχηματίζεται και στις δύο φωνές, στην ενεργητική από τον ενεστώτα (παίζοντας,… … Dictionary of Greek
όνομα — Μέρος του λόγου που διακρίνεται κατά το γένος, τον αριθμό και –στις κλιτές γλώσσες– την πτώση. Ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και οι Στωικοί προσπάθησαν να δώσουν έναν ορισμό του o., στην προσπάθεια τους να κατατάξουν, με βάση ορισμένα λογικά κριτήρια,… … Dictionary of Greek
μετόχη — Μέρος του λόγου, η φύση και οι ιδιότητες του οποίου ταυτίζονται με εκείνες του επιθέτου και του ρήματος (ρηματικό επίθετο). Δηλώνει συγχρόνως διάθεση και χρόνο. Σχηματίζεται και στις δύο φωνές, στην ενεργητική από τον ενεστώτα (παίζοντας,… … Dictionary of Greek
ωμός — Μέρος του σώματος που ενώνει το επάνω άκρο με τον κορμό· η κλείδα, η ωμοπλάτη και η ωμοβραχιόνια άρθρωση αποτελούν τον σκελετό ο οποίος καλύπτεται από τις μυϊκές μάζες που κατευθύνονται προς τον λαιμό, το στήθος, τη ράχη και τον βραχίονα. Η… … Dictionary of Greek