-
1 πινυτός
Grammatical information: adj.Meaning: `intelligent, sensible, reaonable, prudent, rational' (Od.).Other forms: Variant forms are πνυτός ἔμφρων, σώφρων H., often in Cypr. PN, e.g. Πνυτ-αγόρας (Masson Beitr. z. Namenforsch. 7, 238ff.).Derivatives: - ύσσω (late epic) from * pinut-y-, aor. ind. ἐπίνυσσεν Ξ 249), ptc. pass. πινυσθείς (Pythag.) `to make deliberate, to warn to be clear-minded' with πινυ-τή f. `prudence, reason' (Η 289, υ 71 a. 228, Hp. Ep.), with - τότης f. (Eust.); besides - τάς, - τᾶτος f. (Dor., AP), after ταχυ-τής a. o. (Schwyzer 529 n. 1); πίνυσις σύνεσις, πινυμένην συνετήν H. Also ἀπινύσσω `to be thoughtless, rash' (Ο 10, ε 342 = ζ 258), = ἀπινυτέω (Apollon. Lex.), from *ἀ-πίνυτος; adv. ἀπινύτως H. s. ἀπινύσσων. Beside it pres. πινύσκω, - ομαι (Simon., A., Call., Orph.); this will be *πινυτ-σκ-.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The relation between the relevant forms is not satisfactorily explained. If one may derive πινυ-τή as abstractformation from *πενυ-τή with transition of ε to ι (Schulze Q. 323 n. 3), πενυ- could be taken as a disyllabic ablaut grade of πνεϜ-, beside the monosyllabic πνῡ- (with long vowel) in πέ-πνῡ-μαι (Frisk Eranos 43, 215 ff.). Assuming a dissimilation πι- from πυ- or a basic form *πε-νε-υ-μι (Nehring ClassPhil. 42, 108 ff.) one connected since Fick 2, 152 Lat. pŭ-tāre, OCS py-tati `scrutari' (also with νήπιος, νηπύτιος). One connects πέπνυμαι with πνέω, s.v. w. further analysis. Details w. lit. in Frisk l.c.; older etymology, to be rejected, in Bq s. πινυτός. - However, a form penu- posited as a root variant, is improbable and not attested; also a root ending in two semivowels is not permitted; also the transition ε \> ι is not explained. So the form πινυτός cannot be explained from IE. Also the variation πινυτός\/ πνυτο- cannot be explained. But a variation ι\/zero is known from Pre-Greek: it indicated a palatalized consonant, so pnyut-; the palatalisation could also be ignored, which gave πνυτο-; cf. Beekes, Evidence an Counterevidence, FS Kortlandt. So the words are Pre-Greek and have nothing to do with πνέω.Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πινυτός
-
2 Πινυτός
Πινυτόςprudent: masc nom sg -
3 πινυτός
πινυτόςprudent: masc nom sg -
4 πινυτός
-
5 πινυτός
πινυτός (πινύσσω, πνέω): prudent, discreet. (Od.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πινυτός
-
6 πινυτός
A prudent, discreet, Od.1.229,4.211, 11.445, etc.;πινυτὸς θυμόν Pi.I.8(7).28
; πάντα ἄρτια καὶ π. Sol.4.40, cf. Luc.Bacch.8: [comp] Comp. - ώτερος Q.S.5.166. Adv. -τῶς, λέγειν Epicr.11.6
(anap.).—Poet. word, cf. Plu.2.797e.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πινυτός
-
7 πινυτόν
πινυτόςprudent: masc acc sgπινυτόςprudent: neut nom /voc /acc sg -
8 Πινυτοί
Πινυτόςprudent: masc nom /voc pl -
9 Πινυτούς
Πινυτόςprudent: masc acc pl -
10 Πινυτόν
Πινυτόςprudent: masc acc sg -
11 πινυτοί
πινυτόςprudent: masc nom /voc pl -
12 πινυτούς
πινυτόςprudent: masc acc pl -
13 πινυτώτατος
πινυτόςprudent: masc nom superl sg -
14 πινυτώτεροι
πινυτόςprudent: masc nom /voc comp pl -
15 πινυτώτερος
πινυτόςprudent: masc nom comp sg -
16 πινυτά
πινυτά̱, πινυτήunderstanding: fem nom /voc /acc dualπινυτά̱, πινυτήunderstanding: fem nom /voc sg (doric aeolic)πινυτόςprudent: neut nom /voc /acc plπινυτά̱, πινυτόςprudent: fem nom /voc /acc dualπινυτά̱, πινυτόςprudent: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
17 πινυτών
πινυτήunderstanding: fem gen plπινυτόςprudent: fem gen plπινυτόςprudent: masc /neut gen pl -
18 πινυτῶν
πινυτήunderstanding: fem gen plπινυτόςprudent: fem gen plπινυτόςprudent: masc /neut gen pl -
19 πέπνῡμαι
πέπνῡμαιGrammatical information: v.Meaning: Perf. `to be prudent, clever, to be clear-minded', very often in ptc. πεπνῡμένος `to be prudent, clever, to be clear-minded' (Il., also late prose; details in Ruijgh L'élém. ach. 134f.); also aor. pass. opt. 2. sg. πνῡθείης (Nic.).Etymology: On πέπνυμαι, πινυτός a. cognates s. also Szemerényi Syncope in Greek and Indo-European (Napoli 1964) 56 ff. (w. extensive treatment): πέπνῡμαι syncopated from *πεπῐνῠμαι (w. metr. lengthening), and πνυτός from πινυτός. One generally derives the verb from the root πνέω (s.v.); the length of πνυ- is not well explained (anal.?); there is no evidence for a laryngeal (e.g. γνητός continues ǵn̥h₁tos).Page in Frisk: 2,508-509Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πέπνῡμαι
-
20 Πινυτοίο
См. также в других словарях:
Πινυτός — prudent masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πινυτός — prudent masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πινυτός — ή, όν, Α σώφρων, συνετός. επίρρ... πινυτῶς Α με σύνεση, με σωφροσύνη. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. πέπνυμαι] … Dictionary of Greek
πινυτόν — πινυτός prudent masc acc sg πινυτός prudent neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πινυτοῖο — Πινυτός prudent masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πινυτοῖο — πινυτός prudent masc/neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πινυτοῖς — Πινυτός prudent masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πινυτοῖς — πινυτός prudent masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πινυτοῖσι — Πινυτός prudent masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πινυτοῖσι — πινυτός prudent masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πινυτοῖσιν — Πινυτός prudent masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
