-
1 πευκάλιμος
πευκάλιμοςmasc nom sg -
2 πευκάλιμος
Aφρεσὶ πευκαλίμῃσι Il.8.366
, 14.165, 15.81, 20.35; μετὰ φρεσὶ π. Hes. Fr. 170; πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσιν Orac. ap. D.L.1.30;πευκαλίμοις μήδεσι IG4.787
([place name] Troezen);πευκαλίμας ἀχέων φρένας Q.S.10.388
. ( πευκαλίμῃσι expld. by πυκναῖς, συνεταῖς, also by πικραῖς, ὀξείαις, Hsch.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πευκάλιμος
-
3 πευκάλιμος
πευκάλιμος: prudent, sagacious, φρένες. (Il.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πευκάλιμος
-
4 πευκάλιμος
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πευκάλιμος
-
5 πευκαλίμαις
πευκάλιμοςfem dat pl -
6 πευκαλίμη
πευκάλιμοςfem nom /voc sg (attic epic ionic) -
7 πευκαλίμοις
πευκάλιμοςmasc /neut dat pl -
8 πευκαλίμοισιν
πευκάλιμοςmasc /neut dat pl (epic ionic aeolic) -
9 πευκάλιμαι
πευκάλιμοςfem nom /voc pl -
10 πευκεδανός
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πευκεδανός
-
11 πευκαλίμας
πευκαλίμᾱς, πευκάλιμοςfem acc plπευκαλίμᾱς, πευκάλιμοςfem gen sg (doric aeolic) -
12 πεύκη
Grammatical information: f.Meaning: `pine', esp. `Pinus Laricio' (Il.), metaph. `torch' (trag.).Derivatives: πευκ-ήεις, Dor. - άεις `made of pine, belonging to the torch, stinging, sharp' (trag. in lyr., D. P., Opp.); - ινος `made of pine' (S., E., Plb.); - ών, - ῶνος m. `forest of pines' (Hdn. Gr.); - ία f. `taste of pitch' (Tz.; prob. after πικρία, Scheller Oxytonierung 40). -- Besides πευκάλιμος adjunct of φρένες (Il.), also of πραπίδες, μήδεα (Orac. ap. D. L., inscr.); πευκεδανός adi. of πόλεμος (Κ 8), of βέλεμνα, ἀσπίς (Orph.), of θάλασσα (Opp.); with opposit. acc. πευκέδανον name of a bitter umbellifera, `sulphur weed' (Thphr.; Strömberg 147).Origin: IE [Indo-European] [828] *peuḱ- `sting'Etymology: Resembling names of the pine and the fir are found in Balt., Germ. and Celt.: OPr. peuse f. (IE *peuḱ-), Lith. pušìs (IE *puḱ-); uncertain on the stemformation Specht KZ 63, 96; after Skardzius IF 62, 162 old rootnoun; with t-enlargement OHG fiuhta, MIr. ochtach f. (IE *peuḱ-t- resp. *puḱ-tākā). If, as probable, to the 2. member in ἐχε-πευκής, περι-πευκής `stinging, sharp' (prop. *'provided with a sting, point'), πεύκη can be understood as a subst. adj. f. "the sharp, the stinging" from *πευκός `sharp, stinging' as λεύκη f. `white poplar' from λευκός; in Germ. OHG fiuhta `fine' as lioht `light'. Here also the islandname Πεύκη (in the Donau-delta; Skymn.; Mayer Glotta 24, 195) and the Illyr. PN Peucetii (Illyria, southern Italy; Krahe Die Spr. d. Illyr. 1, 112 f.) with formation like Gaul. Leucetius surn. of Mars, Lat.-Osc. Lūcetius surn. of Iupiter. -- ἐχε-πευκής may contain a noun *πεῦκος n. `stinging, point' (cf. s.v.); formation then like Av. raočah- n. `light' (IE * leukos). To this the adj. πευκάλιμος and πευκεδανός, for which a meaning `sharp, intrusive' resp. `sharp, stinging, bitter' must be posited; cf. e.g. εἰδάλιμος (: εἶδος) a.o. (Arbenz 28, Benveniste Origines 45 f.); λ-suffix also in πευκαλέον ξηρόν (as αὑαλέος a.o.), πευκαλεῖται ξηραίνεται H.; for πευκεδανός cf. ῥιγεδανός (: ῥῖγος) a.o. (Chantraine Form. 362 w. lit., Specht Ursprung 199 a. 345). -- WP. 2, 15, Pok. 828, Fraenkel s. pušìs w. further forms a. lit., Porzig Gliederung 118f.; older lit. also in Bq s. ἐχε-πευκές. On IIr. cognates s. Morgenstierne NTS 13(1942) 229 and Turner A comp. dict. of the Indo-Aryan languages (1966) No 8407 *pōśi. -- A byform with voiced velar in πυγμή (s. v.) a.o.Page in Frisk: 2,523-524Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πεύκη
-
13 πευκαλίμηισι
πευκαλίμῃσι, πευκάλιμοςfem dat pl (epic ionic) -
14 πευκαλίμηισιν
πευκαλίμῃσιν, πευκάλιμοςfem dat pl (epic ionic) -
15 πευκαλίμης
-
16 πευκαλίμῃς
-
17 πευκαλίμησι
-
18 πευκαλίμῃσι
-
19 πευκαλίμησιν
-
20 πευκαλίμῃσιν
- 1
- 2
См. также в других словарях:
πευκάλιμος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πευκάλιμος — η, ον, Α εμβριθής, οξύς, έξυπνος («φρεσὶ πευκαλίμῃσιν», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πεύκη + επίθημα άλιμος μέσω ενός αμάρτυρου ουδ. *πεῦκος (βλ. λ. πεύκη), πρβλ. εἰδάλιμος. εἶδος] … Dictionary of Greek
πευκαλίμαις — πευκάλιμος fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πευκαλίμη — πευκάλιμος fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πευκαλίμοις — πευκάλιμος masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πευκαλίμοισιν — πευκάλιμος masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πευκαλίμῃς — πευκάλιμος fem dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πευκαλίμῃσι — πευκάλιμος fem dat pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πευκαλίμῃσιν — πευκάλιμος fem dat pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πευκάλιμαι — πευκάλιμος fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεύκη — Oνομασία 3 οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 840 μ.), στην πρώην επαρχία Καλαμπάκας, του νομού Τρικάλων. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (15 τ. χλμ.). 2. Ορεινός οικισμός (υψόμ. 560 μ.), στην πρώην επαρχία Ηλείας του ομώνυμου νομού. Είναι… … Dictionary of Greek
